장음표시 사용
231쪽
clypeos, hastas , suaque uteretur potentia , ibi Sacerdos Deo: Ego , inquit , quod erat me incis, protiti, nihil ambus possum;
succurre Sacerdotio quod conculcatur , lege violantur . a subve tιtur. Huc usque os aureum clare docens Sacerdotes nullum jus
habere coactionis nec per se nec per alios, quoniam animae quasilluminares captivare debent in obsequium Christi, cogi non possunt. Verum quae hic de Regiae & Sacerdotalis dignitatis differentia narrat, causis essentialibus utriusque potestatis omnino conformia sunt Hercle si Ecclesia jus haberet coactionis, secundum placita Jesultarum sequeretur Christum instituisse legem gratiae, ut politias everteret contra quam idem docet Chrysoliomus supra laudatus lib. 2. cap. 2. Idem libror de Sacerdoti cap. 3. hoc testimonium Apostoli commentariis illustrans Non dominamur vestra fidei, sed adjutores sumus gaudi vestri. 2 Corinth. I. Neque enam homini licet
tanta cum auctoratrue homines curare, inquit, eum suant oves Pastor curat ue enim liberum est vincire, rea pabulo arcere, urere resecare,
cum illic med ina ta curationis suscipienda facustas posita minime fit inta is qui medicinam adtabri, sed in eo tantum qui laborat. Et post paucar Christianis minime omnium ticet peccantium lapsius vi corrigere. Exteri quidem udices cum facinoroso homines lege transgressos fuisse deprehenderint, magna se praeditor auctoritateis potestate ostendunt, eosdemque
vel invitos suos ipsorum mores mutare cogunt. Hic vero non vιm afferre, sed suadere tantum oportet, atque hac rarione metiorem escere quem emendandumse ceperis. Neque enim nobis facutias taxia a Legabis data ad δε- linquentes coercendos ac ne, siridissent, quidem haberemus ubi huyusmo dipotentiam exercere possemin, cium Christin eos aterna corona donet, non
qua coacti, sed qua certo animi proposito a peccato abstinent uuamobrem multa itidem arte opu est, ut qui lasorant Christiani ultro sibii spem suadeant Sacerdotum curationibisse submittere oportere. Observas, Lector, Chrysostomum ossicium pastorale terrenum cum Sacerdotali conferre, 'uamquam utrumque pure ministeriale sit, nec absoluta potestate cogendi donatum, hoc tamen intercedere discrimen, quod Pastores hominum sola frequentatione actuum hierarchicorum, illuminando per doctrinam, c. Pastores autem ovium brutarum aliquando uti possint coactione, quoniam potestatem habent in corpora& vitam ovium aliquo in cases Sacerdotes autem nequaquam. Hinc fit ut Chrysostomus doceat Christianorum inge Dissilia πιν Orale
232쪽
IN REBU TEMPORALIBU s. o ingenia magna arte a Sacerdotibus tractanda esse, quae ars divina non alia est quam ipsa charitas patiens, benigna, quae non aemulatur, non agit perpcram, non inflatur, non est ambitiosa, non quaerit quae sua sunt , non irritatur , non cogitat malum omnia suffert, omitia credit, omnia sperat, omnia sustinet Idque Curiae Romanae Principibus considerandum relinquo, quando suo fastu atque do minatu mundano omnem ab Ecclesia eliaritatis sensum extermin runt, qtiae sua sunt, non qua Christi quaercndo. Idem Commentariis in caput Io posterioris ad Corinthios ad haec verba: Non secundum carnem ambulamus arma militiae nostrae non sunt carnalia non secundum carnem militamus hoc est bellum quidem Vimicationem suscepimus , at carnalibus armis minime decertamus, nec humanis auxiliis nos tuemur arma enim nostra
