장음표시 사용
61쪽
targinalis Presbyteri , Legatorum Caelestini Ponti seis, qui Ioannis Anti heni Factione degradatos Cyrillum ae Memnonem reddiderant Epistopali gradui, ae priorem insuper Synodali
Praefflentiae. Attamen ante damnatum ab ipsis Ioannem Antiochenum , ae ejus in ne in ore
Cooperarios Episeopos. Facta haee sunt deeimo septimo ea lendas Augusti. Fuit quarta Synodi Helio. Eodem die seripta est hase Epistola. Est enim seripta ante quintam , quae Ioannem dc compliees damnavit , Actionem , factam die sequenti, sexto deeimo Calendas praefati menss. Proinde statim post e2 platam Actionem , statim post intellecta ejus Gesta Theodoretus arripuit ealamum, dg hae scripsit 3d Andream. Et haee Epistola docti ipsum infirmitate detentum non suisse Ephes . Anastasius Sinaita, per Iambum Gretrarum publieatus , in suo
contra Nestorianos me Eutythianos opere atrocitet in ipsum in ellitur: Appellat execrandum, Convitiatorem, nequissimum Draecinem, plene
Nestorianum . Eiusdem meminit inter Otthodo. Nos ae severianos Episeopos habita sub imperatore Iustiniano apud Constantinopolim Collatio , per Hypatiuin Ephes num Episeopum laudans Sancti Cyrilli libios . quibus sua duodeeἱm Capitula contra Theodoretum , de Λndream , dc Otientale Concilium defendit atque exposuit. Proinde Andreas fuit unus eorum , qui etiam Seripto impugnarunt Cyiilli Capitula . Ita illiediserte testatur praeiatus Hypatius . Item ipse Sanctus Cyrillus in litteris ad Eulogium Presby. terum , suum in Regia civitate Ameri sarium,ae Sanctus Abbas, ae Martyr Maximus in litteras ad Ioannem Cubἰ eularium de rectis Eeelesiae
Deetetis aduersus Severum, nee non de laudatus
Anastasus. Eadem de re seribit in Collectaneis Theodotus Lector: Rabbatis Edessentis E scopal
ρνιrisset. Contra librum, quo Theodoretus duoedeeim Cyrilli Capitula impugnauetat. Hue usque novimus tres Theodoreti ad Andream Epl. stolas. Praesentem in quintae Synodi fictis, aliam editam a Iambo Sirmon do , tet iam nuper vulgatam a Ioanne Garuerio inter opera Marii Mereatoris . Infra sequentur plures. osantinopolitana Collatio ad Andreae no .men recte adjungit orientalem Synodum. Ratio.
nem dat in titulo, quem Sancti Cyrilli Apologe-tim adversus Andream libro dedit Marius Met.
serat. Non solus Λndreas, sed etiam Theodore. tus ex eluciem Synogi Mandato invasit Capitula: Et tamen Cyrillus in suis adversus utrumque Apologiis solius Theodoteti nomen frequenter expresst, Andreae non nisi semel in praefatis litteris ad Eulogium. Quia nempe Λndreas, aut modestior
aut cautior, seripsi suppresso suo nomine, de ibbro omnium oties talium Episeoporum nomen de authoritatem praeposuit. Quia nempe ex ejus ius
set ipserat. Et quia insuper Synodus eius Set,
pium pos ea vigit, Ex probavit, ae Deit suum. Ex quo uides Andream suisse virum magni nomianis. Et hine eius opus passim inseribitur OpposuOνientalium. At vero Theodoretus possit non ex
totius Synodi, sed ex solius Ioannis Patriarchae Man/ato setipsisse. Hine enim suo operi Wrsxit
deditationem ad solum Patriareham Ioannem, in qua hare habet: V Ida Glud, cum ana gematis mas legissem , quos direxistis nobis . praecipiens , ut eos Scripta destrueremus, o haeret cum eorum sensum
omnibus nudum intimaremus. Nec refert, quod
in Bleviatio Liberatus Diaeonus videatur asserere
quod uterque ex pari formi solius Ioannis Mandato seripserit, Laudat en Im tertiam Sancti Cyrilli eum suis Capitulis Epistolam, dc adjungit: Caa
ctissime non edisserit, Quaestio est. An tam Andreas, quam meo doletus haee seripserint ante vel post Ephesia una Cone ilium λ Et quibusdam videntur post ipsum seripsisse. Nee deest fundamentum. Etenim in illa, quam apud Ephesum ex Conei lii iussu Deiestorum Capἱtulorum expositione Sanctus Cyrillus
nullam horum librorum Deit memoriam : Eorum nihil tetigit aut revieit. Et certe revinei oportum
rat. Videntur igitur hi libri tune needum ris, tisse . Quod porto rillus primam suorum Capitulorum Expositionem seripserit Ephesi. doeet
libelli titulus: Expianatio duodecim Capitum, E-pse pronunciata a ciritu Anti E scopa Alexandri
n. , sancta smoda et Nisem illorum declinationem
uente. Respondeo Λndreae ae Theodoreti liis os tune omnino extitisse. Abunde hoe lueet ex adducto Liberati testimonio. Et quod dudum ante Synodum Ioannes haee Capitula aeceperit , ideoque de refutanda dederit, supta vidimus exEjus litteris ad Firmum Ptimatem Caesareensem . Et in sua ad Ioannem Antiochenum praefatione Theodoretus, lieet Cyrillum esse Capitulorum Authorem quas supponat, ipsum tamen non exinprimit , atque adjungit: see ιι, fide astis q. spiam velut exi ut persona Me tam sit. Et it
tum di si tamen stias Masamgermina , o non In micorum quiosum teritatis . tamquam ex siti harecomsonens, in med iam projecit pomiam discordia.
At veri de in Synodo, di post Synodum omnes Orientales Episeopi de Capitulorum Authote
adeo non dubitarunt, nee eius nomen sublime.
runt . ut Cyrillum propter ipsa degradarint,
ct tamquam Haeresiarcham anathematiraverint.
Proinde clarum est Theodoretum de Λndream seripsisse ante Synodum. Et quid opus eonjemi. iis λ Theodoretus diserte stabit in sui Pentalogii
62쪽
Sesto Lars, ET NOTIS ILL UsTRATAE.
sermonem e d eadere , o saccisam blasphemiam
Ex his quainm distimus. Primo, quod Theodoretus ae alii αἰentales usque ad Ephesinam Synodum dubitaverint , aut potius se gubitare smulaveriat de Capitulorum Authore. Secundo, quod Ephesi Cyrillus ipsa pio suis agnoverit. Nam ipsa tamquam sua Gravit solemniter legi ad Cmnem Synodum. Tenae, quod Theodoretus his contra ipsa seripserit , breviter ante Synodum , prolixe post ipsam: Utique in Pentalo. o. cuius palmatia seopus fuit augere priorem libellum . & Capitula atrocita arietare, dc A.
monstrate Ephesinam Synodum fuisse praevari ea toriam . Quare videtur seriptum ante Eeelesiae parem . Varia eius fragmenta nobis eustodivit Matius Mereator. de ipsa nuper vulgavIt Ioan. nes Garnerius. Porro Andreas fuit In Episeopali
dignitate senicit Theodoreto. Hi ne ipsum Liberatus Diae nus priori lom posuit . Iuxta anti. quam de Episeoporum praecedentiis Regulam .
