장음표시 사용
241쪽
eti Da o TEsTAT ECCLESIAE Beda venerabilis crammentariis in caput o Matthaei. Per virgam Iam Dominus Apostolis ferre prohibet, earnis atque mundi prae dium interpretatur. Et in cap. I 8. Joannis ad haec verba Regnum meum non est de hoe mundo, interpretationem B. Augustini verbum de verbo sequitur, quam perinde nihil opus est iterare, cum superitis integra habcatur. Gregorius II. P. Epistola 2 ad Leonem Isaurum Iconomachum, quae legitur tomo 3. Conciliorum Romanorum minii, atque etiam apud Baronium tomo nono Annalium. Ecce, inquit, tibi piauri ta Ecclesiarum scribo discrimen Imperatorum ci Ponti um.. nascetalis G samare , noe contentiosius esto. Nam quemadmodum Pontifex introspieiendi in palatium potestatem non habet, ac dunttiues, gra deferendi sineσue Imperator in Ecclesia introspiciendi, ta electisne in Gero peragressi, neque consecrandi, velSymbola Sacramentorum administranda, sed neque participandi absque opera Sacerdotis sed unusenymsique nostrum in qua vocatione vocatus est a Deo, in ea permaneat. Viades, Imperator, Pontificum Vmperatorum discrimen. quipiam to Ufenderit, domum ejuspublicino spolia ,solam illi vitam rebnquens tandemque iliam etiam vel si pendio necas, vel capite truncas, vel relegas,
Pontifices non itis; sed ubi peccaverit quiso confessu fuerit, suspendat elamputation capitis loco Euangelium ρο crucem ea cervicibus circumponunι, eumque tanquam in carcerem, in secretaria, sacrorumque vasio
rum aeraria coliciunt, in Ecclesia diaconia in Cathecumena abigant, ac visceri .eorum jejunium, ocul vigilias, ta laudationem ors 6- -- dicunt eumque probe castigarint, probeque fame ass/xcrint, tum pr riosum siti Domini corpus impartiunt, sancto illum sanguine potant. Me ad Dominum purum insentemque transmittunt. Vides, Imperator, Ecclesiarum, Imperiorumque discrimen. Quibus in verbis sex eminent
notabilia. rimo poteitatis Ecclesiasticae xpoliticae discrimen secun dum causas principia superius explicata. Nimirum quod Ecclesia praesit animis, proinde tota spiritualis sit haec temporalibus &corporibus, ideoque gladio materiali armetur ad absolute cogendum quod imperat. Secundo demonstrat Pontificem minime donatum potestate introspiciendi in palatium, atque dignitates regias deserenis di. Ergo nec etiam auferendi, quia contrariorum eaaemcst ratio. Ex quo datur intelligi merum esse commentum quod dicitur Gregorium II. Leonem Ilaurum abdicasse, absolvendo Italiae populosa
242쪽
x. M sauc EMPORALIBUS. I solvendis Imperatori tributis, sacramento fidelitatis. Credo ouidem illum id potuisse suadere, vel etiam de facto suasisse Italis, ut jugum excuterent: at jure aliquo potuisse Leonem abdicare aut de facto abdicasse pernego. De qua re infra pluribus Tertio quod
ait Imperatorem non habere potestatem introspiciendi in Ecclesiam,&c. Verum est ut se regularibus vel etiam spiritualibus rebus tractandis aut constituendis immisceat falsum autem, si negare velit illum auctoritate pollere cogendi Ecclesiasticos ad Canonum observatio nem. Quam vero potestatem Magistratus politicus habeat in sacras electiones, dicetur infra lib. . Quarto notandum apprime Imper torem per vim externam absolute cogere etiam eos qui crimina non confessi sunt. Contra Ecclcsiam ubi aliquis peccaverit confessus fuerit, solam injungere poenitentiam, c. Idco enim praevia spontanea esse debet criminis contessio, quia non dominatur fidei. sed adiutrix est gaudii Christianorum. Quinto isthinc liquet ante Caroli Magni donationem, Ecclesiam Romanam nullos habuisse carceres, quando Gregorius narrat peccatores crimen suum consetas, eoniici solitos in secretaria, vasorumque sacrorum aeraria velut in carcerem. Sexto patet saeculo Gregorii II usum Calicis adhuc permissum fuisse populo; siquidem Post poenitentiam exactam peccatores solitos pasci pretioso corpore Domini, iotari sacro sanguine
