장음표시 사용
251쪽
Σ18 Dc lo TEsTATE ECCLEsI IEjectu est adagogos Nec tamen illa vilia, nec is sivi Domini Dominus est.
Ita ta tu prasis, ut provideas, ut consulin, ut procures, ut serves Prasis uaprasis Prasis ut Melis servucta prudens quem constituit Dominus super familiam siuam. Ad quid ut des sit, escam in tempore, hoc est dispenses.
non ut imperes hocfac o dominari ne affectes homin homo; ui non dominetur tui omnis injustitia. Nam nullum tibi venenum, nullumgladiumplusio Ormido quam tibi em dominandi. Tota ratio hujus sententiae Bernardi inde ducitur, quod Ecclesia
innusta die tantum, Fuasve Dective, non coactive scoercurveper vim
externam aut absolutum imperium de med is re ad mentis ad beatitudinem necessarii jussicet. Eant ergo Adulatores , atque S. Bernardum ad curiae Romanae patrocinium violenter abstrahant, quippe qui lib. r. de Consideratione cap. s. doceat potestatem Ecclesiasticam, quanta quanta est in eriminibus non in possessionibus sitam esse; ta propter iliam. non propter hanc 'ontifice claves regni Coelorum accepisse, pravaricatores, non possessore exclusuros. uanam tibi major videtur dignita tapotestaι dimittendipeccata an praedia dividendis sed non est comparatio habena hac infima exterrena judices uoi 'ges ta Principes terra uuidsine abe-ησι invaditis quid falcem vestram in alienam messem extenditis Non monstrabunt puto ubi quispiam Aristolorum iudex sederat hominum, aut divisior terminorum aut d strabutor terrarum. Stetisse denique ego Apostolos judicodos, sedisse judicantes non lego hac autem confirmat exem po Christi fugientis cogηoscere de duorumfratrum di dis Lucae I 2.
Euthymius cap. Lo in Matthaeum ad hunc locum. Ecce era mittavos tanquam oves,n medio luporum: Ecce, inquit Dominus, ego tomnia possum, mitto vos ut mordeamini, ac dilaniemini, neque ulciscamini. aut manus repugnantes objiciatis uuamobrem quia magis ita vincetis. ω lupos in oves transmutabuis. uomodo ' mea ιraute qua omnia vincri, vestraque mansuetudine quam plurimum ferocitatem ac truculentia
infidelium submittit neque enim ferocitas per ferocitatem, sed per mansuetudinem Aubmitti solet. Nam oportet eum qui medetur insanis, parienter illorum ferre injuria PFolam pra ocutis habendo tiberationem ab insania Et mi ergo nisi ovium mansiuetudinem adversus ferocitatem illorum qui nostidunt proposiverimus, ne aquam Pastoris nostri auxilium habituri sumus: quidem ovium non luporumpastor est. Procul dubio ut Christus Ecclesiasticos necessario mansuetudinem omnium edoceret, ideo i
los sola potestate ministeriali spirituali donavit, atque omni potestate cogendi eguit, more regis apum, qui teloin aculeo caret. Idem
252쪽
IN REBUD TEMPORALIBUS. 22 γEuthymius cap. 26 in Matthaeum. Converte gladium tuum in locum suum: bι Petrum increpavisset, docuit neque etiam pro Deo defendendo utendum essegladio pergladium vero omnia armaprohibuit. Eccletiasticis nimirum,quae omnia co tendunt, ut Ecesesi alii ci certo sciant se spiritualiter examinarii Deum hac via sanientiam mundi voluisse confundere. Hic autem ut saepe alias Euthymius Chrysostomum imitatur. . Magister sententiarum Commentariis in cap. I. posterioris Epistolae ad Corinthios ad hunc textum: Non dominamur vestra mei non ideo dico parcens vobis, quia dominemur se vesra. id est quia domi nium scoantionem patiatur fides vestra, quia voluntaris est, non neces- raris sied ideo dico, quia adjutoressumus, s ultis cooperari, gaudii,sri