Et es Audum ante Theodoretum mortuus. Etenim Ephes no Lair inici adsuit riua sueeerat Rufinus. Quidquid sit , eettum uidetur quod non dumtaxat ante Synodum, sed etiam ante Theodoretum setipserit . Hi ne sorsitan Ephes, morum Actoriam Congesor Andreae opus posuit ante opus Theodoret t. Quod vero nec hie , neeῶlle suerit Nestorianus Haereticus, insta patebit. Quare Anastasii Sinaitae de Andrea Iudietum est iusto aeerbius. Utriusque opus usque ad Synodi finem haestinua otiantem: Hi ne in prima suo. rum Capitulorum declaratione Cyrillus neutrius
Deit memoriam. His praesentis Epistolae verba, Damnati mdni ην-r, e Damnatores sedem gementes n dama ,
ofundunt quod Ephesiorum Clerus ae Populus omnem Ioannis Anti heni rictionem , de ab ἔps, inflictam Cytillo ae Memnoni degradatio.
nem spreverint, ae insuper eam ob omni Basiliea exeluserint, nee Divina permIttentes celebrare . Etiam ante eis inflictam a Synodo exeommunieationem. Et hoe ob tres ea uias. Primo. quod vigerent ipsos eommunieare damnato Nessotio,
ideoque ineidisse in eius eontagium. Meundo, quia dictus Clerus ae Populus nollet permittere Nehismati m ne iliabulum, de per ipsum pollui suas Basilieas. Tertio, quod Ioannes Antiochenus minaretur in Μemnonia laeum eonsterare movum Episeopum . me verba, I, m damumat s eammiani e pridari sani , exponunt saetiosam sententiam. His namque solum Cyrillumae Memnonem plenὸ damnarat, seu degradarat, meliquos Episeopos sola eommunione privaverat. Et hi ne omnino legendum est a Cum dum atra :CAM. Laps opera T. Un
Non : Ctim indamaas se me verba , Ipsas comdemnatos depalam, ab eademque damnarIone solis.
rum , eontinent palmarem Theodoreti in hae Epistola querimoniam . Eam exponit omnis F ctio in Relatione ad Principem, seribens de Eph sini Coneilii Patribus t Resaris sanctuari pra n biga ducenses , sanctionem saee dotalem , ut suespersuadaem, Grillo est ismaons stes Immunt. Idem molιιι, ae quis , cum Ipse Ieatus , neque I met
Ia ne excommunieari cum essens , commundonem emeτὸ Hrentinum, ct cum depositis , HIam anfoν aetatim itum absolutionem, contra Iara eammans
earunt . Factiosus Joannis Conventus una ae eadem sententia Cytillum Ec Memnonem communione de griau, reliquos omnes Spnodi Episcopos sola communione exuerat. Cyrillus dc Mem. non obedierunt, se retraxerunt Synogo, de nouis Celestini Ggatis reparationem postularunt,ae obtinuerunt. At vero teri Episeopi spreverunt omnia , perstiterunt in Ministerio , eum novis Legatis perrexerunt agere synodalia, de
Cytillum tandem ae Μemnonem reparaverunt. Quin Et suum Eveommunieatorem Ioannem, omnesque et eooperator Episeopos impertiverunt talione . Exeommunieaverunt . His Ioannes
elamauit rigieula, Theodoretus seripsit esse C mira aut Tragio Poetarum figmenta. Et eert/non plene eohaerebant.
Hae verba, AE ptis, Palaesi , ct eum Pan. risu a Mal , etim a sti Oecidens , elare Micunt Epistolam suisse seriptam post Romanorum L
gatorum adventum . Nam ante hune adventum
nullus adsuit inelaea talis Episeopus. Exeeptis pauela Illyrietania r Lingua Graeeis . Epistola tamen nullam de Ioannis Anti heia damnatici. ne saeit remotiam, ideoque elarum est esse servptam decimo septimo calendas Λugusti , ante quintam Actionem.
Quaesio est , Quomodo hie Theodoretus inister Cyrilli Λsseelas numeret Pontiem ae Asanos Episeopos, qui In seeundo sto Chalaedonens ad Imperatorem Theodosum libello postea seripseipsos adhalete suae factioni λ Nam de hune libebium Theodoretus eomposula aut saltem subseris psit. Respondeo Pontieam Dymesim fuissa divissim . Himerius Nimmediens s , de Eutherius Thyanens s. Metropolitani Bithyniae de stren. dae Cappadoeiae , adhaerebant Ioanni ; FI usta taeens s de reliqui inuebantur Cyrillum. Quod etiam quosdam Asiatieos rictio seduxerit,
docti Nestoriana Anastasi ae Photii in Asara Legatio , de ipsorum Acta apud Lydis Philadel, F a phiam.
63쪽
phiam. Tranquill nux Pisidiae, Berinianus Damia phyliae , Mhonius Lydiae , Dalmatius Helles. Ponti, Cyres Catiae Metropolita, ae Theopha nius Philadelphiensis in Lydia Episeopus , ct quigam alii fuerunt Ephesi , & Factioni pertinaces agia serunt. Et quin in suis provinetis habuerint longe plures Asse elas, non est dubitandum. Nempe omnes, qui agvelsus Ephesinum Primatum amabant Constantinopolitanam rapi nam . Quos hine lucet suisse non paveos.
sola Comitis Denare , quam ct mcth,
a quibas furirat directres , Episco
Vla mihi nune eo pia data est vestrae Sancti. tati Epistolam destinandi. Et reperiemii
litterarum, qualem volui , post Itorem , ut ea quae de rauci praesenti per gratiam Christi. no-sro seeundi)m Dominum notifiearentur assem. venimus namque ad Regiam Civitatem, dum . me AEgyptii triginim praevenissent. Quanta vero mox & eitea ipsum ingresIum perieula sustinue. rim , nee ipso fac; te est reserti sermone, ne/um dieam per Epistolam de lignate . Plaeintroeuntes enim Ομὶmi, & omnibus aperte atque aeque us, sussietat enim id solum direre , omnium pene au. Aitus praeventione obtinuerant. Alios quidem quomodoeumque falsis Ioentionibus adducentes, alios vero eontra nos calumniis sibimet ad istentes, omnes vero incommuni ae semoti m eon.
Ragentes, ita ut di Magni Iudiees, de in Di.gnitatibus eonstituti , ae diversis Militiis, assentirent, quonism S eongrua ἱnquisitione, Ia consequente I ieio , ct omnibus pati ter Dei Amieissimis Episeopis una proserentibus eandem sententiam contra eum, qui ab eis abrupte suerateondemnatus, mirabit s illa flepositio si facta. Magni seentissimum de Amatorem Christi Seholastieum Cubieulatium suaserunt , ut evidentiss-αὰ direret, quia in Epheso Dei Gentiricis vorem nee audite omnino pertulerit. Verumtamen propter in vineibilem sortitudi.
nem veritatis, de Orationes vestras praevalui per Divinas miserationes, postquam prima, ut dixi, evasi perieula, magni seentissimis Iudieibus
colloqui, de eis totam, prout possibile suit, veritatem nariare negotii . Qui ea quae diximus agnoseentes. & ad ipsos auditus Prineipem per- aurere sunt eoacti. quaeeumque vel in causam praesentem, vel contra nos pix hi, qui AED. mici assentiuntur . tyrannieἡ eommiserunt. Et
pos omnia , ut Epistolam minimὰ producamus, dum multa inter haec acta vel dicta sunt, tam ab
eis qui quae nostra sapiunt, quam ab IlIIs qu; sentiunt in his eum Cyrillo,plaeuit, ut videtur, ut me Δ AEgyptios,tam de pellanis nostris quam Meausaeertantes audiret piissimus Imperator: Praesentibus quoq; iudi diibus maximis. Dum eertὸ ego saere sum protestatus , nee ob hoe me venisse, neque talia ab Episeopis Deo amicissimis sus episse Μandala, sed solis litteris venerim sevi portitor ministrare Verum pro istis ego verbis paulo minus deeeptus sum . Quod autem plaeuit, absque ulla mora completum est. Divino ig;tur nutu etiam tune favente nobis, ac in ipsam veritatem eor Plinei-pis diligente , ae per ipsas res demonstrante,
quia se eundum vetitatem cre Regis in manu Dei Prov. I.
est, adiudieati quidem sunt Adversarii. Oportet
namque ad ipsum finem brevIter pervenire. Ita ut nullo modo valuissent veraeia comprobare ,
vel depositionis Gesta, vel illa quae hie sua salsitate dixerunt , si insuper modis omnibus demonstratum est, quia nee Conei lium consequenter AEgyptius convoeavit, neque ipse potuit judieare , dum unus eorum fuerat, qui iudieari debuerant . Nee omnino absque voluntate sive eonsilio Cadidissi, ni Comitis inelio a te negotium. Iam de omnes Henuneiationes Candidiari.
