장음표시 사용
261쪽
r scripsit Andreae, culpans eum, quod
dum rectam fidem p ilicani , communkent tamen C 'ritu , nullo modo
nienti eu assectu benevolentiae; ut autem non multam chartam propter nos expendas,
quiesee quaeso Monitis. Nam quia di impius Cyrillus lirretieus est. & qui ei, seut seripsit.
Illam chartulam obtulerunt, Cooperatores facti sunt, magisque Prinei pes perditionis contra Or. thodoxam fidem , seit amans Deum anima tua. Nam dc ea , quae pertinent ad Sanctissimum Episeopum Nestorium, qualiter disposuerint, suis
animabus nequaquam parcentes , omittantur,
Dei IudicJo reservanda. Forsan veto Sille in. justitiam committit, qui Religiositatem vestram velut irritantem aeeusat . Nam de Orthodo2i estis, & rerum fidem praeditatis , de estis opera. ti eonfusionem . & dispensative orthodoxi
haeresim mistuistis. Unde quiesce, quaeso, m nete nos: Nee vobis enim , Deo me consorian. te , nee Cyrillo eommuni eo, non anathemati.etanti evidenter hane haeresim, neque communieantibus ei. Vos autem quod ad vos attinet peregistis , festinastἱs , eucurristis , Ovem peid, tam requisistis. Non vult ipsa inveniri, Ae reli. quo quiestite. Coram terribili enim illo Tribu aali utique videbimus invicem.
sola, inquit, ejusdem, quam friassi ad Ioannem Germaniciae, qui similiter eum pro
pace rogaverat. V olim vestro eongregato Conventu ita Zeugmate , id est. Deo Amieissimorum
Episeoporum atque Pastorum , ad quaerendam salvandamque Ovem, quae perierat, de omnem Pastoralis diseiplinae spretem ostendentibus, dum ego non possem ad altitudinem praesitae v bis seientiae pervenire, de in spieere penetralia po innitentiae abominationis AEgyptiaeae, multis aliis inter haee motis, ut propostiones vestras minima repetam de poenitudines , cognovistis quod ad laeeat mihi , eooperante Deci , qui de lumense lentia, nobis rectae fidei donat, Omnem piam eon gesten sonem recipere , dc impiam dispensa. tionem refugere, quae fit sub paeis obtentu. Ee nune autem nihilominus eandem tenemus senatentiam. Intentio enim mihi est, ut ubique inconcussam eonscientiam servem, de ab omni hae retiea mixtione distretam terribilem Mysteti tum Divinorum dc Coelestium eommunionem. Si autem mihi, quod absit spirieptum namque habemus Dominicum, ut oremus, ne intremus in tentationem ex Imperiali neeessitate iubeatur , ut aut impii illius communionem amplectar
262쪽
Hae t mego enim nobis , ut evereitatis in aliis eausis, ne ilia videntur uniuersa aut decem millia mortes exeipiam , Deo me de tune denuo ro horante , noscetis quod vos ad persuadendum
nobis sitis insimi , sed nos proclives non s mus ad perdendum, quod aeeepimus a Domino Chri-so, Depositum. Cuius preeul dubio dc restitu.
Zeugmatensis Synodus omnino convene.
xit . Secundo, quod ab Andrea ae Theodoreto p .sulata fuerit ad redueendam ovem, quae perirrat. Utique Metropolitam Λlexandium. Tertio, quod ipse quamquam plurimum tergiversa. tus, tandem eomparuerit ad Synodum . Quarto , quod omnes Episeopi omnem charitatis spretem ostenderint ad ipsum instruendum aereducendum . Quinto , quod ipsi persuaderi
non potuerit Cyrilli poenitentia , ideoque nee te. Elt imitas paeis . Sexto , quod haee non sit pia condescenso, sed impia dissipatio de eonfuso. Septimo asse vetat se potius mille mortes amplaxu. rum , quam istam pacem. Hi ne rogat s bi deinceps a nullo fieri molestiam. Omnes lare infidi mos ad istam persuasionem. Se fore firmum ad custodiam Depositi , de quo ad Timotheum, adeoque & ad omnes Episeopos seripsit sanctus Paulus: Depositam eumda. Porto Ioannes hie vi. detur paeem plene agmisisse, adeoque S damnationem Nestorii. Nam postmodo adsuit Chalem donensi Cone illo, & nullam penitus suit exactus professionem . Proinde Nestorius , nativitate Germanteiensis , fuit derelictus a suis Civibus. Zeugmatis Episeopus uidetur tune fulta Evol. tius, seu Evortius, qui eum Ioanne fuit etiam
CAPUT CUI. - Isq Utila, inquit, Andreae ad oecon
xandri , quia communicaverit Antiochenis , . rellissis omnibus.
AUdio quod viUE ira statur Sanctissimus Epiis
opus, & pet multa loca eontra ros Epi.
solas dirigat, quasi viderimus Religiosissimum Episeopum Rabbulam. Quod quidem nondum contigit. Quod si di e enisset , nestio si quid OTIS ILLUSTRATAE.eommune eommissum si, unde Inssignatἰ debum rit . Qui enim semel eommunieavi sanctissimo Episeopo Ioanni, pacemque amplexus sum, ab ejus eommunione , de colloquio , aspectuquere Istis, repulsurus sum de hane ultionem mihi imponere maiorem. Nee si impie, quod absit . egissem, mihi imponere valuisset. Quippe qui de Iudaeis colloquitur de Pagaris , in praesentiam nostram venire non pertulit , quia Sanctissimo Episeopo Ioanni communieavimus, quem dixi Orthodoxum. Forstan veto de per singulos Episeopos expetendus sum singulas vitiones. Igitur ne semper noviter perturbetur , rece aperte di-
eo , seut & olim seripsi, quia de postquam ablata est ultima Epistola ex AEgypto, elatὸ continens orthodoxae fidei Dogmata , ego de am plector pacem, & omnibus ubique Sanctissimis Episeopiseommunieor Et sanctissimo Episeopo Sirio, de Cyrillo , de Maximiano, dc Rabbulae . & Melitinens , de omnibus Pontieis, de 1 nullo distissus sum, dum apud eos omnes obtuneant Dogmata veritatis , de unitio atque pax Melesiae ad gloriam Dei pertineat. Et confiteor Dominum Christum Deum esse atque hominem , duas naturas, unam Personam, humilia & sublimia de eo Divinis Set; utis insertar me quidem ut de homine, illa vero ut de Deo, Incon. sua unitate obtinente, & uno existente, ut di.