Gratianus II quaest. . ad canoncm Nos si incompetenter. 6. Sed norandum est quod duae sunt personae quibus mundus se regitur Regalis
videlicet es Sacerdotalis. Sicut Reges praesunt in causis saeculi; ita Sacerdo tes in causis Dei. Regum est corporalem irrogare poenam: Sacerdotum spiritualem inferre vindictam. David ergo si ex Regati unctione Sacerdotibus ta Prophetis praeerat in causis secuti, tamen suberat eis in causis Dei: unde Reges a Prophetiso Sacerdotibus ungebantur, seorum oblatione peccata Regum expiabantur. Sicut ergo Oetas a Domino lepra percussu est, quia Sacerdotum tisicia usurpare voluit Sic Sacerdotibiiso Prophetis Regum ossicia usurpare non licuit. Nathan ergo Propheta cum Regem redar guit, sevum est exequutus Ussicium, in quo erat Regesuperior: No=r usuropam Regis ossicium, in quo erat Rege inferiora sonuit eum ut per paenIten trampeccatapua expiaret; non tulit in eum sentent/am, qua tanquam aduLter ta homicida moras addiceretur. Sic , 5. Ambrosius Theodosium, B. Innocentius Imperatorem Arcaduum excommunicavit, ab Ecclesiae
ingressu prohibuit. Sicut enim non sine causa iudex gladium ponat ita tanon sine causa claves Ecclesia Sacerdotes accipiunt Ille portatgladium adtindictam malefactorum laudem vero bonorum Is habent claves ad exclusionem excommunicandorum, ta reconciliationem poenitentium. Haec
compilator canonum. Sed de D. Ambro litat e Innocentii ex communicatione erga Theodosium Magnum Arcadium Caesares alias disputabimus ex professo.
Idem Gratianus ex Innocentio ait quaist. 8 ean Cuma Iudais Domin ιιι caperetuae, cs Petrus cujusdam inobedientis aurem abscinderet, ferire prohibuit: forma ammum Sacerdotum, quorum prior erat, etiamtros us capi arma carnaitprohibuit.
253쪽
23 DR OTEsTAT ECCLEs Ivo Carnotensis Epistola 2 7 ad Aurelianensem Episcopum .ubomodo enim Ecclesia judicare debet fundendum sanguinem alienum,
qua a primo ortu suo Hs est fundere sanguinem proprium ' faciant hec
cincta iudices, qui ad malorum vindictam gladium materialem portant: non qui contra nequitia spirituales gladio stiritus pugnantu ut cum unum σιι odrue membrum Ecclesia ossicium non Uurpaverit adienum, laudes mereantur qua seponsa Christ cantantur in Canticis 6. Pulchra ut iana; electa ut sol terribilis ut a borum acies ordinata. Alioquin si alieni Ordinis usurpatores fuerimus, nec nostri' et quodpostposivimus nec alieni quod Uurpavimus, meritum obtinebimus; sed tanquam capite deorsum post 2 pedibu erectis tumeliorum incessum imitabimur. Quo ex Ivonis testimonio claret contra naturae ordinem fieri, si Ecclesiastici se saevis immisceant, undecum quodam Vice-comite fuisset in tetrum carcerem conjectus, eumque Clerus & populus Carnotensis vi armata vellet, possetque eripere, id prohibuit. Nec enim, inquit, incendiis domorum S duredarionibus pauperumpotestis Deum placare, sed magis exussperare; sine cujus beneplacito neque vos, neque aliquis poterit mel berare. Nolo ergo ut adversum me implere faciatis aures Dei pauperum clamoribus, lamentis viduarum nee enim decens est, ut qui armis belliscis ad Episcopatum non veni, armis bessicis recuperem quod non est Pasto ris, ed invaseris, tae. Decretum est enim mihi non sotam includi, vel Ecclesiastico hoηore privari, ed etiam magis mori, quamper me stragem hominum fieri. Haecavo B. Gregorii imitatione contra Longobardos vere memor cujusnam sit Ecclesiae spiritus Lucae, vers. s. Coelestinus III in Decretalibus de judiciis cap. Cum non abhomine. . Vuodsi Clericus in quocumque Oriune constitutus, infurto, vel homicidio, vel per=urio, euiatio crimine fuerit deprehensius legitime atque eonvictui, ab Ecclesiastico judice deponendus est. Deinde contumaria crescente anathematis mucrone feriri. Postmodum vero si inprofundum malorum veniens contempserit, eum Ecclesia non habeat ultra quid
