장음표시 사용
101쪽
8 DE POTEsTATE ECCLEsIAEtiam atque inductionem ideo Princeps quoque dicitur esse a Deo. teste Apostolo Pranceps enim Des ministerest, scutis Papa Christi
trioaue omnernecessitate μMιtasumus Principa existenti. Qua ratio amplislimum ordinem impulit, ut in Arresto adversus Joannem C stellum decerneret istum crimine laesae Majestatis divinae atque humanae in primo gradu reuma eo quod Castellus potestatem legitime constitutamis existentem Occidere anniteretur. De qua re jam dixi libro priore Verum quo tempore Apostolus haec scribebat, Nero generis humani monstrum tyrannorum omnium crudelissimum.
urbem incendiis , senatum caedibus , de Christianam Religionem immanissimis persecutionibus ac suppliciis populabatur cui tamen tanquam legitimo principi a Deo ordinato parendum in politicis mandat Apostolus sicque omnem cavillandi occasionem aequivocationum Magistris praeripit. Sicut Eanctus Augustinus Commentariis in Psalmum Ix . Ab ando, ait, injusti perveniunt ad honores secub, cum pervenerint o facta fuerint iudice vel Reges; auia hoefacie Dein propter Hsciplinam populi sui, nonpoteneri, nisiut exhibeatur assis
testati. . omnia genera temporalis atque civilis obsequii compla Tertio Apostolus docet politicas potestates duplici a Deo instructas facultate altera dirigendi, altera cogendi Necessitaresubdis. estote non solum propter iram; sed etsam prepre conscientiam Prane sua sime causa gladium portat Dei enim in ore est, vindex instam c. Quae clausula summam totius controversiae exhibet; quoniam causa formalis politicae potestatis totain hac potestate dirigendi & cogendi consistit unde potestas cogendi est tanquam effectus necessario sequens concomitans potestatem dirigendi Quocirca omnes Philolophi Theologi , eli Jurisconsulti docent nullam dari potestatem ausectivam aut Legistativam,quae autoritate coactiva sibi proportionatim respondente orbetur Aristoteles cap ultimo libri Io Nicomachi rum S. Thomas I. a. quaestione 69. Articulo s. Jurisconsulti iam supra laudati L. Mandatum tit. 2I. Libri primi Digestorum. Ca sla autem propter quam nulla detur potestas directiva absque externa
coactione inde ducitur, quod post lapsum primi parentis cupiditas libido adversus rectam rationem sic bacchari inceperint, ut absque coactione vis eli facultas dirigendi prorsus inutilis& exarmata retrquindo nullus hominum laicus aut Ecclesiasticus sponte&constan
102쪽
IN REBUS TEMPORALIBUS. 79ter bonum agit, saltem si degeneribus singulorum agatur Ideoque
coactio pernecessaria est. Caeterum jam me observasse memini ausulam hanc propter conscientiam. Omnem causam rationem dirigendi, aut legem atque dictamen conscientiae 4ecta rationis significare, quo quidem naturae ductu, propensione impellimur, vel potius suaviter ad politica imperata Principum facienda Mimpicnda allicimur Idque est vinculum atque obligatio jure divino laturali introducta, qua baptisatos Sacerdotali Ordine donatos a qualiter cum Gentilibus laicis devincit quique huic legi sponte non
obsequuntur, atque ordinem politicum restitando turbant, coactiva potestate tanquam Legi Dei repugnantes conteri debent. Qithisi Ecclesia neminem a nominibus civiliter contractis , quanto minus subditos alicui Principio Regi potesta conscientiae N Legis natura lis vinculo absolvere Cum ipso Bellarmino Duce partium autore lib. s. de Romano Pontifice cap. 3. Evangelium neminem jure suo atque Dominia naturati privet, quia gratia non destruit, sed perscit na-
Cum ergo Franciae Rex lege divina& naturali in me antequam es seni Presbyter, ius habuerit direct ionis & coactionis per merum imperium, nihil causae video cur illud perdat eo ipso quod tactus sum Sacerdos. Ego hic coram Deo protestor, ut jam alias dixi, me animo meo legi conscientiae saepius vim facere voluisse, ut tum argumentis adversariorum, tum aliis quae possem commentari, mihi persuaderem in vim atque ob privilegium sacerdotii mei, me uni sola Papae conformiter ad ullam Cinnae Domini nequaquam autem
Principi Magistratui politico jure divino maturali subditum esset Sed Legem conscientiae, de qua hic disputat Apostolus, tam pestiis
