장음표시 사용
111쪽
buto pumin obnoxia ne committam ut obscelera agitia nostra legem odio insectemur ac vindicemgladium expectemm auin potius adagaminui per timorem purgatι iaudem a potestate ta Magistratu consequamur. tae. Haec de priore membro quo Naaianaenus per potestate praecellentes, solos politicos Magistratus, quibus tributa penduntur, designat, sicut S. Basilius atque amplius indicat quidnam sit subjici
omni humanae creaturae juxta mentem B. Petri a qua subjectione nequidem seipsum aut alios Ecclesiasticos immunem praestat. Nobis prascribitur, inquit, ut praeelgentibin potestatibus pareamus non solum propteruram, sed etiam propter conscientiam, ut qui pendendo tributo μ-- obnoxii, ree. Sed ad alterum membrum transeo cuia vero vos Prid ses: Praefecti Ad vos iam sie nostra convertit ratio, c. cuidigitur dicitis An me libere loquentemq-anim feretis Nam vos quoque potestat mea, meissuesubselliis Lex Christ subjicit Imperium enim ipsi quoque gerimus addo etiam praestantius acperfectius: sivero aequum est spiritum carnifascessubmittere, scaelestia terrenis cedere. Cum Chriapo imperium geris Cum Christo previnciam administras; ab ilIogladium
accepist , non tam ut eo utaris, quam ut minem ac terreas uuare vi dendum est tibi ut utam tanquam donarium quoddam purum sintegrum ei qui dedit, ferves. Imago Dei es: sectat te natura cognatio moveat te exemplar tuum fac Deum imiteris, non mundi Principem, qui homscida erat ab initio, tae. Hic audis Nazianzenum vocare Principem, Dei
imaginem, quoniam instar Dei potest absolute cogere quaecumque imperat, contra nemo eum potest cogere. Porr5 mirabile est Cardinalem Bellarminum lib. s. de Romano Pontifice hanc partem orationis Nazianzeni de subjectione corporis spiritu ad propositum suum detorsisse, nec observasse Nazianzenum Principem Episcopis sacerdotibus tantum in foro spirituali animae Episcopos vero Ecclesiasticos in Tribunali politico absolute subjecisse quo de loco amplius dicetur lib. s. D. Chrysostomus homilia I . in Epistolam ad Romanosci omnis anima potestatibus seupereminentibus subdita sit. Hujin rei plurimum 2 in aliis epistolis meminis; quemadmodum famulos heris suis ita es subditos Principibin subjiciens. Facit autem hoc ideo ut ostenda Christum Leges μαι non ad hoc induxisse , ut politia evertat.
Item aliquanto in serius: snterea vero eas ratione quas commemoravi,
non monet Apostolus, sed ea qua potestatibin ex debit obedire jubent; Uodeni quod ista imperentur omnibus Sacerdoti V Monactu non so-
112쪽
lum Geularibias. Id quod rim in ipso exordis declarat, .m disit Omnuanima potestatibus supereminentibus μbdita sit, etiam Apostolui si si
Euangelista, si Propheta, sive quisquis tandem fueris : Neque pietatem subbertit ista subdiectio; ta non si ut iter dicit obediat; sed=Hictasit, tac. Non enim es potesta nisi a Deo. Puid dicu ' istud, marrui, non dico: aue enim de quovas Princ pum sermo mihi nunc est, sed de ipa re. Quod F incipatu sunt quod hi quidem imperant, si vero seuhectisiunt; quod
non suetici ter ac temere culicta feruntur. nec suctuum instar populi huc atque illuc circumagantur, divina sapientia opus esse dico. Tropterea nomiucιt Apostolus non enim Princeps est nisi a Deo: Sed non est enimpotestas
nisa Deo qua verosunt potesares, a Deo ordinata Iunt, c.
