장음표시 사용
241쪽
in Chaleedonensi civitate tradidimus, hIs aequἰωstens, & approbans ea, similibus 1 mellini , contexuit nobis idem eonfitentem Mea Apostoli eae traditionem . Expulsa est igitur uniseria hae. ress atque contentio . Pietate vestra in lumiorbi terrae, cuius Sceptra eum pia consessi e nutrita sunt: Et certὸ obtinuerunt. & obtine. bunt in perpetuum, Divina dextera continem eis, ab sunt, legens , tomis vivi in plotalem dilati gari . Respieit litte. ras , quas Acaelo Betthaeens Sanctus Cyrillusieseripserat , & quas varii orientales Epistopi .ssianabant rectas . ideoque gignas pace . Rndieas assirmat ipsas Me nequiores Capitulis . AI-ietum fundamentum est in his verbis i Tanquam μνάacti fint, ut sapiavi νεθὸ . Plutes orientalium Epistopi assimabant Cytillum a suis . licet an thematitare nollet, reeessisse Capitulis, se esseeorrectum, ideoque pacem eum ipso amplecten. gam i Andreas affirmat ipsos grei, di cireum selibi . Hine coneludit istam pacem fore non Orthodoxorum communionem, sed ipsorum eum Apollinatistis eon lasonem , iudita supra memoratum somnium.
CAPUT XCI. I79 Epistola Joannis Antiocheni Episcopi ad Imperatorem Theod sium de pace Ecclesiae. Dra Amicissitas in Possimi, Imperatoribus no Us , qui digne sunt
vorati a Dio mel ordinari , Ne dosio in Valentiniano , Aretsis, Damis Episcopus An ochra vostrae , demo Suriae , in Domino
OPportunum nune illo eloquio Prophetae di.
cerer Iuia σοι prava in directa. Quan. do enim Deus aliquid facit, consequitur in his, uuae sunt, saei litas nominis, & nullus Divinae resistit voluntat; . Voluit nunc, & eomplacuit Ei , ut per intentionem vestram piam , α has Maias eutas, quas pro Melesia Christi vestrumst epit Imperium, ad pacem conjungete orbem terrarum , &dare unitionem , in qua non alius
aliud quid sapit de Melesiastieis Dogmatibus, sed tinus sensus salvatur & idem de Humanatione Domini nostri Iesu Christi . Idem sapimus
igitur universa . Et communis nobis est facta consesso, convenientia complectens his , quae olim fle, prinei pio exposuerunt Patres , satissa cientibus nobis ad itiVieem in his, de quibus nos ambigebamus , deeeitando contra Dominum
meum . Dei Colentissimum Episeopum Cyriblum. Ipse ver4 nnne ea , quae a nobis sunt dite. , suscipiens, de quae eomponentes Pietati tua Et ut vestrum nosse possit Imperium uel ea quae a nobis ad eum seripta sunt, uel ab eo ad nos, in quibus unum eundemque sensum Pater num in ministrando servamus, ipsas ad invieem nostras Epistolas his litteris nostris subdentes direximus , tradentes Epistolam Clarissimo Tti. buno ct Notatio vestro Aristolao , quo Ministro
est usus in ea usa, ut voluntas vestra proveniret ,
eum pia & sancta sit. His igitur ita se habentiis bus, dc fide indubitabilitatem suseipiente , secuti sumus omnia, qudi praerepistis, Ptissimi Imperatores , per Dei Colentitanum , sive Relmgiosissimum Episcopum Paulum, Virum, quem nostis & vos , ut arbitror , pace gaUdentem,& seientiam non modi eam po*dentem an Meldisiastieis rebus. Suseipimus igitur & ordinata nem Sanctissimi & Religiosissimi, sive Dei Colentissimi Episcopi Maximiani , Vara . cuius virtutem eonvertitionemque ab olim novimus. Et depositum sive damnatum habemus Nest rium, qui olim suit apud magni nominis Comstantinopolim Episeopus, Anathematasmo subsis eientes quaecumque ab eo alienὰ ae peregrine di cta sunt contra Apostolieam Doctrinam. Supplicamus autem Pietati vestrae, ut peti ctam festivitatem praestetis Mundo , nulla eivitas ab hae eelebritate eommunis lina ua-tatis extortis str Et jubeatis , ut Deci Amieis mi Episeopi, qui inter praecedentes turbas ex Pelinii Eeelesiis visi sunt, ad priorem habitum redineantur , & ab omni importunitate sint liberi, ut nullae pusillanimitatis Resiquiae Ecclesiis rem deant. Deile veru est , ut id , vestro Imperio fiat , eo quod hujusmodi correctio qum vetera quoque habeatis exempla, quae antiquos quidem Deo Amicissimos Episeopos propriis Sedibus redindiderunt, eos vero, qui in x :
rant Ordinati, vacare secerunt, dc sustinere iliciis tum de vita praesenti recessum. His enim , siret diximus, Deo savente, beta ac recte provenientibus, Orationes ac deprecatio. nes pro Imperio vestro fient i cunctis hominibus.
' Lyes Est uisitisquillitas, Christia 2πόω et sunt te, . In pare de reliquo de
sit Et quales vos estis, tranquilli&mansum, talem convenit esse etiam rerum statum, dum debeant & incommune omnes , P punusquisque complecta hane unitionem , quae Praeter omnem iacta est spem. Laudabilis enim .& apud Deum quisque beatus est , qui
singulas partes, quae sue Ut soascua si
242쪽
Et seeundum Domini voeem , quae inquit: Beari PacificI, quoniam Filii Dei morabuntuν . Cujus inexpugnabilem virtutem novimus nune etiam cooperaturam hule vestrae Deo Amabilitatis in tentioni. Fons namque omnis boni vos est: s.
Et diffunduntur a Vestis Regnis in omnem Mundum beneseiorum rivi. Et si uuntur Ae reli. quo Dei Saeerdotes anteriori quiete, qua ad hoc yraeipue indigent, ut sinceras de sudiosas pro vestro saetant orationes Imperio.
