Patris Christiani Lupi Opera omnia Ad Ephesinum Concilium variorum patrum epistolae, ex manuscripto Cassinensis bibliothecae codice desumptae; item ex vaticanae bibliothecae manuscripto Commonitorium Celestini papae episcopis & presbyteris euntibus a

발행: 1726년

분량: 422페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

Memnon huius C;vItatis Episeopus eoram omnibus /ixit: Quia quantum en novi, de deposuitrio, sanctissimus Episeopus Ioannes, cum Synodo quae eum eo est . Qui non dieam eontra hane Synodum praevalere quod eumque non potuit , erede quia nee soli mihi sine Synodo poterat praevalere. Qui ergo ista dixit, quomodo depositionem suam ne seire potuerit, ne interrogari superfluum est. Sancta Synodus dixit : Quaesumus ut diseamus a Magniseentia vestra, si obedierint cons.liis vel de nune lationibus vestis , de miniis eoi.

legerint phlaeniseentissimus Comes tangi gianus dixit: Ego in ipso sabbatho ad vesperam rogavi, de se quenti die valde dilueulo vadens ad Reverendissimum Episeopum Cytillum , id est, Dominico

die, non cessavi rogare atque precari, Ni meae possulationi concederet . Illi vero non aequie. stentes exierunt, Collectamque fecerunt. Con. tra quos contendere ultra non valui.

Sancta Synodus dixit: Manifesta sunt, quae audaei ier & il lieite ab eis consuese sunt facta, quae in tempore eompetenti ad pios de chris iΛmicos perseremus auditus.

sc DoLI Cn. SYnodalis in Nestorium Actio fuit habita seria

seeunda hebdomadae, Ioannes autem Anti ebenus advenit seria sexta, eademque die perdigit suum eonventi eulum : Cyrillum de Memno. nem communione de gradu , reliquos autem Sutiodi Episcopos sola Communione exuit, aut potius tentavit exuere. Etenim quartae synodalis Actionis ad Plinei pes Relatio habet: Ioannes ea psa δι , qua re Misorum eitutarem ingressus est,

mesI- ριtiu . Et quintae Λctionis ad Sanctum Papam Celesinum Relatio; Ioannes, tititque

Ephesum inressus es, autequam parerem ea vinere conιν Eam excussor, antequam se veste exuisses, rem ausus es imp am . Etenim proastim scriptum quoidam eoAfecti. de filiosisque nomen ει contumeliam ι-perii sancti a Grilla , edi Plantius o Memnam.

sumeliam feeiff. Insuper haee seroto etiam publica mandata deposuu Iegenda qωbuslibet. TMatri parietibus inuens, νι suae impietatis spem iam exti. bene. An his amulo dc publieatio sit eodem, an sequenti ἡ; e facta , non velim constans asst.

mare . Quidquid si, Ioannes sequenti die, Satabatho, circa vesperam intellexit 1 Cyrillo. Mem. none, ae aliis Episeopis parari omnia ad solem. nem die sequenti Collectam celebrandam: Etiam

solemne Saerificium. Haest an forte ignotarent latam in se sententiam , an ver4 ipsam contemnerent, ideoque vellent saethori addere Dei nus, attentati in metarium damnationi praevarieatio. nem quatit Antiocheni canon;s. Hine advora..it candidianum comitem , rogavit ab ipso

aeregi Cyrillum ae alios Episeopos, E; sinsinuari sententiam, urgeri ad obediendum, ac dete reri praevarieatione Eeeles asti earum sanctio. num. Et hane petitionem dedit Comiti in Seti-ptis.

In praesenti Igitur Actione Comes saeit suorum Actorum relationem, rogatus a Ioanne & eius ΛsDelis. Refert vatia. Primo, quod tillum, Memnonem, aliosque Episeopos de Iata in ipsos

sententia non monuerit, seu quod ipse sententiam non insinuaverit: Eo quod nulla esset ne. eessitas, nulla ratio. Etenim sententia nee erat, nee esse poterat eis ignota : Utpote solemnit et publieata, evposta oculis totius ei vitatis . lecta

ab omnibus , & a plurimis deseripta . Unde &Memnon candide prosemis fuit ipsam sibi esse notissimam. Deinde Candidianus tetulit, quod ipsos ad abstinendum a solemni Collecta ae Saetiis feto suetit hortatus, de inter plures eausas adis

duxerit hane : Iuda in maeredoribus Eubus , etiam priusquam venisem, o sanctam Penterasea es retiis

Quae posteriora verba possint habere dupli e sensum. Primo hunei Cyrillus &alii Epistoriusque tunc nulla celebrarunt Divina omela, sed ram ipss relebrarunt eorum Clet ei. Meundus sensus est: Hue usque eelebrarunt non ut Episeopi , sed dumtaxat ut Clari ei. Et hie omnino videtur esse legitimus. Proinde oritur quaestio. Quare Cyrillus de alii Episeopi usque tune adeo humilitet egerint λ Respondeo ita egisse propter Apostoli eumCanonem, ex quo innocentius primus Florentium Tiburtinum Episeopum graviter arguit, quod inrit,eiensi Eeelesa, ad uis Nomentani Episeopi mistochiam pertinente , Divina celebrasset Masteria,

inconsutia eadem ae Heseunte. Et adjungiti suad vertim es, non letito re tu am iamisisse regna. scas. Ex eadem regula statuit prima Arelatensis Synodus: De Episcopis peregrinis , qui in urbem

Vult eos 1 loei Episeopo fraterne invitati ad honorem solemnis Saerificii ae verbi. Quod nempe sine tali gratioso invitatu nee eelebrare possint, solemniter. Obligabantur se gerere ut Clerieti Ut simplieti Presbyteri eelebrare . Est Apostolieus Canon , ex quo Sanctus Paesus diuit ad Asiae Episeopos: Atrenire univoso gregi, /n quo hos spirius sanctus posiι Episcopos regere Eces fiam μι. Λt vero in tet tegiminis de Pasturae elia. lactetes est omnino Populi Collecta , seu solemne Saetificium . Porro Sanctus Cyrillus de euncti eius Ephesum evoeati Collegae usque ad apertam SP nogum erant Episeopi advenae, ideoque se exhi. hete cogebantur ut Clericos, non uti Episeopos. Et iam in Fello Penteeosses. Synodi Aperturaeis dabat plenum Episeopalis auctoritatis everet. tium, ideoque habent Acta Synodalia r csuum scopi Alexisndrini Bom his, Esses dis . eum

Rheginus Constantiens s Episcopus, Cypriorum intro polita , tune solemnites dixit ad synoaum. Nestorianae causae distumo duravit 1 nima luce usque

42쪽

SCHOLIIs, ET NOTIS IL LUSTRATAE.usque ad noctem 2 Ea peracta Patres obtulerunt solemne Saeti seium. Quod etiam mane ante exa. minis inglessum obtulerint , non est dubitan. dum . Comes ergo Candidianus Cytillum ae Mus Collegas rogavit, ut illam modestiam , in qua usque ad sua in Nessotium Acta , etiam in ipsa Penteeostes solemnitate perstiterant. eontinua. rent usque ad Reseripta Ptineipis r Ut Synodum

haberent pro necdum aperta .