Quo ex Chrysosto im teli imonio quinque praesertim colligimus. Primo Legem Euangelicam non institutam a Christo , ut Politias everteret quod non modo directe, verum etiam in directe est capiendum : quia aeque intercii Principis ii clanculum, per ambages cavillationes , quam ii vi aperta de Regio throno deficiatur. Imo vero ei magis conduceret vi aperta directe quam in directe oppugnari, quoniam sibi facilius caveret. Porro dogma est Catholicum S sempiternae veritatis , Legem Euangelicam neque directe neque indirecte naturam destrucre, propter causis capite praecedenti cxplicatas. Secundo ostendit in Lege Christiana eodem modo subditos suis Principibus subiici , quo iam uli Dominis quamquam Ethnicis infidelibusci atque Apostolum non solum obedientiam, veram etiam subiectione in praecipere cinculcare. Nam , inquit nons liciter H-cit Obediat, sed subrecta fit, c. Idque pariter confirmatur ab Apostolo , ubi de debita subiectione servorum erga Dominos statuit, cap. 6 ad Ephesios damnans φ, λμοδουλειαν, servitutem ad oculum. Quando servi praesentibus atque intuentibus Dominis obtemperant, absentes vero habent despectui Et haec maximi sunt ponderis , quoniam ut in Analyti textus Apostoli docuimus Obedientia plerumque limulate fit, cu per illulionem aequivocationum, aut etiam timore poenae Contra autem subiectio manat ab officio debito iege conscientiae, internoquc habitu dilectione. Et ita patet apud Patres Ecclcliae primitivae Bellar mini dogmata falsa atque impia esse tanquam Legi divinae naturali contraria, scilicet Ecclesii ιcos tantum defacto, non de Iure subditos esse politicis potestatibus. Quod est saepius inducendum. Nam inquit Chrysostomus : Omnis anima potesta-
tibi supereminentibu subdita sit, etiam si si Apso Euange-
113쪽
so DE POTESTAT ECCLEs B , si Propheta , sise tandem qui ruisfueris, sacerdos vel monachinoe. Hercle ista subjectio de facto , non de iure , Hypochtatim atque ὀφλαλ λιλμα damnatum ab Apostolo inter Christianos auctorae. Tettio non abs re dictum est a Chrysostomo: Uuepletarem subvertis istasubjectis. Sic enim ostendere voluit, quamquam lmperata politica in speciem S in directe pietati obesse, aut eam juxta hominum opinionem aliquomodo impedire videantur nihilominus propterea non cessandum a servitio politicis potestatibus debito, quia ejusmodi subjectio non pietatem subvertit, & virtus Religionis Christianae in infirmitate perficitur. Unde S. Augustinus infra exhibendus sie in perissona Christi loquitur : Audite gentes audi circumcisio audi praeputium non impedio Dominationem vestram in hosmundo Regnum meum
non est de hoc mundo. Itaque sensus est Christianos numquam deberea reddendo obsequio politicis potestatibus debito abstinere, nisi directe, itane pietati, atque Religioni Christianae adversetur. Nam alioqui homines causas detrectandi imperata politica pro animi sui
arbitrio comminiscerentur, fingerentque Legem Euangelicam non directe sed indirecte Legem naturae abrogare: Quem in finem experimur artem aequivocandi cum aliis innumeris cavillationibus indignis hominum Christianorum, his posterioribus saeculis excogitatas fuisset Id autem quantum verae pietati Religioni Catholicae
noceat, dictu impossibile est. Si enim subjectio politicis potestatibus debita Euangelium aut pietatem minime subvertit, ut clare docet Chrysostomus, qua facie pietatis ostenditur Christianos non de jure sed de facto solum tanquam praedonibus subditos tuisse Ethn
cis Imperatoribus p Quasi gratia naturam destrueret o Domine Jesu Christe, quamdiu vulpeculas colore pietatis sic vineam tuam demolirι patieris cap. I. Canticorum Prosectd nihil tam vulpeculissimile, quam qui certatim Elenchos Sophisticos atque aequivocationes contexunt, ut aeterna veritati illudant, Ubi imperium abso lutum in Reges atque Principes politicos arrogent. Quarto monet
Chrysostomus hic asi de politicis potestatibus objectivexsormaliter, non tantum subjective quoad existentiam : Neoue enim de quovis Principum sermo mihi nunc est, ait , sed de ipsa reu propterea non dicit Apostolus: Non enim Princepi est nisi a Deo , sed non est enim potesta nisi a Deo qua vero sunt potestates, a Deo ordinata seunt, ct c.