dii , Domino de Christo. Si ergo vult de eaeter ipse ut Catholieus eum Catholicis amplecti pacem, dcliberare a seandalis naufragantes perdis seordias & contentiones nostras , saetet ben/ asi autem non vult , ego qu dem contristabor, quod ita dispostus siti Iudex vero Deus in omnium . Nullus ergo mihi de eaetem quaessiones importet . Clatὸ enim sententiam meam a pline, pio aperui de nune nihil noui deliberavi, sed quae ab initio tenui, mox ut allatae sunt litterae. Λγque utinam possibile mihi esset, ut omnes, qui
non consentiunt , conjungerem adunaremque
Eeeletat Essetque mihi a Deo donata essieaeia
hae , qua me arbitrarer maximum ad aeterna te.
petisse remedium sive solatium. SCHOLIO N.
HIEe epistola est magni ponderis . D et
varia. Primo, quod Andreas, dum extra Provinetam ivit, omnino iverit ad Osthoenos rΛd eomponendos, quos ab illo distraxerat Rab. bulas Metropolita, Cleri ae Populi animos. Smeundo , quod Alexander suspicatus stetit ipsum
egisse eum Rabbula, eomposuisse pacem , re glisse in gratiam ae in eommunionem. Ex quo Aistimus tertio, quod Alexander non solius Nestorii , sed aeet defensor laetit etiam Mopsuestiensis Theodoti . Quatto, quod Λndreas tune Rabbulam non viderit, attamen non fuerit ali nus a redeundo in ejus amieitiam . Quinto. quod Alexander Andream, ob admIssam me ac retentam Ioannis Patriareta communionem
263쪽
rei εeetit haeommvn one , alloquio, atque aspectu. Hi ne Andreas insert, quod jam impune possit communieare eum Rabbula: Quoniam ista poena non possit repeti aut ampliari. Quoniam Λlexander non possit per snpules, quibuscum Λndreas communieaverit, Episeopos exigere sngulas istiusinodi ultiones. Et indignatui , quod Alexander, qui libete loquatur eum Iudaeis ae Paganis, nolit Episeopum loqui cum Episeopo,
nequidem eum Metropolita alterius Provinciae, imo nee eum proprio Patriarcha. His igitur os
sensus Andreas , detrectat ad ipsum deinceps set ibete, ideoque illa , quae ipsi reserenda fuerant, seribit ag ugeo nomos Melesae. Et seribit plura . Dii mo, quod pacis est otiam Sancti Cyrilli Epipolam judieet plene orthodo Nam, ideoque R Eeelesarum pacem a/miserit. Seeundo, quod eunctis hujus pacis auctoribus E. riseopis etiam ex animo communieet . Quod communicet, non soli suo Patriarehae Ioanni ,s d etiam Xixto Romano pontisei, pacis eon. sima toti, Sancto Cyrillo, Maximiano Constan. tinopolitano itemque Rabbulae ae Melitinensi δ caelo , & omnibus Ponticis Episeopis. Imode omnibus sub caelo e Dummodo tamen orthodo. diis. Tertio, exponit orthodo vam de Dominicae Incarnationis mysterio fidem , ipsam profitetur, Ν addit prostendam etiam ab Aletiandro. Quarto, ait haee sua sensa non esse, sed se ita sens Msatim ab allatis ae uiss Sancti Cyrilli paei fieato-ε is bitetis . Et ista sua sensa mox aperuisse. Et tandem eon eludit: Minum possibile mul esset ur --
κes, qui non consentiana , conjungerim adunarem.
Iaee , qua me arbitrer maximum ad aeterna νeperisse
ν/medium, fite solatium . Ex quibus omnibus vi- semus Andream fuisse virum bonae ae paelsea mentiis. Item videmus , quod Alexander se ei. iam a Romanae Ecclesiae eommunione separaverit,igeoque suetit plene schismatieus. Quia nempe Xixtus Pontifex paciseatorias utriusque pariis
Domino meo, di propter omnia Magni seen. iistimo Magistro Militidi Anatholio, Paulus elate sciens , quod Magniseentia vestra valde desideret cognoscere declarari Dei Paeem &Ordinationem , nota facio, quκ per Dei gratiam Berrhaeae una eum viro devoto Maximo Magi striano cogno .i ex eis, quae scripsi Deo Ami
ei sinu, Cytisus Episcopuβ: Quia per Dei gra- . u M EPISTOLAE,
tiam propositionibus nostris assensi, & omnIasuscepit atque approbavit ex plurimis, quae a nobis sunt. Quomodo enim non ita saceret, eum recta essent Dogmata, dc Patrum sensibus eon. sona λ Pro qua te, Domine Magni seentissime& Glorios nime , in omni voluptate esto, e .gnoscens quod per gratiam Dei vel iter in Oriente vectro & Dei Eeclesia ordinem susei.
piens competentem, pace consueta fruetur, vestia Magnificentia magis, quam magni aestimante, ut ecepta pax persectum persu eat ut ad terminum. Festinat vero ad Betthaeam Dominus meus
Sanctisssimus, ct Deo Amieissimus Ioannes Arehi
Episeopus, ut manifestissime de omnibus colloquatur & saluat. Dato enim per gratiam Dei principio , universa de reliquo ad eorrectionem persectam prona erunt. Vobis namque in lumibus , Orienti nihil deerit ad integram dogmatum emendationem , & omnimodam Eeelesiarum tranquillitatem. Haec seripsi sciens quod ea , quae nuneiata sunt, Magnitudinem vestram valde laetiseent propter amorem , qui in vobis est, Dei , ct validum atque serventem relum ei rea Orth dokiam. Praedictus veto Sanctissimus Atehi Episcopus jussit, ut per nos haec bona nuncia vestra Magnanimitas disceret.