In Synodo octava generali actione 6 sub sin rivo vicariise diu morientalium Antiochiae microsolymorum clare demonstrant potestatem Ecclesiasticam nullam vim habere cogendi. Et nos quidem , inquiunt, ,rration .rbilia animant a pasceremus, fortasse coacte ac violenter tractaremin ea, ducentes erram quo nollent quonsam vero raraonabile animal est homo, potius admonitione ducendum. Quae oratio sentcntiae Chrysostomi supra explicatae conformis est. Hie isto testimonium Hinc mari Archiepiscopi Rhemensis impendo iam supra lib. I. cap. q. laudatum ex Epistola ad Adrianum II. Papam; eo se lector conferat. Nicolaus i. P. Epistola et 7. militum Christi est Christo servire: militum vero seculi, saeculo , sicut scriptum est Nemo militans Deo implicat se negotiis saecularibis. Quoussecuti militesseculari militiae udent; quid ad Episcopos ' milites Christi, nisi ut vacent oraston 'Idem Nicolaus I. PP. Albino Archiepiscopo 3 quaest 2 can. In
243쪽
12 DE POTESTATE ECCLΕs fluatium non habetis spirituasem, qui non occidit, sed vivificat. Joan nes VIII. an porro 6 quaest 3 allicrit Ecc am corporatia nescire. arma, solamque Dominum ta propugnatorem suum, quando eιplacuerit misereri , patienter expectare. Quae testimonia potestati ministeriali spirituali Ecclesia plane consorinia sunt, demonstrantque hos Pon itifices tenuisse Ecclesiam nulla potestate cogendi extrinsece praeditam
Oecumenius in cap. I. posterioris Epistolae ad Corinthios ad hare.verba Non dominamur vestrae fides, hoc est, inquit, obsidem non δε- minamur vobis sis non propterea facti su Meisi, ut subjiceremini ae
uniremini a nobis. Nam si etiam id fuisset, ipsi Meselissetis; ne vin
parcera aut punire causa dei. Et aliquanto inferius: Quoniam arrorantia videbasu esse quod dixeratparcens vobis: Illis enimparci qms a sever quos auctoritatem habet curat hoc ta ait: Non quodpotestatem babeam in dem vestram dixi parcens vobis fisi siquidem mentia est aeeleelionis nec quisquam nolentem cogι ad credendum Sensus est voluntatem a solo principio interno efficaciter moveri, ut alias dixi
Idem ibidem super cap. Io in haec verba arma militiae nostrae non sunt carnalia eadem plane habet cuin Chrysostomo supra laudato. Theophylactus congruenter ad causas essentiales utriusque potestatis apposite docet cap. 22. in Matthaeum. In corporatibus ta an extemnis obediendum esse rei in internis autem spirituis sti Deo. Habes , Lector, continuationem traditionis Ecclesiae super doctrina Euangelica de potestate ministeriali spirituali Ecclesiae ab Apost Iorum temporibus ad nonum usque saeculum, aut circiter quae doctrina quamquam conturbari atque interrumpi coeperit Gregorii VII saeculo, nihilominus ipso vivente non defuerunt viri sancti imi doctissimi, qui illius conatibus acriter repugnarent, atque doctrinam orthodoxam assererent e quorum Princeps Petrus Da mianus S. R. E. Cardinalis extitit. Quo enim tempore Romani Pon tisices sese negotiis saecularibus immergebant, atque etiam bellicas expeditiones instruebant, Damianus luculentissimam seripsit Epistolam ad oldericum Firmanum Episcopum, in cujus sinum uberes fi tus emandit propter status Ecclesiae conturbationem demonstratque neque Imperatores debere, quae sunt Sacerdotum attingere neque vicissim Sacerdotes, quae sunt Imperatorum. Porro hanc Epistolam
leges libro Epistolatura Damiani Epistola ν. apud Baronium
244쪽
x. RE AUD TEMPORALIBUs. 22 Itom. 2. Annalium ad annum Christi ros . cujus Epistola particulam exscribere iuvat Sicut ergo ipse De Filius cuncta mundi furentis obstacula non per distracti examinis ultionem, sed per invictam superavit Inconcussa putientia festatem ita doce mundi rabiem potius aequanimiter ferre, quam vel arma corripere, elidenti tisionibus responὰere , prae sertim cum inter regnum uacerdotium propria cujusque distinguantur fici, ut Rex armis utatur secub, cs Sacerdos accingatur1LHospiritu