Quinto ait, divina sapientia opu esse , quod sint Principatus, quod hi ouidem imperent, si pubjecti sint quod non simpl/citer ac temere cuncta Diyitia i Corale
114쪽
IN REBUI TEMPORALIBUS. Icta ferantur, nec fluctuum instar populi huc atque istuc circumagantur. Quam sententiam fautoribus doctrinae de abdicandis, occidendis
Regibus praetextu tyrannidis cons derandam relinquo quippe qui suis dogmatibus seditiosis bella ex bellis conserant utque sanguis Principum Christianorum instar pullorum Gallinaceorum sanguinis vilescat,is populi quasi fluctus maris aestuantis huc rilluc circumagantur, atque invicem collidantur efficiunt. Hinc enim strages ciuina Imperii Romani, quod munimentum atque ornamentum erat Christianitatis adversus infideles t Hinc etiam GallicandRegni post Henrici Magni parricidium deploranda calamitas: Hinc
mala testes innumerae, quae humani non est ingenii cogitare, nedum voce efferre. Ecquis non videt haec certissima se argumenta eorum quae terribilem Domini adventum praecessura sunt Matth. 2 q. Idem Homiliari ad Populum Antiochenum Imperator laeseus est, inquit, qui non habetparem utam seuper terram, siummitas scaput omnium super terram hominum Hercle in potestate dirigendi cogendi temporaliter Imperator supra omnes excellit mortales , eique ipsemet Papa subditus est.
Optatus Mileuitanus lib. r. contra Parmenianum Super Imperatorem non est nisi solus Deus, qui fecit Imperatorem.
D. Ambro lius cap. 13. in Epistolam ad Romanos Uuoniam coelestis justitia legemsiequendam mandavit te ab hac prasient dissimulare videretur,
hanc quoque commendat quippe cum nisi hacfuerit observata illa custodι-ri non possit hac enim quasi paedagogus est qua parvulos imbuit, ut possitntpotioris Iustitia viam sequi. Nemini enim potest imputari misericordia, nisi habuerit ustitiam Ut ergo uita timorem legis nasuralis confirmet Deum autorem e us testatur, es ministrantes eam , Dei ordinationem habere. Item aliquanto post Principes hos Reges dicit, qui propter corrigendam vitam is prohibenda adυersa creantur : DEI HABENT EsIMAGINE Μ, ut sub uno sint caeteri, c. Ideo dicitis tributa praestari
vel qua dicunturA calia, ut subjectionem praestent, per quam siciant non se esse liberos, stdsub potestate degere, qua ex Deo est. Frincipi enim seuo qui urcem Dei agit, sicut Deoiubjicitur, sicut dicit Daniel Propheta Dei est regnum, ει cui vult, dabit illud unde Dominus: Reddite qua seunt Caesaris, Caesario huic ergo siubjiciendi sunt sicut Deo, e in Iubyectionuprobatio haec est, quia illi pendunt tributa Sententia certe Ambrosi dignissima , quando consormis est canoni scripturae, sententiae omnium Patrum antiquorum,quatuorque notatu digna habet. Primo,
115쪽
quod Justitia civilis sit tanquam Paedagogus Qvelut rudimentum
Justitiae Euangelicae Ideoque ab Apoliolo commendetur. Secundo quod ejusmodi iustitia civilis lege naturali constituatur Ex quo relinquitur Apostolum non hic aliquod ius novum introducere, sed vetustissimum cum ipsa lege naturali conditum declarare. Tertio Deum hulus juris Auctorem este. Quarto Reges Principes habere Dei imaginem ratione supremae potestatis dirigendi cogendi, quam diximus esse velut radium & particulam aeternae legis ac potestatis divinae quoniam praeter Deum nullus condcre potuit supremam potestatem dirigendi cogendi per merum imperiim solus enim Deus jus habet vitae necis in homines , hocque politici potestatibus communicavit, quae eam ob causam Dei imaginem gerunt ejusque supremae potestatis quodammodo participes fiunt. Huc occurrunt quae idem Ambrosus habet cap. s. in