Velum Hre ratio non militabat in Μemnone, resadente in propria civitate & Cathedra. Hi ne Clodidianus est ipsum singulariter aggressus,ti iam a Ioanne Patriare ha sententiam ei intimauit. de hortatus est obedire. Hi ne de ille rem. suit: Maia quantam e Bovi, depos nas sanct fimus Ioannes eum Θησδε. quae exm s. sui

eae uda potav. erade quia nee seo miti fine onori parram Daedolere. Admiratur Ioannis audaeiam , qui in plenam Synodum poesumpserit tale saei-nus . Hoe sensu: Ioannes nee me sotam damnari pes t. Ego enim sum Maticus msseaptis, o quidem

Memnon excepit de nullitate sententiai Dixit aptam esse non Synodale iudieium, sed hostilὰ convitium , ideoque ipsi nullatenus deseren

dum .

Candidianus ad permovendum Cyrillum ad

auxit de aliam rationem r Ego autem neutram par rem volo celebrare Caductam, a festa alisaia sedisma sanctae atque OνIMEoaeae generetur Ecclesiae.

Utique usque ad Rescriptum P inei,s. Voluit utriusque partis Acta manere suspensar Suspenssam omnem Synodum . Omnes istie uti usque partis Episcopos degere ut advenas . S surgi sci. Io Cleriei ossieto , ae si Synodus needum esset aperta . Quanto impetu Comes istud postulave rit , edteunt haec eius verba r 'ο in ιυ rabbin

patet . quod Ioannes Sabbatho ad vesperam, proximo die post suum adventum & attentatam sententiam, viges mo septimo Iunii, Candi/ia. rum advocaverit. de has ad ipsum sererit preces. Et quod Candidianus statim fuerit ipsis obseeu.tus . Sententia suerat matutino eiusdem Atei tempore promulgata, ideoque Ioannes dubita. hat , an solstan ad Cyrilli de Collegarum aures pervenisset. Quo die facta suerit haee Relatio, noaeonstat. Haud dubie iacta fuit statim post diem Dominicum. Forsitan seria seeunda . Nisi

Principum Apostolorum s stivitis distulerit in

seriam tertiam.

Quidquid sit, audita Relatione Ioannes con elusi Cytillum eum suis Avelis Aenuo praevari. eatum: Deliqui me in quartum canonem Ant O. ahenum , ideoque esse obfilmatum in sua degra-

datione , exutum omni spe reeuperandi honoris. Et minatus est referre ad Prine pes . Nee dubitandum, quin minas expleverit. Haud dubiὸ idem feeit Candidianus. Et eu huius sorsan relatione Ioannes saeratum Largitionum Comes didicit modum, quo de ipse ambas mites, δωnee in gratiam redirent , voluit Collectis ae, lita Di sinis Ministeriis suspendere. Quidquid si, utraque Relatio petiit aut latet. Interimiti Synodalibus Actis est frequens hujus αἱ mentio. Etenim Sancta Synodus seripst Ioannis Λttemtatum suisIe ineompetens , infirmum , puerile judicium , ἡieaeitatem , audaciam , temerita tem , convitium , eontumeliam , ideoque ipsi in nullo suisse deserendum . At vero Ioannis An tioeheni factio peti in Missi is sustinuit, omne inque synodum elamavit prolapsam in praeuatieationem quarti Λntioeheni eanonis .

Sanctis Synodus Orientalium , m e rum qui ex distro Rei lius a que μου nciis per gratiam Dei ιι , Ephesum conventrunt , in Domino

garedere . Toniam eonsequens videtur existere, quod

hi, qui sursum universa fererunt ad peris ' emptionem rectae fidei . de eonfusioneae perturbationibus atque iniquitatibus res M. etesiastieaseompleverunt, salutem propriam desperantes, dirigat ad vos, ut etiam vestram Reis vetentiam perturbent illicitis de iniquis litteris suis, idei reo agnoscite, quod aliqui eorum pro. pter hdiretieam Cyrilli sententiam , quam eonfirmare praesumpserunt subseriptionibus suis , de propter alias perverstates suas depositi sint, rei, qui uero universi exeommunicationis nodo suppinsti, de nullam vim Saeerdotii retinent ad ligandum sue solvendum, vel aliquid aliud ad iacet. dotes quod pertinet operandum. Non igitur perlut bet Reverentiam vestram, s quae ab eis litterae dirigantur. Infirma enim sunt, & araneis deis biliora , quae a Depositis atque Excommuniea. tis sunt. Oportet vero Religiositatem vestram. seientem quoniam de nulla re tantopere cogitainmus, quantum de pia fide, quam predicti ten. taverunt suis vocum novitatibus amovere, Musothm pro nobis oretis, sed de sortiter voto an, mi propugnetis, ut Communieatores effetaminipto pietate sudantium, dae laborum rettibutiones

43쪽

hujus mundi reportetis ab omnium Deo. Protectis autem Dogmatibus aestuamus, pro quibus Di .inus Apostolorum Chorus pium sanguinem fudit, pro quibus Martyres temporum sngulo rum omni modo in suis corporibus exeepere tot. menta , & varias mortis speetes sustulerunt; quae Sanctorum Patrum, qui Nieram sunt collecti, Concilium seripta Consessione consimans, usque ad nos, ct eos qui post nos erunt, homines destinavit.

Episeopos Antioehὶae Ineolumes vos In Domi. no persistere oro , Reverendissimi atque sdelissimi. Ioannes Epistopus Damasti Metropolitanus iliter. Tranquillinus Episeopus Λetioebiae Pisidiae

intro politanus.

Alerander Episeopus Amasaeae Metropoli.

tanus .

Fritilas EpIseopus Herael eae Metropolitanus. Derianus Episeopus Seleuetae Metropolitanus. Cyrus xpiseopus Dii Meuom itanus. Himerius Episeopus Nicomediae Metropoli.

tanus

Helladius Episeopus Tharsi Metropolitanus. Antiochus Epises pus nostrorum Metropolis

Alexander Episeopus Hierapolitanus . Iulianus EF opus Sargivae Metropolitanus. Nax; minianus Episcopus An aetatbi Μetropolitanus .

Petrus Episeopus Traianopolis Metropoli

tanus .

Lucterius Ε, opus Thyanorum Meliopoli -

. Ianus,

Basilius Episeopus Latissae Thessaliae Metto-

politanus .R,bbulas Episeopus Edessae Metropolitanus. Asterius Episcopus Amidae Metropolitanus . Botarus Episeopus Ganglorum Metropoli

tanus .

Paulus Episeopus Emesae. Dorotheus Episeopus Mareianopolis Metro.

politanus .

Maeatius Episeopus Laodieeae. Geruntius Episeopus Claudiopolitanus, Musaeus Episcopus Aradim. Pol iehronius Episeopus Epiphan Ix. Hesyehius Episcopus Castabalorum. Flaeeus Episeopus Laodieem. Theophanius Episcopus Philadelphiae Theodoretus Episcopus Cyri. Valentinus Episeopus Malli. Iacobus Episeopus Dorostoli. Iarianus Episeopus Augustae. Olympius Episeopus Carpasiae. Aurelius Episeopus Irenopolis. Heliades Episeopus Zeugmatis. Meletius Episeopus Neo-Caesareae. Marcillus Episeopux Areae. δnas asus Episeopus Tenedi. Mareianus Episeopus Abydi.

odilis i Theosibius Episeopus C .u . Eusta sus Episcopus diutinae. Daniel Episeopus Faustinopoleos. Helladius Episeopus Ptolomaidis,

Ausonius Episeopus Himeriae. Diogenes Episeopus Lonopolis Cytillus Epis opus Adanorum. Cyrus Episeopus Mareo polis. Iulianus Episcopus Larissae. Evagi ius Episeopus Balentiae. rasis Episeopus Hesbuntis . petronius Episcopus Neuvae. Salustius Episcopus Cortiri. Maximus Episeopus Demetriadis.