Sc MOLIO NisHAEc relatio facta est post regitum Paul;
Eme seni Episeopi, de missa per Aristo,
Iaum Tribunum, qui eum Paulo ivetat ac rediverat , & asstmat Sacris Prineipis eire a paeem iussionibus esse per omnia Obediium: Ese ana. themat irata Nestorii.dogmata , degradationem eius admissam , agminam item ordinationem
Mauimiani . Esse iam plenam ubique pacem. Esse ubique gaudensum, celebrandas sessivitates, Ac solemnes gratias agendas Prine; pi, cujus hae omnia sunt benesteium . Adiungit esse unum, quod huius sessivitatis persectionem impediat, de quod aliquas ei vitates saetae esse existorres aeommuni gaudio. Audi rationemr M. beatis , uι Deo amicus mI Misopi, qui ιηire prae
or Ideri, dce. Agit pro quatuor Episcopis, quos in sua Synogo Matii mi anus singulariter degra-ὰ arat, ac in eorum Sedes ordinaverat, aut iuste rat ord nari alios e & quos hae de eausa Saneus Cyrillus exeluserat a paee. Notanda sunt verba: Euolti celsi, iis sunt. Item vertar Ab omni
importanirare fim I seri. Etenim sal a superordi. natio non habuit emctum . Marcianopolitani Saturninum , itemque Thyanenses suum supercidinatum violenter ejeeerunt . Nihilomio sDorotheus ae Eutherius non fuere securi. Meri.
to timebant Populi vim everti per maiorem virtu.tem ossens Principis. Hine Ioannes supplieat, ut ab omni importunitate snt liberi. An etiam Ni eo mediae suetit sie factum, ignoro. insta videbimus testimonia , quae suadeant Himer;um
suisse te ipsa eiectum . Quidquid si, Ioannes Patriarcha Ptine ipem expostulat , ut & istos
quatuor faciat admitti in pacem , atque ita reddi quietem omnibus per orientem Eeelesiis. Et adiung t: Faraia vero est, us Id is molao Imper osar, eo quia hujusmodi correctionum tetera quoque
habeatis exempla, quae auri os quidem Deo amici μοι Epistopas propriis sedibus reis derunt,
viscare fecerunt, er susinere thoram de viris praesen. ei reeclum . Postulatae gratiae duplex praesertim obsistebat obex . Primo, quod Nicaena synodustini ei vitati non pateretur esse duos smul Episcopos . Deinde, quod superordinatio est et facta e κjudieio ac mandato non solius Consantinopoli.
tanae, sed etiam Ephesom Synodi, Ideoque eius
ei reumductio esset disseilis. Hi ne igitur Ioannestesponget rem hane non esse sine exemplis, quae tales eiectos reddiderunt suis honoribus ae Thronis , dc superordinatos iusserunt usque ad illorum mortem esse vacati vos . Ant; quorum gestorum deper/itio et eat nobis istam miseriam. Novimus quidem vatia exempla, ubi ejectus iniquε Episcopus superordinatum exesust per Romanam Appellationem ae rest Itutionem, attamen ignoramus adjunilam eonditionem quae hune usique ad istius mortem juberet vacare. Nonnumibae Edesse no superordinatum Chale onensis Synodus iussit eedete , de ille gelancto Ibae omnino sueeesst: attamen Synodux istam eonditionem non adjeeit suo iudieio .
Eodem tempore Ioannes haee omnJa retulit ad Xixtum tertium Ponti seem. Relatio periit aut latet , extat tamen Ponti seis ad ipsam Reseri pium : Et quin Joannes eandem inci quatuor istis Episcopis gratiam postulaverit, non est dubitanis dum . Eam enim Laicus Princeps dare non poterat, ideoque Ioannes ab ipso non supplieavit, nisi
consensum dc adjutorium in speratam ae post latam, aut certὰ postulangam ab Apostoliea S de gratiam . Verum Pontifex limites paeis eve de re noluit . Fimavit eius palma res arti eulos.
Interim de istis quatuor Episeopis aliquid refer, psit ad relationem Sancti Cytilli: Edi rimas δε
scimus ei ει με εοηου, ω mo Iobore tuo dare Responsum. Non est, fietit fratri o Coepi po 1 ora Max iam sepὸ Iam seripsimus, ei am 1 e redean. tuus difficit , aperire danaam, at veνὰ, nspeia tionis stias , nemo fit perditus: Et AE et modis edusa lugendi, quod motiit solus Melis . Hi ne distimus plura . Primo , quod San ius Cyrillus de Ioanne Anti heno fuerit in sua relatione apud Ponti fleem questus varia r praesertim de facta per Ioannem degradatione sui. ae Memnonis. Hi ne Pontifex ipsum paterne consolatur super ista iniuria , de spondet ad Joannis legatos , quando eum relationibus aqvenerint, plura dieeter Non solum ge honore, sed insuper de labore Cyrilli. Seeungo gistimus, quod Sandius Cyrillus etiamissorum quatuor Episcoporum exesuscinem retu
Ierit , rogans singulariter eonfirmari r Et adii. ciens illos reparari non posse s ne gravi iniuria Makimiani, qui illos in sua Synodo non solum. modo ἡamnaverat, sed Insuper illis curaverat Q. perordinari. Tertio, quod pontifex suetit alimnus ab hae duritiae Quod optaverit nullum per degradationem perdi, ae perpetuo i, paee melindi , nisi solum perditionis filium haeresateham
Nestorium . Quarto distimus, quod etiam Maximianus sequenter de his rebus Romam reis tulerit . Pontifex in hanc elementiam destendit propter Romanam Helladii ae Eutherii, ae plurium illis adhaerentium Episeoporum appellatio.
nem. Hre insta adducetur, Ac eluet dabitur. Huius relationis tempus eognostimus ex Ponati seis testrino ag relationem Sancti Cyrilli, a firmante hane suisse solemnitet lectam ad Sanctam X a ac
243쪽
ae venerabdem Synodum , quam Natalis eius ldies congregaverat . Nempe anniversarius dies Papalis Consecrationis . Porro Xixtus tertius est sexto Glengas Majas Onsieratus in Ponit scem, istius seeuli anno trigesimo secundo , ad queCuetilli Relatio suit lecta isto eodem die anni tri. ges mi tertii. Pioinde videtur scripta mense Mar. tio, aut sub exordium Aprilis. Quare Cyrillus
omnino videtur Romam retulisse ante reditum
Clelieotum, qui Aristolaum Tribunum suetant eomitati ad excipiendam professionem seu subset,ptionem Ioannis Antiocheni . ae aliorum istie Episeoporum . Et hine eius Relatio prevenit. Quod enim Ioannis Relatio ad istud sessum nee dum advenerit , sed tune avidὰ exspectaretur, diserte assirmat ipse pontifex in reseripto ad San. tum Cγrillum. Nempe Cyrillus statim a eon. elusa pare retulit, Ioannes referre non potuit, si si post reditum Eme seni Pauli. Possit tamen Cytillus etiam non nisi post suorum Clelieotum teditum tetulisse. Hi enim post eonelusam in I a. nuatii exordio paeem statim eum Aristolaci abidi runt Antiochiam , & intra mensem Martium possint suisse reduces . Quidquid si . notanda sunt haee Xiuti ad Cyrillum verba: Non se exes
ερ ra sanctus fratre noso Ioannes add Aerar, non 6ti, blasphema praedicatione deceptus. Nam quan.
sum reram editius docer, s pendit suam seriteηι .m , non negavis. Sanctus Cyrillus, passus, lieri nonsae sundamento . humanum diem , Joannem Antiochenum sequenter aceusaverat de eonfoditio Nestoriani erroris: & vἱ dei ut idem feeisse in relationibus ad Romanam Eeelesam. Hi ne Xiutus studet illum purgaree hac via sperans stabi.