magni Mentissimi Comitis, de Serἱpta ad Synodum saeta per ipsum. & huiuscemodi alia motissus seut revera in Iuἡieio, iubente Imperatore. sunt lecta, & nihil est per vestras orationes quod
fuerat praetermissum ex omnibus : Quae osten-gunt illie iniquε suiuo praesumpta , quae facta sunt. Ita ut mox inimi eis veritatis adiudieatio acunqis eonsona readeretur , dc approbaretur ae
firma rei ut Religiositatis vestrae Iudietum . Et eum AEgyptio duorum diligeretur condemnatio in Sancta Dei Meleta k piisl imo Prinei pe, tanquam tyrannice atque illicite universa sererint fautores AEgyptii: Et aliis, quomodo pro his quae eommiserunt , digni submitti . nipplietis. In his igitur snem, quae ad hane causam pertinent , habuerunt. Et hie datus est audientidi
Dum vet4 venisset Ioannes Medietis Cyrilli de Aneellus, dc venisset, scut nostis ex more, judicum plurimos alios quodammodo ex aliis videmus essectos: Et nobis, qui apud eos de ab eis iudieati sumus, nee audite saltem quod-
eumque contenti sunt . Quidam namque sunt ipsorum , qui iam nunc di eunt: Quia oportet quae ab utraque parte facta sunt firmari, & damnationes non tantum duorum , s constent, sed trium personatum eonfirmari debere. Alii veto quidam : Rationes quidem solvi debent diqiae unctorum . Caeteros vero ex Dei amavi mirus Episeopis hune convenit evoeari , ut tritones fidei eorum eum veritate quaerantur . Et illa, quae iniquὸ in Epheso facta sunt. Sunt vero nonnulli , qui omnia quae possunt laetunt, dc omni modum studium conseiunt.ad hoc, ut praecipiantur a piissimo PtIneipe eum quibusdam certis formulis advenire: Et quoquo , inquiunt , modo , perviderint, s τὰ potuerint, de tota causa disponere. Quorum hi qui diligunt vos, orant ne perveniant ad essectum: Integre seseetes malum
64쪽
Ium eorum, qui se festinant esse, propositum , di a quibus ad hoe snt armati, consilium. Sed haee quidem se ut Domino placet , ita provo
Pro me autem qua so, qui multa perieula sustuli, quique Ee jim nunc absque perieulo non sum propter hostium multitudinem , quae auge turper singulos Hies, intentissime Sanctitas vestra orate dignetur . Testis enim mihi est Deus, quia dum vocaret ad Imperatoris Iudietum, nihil aliud et edidi, nisi in malis mereuma sui se jactandum . Dominus vero, seut seriptum est , R m η- u mihi, Θ is pius stim δε ore Leonis. Magis autem de multorum millium catulorum leo
Ephesini Coneilii . Censui tamen denudvulgandam t ob duas eausas. Primo, quod haeest alia translatio. Meun/o, quod hae transla. tio habeat hane non modiee utilitatis Epigra rhm i Epistola Comi Is Benael , quam eanctis, a quibus fuerat Hrectas, Episcopis ante Com tis Lau ι iotim Ioannis reser Ut advenIam . D et
nos tempus seripiar Epistolae . Docet seriptam post Palladii Magistriani, quem eum sua Sacra Theodosus Ephesum miserat , regressum ad Regiam , ct ante eo destinatum Ioannem Comitem. Nessorius fuit damnatus deeimo calengas Iulii, Iunii die viges m a seeunda, post occasum Solis . Quare Candidianus Comes videtur eo ipso die non potuisse referre ad Plinei pem, sed dumtaxat die sequenti. Isiliis damnationis dies erat seria seeunda: Eo enim anno D erat Domi niealis Littera . Ioannes Patriare ba ad .enit quin
to post die : Erat Sabbathum, die Iunii vigesi mus septimus. Et ipso die degradauit Sane um
tillum ae Memnonem , excommunicavitque
omnem Synodum. Et vel isto ipso, vel certe sequenti die sua Acta retulit ad Plinei pem,
aliasque regia civitate Potestates. Litterae, quas
Palladius Ephesum attulit, sunt apud Constantinopolim datae tertio ea lendas Iulias, die vige sima nona Iunii , ideoque Candidiani Relatio deberet eo appulisse die vigesima septima . Quod si uetum si, Cursor insgniter festinavit. Quo ἡie Palladius Ephesum advenerit, ignoro. Ad. venisse non potuit , nisi sexta aut septima die Iulii r Si tamen potuerit. Quapropter eonciliaremon possim hane annotationem ad Relationem, quam Plineipi per Palladium remisit Sancta Sy.
nodus : Exemplum Relati I, sisncti comitii missae sev P Iudium Magistriamra eislendis Iesu. Anno. tatio videtur correspondete lectioni marginali Divalis saetae: Datam tertia decima calendasIu-Bas . Est palam vitiosa lectio, ideoque quibus Eam videtur lege um r Nonis Iani. Est tem. rus valde angustum . Etenim Palladiui, ikEt omnino festinauerit , ad explendas Prineipis apud Ephesum Iussiones , de Ioannes Patriarehactis. Lupi opera TVII., TIs ILLU s Τ R A TAE . ad selibendas aut dictandas tot Relationes indiguit tempore. Quidquid sit, Ioannes, priori-hus Relationibus non eontentus , denuo ad Principem retulit , omni vi enitens purgare suas
temeritates, ae stabilite. Hae Relatio in SP nodalibus Actis habet hune titulum : Ioannis
ctum de Magistrum , item ad Praepositum ac Seholasti eum Relationes videntur missae per eumdem Pallagium. Palladius omnino festinavit regredi ad Ptinet,pem. Lucet ex totius Sanctae Synodi per ipsum etiam missa Relatione r subseris mus pauci balamuriori omnibus tamen 'aesentibus atque assentieni ibas , eo od Devotas Magistrianus Palladius μαι-mὸ abire pros rarer, neque rardam omnium βουσι-
ρ Ionem expectore posser. Hine etiam Ioannes Antiochenus nequiit suas Relationes explere quapro- γpiet post paucos dies genuo proeessit ad novas. easque misit per Iten adium Comitem, pertinaei Gsimum fautorem Nestorii . Harum una exstat
in synodalibus Actis eum hae Epigrapher Rel
nit sui rationem: Visi illi, utique Cyrillus de universa eum ipso Synodus, tesoniis M. I qu itti Beere aνbitrantur. Neque au Concilium contem re , neque controversarum distis nempeνιν Γώνe .n qua de meres uti C rim Camillus rationem redis dere voluerunt , sola autem odaeia ac temeritate
sese efferunt. Ea propter Magni censismum com . rem Irenaeum praemiurea comptior stimas , ut ii ovestram metistem edaverior, ε totius negat IseνI me lanea . siqaidem nil I actum es , quod illam lateat . Accepit idem a nobis plurimos praesentismo I turandi ratidas, quibus podi 2 ινanquillitas
Ecclesia Dei νotiua possi. Sacrum afl Candi3 ianis Comitis Relationem datum, de a Palladio Ma-j gistriano allatum Resetiptum ab Ephesina Cyrilli Synodo factam Nestorii damnationem, aliaque omnia istotum Episeoporum Acta cireum3ueebat , iubebatque euneta ab utriusque partis in
unum eonventutis , dc plenam Synodum eonstituturis , Episeopis resumi ab exordio, idque in praesentia Candidiani Comitis . Et haud dubie ambarum partium Episcopi Palladio addixerant saltem aliquid obedientiae reverentiae. At post ejus abitum nee Sanctus Cyrillus Ioannem aut ejus Episeopos, nee Joannes sanetum Cytillum
aut eius Collegas videre voluit , longe minus Synodaliter eonvenire. Ioannes Cytillum , uti Haereti eorum Capitulorum authorein, ideoque dc Haetaesare ham damnaverat, Sanctus Cyrillus Ioannem censebat Nessorianae non solummodo personae , sed de peisdiae fautorem , atque ita inter ipsos de eorum Episeopos erat summum distordiae elia os . Hi ne igitur Ioannes novam Relationem transmisi, Cytillum gravissimὸ Meusans de noma in Augustas iussiones contuma.
eia , & pertinaei duritia in suis haeret leti Capitilis. Hine Pi incipi , lieet ejus Reseriptum nec tota aut apicem haberet de illis, ipsi tamen re.