cam: missam ad omnes otientalis Dic, eestes Metropoles di ei vitates . Ioannis factio timuit similes de/amnato Nestorio litteras a Synodo transmittendas, ideoque fluxit ipsam pra. veniendam , atque ita ab ea divertendum populum . Et Deit non sine fructu . Quam enim qii dam in is a Diorees ei vitates adversos Synodum eo nitimaees fuerint, insa docebimur. Singularis A horrenda suit duritia Hierapolitandi ei vitatis, Metropolis in Euphratesia Provineta. Eius Epi opus Alexanger, vir senex &doctus, nullis preeibus aut eonsiliis voluit aequiescerer Perpetuum in metalla Aeportat ἱ maluit, quam Synodum agnoscere. Eius populus, dum Principe cogendum vidit ad obediendum Syn do , minatus est semetipsum violentis manibus in vagere. Hae sors tan de ea uia Aeaemetensis C pie is Compilator hane Eneyelieam Ep stolam inseripst soli istius ei vitatis Clem ae Populo. Porro Epistola Synodum arguit non de praeeipi. tatione sententiae, non Ae praevento Ioannis Patriaretiae adventu, nee de praevarieatione Div lis Saetae , sed dumtaxat de praevarieatione Nisaeis ni Symboli per rem probata di eonfirmata Sancti Cytilli duo/eeim Capitula, quae omnis ista sa-ctio pertinaeissime eensuit 1intere ex Ario, A pol. linatio, atque Eunomlo. Pertinaeimmεeensuit per Synodum fuisse authentiee prohata ae stabilita. Hre suit palmaris eausa, ex qua Sanctum Cyrillum , uti Haeresiareham , irreparabiliter degradauit, & omnem Synodum , uti eius eomproba trieem , exuit Christiana communione. Hi ne Patriareha Joannes frequenter, Etiam e ram ipso Plinei pe, juravit intillum , etiamsi ex animo poenitentem, nunquam a se redden dum Epistopali honori. Haee sunt verba ficti,

44쪽

rasis, a Grιllo Alexandrino ex inis , ana L. Hatiretis . Hane Synodalem Capitulorum const. mationem factio de in litteris & in Actis non de . sit voeiserari.

Et hi ne quaestio est, An Synodus revera pto. MVei t Capitula/ videntur suisse probata . n. enim post lectam & probatam seeundam Sancti Cy illi ,3 Nessorium Epistolam, post item te.ctas & probatas litteras, quibus Celestinus Pon .hiseu Nestorii doctrina in ae personam damnavit, Patres Alexandrinae Eeelesiae Presbyter . &Synodalium Notariorum Primiectilis diaeit ad Sy,

.ae Episum χώνι Grilli ransnasscripsis, quae dimis mon bus habemus, Θs Pisias vesνa J ινιι , recitabimus . Et Flavianus Philippensis Episeo. pus, primat Macedoniae Μetropolita, ae Rufi Thessalonicensis Atehi. istopi Uiearius rem fuit: Zuamuis laee quoque, O in actorum Commentarios νeferantur. Et praefatus Notaesus legit totam tertiam , quae est duodeeim Capitulorum, Sancti Cyrilli Episso lam. Et suit comprobata. Fuit enim relata in Actorum Commentarios. Et hue respieit Sanctus Cytillus in Apologetim libro ad Imperatorem Theodosium . Etenim illie δε Ioannis Λntio eni in sua Capitula impotenti

sutore graviter queritur , atque adjungit : Fidei namque meae rectitud ni res monium per buir ω R, mana Ecclesia, o sancta quoque s Mus ex univeν- so Orbe congregara. Iuod enim nulia ex parse ab Evangelica o Apostoliea trad itine aberraverim , n a quod rectam . min meque obtiguam saevorum

dogmatum semilam teneam, edi posteaquam Episo. Ias , quas ad Nestorium perscripseram , legissent communi sentensia confris sunt omne r Et quidem scripto in ipsa fide monimenetreum, rerumque gesta rum . palam amrmat suam Capitulorum Epistolam suisse ' a Romana Eeelesa, S ab omni Ephesina Synodo comprobatam. Et in hoe G. dire exstat Epiphanii , Λ lexandrinae Eeel aeΑtehi Diaeoni , di Sancto Cytilla Syneelli. ad

Maximianum Constantinopolitanum Antistitem Epistola , constanter haee habens e Dam Ditis νientales tu expeterent, patia , quae Ianactissmus Fνatre vestra C illas expositi, saee ιρμanais atrians idem extra Ecclesiam Catholuam faceret , in Me dem Do nus meus sanct gimus Parre ori lias recretabar, atque icebat, quod sua. Eis o magna sonoris agnos cens , quarum voitate

sane Ut, ea rectae ει δεκὰ μιι 49, o Ioannem cum reliγιι segregationi subjecie . Ea quomodo, Mait, ego cum eis faciam parem , o evotam se ..disti Iudiciam λ Posset legi: Gnadus agnoscens eorum veritatem , sancivit ea νι fides esse. Quidquid sit Cytillus apud Orientales eonstanter asseruit sua Capitula omni ni suisse eonfirmata

Ephesi . I se ab isto Synodali iudieio non

Posse reeedere . Hoe ex ejus ore seripsi Epi. phanius.

Hoe ipsum amrmat in Synodieis suis ad Imperatorem Leonem litteris Ioannes sebassensis Episcopus, Metropolita primae Armeniae r celesina et orial Episolis, ahenas impium Nestorium ad orientales narereses dis , O M eodem C νιlti

contra euarim Nemrium Anastimara proposita δεηιsmasa arque roboraris . Utique Ephesi . Et iaBreviatio Liberatus Diaeonus: Ioannes Antista nas, cognoscens quae resa fueranι Eptis in dam. naiione Nestorii, ω uti duia rim capitula oritu at o Conciti. βρυιὰ 49 eonfirmata , Induvabrias Baiae conιra C Ilium. Et habemus testimonium adhue longe firmius. Etenim in mereto, quo suos Cardinales Diaeonos Rusti eum ae Sebastianum degradauit, Vigilius Pontifex posuit: s uod eam bearae recordatioris Q IIIJ D solam ad Nesorium eum duodecim Caputihi Sancta Ssnodus Epse a pν a suscepit , o beata Chalcidissens Ionodus ad eonvincendas Nemoti .esamus in defini Ione fidei lea suν posuiis. Et Gregorius seeundus Pontifex in pro sessione stit . quam transmisit ad Sanctum Germanum Constantinopolitanum Episeopum , his habet : Nune utique nonum

sanR rius Anarsemistismum eum νHiquis omnitus anathemarismis recepIr tresia sancta ae tactimen ea foedus, qua sensu Ianctas ed derat. Maaifestimenis es, Sanctos Ps. in dicta sancta Sanori e gatos Iaram tertiam dicti Patris E solam, adtem,tis impium Nesorium Misopum C santinopolit. nam ρνυtam , ab e vlia retractationis Faestatione susceptis. stimus aurem extremam dictae E solis partem dctos duod)cim Anathemat μοι continere. Et uniea causa, qua Domnum Antioelienum . Ibam Edesse num , ae Theodoretum Cyrensem Episcopum damnavit Ephes num Latrocinium.