sessores aeterm viria vina cadu, in tanιum M ι o. chenis Eectes e Saendorem vocari a sanctitate tua jam nune venerobilem Urum ae domnum gaudeamus . Et meritὸ τοcatur domnus , qui communem domanum recognsu i , quι inearnationis equa miserium voce
Catholica n biscum eo ιιιών. Sanctus Cytillus Io. annem Λntiochenum in sua ad Papam Relatione appellaverat uenerabilem Domnum , dc Papa gia. tutatur . Appellaverat non Dominum , sed Domnum . Ex quo addi stimus tria . primo, quod disserentia inter Dominum ae Domnum,
si antiquissima. Nam dc Cassor Episeopus Ioan . rem Cassianum inseripsi Domnum. Felix ter. tius Pontifex in litteris ad Flauitam Constantino politanum Episcopum, ae in littetis ad Vetran. nionem Episcopum ita appellat etiam Imperatorem AEnonem. Quin imo secunda Sanes Gelisi Papae Synodus ita appellat Sanctum Apostolum
Petrum . Secundo, di se; mus, quod istorum nomi. num disserentiam rem exponat antiquus hie ver. sus: Cainsem Dominum , terrorem die Io D-num . Tertia, distimus, quod degradati Epistopi non amplius voearentur Domni, nee ullum acciperent honoris titulum . Hi ne Xiditus
gaudet Ioannem , Cyrillo jam fetibi venerabilem Domnum. Exiade eeno euiligit haberi pro ple-nἡ reparato. Hine etiam in sua Latera nensi Synodo Sanctus Papa Martinus laudat Victorem Carthaginensem Episeopum, quod in suis syn dieis Paulum Patriare ham Constantinopolit num, licet manifeste haeretieum, adhue appellasset Deerdotem dc Episeopum . Et adjung It eausam: quod ab Apostoliea Sede needum esset
Epiriola Munii Episcopi r scripta ad
Alexandrum Episcopum Hierapoliatmirem contra Paulum Episcopum senum.
Non dele labamur quidem nee antea Divina
hae, quae vituperatur, eondeseensione ,
dum certὸ obumbrantes eam plurimi essent. Nune autem post ineontradi eibilem, elaramque demonstrationem modis omnibus per gratiam
Dei firmabimus , quam prius quoque de ipsis
sententiam tenebamus. Metilis est enim, ut quis
illa stabillius in fide Apostolorum Dogmatum ,
dc nullo modo in quoeumque temissus ab illa aer, bia, quam eiica ea, quae Diuina sunt, oportes ostendere, ipse Doctor sit veritatis ex ipss operibus , his qui piὸ vivere volunt, quam condemstensionis Oeeasione ab optima pietatis altitudino decidat lubrieando . Illud namque omni modcieonsequetur, ut ipse saltem petie litetur in nullo , etiamsi nullus laetit eui plost. Licet volentibus, licet absque terrore in adamantinam tur tim veritatis adscendere. Et via enim jacta est. de nemo qui vetet . E eontra vero dc plures omnino sunt qui hortentuti Si tamen aliquis Sanctorum, qui dormierunt, multitudinem eompiniet aut etiam turmas Λngeli eorum exeret tuum. qui gratanter utique complectentur , atque ad adscensum perducent , quoscumque des gerare adspexerint vetitatem , ut petant eam. Quia de
multi sunt , quibus bona Persistentia prodest. Undὸ de melilis puto ad hane deseensionem non esse debere sestinos: Nee alteros tali salute p ponere ex hoe . Undὸ ne ab alio quidem erit qui. eumque protectus: Utrumque vero similitet per ditionis retibus eapi neeesse est . Nee rem quidem
humilJtatis per gratiam Dei iste proposuit. Direximus veto de AEgyptii Epistolae Reseriptum, quod nobis nuper allatum est , quam se. cit ad aliquos Constantinopolim Clerieos suos, qui eum eulpaverunt, quasi anathematitasset quidem propria dogmata , preparasset veri umis versos ab eis absistere, eaque conspuere, Unde Hare
244쪽
Seuo Ors, ET NOTIS ILLUSTRATAE.etio eo spleete potetis . de qualis pau Ecclesia. stea facta sit, & quae sint a Di .inissimis Legatis
nostris actar Et quia potius sit reeeptus, Deci Ααieissime Domine mihi . Dignare autem, quaeso , eonsuetὸ pro mea Humilitate interee. dere
Et ex istis Scriptis satis ostenditur , quod ubique notandum est, quia omnes illi Orientales, qui nolebant damnare Nestorium , non Cyrillum , sed Joannem cessisse dicebant . Et
qui habebant contrariam voluntat m , contraria opinione de
utroque tenebantur. SCHOLION Hle Miletius fuit Μopsuestiens s in seeunga
Citieia Episeopus , proximus Recessorseelerati Theodori. Ipsum insta audiemus danistem de semetipso istud testimonium. Et hine suit pertinaeissimus hostis Ephesinae Synogi, de odithodoxae veritatis. Huius paeis suit Adversat;us adeo contumax, ut e suci Episeopatu Hiel, Sexulatum abire maluerit, quam ipsam admitto ire. Et tune una eum Theodoro eiectus suit δ Δ.ctis tabulis Mopsuestiensis Eeelesiae, ae in eorumloeum si sectus suit Sanctus Cyrillus . Nequaquam solus Theodotus suit eiectus , sed etiam sie Μilesius. Ille e defunctorum, hie ἡ tabulis viventium. Porro Imperator Iustinianus Mopsuesse nam synodum de solo Theodoro rogave. rat , ideoque dc ipsa de hoe solo respondit. Pro. inde hie Miletius fuit usque hue per aliquot ia. eula ignotus mundor Eum, de plura ejus Acta iam distimus eκ Cassinensi Codiee . Porro ille recte seripsit ad hune Hierapolitanum Alexan. stum. Hie enim se It durissimum caput eontu. maeissim adversus initam Eeelesiarum pacem sa. Elionis. Et iam hie ob istam eontumae iam suit
deportatus in remotum ae perpetuum exilium.