Lucam, reserunturque x I. quaest. I. can. Magnum quidem est spiritualedoeumentum quo Christiani viri sublimioribus potestatibus docentur debere eue subiecti , ne quis constitutionem terreni Regis putet esse solvendam. Si enim censum Dei filivssoldiis, quis tu tantus es, qui nonputes esse sinuendum ratem cap. o. in Lucam ad haec verba Licet nobis dare ινμbutum Caesari, an non Si ergo Christus non habuit imaginem Caesaris, cur dedit censum Non de suo dedit, sed reddidit mundo quod erat mundi. Et si tu vis non esse obnoxius Caesari, noli habere quae mundi sunt Sed si habes divitias, obnoxius es Caesari Si vis nihil Regi debere terreno relinque omnia dequere Christum. Et bene prius quae Caesaris sunt, Caesari reddenda decernit. Verum ex duabus causis propter quas mortales Imperatoribus subditi sunt, nemperatione corporis, monorum temporalium, Ambrosius hoc in loco meminit tantum subiectionis, quae propter opes fortunas debetur Imperatoribus Alteram vero causam minime attingit.
D. Augustinus in explicatione quarumdam propositionum Epistolae ad Romanos omnis anima potestatibu sublimiorιAusubdita Hr
Non est enim potesta nisi a Deo: Rectissime admonet, inquit, nequis ex Ἀρωο a Domino sis in Libertatem vocatus , est factus Christianus, extollatur in severbiam, o non arbitretur in huyus vita itinere servandum esse ordinem suum, ut potestatibus Fubtimioribus, quιbus pro tempore rerum temporatium gubernatio tradita est, existimet se non esse subdendum.
116쪽
IN RABus TEMPORALIBUs. 93Oportet nos ex ea parte qua ad hanc vitam pertinet, ubditos esse potestatibus, id est hominibus res humana cum aliquo honore administrantibus. Ex illa vero parte qua credimusico, tacin ejus regnum vocamnr, nos non oportet esse subditos cuiquam homini id ipsium in nobι evertere cuprenis, quod Deus ad vitam aeternam donare dignatus est. Si qui ergo putet quo niam Christianus est, non sibi esse exhibendum honorem debιium eis qui hac curant potestatibus, n magno errore versa sur. Itemsi quis putat se esse 'ubdendum, ut etiam in suam haberepotestatem arbitretur eum qui Temporalibus administrandis aliqua 'blimitate pracessit, in majorem errorem Lbicur Sed modus iste servandus est, quem Dominus ipse prascribit, ut reddamus Caesari qua Caesaris sunt, me qua Dei sun uuamquam enim ad illud regnum vocemur, ubi nulla erit potesta huyusmodi in hostramen itinere dum igιmus, donec perveniamus ad illud seculum ubi sit Evacuario omnis Principatus spotestatis, conditionem nostram pro ipso rerum humanarum ordine toleremus, nihil simulate facientes, ta in eo ipso non tam hominibus, quam Deo qui haec iubet, obtemperantes Idematiquanto inferius uuod autem ait, Ideoque necessitate subditi estote, ad hoc valet, ut intestigamus quia necesse est propter hanc vitam subditos nores oportere, non resistentes si quidissi auferre voluerιnt, in quo sibi potesta data es de temporalibus rebus, qua quoniam transeunt, de sistasi,hem non in bonis quasi permansuris, ed in necessariis huic tempori constituenda es Tamen quonia- dixit neces tate subdit estote ne quis nos sntegro animo pura dilectione subditussere huyusmodipotestatibus, ad-diati dicens, non seolum propter iram, sed etiam propter conscientiam, id est non solum ad iram etadendam, quod potest etiam simulate fieri, sed ut in tua conscientia certus sis illius dilectione te ficere, cui subditus fueris
jussu Domini tui, qui omnes vult si vos fieri. Huc usque Augustinus in cujus textu sex potissimum observanda veniunt. Primo Apostolum ideo praecipere subjectionem atque servitium potestatibus politicis reddendum, ne Christiani qui ad Euangelicam legis gratiae libertatem vocabantur, se ideo minus subditos Regibus magistratibu