suit in Ephesinum Conei lium per Capitulorum

impugnationem contumacia ae praevarieatio rQuod nempe probatis per istam Synodum Cap. tulis pertinaeiter restitissent . Et in Constantinopolitana Collatione eonstanter dixerunt Severia. ni Episcopi: Duodecim capiIulorum, quae insertas a Ephes sancta coacilio, Episolam, quam neque hos petessis denegare senoduam esse , cur non retemtchalcedoxense Comictum Constantet assirmant Epistolam Ephesi non solummodo susceptam . sed insuper em Synodieam , seu ab omni Synodo eonfirmatam & ea noni ratam. Addunt essere m adeo Iueidam , ut nemo possit insciati. Hi ne Chaleelonensem , quae istud non eomprobavit Iudicium , Synodum aversantur. Loquum

tur ex apologet leo sancti Cyrilli libro , a quo supra audivimus Epistolam misse firmatam in fi. de & Actia Synodalium monimentorum . Nec desunt alia huiusmodi testimonia. Et quidem quod Celestinus Pontifex ae R, mana Eeelesa eomprobaverint Capitula . non est dubitandum. Etenim in opusculo, quo blasphema, Sancti Cytilli opitulis opposita , Nestorii Capitula resutat, Marius Μercator praeia ivr i Episcopi C IIII capvuia priora posuimus , quae Romana Ecclem approbaude vero Iud eis. Hoeest, Synodali. maturo, lite agabili. Et hoeee iudieium omnino laudat sanctus Cyrillus in Λ pologesim libro ad Imperatorem Theodosium. Omnis quaestio est de Ephesino Coneilio. Eam in Constantinopolitana eollatione sol .it Hyp tius Ephesinus Episeopus, supra adducto Severianorum argumento respondensa Si omnes sis.

45쪽

avi sibi esse contrinti, sed mos s iliam alteram MI. solam ejuspraeposuerunt, quae supre consensu Nuae n Samia i laudata es. Amrmat Epistolam , uti non Chalcedone, ita nee Ephesi fuisse Synoda liter susteptam, ideoque non esie Synodi eam . Hi ne de insta dicit; Nos ea quae F noviris sanctιQUE continentuν , suscepimus a quae amrem non consenrtior, neque damnamus , neque vetus

duo Episiari , quae a sanctis Contulis o suste stae , o eonfirmarae sunt . Addit selas duas esse tales: Nempe secundam ad Nestorium, & λ- eis Epistolam , scriptam ad Orientales Episto-pos . Solam primam Ephesina , utramque admi fit Chaleedonenss Synodus. Nam in sua ad vetassis Eutychetem Synodo solas istas probavit Sanctus Flavianus. De duodeeim Capitulorum Epistola nullam penitus ferit mentionem .

Selendum est , quid de Severiani Ep; scopi ,

de eum suis orthodo, is Collegis Hypatius intellexerint per Synodicam Epistolam. Nequaquam intellexerunt omnem illam, quae per Syrodum fuit lecta, laudata, de Actis Inserta. Intellex runt solam istam , quae post maturum examen fuit omn*um Episcoporum sussragio comproba ta , & ab omnibus subcripta , atque ita reeepta

in Eeelesiasti eam legem, ire in immobilem fidei

Canonem . Et hoece ab Ephesna Synodo beneficium aceepit sola seeunda ad Nessotium Epist ia , de qua Hypatius o Aper consensu Nieaen sumboli Dadissa est. Nestorius ad istud Symbo lum assidue proelamaverat, assimans suum dogma per omnia illi eonforme, proindeque ex in- aegro esse rectum . Hine Ephesina Synodus istusssibi statuit in tegulam . Ante omnia sbi iussit legi : Exinde seeundam sancti Cyrilli Epist

lam. Et tune idem Cyrillus est statim intelloeutus e Aud Uι stinctis ει magna haec Gniaua , quae

an seos . Cyrillus agebat Roma in Sedis Vieatium , ae Synodi Praesdem , ideoque haee erat Praerogativa Apostoli ei sumagii. Etenim isam

Epistolam Celesinus ponti seu omnino videratae probarat. Et Iuvenalis Hierosolymae Episto pus statim reposuit: saretim fidei Fbmbolam, Ni-eaeae quondam editum, Θ paulo ante haec reciI Itim ,

sanctissmi Arel/-epissi Grilli Epistotim , cae rerisque oransa a Sancta Ilia sonori ex Oa , per prema sibi consentama , de mire se e semientiae preio, quocirca pus sis dogmatuas agenri, O subscribo. Et ita secerunt omnes alii Epistori. Sie ista Epistola e gasit Synodica, ae recepta est

in riclesia si eam legem , seu in immobilem Christia in fidei regulam . quod ipsum in eludita eum Aeephalis disputatione largiter docet Rusti eus Romanae Eeeleta Diae nus. Frequenter assirmat non tertiam, sed solam secundam Epistolam suisse Ephesi eanoniratam, dc dat lationem r Epistolis sanctae memor is C ritu ad Nest νιtim , quism Epse a sandra o mitersistis 1 η

Addueit magnam partem seeundae Epistolae , dc ipsi dat istam Epigraphem . Λt vero tertia Epi stola suit quidem lecta dc laudata, nequaquam

tamen collata eum Nicaeno Symbolo, nee omnium sabilita susti agiis de subseriptionibus . Etenim ad ipsam lectam Flavianus Philippen

pem ius Cabasorum , Daniel erat Darnens s Episeopus, 1 Sancto Cyrillo ae eius Sue nodo Consant Inopolim ablegati ad Celestini Deeretum ,

de has ipsus e spositorias ae executorias litteras tradendas Nestorio in proprias manus. Conte

stati sunt se tradidisse, dc Theopemtus adiunxit εLιι eris acrepiti NesisIus eossvist nobis , ut se. quenti Hesermonem cum ipsa haberemus . Abidimus eua. At postera He retersos non admis , neque etiam μιι feris litteris, sed public/ pra concione ea dem quae ante , his quoqae deteriora dogmata proposit. Neque vero follim aBte redduas litteras

haec vir bai, sed mυθὸ pejora, postquam aecepit , docuit , usque hodis docere non de D. Hotum verborum oeeasone Fidus Ioppensis in Palestina Episeopus Synodum divertit ad disputationem, quam in ipsa Ephesina ei vitate Nessotius eum Theodoto Aneyrae Episeopo , primae Galatiae Metropolita , dc eum Aeacio Melitinae Episeopo, Metropolita seeundae Armeniae, blasphemὸ habuerat , atque ita demonstrare eoepit Nestorium etiam post a era Celesini Deetata non solum

Constantinopoli . sed di in ipsa Epheso blate. rasse pejora, atque ita palam ineidisse in latam a

Celestino sententiam. Hoe prosecuta est Syn dus , de nullam Hei neeps sedit mentionem de duodeeim Capitulis. Pro inge quieumque dixerunt Epistolam Ephesi eonfirmatam , Ioeuti sunt de eonfirmatione per smplicem laudem, ae insertionem in Acta . Interim erat non modie a

confirmatio. Etenim propter ipsam Ioannes An tioelienus Episeopus praesumpsit omnem Syn

dum exeommunicare.

Ista omnia acta sunt per Primatum Episeopo

tum industriam ae artem . Etenim uti confirmure, ita de impiobare noluerunt Epistolam : Noluerunt Sanctum Cyrillum eontristate , nee item eontraire iudieio Romanae Eeelesae Hine se di verterunt ad alia. Haud dubie non sne eausis. In suis ad Liberati Diaeoni Breviatium Notis Ioannes Carnerius adducit hane r Atqtii Iecta qu/dem es teri a C ritti ad N sorsum D stola cum suis Capitalis, at stilium suu ri ipsa Patrum Itidicium ,

46쪽

SCHOLIIs, ET NOTIS ILLUSTRATAE.

sed vi secuηdasu, quemadmodam consat tum ea

Ams co I ι. rum ex Chaeredis os, sum ex quin-ra Gnodo. Neque m jume solis enim seeundis habuiι responson/m Nesisti, cum qua posset conferri, ut Cn.Itianae G νι hodoxiis, Nestorianae Helerariae a senissetis. Est ratio incompetens. Etenim tertia etiam Epistola omnino habuit Nestorii responsonem. Et quidem si militer per duodeeim Capitula . Et seeunda Epistola nequaquam eum Nessorii Response, sed eum Nicaeno Symbolosuit eos ata, ct propter hane, non propter istam

collationem confirmata omnium Episeoporum sificatis.

