장음표시 사용
271쪽
a 8 Da o TR sTATE ECCLEs Iagedmeum in finem gladium portent. Quibus collectionibus ea nobis Parisiensis suppeditat, iue graviter adversarios remordeant. Hinc enim clare cognoscitur Regesin Principes Christianos tantumden imo etiam amplius veri atque indubitati habere iuris in corrigendo, exauctorando Pontifice, quantum ipse Pontifex sibi falso contra legem Euangelicam arrogat adversus Principes. Ex quo non possum satis Cardinales Bellarminum atque Perronium demirari, quod ad suae opinionis patrocinium Joannem Parisiensem abducere voluerint. Decimo tertio explicat quidnam sit gladium materialem stringi oportere ad nutum Sacerdotis juxta mentem S. Bernardi si quidem recte perbibet nihil aliud esse quam Ecclesiasticos nutu supplicatione essicere apud Reges Principes politicos, ut suppetias terant Eeclesiae. Quae omnia exemplis illustrat ostendens aliquos Pontifices abdicatos fui e ab Imperatoribus. Et 6 Regum . Regem Iovi Sacerdotes ad ea facienda coegis qua sua erant ossicis. Decimo quinto concludit totam potestatem, iurisdictionem Ecclesiasticam esse spiritualem, atque in censuris canonice ferendis consistere neque Ecclesiasticos quietium ulterius quod faciant habere nisi indiredie&per accidens idque comprobat ex cap. I 8. Matthaei. Eeri fiam non audieru, At tibi Aut Ethnic putaranus Subjungit Glosesarum atque Chrysostomi testimonia. Et D. Paulum I Corinth. s.&cap. r. ad Titum Miam conversationem G urta communionem cum haretis 2 excommunicatu prohibere. Nam clare docet hominem ha
reticum post unam fecundam correptionem devitandum, quia ille subversus est, c. itque Parisiensis nominatim notandum, quod Apostolus non dicit eombure, sed deuua hareticum, c. Haecque omnia ad poenas spirituales non temporales pertinere sicut & quae dicuntur Petro Joannis ultimo Pasce oves meas, tac. Hoc enim spiritualiter intelligi debet. Decimo sexto perhibet Ecclesiastico jure divino naturali praeditos esse potestate accipiendi necessaria addeb tam vitae sustentationem idque appellari jus percipiendi temporalia: neque ratione hujus juris Christianos quoscumque, vel etiam politi eos Principes dici posse subditos, sed debitores Ecclesiasticis, qui illis ministrant spiritualia quoniam Christus Mathae o pronuntiat omnem operarium esse dignin mercede sua: in postodus: Non a figandum esse os seri triturami. Quae doctrina apprime contra Bella minum militat cap. 3. adversus Barciatum statim initio, ubi persuadere laborat Principes Christianos hac de causa subditos esse Pontis- Dissilia πιν Ooste
272쪽
IN RE EU TEMPORALIBUS. 2q'ci, qudd hic illis imperare possit, ut necessaria ad vitam Sacerdotibus suppeditent. Quasi vero non longe aliud esset debitorem, Maliud subditum esses quandoquidem etiam pueri norunt Regem Franciae verbi gratia esse posse debitorem suis subditis cum saepe usu cveniat ut Reges a mercatoribus , aut aliis nummariis triconibus, vulgo sua anciarios vocant, pecunias mutuo accipiant, magnoque faenore redimant quibus tamen propterea jure dominii subditi non sunt. Sed sicut adversariis in more positum est semper cavillari, quaestionem iuris quaestione facti implicare ita Bellar minus in suo perlonato