HAZe Epistola non est responsum , sed Rela.
tio sacta ex mandato Ioannis Patriare hae r P dimis Sanctio,in Arcti . E scopus IHR , ut
ret . Ad hune Anatolium extant plures etiam
Theodoreti Epistolae . Est omnino ille , qui Chalcedonensi Synodo adsuit, primus inter g leviticis Tmos judices, Magister militum , Exconsul
ordinarius, ae Patricius. Rus eonsulatus con eurrit eum quinto consulatu Valentiniani tertii
imperatoris , ad quinti saeculi annum quadragesimum . Septem annis post hane epist tam . Ipsa enim data est statim post Pauli Eme seni ex AEgypto regi tum , di nos doeet plura. Primo , quod ille Antiochiam redux statim eum Ioanne Patriareha Berrhaeam adiverit , omnia communieaturus Aeaeio . IAnnes enim euncta priWati in eum solo sere Aeaei, egerat: hine sine ipso nihil etiam voluit in executionem mittere. Seeundo, quod Paulus elausas a Sancto Cyrillo litteras tetulerit & ipsarum sententiam ignorarit, donee eas Ioannes apud Aeaeium aperuit. Ter tio, quod hae in te Ioannes tantum detulerit Λ- eaeio, ut litteras non nisi a pug ipsum , ct eum ipso voluerit aperire. Quarto, quod orientales Episeopi varias paeis eonditiones aevias Sancto C, tillo obtulerint, &quod ipse se aeeomodavelit istis Episeopis. Ioannes enim Patriaret, a volebat videri victor, tanquam non ipse Cytillo,
sed millius ipsi cessisset . praevidebat suorum Episeoporum plures paci adversaturos, ideoquu
264쪽
sbi opus fore aut horitate prineipia. Hi ne Anatholium , totius Orientalis militiae Magistrum, sibi eoneiliatum voluit, ideoque Paulo Episeopoἐnjunxit hane eum omni reuerentia relationem
Erissenum Episcopum, nuntians quod
omnino non recipit propositiones , t a Joanne sunt destinatae.
Ρl ssimo de Amatore Chiἱsi Imperatore git I.
gente Dominum meum Mirandissimum Tribunum , Notatiumque Aristolaum , Chri ianum virum, & pro recta fide valdὸ certantem, ut ad pacem eo laret Eeelesias . de selibente ela. ia, quod Anti henus deberet prius subseriberequitim Nestorii damnationem , anathematizare vetd seelecta ejus Dogmata , de tune eommunionem nostram quaerere, seripsit ad me Dominus meus Religiosissimus , Et optimus senex Episto-pus Λeaeius ineongruam quandam propositionem: Quasi ab orientis Episeopis, magis autem , s oportet dicere, veritatem oporteret iuste. me ab eis, qui ea, quae sunt Nestorii, saperent. Nam dum eos oporteret sequi quod congruit, &suatis intentionem piissimi Principis, omnium. que orthodoxorum . anathematigare stelesta Ne .sorii Dogmata, e contrario petunt vacare universa, qua a nobis seripta sunt sue in Tomis , sive in Conseriptionibus: Et se, inquiunt. Ee eleta eommunieabunt ad invieem. Hoc autem Hate dictis est , quod oporteat nos rectam Fidem denegate , de Nestorii consentire blasphemii a. Si enim nostra exterminamus, quae se ben/ ha. bent , de inexprobrabiliter asserunt veritatem, &recta, Fidei militant , approbavimus ea , quae sunt Nestorii, de erimus admirantes eius insaniam. Sed illorum quidem propositionem intel- Iediimus. Contristati enim sunt, quod blasphemante Nestorio, ab orthodoxis intra eum sermones selini sunt, de epistolae. Qualia vero denos seripserimus, stiet tua Persectio, gum legeris paria eorum. Ob hoc enim tuae illa Redigiose rati direxi .
dudum ante jactum in Theodori Mopsum seni Ibros ae personam anathema, intimam aes eletam eum Sancto Cyrillo familiaritatem ha huerit, ideoque Ephesis reduae Ioanaia Patria dictio . Lupi opera THI.
eta factionem statim deseruerἱti Lieet non terno sorstan opere , tamen animo. Haee enim epistola est seripta satim post conclusam pacem biennio aut triennio ante anathema, Cyrillus Rabbulae exponit omnem paeis tractatum e Rus exordium, progressium, finem, singula areana. Et mittit cunctarum ultro citroque epistolatum exemplaria . Et mistimo , quod omnia hae, nescio qua via, perscrutatus Presbyter, ex tune eceperit moveri adversas suum Episeopum . At. tamen tune necdum seripsit famosam suam Epi- solam ad Marim. Hane non setipsi nis post Anathema . Videtur non gubitandum , quin plures inter Cyrillum ae Rabbulam litterae eueurinterint , ideoque Theodori anathema prooesserit ex mutuo consilio.
quam scripst , dum coet metisset
Germaniciae. V Alde eonsulas sum , cognostens ex litteris
tuae Sanctitatis illum, qui est Germantelae, di eum qui est Samosatenorum, semet ipsos hsancto vento dirupisse Iudeis. Non eregerem,s id nuntiaretur ab altero. Uerumtamen de nos his ipsa pertulimus ab Aletiandrino & Romo. Reliqui enim euncti per bonum Deum de sanctas orationes tuas firmi persistunt. Qui veto sunt ire nostro eonfinio, praeeipue qui Μontana habitant, quibus de in Cappadoeia de in Armenia negotiandi neressitas , multa millia malorum susti. nenti vi quod mihi Caesareens s seripserit, S 1 me nee Reseriptum potuerit impetrare, nee ut ipse suseiperem litteras eius. De reliquo igitur ad verius nostros implarabile praelium assumpse. runt. Sed rogo Sanctitatem tuam, ut assiduas pro nobis preees digneris effunderer Ut de illius in semet-ipsum nequitia convertatur, de nostri persectissim8 roborentur.
Metto polita seeundae Glietae . Epistolae epigraphe est mutua . Legendum erat. Ea da Gnmaniciis Episcopa . Vel : Ea in Germa uia Ioanne. Istarum tamen vocum altera possit subintelligi: hine duxi nihil mutandum. Epistola faeit plura. Privi, Alexandrum consolatuesuper Andreae Samosatensis ae Ioannis Germani. eiensis Episcoporum aereo ad parem. Eoa M.
265쪽
ασς UARIORUM PATRUM EPISTOLAE,
het pro apostatis. Agdit hoe nuntium suisse s biadeo mirum, ut alteri referenti non eredidisset. Ex quo vides Alexandrum Maximino seripssse suas querimonias. Se eundo, dieit Alexandro in Ista ea lamitate non deesse foetum Et quidem semetipsum. Etiam se tali modo esse desertum ab Alexandrino Episeopo, ae Romo. Julianus Rostensis in seeunda Citieia Episcopus adiit Chaleedonensi Coneis io 1 An si ille , ignoro.