Ueram igitur rationem supra nobis egi xit Ephesinus Hypatius : Epistolis duintim sulfi me aram Insul l mentionem , murra ea eam proprii uominare disti eνυ M. Vox, mpostas, est aequi voca: Eam Patres quandoque pro natura aut

substantia accipiunt, quandoque pro subs stentia aut persona . Cyrillus in suis Capitulis aere, Pit utroque modo. Tettium namque Capitulum affirmat inter Dominieas Hypostases non solam paris dignitatis aut potestatis eonjunitionem, sed naturalem interressisse unionem. Istam vocem palam aecepit pro essentia . Et hoe in unde, cimo suo libro insigniter os endit Faeungus Her. mianensis Episeopus . Quod ipsum ample demonstrat in sua eum Aeephat s disputatione Rusicus Diaecinus Romandi Eeclesidi. Haee aequi-

r. voeatio quibusdam Ephesini Coneilii Patribus

non placuit. Nee sne iundamento . Etenim signi sieatio, qua ista vox personam imporiat, est apud Eeelesias omnino famosor . Hi ne istud tertium Capitulum poterat Nestorii Sectatoribus esse pelta ostensonis & seandali. Quod ipso posea Maio Edessenus . Nestorianae Factionis magnus Dux, abusus fuerit, testatur Sanctus Ana- αν statius Sinaita. Eodem abusi sunt Aeephali, ex ipso conati evineere, quod Chaleedonensis Synodus , uni eam in Domino Hypostasim definiens , a Sancti Cyrilli doctrina di essisset, adeoque esset praevati eatoria . Ita habes in laudata disputatione Rusti ei, ad luet de evertendam e tumniam compuls, in longum sermonem. Hi ne igitur Ephesini Patres censuerunt Epistolam piae

tereundam.

Porro istis Capitulis nullus unquam intulit maiorem iniuriam , quam in Ephesino Latroeinio Dioseolus. Ea enim laudavit haereti eo Eutychetis spiritu: Asseruit ab eis praedicati unieam in Christo Domino naturam , atque ita Domni, Ibae, ae Theodoreti, quos ob istud crimen d gradavit, in ipsa eontumelias stabilivit. Ediimie hoe demonstrat in suo Constituto Vigilius sontifex . Eadem de re ad Romulum Episeopum

seribit Theodoretus. Lamentatur se ab isto Latrocinio in I que degradatum , ostendit ante istud varios ei rea Capitula suisse variὰ affectos, ae varia sensisse, & prosequitur: Reninus Mum D

minus timoris quoque ore sones nunc penuus amputa. t , nuper edicitisse retegens Impietatem, Edan

retiorumque manifestam os/ndena teritatem . Nos .eνὰ, quamula ora nati ut essent quot capsin, benignum Do num ma deauate laudare non possu-

divimvis enim ipsum etiam tuae Puratis Contubeν lem , eum anathem ιι mos in magnis uνbibus edi os

cognovisset, ab obliqtio canctorum incessu defluisse , remqtie ιπνestim esse, cum de dumoribus la conaventu quodam disso res . Unum ἡ palmaribus

Eutychianae blasphemiae sundamentis erant Capitula . Hi ne dum desito Seni Aula saveret, &Ephesina propter ipsum Synodus appropinquaret,

plures laverunt Capitulis: Passim ex metu. Et ipse tandem Synodaliter, aut potius Latrocina liter eonfirmavit Diostorus. In sensu Eutye hiano . Et propter ipsa sanctum Flavianum Meldit,& plures in noeentes degragavit Episeopos . At Sanctus Leo non solummodo cireumduxit omnia, sed di damnavit. Hinc peius, quam un quam , Olere coeperunt Capitula . Etiam apud suos antea Patronos . Opinabantur etiam ipsa esse proscripta per tantum Ponti ieem. Et hoe

mirum in modum perplacuit Theodotetor Fuit ipsi non modieum inflictae degradationis ae insamiae solatium . Nam usque ad mortem non desiit impugnare Capitula. Altera quaestio est, An ista Capἰtula suerint confirmata per Synodum Chaleedonensem pQuod se n/a Sancti Cyrilli ad Nestorium Epistola, item meis eatoria ad Ioannem Antiochenum ae eius Orientales Collegas Epistola suerint solemnitet confirmatae , est manifestum.

Omnis quaestio est de tertia duodeeim Capitulo- tum Epistola . Et fuisse eonfirmatam , supra nobis di 2 it Vigilius Ponti sex in Deeteto, quo degrada. it Rusti eum ae Sebasianum Diaconos. Dixit suisse eonfirmatam in ipsa definitione Fidei. Et in quinta Synodo Thomas Diaeonus ae Notarius legit adversus famosam Ibae Edesseni Epistolam i chahedonensis sa a B dus Cniue coli Llum sanriae memoriae o Doctorem fila adscribit, oesuscipit Bu iras effus Epistolos , qa rum uni duode.

inde omnino eonfirmavit Capitula . Quod i sum in suo adversus tria Chalcedonensis Synodi Capitula Edicto seribit Imperator Iustinianus.l Et in litteris ad Eliam Aquileiensem Metropoli tam ae ejus Episeopos Pelagius seeundus δl Theodoreti adversum opitula seriptis quaedami adgueit, & adjungite sati saee plena omni im-l purare non videri λ ABqvibus tamen constat, quod se postmodo ipse eorrexis, qui in sancta Chalcia i Aees sanori Neso Itim anatbematIrare consensis.l GuIs non Udeat . quanta remeritare plenum HI Modoreii sejipta superbiendo defendere , quae eundem ipsum eonstas, rectis pos prosendo, damnas

βρ Assimat Theodoretum Chaleedone ex Synodi mandato probasse opitula, di sua de ipsis Seripta anathemat irasse. Quod Synodus mandare non potuit, nisi Synodice probango tapitula. Quod ipsum non de solo Theodoreto, sed ereiam de Iba Edesseno affirmat in praefato Edicto

47쪽

8 VARIO RuM PATRUM EPISTOLAE,

Imperator Iustinianus. Et quinta Synodus confirmavit eius Assertum. Etenim ad Edicti di adjunctarum Litterarum lectionem patres reposuerunt Chaleerinense Iaretiis Conta vim TMoδενιι- ω nam arist Ire votis insectarum , non Magonduisne ingναjam νecepti, quam ut prias damna. raristia mala scripta. Ad quaestionem tamen respondeo negative.