li, 'us est verbum Dei. De seculi nempe principe Paulus dicit: Non necausa Lidium portat; Dei enim Minister est ιndex in iram ei qui malum agit Geras Rex, qui Sacerdotale usurpat officium, lepra perfunditur: Etsi Sacerdos arma arripit quod utique Laicorum es quis miretur ' Nam tamaoid idcirco ante Euangelium Euangetice vixisse dicitur , quia non
modo Semeita Saul, sed plurimis indulsisse hostibus uis invenitur, c. Si ergo pro de qua universalis vivit Ecclesia, arma ferrea capere pravais
non licet nusquam ferrea corripere arma conceditur quomodo pro terrenis transitorus Ecclesia facultatibus loricata acies in gladiis dobacchantur ' Porro sanct υιν Asm pravatini, areticos dolorumqste cultores nequa
quam perimunt; sed Mius ab eis pro fide Catholica peraminon refugiunt. Quomodo ergo pro rerum vilium detrimento suetis deum gladio petat, quem secum utique redemptum Christi sanguine non ignorat ' co. Ad hac si quis objiciasLeonem bellicis usibus se frequenter implicuisse Pontificem enihilominus verum esse dico , quod sentio. Uuoniam nec Petrus bhoc Apostolicum obtinet principatum, quia negavit nec David idcircὸ prophetia meretur araculum, quι thorum aliens vir invasit, cum bona vel mala non pro meritis considerentur habentium, ed ex proprii debeane
quatitatibus Iudicari numquid hoc loquitur vel egisse, vel titeris docuisse Gregorius, qui tot rapinas ac violentia Longobaruorum feritate est perpest'. Num Ambrosius bellum Arrianis se suamque Ecclesiam crudeliter η festantibus intuli, Numquid in arma Sanctorum quispiam traditur infuse
exisse Pontificum ' Causas igitur Ecclesiastici cujuscumque negotii leges di/imant fori, vel Sacerdotalis edicta confisi, ut quod gerendum est
tribunalibus judicum, vel ex sententia debet prodire Pontificum, in no frum vertatur opprobrium congressione bellorum. Huc usque Damianus concorditer ad docztrinam Apostolicam ab Ecclesiae Primitivae Patribus ad nos transmissam. Verumtamen si Baronio fides, haec illius sententiapenitus adversitu dogmatibus Cathobcis, quibus haeresis errore notantur omnes, qui ab Ecclesia Romana Cathedra
Petri e duobus gladiis alterum auferunt, nec nisi spiritualem conceduxi,
245쪽
222 DE POTEsTATE ECCLEsIAE UO S. Bemardo dicente materialem gladium qui tuum negat nonsatis mihi videtur attendere verbum Domim dicentis convertegi dium tuum in vaginam, c. Quae Baronii opinio magis lugenda quam confutanta et t. De duobus autem gladiis, mente S. Bernardi paulo pol videbimus. Quod si Damiani sententia dogmatibus adversatur Catholicis, eo ipso quod statuit Ecclesiam non habere materialem gladium, ut praetexit Baronius, quid fiet Apostolo affirmanti se non dominari fidei Christianorum i arma Eeeissa non esse carnalia e quippe quae intellectum captivent in obsequium Christi. Quid etiam usu eveniet Christo neganti regnum suum esse de hoc mundo Quid tot Sanctissimis Patribus supra enumeratis clare docentibus Ecclesiam divinitus nullum habere ius cogendi extrinsece Proculdubio hoc unum Curiae Romanae Principibus eorumque asseclis videtur propositum, ut regnum spirituale Christi in temporalem dominatum & principatum saecularem transmutent ac si Ecclesia a Deo jus cogendi per merum imperium obtineret cuius opinionis absurditas hac Apostoli sententia abunde confutatur Animatis homo non percipit ea aua Dei sunt: stultitia est Hi 'non potest intestigere, quia 'irιtualiter examinatur. Corinth. 2. Cardinalis Bellarminus de Scriptoribus Ecclesiasticis fingit B Damianum ideo Leonem IX. reprehendisse, quasi illicitum duceret summo Pontifici armis defendere civitates, in quas dominium habet temporale, de hac re monet Lectorem, ut tomum M.