Μiletius seribit vatia. Ptimo, quod saeten. da hae paee fuerit semper alienus, & quod jam
ei tea factam perseveret in eadem sententia. Quoniam h e pax non est dispensatoria , uti iactatur Meseensio , sed manifesta praevaricatio . M. eundo , affimat se in hae re esse turrim Adaman. Unam . nullo eonsilii vel aut horitatis pondere mobilem. Tettio amrmat Cyrillum nequaquam rectuisse , suis Capitulis ae aliis seriptis, ideoque permanere Ut reticum. Ipsum esse se reeeptum a
Ioanne Patriarcha, ae propterea hane paeem ne. quaquam esse orthodoxorum communionem , sed manifestam ipsorum eonfusionem cum Haere
tieis. Quarto, hoc probat ex ipsus Cyrilli liti,cI, si Lam Opera T. VII. tis Constant; nopolJm seriptis ag quosdam suos Clelieos, lamentantes grassarii ille publieam 1a. mam, quod omnia sua eontra Nessorium seripta anathematirasset, de eunctos praeparasset ad ipsa projicienda 8e eonspuenda . Est epissola , non ad Eulogium Presbyterum , sed ad Theogno-ssum , Charmosinum , ae Leontium , eius in Regia ei vitate Ameri satios . euius hie est finis:
suapropter neminem despondere an am sinatis. Non enim se de ulmus, vir nostra abnegaverimur . Musa imὸ monemus in ris, mae se, fimus ει ρηιι--s. Rem enim o istud ea suas, edi seri uνιι sacris, ae fidei, quis a s ηὐι Patribus nostris ediata es consoriunt . Et harum litterarum copiam Miletius transmisit Alexandro, ut elare videret Cyrillum esse pertinacem , ae malὸ reeeptum. Subnexum stholion rectε advenit istorum Episcoporum quosdam laborasse appetitu vanae gloriae . Utraque enim pars voluit videt; victrix a Lversus aliam. Hi ne Cyrillum renuntiasse suis Capitulis, eessisse Ioannidi quas veniam supplicinia, amrmabant ae spargebant; Αlii spargebant omnia contrariar Assi abant eessisse Ioannem . Et tectE. Hie enim omnia Cyrilli postulata ad. misit, ae debuit admittere.
mm Epistola Alexandrἰ ναμ ad Andream Episcopum , hoc
V Enit finis , de eommunio reverὸ sacta est ad
impium Cyrillum , non Cyrillo haeresin telinquente, sed nobis i s per unum verbum, quod est in Epistola positum , inferentibus haer ῆ m. verum qualem de illa Epistola sententiam teneam , tua Religiositas non ignorat. Quoniam vero nulla mihi pars, neque sors est eum eis, sed siue exilium, sive mors mihi, sive prae. eipitium, sive Ignis , sive bestiae proponantur .
Deci me roborante. universa sustineam potius, quam communicem talibus. Firm teneat Sanactitas sua . Seripsit autem mihi de Antioehenus Epistolam. Orthodoxum diffamavit, universostentans eonsuet8 deei pete . Sic de nune, quasi
nullus neque aures , neque oculos, neque cor
habeat . eorrectionem iidei , mutationemque AEgyptii diffamavit i Non erubestens de illa , quae in ipsa ipsus AEgyptii leguntur Epistola Et eontinuo dicta vi Hypomnysti eum: Nee enim eum Episeopum scribo, de teliquo ineidens meismetipsum 1 communione Cytilli, di eorum qui eis additi. Et ipsum Hypomnystieum interima a re
245쪽
retineo . Non quog aliu/ quid cogitem, sed ut de tuae Santritati mittetem, & Deo Amieissimo Episopo Theodoreio. His ipsa igἰtur neeessarium duxi tuae nota sacere Sanctitati, ne cire nos contristaretur, quasi nihil super hoe indivissem.
certioratus de eonclusa paee ae Pauli Eme seni redi: u. Et ipsa palam prustetur suam pertinaciam . Totum pertinaeiae sundamentum est , di quod Cyrillus permaneat in suis Capitulis, ideoque sit notoriὰ Haeretieus , ae ineptus ad communionem & paeem . Addit quod insuper Orientales Episeopos moliatur tradueere in hae. resim, idque astute ae dolosε per unicum suae Epistolae verbum. Verum euius epistolae t An illius, quam ad Berrhaeensem Aeaeium, an it. lius quam seripsit ad Ioannem Patriareham λ Exi. stimo Alexandrum agere de seripta ad Aeaeium epistola, istud veto verbum est omnini Unios can,
dum postis . Erat enim nova, ae per Cytil. Ium exeogitata vox, ideoque ab istis credebatur importare naturarum confusionem , aut quid
aliud Apollinarii. Alexander suum Og Ium extendit etiam in Ioan rem Patriare ham. Et de ipso scribit pluta. Pii.
mo, quod sit dolosus, ex more tonsuetus circumscribere . Seeundo , quod etiam ipsum et r. cumvenire tentaverit, ideoque & seripserit epi- solam utique denuneiatoriam ae suasoriam iactae
paeis. Tertio, quod in ista epistola a mimat .rillum esse correctum, ae iam vere orthodoxum . Quarto, quod sit vir imprudens, ideoque ere dat se loqui, aut seribere ad ligna aut lapides. Quinto, quod non Cyrillus, sed ipse sit muta. tus utpot8 qui contentam in Cyrilli epistolaitates m sne pudore admiserit. Sexto assirmat, quod Ioanni si dedignatus respondere per episto. lam, ideoque transmiserit simplex Commonit Tium , eompendio exprobans dolum di haeresim. Septimo , quod semetipsum penitus separatit Ioannis communione , ideoque ipsum in isto Commonitorio ne quidem Inseribat Episto rum. Octavo, quod omnes Cyrilli parem &communionem admittentes habeat pro haere. tie4s , ideoque non a solius Ioannis , sed et iam ab omnium istorum communione se separet. Nono , quod istud Commonitorium Ioanni nee dum transmiselli r Non quia aliquid mutare, sed quia velit ipsum antea communieare Theodo. reto ae Andreae . Ex his Concludit: Nulla mih ι, sive
sae omne Ioannis Patriare hae Ae inita paeee tigium est versum in majorem luctum. Etenim suilexit novum ac domesticum schisina. Et taeotientalis Ecelesae posteriora mala sunt sacta misjora prioribus. Eius Episcopi eceperunt aedibioti odio insectati Sanctum Cyrillum, ae AEgyptios eius Episeopos. Et de hoe novo se hi e Sanctus Isidorus Pelusores omnino seripsi ad Leonistium Episeopum: suod lectio siserarum L Itera rum de rem est ' corrupta , 2 quia an sisque
buertina . Ius avidiu e , si quidem pessat, sese
mutuo vorem. Et antiquissimum εα ducunt , ω ε- mlas rebus anteponunt, imos quidem accidere, seis pullos aurem refodere, ει domos etenere. ω -- numentum omne abolere. Da in se invicem armam tar, o friguus texam e rem qairim didicratae
Cir sam non signis o miraculis , sed dilecti H ει Claritate scio, nolossa discipulis. Ex hae Episeop tum distordia a mimat, nata esse glauissima Christianae paeis vulnera etiam in fidelibus populis, de eone ludit: Itiis uitur faciendum si quidem Id - ν. post, malum εα conuendam es ras. qu escendum. Adeo malum induruerat. Quidameensent ipsum limentati de nata inter S. Cyrillum de Antioehenum Ioannem discordiar Atelarum
est ipsum loqui depraesenti seissuta orientalium Antistitum. Eodem tempore idem Isidorus videtur setipsisse has ad S. rillum litteras: Oporter te fimam
atque consaniem semper manere; se nempe, in me Lib. t. metu caelesia prodat, nee teram ipse gnara m de in Epist-3M νιs . Nam ea, quae mae abs te scripta sunt. eum superioribus perpendas , isti adal flans obnox as esse videterIs , aur letuam a missis : at μι InamgIMI. succumbas, non auum Μ gnorum ae sanctoram Pavigium certamisa I Ireis, qui per omnem v tae suae tursum premi ae vexari potius ferendam duxerunt, quam M perversam de fassam sentent am, meI aur bas teηas, excipere. S. Cytillus lieet sua Capitula anathemat rare, aut solemniter recantare no
luet; t , ea tamen ct in datis ad Aeaeium Berili ensem, ae item ad Ioannem Antiochenum litie. tis , ct in suis eum Paulo Emeseno Actis est suaviter moderatus. Hi ne in publieum tune sparsus suit tumor de Cyrilli Poenitentia . Item sub no-
mitie Philippi Romanae Eeelesae Presbyteri, de Apostoliet apud Ephesum Legati , spatia fuit epistola , asseverans Xixtum Pontifirem quidem
eonfirmasse paeem, expunxisse tamen damnatio
nem Nestorii. Ita ipse Cyrillus queritur in liti tis ad Aeaelum Melitinensem, es in litteris aADonatum N eopolitanum Episeopum. His igitur omnia videns dc eonsiderans Magnus ille Monachus Isidorus Sancti Cytilli Magister de quasi
Pater, Paterno jure illum admonuit, ut esset prudens & eonstans, ut sermones suos dispensa. tet in iugieto, ut non videretur docere contraria, ut istis rumoribus non daret ansas aut lamenta.