initi Anarchiae jugiter reclamane atque obstitisse meque ut haec scriberem contra eos quiveritatem in injustitia oppressam detinent, induxtin Demum C activa potestas his conceptis verbis consecra
vindex in aram c. Demonstrant potestatem absolute cogendi per merum imperium, atque unum solum Principem Politicum Dominium, ut usum materialis gladii possidere Contra quam Bellar-mino, ejusque asseclis placet, qui post Bonifacium VIII. Dominium imo vero usum gladii materialis Pontifici Romano contra causas essentiales Potestatis Ecclesiasticae adscribimi, ut suo loco fu-Diu iro b c Orale
103쪽
go D ΡΟΥΕsTATE ECCLESIAE sius disputabitur. Porro summam totius Jurisdictionis majestatis Regni aut Imperii a potestate coactiva pendere, me suprasumcienter demonstrasse arbitror. Hincque relinquitur Bellarminum lib. I. de Clericis cap. 28 frustra obtendere Ecclesiasticos solis directivis Legibus politicorum Principum sola vi rectae rationis legis conscientiae absque ulla coactione teneri, neque potestati coercitivae ullo modo est obnoxios. Quasi vero Ecclcsiastici adeptione Sacerdotii immunes naturae corpore atque impeccabile rcdderentur , ac
statum innocentiae consequerentur, civesque subditi Principum esse desinerent, quod est impostibile. Jam dixi, estque saepius iteranis dum coactionem necessario directionem politicam , velut effectus causam physicam sequi. Quando igitur Imperata politica Principum
infidelium , apostatarum , vel haereticorum , aut excommunicatorum neque Divinae, neque Legi naturali repugnant , consurgit non modo propter iram, sed etiam propter conscientiam esse necessario ab omnibus subditis implenda , nisi sorte potestati a Deo ordinatae resistere, nobisque ipsis damnationem aeternam acquirere αpublicam tranquillitatem conturbare Velimus. V. Quarto ciba Apostoli perspicue indicant supremam potesta tem dirigendi cogendi omnium Principatuum , Monarchiae vi delicet, ristocratiae memocratiae , atque consequenter Regni Franciae immediate a Deo institutam esse. Quo igitur modo Cardinalis Perronius tueri poterit sola historica& humana certitudine Regem Franciae nullum supra se superiorem in Temporalibus agnoscere Etsi enim non si de fide Henricum, Ludovicum, aut Carolum
esse Regem; Paulum, Clementem, aut Leonem esse Papam attamen est de fide politicam atque Ecclesiasticam potestatem formali ter quoad institutionem ac essentiam esse immediate dicam io- sitive institutam a Deo, quocumque modo existat, aut Regio, Aristo cratico, aut Democratico principatu exerceatur, etiam in Papa, Episcopo, aut Presbytero. Nam sicut Dominus noster regenerando Ecclesiam ad vitam aeternam, potestatem ad id necessariam immediates per se instituitri pariter quoque Deus creando hominem, ut vitam in civili societate transgeret, una quoque hominibus Imperii atque Principatus Majestatem, idest supremam potestatem dirigendi cogendi per merum imperium concessit. Quamobrem sicut Ecclesia jus habet sibi eligendi Papam& Pastores necessarios, qui propter potestatem divinitus institutam dicuntur esse a Deo ita civilis
104쪽
Principatum cooptare potest; qui quidem quoad primam potestatis
institutionem sormaliter est immediate a Deo. Deinde hominum consensu, id est jure electionis aut haereditatis propagatur, huicque, aut illi Principi defertur Hercle ad hanc definiendam controversitam, ut os occluderetur Adversariis, divino non humano consilio factum videtur ut Autores Articuli Tertii ordinis nominatim de Regio Franciae Principatu Regno Articulum ita conciperent: u gi suppbcabitur, velit, Iubeatque in conventu trium ordinum Regni
sui pro lege fundamental decerni, quod sicut in suo Regnos seupremus,
neque ab ab quam a Deo solo coronam, aut potestatem suam Regiampossidet Ita nullam in terru existere potestatem, quacumque illasit, rem ratis aut spiritualu, qua abavid iuris velautoritatis in Francia regnumsi bi vendicare queat ad sacra Regum personas exaudiorandas, vel eorumdemsubditos quocumque quasito praetextu asdelitatis sacramento, quo Regibus suis naturaliter obtigantur, absolvendos. Cum ergo hic explicate de Regno Regia potestate formaliter, non materialiter sumpta
agatur, certe Cardinalis Perronius contra umbram suam velitatur.