65쪽
σs VARIORUM PATRUM EPIs ToLAE,
duxit in memor;am. Et haste Relationes m si per Comitem Ilenaeum. Ob iam dictas ab ipso
rationes. Haec eius verba , ate pia ιδ m a nobis Flurimos praesentis morbi euranda modos , produnt
Ioannis de sua audaei a di mdentiam. Hi ne ad irsam purgandam ae firmandam exeogitavit varias vias, principi exponendas per Irenaeum. Quo die irenaeus Epheso abi verit , de Constam inopolim intraverit , non constat . Certe exivisse nequit, nisi quatuor aut tribus glebus post regressum Palladii. Nempe postquam Can. didianus Comes utriusque partis Antist Ites juxta Plinei pis Reseriptum eitavit ad communem aenovam Gnosum, Z ubi constitit de Sracti Cyrilli refragatione . Et e stare non potuit, nisi post tertiam citationem . Hre omnia , licet non exstent in Actis, citium est intervenisse. Proinde Irenaeus Epheso abire non potuit , nisi ei rea Iulii medium, nee nis ad ejus finem pervenisse Constantinopolim . Potro qualem Legati per sonam a Ioanne aecepetit, edocet ipse in praesen
ii sua Epistola 1 P.M foras sum identiam me nec ea de causis ad se, me tina e smodi Mandara a PIemisisti Episcopis occepisse , sed tantum l Itera rum Latorem advenisse . Praesens translatio habet :s ὸ fum profestata. me ob hoe me et o lse, neqzeralia ab Episcopis D I is es mi, fuso pigs Mandata, sed quod satis Mid D Nn rim sevit portitor min Maxe. Attamen vἱsetur mentitus. Iam enim audi.
vimus Ioannis Patriare hae penitus diuersa δe eius Manuatis verba. Interim de ipso, dum Ephesum misit, Imperator Theodosiis set psi ad Sy-
Eximio Legato nos a Caud I ans a nobis demanda.
ra sunt, tiliarentis comm is eare debere, ur qui solitis amicitiae eausa cum Piusmo celebeνrimae lubus civi isti Epistopa Nestorio Ephesum profectus A. Proinde Iren us, ne hoe Prinei pis Mandatum vigere. ur pravari ea ius, non et u huit totam ipso Ptinet. pe solemniter mentiri.
Ejus memoria est frequent in his Epistolis, ideoque hominis ingenium & Acta sunt breuiter exponenda . De ipso nihil invenio , nis in Ephesini Coneilii Actis, in praesentibus Episto is , ae in litteris Theodoceti . Fuit Nessotio
adhue Melesm Antioehenae Presbytero, eiusque Episeopo ae Patrono Ioanni familiariter amicus Etenim litteras, quibus Ioannes Nestorium , ut communem utriusque Magistrum Theodotum Mopsuestiensem imitatus suas in benedietam Dei Matrem blasphemias reeantaret, dc Sancti tale. sitii Ponti seis Deeteto obediret, hortatus est , Comes Irenaeus videtur detulisse. Ita suadet Epi
stolae exordium : Mese de sua Piet te sententiam per Dominum meum, ΜΛgnificumque peν amma Ca mitem Irenaeum cin/ isque vilio Deo Dilectioni tuae
parese . Ioannes igitur sua de Nestorio praedica iione de Celestini Iudieio sensa prius Irenaeo exposuit, di suas per ipsum litteras misi Constantinopolim , plura Nestorio dieenda ponens in
eius ore . Possit suille gente Syrus, ideoque dc eum Nestorio habitasse apud Λ titiochiam. Et-l enim postmodo fuit evectus In nt; orum Epise, pum, Metropolitani primae Phoeniet. : Et qui
ipsum exinde degradarunt, licet omnem irrem. laritatis ansam eontra ipsum investigaverint . numquam tamen obiecerunt, quod esset Λ lienigena . Extranei Natales erant tune lucida irreguis latitas. Et hine etiam colligere possumus ratio.
nes , ex quibus Nestoriano dogmati pertinaeis, .mε faverit. Quia nempe a muli Samosatensis lapsu Syria numquam ea ruit ista lepra. Λn post delatas has litteras Constantinopoli permanserit, ae domicilium fixerit, item quam de qualem Comitivae dignitatis speciem, de quaeae qualia munera in Palatio aut extra ipsum gesserit, ignoto. Interim dum Nestorius Ephesum ad Synodum abiit , fuit Constantinopoli r Et Candidiano Comiti, Prineiph ad synodum L gato, fuit adjunctus, s ne omni tamen potestate , ad merum consortium ae solatium amici
Nessotii . Haud dubiὰ etiam ad adjutorium Erat enim, licet laicus di conjugatus , eruditus Saeris Litteris . Eius apud Ephesum Acta defeti-bit in litteris ad Constantinopolitanae Eeelesae Cletum Memnon Ephesorum Episcopus Cum
a Nestoris, prepto impietatem a sancta Gnoaeo de mos, caeciqvio se abstineret, eum eammonefaciens Cum autem Miluum comisatu Id eum per viam olioqui non possem , nihilominus tumen pene ad III us Diversorium usque eo eras Is t. Nesiis aurem 1 ris Ibi μaesolantes, neque titum ejus eoavo ovi
vom horam, eum videlicet ira Eu visum jam esses, Ptis inuti Episcopos ae Religiosismos Clovos , a et ias pre Milites , ad se introduxit. Posea inmier3 quae is sanctis snodo In Mandoris larisona, ιδει exposuissent , per Magnificenm g tim comvem Irenaeum, caetero que qui cum Ipse aderuna Episopotes clericis, intolerabiles Comministis no ris clericis plagas inferiri μνmisit, ita ut is vitae quoque discrimen adducti fuerint. Irenaeus haec omnia non
eum Militibus, sed patravit eum Ioannis Patria e hae Clelieis, ideoque videtur suisse non miles,
seglogatus. Hi ne dc contractam exarmata militia irregularitatem postmodo nullus ei objeeit. Quidquid si, has petulantias e2ereuit die Sabbaothi, vigesima septima mens s Iunii. Alias ejus petulantias Memnon exponit In iis
gem littetis: Ganra prome. eram 2 Ortiad xam rus sim in Ephesiorum eluctate quot die patia muν , id sermone explieari non potes. Etenim N anscentiss mus Comes Condidiantis Milites interdum
in nos concirans, reIam e vitarem rumultuationibus
l mittit In nos Θ in sanctam Gnodam consumetias effundere , Zevet ni incesti dem*tim Nesorium cum multa EOIcoram turba resistentibus, qui a
66쪽
antiochen sco praesemia. Agit de rebus factis rosi adventum Ioannis Comitis Saeratum Largitionum. Tunc enim per Saetas Theodosii iussiones eonfirmata suit degradatio trium o Nesto.
iii . Sancti Cyrilli , ae Ephiani Memnonis.