faciat ne possit esse ultra perditio plurimorum, persecularem comprimen dus est potestatem Lia quod ei deputetur exitium, te alia legitimapoena inferatur. Hic observas Lector, Coelestinum II e clare docere Ecclesiam ultra censuras nihil habere quod faciat ure divino scilicet. Idem pariter docent Patres Synodi Constantiensis sess. Is ubi Joannem Hus condemnatum, excommunicatum Megradatum tradunt
brachio saeculari puniendum attent quod Ecclesia Dei non habeat ut tra quo erere valeat Propria sunt verba, quae causis essentialibus pomtestatis Diyitiae by Orale
254쪽
IN REBUS TEMPORALIBUs. 23 Itestatis Ecclesiasticae congruunt continuoque omnc exeludunt causim tersi versandi. Si forsan adversarii causentur haec rcgulariter ex ordinarie capi oportere numquam enim Ecclesiae licet jura divino .naturali adversari, cum istud perpetuo pro regula sibi divinitus praestita sequi debeat quocirca hic vanaein sophisticae sunt distinctiones direcitae atque in directae potestatis. Glolla ordinaria cap. 16 in Matthaeum liquido demonstrat potestatem Eccletiasticam versari tantum in spiritualibus, non in temporalibus explicans hunc textum Tibi dabo claves, tac. Clavessiunt discerenendi scientia ta potentia, qua dignos recipereo indiguos excludere de
Lyranus: Istae claves non siunt materiales; stdpotestas piritualis duplex
una discernendi peccatum a non peccato, sicut inveter sege Sacerdotes dicabant inter lepram cs non lepram alia clavis est potestas admittendi ad regnum vel excludendisecundum verum judicium praehabitum, quia de'
bent indigni excludi, cs digni recipi cssupposito hic in terra debito Uuclavis, Deus istud approbat in coelis ablernon. Quae Lyrani assertio de vero Iudicio, habito atque debito usu clavium nos apertu docet quidnam de Censuris ad Reges exauctorandos latis tenendum sit quandoquidum temporalia non sunt fori Ecclesiastici. Idem Lyranus in cap. I9. Joannis. Regnum meum non es de hoc mundi quantum ad temporalia ista 3 9renda. Dicendum autem , inquit, secundum veritatem divinitaris , quod omnia sunt subdiecta Christo tamen quantum ad humanitatemrn primo adventu puo no=l venit ad dominandum temporaliter , sed magis ad serviendum ci patiendum sic patet quod sufficienter excludit quod sibi imponebatur de Uurparione regni iuria quia non febat quasti de eo, nisi in quantum homo proflatu praesint in quo erat, quiad primum eyus adventum pertinebat Glossa denique pro interpretatione huius loci Augustini testimonium paulo ante laudatum subiicit, sicut&i Thomas Aquinas in catena Audite Iudaei, audite Gentes, audi circumcisio,
Audi praeputitim, audite omnia regna non impedio dominationem vestram
in hoc mundo Regnum meum non est de hoc mundo. Si quidem Judaei Christum quasi novis rebus adversus Caesares studentem criminabantur, eo ipso quod se Regem Judaeorum diceret contra vero illircpugnabant dicentes se alium Rogem non habere praeter Caesarem. Rupertus Abbas uitiensis libro de Trinitate in volumen quatuor Euangelistarum, quod legi Ur ferme ad calcem tomi primi operum Ruperti cap. I 2 mc morati voltiminis, accurate explicat quid