VI. Quinto. Haec clausula Ideoque necessitate Fubditi estore non solum propter iram, tac. Apprime notanda venit, quia non denudari simplici obedientia, veriam etiam de subjectione praecipit, ut Chrysostomus Augustinus, cilii Patres quos infra laudabimus, docent. Quandoquidem obedientia plerumque simulate, extrinsece, ad oculum, lae facto tantum, per aequivocationes atque alias ejus modi illusiones peragitur Ut cum aliquis metu paenae coactionis Principi legibus Politicis obtemperat Contra autem subjectio 1 principio interno, hoc est ab ipso iure habitu, animo, lege
conscientiae manat Ideoque semper comitem habet dilectionem, reverentiam, atque honorem naturaliter debitum, & exanimo sincero
redditum Idque ipsum est quod S. Petrus praecipit, ut Regem honorificemus cap. 2 prioris Epistolae Paulus vero cap. 6 ad Ephesios, ad Colossi ut οφθαλε δουλώιμ vitemus , non ad oculum is de
facto tantism servientes. Quibus bene perceptis consideratis facile est videre non modo falsum, sed etiam impium esse quod Bellarminus
memorat in librorum suorum recognitione,, cap. 3. ac 2 I. adve
sus Barciatum Puta Apostolos ta Ecclesiasticos non de jure sed de facto tantum fuisse subditos Imperatoribus Ethnicis, ta politici potestatibin. Quod certe est Reges atque potestates politicas respectu Ecclesiasti- Lib. II. L corum
105쪽
eorum habere pro radonibus. Quam ad impietatem juvandam ars aequivocandi nuper adinventa est eludendis Judicum, Magistris tuum politicorum interrogationibus quasi non essent legitimi Jud ces Ecclesiastieorum. Etenim novi Theologi perhibent Ecclesiasticos non teneri coram laicis judicibus respondere idque unum est ex eapitibus bullae coenae Domini, de qua libro A infra. VII. Eadem quoque est ratio hujus sententiae B Petri cap. 2 pri ris Epistolae Charissimi, obsecro vos, conversationem vestram intergen tes habere bonam ut in eo quod detrectant de obi tanquam de ma in ribus, ex bonis operibus vos considerantes, ori ent Deum in die stationis subjecti stietur estote omni humana crearura propter Deum; A RHgi quasi praecellentiisve Ducibus tanquam ab eo missis ad indictam mal
factorum, laudem vero bonorum, quia sic est voluntaου Dei, ut bene facientes obmutescere faciatis imprudentium hominum ignorantiam r quasi tiberio non quasi velamen habentes malitia libertatem sedsicut serviDei, omnes honorate, fraternitatem diligite, Deum timete, Regem honorificare. Servi subditi estote in omni timore Dominis, non tantum bonis ta m
destis, sed etiam disicolis hac enim est gratia Dei si propter Des conficien-riam sustinet quis, tristitia patiens i uste, etc. Quae quidem confirmant subjectionem Regibus, Principibus, Dominis aut Patribus familias jure naturali debitam a servis atque subditis, sicut ex Paulo
Et primum quidem causam materialem designat, cum omnibus Christianis praecipκ subditi estote omni humana creatura agitque de subjectione, non de nudo, simplici obsequio, ut pauid ante diximus e qua verba indicant omnibus hominibus in aliqua dignitate
constitutis esse obtemperandum, quos partium enumeratione dehinc
explicat Sive Regibus, sive Ducibus, sive Dominis . . Et haec est