non sunt carnalia quaenam enim arma carnalia sunt opes, gloria, principatus, facundia, vis dicendi,concursationcs,assentationes, aliaque ejusmodi. At nostra arma haud quaquam talia sunt. Qualia cr-go Potentia Deo, c. Non nos ea talia condidimus, sed Deus ipse. Quoniam enim ipsi flagris caedebantur exagitabantur, atque innumeris Matroci imis incommodis premebantur,quae quidem imbecillitatis argumentum erant. Idcirco potentiam ostendens, ait, sed Deo potentia sunt ad destructionem munitionum consilia destruentes, c. Per figuratum loquendi genus Emphasim indicat: per id autem quod subturixit, spirituale hoc bellum esse declaranc munitiones enim istae non corpora, sed animos obsident, c. Non enim verbis pugnamus, sed rebus adversus verba, non in carnali sapien- tia, sed in spiritu mansuetudinis ac patientiae, c. Hic ergo Chrv-
stomus nobis demonstrat Dei atque Euangelii Panopi iam longe
disserentem esse ab armatura mundanae sapientiae iotestatum sarcu
li, quae armantur opibus, loria, principatu facundia, vi dicendi , concursationibus , assentationibus, simulationibus is aliis ejusmodi notissimis Jesu sodalibus, quorum spes omnis sita esse videtur in mundanae sapientia consiliis & fabricis texendis, quod notius est quam ut probatione indigeat. Nemo enim id nescit, nisi qui non ivit Jesultas, his artibus sibi dominatum in omnes Christianos com
Sed redeo ad Chrysostomum homilia I in Epistolam ad Titum tomittam dicere, ait, possibile non esse hujusmodi dic veraciter Principem, de Episcopo loquitur, quia in potestate seuhectorumpositum est se Lib. III. Dd diredi Corale
233쪽
xio DE POTESTAT ECCLEsIAE Hre Inon Ais quu rei veritatem diligenter exploret, non ad principarum promovetur Episcopus, verum potιus ad sermendum annumeras Dominis, qui contraria cupiunt sempero dicunt. Item holnilia 2. Nam is qua exteriore ac mundana potestate subnixus est, quoniam lege imperas. ac necessario illi obtemperaturi, merito sepius contra subjectorum voluntatem sententiam dominatur Forro is qui volentibiu atque hortantistarativi agentibus pracse vult, si ea lege praesumit, ut consilio proprio tantum omniafaciat, quasi nemini rationem redaturus, tyrannicepotius quans
populariter huyusemodi exercet officium. Qui locus explicat docet quantum intersit leges canone, id est more principum aut potestatum saeculi, Epistoporum imperare quoniam hi liberis tantum 4 lentibus praelunt illi ver absolute imperant cogunt homines ut imperata faciant. Amplius hinc inimus gubernationem aut regimen Ecclesiasticum non dici potestatem aut principatum, neque Episcopos vocari posse principes, quoniam nulla jurisdictione coactiva in subditos praediti sunt; neque etiam quidpiam proprio motu, sed communi Ecesesiae consilio gerere debent, ut fit in populari Republica Et hoc nisi Episcopi praestent, similes sunt tyrannice nantibus. Porro haec Chrysostomi latrum superiorum docuta iis plane concordant, quae a Scho Parisiensis Doctoribus, nitrum Joanne Parisiensi, Aniaceno, Gersonio, Almaino, aliis quos infra exhibebimus, perhibentur: nimirum Ecesesiam de mediis Mad-jumentis ad vitam aeternam necessariis, directive tantum, innuitivo, suasive& doctrinaliter, non vero imperiose, coactive aut coerciti vepc vim externam irrogationem poenarum temporalium judicare. Quo etiam spectat&hic alius textus ejusdcin Chrysostomi cap. 1 o.
operis imperfecti, ubi petitionem matris filiorum Zebedei explicat
homilia a Frincipes mundι ideo fiunt, ut dominentur minoribus sum, ut strviment eos inspolient eo , G comedant usque ad mortem a tantur ita eorum ad suas utim uestigonas Frincipes autem Ecclesia funt ut serviant minoribus suu ministrent eis quacumque acceperunt a Christo insuas utituates, luanto illorum procurent ut, sivm
fuerit, neque mora recusent pro salute inferiorumsuorum, scut Aposto sdicit. Ego au.em smpendaris superimendar ipse pro animabu vestris. Si haec ergo ita se habent; secularem qu:dem rimatum desederare ris est,et eausa est; ramatum tamen Ecclesasticum concupiscera neque αε-rio est neque causa, quia neque ustum est, neque πιιυ. - enimsapiens.