Schulchemio cap. 8. n. roi persuadere vult hunc Joannem de Paris is fuisse Joannem Polliacenum, cujus errores damnatos fuit leprae texit a Joanne 22. Extra vagante Vas Electionis. Ex quo emcere vult non magnam haberi oportcre rationem auctoritatis illius, jussequc librum errores admixtos habere sic enim viro doctissimo Joanni Pariliensi apud imperitos fidem, sed frustra detrahere nititur, quia nulli plane sunt in eius opere errores Malius est a Joanne Polliaceno. Hic enim erat socius Sorbonicus Doctor sarcularis , cujus emgies adhuc hodie visitur in Bibliotheca Collegii Sorbonae, de quo alius erit dicendi locus. At Joannes Surdus cognomine Parisit ensis nomen dederat Ordini Dominicanorum eratque Pollia ceno antiquior, quippe sub Bonifacio VIII. Polliacentas sub Joanne 2 2 floruit. Porro Joanni Parisiiensi Doctori Scholae Sorbonicae ejusdem Scholae alios subjungam Doetores, ut pateat quaenam illis temporibus totius Scholae Parisiensis extiterit doctrina de potestare Papae in rebus temporalibusci ordiarque a Petro Alliaceno Magno Collegii Navarra Magistro, Ecclesiae Parisiensis Cancellario in quaestione resumptiva , quae extat true quaestiones quas idem Alliacentis edidit super Magistrum sententiarum. Ille ergo velitans adversus quemdam Magistrum Theologiae, qui in suis vcsperiis temere asseruerat . Petrum esse Monarcham in temporalibus, sicutis Christum: Ita suam argumentationem instruit promovet: Si Christus esset secundum humanitarem Monarcha regata tunc Petrus Apostolus sicut huccessit Christo in Monarchia Sacerdotali, sic Fuccedere debuisset in Monarchia
regab Constauentia videtur bona auia non apparet ratio diversitatis Sed constauens videtur falsum auia auod Petrus talem Monarchiam habuerit, non habetur ex Scriptura sacra: auare hoc asserere apparet temerarium.
At ille Magister quem Alliacenus debellat, respondet duobus modis: primo negando consequentiam cs assignando rationem iuver taris, d Lib. III. I i cendo
273쪽
2so DE POTEsTATE ECCLESIAE eendo quod ex eausa rationabili, qua tamen non habuit locum in Christo tempore nova legis, regnum divisum est a Sacerdotio scilicet ne Sacerdo res oratiis altius exercitiumspiritualis vita, negotin secularibus uel earentur Etheces , ut dicit, ratio Apostobri ad Timoth. a. Alio modo respondet negando Uequensistatum Non es inconveniens de Erato Petro sis quοθbet Papa 6- successore, intelligendo de Monarchia regali
quoad auctoritatem originalem architectonicam. Sed contra arguitur; quia
rima responsosit bona, ratio diverstatis in ea assignata Sequitur quod secunda responsio sit mala; quisper primam innova lege regale dominium
non est eum Sacerdotio nec Sacerdotes debent secularibus.negotiis impδε ra. Igitursummus Sacerdos non dominatur rati dominio temporali per quod retraheretur as exercitiospirιtuali,juxta illud Apostoli: nemo mititans Deo implica se negotiis saecularabus 2 ad Tim. 2. Sic una sponsio interimit actam. Tamen ad fundamentumsecundum, secundum responsioηemponit duas propositiones. Prima est quamvis Papa de jure divinois naturati utramque scilicet spiritualem stemporadem habeat jurisdictionem auctor
tative, non tamen aquatite' executive. Primapars probatur quia temporalia se habent tanquam dispositiones ad spiritualia. Igitur apud quem esplena auctoritas sepirituatium, apud istum etiam est avitorita ordinandi dore oratibus, oec. Item quicumque habet auctoritatem judicandide spisseruatibus ad illum etiam reducitur auctoritas jussieand de temporatibus.