246쪽
CAPUT XCIV. - Ι 82Ejusdem Alexandri Episcopi ad The duretum Episcopum similis
Vix tandem quae parturiebant, de se ulpebant mox post dejectionem AEgyptii, qui cir
ea honorandissimum Paulum eum Domino Ioan me parere nune, ct ad ineem deducere valuerunt. Nemor est autem Sanctitas tua, quia nee ullo vertuli eis eommunieare eonsilio. De Ep stola illa , quae apud Ephesum iacta est , in superseiequidem quasi ex Measone Ioannis Comitis seti-rta est, tanquam dixisset Imperator, ut ei ali. quid indiearemus de voce , qua dicitur Theoto eas , id est, Enixa Deum, in veritate autem vox Nee , ut quaerebatur nobis , ad proditionem ει ealumniam illius, qui rectam fidem docibat,3nserta est. Ut igitur nihil eorum, quae sentJo, tuam la- steat Sanctitatem, indieo quia et areas, quae factae sunt Ephesi , per quas dae Oithodoxorum eonstan. etiam , & hareticorum reeessionem Seriptis te. oeci, de Cytilli Haeretiei Codiees ad praesentiam tinanimini cuidam eommendavi. Volo enim ad animae meae satisfactionem in his, praeeipu/ aeutis remotus , iterando meditati . Nee enim satis ad me attinet de ehartis de vilibus libris, sive dentur mihi, dum extero a loeo meo, sive non dentur. Haee ut in brevi a me ad tuam Rel, glasitatem seripta sunt , non volente quidem contra quemlibet quodcumque movere de eis quae
aguntur, nec sustinente vero communionem eo.
tum, qui eis adi ieiuntur, ut si qui remanserinteonsoni nobis, de placuerit eis permanere in Parisiis nos, hoe fiat. Alioquin eontinuo de meis dio nos tollamus, dc segregans animam meam salvem. His enim quae a Paulo oblata , de ab AEgyptio recepta sunt, consentire non patiar, eonfirmante me Deo, neque si mihi praecipiantur multa millia mortium. Sed nee si orbis eonsen
Quod quidem conditionalitet dieci . Quia de
metuci eum, qui ait usque ad mortem pro verit te eertare . Et insuper novi, quod praemeditata multo tempore nune venerit ad effectum proditio Catholieae voeis. Et quidem ut in festivitati. hus , sue praeoniis atque Doctrinis ineireum. spectὰ Des G a uis , sue Deum enisa, ab Ortho dodiis tantummodo s ne asiectione dieeretur, vel vescidae Iadaι , vel quia Verbum Inre garam est, de quaecumque sunt talIa, quae magis insus μει dicta oborthodoxis invenimus, sanὰ nulis Ia aeeusatione sunt digna, eo quod nee dogma. tiee sint posita ista , et ut AE EI, non maligne snt
dicta. Quippe non sordida voluntate, seg nee tali tune quaestione proposita. At vero post eo ruptionem totius Orbis , dc ea quo praedi eari nunc ecepit passibilis Deus ab impiis Cyiilli Capitulis, dogmati eὸ poni solam v em, quae enixam pronuntiat Deum, iss est, Neolotan, absque illa, quae pronuntiat hominis Genitrieem, id est , An νιφοιoeson, nihil est aliud, nisi ea quae Cyrilli sunt pi dieati. Universas siquidem passiones ae mortem hoe unum Dictum pati ter introdueit, licet multoties millies altera vox per quoslibet ei reuitus apponatui , dc subtiliter legenti Epistolam totam perspicere licet ab eius haeresi nullo modo liberam. Versim si sana eonseientia de hi, qui osset hant, obtulerunt, de ille, qui sustepit, suste pit, quid vetuit ut Sanctam virginem direrent Christion, id est, Christim enixam, hi qui e lard Deum hominemque persectum n substantialem nobis praedieabant Dominum Christum λ Si veto
de voce hae eomposita delectantur, eur respue. runt ad voeem , quae est Neo oras, de anthro moeos adiungere λ Abstenim ut unquam quemlibet piorum Dei Genuriris nomen pigeat confit ri, si una ponat EU Immis a Gen ιν cem λ Nam m
etit est impium refutare vocem Anthmo locos eum Theotecti , Ita AE Neotaeos eum Anagro Ioras. Quando vero utraque voces ponuntur , dcec
rum , qui Deum passum praedicant , haeres m . de illorum qui purum die unt Hominem Christum, simul abjurant. Manifestati autem sunt Patres taresos utriusque , sicut de magni Doctores Eeelesae , qui pro sana fide certarunt eo nistra haeresim Apollinarii Dogmatum resistentes, utriusque usi voeibus: Per quas ct omnes haerea ses per spieue notaverunt, de orthodoxiam irre. prehensibiliter praedieaverunt.