ultro se subjicere festimat serpuuti, labori , dolori, ta quod may- est,
234쪽
periculo tali, ut det rationem pro omni Ecclesia apud )ustumIudicem, si
forte qui nec redit judicium Dei, nec timet, ut abutensprimatu seu Ecclesiastico convertat eum in secularem. Deinde aliquanto infra uod alutem in hoc seculo differentia dignitatis facta est inter Sancton dignitatis dico, non sanctitatis, ut alter quidemst Apostolinis alter autem Episco
pus , ut Minister , ut Laicus , contumacia ea nis coegit ut perversitas
mundi occulta operatio inimici coerceatur: quoniam diabolm amperans carni 2 mundi Gn multam indisciplinationem excita homines quamdiu
siunt in carneo in mundo subdito ei, alios in lasciviam, alios in deliciau, tae. N ergosnt quos timeant,solvitur disciplina. Denique ipsi honores in Chris prima quidem facie videntur honores, revera autem nonsunt honores diversi, sed seunt diversa ministeria, ut puta honor oculi videtur, quia illumina corpus, sed ipse honor illuminandi, non est ei honor, sed ministerium nus. Et pedum humilitas esse videtur, quia b ulant corpus, sed ministerium earum, tac. Sic est inter Sanctos: Uniuscuyusque Sancti honor, non est honor ejus, sed a Im; - , utput Apostoli Apostolaimputatur a nobis honores ipsius Apostoli vere autem non est honor e , scd
ministerium eos. Unde Paulus de Apostolatu suo dicebat: Nam si Euangelistem, non est mihigloria , neessitas enim mihi incumbit Similiter Diaconaim non est contemptibilita qus, sed actus ipsius, propter quod nec Dem Apostolum amplim diligit quam Diaconum, quia Apostolus est, nec contra, rec unde sicut libenter pes eruit oculo , quasi sibi strvienti.
sciens quia soculussu ministerio usim fuerit, nec ipse suo poterit usi Geontra Si ta Sancti invicem debent esse subjecti m minor m ori non invideat quasi mayors, sede libentor obsequatur Quasi sibi servienti in eo ipso quod magor est, tac. Quae collectio nos primum docci potestates saeculi subditis suis dominari contrairaelatos iis servire quibus praesunt. Secundo dignitates vel honores Ecclesasticos , quamquam prima facie videantur honores, tamen revera esse ministeria ita ut quemadmodum omnia membra corporis sibi mutuo serviunt, nullum alteri despotice imperat, aut absolute dominatur Sic Praelati Ecclesiae debent sibi invicem famulari. Tertio valde dignum est observatione quod ait Chrysostomus, Neminem Discopatum appetere, ni orti qui non credit udicium Dei, nec timet, abutens primatu suo ad dom nandum more Principum seculi, c. Quam Chrysostomi sententiam Tostatus infra luculenter explicat. Idem homilia 3 . in caput Io. Matthaei exponens haec verba Ecce ego mitto vos sicut oves in medio luporum, caec. Docet his omnibus Ddo omnem
235쪽
1I DE POTESTAT ECCLEsIAE omnem sollicitam curam ab ipsis eorum cordibus ejecisse, Igno. rum armasse miraculis, omnique saeculari negotio & cura liberos, ferreosta quasi adamantinos fecisse. Deinde aliquanto post Uttideant,
inquit, novum quemdam atque inauditum belland modum ιmmιnere, ae mirabilem hanc aciem mititum fusuram, qu nudi, una indui rurisca,
Ilae calaeis atque virga, sine cingulo, absique proprio cibo in praba dessendebant. Non fecit hic duendisinem, sed inexpugnabilem virtutem suam ostendens, quamvis advenui lupo essent ituri nec subcuer adversus