255쪽
232 DE POTEsTAT ECCLEs nam sit Regnum Christi non esse de hoc mundo. Ubi de B. Joannis praedicatione in deserto. Ex cap. 3. Matthaei disserit. Frustrari
quit, Reges terra timuerunt sine causa turbatisiunt. Ecce enim qualis magister militum, quasi gnifer Regis hujus, quasi prima Legionis Primis mus pilis cameorum vestitus, ta Gona pellice precinctus. Non dicit: arma corripite, appropinquabit enim regnum Judrorum; sedpaenisentiam agite, appropinquabit enim regnum Caelorum. Non dicit Filii Regum ta triarcharum, demonstro vobis animosa sumere beta sed dicit progenies viperarum, quis demonstravit vobis fugere aventura ira non dicit r
lite Caesari censum dare; sed dicit iam enim securis ad radices arbo rum posita est. Non dicit Oliveta Iudaica servabuntur, ta Romana pomeria succidenturo sed absique distinctione hortorum aut nemorum . Omnis, inquit, arbor qua non facit fructum bonum, excideturis in ignem mitetur, Poenitentiam agite , appropinquabit enim regnum
Idem Rupertus lib. . devictoria verbi Dei cap. 8 demonstrat antiquam Legem ab Euangelica hoc distare intervallo, uod iudices Legis Mosai gladio materiali uterentur Euangelica vero nequaquam, quo
niam interdictus est Apostolis r Iudicibus sive senioribus posteriis Met
soli , non eadem qua prioribus ilias rario sive causa extisit, ut pro verbo vel testamento Dei praeliantes materias Luterentur armis. Venerat
enim temporibus illorum ipse qui mittendus erat, nec abus iam sperari poterat de carne Abrasia venturus, in quo esset s. s. Ut quid ergo pro carne protegenda gladio materiali pugnaretur Idcirco Ege qui ex illa carne eo pectatus venerat, cum in passione sua diceret sigis: Et ego di pono obi, cui disposuit mihi Pater meus regnum, ut edatis ta bibatis sive mensam meam in regno meo tac Lucae in Illique ad haec responderent Domine, Eceegladii duo hἰc statim hujusemodi gladios eis interdixit: ait enim; satis est. Itaque continuo cum percuteret unus ex iliugladio finite, inquit U-que hue. Et ad Petrum qui percusserat converte ait, gladium tuum in
secumsuum. Nempe quod ait: Mis est. Vel; finite ussu huc hoc dat intellai, quod sibi complacueris ante adventum sevum usique illuc usius gladii, quomodo usi sunt eo illi judices cap. 3. Judicum Iam autemstas non
placere, ut utereηtur illo imo ut reconderentis penitus deponerent eum judices im novissimi contenti meliori gladio , qui jam venerat qui jamda' tus erat, qui est ipsum verbum Dei. Proindescut laudabititer materialem gladium illi dimiserunt omnino, quia jam non erat necesserim: Ita nιm rum isti laudabiture illo usi seunt, quia tune ervi necessarius, ne videlicet praus Dissilire by Ooste
256쪽
pris radix bona deperiret, quam veniret fructus ejus. Recte igitur iuxtadave/sas rationes temporum, V storum militaris industria, ct illorum verbo Dri famulae est inermis patιentia. Verum enimvero sicut litigando iura crescere experimur: Ita postquam Bonifacius V III. Suam Extra vagantcm unam sanctam de majoritare obedientia extrusit, ut Philippum Pulchrum Galliae Regem exauctoraret, haec controversia in Franciae Regno quatuor doctissimis lucubrationibus maxime enucleata est, quae tum evulgatae sunt, carumque aliquot particulas hic
adscribere pretium duco. Prima lucubratio est Nidii Romani ordinis Augustinensium iuuricensis Archiepiscopi, quam a litteris Boni-