Tertio, affirmat interos suos suffraganeos peris manere fit missimos . Seeunda enim Citieia suetat per Theodotum Mopsuessenum non modi ee eo rupta: Ideoque admiranda non est haec eius pro Nestorio pertinaeia. Quarto dieit, quod viei, norum montium ineolae , licet non essent suae provinciae , essent tamen eiusdem sententiae, ideoque sustinerent multa malorum millia . Spe.
. mbant enim partim ad primam Cappadociam, in qua Firmus Caesaraeensis, partim ad seeundam Λrmeniam , in qua Λeaeius Melitinensis erat Metropolita . Hi duo erant duo firmamenta
Ephεs ni Conei lii , ideoque istos suos subditos
non tantum suaviter, sed etiam sortiter stude.bant ad sanam mentem redueere. Quinto dieit, quod sui Cilices, qui negotiandi eausa quando. que transibant in praefatas provincias , acerbe Aa Nd tract rentur ab eisdem Episcopis. Sexto, quod vidὸ lib. pinatus Firmus ad ipsum scripsisset: Nempe ut jus Act. V. istos suos montanos cessaret eorrumpere . Septi. ubi Ioan mo, quod Firmi litteras, nequidem admitterei hris p ἡ voluerit , longὸ minus respondere . omuo, .e h, s quod hae de eausa si inter ipsos implaeabile bel.
Te nisad. Ium. Per haec sua impia Dei nora eo natur Λle. deda Pro xandro adferre aliquid sislatii. testatura E,ta Theodoreti ad Ioannem Germaniciensem Epistola , cujus est exordium 1 Immemorem Epist. 13 3. te amicitiae norae non esse sciebam equirim , es II vido mis. Sed ego Reifflanem tuam volebam ct opta. ham rem perfectam praestare, eammunionemque illo. νum fuere, ροι pietatem modiaerunι , ef amvre. sorum Creatoris reptam de nobis euram adscribere. Affirmat quietem, in qua tune degebat , esse sibi gratissimam , ae pergit: Docere quidem eos, qvi iactuιιι is nos calumniis addam fint, nece -
νnim arb/ινα-ν, ac edavelicorum dogmatum ver . ratem Uendere, es armatum contra illam menda.
cium redarguere . Et post varia eon eludit: De no. Ira veνὸ sue, ad Deundum Ephesinum Conei. lium, profectione scribera nihil posscim , priusquam
cognoscam , quid de nobis praece preis piissimu3 IN MIM . Necdum enim adtenerunt hirreae . Epistola
seripta est post Decretum , quo Imperator Theo dosius Theodoretum ei reum seripto intra suam ci. vitatem esilio conclusit, vaeare iussum ab omni Melesastieci ministerio : Item post aliud mere- tum , quo ipsum vetuit secedere ad praesitam Sy. nodum . Quorum omnium malorum radix fuit peninax defensio Theodori ae Diodoti, S prae sertim Nestorii. Hi ne apud moltos suspectos fuit, quod non solas personas, sed etiam errores delenderet. Porto Ioannem arguit, quod contra amieitiae leges eommunicaret eius adversariis diealumniatoribus : Nempe Theodoti ae Diodoti damnatoribus, nec non &ge sensoribus Capit lorum sancti Cyrilli. Misitan de Eutyehianistis tune ineipientibus. Nam hi ex istis utique mala intellectis, eapitulis duxerunt originem. Proi de hine distimus Ioannem ab Alexandro Metro. polita, itemque a Nestorio, Diodoro ae Theodoro penitus recessisse. Uti plen/ integer Ep, seopus adsuit Chaleedonensi Coneilio.
CAPUT CX. - I98 Epipola, inquit , Theodoreti ad Helladiam , indicans quod non abscesseris ab illis , quae int re ipsos semet
in negotio convenerunt , neΤρο im
,stilia , quae in illam personat commissa est , acliae sicere pariatur.
inando praeeipue litterarum consolatione
nos oportuit sui , vehementior quippδnune est erem tempestas, tune & ipsa fraudamur, & damniscamur ea, quae nobis so la supererat. Ego quidem semel se eundoque ser psi de his, quae vertuntur , & postens commune eonsilium, & nranifestans sententiam meam, &claram mihi tuae Sanctitatis intentionem rogans .& nee semel impetravi Reseripta. Unam vero solam per totum tempus commendatitiam suscepi Epistolam . Et valde me obsupuisse confiteor. Uereor quipp/, ne qua adversam nos aeeusatio veniens, opus namque tale multorum est, item semper, praeeipuὰ tamen hoe tempore , tuae Ch ritatis turbidaverit puritatem, suadens quod tet, cta aete degititii fuerimus essem, & quasi quidam multi pedes aut chama leontea colorem secvu dum petras & solia verterimus. Unde ad has rursum litteras venio, ae rogo ut Sanctitas tua eadem si cirea nos. Λdjuvante siquidem gratia Dei, non imitamur varios reumaritum eursus, qui interdum quidem hue, non nunquam vero illuc recurrere solent, sed festina. mus in eis, quae a plinei pio deliberavimus, quaerem sunt, permanere, & tristia, quaecumque venerint, sustinere, di nutum desuper exspect te. Unde eam quidem , quae ex AEgypto est diis rem, Epistolam, quia orthodoxa , recepimus ;mercedes vero, quas pro eadem sua rem fide pinposeit, qui eam vix tandem distere valuit, ut Miosam Deo, & abominandam sumus aversati. Nam quis unqua es eorum, qui sub pietate nutriti sunt, mereedem re fidei homi ei dium postulauit Φ Vel quis tribuit postulanti λ Aut quis
veracem appellet eum, qui sine mercede honor re noluerit veritatem p Demus enim non esse mulam , quae est petita, mercedem 1 D uetit. Mi hi enim videtur nee illum nominate persectum ,
qui propter Regnum Gelorum virtute animi pol.