lupos, sed in medium luporum, omnem tamen a ueturinem eos habere jubet nec ovium tantum mansuetudinem, sed columba quoque simplicitatem. Sic enim virtute in maxime patere potest si lupi superabuntur ab ovibus, qua cum in medio luporum sint, ta hinc atque illine mor bu luporum lacerarentur, non modo non deficerent, sed lupus in naturam ovium transimularetur Majus certi atque admirabilius est mentem atque animum adversariorum commutare, quam gladio ipsos superare prasertim eum duodecim numero ibi essent, qui adversus cateros omnes homines,su lupos atrocitate vincebant, mitterentur. Erubescant igitur qui contra facientes quasi lupi adversarios suospersequuntur, cum videant innumero
lupos as υιbus vinci paucissimis. Et certie quousquesumus oves, facile
mur: tunc enim nultam nobis a Pastorepatrocinium adest, qui non lupos, sed oves passis atque ideo cum in bipum te converteris, abit confestimo relinquit te, qui non permittis virtutem ipsius in te clarescere suando enim injuria vexatus, quo mitique animo cuncta pateris, i sol trophaumacotribuis. Si vero exieris advertavi hostes, atque pugnaveras victoriami
lius obfuscas, e Prosecto nihil dici potuit quod potestatis ministerialis spiritualis naturam, pastorum Ecclesiae ossicium accuratius Iaae clausula Chrysostomi exerimeret. Et certe quousquesumus oves,
facile hostes vincimus, cum vero in luporum naeturam transiimus, tun veramur, tae. Vollemque adversarios, qui praeter ignem, ferrum,
bella contra haereticos nihil aliud crepanto meditantur, absque ullo succi fallaciis probarent si in luporum naturam non transisse, taeo ipsi victoriam Christi Fummi pastoris animarum nostrarum non obfucasse, quod adverseus hostes pugnaverint,itantum sanguinis Christiani effud rint Saepe quidem dicendum & valde dolendum est, ab eo die quo Romana Ecclesia sibi potestatem in temporalibus assumpsit, Turci- cum Imperium sensim adolevisse, atque haereses4 schismata undequaque religionem Catholicam in maximas angustias conjecisse An
236쪽
non inquit Chrysostomus, majus est mentem atque animum adversariorum commutare, quamgladio ipsos severare ' Lud enim Christianum; hoc reicum cs Antichristianum est. D. Augustinus tractaturis in Joannem cap. 2. Non enim, ait, Rex Lyrae Christus ad exigendum tributum, vel recisum ferro armandum, sessu visibinter debellandos Sed Rex Urael, quod mentes regat, quod in aeternum consulat, quod in Unum Coelorum credentes, perantes, amantefiaue perduc,ιt. Qui locus habetur in ollicio Romano. Sabbatho ante Dominicam Palmarum, Gregorii VII. Motus studiaque bellica clarissime damnat. Idem Augustinus tractaturiis de cap. I 8. Joannis in hunc locum rRegnum meum non V de hoc mundo: ta Regnum meum non est hinc. Hoc est, inquit, quod bonus magister scire nos voluit. Sedprius nobis δε- monstranda Derat ana hominum de regno ejus vinio sis Gentium, sive- Iudaeorum , a auibus id Alazus audierat quas propterea morte fuisset plectendus auod issicitum affectaverat regnum vetquoniam solent regna turis invidere regna tes. Et videlicet cavendum erat ne ejus regnum sive Romaruis, sive udra esset adversium. Et paulo infita Audite ergo Imdato Gentes Audi circumcisio, audi Praeputium Audite omnia regna
terrae non impedio dominationem vestram in mundo; regnum meum nones de hoc mundo notite timere metu vanissimo, auo Herodes major, cum Christus natus nunciaretur, expavit, ta tot infantes, ut ad eum mors perveniret, occidit, timendo magis auam irasicendo crudelior. Regnum,
inquit, meum non est de hoc mundo. φηite credendo, ta nolite sevire metuendo. Verum ex his duobus Augustini testimoniis tria evidenter necessario colligimus, quae praesentem controversam decidunt.