eausa efficiens secundaria politicae potestatis. Secundo quod ait Regi uas praeessenti, nos subjici oportere, Graecus contextus habet: ι βα in λει πτερεχονet 'ν quasi superhabenti. Quibus verbis demonstratur eminentia potestatis politicae super omnes alias potestates, quippe quae armata si gladio ad conterendos repugnantes, ut jam observavi superius. Tertio per Duces intelligit Praefectos provinciarum, quos Imperatores constituebant: possunt etiam intelligi omnes inferiores Magistratus Ita ut haec verba Petri Sis Ducibus tanquam ab eo miso His Apostoli respondeant Non est enim potestas usa Deo, tae. Quarto haec formula ad indictam malefactorum, Du
106쪽
I, REBUS TEMPORALI Us. Stim vero bonorum, causam finalem politicae potestatis exprimunt, hisque concordant Principes non Funt timori boni operis, sed mis, Ge. Quinto, propter Deum, vel ut Textus Graecus habet propter Dominum, ta quia se est voluntas Dei, tac designant Deum esse causam efficientem primariam civilis potestatis, hisque Pauli congruunt: Ideoque necessitate subditi estote, non solam propter iram, sed etiampropter conscientiam non est enim potestat nis a Deo Princeps Dei ministerest vindex in iram, tac. Sexto haec alia sui se est voluntas Dei, ebenefacientes obmutescere faciatis imprudentium hominum ignorantiam. Declarant persuasum fui e gentibus, quod Christiani praetextura bertatis Euangelicae, omnes politicas potestates exscindere percuperent unde me apud Arnobium legisse memini Christianis datum opprobrio, quod post Legis Euangelicae promulgationem, tota hujus mundi compages quasi suis cardinibus atque sedibus revulsa collabi videretur. Quocirca S. Petrus Christianis injungit ut tanquam servi Dei sponte atque libere politicis potestatibus serviant, neque
praetextum Libertatis Euangelica pro velamine malitia habearit velut ait Apostolus Galat. s. Libertatem Euangelii in occasionem carnis vertant.
Quos locos novis Theologis, ut par est, considerandos relinquo, quando docere audent Ecclesiasticos non esse politici potestatibus subditos, quod proprie est habere tibertatem Legis Euangetica pro vela mine malitia . . Petrus duabus de causis sic concludit Deum timete, Regem honorificate. Prior, ut demonstret si quid a politici potestatibus contra Dei lcgem percipiatur, tum potius Deo quam hominibus obtemperandum. Posterior, ad ostendendum timorem Dei esse causam propter quam Principibus tanquam Dei ministris & vicariis obe diamus, tributa solvamus: quidem honor Regi debitus cunctΣ
obsequi politici genera complectitur. Ut ergo summam hujus primi capitis faciamus : Qui canones
scripturae ex cap. 3. Epistolae ad Rom. cap. r. prioris Petri cum articulo tertii ordinis contulerit, exploratissimum habebit hanc sormulam memorati articuli, scilicet Regem Franciasiuam Coronam aut
Potestatem Regiam, hoc est, facultatem dirigendio cogendi per merum Imperium a solo Deo postsidere, nullamque in te potestatem existere, quacumque lilasit, spiritualis aut temporalis, a Mi aliquidoris possit attribu
re in Franciae Regnum ad Reges exauctorandos. Hanc,inquam, sermulam
juri divino laturali plane congruere, tropterea contrariam opinionem, quam Carinatas Beliarminm Catholicam Perroni autem pro
107쪽
s Da PoetasTATE ECCL ascalabilem asserat, uri divino naturali penitus repugnare continuo rue tanquam impiam raetestabilem habendam, atque prohibeninam a Principibus politicisci hoc enim ex officio facere tenentur, servata moderatione parabolae zizaniorum, de qua statim dicetur. II. P.ttrum Explicationes conformes Anal si textus Apostoli: omnis anima poteltatibusaublimioribus subditant Puta;
Tertuliani. Petri Loombariae Origenis. BernarH.
Augustini. Gualtiaudι Theodoreti. Toleti.