politicis arbitrarentur. Secundo hanc subjectionem ex causis essentialibus declarat: puta quod homines quamdiu in hac vita mortali degunt, corpore lanima rationali constent; ratione corporis ac rerum temporalium omnes mortales ambitu Rci publicae contentos, ne quidem clericis demptis, subditos esse pote itatibus quoad directionem & coactionem Nam, inquit Augustinus, cum anima corpore constemus, oportet no ex ea parte qua ad hanc vitampertinet, sub-
117쪽
s DE POTEsTATE ECCLEsIAE duos essepotestatibus cum aliquo honore administrantibus. Ubi notandum
Augustinum velut corpore terreno constantem, propterea temporalibus indigentem ingenue fateri se jure divino atque naturali
subbitum Regibus. Nam c.m anima scorpore constemus oportet, c. Unde qui esuricos tantum de acto, non de iure subditos Regibus praedicant, ante probent necesse est, illos instar Angelorum corporibus carere, nec rebus temporalibus indigere Tertio his verbis Cum almu honore administrantibus Indicat iubiectionem extendi non
tantum ad Principes Meges supremos; verum etiam ad Magistratus quos instituerunt, atque alicujus honoris Principatus politici participes esse volucrunt. Quarto designat hujusmodi subjectionem non
simulationibus & aequivocationibus tegendam aut involvendam, quasi de facto tantum procederet. Condationem nostram, inquit, pros o rerum humanarum ordine toleremus, διι simularie facientes, ct in eo ipso non tam hominibus, σuam Deo aus hac Iubet, obtemperarius S
quidem dixit Apostolus : Necessitate subdat estote ne qui non integro animo ta pura dilectionesubistui feret hujusmodi potestatibus Gadidudicens, non solum propter iram, sed etiam propter conscientiam, id est nomsolum ad iram e indam, quod potest simulate fieri, sed ut in tua conscient iretussis,ssius duee ιona re facere cus sub us fueris jussu Domi ni tui, vi omnes vult salvos feri. Quae verba Augustini dum apud me cogitate reputo, cum novorum Theologorum, praesertim Bel- Iarmini placitis comparo, miror quidem illos adeo mente turbatos esse, ut ad clarissimam Legis naturae4 gratiae lucem, quasi noctuae caligent, clericos tantum de facto, non de iure subditos pol statibus dicere non perhorrescant. Quinto haec clausula Iliamia lectιone te facere cui subditu fueris jussu Domini tui, qui omnes vult se vos fleri Demonstratur subjectionem quam Christiani cum jure d lectiones reverentia politici potestatibus reddebant tum demum
incentino fuisse ipsis Imperatoribus,, politicis Magistratibus Ethnicis, ut Christianam Religionem amplecterentur, salvi fierent. Quernadmodum si hodie Jesultae qui sunt Constantinopolivi in Anglia, docerent, atque re vera ipso flectu comprobarent se jure ipsis& non de facto tantum subditos esse Regibus, caeterosque Catholicos, ut idem praestarent, cohortarentur, non dubium est quin progressu temporis & Turcas Angliae Regem ad Religionem Cath licam incenderent, quem suis seditiosis dogmatibus fugant, ab Ecclesiae Romanae ingressi absterrent. Sexto ratione animae rationalis
118쪽