Primum est potestatem legis Euangelica praesertim in eo consistere; ut mentem regat Milluminet; nequaquam vero ut corporibus4 temporalibus imperet ac dominetur externa coactione aut irrogatione poenarum temporalium quandoquidem Christus Rex Israel, qud dmentes regat, quod in regnum celorum credentes, sperantes amantesque perducat, non quod tributaeXigat, exercitum ferro armet, hostesque visibiliter debellet,&e. Secundum notabile est Christum dixisse Regnum meum non est de hoc mundo, non est hinc, ut ostenderet causis essentialibus a regnis sarculi discrepare, quae quidem cum corpora hemporalia habeant pro materia iubjeAo, necessario vi externa meroque imperio utantur oportet, ad homines in officio continendos. Contra autem Ecclesia cum animis quas debet D d 3 con
237쪽
2r DE POTasTATE ECCLEsIAE convertere, praesit, nihil quidem liabet jure divino ultra actus hie rarchicos quod peragat, illuminando per doctrinam, purgando per poenitentiam & censuras Deinde perficiendo administratione reli- uorum Sacramentorum, qua in re tota potestatis Ecclesiastica fuse cientia vertitur hacque ratione Dominus effecit, ne ejus regnum directe aut in directe sive Romanis sive Judaeis esset adversum: consequenter calumniam sibi objectam abunde depulit atque confutavit: quod nequaquam fecisset, si ratione alicujus potestatis in directa aliquam sibi potestatem in rebus temporalibus reservasset. Quia, ut alias dictum est, aeque interest Principum, fenestra an porta, aperte an clanculum, directe vel in directe de regio throno deturbentur:
Imo magis praestaret idipsum aperte atque directe fieri, quia Principes sibi tacilius consulerent, &Ἀsiastinorum insidias vitarent Temtio Augustinus pronuntiat regnum Christi non impedire dominationem Gentium vel Judaeorum in mundo, quod valde notabile est con tra novorum Theologorum doctrinam, quibus non modo animus
est impedire quod levissimum est, ideoque divinitus usurpatum ab
Augustino verum etiam exturbare atque exscindere politicas potestates, dum fabulantur Romanum Pontificem pollere auctoritate Regum abdicandorum , im etiam occidendorum. Hoe autem si eum doctrina Apostolica Augustini Ee causis essentialibus potestatis Ecclesiastica quadrare voluerint, nihil causae dico, quin ad eorum partes transfugiam. Audite Judaei, audite Gentes, audi circumcisio, audi praeputium, audite omnia regna: Non impedio domina tionem vestram in hoc mundo: Rcgnum meum non est de hoc mundo, inquit Dominus. Proculdubio si Christus dominium gladii materialis, imo Musum Ecelesiae concessisset, ut Bonitacios III. Bellarmino is auctoribus Directorii persuasum est insurgeret non modo voluisse dominationem politicam impedire, sed funditus exauctorare, opponendo gladium gladio, rempublicam scindendo in duas partes oppositas, causamque praebendo Ecclesiasticis , ut quotiescumque eis lubitum esset seditiones mella ad exarmandos &perdendos Principes politicos sibi parum morigeros expedirent, ut Bonifacius VIII erga Philippum Pulchrum facere tentavit. Cui
doctrinae Catholicae lumen accedit meridianum e 3 I. concione ejus
dem Augustini in Psalmum ri8 ad hunc versum. Principes persequuti sunt me gratis. Quid, inquit, Christiani veram regna terreni numquid eorum Rex milites μοι prohibuit impendered exhibere qua
238쪽
1N REBU TEΜPORALIA Us. Is debentur Regibus terra nonne de hoc sibi calumnnim molientibu Iudais,ajt, Reddite Osri qua Caesaris sunt, tale qua Dersunt 3 nonne tribotum de ore piscis etiam ipse persolvit nonne pracursor ejus militibus regni h in quid facere deberent pro aeterna salute qua entibus non aul Cingulum solvite, armapruci e regem vestrum deserite, utpo . ita Domi no m litare. Seu ait Neminem concusseritis, nulli calumniam feceritis: pollicia vobis stipendium vestrum ' nonne unus mihium ejus ilectiss-mus comes Pus commilitonibu suiso quodammod Christi pro ιinciatibus
dixit: omnis anima potolaribu sublimioribus subdita sit. Et paulo post
ait Reddite omnibu debita ius tributum, tributum; cui vectigal, vectigal; cui timorem, timorem cui honorem, honorem: nemini qui quam δε- searis, nisi ut invicem diligatis. Nonne praecepit ut pro ipsi etiani Regibus