EXplicato Canone Scripturae juxta regulam Patrum initio Capi
tis primi defixam, superest de Ecclesiae Traditione dicamus, atque explicationem textus Apostoli, consensum totius Antiquitatis ad nostra deductum saecula habere convincamus. Probandi vero initium summam a Tertuliano cap. is de Idololatria,ubi disputat quatenus Christianis liceat Dominis atque Regibus Idololatris servire. Igitur, ait, quod attinet ad honores Regum vel Imperatorum, satis rescriptum habemus in omni obsequio esse nos oportere secundum Ap 'l praeceptum sebditos Magistratibus is Principibus o Potestatibus sed intra limites disciplina, quo queab Idololatria separemur. Audis hic Tertulianum nulla politica Imperata excludere, sed ea tantum quae Legi divinae adversantur, atque Idololatriam inducunt Tum autem illud Petri responsum ad Pharisaeos usurpandum est Obedire magis Deo oportet quam hominibvi Actor. s. Origenes in Epistolam ad Romanos explicans cap. 3. Monet mo Dissilia πιν Orale
108쪽
IM RE Bus EMPORALIBUs. 8 sἐn his Sermonibus Paulus , quod potestatem seculi judicium mundi Dei ministerium scitota hoc non semel, sed secundo stertio repetit. Vetim ergo requirere quomodo Iudex mundi De Minister sit. Respondet autemLege Euangelica ea non prohiberi quae divinis lumanis legibus puniuntur ideoque Actorum Us Apostolos ea Christianis non prohibuisse in Synodo Hierosolymitana, quae legibus humanis sufficienter vetantur, is lectuntur, sed illa dumtaxat, de quibus Lex divina Mosaica aut humana nihil caverat. E. quo apparet judices mundi, ait, partem maximam Legis Dei implere. Omnia enim crimina qua vindicari vult Deus, non per Antistιteris Principes Ecclesiirum, sed permuni Iudices voluit vindicari Et hoc sciens Paulin recte eum Ministrum Dei nominat udicem in eum, qui quod malum est, agit. Deinde aliquanto post Scenimponamus verbi gratia credemes Christo pote statibus secuti non esse subjectos, tributa non reddere, nec vectigalia pensitare , nulli timorem, nulli honorem deferre: Nonne per haec Rectorum
Principum merato in semetipsos arma converterent spersecutoresquι-
demsuo excusabiles, semetipsos vero culpabiles redderent Non enim jam mei, e contumacia causa impugnari videntur: ta esse eis causa quidem
mortu , meritum vero mortiscindignum. Hac ergo Paulusper immensam
sapientiamprovidens dicit: γ dite ergo omnibus debita, tac. Quo Origenis testimonio duo docemur Alterum Principes politicos ideo Ministros Dei qcari, magnam partem Legis Dei molere, etiam ante Euangelii promulgationem, quod constituti sint a Deo vindices assertores Legis divinae naturalis per merum imperium, aut gladium materialem , qui Ecclesiae Praelatis nullo modo convenire
potest: Ubi notandum nomine Legis Dei, quam politici Magistratus implent, intelligere praecepta insita in Decalogum, quae juris sunt divini naturalis. Alterum quod discimus, est, nili omnes Christiani etiam Ecclesiastici necessitate subditi sint politicis potestatibus, justam Magistratibus politicis praebere occasionem oppugnanda Christianae Religionis vi armata adeo ut ipsi Christiani haeratione reddantur culpabiles tersecutores Christianorum excus biles Sicque Christiani gloriam martyrii amittunt; quoniam, ut
ait Origenes, tum non fidei, sed contumacia causi impugnabuntur m ritumque morita indignum erit, tac Hercle, B. Petrum ad haec respexi se cap. q. prioris Epistolae certo certius est Si exprobramini in nomine Christi, beati eritis, tac. Nemo autem vestrum patιatur ut homicida, aut fur, aut maisicus, aut Blevorum appetitor Siautem ut Chi i lianus non 3 -- Disitia 'ν Ooste
109쪽
8s DE POTns ΥΑTE 'C C LAE MI AEerubescas, glorificet autem Deum in isto nomine, tac. Hic rogatos velim oppugnatores articuli tertii Urdinis, nobis comiter absque cavillationibus Sophisticis ostendant qua ratione illi qui contendunt Papam pollere autoritate abdicandorum Regum, Ecclesiasticos non esse subditos politici potestatibus etiam in civilibus, possint a crimini bus quibus S. Petrus atque Origenes Christianos liberos esse volunt. eximi Pura abalienorum appetentia, a furto, ab homicidio, sed tionibus,&c. Utque innumeras caedes, excidia urbium, Provinciarum sacrilegia populationes, quae in Franciae Regno Henrici III. IV. parricidia sequuta sunt, praetermittam : Demus exempli causa eluitas, caeterosque Christianos qui hodie sub Tur-