IN RE EU ΤΕΜ PORALIBU s. squa redimus Deo, mi regnum ejus vocamur, declarat nos non oportere esse subditos cuiquam homini id ipsum in nobis evertere cupienti, quod Deus ad vitam aeternam donare dignatus est, c. I deb-que si Princeps aliquid adversus Religionem imperet, nequaquam ei obtemperandum, ut idem Augustinus nominatim perhibet commentariis in Psal. et Non ideo Christianu factu es, ut dedigneris servire cum enim Christo jubente servis homini, non issi servis, sedisti, qui jussit,i ait obedite Dominis vestris secundum carnem cum tιmoreta tremore 2 in simplicitate cordis, non ad oculumservientes quas hominibus placentes, sed quasi servi Christifacientes voluntatem Detex animo cum bona voluntate: Ecce non fecit de servis liberos, sed de malu servis bonos servos. O quantum debent Divites Christo qui illis componit domum, ut si fuit ibi servus infidelis, convertat illum Christus, ta non ei dicat Dimitte Dominum tuum: Iam cognovisti eum qui verus est Dominus Ille forte impius estis iniquus; tu autem delis justus Indignum est ut justu delis serviat iniquita infideli. Non hoc ei dixit, hedmagis serviat ei ut corroboraret servum , hoc dixit Exemplo meo servi, quia ego prior servivι, csc. uod autem dixi de Domino stris, hoc intelligite de Potestatibus siegibus 2 de omnibus culminibus hujus secuti. Aliquando enim Potestates bonae sunt, ta timent Deum aliquando non timent Deum Iulianus extitit insidetis Imperator, nonne extitit Apo-
stata, iniquus idololatri milites Christiani serviebant Imperatori insideb.
uando volebat ut idola colerent, ut thuricarent, praeponebant ιθι Deum: quando autem dicebat pνoducite aciem Ite contra illam gentem, statim obtemperabant: istinguebant Dominum aeternum a Domino temporati.
Vide Can. Imperatores f. Si bonum est quod praecipit Imperator pra-ses jubentis obsequere voluntati s vero malum estes contra Deum sapit: Respondὸ im de Aritibus Apostolorum oportet obedire Deo magis quam hominibus. Porro quae Bellarminus contra hos Sancti Chrysostomi, Augustini locos sophistic cumulat, a me diruentur libro sequenti, ubi disputationem de Immunitatibus Ecclesiasticorum instituemus. Idem Augustinus libra quaestionum veteris testamenti, quaestione I. Non nescius David disinam esse traditionem ossicio ordinis Regalis. Idcim
eo Saul in eadem adhuc traditione positam honorificat, ne Deo injuriam facere videatur, qua his ordinibus honorem decrevit. Dei enim imaginem
habet Rex, scutis Episcopus Christi. Vuamdiu ergo in ea traditione est, honorandus est, si non propter se, vel propter Ordinem. Unde Aposto
Di inquit . Potestatibus sublimioribus subditi estote non est potestas nisi a
119쪽
nem tenens, gr,itias agit diabolo Potesta enιm exigit, quia meretur honorem. Nam ideo Pharaoni futura famis somnium revelatum est Ea Nabuchodonosor abis secum assistentibus solus Abum Dei viri in camino ignis, non utique merito suo, qui in uolo se adorari oruit, sed merito Ordinis Regalis. Qui textus Augustini spectat ad explicationem oraculi B. Pauli omnisam potestatibus sublimioribus subditast. Haecque capit notabilia Primo Reges propter absolutam potestatem cogendi, referre Dei imaginem Episcopos vero ob potestatem mini-nerialem spiritualem, Christi habere imaginem, de qua re alias amplius diximus. Secundo Regiam potestatem vocat Dei ordinationem, quoniam a Deo is stituta est eamque ob causam Davidem Sasili, quamquam ei necem intentaret, manus violentas inferre noluisse. Tertio etiam infidelibus Regibus tametsi diabolo servientibus propter hunc divinum ordinem illis creditum esse obtemperandum in Politicis scilicet quod pariter locum habet in haereticis Principibus. Qitario ratione nujus ordinis divini Deum saepe arricana sua Regibus Ethnicis communicasse, ut Pharaoni, Nabuchodonosori, c. Theodoretus commenti in cap. I 3. ad RomanOS: Omnis anima ρο-
testatibussublimioribus subditasit. Sive est sacerdo aliquis is Antistes, e monasticam vitam professus, iis redat quibus sunt mandati Magistra-. Clarum est aαtem, si cum pietate: Non enim siri praeceptis repugnent, Magistratibus parere permittitur: Non est enim potestas se a Deo quae