facii ad Philippum exorditur; post Philippi Responsionem haec
subiicit: uasti est, inqiiit, utrum dignitas Ponti abso Imperialis sive Regali sint duae potestate distinctae ad invicem; ta hoc est quaerere
utrum Summus Pontifex pti nam Iurisdictionem sordinariam potestatem habeat tam in temporalibus quam in spiritualibus Ita quod omnes princι-pe temporales seu intra quantum ad temporalia quod in potestates distinctae quod Papa non habeat dominium omnium temporalium, probatur primo per rationes pholavi. Secund per rationes Theologicas Terti per jura Canonica suarto per iura civilia Hic vero reliquis omissis solas Theologicas rationes, ncque omnes ab AEgidio Romano enumera
ias, sed aliquas dumtaxat recensebo Nam, inquit, sicut Salvator ait, non est imputa super Magist/um, nec serviumsor Domino suornec micarim, vorem habet potestatem, quam ille cujus vices gerit, stas duxerit comm ttendam. Sed Christus, quamvishareditario ure Dominus esset omnium, tamen hacpotestate ut noluit, Metiam oblatam enitus, cusavit, sicut legitur Joannis . cum quare/e eumpopvisu utfaceret Regem, fugit tanquam contemnens , fg contemnendam docens Utiabilem voriacitatem avaritiae, ta ambitionis inexplebilem vanitatem Spiritual
ter suo Vicario dans exemplum non ambiendi, ta muliosortius non usium p indi sibi Imperatoriam velregiam dignitatem. Item Lucae 2. Scribitur quod cum Christo Domino diceret quidam: Domine, dic fratri meo, ut dividat mecum hareuiratem, re pondιt, homo, quis me constituitIudicem, es dioideresuper vos ' Ecce Dei filius super dominium temporalium recusavit Iudicium, qua tamen constitutus est a Deo iudex vivorum , momtuorum. Ego 'carius elin dejurisdictione temporali non debet se intromittere. Item iuccessor Petri non habet, orem potestatem in temporatibus, quam habuit Pe rus primm de Vicari Christi Sed nec Petro, nec cateris aliis permisit Deus habere dominium terrenorum: im potius eximiam
257쪽
ar DE POTESTATE. ECCLEsIAE humilitatem praecepit eis tenereis inviolabiliter observare, sicut patet in Ea uelia. Ergo successor Petri nullam habet in temporalibus iurisinctionem. Item Dominus interrogatus a Iudar utrum ticeret censium dare Caesari,
visa imagine Numismati reoondit Reddite qua sunt Caesaris, Caesari, aue sunt Dei, Deo. Ergo quaesunt Cesaris qua sunt Dei, Funt distincta. Lum in commissionefacta Vicario Petri, non legiturpotestas temporalis, sed tantum spiriiuia sis fuisse commissa Tibi, inquit, dabo claves regni cae-Drum. Non dicit Et dominium terrenorum. Unde statim bubyungis, quasi emetipsium exponens de spiritual tantum potestate dixisse : quodcumque liga-ris super terram, erit ligatum V in coelori quodcumqua
solveris Eipost resurrectionem suis dixit Apostolis Accipite Spiritum Sanctum quorum remiseritis peccata, remittuntur eis, Q.
Idem articulo I. suod autem ista duapotestatessint a Deo, de potestate spirituri quam Christus B. Petro successor ejus contulit, habetur Matthaei I 6 Tu es Petrus, ta super hancpetram adisicabo Ecclesiam meaminc. De temporia potestate dicitur in Authentica coli. s. de instrumentorum cautela f. quia igitur imperium de Caelo Deus constituit. Item Proverb. 3. Per me Reges regnant, re legum Auitores justa decernunt ta dist. q. tran/fert regna Deus, ta consti t. Et Apostolis ad Romanos: Non estpotesiani a Deo. De utraque smul dicitur dist. 96. cap. an Scripturis. Et cap. duo sunt, c.