Annalium Baronii vigeat. Sed de hac re non est impraesentiarum quaestio neque Damianus ambigit quin politico principi liceat suas Dynastias armis defendere; sed negat id Pontifici, formaliter ut Pontifex est, jure divino licitum, aut etiam eidem tanquani Duci militari sese bellis gerendis permissum esse. Nam ipse Leo IX. bello intererat, cum ejus exercitus a Norimanis est profligatus. Itaque Damianus hie carpit erroneam opinionem, quae suo saeculo invalescebat scilicet Ecclesiam jus habere gladii materialis, cogendi per poenas tempo rates cujus rei Baronium ipsum testem fero, quandoquidem ejus propria verba paulo ante exscripsimus Hercle Leo IX suo exemplo caeteros successores & praesertim Gregorium VII ad studium belli incendit idque postea adulatoribus qui Papam infallibilem praedicant, causam attulit propugnandi cuncta Gregorii VII acta veluti fidei Catholicae dogmata; ne forte Gregorius erroris insimularetur, quod sese estissime saecularibus negotiis, bellisque serendis immersisset. B. Anselmus Cantuariensis in cap. 25. Matthaei ad hunc textum:
246쪽
IN REBUs TEMPORΛLIBUS. 223 converte gladium tuum in vaginam,&c Nota, inquit,duos essegladios in Ecclesia alter materialis, adierspirituatas sed spiratualis non nisi volentes: materiatis vero etiam cogit nolentes plures enimgladio, quamsola Sacerdotati coguntur in Ecclesia Sunt 2 miniseri saeculares, a quibu temporalia ita spirituales a quibus debent tractarispirituatia Darur ergo materialisgladiiucarnatibus spiritualis autem ministris spirituatibus. Sed sicut non convenit Regibus, quod ad solam pertinet sic nec Episcopu qua Regis siunt,
exercere debet. Quod quia Petrus quifiguram spiritualiumgerat,materialem gladium quodammodo exercuit, dum auriculam servi amputavit, a Dominosncrepari meruit, unde βιbdit convertegladium tuum in locum suum.