Et hae Epistolae , & quae sequuntur Theodoreti Cyrensis Episcopi , ab Irenara sunt in ea, quae ejus dicitur, Tragoedia per
ordinem positae . Declarant autem sussicienter differentias utrorumque , & qui Catholica,
qui autem videantur altera V luntate moveri. Si vere tamen sunt.
xander ad Andream sererat de omnibus communieangis Theodoreto. Etiam possit eommunieane praefatum Commonitorium, quod parabat Patriarchae Ioanni transtituere. Amrmat
247쪽
primo, quod Ioannes Patriarcha, Paulus Eme isenus, dc quidam eum ipsis alii Orientales Epistopi illa , quae eum Cyrillo de eius Episcopis explenda dudum parturiverant ae seu ipsetant, iam tandem perduxerint ad partum , dc publieam lueem . Seeundo, quod issam saetendam pacem fuerit semper aversatus, nee ullum Ioanni ad linsam promovendam voluer i ἡare eonflium , imo ree ejus eonsiliis eommunieare. Tertio, quod eandem iam factam paeem nullatenus velit admit. tete, quod Aeserere malit Episeopatum . Quarto, quod etiam Episcopis, ae populis, pacem istam admittentibus, nunquam sit eommuniea. turus. Quinto, quod litigare tamen eum illis nolite Paratus serre unumquemque in proprio sensu abundare. Hoe tamen adiungit sub haeconditione i Dummodo illis eommunieare ipse non cogatur, sed permittatur solitatius sedete in sua e lesa . Sexto a stirmat, quod n si haee ob. serventur, sit mox relictu ius suam dignitatem dc Civitatem, salva tutus suam animam. Septimo, quod illa addi eat eum grand serupulo. Eo quod Dominus Episeopis pia sertim mandet, ut veritatem eo distanter defendant usque ad sanguinem . Adiungit rationes, ob quas nolit pacem ad mittet e. Palmaris est, quod nullatenus probare, ae praesertim populis in Ecclesia praes eare possit has pro postiones e Sarra Virgo es DP Genuriae, Itidaei sunt micidae , Deus Verbum es intrassatum . Nempe per crassam quam induit, earnem. Praesertim avet satur ptimam. Et dat causam: Du--ar ιὸ poniselam viam vorem, nihil est alitid, nisi
illa , qtiae C νύ I suns, praedicare. Iversas enim passones edi mortem hae uvam D mm introistitit, II. cὸι muliolus millies altera vox per quo Alet vir iras apponarur. Asseverat istam propositionem esse omnium aliarum basm , radicem, fundamentum. Et recte asseverat. Etenim qui eumque admiserit Deum Verbum esse de Virgine natum, de ipsam esse eius matrem, etiam admittere cogitur ipsum fuisse Oeelsum , ac mortuum , dc Iudaeos,eue 1 fuisse Deie das . Et hine Dorotheus Mat. tianopolitanus Episeopus , Anastasius Presbyter, aliique Nestorii a/jutores istam solam anathema. tigarunt. Se iebant in ipsa reeondi omnes istiusmodi alias . Notanda sunt hare verba r Luet mul-
natum . Respieiunt duodee mum Sancti Cytilli Capitulum, quod non simplieiter, sed eum M.
dita voce, Carne, dieit Deum Uetbum esse passum di mortuum. Alexander affirmat smiles a postiones esse artiseiosos eireuitus, 3c non pur.
gare lepra Apollinarii. Alexander sibi ipsi ob Ieit omnes Istas propos.
tiones, etiam hane , Sarea Viuo es Deipara, suisse olim usitatas . imi de frequentatas 1 Sanis
iis Patribus t Fuisse in ipsis ei tr. omnem suspicionem it reprehensibiles , ac nulla aeeusatione dignas. ifleoque multis videri, quod etiamnum hodie snt eiusmodi. Et respondet. Eo ianon Eumatue svi possis sis . er non mollia sint δα .
ut e non a sis AEdis voluntate, sed nee tali rude
eon , nihil es aliud, nis ea , quae orsin βοι,
μὰ cura. Αmrmat voeem , Deipara, esse aequiis vocam de ambi dextram, aptam continen/is Ec
euitandis variis sensibus. Et te vera aliud ΑγIlinatissa, aut Eutyehianus, aliud Pauli an Ista , aut Nessorianus, aliud per ipsam, ae sub ipsa intendit , dc Oeeultat Catholicus. imo Catholicus nonoeeultat, sed pro stetur. Ea flem est ratio de voce, Deirida, de propo stione , Deus es morsutis , aliisque id genus. Alexander afldit , quod patres istam vocem non dogmatice, sed eneomiastice, de eo ne tonatorigusitarint; quod recta intentione, rectoque se sua quod tempore libero , de seeuro ab omni erroris aut impietatis suspieione. Etenim Apollinari sis necdum lit; gantibus, & pissertim Cyi illi Capitulis needum eorrumpent; bus totum Mundum, Patres liberὸ de secuti loquebantur. Assirmat istas voees nune esse demutatas in storinpionum dc venenatorum anguium latibula, idem l que aut ea vendas esse de ab omni orthodoxo ore
proseribengas, aut certe purgandas ac muniendas . Et vocem De para, purgari ae muniri non
posse, nis proseratur nunquam sola, sed semper eum adjuncta vore, m n pria . Huius dogmatis , imo iniquitatis Mysterium est supra abunde expostum.
Addum Alees angit Regula non est mala. Nam &ipsa Sanctus Augustinus est usus contra Pelagianos. Iuliano talanens Episeopo, quae
gam obseuriora Patrum de originali prerato te simonia ad dueenti , reposuit : Vertis necdum Brigant bus Patres Bbertar loquebantur . Idem Au Cap.
gustinus in ipso suo ad Laurentium Romanae Eceleste Primi retium Enehitidio selibit o Libras
arbitr1a male utens homo 2 se pred dis, o issam. At vero nos, postquam Mattinus Lutherus&Joannes Calvinus de istis rebus litigare, & ictis
voeibus pessimὸ abuti coeperunt, ita Imu; non possumus. Interim Regula inAiget moderamine. Ea enim nequiminε abusus fuit Eulyehianorum barbarus Dux Severus, cuius verba suo contra Nestorianos ae Eutychiano operi inseruit , de nobis custodivit Sanctus Anastasius Sinaita.
opis et mo Is o MN tis Immeuentibus idonea medicamentapν asere. Post te ostis Nestorsi non amplius turae, sed peri II plenae censentuν veterum
unam conflatus es noturam . A ui eum reli is P tribus etiam oritis doctrinam re viavi, utpote post Nesoritim minime νecim out approbari .ignam. Una in DIvino Verba nasina incarnata est. Non ν
αι istam assertionem, sed aliam, qua duar natu νas in Ctis. CD Ius latuit. Fatetur de Sanctum Cyrillum , dc omnes olim Patres usitasse hane propostionem, in C,lo Domina sunt duae naturae . Et addit tune fuisse rectam &sanctam. At
vero postae per Nestorium devenisse periculo. . sim,
248쪽
sam, se angat iam, pravam, ab omni fideli ore proscribendam. Eo quod videat ut profiteri Ne-sorium. Exinde fuisse ustandas has voees: Orsus es unis nastiris inearnata. Et ex istis Principiis eoneludit et ἰam Chalcedonensem Syn dum , quae duas Domini naturas in ipso suo fidei Decreto praedicit, esse lapsam , ideoque & ana, thematietandam . Seelerati hominis audaeem blasphemiam egregIe revicit laudatus Anastasius.