Etenim post Iectas ct probatas pliores Sancti Cyrilli Litteras Atticus Nieopolitanus Episcopus, veteris Epiri Metropolita , dixit ad Chaleedo.

tiea Sancti Leonis Epistola, quod aliqui ex Illy. x eo ae Palislina Episeopi de quibusdam eius articulis dubitarent, erat ἡ istutienda ae exponenda : Hine Aitieus rogavit adiungi di duodecim Capitulorum Epistolam , ad quam eonferretur ista, atque ita altera ex altera probaretur , Λ ambas confirmarentur . Et Praenti dubitantes Episeopi elamaverunt a s/Jubetis dris nobis ἐπ' cias , per mus Patras fimia postras νι. Ambas

fimul Epistolas . Et magni fidentissimi Iudices

ιαν . Et Episeoporum plurimi sancto Leoni adeoque , ejus Epistolae aeelamarunt , nullus autem Sancto Cyrillo. Etiam post elapsum istum terminum in quarta Actione Apostoliei Legati ει omnis Synodus solemnit et professi sunt se elodete eum Nicaeno & Constantinopolitano Sym. bolo, eum Sancti Leonis Epistola, Et iis quae in Dies stib Reail; OGν IIIossa stim ob universistio Sancta Concilio , quando male Stim Nesarium condemnis hie . Palam firmant solam seeundam

sancti Cyrilli Epistolam, de tertia aut eius C pitulis nemo feeit mentionem . Hine Nonnus Edessenus Episeopus, Osthoenae provineiae Metropolita , Alexander sebassensis in prima Cili. cia Episcopus , aliique plures suo sufffragio diser. te addiderunt: Ea D mia cnun in Epti a M. rro B eonfirmatae . Quae est sola Seeunga. Eadem de ea uti octava Λctio Theodoretum , qui Capitula petulantissime invaserat etiam post L. ctam paeem inter AEgyptum ae orientem , in plenam Episeopalis gradus communionem recepit , & non compulit ad ullam palin iam . Quod nempe ista Capitula non edent admissa in Canonem . Nam &sanctus Flavianus Con. santinopolitanus Antistes in sua adverssis Euty.cheten Synodo probavit solam seeundam Epistolam ae Epistolam saeis. Quin & illius post

Anatholium & Chaleedonensem Synodum Sue. eessor Sanctus Gennadius haee seripsti Vae mitiis malis. Meu, heu Unde enim qius in praesems sumat exordium λ Ia les C ritu .' piis , er quan ras blasphemias recurri , er quantas blasphemias audivi λ Itius revois dest e Di mea aquam , ciarans meis fonIem Leti marum λ Adeo impotenter invadit Capitula, ut eius Invectivas nolim seri te . Eas u dere possis apud Faeungum Litaxe. I. Hermianensem Episeopum . Certὰ si vel Eph sna vel Chaleegonensis Synodus Capitula admisissent in ea non em, istum Gennadium Eceles a non veneraretur ut Sanctum , sed aversaretve

ut ea lumniatorem.

Et adducta in contrarium argumenta non evincunt. Omnis isse error ab Imperatore Iustiniano ἡueit originem . Hie ut Uigilium Papamae latinos Episeopos ad tria Chaleedonensis SP nodi Capἰtula damnanda induceret, vulgare coepit , & persuadere studuit sancti intilli Capitula fuisse probata Chaleegone , dc tam Theodormium, quam Ibam sua de ipsa Acta & Setina istiea lautasse. Fuit ei reum ventus 1 Theodoro Caesa. reens apud Cappadoees EpIseopo, ae ejus symmystis. Quam edos illi ae eius Edicto errores impresserint, lucet ex illis, quae setipsi de Sancto Proterio Alexandrino Episeopo i Eum setipsi Oeelsum ante Martiani Imperium, ae Synodum Chaleedonensem . Quod igitur here in ipsa fidei definitione solam seeundam ad Nestorium , nee non & meis Epistolam, non autem dum desidi Capitula probaverIt , est nimis manJs stum . Interim Vigilii error est dignissmus venia . Rationem ipse dat in suo pro tribus Capitulis Constitutor viti a Gνaeeae Buuae sumus ignaνι ,

lata si epimus . Quare Vigilius Chaleedonen. sia Λcta scrutari non potuit, sed alienis oeulis debuit eressere, atque ita a trium Capitulorum oloribus suit eireum seriptus . Et hme est ratio, eur eius Diaeonus ae Nepos Rusti eus Acta ista in Latinum transtulerit . Aeeessit di alia ratio sQuod nempe Alevandrina translatio non esset fidelis , aut aeeurata. Ita non obsevia eolligitur ex subnotatione praefati Rus ieir Explicis μImaeunitia Codiceaeon assa Comita, quae fulta, emendusa , o collata est anno Domist quarii gente a quinquagesimo sexro , duodecima Calendas A Itis .fνId quarta , Indictione nona . Rusicus per gratiam Dei Dracontis sanctae Ecclesiae Romanae , contuo, annatan . d. in xi. Manu seriptus, primi Actionis partem eontinens , Thuanae apud parisios bibliotheeae Codest dieitur habete hane subnotationem . Exphetieis runt quae ante Gesa Maemissa sunt. Nane incipiunt Gesis prima Cone III cholcedonens . Rusicus ex Larinis o Graecis exemplaribus , maximὰ Aeaem tenus Monasterii, emendati. Concilii Chalcedonem fis Actia prisa in nomine Do ηι n. νι Iesu Clν scarpit emendari Calendas martias dicimo, Dictio

duo Cap. D

48쪽

duoderima . Eae his aildi se imus plura . Primo, quod neque Alexandrina , neque Rustieiana translatio fuerint omnium primat. Etenim prima translat Io fuit emendata & eouata anno quinquagesimo sexto quinti taeuli. Proinde aliquotannis antea piodierat. Haec fuit omnino illa , de

qua ad Iulianum Coensem Episeopum seripsit

Ict Onum Δbjure positatis, neque usto mari esse poso ambiguum, quia adstinam intelligens am te fuerit ad me perductum. Seripta haee sunt Consula tu opilionis, istius Saeculi anno quinquagesimo tertio, mense Martio, ideoque non nisi ad an. ni finem expleti per Iulianum potuit ista translatio . Et de eius expletione non est dubitandum. Seeundo discimus , quod imperfecta manserit, aut potius quod statim per Eulyellianos fuerit vitiata, ideoque tertio post anno debuerit revide. ri , eonferri , emendati . Tettio , quod ista

translatio nunquam advenerit Romam, aut ad

alias latinas Eeelesias . Alioquin quomodo ipsam Vigilius ae Liberatus ignorassent ρ Iulianus eam consteJt Constantinopoli , ' illic permansit , imposita bibliothecae Aeaemetensis Monasterii. Quarto addi se imus . Quod sola prima actionis translatio videatur suisse vitiata. Hre enim sola videtur Diste revisa ae omendata. Quinto disti, mus quod similis isti Actioni eorruptio obvenerit tempore Iustiniani , agitaniis tria Capitula. Hi ne enim a pira Alexandriam prodiit nova istius Actionis translatio. Sexto, quod nee ista omnibus placuerit, ideoque Rusticus coepetit antiquam

Iuliani translationem qua tere . Et ipsam tandem reperit apud Aeaemetenses. Eangem contulit,

annotavit , distinxit . Septimo quod Rusticus tune esset solutus degradationis elogio, de redditus in gratiam Uigilii. Etenim haee eorrectio omnino videtur ne a post emistum Papale Con. stitutum, quod est ista gegradatione posteritis. Et in ista eorrectione Rusticus se scribit Diacorum Romanae Eeelesiae. Hi ne octavo distimus, quod hane eorrectionem secerit in Pontificis gratiam : Ad ipsum deinceps praeservandum 1 smi. libus Graeco tum ei reum seriptionibus . Eundem in finem, eodemque tempore seripsi suam disputationem contra Aeephalos r Et in ipsa eonstanter docet solam Seeundam , non autem Ter.