266쪽
let , sed quem heri detinet amor, & qui bonum propter ipsum complectitur. Et testatur hoe Dominus, gieens ita i sus dile ρ me, Implebis Undata mea . Et non ait: si de rear Regnum caelorum. Sed, si d lev me . Si vero de meminit ubique mereedum, aliquando quidem dieens, via iam ipsisum es Regnum Caelmum, aliquando veto, sia iis haereditate possidebunι terram , &quaecumque sunt talia, hoe facit ostendens pro-PtIam largitatem , dc animas fastidio solum ad bona sustollens; persectorum ver est proprium proclamare : Hul emere cMisas est, o mινι lucrum. Et ego enim non tantum tigin , sed o mori paratussam pH namine Domini nostri Iesu Christi. Ea eom. puere mihi is infirmitaribus, n persecutionibus, sasdis Mibus , pro rariso . cluando Uνων , tunc potens sum. Sed iste orthodoxiae Assertor , seu Praeceptor egregius, mercedem orthodouae fidei expoposcit. Et mere em stetestam , de bestiis
sanguinem potantibus condecentem. Vetum elamemus ei: oia Diis tuis eiaturam non exhibemtis. Es imaginem, quam flatus , auream non adoν bimus. Talem tenemus sententiam,
Deo Amieissime Domine . Nullus igitur nos
apud vos impetat, velut alia sapiamus. Sed orate ae deprecamini Deum , di animam nostram , quae infirma est , roborare, dc eorpus, quod graviter est dispositum. Deuter enim pes meus toris pote detentus lecto nos ruralis affixit. Sed novi,
quod de hoe utiliter atque salubriter dispensari. xit univeistatis inspector.
ciae metropolita, erat unus istorum qua tuor, quos ob nimiam pertinae bm Sanctus Cyrillus 1 paee exeluserat. Qua te pissens Epistola docet primo, quod Theodoretus istam exeluso mem parvi Deerit: quod similiarem eum Helladio eommunionem non deseruerit . Seeundo, quod pacem admittere noluerit, nisi quasi Ee eon.
filio, dc consensu Helladii . Hi ne per iteratas litteras expostulavit istud eo istium . Tertio, quod Helladius istas propostiones adeo in/igne tulerit, ut nee Responso suetit dignatus . Iudicabat enim Theodoretum, dum de ineunda pace , de ei tra Capitulorum anathema admittendis tilli litteris vel eogitaret, esse servilem relicta aete dedititium , multipedem Chama leontem. Et quia Theodoretus haee ips timet revelata faeie intimare , refert in susurrones . Super hἱs Theodoretus se purgat, studet redite ingratiam
Helladii, de quarto dieit, quod mei fieatoriam Cyrilli Epistolam iudiearit orthodoxam, idemque de non potuerit non admittere . QuInto, quod tamen non admiserit mereedes, quas Cyrillus exegit pro ista Epistola: Quod ipsas ab
minanflas gueserit. Nempe degradationem Ndisorii. Et ipsam appellat homi eidium. Etenim in qua Episeopi degradatio est omnino homi eicis . LUI Opera T. Vu
dium. Hi ne etiam Sanctus optatus inlevitanus Episcopus Donatistas eunctis Catholicae Eeelesiae
Episcopis, quo irregulares ae irreparabiles re derent , poenitent; alem manum imponentes, frequenter appellat homi eidas . Quia nempe in illis licet non vitam, tamen Geidebant hono. rem . Sexto Theodoretus affirmat, quod istam damnatJonem nunquam si admissurus , utpotemere em sceleratam, de eongruam bestiis stientibus humanum sanguinem. Amrmat Cyrillum esse istiusmodi hominem. Septimo, quod potitis idololatriam patraturus sit , quam admissurusis a m damnationem. Nemp8 nullatensis eredebat Nestorium sapuisse aut docuisse haeretica . In Constantinopolitana collatione Severiani Episcopi adversus Theodoretum, uti Nestorianum, multa deelararunt i inter eatera , quod Sanctus Cyrillus ipsum exelusisset a paee. At vero Hypatius Ephesiorum Episeopus respondit: Nos ad omne oriemisti Concilium Episolam ipsam a Sancto Cyrillo serimam , inierimus. Osendite aurem, vos, qaad in uultisne hane ex uti paeso ct e durame E suasabfraxit. Ivid datem --
muti 3 magis qui tantummodo Ῥοιo in eum sere vinmκι , indulgemiam maestvit . sed es latenistis in Neodareti litteris , quas ad Dioscorum feeis, quia ex semcida in his , quae conrra Nesorium ρν pta sunt, scripserit . Et quando eontra Iuliasam vel o eos ranscripsit, hisos Ipsos desinatu 1n Au.
Eι quid osensis eis serius ilia Ttiodorestis , er ra. seri ι es Eeaius C ristus , dueensiam e' a rictum ei restificans . Et quia duas ab ipso Iasou Eps tas, quae er exstod anfur apud utam, nanam de eo contumeliam designanus. Quae omnia sunt lonoverissima. Nihilominus praesens Epistola demonstat istam amicitiam non suisse ex integro state
Notanda ae veneranda sunt tae Theodoreti
Ium nominare perfectiam, qui prostra regnum Coeis Ioram vistute an mi polles, sed gaem hisi desisissam, . Et qui banum proster Ipsum complectit. .
Largius ae lue id ius sua sensa exponit in Com. mentario super caput octavum Apostoli eae ad Romanos Epistolae: Non es amandus Deus propter bona promissa. sed illa μνυν ipsum funι expeteΛ-
Euses, eum propter opes effocati res diluti, sed
propter stium is eum issctam , diluit etiam res, quae ad sum pertinem. Da etiam duistis Apostolus inquit noctem subera regnum Caelorum o omn aquae videntuν , o quae late gemia pere plantis, di tor ae tanta alia his de ro, Ma ditimori in Cόνι- sum. L quti autem mihi tum praeseruia, tum D rara moles a 2 aspeν is proposuerit, o temporalem atque aeternam moriem, est longistatim In seMnna
267쪽
sup ciam , una extin dilectione in ipsam, Abeatius edi alacrius haee samperem , quam illa magna ac maeclara, o quae Φαωs ex imi nequeant , Delduectione sis' fas essem . Doeet tria . Primo , quid si veraeiter eas a Dei dilectio. Seeundo , quia tali dilectione Deus debeat ab omnibus diligi. Tertio, quod omnia nostra Opera debeantea tali dilectione procedere . .