Idem articulo a. Declarandum est , ait, quod ista dua potestater a
obstincta sue ab invicem separata. m enim homo constet ex duobus, Iciti cet corporeis anima, duplex sit vita, corporabita spiritualis propter corporalem vitam obstruandam, homo temporiabus indiget propter spiri-rualem spirituri bus opus habet. Imperatores eges potestatem habent supra corpora ta res corporale ad ιtam corpoream pertinentes Possunt enimo debent corporia poena punire reor, ta legum Imperiatium transgressores Habent etiam Rempubbcam ordinare, populos Abisubjectos in pace ει tranquillitate servare , defensare patriam is adversarios debellare. Fontifices autemspiritualem jurisiuctionem habent, qua ad regimenosa Iutem animarum pertinet. Rursus cum duplex si civilitas id es politia humana videlicet divina, terrena scaelestis, temporabio spiritualis; civilem mundanam stemporalem ordinat 2 diponit Imperialis potestas:
spiritualem ver coelestem ει divinam in terris regi Pontificalis auctoruas , ad cujus regimen Summus Pontifex habetplenitudinem potestatis inferiores autem Pralati in partem sollicitudinis sunt vocati. Ad utriusque civilitatis
258쪽
xM REU TEMPORALIBUS. 23srentes ad invicem sicut exponunt iliad Lucae 22. Ecce duo gladii, m. Distincta sunt igitur ba potestates, nec debent se mutuo perturbare, quiaevi Princeps non debet de spirituatibus intromittere se ita nec Pontifex deinbet in temporatibusse immiscere, nec jursaictionem temporaum assumere, nis in certis casibus determanari a jure. Idem articulo . Declarandum est auod Christus in institutisne spiritualis potestatis, nullum commisit velpotiuspromisit dominium terrenorum. Nam Matthatiis. ιι Christus vicariumsuum instituit videtice B Petrum cssuccessores eyus, aiι Tu es Petrus, super hane petram adistrabo Ecclesiam meam cs porta inferi non pravalebunt adversus eam, oec. Et non ἰxit Et dominium terrenorum. Revolve cuncta sacra Scriptura volumina, numquam invenies Apostolas sedisse, ut de temporabb- udicarent, nec petitis ut 'ges cs Principes eis in temporatibus seubjacerent, aut de ejusmodi respondere deberent ic. Item successor Petri non plus habet potestatis quam Petrus primus Dei vicarius Sed Chrastu tam Petro quam cateris Apostolis dominium, potestatem Uyurisdictionem in
temporalibus anterdaxu, cum eis eximiam avertatem ηrixit, iucem rnolitepossidere aurum c a gentum, c. Unde Petrus iucebat jocundanter argentum cs aurum non est mihi, Sc. Omnino elongationem a ρορ
sessione terrenara dominio temporali praecepit Christus ipsis, volens eos spirituales esse, ta a terrenis, auantum fragilitas humana patitur, longatos vacare spiritualibu saeternis, ac saluti animarum intendere. Sciebat enim quod temporalia perturbant animum , distrahunt intellessitum, ta mentem
tem, videlicet rerum eo poratium, an marum, temporalium facutia
tum. Prima potestate usus est. Secunda usiu estis commisit Iertia neenti voluit nec commisit. Prima quidem usius est, infirmitates corporales
curando, mortuos si citando ac an cunctis rebus orporas a multimoda
miraculafaciendo Secunda usius est,es commisit videlicet piritualem,quan tum est necesGrimm cs expediens ad Falutem animarum. Tratia nec vis sicut patet per exempla praemissa, nec commisit; uin potius tam Petro quam ceteris Apostolis interdixit, ut dictum est. Attende auida Bernarias scribens ad Eugenium Papam dicat Et nos inquit, ut vere sentiamus de nobis, impositum novimus ministerium , non dominium datum. ιμ-piens, contentus est mensura qua mensus est Deus quod ηim ampliu est, a malo est Disce exemplo prophetia prasidere non tam ad per dum, G a quam Diqilire by orale
259쪽
236 s o TasTAT ECCLEs quam ad faciendum: Disce sacculo tibi opus esse, non regio sceptro, usuuifac/-ρr eis, id est ut vestin, destrum, disper i ta uissipes Gaasces, sepiantes. Huc usque nituricensis Archiepiscopus. Verum quia conjicio