Hildebertus Camo manensis Episcopus in Epistolis cinae tomo Bibliothecae SS. Patrum habentur Epistola o duos in Coena futile gladios hoc quoque legis Mintelligis. Unum quidem Petrus in Ma chum vibravit, dum Malchu in Chrsum nanus extendιt aeter vero eductus fuisse non igitur, apte profecto inventus est uterque apud ιβι-pulos Christi membrum enim Christi, Rex membrum Christi Sacerdos. Scienti loquor nosti gladium Regis nostι gladium Sacerdotis. Gladius Regis , censura curia Gla ι Sacerdotis, Ecclesiastica rigor disciplinae. Porro haec Anselini Mildeberti Coeno manentis testimonia de duo bus gladiis, plane iis quadrant quae supra ex Gelasio Papa retulimus. can. uomam dist. Io G can. Principe seculi 23. quast. s. Bernardus quem Adversarii suis firmandis dogmatibus habent ostentui, totum nostrum esse, rebus convincam necessariis libro a. de Conlideratione ad Eugenium cap. s. ex Gerardi Vossit recensione. Romana editione. Et nos igitur ut multum sentiamus de nobis, vel nobis impositum sensierimus ministerium non dominium datum, Sιsipis, eras contentus mensura, qua tibi mensius est Deus: quod amplius est, ama is est. Disce exemploprophetico praestaec non tam adumperandum, quam
ad factitandum quod tempus requirit. Disse sarculo tibi opus esse , non sceptro, ut opus facia Propheta Et quidem iste non regnaturus ascendit, sed extirpaturus, tac. Blanditur Cathedra, specula est. Inde denique -- perintendis sonans tibi Episcopi nomine non dominium, sed cium, tac. suod habuit, hoc deditIosticitudinem super Ecclesias numquid domin rionem p Audis Dum non dominantes , ait, in Cle , sed forma facti
gregis. Et ne dictum sola humilitare putes, non etiam veritate; vox Dominis in Evangelio Reges gentium dominantur eorum. Et infert vos
autem non sc 'Planum est Apostolis interdicitur dominaetus. I ergo tat , stibi usurpare, aude aut dominam Apostolatum, aut Apostolicu do
247쪽
perdes utrumque alioqui non te exceptum Eorum numeroputes, de qui bus queritur Deus sic si regnaverum ci non ex me Franc pes extit runt, ct ego non cognovi eos. Iam se regnare sine Deo juvat, habe so riam, sed non apud Deum e t sinterdictum tenemus, uiuamin edictum sui m or est vestrum, ait, a scut minor ta qui praecesse est,
sicut qui ministrat. Forma Apostolica hac est, domanatio interdicitur, in-ἀscitur ministratio, qua ta commendatur, ut exemplo M satoris, quia ungit: Ego autem in medio vestrum sum, sicut qui ministrat suuse jam itulo hoc inglorium putet, quo se prior Dominus gloria praesegnivit tmerito Paulinglormetur in eo dicens ministra Christi sunto ego. Caeterum in hoc testimonio Bernardi se nobis aniltiadversione digna sese exhibent. Primo quidem totam potestatem Ecclesiasticam esse pure ministeria em spiritualem, omni dominatione, hoc est absoluta potestate imperandi vel cogendisrbatam. Et nos igitur ut multum sentiamus de nobis, velnobu impositum senserimus ministeratim, mensuram quam hic commemorat presse ad normam causarum essentialium potestatis Ecclesiasticae, quas cap. I. hujus libri enodavimus, capiendam esse quique oontra faceret, Deo maturae repugnaret Nam quod ambus es, a ma-Dest Tettio ostendit potestatem Ecclesiasticam in charitate consistere, id est, non tam ad imperitandum, quam a Vactitandum quod tempus requirit Enimvero tota illius sufficientia in observatione mandatorum Dei consist. it. Quare Praelati lumine morum atque exemplo bene vivendi praelucere debent audi ipsum non domanantes in Gero,sted forma facti gregis. Quarto urget haec ad verbum rigorem esse capienda juxta causas essentiales potestatis Ecclesiasticae, inquam:
Et ne dictum sola humititate utes, non etiam veritate, vox Domni est in Evangelio Reges Geniuνm dominantur eorum e . Quinto demonstrat
dominium Ministerium tanquam duo contraria inter sese opponi; atque illud potestatibus saeculi quae jus vita Mnecis habent in subditos necessitate imperant convenire ait alterum vero Praelatis qui animis praesunt, ut eos Iege Euangelica perfundant captivent in obsequium Christi per actus hierarchicos, ut toties nec dum sufficienter inculcavimus. Sexto deberent Curiae Romanae principes, eorumque adulatores ad haae verba S. Bernardi expavescere Iam sregnare Me Deo juvat, habes gloriam, sed non apud Deum: Non te ex ceptum illorum numero putes, de quibus queritur Deu sic L regna-runt, Dissiliae by
248쪽
vunt, non ex me Trincipes extiterunt, ego non cognovi eos tac.