Nestorium Comes Candidianus sustepit in suam custodiam, ae in Zeurippo posuit: Et eius mili. ies , quos eontra omnem Iustitiam ae Regulamitistit ali ex Ephes nae Eeelesiae Gaetophylaeio ,
patrarunt memoratas petulantias, inflammati , comite Irenaeo. Qui his minime contentus quotidianas addebat imposturas , atque ita ei reum
seribebat simplieem Ephesinum Populum . Nem re cum Ioanne Comite redietat Constantinopoli Ephesum, S se multa mentiebat ut de Actis &Dictis a Plinei m ad .elsus Cyrillum ae Memno-mem . Hine Memnon eo ne ludit suam Epistolam:
tiare , sanctig mi κνι, omni adhibita studia sara. rve, at Magnificentiusmi Comites, qui quotidie civitatem 2 fidem e turbona , hine disterint, ne IIIda eorum subreptune, quis fidei fune, adulte--ν contingat. Notanda sunt de hae Memnonis
verba r Hune insolentiam ae temervatem . quot
d anosque Imposturas eleepit Ioannis Antiseleni prae-s irasci. Edi eunt Irenaeum etiam ante Ioannis adventum patrasse similia . Earum enim petulantiarum meminit etiam
universa Synodus in Relatione ad Principem transmissa per Pallad Jum Mae strianum Nos
sanctam 3 nodum vehementre conturbatit, tantam.
eae Episcopis formidinem per quasdam tu muti lia es o exIernam Ineu onem incusa , ut plures enotis etiam de lita ipsa potes tarinsuν. Ephesinae
Synogi Aeta, praesertim Nestorii damnationem, tanto est prosecutus odio , ut ejus historiam , s u. verius Satyram conscripserit, ipsamque appellaverit Tragoediam. Nee Sabinus Μaeedonia. nae iactionis apud Europae Heracleam Episeopus in Niernam, nee Timotheus AElutus aut se. erus Mogus in Chaleedonensem Synodum vo-mnerunt tot ae tales blasphemias, quantas Iemnaeus latravit in Ephesinam . Etiam post expleatam Melesiarum pacem. Non solummodo inter
Ioannem Anti henum & Sanctum Cyrillum, sed etiam inter Ioannem ae eius Episcopos se. minare studuit novas semper ex distordiis distor. dias . Noster Cassinensis Codedi docebit hvi
Propter tae saei nora Imperator Theodosius tandem feeit , quod expressit in Iege ad .etilis
incurrit , ex postea , nescis quomodo, post secundas
nuptιas , scuti aeresimus, contra Mosoluas Cana. aera ortaeum urbis Episcopas creatus es, a sancta uldhm Πνὶ ram Ecelesia expellatur , privatus au rem in patris ι aerum solo degat, habitu Θ nomine sacerdotis prorsus Mutus . Haee lex missa est ad omnium Praetoriorum Praesectos. ae per omnes
publieata . Et omnium Programma laudat aefirmat hane Irenaei degradationem . Et habet hanc subnotationem: iacta sunt Me in mes se Monaesorum in Desertis degentium , die vigesima
tertia Plaν III, indictione prima , anno mota
tiam cente a sexage o quana. Marginale Seholion adjungit : apua Romanos est decima octava Aprilis. Dioeletianus passim ereditur Imperium
iniisse tertii Christiani se ii anno octogesimo
quarto , adeoque ejus annus centesmus sexagesimus quartus erat quinti tae uti quadragesimus o lavus . Et octava decima Aprilis dies erat D minea in Albis . Palatia enim tune inelgit iadiem undecimam. Proinde lim Lex ag Pasthalem . ideoque plenissimam omnJum AEgypti rum Monae horum Collectam suit solemniter prublieata. Eodem isto anno fuit prima indictio. ideoque haec omnium eoneordia est non Aebile argumentum contra illos, qui Dioeletiani Imperium retrahunt in octogesimum sextum annum tertii saxuli. Theodosius eontra Nestorium tabdit duas leges. Prior nullam Irenaei facit memoriam , de in Theogosiano Cotiee legitur data tertio Nonas Augusti. Aeeimo quinto Consula. tu Theodosi, in ei dente in istius sieuli annum trigesimum quintum . Cur igitur Theodosius ipsam iteravit . eur in posteriori irenaeum dejeeit,
cur tot annis post priorem legem δRespondeo rem hane esse investigatu d gnam. Quo anno Irenarus Principis gratiam amiserit, dc suerit ex Aula proiectus . hue usque latuit.
Plures putarunt factum post initam a Ioanne to Oileu
Λntioelieno eum Sancto Cyrillo paeem : Post talium plene Ptinei pe agnitam Nestorsi perfidiam, Mazamus atque aliam multiplicem nequitiam. Tunc enim cita
Theodosius agnovit etiam memoratas Irenaei in 'ryri Epis.
legitimam Synodum violentias . Verram res est verba fa- antiquior. Quod evenerit statim post Aissolutam laurus dl- Synodum, ae orientalium Episeoporum ad pro' c., ii in pria reditum, insta nos docebit Irenaei ad Candi' pag. τά a.dianum Comitem Epistola, seripta ex ipsis suae Epistopalis eo noctationis Solemniis. Infra ad dueetur etiam Decretum, quo Imperator Theodosus ipsum un, eum Photio Presbytero damna. uit , non uti Nestorianae blasphemiae Sectatorem, sed uti Authotem: Et relegavit ad Petras Ara.
biae. Quae sententia an in exeeutionem missa . an gratiose fuerit relaxata , non possim eertus
affimare. Quidquid si, proiectus irentus abiit in Syriami vel quod esset via ad Petras, vel quod esset ejus Patria. Et istie inter Episeopos adversus Ephesinam Synodum adhue diglafliantes habebat fidos Symmystas . Et ab ipsis est promotus in Metropolitam Tyriorum. Hre Μetropolis quibusdam videt ut Ephosai Coneilii tempore Mae uiguata . Etenim ejus Episeopus in Synodalibus Actis nul sibi apparet , nee eum patriareha Ioanne, nee aput sanetum Cyrillum . Uethm adfuisse , & suisse nomina Cyrum, insta nos docibit Cassiaetas Galae.
67쪽
Nu e NItur defuncto suecessit Irenaeus, eons eratus a Theodoreto, Cyrensi Episeopo. Vetum Tyrii Μetropolitae eonseetatio pleno semper jure spectavit ad Patriarcham Antiochenum i Qua igitur ratione ipsam attentavit Theodoreius, Squidem alienae, videliret Euphratesiae . Provinciae Episeopus λ Euponit ipse in litteris ad Domnum Λntioehiae Patriarcham , Ioannis nepotem ae Sueeen rem di siduis sanctus Monaesus ex ΓUribas cairim scripsi hiseras se accepisse , tum a magnificentis a spariariis, tam is gloriosissima Em Magistra, quae Indicans νo Deo es νιμι Episto
Domini Irenaei mesiaste Ioco futuros, atave Ajussu Iaseris mercedem ipsorum preces flagitabant. sare
ad Cterkσι , qui ex urbe Reria scripserant, scribi
oportere eenseo , adduciam me Deo claris oram Phoeniciae Episcoporem Decreto , Deo clarusinum Episcopum Irenaeum Maenasse, eum III us er zelum, o magnanimitaIam , es amorem in pauperes, e alsas effas Uriuus perspectas haberem : Ae praeterea domorum rectitudinem . Nec enim scimus unquam recusasse Dei param appellure sanctam Virg/nem, aut allud qιι Iora a meret/s Evo gelicis olentimsogo. suis vero ad flammam at inet, Maioramos fise testigiis. Dum Irenaei Episcopatus en pit ab Adversariis arietari, obiecta sunt illi tria substantialia vitia :Quod Haeret leus Nestorianus esiet , qu nil biga
mus , quod ab alienae provinciae Episcopo consteratus. Et ad hoe ultimum Theodoretus respondet se istud secisse ex Mandato Suncaganeo. rum Antistitu in ipsius provinciae . At Gee hine alia Quaestior Qua authotitate , aut quo sun damento Mat; timorum Phoenicum Episeopiis a m eonsecrationem non permiserint suo Pa.