autem sunt potestates, a Deo ordinata sunt, taea a Dei proviaentis dependent. IV enim communis ordini curam gerens, effecit ut hi quidem imperarent; siti vero parerent, veluti quoddam stanum tu qui se injuste gerunt, Magistratuum timorem incutiens. Porro autem sciendum est quod Magistratum gerere, eique parere a diυιna providentia enuere statuit diυinus Apostorusci Non autem ut hic vel ille fit Magistrarin Neque enim iniquorum hominum potestas a Dei electione procedit,
sied ipse Principatus d sensatio Sis quidem certe propitιπι dat Magi-sraius, qui iustum colunt sobservant. Hic Commentarius Theodoreti nihil prorsus habet quod non quadret Chrysostomi4 Augustini sententiis, excepto quod ait, iniquorum hominum potestatem a Diaesectione non procedere Quod verum est deabusu potestatis, non de potestate Regia, quae iniquis Regibus jure electionis vel haereditatis
120쪽
IN REBUS TEMPORALIBUs. 97 formaliter defertur Principibus si quidem potestas sormaliter considerata etiam in Nerone erat a Deo, ut supra ostendimus. Theophilaetus suo more sequitur Chrvsostomum in cujus verba tanquam in solemne carmen juravit ideoque de illo hic silebimus,
Oecumenius Collectanea ex omnibus Graecis Patribus texuit super Pauli Epistolas Itaque ejus sententia nobis omnium illorum sententiam xhibet. Explicans autem caput Iad Romanos. Omnem animam instruit, sive Sacerdo st, sive quispiam, sive Monachus, sive ε postolus, ut Magistratibus subdantur Nam haec suhe Lo non Deserit pietatem. Admonet autem hoc Apostolus, ostendens quod Euangelim non doceat defectionem , neque nobedientiam , neque ad subversionem
communis disciplina Christi Leges esse, tac 2 on enim si potesta nisi a
Deo; non hac de quocumque dicit Principe, sed de ipsi Frincipatu quo-nsam enim honorι ac condιtionis aqualitas in omnibus res eras seditiosa;
ideo Deus potestates instituit suid ais r est Princeps omnis a Deo tradi tus non ho , inquit, dico neque mihι nunc de gutis rancipibussermo, sed de re ipsa. Principatus enim esse , ta hunc quidem gubernare, alium vero gubernari , nec omnia sur m ac deorsum fers , divina sapientia opu e se dico. Siquidem non dixit non est Pranceps, sed non est potestas ni se a Deo quae verosunt potestater, a Deo ordinatis efactae sunt; μυλει- tris erga situm sve viri erga uxorem, sive alia omnes rasam qua in animalibus seunt, ut apibus gruibus ac piscibuου. Itaque qui potestati resistit, Derord nation resipit: Ne alecti viderentur Christi semis Principibus μ*ιcerenturi, sirenai quod parere oporteat, ta non residere aut inobedientes esse Principibus Nam qui hocfacit, Deo, inquit, essitit,
qua rancipuus constituit, c. cautem marum feceris, time. Itaque
Princeps non est causa timoris, sed ipsum male operari non enim frustra gladium gestat. Vides quomodo ubriium terruerit, o Principem ammaverit ' nam De Minister est qui enim maia viventes punit, eo mini trat Etemm si nullu esset Principis tιmor, provocat tamen conscientia, ut illi obediamus Uuhiciamur, non solum propter iram De qua -υersius ιllos provocatur, qui non subduntur potestati sed etiampropter conis entiam, hoc est, ne videaru conscientia careret ingratus o per diu esse, qui bene de re merito ac Dei ministro nonsubdaris. Flurimis β- quidem beneficiis assiciunt nos Princ/pes; nam per eos vita nostra consistit, eo quod nisi ipsi essent, omnia perirent Iis quipotentiores sunt piscium in modum minores devorantibus. Propter iram quidem pravi etiam nolentes