cico imperio vivunt, docere quae habet Bellarminus lib. contra Bar- clatum cap. Scilicet Ecclesiasticos solum defacto, ta non de ure subditos Nerona , Constantis, Iuliano, tac atque Ecclesiam illos Principes potuisse abdicare absomendo subditos a suramento fidei talis idquo noti fecisse defectujuris, sedpotestatis, quia vires tum deerant Christianis Eequia Ecclesia hoc utiliter tuere nonpoterat. Item quando Pontifex subd ros Regum a sacramento Metitatis absolvitis Principem Regia aut oratare privavit, executionem ad alios pertinere cap. T. contra Barciat me ac gem occiditosse mandato Papa Suarrabb. 6. cap.a numero I 8 defensionis fisi Gihobea. Rempraeceptum Apostob de obtemperando Imperatoribus ta politisi potestatibus fuisse temporaneum sprovisorium , quoad Christiana Religiosus ienter fundata esset Belzarmrnus cap. O.' o. de Clericis, Ge. An quisquam in Turcico Imperio erit, qui non prima fronte judicet ejusmodi Curiae Romanae Sullae Coenae Domini dogmata viam sternere ad pacem politicam conturbandam ωhominum internecionem eamque ob causam statuat Christianam Religionem , cujus serendae prorogandae praetextu haec vulgantur, esse omnino extirpandam, quali politicis potestatibus infestam, contrariam unde merito rigenes asterit, Illos qui docuissent Christianos potestatibu seculi non esse suhectos, neque sanctos, neque mari es, sed seditisses ataueperduelles habendos, ct a Magistrati spoliticis tanquam Legis conscientia ta natura violatores, ac tranauillitatispublica pestes eriscindendos. Sed absit ut hoc de illis Sanctistimis Ecelesiae primitivae Christianis cogitemus cum scripta Apostolorum. Justini Martyris, Athenagorae, Tertuliani, Minuti Felicis Arnobii Lactantii, &aliorum Apologiae, cum operibus Omnium Patrumant
quorum perhibeant Legem de obediendo politicis potestatibus Be
110쪽
IN REBUS TEMPORALI Bos. I Regibus esse juris divini naturalis omnino indispensabilis, atquainire Christianos magis occidi quam occidere semper licuisse. Quae omnia causis essentialibus Ecclesiastica potestatis usquequaque consentiunt, ut lib. sequenti probabitur. S. Basilius cap. 23. Constitutionum Monasticarum nubin o sotis, ait, in ea epistola quam ad Romanas scribit, ipsis praecipit ut excintentioribis istipotestatib- omnib- β.ectisini potestati inquam, mun di non stirisuabbin atque hoc ex iis qua deinceps adjecit, decl--σ, cum de Tribulis svectigis loquuti est quo intico uiuetminimum potestati resistit, eum, ait, 'Te usire ere. Hic observas Basilium nominatim perhibere Apostolum cap. 3. ad Romanos de solis potestatibus mundi, deque tributisin vectigalibus , non de spirituali aut Eccle fiastica autoritate loqui merito quidem, quoniam ad Litteran non sophisticis argutiis textum Pauli interpretatur more Bellarmini
aliorum recentiorum, qui luci manifestissimae scripturarum cimme rias tenebras offundere nituntur, parum memores sententiae Augu stini lib. 2. de Doctrina Christiana cap. 3 I lib. 3 cap. 28. Ubi no tat, Periculosium esserationib- exponere sacram striptura. ει non auto ritate; ataue super omnia in explicandis Scripturis vitandam sephisticen ta
Gregorius NaZianzenus oratione ad Cives Naχianetenos timore perculios ob aliquod mandatum imperatoris quod detrectarant, duo praesertim observat Prius, ut populum ad obcdientiam Posterius. ut Imperatorem irascentem ad misericordiam flectat. De primo haec narrat Subjiciamur tum Deo tum alii aliis, tum iis qui Imperium in terra gerunt Deo quidem omnibiu de causis Abi autem ahispropter charitatissae r Principibin denique propter Ordinem, publicaque disciplinarationem : Idque tanto elsam magis quanto clementioribino moderatioribus istis utimur. Grave ac periculosium est induseend assid itare elementiam exhaurire, ne alio aut illarum asperita riso. udelitatis poena tandem in bis expetantur ut qui ventis snvecti tranauillitatem sustulerimin luta caliginem indvixerimm messaue abonthium admiscuerimm Iam vera inter rateria nostra doctrina Leges hanc auoaue habemin valde laudandam ,
a spiritu praesare constitutam qui id auod praestarepossumus cum eo quod honesti ratio exposcit, exploravit, legeque se xit, ut servi heris suis, uxores viris ci Ecclesia Christo, scipuli Magistris ac Pastoribis dicto
audientes esse, atque obtempera e jubentur. Ita etiam nobis prascribitur. UT PRAECELLENTI UI POTE ITATIBUI PAR F ΛΜ Us, non