tiam Sancti Cyrilli Epistolam suisse Ephesi di

Chaleessone Synogaliter eomprobatam . Proinde Rusticus non est primus translator, sed dumta, Xat antiquae translationis eoilector & traductor Per omnem Eeelesam. An & quare solam Primam Actionem traduxerit, ignoro. Redeamus

ad opposta nobis argumenta. Et iam salsum est, quod Chalcedonens s Synodus Domnum Antio. Chenum ob impugnata Sancti Cyrilli Capitula damnaverit Ipsum enim ob istam causam, uti csria Lis νa T. VII. etiam ibam ae The ore tum , Aamnauit Ephes num Latroe inium. At Domnus patravit iste aliud facinus . Consensit , susscagatus est , &subset psit in damnationem Sancti Flaviani. Se Dioscoro , ne ab illo eum praefatis Episcopis damnaretur , priebuit tantae iniquitatis satellitem. Et Dioscorus fuit 8ε satellitio admodum gavisus. Λst ipso e2pleto irruit di in Domnum, ipsumque aegrotum & absentem Aegradavit. Hine eius damnationem firmavit Sanctus Leor Non propter damnata Capitula , sed propter istud satellitium . Et Leonis Iudicium compro bavit Chaleedonensis SynMus. Similiter deuium est , quod Theodoretus a Ibas snt illi e eompulit profiteri Capitula . S sua

Seripta damnare. Dum taxat compulsi sunt profiteri Ephesinam damnationem Nehorti . Syno. dalia Acta sunt lueida. Ipsa exponit in libio de

Sectis Leontius Byzantinus: Nae sanies obliuiunt, eis chalcedonensis sonisus a Theodoreta non postula veris , ut seripta sua , quae adversus duodecim san. δι Cnilis cuiluti eam serat, isnuisematizaret λRespondemus ob id non ram accusandam sModum , quam ipsum orillum, hominem Io Eum . Nam Is communione cum Orientalibus o ipso Theodorero caUιιatis , non postiums ab ea , ut anathemate scr/pta suis , quae eonfra Goduim Capistilis facta fuissem, exsecν νerti ν . Itiad uisur Ipse orinus , V ν sanctu, . non scis, an os effus interm go ems nodur culpari meνertiν λ Arque Mnodus id frit, quod orsitas ille non fecis: saippe Theodorarum in omnium perienIM eo it ora stia Nestorium enath matirare . Quod usque tune , nulli Mandato aut consilio cedens, pertinacissimὰ detram rat.

Quae omnia etiam seribit in suo Constituto Virblius Ponti sex. Porro Ratio, ex qua Iustin Ianus Imperato edc quinta Synodus studuerunt omnibus imprime. re , quos Theodoretus ae ibas sua de Cap tulis Setina apud Chaleedonem damnassent , lueete Y Aeeimo tertio eorum Canone, qui ista Theodoreti Seripta Aamnat , & adiungit i sui nouana hemitrat ea , ω eos qui similia eli sapuerane , helsa unI, Insuper autem et omnes , qui seripse-νant contra rectam fidem , o sanctum Grillum, e duodecim ejus Capitula , ct usque ad mortem intati impietate permariserunt , talis anathema fit. Eodem modo loquitur quartusdecimus Canon .

qui est ad Qelsus ibae Epistolam . Eorum, qui usque ad mortem impugnarunt Cyrilli Capitula .uon solummodo Scripta anathematizat uterque Canon, sed etiam Personas. At vero tam Synodus , quam sustinianus eonsanter protestati sunt nullatenus ibae ae Theodoreti Personas a se dam. nati , sed sola Seripia r Hine compulsi sunt dicere , quod uterque ante mortem reeantasset.

Dixerunt id si hum apud Chalcedonem. Quaestio tertia est , Quo tempore, & qua ratione prae sata Sancti Cytisti Capitula eceperint in omni Eeelesia habere Canon iram ae irrefragabi. lem authotitatem γ Respondeo needum habuisse sub Ponti Matu Hormi sis. Etenim huius Presbytet Τtisolius ad Faustum senatorem hete set,

49쪽

riene nos posuerunt. id es, Nicaeua , Constanti-κσοθωna , sese a pνima , o Coalcedonens. E aed in Epistoli, F Minum Patrum , quos qua si ιν sanctae Baaδ ιη uilaetiore Mei esse voluerunt, id est, aroanini Discipi Alexanorei ad Epicte rum Episcopum , oritu ad Nesarium ina , o ad Ioannem Antiocheniam aheris , ω Epimus Papae Leonis . Setipsit adversus Ioannem Maxentiumae ejus Collegas, qui hasee propositiones , Deus est mortuas , mus e Dultate es inrittius , per Rinmanam Ecelesiam eanonigari instabant ex duo.

deeimo Sancti Cytilli Capitulo . Assirmat istam Epistolam non esse firmatam ab ulla Generali Synodo , ideoque non esse Canonieam . inter Sancti Cyi illi Epistolas esse dumtaxat duas Canonicas seeundam ad Nestorium , ae saeis Epistolam ad Episeopos orientales. Priorem Ephe. sana , Secundam ea non iravit Chaleedonensis Synodus . Loquitur ex sensu sui Pontificis Hor. missi , qui istos Scythiae Monaehos abjecerat. Res ita mansit usque a 3 Ioannem Meundum Ponti se . Tune sustinianus, istorum Mona chorum nutor, ex orientis Comite iactus Imperator, Romam misi potentiorem Legationem , duos Primates Episeopos, Hypatium Ephes numae Demetrium Phil Ippo. Caesarmensem, postula

tu rosea non irationem eorumdem p satorum artieulorum. Et Ioannes ea non iravit . Ex variis Patrum authenticis tesimoniis, quorum unum

suit duodeeimum Sancti Cyrilli Capitulum . Considetavit ista Capitula , ut a Mario Mereatore audivimus, suisse a Sancto Celestino probata, ideoque istam eonfirmationem, quae ob duram multorum eontradictionem dudum dormiue. rat , duxit resuseitandam . Etenim non soli Orientales eum quibusgam aliarum provincia.

tum Asthel Is Episcopi eis contradixerant, sed &Sanctus Gennadius Patriareta Constantinopoli. tanus, &alii similes . Etiam Ephesinum Latro. et nium eis malam notam impresserat. Et ipsam confirmarat ne inorosum Zenonis Augusti Henori con , ipsa etiam plostens. Et Ioannis iudieium omnes Sueeessores stabilierunt, quod Vigilius Capitula ista probaverit ut fidei articulos. Ideo. que ita Epiuolam, ae Theodoreti de ipsis Seti.

Eeati C illi Commanuarorem tota istae ejus tempore

poman s. . Eodem modo loquitur de Setinis Theodoreti. Et haae omnia iteravit in meretali ad Eutyehium Patriarcham Constant Inopolitanum Epistola , qua licit non quintam Synodum, tamen eius Constituta admist & eonfirmavit. Quinta namque Synodus relosissim/ ea non iravit Capitula. Eagem repetivit Pelagius seeundus in litteris ad Eliam Aquileiensem , ae alios Histriae Episcopos . Romaea Meleta post mosso tant; λςit Capitula, ut ipsa inseruerit secundae professio. lni sui Pontiseis. Ita vides In eius D urno libro me breuiter dicenda censui ad intellectum mul.

torum sequentium.

peratorem TNodosium , quam seria

pserunt ps Irenaei discessem , c

gnosimus quae contra eos adversi Pars egerat . Direxerunt vero jam

praedicto Comiti, ut cum aliis Prii

ripi sterrer m hanc His igitur praeponentes Nicaenam fidem subseripserunt universi

Episcopi , qui cum Jo

anne convenerant . SCHOLI ONνHMe Epistola est vulgata di Est prima Inter

Coneiliabuli Relationes ad Principem.