oret Ecclesia ' uidergo eos Christiani offenderunt 'quod debitum non reddiderunt 8 In quo Christiani non sunt terrenis Regibu obsecuti Ergo terreni Reges Christianos gratii persequuti sunt. Vera quidem praedicas, S S. Augustine, de Christianis primorum , non sequiorum postremorum saeculorum, iraesertim de Ecclesiasticis ingratissimis, qui ipso me gladio atque opibus terrenis quas a Regibus acceperunt, rcges confoderunt atque oppresserunt, ut justissime luget Otho Frinligensis, de quo libro quarto Idem Epistola 48 ad Vincentium Rogati anum aliquanto post initium : Aspice etiam tempora NI s. quojam ipsa
mansiuetudo charitatis non solum in corde erat servanda, verum et am in luce monstranda, quando Petrigladius in vagina revccatur a Christo, ta senditur non debuisse de vagina eximi nec pro Christo. D. Cyrillus Alexandrinus lib. q. cap. 28 in Joannem,excidui in moeniorum Jericho Jos. 6 demonstrat esse si ram Legis gratiar. Ter Hierico etiam Sacerdotum
manu circumdudia, non machinis, nec aristi , aut incis; seditibarum clangore alta uecit moenia. Ipsi namque Christus per sanctos miros moao ubique circumductos, sed armis aut machinis, sed buccinarum clungore, sed Euangelica Apostolica que doctrina universos diaboli vires e Pertit, chim omnium penegentium consensius de Dominumsuumsius piat. Idem lib. 2. cap. 3 s. docens curri et rus reprehensus sit a Christo, dum gladium exemit, ut servum Pontificis feriret. Docemur igitur, ait, si nolumus in s is certamine Deum offendere, quod nonferrum accipiendum, non lapides prWiciendi , non fustes in adoresario Christi emgredi sunt. 2 con enam carnalia sum arma, stra, ut ait Paulus sed cum effugere peracula non possumin mansueti vel cruciantes algoquan ur. cla-sius P P distinc 1 o. an. Quoniam declarat Deum actibus propriis
239쪽
& dignitatibus distinctis ossicia potestatis utriusque discrevisse mispria volens medicinati humilitate hominum cord usum efferri, non humana superbia in inferna demergi. Ubi et propria volens medicinati humilitate, tac demonstrat vim potestatis ministerialis spiritualis. Itemcan. Principes saeculi 23 quaest. s. s, Caterum intra Ecclesiampote rei necessaria non essent, nisi auod non pravalet Sacerdos spicere per doctrinasermonem, pote ι hoc tuebat per disciplina terrorem, ipsamaue disci plinam, quam Ecclesii humiluas exercere non pravalet, cervicibus seu perborum potestasprincipata imponat. Quo in canone duo praesertim ob servat digna se offerunt. Primum quod ea quae Sacerdos & Ecclesiae humilitas non praevalet etscere per doctrina sermonem, c. nos docent potestatem Ecclesiasticam vacuam esse omni potestate cogendi extrinsece Secundo et potestas principalis cervicibus superborum imponat, c. opponitur huic formulae, ipsamque disciplinam, quam Ecclesiae humilitas exercere non praevalet, c. Supra docui ex
Chrysostomo Maliis Patribus nomen potestatis & principatus, si proprie loquamur, soli convenire politicae potestati, quae praedita est
potestate coercitiva, eamque ob causam Apostolum politicam potestatem vocasse sublimiorem. omnia superhabentem ad cogendum. Dixi etiam Jurisconsulios nomen Jurisdictionis soli potestati coercitivae attribuere atque Tertullianum Imperatorem solo Deo minorem appellare, quoniam absolute potest cogere quod imperat Vcrum Lupus Abbas Ferrariensis Epistola s I. congruenter ad Canonem Gelasii, Quoniam Recte monet nequesecularem potestatem religionem minuere, nec potestarem saecularem confundere religionem. S. Gregorius libro et indictione 2. Epistolas 2. de Joanne presbytero monachis Isauriae caesis suid autem de Episcopis qui verberi . - timeri volunt, canones dicant, bene fra fraternitas novit Fastores enim facti sumus, non percussores. Et egregi- radicator dicit argue, obsecra, increpa cum omnipatientiao do bina. Nola ergo G inaudita est
sapradicatis, qua verberibus exigissidem. In hac autem epistola Joannem Archiepiscopum Constantinopolitanum reprehendit quod passus sit presbyterum& Monachos Isauriae caedi, vel ipse caedi jusserit. Vide totam distinctionem s. dc Clericis percussoribus.