. Bunet , indicatu quod propter eantia,
quae frita si , cause prodisionem
IN omnibus gratias agimus eommuni Domino& Saluatori Christo, qui nos dignos Deit propter des derium sui, di piae fidei eonsessionem,
in medio ebriorum plurimorum spiritales ample .cli vigilias. Magis autem gau/emus, quia instar Capstis tuam in seripsimus Sanctitatem in emtami. nibus: Quae hie , qui tentationes exercitari per misit propter nostrorum multitudinem delicto. tum, hoe quo voluerit modo , ipse compescet. Maxime si pro pietate certantes firmo statu Adve sariis resistamus . Quia vero eonsequens erat, ut postquam cognovimus execrandas impiorum pactiones, colligeremus Deo Amieissimos huius imgionis Episcopos, ut deliberarent una nobiseum , qui ὁ sit agendum, hoe neere Deo pro p tio habe. mus paratum. Ea vero, quae tali Episeoporum Synodo formari contigerit, nota utique saetemus
tuae Sanctitati. Cra pro nobis Domine per omnia Deo Λωieissime.
Epytila , inquit , MaximkI secundae
Ciliciae ad Alexandrum , qua india
cavis , treoniam convenientes ceγra
quaedam definierant de caUa , lus
agebatur. QUOniam nihil eorum, quae hae sunt, tu mittere convenit Sanctitatem , necessario &- nune, quae saluta sunt nobis, tuae Sanctitati innotescere festinavi . Quorum direxi &paria. Dignetur ergo his inspectis, Religiositas tua, quaeso , huic cause auxilium serre, tam per sanctas orationes tuas, quam per eam quae tibi inest bonὲ constantiam . Universam tecum con stitutam Fiaternitatem ego, di qui mecum sunt ,
An aetatbensis Episcopos , Metropoliisseeundae Cilietae, egit eadem de eausa Synodum , & per praesentem Epistolam restit eius Acta. Deinde Alexandrum hortatur ad perseverantiam in pertinaeia , di ad praestandum causae auxi
rum quatuor , quos Sanctus Cyrillus paee excluserat . dudum mansit pertinax. Nam etiam in hae Epiuola , initam parem appellatexereandas impiorum passiones. Et addit . se iamedio pur morum ebriorum amplecti spiruuales vigi.
I as . Hine suit plurimum gavisus de simili Alexandri pertinaeia . Et ipsi fghiseat a se esse ῆndictam Synodum, ad pleniorem huius causae distussionem: Et spondet acta referre. Ista M. nodus haud dubie suerit facta in ipsa metro. poli.
Synodus Anaetilensis . Sancta SModus secrendae Ciliciae , qκae per Pariam Dei in Anaetaria Metropoli convenit , interlocuta es quae subjecta
wta immodiea perturbatione contra piam fidem, & infamibus voeibus aures homi
num circumsonantibus, ex litteris piissimorum& Λmieorum Christi Imperatorum, quae Omne Deo Amieissimos Episcopos pariter convenim jusserunt, ad Ephesiorum Metropolim venimus. Sed Cyrillus, Alexandrinorum quondam et v, talis Episcopus, manu, qua Patrum in fide non permanens eam duodeeim Capitulis commovere tentavit, de Λnathematismos adjecit, per Omnem terram monstrans propriam pultitudinem.
Hie priusquam cuncti Deo Λmieissimi Epistopi convenirent, circa quod Amicis Christi nostris
268쪽
Scito LIIs, ET NOTIS ILLUSTRATAE.
Imparatoribus plaeuit, praesidens ex aut horitate
Cooeilii ustipauit sibimetips Iudietum , dc ea tu mnia eiseum uento Deo Amieissmo Episeopo Nestorici, qui ct absens erat, nee a fidei pietate
recesserat, ut putavit, condemnationem supposuit Nos igitur, qui undique eonveneramus, C thodoxi Episeopi ex Orientali regione, diversisque Providetis, deposuimus eum, alienumque. Saeerdotio Deimus, una eum Memnone Dphesio, qui de in omnibus et eooperatus est, ecimpiam voluit haeres m roborare. Reliquos uero, qui eis assenserunt , communione privavimus, donec suum cognostentes errorem , impia quiqdem Dogmata Cyrilli anathematigaverint, sanae vero Patrum consessioni aequieverine. Haec dum cognovissent Amatotes Christi Imperatores, at que approbassent , eonfirmassentque damnatio. nem , quae super eos a nobis saeta est . iusserunt unumquemque San tum Episcopo tum ad pro priam reverti Pici vinetam. Vetum quoniam nune eonvenientes In Anaetar. Metropoli propter Eeelesastieas euras, agno vimus, quod nonnulli praeter illa, quae tune incommune placuerunt, novi eiectis Cyrilli Capi, tulis, ab eoque ea quae exposuit admittentes, incommunionem receperunt eundem Cyrillum, placuit eonvenientibus nobis, ut Cyrillum qui dem se habeamus, ut habuimus, de ant/, dam natum, eos vero, qui eum receperunt in eommunionem , non respuentem per propriam subseriptionem haeretiea, quae exposuit, Capitula, esse nobis a communione alienos , donec ea, quae pridem communiter pia erunt . emebat mancipentur: Et anathematiret Cyrillus impia Capitula sua, permaneat vero in fide trecento rum decem de octo, qui Nieaeae eonvenerunt, neque adficiens es, neque auferens aliquid. Non patiemur autem. e operante nobis Domino Chti. sto, aut Cyrillum quasi orthodoxum in ecim munionem recipere. aut eos qui ei adjuncti sunt nisi haeretiea Capitula ista omnibus fuerint modis est pulsar Et si ad ignem, ex serrum , serarumque demes nos oporteret congredi.
Μ,2i minus Episeopus Λ nata ibi eonsentio Sanctis, de substri .
Secundum hanc subscriptionen universi subscripserunt.
pta edentem Epistolam . Aglint tria. Primo , exponunt utriusque partis Acta apud Ephesum . Et quidem eum insigni mendaeio . Etenim assimant Nestorium fuisse absentem a Synodo . Est luelae salsum . Pridiὰ enim sui teratio ei latus , dc adesse non voluit , ideoque christ. Opera T. VII.
l fuit contumax . non absens. seeund/, Ephesi tiam Sancti Cyrilli, a se ob Capitula patratam,
damnationem iterant Ec confirmant. Et adium gunt damnationem omnium illorum, qui praeia. tum Cyrillum sine Capitulorum anathemate incommunionem admiserint . Leet non rapti. mant , attamen damnant suum Patriareham Ioannem, dc eaeteros omnes Episeopos ae Populos, qui eum ipso ad miseram parem . Tertio, confirmant suam Chaleedonensem eoniurationem . qua juraram Cyrillum non admittere nisi anathematietaret Capitula. Et addunt i Esad ignem, ει fereum, freinumque denses nos opor terer concredi. Haee addunt eontra poenalia Ed, cta Imperatotis Theodosii. Attamen suam eon jurationem temperant. Etenim iurarant Cyrilis tum , licet poenitentem ac anathematirantem, non admittere nisi ut Laieum . Hie palati suae ut Episeopum admittere.
istola , inquit , Deo A icissim; H lladii ad Deo Amicissimum L
scymn Alexandrum , per quam indicavit , quod contenientes Episco pi secundae Ciliciae certam formulam
dederint de causa , 3κα vertitur rauam primae quoque Ciliciae Epist pi approbant.