Quod ipsum in Lateranensi Sancti Martini Pon. tiseis Synodo Deit venerabilis Maximus, Α ehi - Episeopus Aquileienss , ostendens Monoethelitas in eidim in Idem Dei nus , ostendens Severum ista eructam tu Epistola ad Nephasium
o In istud ipsum saeἱnus omnino labitur praesens Alexander. ob pravam suam de Sancti Cyrilli
Capitulis opinionem , vult vocem , Desina, quam satetur em Sanctorum Patrum, proscribiti a leti. Eius loeo vult substitui voeem , CH sti para. Λ ut sane ipsam nunquam proferri solam, sed semper eum adjuncta voee , Bomim . para. Eius ex Patrum loquendi modo desumptum argu mentum, postmodo te sumpserunt ponti Moninthelita . de quibus & eonira quos dixit laudata Sancti Martini Synodus 1 Patres δαισι noscuntur
duas In Domino molantistes. Neque haee transtorie ,
nabentes Venerabilibus Parribus, dum dicunt nisileas de voluntaribus via operariambus Disatoris nostr
de vide exposuisse. Eere etenim non solum de in .e , sed θ dogma ue, ef s Iogistice , o natural tredemonstνat te , o secundum scrip aras Adonis es, o peν exemplis, fi rem ad Ῥιὸ , sed per omnem modum oe verbum, voluntates profess sum, o se proseres μὰ die erant . Et ista omnia Synodus insignitet demonstrat. Ist ad Ipsum ego dieci de voce , Des para . Et possit Deilὰ demonstrari
Etiam hodie quidam , ut Sancti Λugustini de di.
vinorum Λuxiliorum ae Decretorum esseacia or thodoxam sententiam evadant , utuntur asso eodem Alexandri argumento. Sed cassosteressu.
Proinde Alexander fuit ex illis orientalibus Episeopis, de quibus varia eum Ioanne Sacrarum Largitionum Comite tractantibus, Sanctis Cytillus E viseulis setipsi ad Regiae Civitatis Cle
fiant. Alexandet suit ex prima elasse. Et ab isto sensu nunquam voluit reredere . Et haee si/ei compostici est omnino illa epistola, de qua hie tibit Alexander : De epimia si a , quae apud Epsesum facta est, in sper e quidem qua ex M. easne Ioannis Comiliis serima est , tamquam dissset Imperaιαν vi Haliquid induaremas do voce; quaor Is ILLUIT RATAE.
unus, qui νemm fidem doeelia, inserta est . Amtmat vatia . Primo, quod Ioannes Comes rogaverit istam vocem inseri epistolae, seu Rel tioni ad Plinei m. Seeundo, quod idem Ioannes dixerit se istud urgete ex Μandato Prineipis. Tertio, quod ista alte insertionem voeis impe.
traverit . Quartd, quod isti fidei, seu Relationi quidam subseripserint, quidam Episeopi sub
scribere penitus ieeuarint, aciverantes se malle utramque manum perdere. Quinto, quod ipse subseripserit . Sexto , quod fuerit ei reumven ius. Quoniam ista vox non ad satissaeiendum
Plinei pi , sed quaesita ae inserta fuit ad eatum. niam di proditionem illius, qui rectam fidem do. cebat. Hoe est, Nestorii. Λd immobilitet sibiliendam ejus degradationem . Etenim Sacra , per Ioannem Comitem allata, eonfirmabat damnationem trium . Et horum primus erat Nestorius.
Hine etiam distimus rationem , cur quibusdam omnes, quibusdam Relationibus non omnes sa-ctionis Episeopi subseripserint: Quia nempe cir ea quosdam Articulos erant Cadmi fratres. Istam Relationem, epistolam, seu fidei eum-sitionem Sanctus Cyrillus elueidat in laudata ad
bis ipsis eam tantumeliam erogare . Non enim tam
seM. eum lane scivi, o in ea baptiet Ius R. No. tanta sunt vetiae Nee esus es Imperatari , M. eonfirmant praesens Alexandri Dictum I Quod Ioannes Comes istam professionem ex Imperatoris nomine non exegerit. Notanda item sunt sequentia Sancti Cyrilli Uerba: sariis ara Id gundem oriosalibus successi. Demonstrant lamentabilem humanae naturae ex temerariis suspieionibus miseriam. Etenim intillus ex orientalium sug. gessicine, at vero Orientalium unus Alexandra opinatus est istam fidei expositionem suim postulatam ad firmandam damnationem Nestorii. Inisterim Orientales obedierunt. Et in ista expositione professi sunt vocem . Dei para . Aliqui, non omnes . Hare expositio periit , aut latet. Alexandet memorat ne & aliam Epistolam. Ea sistitit, luenιι epi iam totam prespirare Iicet, aθejus saeres natu modo liberam. Est Sancti tilli ad Betthaeensem Aeaeium epistola. Λ ut soria pa eis epistola ad Patriareham Ioannem. Q.
249쪽
DEus, qui sapienter omnia indagans, &nositae unanimitati prospieiens, ct saluti Populorum parcens pris paravit, ut eonveniremus in unum , is & eonsonas ad inuieem eunctorum voluntates ostendit. In communi enim legentes. Egvptias litteras, & earum mentem distuli en. tes subiit iter, consona nostris ea, quae quidem sint por Epistolam scripta , cognovimus, & duo derim Capitulis quasi e regione, eontra quae uoque αδ praesens persit inans dimi eantes. Illa namque habent Caseid tu e νnem factum ex Dio Ver.