Idem libro Epistolari Episcopum Carthaginensem zelotem
acriter reprehendit, quod pro investigandis haereticis, eos qui negligerent illos deferre, statuisset in synodo substantiarum, dignitatuminque privatione plectendos quod erat fines potestatis ministerialis
240쪽
ria gaus TEMPORALIBUs. 2I7 Ecclesiae longe praetergredi. Unde Gregorius illum se corripit:
Uuamquam ergo haec ita se habeant, ta desideremus omnes haereticos a Catholicis Sacerdotibus vigore semper rationeque compesci tamen subtiliter intuentes omnino nos tetigit, neper ea qua apud volgesta sunt, aliorum Concitiorum Primatibus, quod avertat Dominus , generetur scandalum. Sententia namque a vobis prolata est in conclusione gestorum, in qua dum pro investigandis illis herericis admonetis, subintulistis eos qui negligunt, substantιarum dignitatumque privatione plectendos. Optimum est igitur, frater charissime, ut in his qua fori corrigenda sunt, prius charιtas interna servetur, mus mente seuhecti. Uuod maxime proprium vestra
gravιtatis Iudicamus etiam personis dignitate minor3bus. Tunc enim totis adun.rtu viribus, haereticorum commodius obviatis erroribus, cum secun
dim morem Sacerdotis vestri studueritis Ecclesiasticam custodire concordiam. Hac Epistolari Gregorius Carthaginensem Episcopum duabus potissmum de causis reprehendit. Primo quod hoc novo statuto aliorum Conciliorum Primatiis, id est, quae a Carthaginensibus a que aliarum Ecclesiarum rimatibus erant condita , oppugnaret: quoniam antea nummam auditum esset Ecclesiam poenas temporales inflixisse. Secundo quod charitatem violet injiciendo falcem in messem alienam, illumque praeterea tanquam typho superbiae laborantem, id est, minus mente subsectum humilem notat. Quare monet ut secundum fines eu cancellos Sacerdotii studeat Ecclesiasticam custodire concordiam. Item libro . lndictione I Epistola I conjecta in corpus decreisti Σ3 quaest. 8 can. li in morte Longobardorum. Declinare, inquit,
unum est quod breviter se geras serenissimis Dominis vestris uod si ego
strvus eorum in morte Longobardorum me miscere voluissem, hodie Longobardorumgens nec Regem, nec Duces, nec Comites haberet, atque in
summa confusiori esse divisa. Sed quia Deum timeo, in mortem fustibet homrnis me miscere formido. Quod Sancti Gregorii responsum appria me convenit causis essentialibus potestatis Ecclesiasticae minime vero quae ambitiose proferuntur ex Epistola ejusdem Gregorii Magni super privilegio Xenodochii urbis Augustodunensis Coenobii S. Medardi Suessionensis Verum quando Gregorius VII. ut ex ejus dem lique Epistola imitator S. Gregorii haberi voluit, debuerat potius illum Patrem sanctissimum lumillimum imitari in responsione facta super gente Longobardorum, quae legi divinae congruit, quam in evulgatione privilegii memorati, de quo infra pluribus. Lib. III. e Beda Disitias by Orale