Nam ut supra ex Chrysostomo, aliisque patribus antiquis docui rotestas Ecclesiastica cum potestate cogendi extrinsecc xpers sit, ercle si proprie loqui velimus, non principatum, sed purum mini
sterium constituit neque excommunicatio coactio, sed tantum modo exclusio est a communione Ecclesiastica, ut probabitur. At vero insultant adversarii S. Bernardum eodem in opere libro . cap. q. docere gladii materialis dominium esse penes summum Ponti ficem, omnesque Principes Christianos illum ad nutum Papae teneri distringereri recondere. Contra rependo Sanctissimum Abbatem nihil omnino in hac parte dominatui Curia Romanae, sed potestatiministeriali spirituali Ecclesia patrocinari. Enim vero cum opinioni de abdicandis Regibus a Pontifice, qua Gregoris VII seculo increbue rat, aut nollet, aut non auderet aperte obloqui, eam quidem sibi porSchematismum oblique debellandam proposuit sicut om nos veritatis amantes facile ex analysi ejus contextus cognoscent Dracones, inquis, me monespasicere, ta scorpiones, non oves propter hoc, inquam, magis aggredere eos, sed verbo, non ferro Uuid tu denuo usurpare gladium tentes, quemsemeljussu esponere in vaginam 'quem tamen qui tuum negat, non satis mih videtur attendere verbum Domini dicentis sic converte gladium tuum in vaginam Tuus ergo si e tuo forsitan nutu, si non tua manu evaginandus. Alioquinfli nullomodo ad tepertineret, ta dicentibus Apostolis: Eccegladii duo, hic non respondisset Dominus , satis est. Uteraue ergo Ecclesii spirituriuscilicetgladius ta materialis: Sed is quι-dempro Ecclesia ille vero ab Ecclesia exercendus est Ide Sacerdotis cis militis manu Sed sane ad nutum Sacerdotiso Iussum Imperatoris , a hoc alias. En locus Bernardi integer, qui quidem primum docet officium pastorale in eo consistere, ut verbo non serro grex pascatur. Quare ac rc mde aculeatam hanc praemittit reprehcntioncm uuid tu denuo usurpare gladium tentes, quem semel Iussus sponere in vaginam rqua correptione dogmata Gregorii VII. Iam paulo ante a Petro Damiano oppugnata convellit. Nihilominus ne Curia Romana eam ob rem plus nimio ostcnderetur, illam reprehensionem his aliis verbis confestim tegit atque emollit uuem tamen qu tuum negat, non satis mihi videtur attendere ad verbum Domini dicentis sic: Converteguiuum tuum in vaginam tuus ergo Sipse. Porro cum ibidem de gladio apto
usui mensae, quem Petrus a Christo minime habebat, sed illi ad usum piscandi, edendi peculiaris crat, agatur ad literam lubenter vel- Lib. III. Ff lem
249쪽
Iem rescire ab adversariis per quam dialecticae aut Theologia regu Iam eiusmodi culter, quem, ut dixi, Christus non dederat Petro, possit ad Ecclesiam pertinere, ita ut inde dogma Catholicum statui debeat scilicet dominium aut usum gladii materialis, vel utrumque pertinere ad Ecclesiam, Romanum Pontificem quando inter omnes convenit locos Scripturae allegoricos mysticos nihil omnino conferre ad constituendum dogma fidei, nisi alio loco literati, plano quidem & aperto corroborentur. Hunc ergo scrupulum velim adversarii mihi absque ullis cavillationibus eximant, doceantque qua ratione cultri oruos Christus non donavit Apostolis, proprii lini Ecclesiae. Caeterum ubi S. Bernardus affirmate dixit: Tuus ergo si e ,
continenter subnectitri Tuo forsitan nutu , etsi non tua manu υ ι