riaretiae , sed transtulerint in Theogoretum quod enim omnium ad Orientalem Dicee es mspectantium Metropolitariam eonsecratio non per Comprovinetales, sed per Patriare ham debuerit seri, est omnibus exploratum. Respondeo Ρattiare hieum in duas phoenietas ius isto tempore
suisse invasum, aut certe tentatum a Iuvenale
Hierosolymae Episcopo, ob Ephesina cum Sancto Cyi illo assuet sus Nestorium Acta potente, I grato apud Principem. Et apud Maximianum Regiae ei vitatis Episeopum. Fuerat enim unus ex eius Consecratoribus . Hi ne & Theodoretus, ct PhoenieJae primae Episeopi, & Ioannes Antiochiae PatrIaret, a timuerunt ab illo praeveniri , &aeeipere Cytillo obnoxium Episeopum . Etenim ipse Joannes, Chaleedone degens , Iuvenalem de istiusmodi violentiis aeeusavit apud Theodo. sum. Ex eodem igitur metu possit permisisse,
ut Theodotetus patraret istud facinus. Praeterea Irenaeus videtur in Episeopum promotus ag evadendam ae eludendam praefatae relegationis sententiam 1 Hine ex stineipis ostendendi metu Ioannes noluit manus apponere. Certe nee delegavit . Hune enim sui operis titulum Theodbretus nequaquam tacuisset. Aliam, forsitan landamentalem ae veram, rationem , ex qua Theodoretus eonsecrarit Ire
naeum, addiscete posumus ex litteris, quas de
icitia Ecclesiarum pace Sanctus Cytillus seripsit ad
Aeaeium Melitinensem Epistopum. Restitat varios adversus pacem sparsos rumores & et imi nati nes, atque as jungit: Iuta igitur temere eoni II iissctuaiti, sancti s mos Phaeniciae Episcopos , eo meo se tim notiam Gmbolum aspelumes , qtiem uti vir ster er nec 1sorio ediderent, ut nimirum se parigarens , eosque demulcerent, qui Ipsos Nesorianam
doctrinam opprebare sibi persuasim habebatis λ Epistola est satim post consectam pacem seripta, nempe trigesimo secundo anno istius laeuli, idemque ex adductis eius vel bis docemur plura . Rimo, quod Cyrus Tyri Episeopus, primae Phoenteiae Metropolita, videatur obiisse statim post Aa ii K.
suum reditum ex Ephesina Synodo . Secundo, Nupra E quod plutes istius Pici vinetae Episcopi fuerint grais pictor. m. issimὰ suspecti ae diffamati de Nestotiana blasphe. Cap. 33. mia. Nempe ob Metropolitam Cyrum, qui Ephesi pio homine isto potentissime egerat. Tettio, quod ab eius Metropolitico Dominatu per
mortem liberati voluerint se et ipsos expurgare , ideoque solemnem S eontestatorium sum fidei libellum emiserint: Quod Ephesinae Synodi fidem dc Acta suerint palam professi. Quarto, quod ista
mutatio multos orientales Episeopos ostenderit,ae induxerit ad spargenga de illis varia r praeseriatim quod contra Canones eondidissent novum
Symbolum. Quinto , quod Tyriae Eeelesiae Cl rus ae Populus perstiterit in Cyri sensibus, ideo.
que ad ipsos tuendos in ejus laeum elegerit Ire. Ium. Sexto, quod ipsum nee Patriarcha Ioannes , nee Provinciales Episcopi coniserare volum tint , ideoque horum aliqui nempe pauet Metro, politano Clero ae Populo adhaerentes, invitaverint Theodoretum. Et ab his formatum , seu potius atentatum Decretum Theodoretus, quo in Regia eivitate sueum suo sacinori daret, adseripst omnibus.
Irenaei iam Epὶ seop; sanci tatem , humanit
tem, pecuniae eontemptum, largas eleemosinas,
aliasque virtutes Theodotetus praedicti etiam in litteris, per quas et eommendavit Celestiaeum , nobilem & olim opulentum Carthaginensem, tune vero ejectum ae spoliatum a Barbatis, ideoque eum sua familia mendi eantem in Syria. Eiectus de spoliatus erat 1 Gei retico mandatorum Epist. s. Rege , qui istius cieuli anno trietes mo nono, mense Novembri invasit Carthaginem. Proim de Irenaeus erat tune dives & elarus Episeopus. Sedit adhue anno quadragesimo nono. Lucet ex alia Theodoreti ad ipsum Epistola: Non es, ut apparet , quod honi quidquam exspectemus . Non mora enim non sedarer messae prauiu, sed stι-
tum nes a reddiderunt. Erant litterae evocantes 1 had seeungam Ephesinam Synodum. Hae autem liu igatae sunt praefato anno , Idibus Maii . Igitur tune adhue segebat Irenaeus, sed in magnis tibbulationibus . ob datam , quae ipsum degradabat, anno priori legem. Igitur lex ista fuit Dioseoti Patria retiae Alexangrini, Chrysaphii Imperialis Eunuchi , ae Haeresareliae Eutyehetis opus. Horum enim Factio & sutor istis annis exarserunt
68쪽
runt In plerosque orientales Episcopos, a quibus,
Sancti Cyrilli Capitula admittere detrectantibus, clamarunt in Christo Domino praedi eati duos filios, ideoque illos damnaverunt ut Nestoria.
nos . Theodoretum cireum seripto intra sua metuitatem milio ligarunt, alios vexarunt vatiis modis, Irenaeum autem, uti contra plures Ca.
nones intrusum, di uti manifessum Haereti eum, euraiunt elici per Prinei pem . Et quidem per solemnem legem. Et hane Pati a relia Diostolus iussit uati in publieati, etiam apud Monachos. Eὰ his obiter adverte , quod ne vetendus Pater Iaeobus Sirmondus The adoreti Epistolas non digesserit iuxta ordinem temporis. Etenim Epi- sola Irenaeo Celestiaeum commendans est nimniselle prior illa, quae memorat evocatorias litteras ad Ephesinum Conei lium i Et tamen hareest sexta deeima , illa autem est trigesima
Ista dee ima sexta demonstrat praefatae legi non satim fuisse obeditum. Etenim seripta est toto anno post publieatam legem , de Irenaeus tune adhuc Meupabat Tyriotum Cathedram . Nee solus Irenaeus, sed & eius Conseeratot Theodo-
retus, utpote di ipse notatus per consequentiam, intercessit advers4s legem di reealei travit. Omae ino tune seripsit supra adductas ad Domnum saltiatebam litteras Nihil enim sunt aliud , quam eonseerati, se Irenaei Apologia. Bigamiam pudigat per Maiorum vestigia, exempla, de eonsue. tudinem 1 Sancti Pauli Λpostoli Canonem, Unius orti DIrum, affirmat non de sueeesiva , sed de sola smultanea bigamia esse intelligendum. Ethaee sors tan est alia talio , e ut ipse ptimae Phoeniciae Episeopis fuerit invitatus ad cons erandum Irenaeum . Istorum nullus audebat bigamo manus imponere : Hine Theodoreti , , quo stiebant doeeti oppositum, sui t uli auda. eia . Est non improbabilis eonjectura . Porro Irenaei per Diositum perseeutio fuit diuturnior. Etenim me oreres in eonsolatoriis saper Ge neti morte litteris ipsum Patria retiae Iob eompa. rat , addueit quaedam Divinae Majestatis ad Prophetam post superatas calamitates verba, di ad.
iungit: Naee aereba merarem quoque tuam audire arbitror , quae invitus ει diversa moles arum rerum
impertis pritulit, nee sollim isos minime Leti iis, sed Foemam ae salidum ae mi robum prae se tuit.
Epith i,. .mam μνησι sacrae ruae mentis fortitudinem man .setis Dominas eximium athletam oecaltare uiatii , sed ad certamina predax t, ut tenerandam ea l. misi corona exornea, aliisque ad ulti talis exem.
plum certam na Φυνa proponor. Etiam infra ipsum appellat strenuam veritatis pugilem , mrimum terorum athletarum. Epistola possit esse seripta
post datam legem . Quidquid sit, notanda sunt
ejus finalia verba: me ego dictam , eum Gener mortem mul amicus quidam ab Anslata a nuntiasset.