Oniam quidem Synodus Deo Amitali
motum feeundae Cilietae Episeoporum eo ligen/a erat, agnovisti utique omnino, Deo Λmieissime. Quia veto dc congregata sit, de formatum sit ab eis, sevi de mandaverunt M. bis per Deo Amieissimum Presbyterum Mopsu stiae clippum, ut in illa damnatione habeatur AEgyptius . eui olim suppositus est , donee anathematizet impia illa Capitula, de hi vero,
qui et eommunicant, excommutilaati habeati tur : Neeessario & nos amplectentes hune propietate zelum , Λpostolicisque dogmatibus. Sanctorum vere Episcoporum , sequentes quo que Λpostolieum eorum Propositum, At aequi
scentes his , quae ab eis synodaliter exposta sunt, tuae mandavimus Sanctitati, ut si quidem pos hile est, hue usque fatigeris, subseripturus ipsi Syn leo , quod di neere debes ; si vero ab hoe aliqua sol te violentia prohiberis , quam . quam nihil si Me violentias, sevi ictu oci Amieissime utique dieii, nisi laria emporalis in. firmitas, innotescere nobis dignare per litteras, quoil placet. Impossibile est quippe, sevi nos aestimamus, etsi hoe multoties millies smulent
269쪽
h I , qui suste runt AEgyptium , nihil obesse pierati , 1 ubsistete Α solleum dogma , nissuerint abjurata illa seelecta Capitula .
ΡRaefata tria ab unius Provinetae synodo atten. tari, erat grandis audaeia . Hine Maximi. aeus Metropolita omnibus nervis studuit suam Sy. nodum firmari ae subseribi pet alias Provineias. Proinde eius Acta statim transmisi ad Metropinlitam Helladium . Per insgnem Legatum: Olippum Presbnerum Mopsuestiensis Melesiae. Possit esse quod non dumtaxat praesentis Episcopi Heletii, sed etiam proximi Antecessoris , scdilerati Theodori, suetit presbyter . Est omnino verisimile. Hine di ipse pro Nestorii dc personati dogmate fuerit audaeissimus. Interi m Hella dius quantumvis probaret facinorosam Synodum, solus tamen non presumpsit subseribere. Hi ne ad se evoeavit Alexandrum Hierapolita. num: Qui e sertent, & smul subseriberent Et hine lueet, quod Helladius non celebraverit Synodum. Videtur indixisse.
stola , inquit , Deo Amicissimi
Episcopi mremes , Metropolitani
Maesie , ad Antiochenum Mamem, quam scripsit ex opinione advertens, quod Alexandriae inter Paulum 27 Cyrillum conventris.
Qi naufragaverunt ii pia Fide nostra, quae
unit sarpatia proprii sulcita , inter multas
hie opiniones disseminant , dicentes ,
quod Religiostas tua, de qui eum ea sunt. San. Epistopi aequieverint ad AEgyptii communio. nem, non damnatis Constriptionibus duodesime vitis. Blasphemia eci quidem ora sumpsit,
quod ipsa Capitula persectis quidem sint probabi.
Ita , his vero , qui capere nequeunt , aliena. Unde , inquiunt, rogati AEgyptii in commu Dionem orientis Sanctam Synodum receperunt . His ita disseminatis ab ipsis, alteram fraudem machinati sunt eontra pios. Integra siquidem ci- .itate simpliciores volentes decipere . proprios servos atque Domesticos, ct alios quosdam eolligentes ante auroram, in forum, quod dieitut astantini , sub praetextu litaniae , convenire
lacerunt, praeparantes ut unus occurreret Populo
eura Cruei a dc Cerei si Ille Deceptor, qui ab illi, Desertoribus est illieitὰ ordinatus. Sed non diu fraudem suam tegere valuerunt,
sed deprehens nolendo sortiores operati sunt λ.
los, persistentes in sua pietate, qui distentes hune dolum declinaverunt errorem. Dum vero eis nee ista sumiunt, finxerunt ab Admirandis. simo Aristolao litteras ad Maximianum sui Mitan sinissas, quas ct in publieum in ambone Iegi sererunt: Narrantes se paeem iactam suisse imter Sanctitatem vestram 8c AEgyptios, ut vestraeealeulci Sanctitatis & Maximiani ordinatio fit. maretur , dc Sanctissimus ae Deo Amieissimus Episeopus Nessotius condemnatus reputaretur. De his igitur univeriis subtiliter distere volens, eoactus sum Reverendiis mum presbyterum Eustochium, eumque ipso Thomam Monachum destinare, rogans ut nos per vestas litteras digneris instruere veritatem . Omnem , quar te. eum est, Fraternitatem ego, de qui meeum sunt, salutamus .