adversarios dictitros ejus argumenta solum militare contra Bonifacii Canon istarum opinionem, qui plenum atque directum dominium in temporalia Pontifici Romano adscribunt nequaquam vero contra illos, qui potestatem in directam in ordine ad spiritualia propugnant. Contra excipiam haec mera esse effogia, di commenta hominum obnoxiorum, quae nullo solido fundamento scripturaris Patrum testimoniis nituntur. Accedit Papam hac in directa potestate imaginaria tantumdem habere juris, quam ex plena atque directa potestate; utramque potetiatem hanc causis essentialibus potestatis ministerialis spiritualis, quam solam Christus Ecclesiae reliquit, omnino repugnare Caeterum quod Fgidius Romanus memorat Pontificem non se debere immiscere temporalibus, nisi in casibus determinatis a jure hoc intelligi debet consormiter ad causas essentiales potestatis ministerialis Ecclesiasticae, & juxta praxim Ecclesia primitivae, non autem ex usu praescripto in Decretalibus, quas Rig dius Romanus merito impugnat tanquam a malo procedentes, ut D. Bernardi verbis utamur:
Alter tractatus tempore Philippi Pulchri editus, Auctoris est anonymi Incipitque: Rex pacificus Sadomon, ab illustrissimo Perronio laudatur in tua suasione contra articulum tertii ordinis. Dividitur autem in quinque partes, quarum prima constituit libri procemium. Secunda continet septe,decim argumenta eorum, qui te nent Papam praeditum potestate Reges abdicandi quae argumenta praesertim hausta sunt ex summa Cardinalis Hostiensis. Tertia pars
sexdecim exhibet rationes contrariae sententiae, quibus domonstratur Papam nullum jus habere exauctorandi Reges. Quarto proponit constituit fundamentum partis negantis. Quinta septemdecim a gumenta secundae partis distatuit. Praecipuum fundamentum huius auctoris anonymi est utramque potestatem Ecclesiasticam e pqliti- eam, se a natura distinctas esse, ita ut spiritualis capitr, temporaliseordi humano respondeat. Enimvero sicut cor est principium vitae causa essiciens spirituum vitalium Ita caput principium motus, sensus, spirituum animalium & rationis Fatet ergo expradictu ait, quodsicut in humano corpore sunt dua partesprincipaleio radistinctata Diyitiae by Orale
260쪽
IN REBU TEMPORALI Bus. 237 diversa habentes scilicet caput uor ita quod una de ossicio alterius e non intromittas stic in Orbe duae sunt urisdietione distin D: scilicet spiritualuis temporatis habenter ossicia di tincta. Undesicut non est ab rur Dominus temporalis qui se debeat reputare Dominum in temporatibus pirituatibus sic nec est ιθquu Dominus spirituases quidιbeat se reputare Dominum in temporatibus , piratuatibus sed Dominus μεularis erat in temporalibus is Dominus spiruuatis in spirituabbus Papa ergo non est Do manus temporam omnum Haec confirmat exemplo politiae veteris Testamen ti, in quo A fosis erat Dux poputi,i Aaron Sacerdos quamvis etiam ipse Moses Saeerdos fuisse legatur Mosesque Aaron in Sacerdoribus qui Psal. 98. Addito can. Principes νὴ quast. s. c can. Quo jure dist. 8. atque abaqusmodi parte quarta Iltius tractatus. Deinde parte tertia, ubi rationcs oppositas parti assirmanti explicat, ad septimum argumentum sic urget dicit Apostolus r. ad Timoth. 2. Nemo mititans Deo snplicat se negotiis saecularibus. Ergo Papa non habet super omnesiu Actionem temporalem sic respondetur quod Papa non habet Iurisdictionem temporalem sive omnes quantum ad executio nem, quia hoc esset se impticare negotiis saecutiribus sed bene habet Iurf- dictionem tenoporalem super omnes , quantum ad imperium ipsius -- per Principes seculares. Et sic respondentes musti innituntur auctoritati B. Bernarda tiores de Consideratione adaugemum Papam. Ad quam au - iorat.ιtem respondebιtur seu loco Tamen contra iliam responsionem, sicut dicitur Deuter. 2. Dei perfectasiunt opera, omne quod a Domino oredinatum est Siaperfectius soriunatim est quod ille habeatpotestatem tajurisdictionem, qui eam p. testiscite mandare executions, cum mititet sa-culi non Papa qui debet mititare Deo.
Item argumento decimo Sicut Papa est judex ordinarim totius Ecclesiae fit. quilibet Episcopus est ordinarius Diorcsis sua. Extraves de C cio Iudici ordinari cum ab Ecclesiarum. Si ergo Papa haberet Iurisdictionem temporalem super omnes p Nonas de Ecclesia quihbe Episcopiuhaberet iuri iuctionem temporalem super omnes de sua dioecesii. Sed hoc est falsium ergo c primum. Probatio minoris; sciticet quod non quilibet E-pscum habet urisuictionem temporalem in s. Dioecesi Videmus enim mutios Episcopos qui in suis dioe esibus habent Regesta Principes, qu Iurisdinionem tempor. dem sive eo dem Reges ta Principes non habent Sed
econtraxi eos recognoscunt, sicut Nιam vere sunt, suos Dominos tempo