vero di vocum , quae de Chrisci sunt, diviso. siem . Et al a autem praeter haee habebant ab Apo. lolieis quidem dogmatibus aliena, ex haereticis vero Yirantis germinantia. Qui autem nune in Epistola eontinentur , elare n bilitate Evangelica d orantur. Praediea. ut namque in eis Deus di homo persectus Domimus noster Iesus Chrisus, & duae naturae , ea-xumque diisetentia, & unitici ineonsula i Non quasi per i qui dolum invicem mixtionem , ecia. gulatum e sermenti, sed ineffabiliter , ct Deo deeenter e recta, de quae naturarum proprietates integras eo talet, avit . Et impassibilis quidem Deus Veibum, atque inconvertibilis; templum vero palae bile, ae morti ad modi eum traditum,&refusetiatum rursus unita Dei virtute . Spiritus quoque Sanctus non ex Filio, aut per Filium habens subsistentiam , sed prodiens qui gem a Patre Psopi ius vero, quia & ei eon substantialis sit, Domina ius. Hane rectitu/inem conspieientes in litteris ipfs, & quasi h regione eontrarium re .rientes eis, quae amὰ eon seripta sunt, conlauda. vimus Deum , qui blesorum linguas solvere gi. gnatus est , ct incerium sonum in articulatam vocem suavemque traduxit. De his igitur hane habuimus sententiam. Altera vero diffamata sunt
quaedam, quae nos nimium turbaverunt. Dicunt
enim quod is, qui hae paenitudine usus sit, non solum dejectionis sve damnationis subserἱptionem a vestra Sanctitate nitatur exigere, sed ana. thematismum quoque goctrinae Sanctissimi di Deo Amicissimi Episeopi Nestorii. Quod si id verum est . quod haee velut ex aree praeeipit e vitat s. smile aliquid facit, tanquams quis vix tandem p rductus ad conlubstantialem Deo ct Patii Filium constendum, mox iter timanathemate seriat eos, qui hoe 1 prines pIo iapum runt atque doeuerunt. Et iste siquidem postquam vix tandem nostris dogmatibus est adiunctus ,
mox eorum anathematismum conatur exigere, quas pro ipsa rerum rectitudine poenitens. Quia igitur hoe omne nostros valdὰ perturbat, quaeso Sanctitatem tuam, S iterum quaeso, ut doeeas nos, utrum vera sit, quae omnes nos perturbavit, opinio. Nam de subseriptione tum seribere Sanctitati, arbitror esse superfluum, quae saepe promist nullum se eontra voluntatem ad ista compellere . H. In eommuni seribere euncti voluimus,
sed deliberavimus, potius ego S Sanctissimus&Deo Amieissimus Λndreas Episcopus, non Sy- nee liticis littetis , sed amieabilibus hie tuae inno. testere Sanctitati, & sapientibus medieam nibus
tuis eam, quae ex opinione nata est, perturbationem restituere sanitati. De meo autem Do
mino Sanct ismo ct Deo Amieissimo Episeopta
Aleuangro rogamus tuum Sanctum Caput , ut tua utens eo nibet a sapientia sustineas patienter. Credimus enim, quia &ipse una nobiseum v, luntate eonsentiet e Etsi nune ambigit, stibi; litatem Nominum quaerens, ae minime intellectaeonsessione contentus.
Hanc quoque Scripturam ex nomine Theodoreti Episcopi intemserit Irenaeus . Quae utrum sit vera , nescimus . Quippe quam
viventi ei nullus legitur objeci se , vel docuisse quod ejus sit Nec tamen mihi , si ejus cst , in cusabilis , lateor , videtur Epistola . Nam quod pro omnibus potuerit rectae fidei intentatione conscribi , illud ostendit, quod laudet fidem unitivae epistolae Beati Cyrilli r Quam non
solus , ut probavimuS , ex cratur Alexander . Sed nec ullus
alius approbavit eorum , qui cum Nestorio separati ab Ecclesia remansere . Quod autem in dejectionem Nestorii non consentit ad praesens , hoc ei
commune cum caeteris Coepiscopis . Et prias suit , & post
non parva in parte tunc usque permanserat Concilio Orientatis . Quorum nullus quasi ab Haereticis tunc revorsus est poe
250쪽
nitens , quia sufficiebat Ecclesiae Dei eos mutare sententiam. Aliud porro est de person , aliud de fide non recta sentire. Sicut aliud est ipsum malum serti laudare , & aliud nondum tibi compertum furem quasi in- ntem , eo quod insontem putaveris , vindicare . Similis de Dogmate ratio est . Nam non sollim de Theodosio tunc Prin
cipe , sed & de aliis pluribus legitur , immo , & de Sanctis Celestino Papa & Cyrillo Ale
xandrino , quod approbaverint ejus initia . Quippe quem tantae civitati , sicut & Scripta eorum loquuntur , consenserant praesidere r Dum Presbyter Antiochiae fuerit . Quod Canones nisi pro magnis Doctrinae ac morum meritis non permisissent. Talis vero ut adhuc apud Grientales tunc usque putaretur ,
idcirco contigit , quia negabat se in Constantinopoli talia praedicasse , qualia vulgabantur. Et insuper Joanni Antiocheno Episcopo rescribens , & Dei Genitricem clarissime dixerat , &alia, quae illum scribere potuisse mirantur , qui ipsa legerunt.
Et quod est amplijs, ipsi fidei
apud Ephesum se assensisse com
Unitivis Cyrilli & Joannis , mediante Paulo Episcopo litte
ficte consensisse Nestorius postea deprehensus est . Quippe cujus
Complices , quorum unus est iste laenaeus , hanc Fidei comsessionem clarissime arguunt , quam tantopere Theodoretus laudat . Nam reprehendens hic
ipse Irenaeus suprascriptam The doreti Epistolam , & contra hanc laudans Alexandri , sic
ait : Divino ardens Vlo magi sille Alexander , in quodammodo
fumra propiarizans , proditionem iamcis accuset. Et hoc clare con
spicimus ex ipsis Cyrilli litteris.
Omnes namque deceptionis materias hinc accepit, & hoc prumum atque ultimum, quin Pintius solum deducens ad me dium . Orthodoxam quidem Doctrinam exprobrat ut poli tam , proprium vero hac occasione exaltat errorem, & intemserens mox aliqua ex nomine Beati Cyrilli , adjecit ita rHaec providens magnus Alexander ab olim , proditionem iocis exta ruis , ramluam quae fusciens erisui , si Theotocos solum , non adiecto Anthropolocos nomine, prostratur , hereseos inferre langu rem , in Ecclesiastica carrum re a
Idem vero Irenaeus paucis mediis
seni reditum Ioannes Λntiuehenus paeiss-eatorias Sancti Cyrilli litteras statim miserit Theodoteto, omni modo sudens a tanto Episcopo eomprobari paeem , de sua eἱrea ipsim Λω. Et Theodoretus illam per praesens Reseri. tum comprobat, suoque Patriarehat, immo toti Mundo gratulatur . Et comprobationis rati est, quot Meifieatoria epistola palam evertat G. pitula, ideoque Cyrillus ab ipsis, liret expreMnon anathematiget, aperti tamen re dat, ideoque auferat omnem anteriorem paeis obieem. Et adducit suas palmares eontra Capitula rationes. aut verilis suspieiones. Prima est eontra primum Capitulum: quod dicit Deum Verbum esse earinnaliter narum ex Virgine, de se Hominem saaetum . Meunda est contra seeundm Capitulum t