Affirmant lienaei Generum fuisse Λntiochiae de unctum , atque ita suadent Antiochenum fuisse, aut certe Syrum. Interim nulla interrassici, nullareealcitratio , nulla apologia ipsum adjuvit.' Etenim fuit eiectus. Et pro ipso Beronicianus ,
ae deinde ordinatus suit Photius, qui in Ephesi.nci Latroeinio sedit Esseopus, de Dioseoro est
Quaestio est, uuare Diostorus, Chrysaphius,
Eutyehes , ae per ipsos ineensus Theodosius suetint duriores in Irenaeum , quam in ipsum Theodoretum , Ibam Edessenum, aliosque ipsis invisos Orientales Episeopos ρ Etenim hoste. lieet ab Epistopali dignitate suspenderint & eit-
cum seripserint , per lateam tamen Principis vi lentiam non praesumpserunt ejieere, sed degra. dandos reservarunt suo Ephesino Latrocinio. Respondeo ipsos fuisse permotos duabus speei libus contra Irenaeum rationibus . Prima suit, quod Theodoretus, ibas, aliique essent legit,ma via ad Episeopatum promoti . at vero Ir naeus erat irregularis , di in trusus eontra alios
ea nones , ideoque isti non nisi pes Synodaledegradationis judietum Hiei poterant, hunc autem etiam per Regiam potestatem extrudi pati, batur tune Melesiae in Principem reverentia. Praesertim quod Irenaeus esset in Episeopum evectus ecinita Imperialem legem , ad evadendum
ipsi inflictum exilium. Alteram rationem goeet nos Theodotetus In praefata ad Irenaeum Epistola , qua ne a m Ephe-s ni Coneilii eonvoeationem ipsi signis eat , &adiungit ab illo non sanangum Delesiae turbinem . sed vulnus addendum vulneri r Guis enimi a discrepant . Homini is patam ae Dei - param Virginem sanctam appetiare , out vorare sitim Filii Matrem atque Λ ne illam λ Et is id re Morνem quiadem esse in hominis, Domini nostrι I su CHUI, anciliam tera at Dei, ea mn aeque oecisson m Men. io ι ere, ω eandem sententiam siue aha nomin prioree. Ads e triderium spectiandam est . boram
Iterum commune nomen esse, aherum Virginis proprium, es do hoe ratam extu se contentionem quae arisam non fuisset . ae plurima sane antiquorum Parrum appellatione, quae bonorarior erat, mutis nem ornarunt: citi ad o Sanctim tuis in duabus aut
re bas aristianistis suis faeti. . Naseo ipse nonnullus , quas ad me Pietas tua mis, re quibus De7-parae
er flama tiarismos . Deinde εα etiam eonfideranis dum es, eum qui accusas. , rases mini, Alisa
producere o σtera, quos redarguere, nee accusatoartim quisquam post t. ἁuod ad tesimonium Retis
illos voret, quos Mores accusami, nee Iudex ipse admurendos putavit. Iad avium euhu Uras prose.
consuram in litis aetasationem diluistis, nee Accusatorum potentiam , nee Ductas corura nas infidias f.rmidantes .
Prima Nestorianae leprae radix , ae palmare
landamentum fuit abnegata vox , Dei. para.
Eam Nestorius adversabatur, ut nee ad Celestini Ponti fieis degradatorum meretum, nec ad ambeissimas Ioannis Antiocheni Patriarchm Pcedes
voluerit ipsam admittere, aut jactum a suis in
69쪽
eam anathema reexntate. Nihilominus post inl- tam a dicto Ioanne eum Sancto Cyrillo memoportuit voeem prosteri . Eius reeusatio erat plana ae plena professo Nessotianae blasphemiae . Hine inter orientales Episcopos , Nectorianae do e rinae aut saltem personae amicos, erant tres sententiae. Prima vocem admittebat ea tamen lege , ut semper adjungeretur vox , Ilo Λ saris r Illam solitarie politam pertinaeiter
resutabant. Ethnius sententiae suit Irenaeus. Et ipsi suisse plures Symmystas, infra doeebimus. Alii vocem nee admittebant, nee abnegabant, sed uti suspectam supprimebant ' Dieebant Sa.ctam Virginem esse sui Filii Matrem de Ateiq. Iam . Tettia Factici admittebat voeem , etiam l blitatiὰ sumptam , ita tamen ut legitimum ejus sensum aliis vorabulis declararet. Et ex his e meentionibus nata est postmogo alia r An sacra Virga esset veri ae proprie Dei Horeν λ Quam a AApostolicae Sedis Iudietum retulit primo Ioannes Maxentius , deinde Imperator Iusti. nianus r Et eius a simativam partem desini. vii Ioannes seeundus. Videantur Acta de Seri. pia praefati blaxentii, praefati Impetatoris Egi ctum , de primus Liber Faeundi Hermianentis Episcopi.
Et istam tertiam sententiam Geutus est Theodoretus . Ita ad tempus evast furorem Diostori, Chrysaphii , ae Eutychetis . Dioscorus enim de Eutiches voeem , Desis para , non admitti nisi eum adiuncta voce, Haminι para , pessimἡ aversabantur . Et eonsequenter ad sua prineipia. Etenim Christum Dominum volebant esse unius Naturae, ae unicam naturam o Assia mptam ab ipso hominis naturam non esse nostri generis, nee nobis eon substantialem. Hi ne eonsequenter nolebant Dominam es Homini - param . Ad horum igitur sutias evadendas Theodorems Ite nis suast, ni tempori rederet, daret locum irae, di votem. De param, sine additamento admitteret . Suasi ex authoritate multorum anti. quorum Patrem, ex propria sua sententia, ae
item ex sententia ipsus Irenaei . Ex quo distimus quaciam Irenaei Epistopi ad Populum
orationes fuisse vulgatas , ae Theodoreto perplaeuisse. Vetum Irenaeus aequiescere noluit . Nec mirum. Erat enim plen/ Nestorianus. Et vocem, Delis para, non nisi in dolo admittebat . Hine fuit a Theodoso Ptinet se eiectus e Cathedra, de ne sero quo relegatus. Quapropter apologetiea Theodoreti ad Domnum Anti hiae Patriarcham pro Irenaeo Ep stola est recth intelligenda : N e scimias Demetim unquam re fasse vel saram appellare ranctis Virginem. Non dieit quod issam voeem unquam sine additamento admiserit , sed solummodo , quod eam num
Theodoretus in eadem Ep; stola egieit aliam rationem, ex vis Irenaeu, iudieatus sumit plenus Nestorianus , ideoque Episeopatu eiectus Per Principem. Quia fuit unus istorum , de quibus in Nestori, nω ae Eulye hianae Haeresis Breviario seribit Liberatu, Carthaginensis Eccle-sae Archi-Diaeon usi Nooσιι sectatores , Urimidus libros illius luis mos non posse proferri u palli.
ferrores , Abras compostimana, duas in CBriso ostem dentes natinas in una presona , eiscumferre volu-na, ct fimple si mo, quosque decipere rapientes, He bant non sapuisse nova Nesarium , sed antiquorum Parrum prosecutum fuisse doctrinam. Et is ea ramum fudit gesserunρ, ut ipsa eorum voti ua malitissὰια tinguam serorum , Armeniorum, atque Pres
rem tνan eoena. Factum id fuit Syrorum Episeopis . Apud hos enim istud virus 1 Paulo Sam sareno per longum tramitem devenit in Nest rium , dc post eius etiam damnationem nunquam potuit eradicari. In Armeniorum snguam transtulerunt contra Reaeium Melitinensem Epist pum, secundae Armeniae Metropolitani. quem Nestorio ae Nessotianis suisse adversatum poten. iiis me, dorent Ephesinae SFnodi Λcta, & infra plura doeebimur a Cassinens Cogiee. Famam id suit post editam priorem Augusti Theodo. si adversus Nestorii personam ae dogmata te. gem , quae prodiit trigesimo quinto anno istius iaeuli. Vettim steteratis eonatibus obviavit Rabbula Edessenus Episopus, Osthocenae Provinciae Metropolita , proximus Anteeessor famosi Ibae, eodoti libms affirmans hanet ires Nestorii sonistes , dc Synodaliter damnans sub anathemate. Et plures ipsi sunt aAstipulati, & eius Opus e nastanter adiuverunt. Et iam S. Cyrillus, tres libros selibens adversus Diodorum ae Theodorum At vero ipsorum eausam suscepit Ioannes Patriaris eha Anti henus, ipsos defendens in variis suis Synodis, ae per plures Synodales Episolas. El. iam Theodoretos, pro ipsis Librum eomponens, de eonflatam in ipsos a usationem A luens, nee
Aeeusatorum reformidans potentiam. Quae verisba omnino diriguntur in Sanctum Cytillum, euide vivo de mortuo Theodotrius fuit intrepidἡ .d. uersatus. omnium autem potentissim8 aduere, tus es Irenaeus. Etenim Theogoretum graviter ineremit, quod in nescio quo Apologet leo seti-pto , suas amertiones variorum Sanctorum Patium authoritatibus ae testimoniis firmans, praeteriisset Diodorum ae Theodorum . Eos non dumtaxat damnari noluit, sia insuper voluit ha- heri inter authentieos ae irrefragabiles Eeelesiae Patres. Et solemnem huius rei professionem ex nulla dispensatoria eautela quoquam praetermitti. Haee igitur augaei a plurimis persuasit ipsum ex integro esse Nestorianum. Istud ipsum longa plus persuasit eomposita ab ipso Tragoediai Liber infamis, ae plenissime haeretieus. Neseio tamen, an non sit his rebus posterior, ut pote conflatuse, vindicta. Hine etiam addi stimus, aut saltem non vanὸ eoniecturamus eausam ac fundamentum , ex quo Eustatius Berytensis Episeopus presumpsit rebel late sitae Metropolitanae Tyriorum Cathedrae , la
70쪽
scuomis, ET NOTIs ILLUSTRATAE.