ietur, taec. Antecedens probatur; quia temporalia non nis secundum spiritualia debent judicarius ordinari juxta illud Apostolici Corinth. s. Angelosjudicabimus quanto magis secularia Glossa id est de rebus saeuti, ad hoc inducit Decretales Extra g. suisisti sun legitimi cap. pervenerabilem. Item deducipotest ex iuctis Apostoli I Corinth. 2 dicentis quod spiritualu omnia judicat, citc. Secundaprobatur, quia in temporati bus Papa non habet meram executionem sicut in spirituatibus, sed solumio certis casibus habet executivam jurisdictionem temporalem, scut probaηt jura, qua tamen Magister ille non allega causa brevitatis. Tangit etiam ibi auctoritatem Scriptura Deut. 7. ex qua ranciadunt iura sicut ipse dicit:
quod cum in temporatibus iquidsuerit asscite velambiguum, tune est ad judicium Sedis Apostolica recurrendum, oec. Sed ista possunt apparenter Fulviis contra ipsum magistrum reduci, i quit Ailiarenus unde adprimam cs secundum simul potest dic quod temporaba, id est negotia rerum temporalium G seeuiarium, sicut principa
rus, dominium, vel jud cium coiativum, non disponuntur, nec ordi
274쪽
IN REBUsTEΜPORALIBUs. II soli prius siegato: Nemo mibiani Deo, e. Dicit Glossa Ambrosi quod sicut nemo potest duobus Dominis strvire; sic nec Deo miluare inspiritualibus qui implicat se negotiis saecularibus quibusubet Et iucu quibuselibet , nullum excipiendo. . Item nec conclussit ilia auctoritas Apostoli Corinth. 6. Angelos judicabimus, tac. uia ibi alloquuur Apostolus omnes generaliter de Corintho ad quo scribebat Epistolam. Unde contendebant de secularibus judicibus, psos monebat ut ex coetu dehum aliquos 3udices constituerent; non quidem Episcopos aut Sacerdotes, sed alios, pro pter quoisubdit secularia igitur judicia si habueritis, contemptibiles qui sunt in Ecclesia, illos constituite ad judicandum, tac. Ubi Glossa secundum Ambrosumque Augustinum e contemptibiles, id est alique sapientes , qua tamen sint minoris meriti, unis quam Apostob vel Ministra Euange- tu. Rus constitue ad Iudicandum : Et causa redditur, quia Apostoli tab-bus non a sant. Unde etiam Glossa secundum Gregorium hi, inquit,
terrenas causas examinent, qu exteriorum rerum sapientiam perceperunt.
sui autem spiritualibus donis ditati sunt, terrenis non debent negotiis implicari. Et haec est etiam sententia Bernata ad Eugenium Papam lib. 2. cap. s. si autem ab qua dicta Sanctorum videantur innuere quod iudicia μ-rularia ad Episcopos pertineant; sicut etiam videtur innuere illa Decretalis Per venerabilem. Ad omnia talia posse dici, ea debere intelligi non de Iudicio coactionis sed de Iudicι discretionis vel hoc ad eos pertinere non ure nature aut divino, sed humano Npositivo, de quo adpraesens non est intentio. Item ista auctoritas piris aluomnia judicatis non videtur digna solutione, quia omnino est extra propositum nam Apostorus vocat sen itua lem, non Episcopum aut Sacerdotem, sed prout istinguitur contra carnalem, quod patet per illud quodpraecedit. Animalis homo, inquit, id est qui habet animam ad carnalia depressam, non percipit ea quaesunt spiraim Dei, id eli spiritualia Nec Apostolus loquitur de iudicio rerum secula rium, sid piritualium, quodpatet ex auctoritate quam allegat ex Ilaiae qo. Uuis enim cognovit spiritum Domini m. Item ad illam au foritatem Deuteronomii. Si di iis Sambiguum, tac. Potest dici quo loquitur de Sacerdotio veteris legis nec secundum senseum litteralem debet extenssi ad Sacerdotes nova legi propter causam pura tactam. Ideo per issam non βο-
eienter probatur quod ad eos pertineau Iudicium coercit Dum deIure divino.
Secunda propolitio Magistri est Uuod Sacerdos Apostolicus se halet ad Reges ta Principes sicut Archite tor ad Manuarios artifices probatur, quia Sacerdos Apostolicus habet cognoscere propter quid, stare leges regulas udicandi secundum quas Principes faculares debent populum
275쪽
regere murisdictionem exerceme nec possunt legibin uti qua eis aliquo,
do sunt contraria velearum impedιtiva. Sed quia Magister hoc dicit pura Doluntarre ne allegatione Scriptura authentica ideo non juste reputo enim clarum quod non probat esse de iure naturati aut divino, sicut nec alia Zctasiua me autem iucιι quod miratur de modo meo arguendi quemfeci in prima ratione, dicendo hoc non habetur ex Scrstu sacra Iguur tem rarium est hoc asserere Nam multa circa materiam Trinitatuo corporis Christi tenemur credere qua sacra Scriptura non expressit, sedperdoctrinam vocatim Apostolorum admones Ecclesia ad nos pervenerunt.