Attamen vulgatus textus non habet hane appem dicem : His igitur praeponentes Meaenam fidem seripserunt universi Tmβροι, qui cum Ioanne comvenerant. Haud dubie isti ipsi, qui subserips, rant praecedenti Epistolae. Porro praefixerunt N, eaenum Symbolum , quoniam Cyrilli seripta, praesertim Capitula ipsi adversari, Nestorii autem blasphemias eum ipso conestiari posse praetenderent, ideoque has purgandas sperarent, ista ve ro omnia cum Ephesini Concilii fictis abolenda ae damnanda. Etenim Concilium haec conson te Symbolo, istas repugnare definiverat. Haec fuit uni ea ac perpetua Factionis machina . Dum seripta suit haee Epistola, Comes Irenaeus Eph so Constantinopolim abjerat, ideoque ad Ipsum fuit transmissa , in proprias manus tradenda Principi. Quo tempore redierit ille, intra lum bit .

CAPUT

50쪽

CAPUT XV. Epistola 2 furii ad Scholast; ΜEunuchum Imperatoris

ADmitor Amatricem Dei An mam tuam, de

eerth dum strea est , di ei tea fallaetas non expansa , quom o sabulas approbaverit immun. gorum , dicentes de nobis, quod abiuraverimus v em , qua Dei Genuriae rom; natur: Quam, sevinosi, saeptiis didiimus. DixJmus vero ita, ne aut purum Hominem quis suspiraretur Dominum Iesum Christum, aut Deum humanitate rudum. Si enim Daemonum Filii pro vera satisfactione satagerent, dixissent utique illa, quae a nobis in Constantinopoli dicta sunt i Sieut &tua Admirabilitas novit . Nune autem maximὸ quidem neque eolloeutio nobis ad inviem suit. Si enim verba, quae inter me atque alios Ep sco, pos habita sunt, quae privatim velut in exercita tionis expetimentum sunt facta , has nostras de Cytilli collocutiodes vocant, mentiuntur qui

Milo tamen , quia hoe 1 nobis saepilis ad ipse a ictum est , de Mnὸ se habere de ab ipse de a no-

his est ereditum . Dei Pisticen ει homInis Sanctam Virginem nominare. Dei Particen non ita , qua

s eae ipsi Deus Verbum sumpserit existengi prine pium. Quomodo enim hoe esset, dum Virginis ipse Creatot st y Seg ne purum quis hominem

fuisse illum, qui est genitus, suspicetur. mm . nis vero Particen , ne dispensationem , nostras Primitias , eum Maniel, is pariter abjuremus. Hse enim ab iplarum velut in ptarexereitatione sunt Epistopis dicta. Et mutuὸ ad invicem saepius, cthene se habere frequenter utraque Pars di Eit, ita ut hine plaudentes quoque reeiaetent. Cyrillus tamen eolloqui nobis Sant/ omnino fugit , de hactenus fugit , Capitulorum , quae seripsit , convictionem, e uod absque contra. dictione snt Haereti ea. per hoe evadere putans. Quomodo igitur Ag mirabilitas tua contra nosaeeusationem recepit huiusmodi. Aum eerte retineat , qui se utrasque voees de in Constantinopoli propter dispensationis Mysterium , uni. tionemque inessabilem dixerimus λNon igitur , quaeso . se saei te factis eontra nos aeeusationibus eregatis. Nos enim vocem, qua Dei Genitrix nominatur, s eum voee ponatur illa , quae est Hominis Genltrix , integerrimum pietatis credimus ebaracterem . Quando

enim diei mus, Christus , de Idus , & Filias ,

dg uenitus , ct Dominur , ambo haee appellatio ista signis eat. Et hane non approbantibus vocem signifieat. Tanquam duarum naturarum, id est, Di. initatis de Humanitatis fgnificativum , Dei Genitricis & mminis Gen re eis, protulimus nomen , ut latere neminem posset, quia nee Mani.

chii errorem , nee Pauli possimus ineuirere, lchris. Lοι Opera T. VII

ungique praeminiti. Qui enim dieit id, quos

nobis consubstantiale est, inseparabili Dividitata plenum de Virgine genitum, in re ingenue t tum Domini eae dispensationis Mysterium praegi. eat . Negatio vero horum cujuslibet unius est totius dispensitionis ablatio. Quam quicumque abiurant, contra eorum caput Ec eonversum est,& eito amplisis convertetur . Quod vero est omnino deletios, Ac macra nune, de multam Domini Christi indignationem provoeat, dignumque est mille sulguribus atque fulminibus: Uiolabilem direre Unigeniti Debtatem , dc mortuum Domini Verbum, de in sopulebro indiguisse solatio, & resurrectionem meis tuisse eum tarne . Quae universa ab Melesiasti orthodoxia sunt aliena, dc quae nunquam reclinpientur a nobis. Λbst enim 1 nobis , ut Divinitatem , quae nostrarum Primitiarum Vivi Mattiae exstitit, hane aliquando putem vita suisse privatam , aut indiguisse Vivifieantis majoris. Cujus enim nee earo vidit eorruptionem, quomodo quis huius Divinitatem direns eum earne suisseeorruptam. non erit dignus particeps esse eum Daemone λ Ineottuptilis enim Divinitatis , dc omnis mutationis in susteptibilis seeundum πω eem , quam dixit per Prophetam Deus : Ego sum , ego sum, es non mutabo. Licte autem Deo Amirabili Animae tur, quae seripserunt Patres, sumeta uniτersa , & ab illis addistere, quia nos orthodoxὸ praediramus: Et quia sordidis illis ea sit spes, quod pet subrepti nes verbum superent vetitatis. Fingentes enim aequivoca Orthodoxis Patribus nomina, smplieiores seducere tentant . Ut puta est Basilius quidam de Ancyra, vir qui unus ex haeretieis suit est Caesarem Cappadoeiae, unus eorum qui perieula pro fide sustinuit plut ima . Est de haeretieus Melithon . est de alius Melithon orthoflexus. Est Vitalis qui orthodoxorum fuit Episcopus, est & alius Vitalis, qui ab impio est Apollinatioeonsecratus . sunt de aliorum multorum s milia nomina. Et ut non per sagulos holum sumentes

smilitudinem nominum fimus, simplicibus proserunt, & ad perditionem trahunt per aequivocat ionem non intelligentes , quia si etiam Billius

Ancyrae

Et a multis uaro huiusmodi fae; u eorrumpitur ars eorum , quod ad decipiendum aequivoeationibus abutantur. Sed his, quaeso, ut ipse devites, seut qui vas integerrimae ae sincerissimae reoctitudinis sdei, dc temetipsum laboribus exere te dignate ad eκeidendam, quae multis innititues audibus, haeresim . Testis enim est Deus , quia si haee apud Eeelesas obtinuerint, quae nune ab immundissimis istis, nestio quomodo, nihil aliud restat, nisi ut illa eolant Eeelesae, quae Atius, de Eunomius, de Apollinarius trad derunt . Ame vero Dom; nus omnium nihil exacturiis est amplius, nisi ut eos, qui possint lire mohibere, eommemorem: Quod 1 prineipio de nune u quene ens non quievi. Et vos Dei servos sempereommemorans. ne despiciat; sperennem Nobilitatem Religionis, ita ut si ea, quae ad ortho. doxiam pertinent, vestro studio eonfirmationem

SEARCH

MENU NAVIGATION