eerare prIma phoeni elae Provinciam, plures eius suffraganeas Sedes invadere, ae se ostentaret Psatum Metropolitam. Itensus, dum in Tytiam Cathedram fuit inti usus, non intravit eum bona gratia omnium Comprovinetalium . Eustatius videtur fuisse at Versatus , atque in suas paries
traxisse quosdam Collegas, suisse praesertim a d. versitus, ubi Irenatus de Nessotio infamis ecepit ad ejectionem possulati apud Ptine irem. Videtur adhaesisse Dioseoto, Eutycheti, atque Chrysa. phio. Quomodo enim aliter loeum obtinuisset inter primates Ephesei Latroeinii λ Certum ess hune Primatum fuisse stipendium anterioris M.
nae operae , impetratum per istam saei notosam hominum Tripodem . Et quam strenuas atque Zelosas Latmeinio manus admoverit Eustatius, demonstrant Latroeinalia Λcta , nee non SActa Chaleedonensia . Hine & Μagnus Leo, dum in Latmeinio lapsis. ae poenitentiam sup
plieantibus Episeopis addixit veniam , excepit etiam Eustatium , Ze eius nomen suspendit ah saei s Tabulis. Dum igitur Irenaei Epistopatus vae illare coepit, istorum tr7um interventu
usus Eustatius Theodosio Augusto exposuit mi serandum oriae Melesae, ae omnis istius Pro. vineiae statum , eum faventi bos sibi Episeopis supplieavit eximi ab haeretico ejus jum , ct eum ἱstis eligi in singularem Μetropolim atque Privineiam . Et Theodosius annuit . Factum id fuit ante Latroeinium. Nam Provinetalis Episeopus esse non potuit inter Primates generalis Synodi . omnia erant eagura de vana: Aliud enim iura Sedium, aliud sunt merita Praesulum . Hine post ei reumductum atque damnatum a Magno Leone Latroeinium Eustatius timere coepit suae audaeiae. Quare ipsam firmati obtinuit per nescio quam Constantinopolitanam Syno. dum amiei sui Patriarchas Λnatolii. Verum adversus omnia reelamavit in Chaleedonens Syno. do Photius, Tyri Antistes, & a epit plenam justitiam . Quo Irenaeus pos modo devenerit, quando de ubi migraverit ad aliud taeulum, ignoto. Interim ipse Ioanne Anti heno ae
ejus Factione suit Epheso Legatus ad Prin.
Habuit quatuor in Mandatis . Primo . de rincto Cytillo ae omni Synodo conqueri, quod Saeris per Palladium Magistriamum allatis iussωnibus rebelles nollent a Nestorii damnatione aealiis suis Λctis recedere, nee Synodaliter n.
venire ad ea uia retractationem. Secundo, Ptinei.
pi demonstrare hane rebellionem esse mandessam de sui, Mis dissidentiam , ae manifestum argu mentum injustitiae. Tertio, Prinei pera ex his permovere ad Nestorii damnationem penitus eis eumdueendam , de ipsum restituendum Episto, pala Throno. Litat in delatis per Irenaum Relationibus expressa non sat huius postulati mentio , abunde tamen lueet edi hae ejus Epistola .
Quattum Mandatum erat impetrare perpetuam firmitatem degradationis ae exeommuni rationis , quam in Cyrillum ae Memnonem. & in omnem Sanctam Synodum Ioannis Factici euomuerat. Quare irenaeus nequaquam fuit simplex littera.
rum Portitor. Quos Legatos sanctus Cyrillus eum suis Relationibus miserit, ignoratur. Haugdubie suetunt Episeopi. Existimo suisse Theo-
pempum, Polamionem. ac Danielem , ad quos diu Constantinopoli permanentes Sanctus Cytillus , Sanctaque Synodus dei neeps transmisepturea litteras , ae plura Μandata. Irenaeus nam que affirmat suisse AEgyptios . Nempe Cytillus his firmius eredebat. Et Irenaeum tridud praudi nerunt. Quia nempe ante ipsum eum Palladici Magisti iano diseessetant Epheso . Uidentur et men tune apud Plinei m ne um habuisseaeeessum de audientiam. Etenim Irenarus queritur , quod solos rei publieae ae militὶα Magnates adierint . invenerint propitios, ae in suam sententiam traxerint. Et de hisee subjungite Iussimul arque no ram Relationem aecepissent, amula quae AEtipsis faviores per Drannidem , tam mpν entem e sam, quam is nos ipsas quoquae com miseνans, ad Imperatorum aures referee eoam sane.
Proinde Theodosius ante haee videtur harum re tum fuisse nescius, adeoque nee interpellatus Legatis Synodi. Porio Legati istis Magnatibus persuaserunt plura. Primo, quod Nesotii eausa inatur/ ae
plene per Synodum esset examinata . Seeundo,
quod ipse unanimi omnium sustragio esset Ammonstratus Haeretieus ac condemnatus. Tertio,
quod in sua blasphemia esset ageo contumax , Ut in ipsa etiam Ephesina ei vitate voeem Delis paranee audire sustineret. Quae omnia erant longὸ verissima . Etenim Nestorius, licet Ephesi Saniscium Cyrillum non viderit , cum aliis tamen
Gethodo2is Episeopis est ante Synodi euordiumami ea biliter eongressus, disputans de suis quae. stionibus. Aliquoties ἡisputavit eum Theodoto Aneyrae Episcopo , primae Galatiae Metropolita .& eum Aeacio inlitinensi Episcopo, Metropolita secundae Atmeniae, Eceoram illis Deum ει
mestrem aut arimorem appellare, nefas esse repetivit. Uterque Λntistes plures eius in isti, Aisputationibus bla*hemias enarravit ad plenam Synodum. Et quoniam uterque erat long/ d ctissimus atque Sanctissimus , plena Synodus est ipsis attestata in variis ad varios Relationibus. Sanctus Cyrillus ad quosdam Constantinopolita. nae Melesiae Clelieos selibit Nessorii verba sui
ipsum asseverat in sua ad Prineipem Relatione omnis nodus , di addit factum triduo ante sui exordium . me est . gie decima nona Iunii. Eragrius Epiphaniensis verba foemat in hune modum: Ego eum , qui spatus menstruia , hoc es , in i
juxta illud impium ae ludateum prinei pium ipsa
non genuit Deum, sed purum hominem. Quis re Metates Mimans disputationem hane factam eum Sancto Cyrillo. mani χει errat. Fuit minum imperitus rerum Nestorii. Issa igitur tria Sy- Lib. r. tiodales Legati persuaserunt universo Palatio,