nandis. Quae verba nullo modo spectare possunt ad dogma, quo niam adverbiis dubitandi non solent dogmata constitui. Porro cum Bernardus se his verbis & placita&gesta Gregorii V LI.sgurate concutere sciret, ne Curiae Romanae quam suaviter volebat ad veritatem erudire, causam detrectandae eruditionis aperte praeberet, hanc aliam instruxit correctionem: Alioquinfinisomodo ad te tertineret, ta his dicentibus Apostolis: Ecce gladii duo , hic non respondisset Dominus, satis est, sed nimii est uterque ergo Ecclesia. Quandoquidem vir Sanctissiamus trudentissimus hic agit cum Eugenio Guria Romana, ut consuetum est cum Principibus4 potentibus viris, quorum actiones tecte atque oblique culpantur quibus aliquid in speciem etiam conceditur, ut ab injustitia avocentur. Neque putandum est hareverba Christi is satis est, ad litteram usum, aut dominium gladii materialis concedere Ecclesiae vel etiam designare satis esse Apostolis, quod duos habeant gladiosa cum nihil aliud demonstrent, quam
responsionem Apostolorum de duobus gladiis nullomodo quadrare menti troposito Christi tum allegoria utentis, quod non capiebant Apostoli unde haec formula satis est idem plane natae si Christus Apostolis praecepissct, ut sermonem de duobus gladiis supersederent quomodo Gallice diceremus ris assee de celar Ce 'est quarro de cela Aercle cum S. Bernardus non auderet diserte asserere gladium materialem ad Ecesesiam aut Pontificem ullomodo pertin re, quamdam rationem tensum excogitavit spiritualem, quo do ceret Ecclesiasticos jus habere innuendi vel annuendi, id est docendi suadendi, quando Principes politici gladio uti deberent ad gloriam aervitium Dei. Haec sunt ejus verba: Uterque Ecclesia,
250쪽
spiritualis silicet gladii is materialiso sed is quidem pro Ecclesia ille
vero ta ab Ecclesia exercendus est: de Sacerdotis is militis manu , sed sane ad nutum Sacerdotis, ta Iussum Imperatoris. Quare ipsemet Epistola rues ad Eugenium scribit se a Gallis delectum quasi in ducem belli sacri, ut Principes atque milites exhortaretur ad praelia Domini recte gerenda: sicque quonam sensu capiendum sit Ecclesiam utrumque habere gladium declarat hancque ipsam vocom usurpat Exerendu est nunc uterque gladii M. Procul dubio haec oratio Domini Lucae r a sui habet sacculum toliat, similiteris peram : qui non habet, vendat tunicampuam Sematgladium Pico enim vobis quoniam adhuc hoc quod scriptum est, oportet impleri in me: Et cum iniquis deputatus est Etenim ea quae sunt de me, finem habent. At si dixerunt Domine: Ecce duo gladi hic at ille dixit eis satis est.&c. Haec inquam oratio Domini tota est allegorica, nihilque aliud dogmatice indicat, quam gravissimum tempus persecutionum imminentium ob passionem Christici Firmandum animum magnis exemplis .constantia
Bellar minus de Romano Pontifice cap. s. Respondeo ad litteram nullam feri mentionem meo loco Euangelii de gladio spirituati vel temporali Pontificis ed solum Dominum itus verbis admonere voluisse Discipulos tempore passionuiuae in his angustiis ta metu futuros, in quibiti esse Folent qui tunicam vendunt, ut emant gladium, ut ex Theophylacto abis Patribus colli laur. Porro S. Bernarduis nisarim Papa m ι-ee interpretati seunt hunc locum. Haec ille: at si haec mystica est, ut est interpretatio, sequitur nullomodo posse conducere ad figendum dogma Catholicum, ut jam dixi, ioni facium cum universa Natione Canon istarum tota errare via, dum isthinc colligunt usum aut dominium materialis gladii Ecclesiae concessum Fateor quidem Ecclesiam jus habere innuendi , docendi, exhortandi Reges atque Principes Christianos ad bellum contra infideles aut haereticos, aliquo etiam in casu posse in pervicaces censuris agere, servata moderatione legis Euangelicae, de qua capite sequenti. At quicquam aliud Pontificem aut Episcopo jure divino posse in Principes qui dicunt, perinde faciunt ac si contenderent paedagogum, qui disciplinae Scholasticae moderatur, pueros lasciviciares , sibique parere recusantes, vita aut bonis paternis exuere posse. Quas militudine utor lubentius, quoniam ab eodem D. Bernardo usurpatur libro . de consideratione cap. I. Numquid vita villico, o parvus Dominus μb-