Aristolaus Tribunus factam parem , ac eius Atti tos statim ex AEgypto, antequam sedaret in t itum . transeripserit ad Maxim Ianum Regiae Civitatis Episeopum . Meundd . quod histe litteris animatus Maximianus studuerit ex. purgate Martianopolim, Hileti eum Dorotheum extrudere, ae in thronirare consecratum a se, ae ab isto nuper Populo abjectum Saturninum. Ter. tio, quod praelatas Λristolai litteras curavit ex Λmbone solemnitet legi ad istius Eeelesiae Cle. rum ae Populum, atque ita ipsos disponi ad receptionem Saturnini. Quarto, quod ad ipsam saeilitandam eutaverit Indiei solemnes Litanias. ordinandas ae ine andas in foro Constantini. Porro Pontificaliter ornatus Saturninus illie stabat eum ciueibus , Cereis , aecepturus Populum, de eum ipso processurus. Expleturus Ossi-eium Episeopi, atque ita dei neeps mansurusia isto gradu . Ex quo vides saeras eum ciueibus de Cestis Litanias ae Processiones esse antiquissi. mas apud omnem Eeelesiam. Verumtamen ab Haeretim Dolotheo seductus Populus nee atii aequievit, nee litteris. Saturninum denuo eidi
Epἱ stola etiam docti, quod stat; m ad prima
inita paeis nuntia varii rumores per omnem Orientem eueurrerint . Spars h variis, praeseditim Catholieis. Primo, quod osentales Episeopi non admisissent AEgyptios, sed hi illos: Et quidem rogati. Quod AEgyptii essent victo. res. Seeundo , quod Sancti Cytilli Capitula non
dumtaxat non essent anathematietata, aut ana
thematietati digna, sed 4 eontrario quod essent rectissima i Et pro talibus admissa ab orientalibus . Quod solis impetitis viderentur devia; apud omnes vero perfectos essent probabilia. Hoeest , probatissima . Hoe enim sensu Antiquitas aecepit vorem, Probabile. Ita Et Sanctos Patres passim appellavit Probabiles . Et isti Rumores multis
270쪽
Scuo LIIs, ET NOTIS ILLUSTRATIE .
multis suerunt offendieulo. Domiheus sibi im. primere non potuit quod Λnti heno Ioannitalia vel in mentem venissent . Hine ad ipsum destinavit Presbrietum Eustochium , ae Tho. mam Μonaehum . Quapropter his Epistola suit stripta ante reditum Pauli Eraesent, ae Λtistolai Tribuni.
CAPUT CXVI. - 2 qIdem hanc posuit Epistolam . Deo
Amicissimis , . Sanctissimis D L
nominandis , Sanctis cin inistrat Hlus , Amandro Theodoreto ,
Divinum Sanctitatis vestrae telum , qui ubi.
que pervenit , nocte dieque fulgentem,elamant iam universa terra & mare, a quo &nos, valde segnes, stimulati sumus ad bonorum desiderium, piaeque consessionis instantiam , itatit audeamus per litteras deprecari , ct de eis, quae agenda sunt, commonere. Perelaruit igitur hoc esse iussum praesenti in tempore, ut adjietat Sanctitas vestra caeteris tectitudinibus suis di hoe si indium , quod nunc exigit tempus, ut diligatis aliquos eum eommuni hae sormula, ct litteris a eommodis ad Oeeidentia partes, S exeitetis ad hoe pro fide eertamen eos, qui illie sunt habentes insitum fidei relum . Timor est enἱm, ne praevenientibus litteris aliorum, quas unitio sa.ctast, ct rebus ineongruis consentientibus uni vetiis, segniores appareant ad ea, quae male acta
sunt , corrigendum . Et nos quidem quasi in li-hto , quae sunt placita, exponentes , id est, ego ct Dominus meus per omnia Sanctissimus Episeo. pus Helladius, horum Rescripta vestrae , quaeseeundiun Deum est, Charitati direximus. Ve. stae autem Religiositat; sest & probare, & pto. ferre, di ad finem perdurere . Quae eum Sanctitate vestra est, Fraternitatem ego, & qui meeum sunt, salutamus.
enim Romanam appellationem , quam Helladius Tharsensis ae Eutherius Metropolita Thyanens s non dumtaxat adversus initam pacem, sed etiam advers, omnem Ephesinam Sy. modum secerunt ad Xixtum tertium Pontificem. Hi duo intropolitae, videates semesulas a paee, viderunt suam degradationem, vim Ephe.
sina secerat, de Constantinopolitana Maximiani
Synodus confirmaverat, probari & admitti et Iam a Ioanne Patriareha: Viderunt nihil sbi supera esse, nisi eiectionem, ae intime exilium. Nam Eutherius a Firmo Caesareens Exarcho Super ordinationem sustinuerat, & Helladius aeeep.rat non vanas miras similis violentiae. Et imperator Theodosius his omnibus jam savebat, dans militaris executionis assistentiam. In sua quidem Saeta, quae Ephesinam Synodum solvit, iusso. ne edixerat. latae in Orientales Episeopos degra dationis iustitiam sibi non apparere ; ast nunc
agebat omnia eontraria. Hi ne ergo illi appella verunt ad Xixtum Pontiseem. Non solummo. do adversus paeem, sed etiam adversus omnia
Acta Ephesini Concilii . Postularunt omnia re. tractati per Sedem Λpostolicam, & eireumduis et . Et in hae Epistola addunt varia. Primo, quod
tae sua appellatio si eommunis sormula. Hoc
est, quod ipsi adhaereant alii qu1m plures Epila pi. Seeundo, quod Oeeidentales, id est, Romana Melesia habeat insitum fidei telum , ideo.
que apud ipsam non si dissidendum de iustitia.
Tertio, quod transmittant appellationis Instimentum , examinandum , probandum , aut eorrigendum. Quarto , Theodoretum ae Al xandrum rogant, ut hane communem sormulam dignentur proferre, &ad finem perducere: indisi ut aliquas eum communi hae fa mura , O IIII u
dant eaereris sis rectitudinibus. Et certum est,
quod & Alexander &Theodoretus hae omnia
expleverint. Appellatio enim omni suit transimissa Romam, ideoque per istos duos omni prohata atque adjuta. Aliis mittenda non luditat . Et hine distimus, quod Theodoretus non
in Iummodo post inflictam sibi ab Ephesino La.
troeinio damnationem . sed dudum antea Roma
nas appellationes probaverit, immo de Ipsa M. haeserit . Nam etiam in EeeIesiasti ea Historia setipsit, quod Sanctus Papa Iulius, Sancti Athais nasii ae aliorum orientalium Episeoporum appellationem admittens, ae ipsos ante Sardieensem Synodum reveniens, proeesserit iuxta vetustum Melesiae Canonem. Praesentis appellationis tempus ostendunt haee Epistolae verba : Timis enimes, ne s venientibus luteris allarum , quasi timi a facta ι, ει rebas ine grais consentientibus Grere. fis, sumores appaream ad ea, quae mesa actastini. eoerigendum. Mieunt factam ante datam initae Dei a Xixto eonfirmationem o Post missas Romam relationes, quibus Cyrillus ae Ioannes eo, firmationem postulaverant. Et sanὸ tune opor tuit