Guare, tae. Ad hoc respondeo quod in materia de qua loquimur erat umde hoc expressam mentionem facere, cum fit clarum quod nec ex doctrina vocali Apostolorum aut Traditione Ecclesia habetur, quod Christus aut Petrus, aut alis Apostolio eorum successores gesserint se tanquam Reges aut Principe temporales, nec quia eis imposeuerunt leges aut regulasIudiciales, nec quod circa eos judicia saecularia exercuerint , sed suis legibus judiciis se humibtersubjicere voluerunt Nam Christus per Alatum κι- carium Romani Imperatoris se inuit judicari Et licet forte signistraverit si pia injustum judicium , non tamen contra Vseum tanquam contra non jussicem reclamavit imo per hoc quod dixit ei: Non haberespotestatemustam adversum me, nisi tibi datum esset desuper Joannis Io Innuere videbatur quod haberet potestatem ipsum judicandi, ta hanc desuper id
est a Deo secundiιm Augustinum. Petrus etiam non scebat totum mundum in temporalibus Abi esse subjectum, sed loquens de principibus saeui
ribus dicebat Obedite Dominis vestris etiam D scosis I Petria. Et Paulus: Omnis animapotestatibus ublimioribus Fubduasit. Rom. I 3. Et dicit Omnis anima, id est omnis homo nullum excipiendo. Ipse etiam ad Caesarem tanquam adjudicem appetaruit unde dicit ad tribunal Casarisso; ibi me judicari oportet Actuum a s Ubulosa quia, inquit, his est locus judicia, tae. Hi ergo eosderatis videretur esse temerarium dicere sess rere ita qua supertara recitataseunt, esse dejure divino, nisiad hoc cogat Ara
Secunia principatiter arguebam sic quod Christus secundum humani
talem habuerit totius orbis Monarchiam regalem, non convincitur ex Sc plurasacra, nec ex illis auctaritatibus qγώ ille Magister allegat: quia omnesari, cssi quasvnismiles, vel non dicuntur de Christo secundiιm sensum litteralem vel inteEguntur de Christo fecundum dimnitatem. Igituri diu tum est voluntariami qua facititate duitur, eademsaiastate respui tur: Et confirmazur quia ex Scriptura sacra 'parentim convincιtur oppo- Diqitia i Corale
276쪽
IN REBUs TEMPORALIBUs. 213 situm. Nam Christus interrogatus utrum Rex esset ' Respondit Pilato
Regnum meum non est de hoc mundo. Joan. I 8. Per hoc dans intelligere quod Vesecundum humanitatem, quantum ad temporatia qua mundana vacat, non habebat totius orbis Monarchiam regalem. Contra rationem
quia videtur replicatio essesolutio argumenti sui: De Magister replicat peratiquas auctoritates Trima est Apostoli Ephes. I. Ubi dicitur quod Deus, Pater Christum puscitaverit a mortuis, ta litam constituerit ad dexteram siuam in coelestibus seuper omnem principatum spotestatem fue virtutem,ta dominationes, tac. Et omniasuhecerit subpedibu tu, e ipsum dede .rit caput super omnem Ecclesiam, qua est corpii i u , c. Pro solutione istorum pono istam distinctionem, inquit Alliacenus, quod Regnum Christ sive qu regale dominium potest imaginari triplex. Unum Attice divinum per quod secundum divinitatem est Rex V Dominus omnium, scut Dei Pater. Et de is dominio potest intelligi ilia aucto-
ita Apoeat s. Rex Regum s Dominus dominantium Licet secundum glossam Christus habuerit scriptum in vestimento humanitatis: Rex Regum caec. Unde per communicationem idiomatum idem dominium quod conveniebat Deo, conveniebat etiam homini Chri lo. Nec etiam loquitur
ibi Scriptura de tali dominio de quo loquimur, scilicet de dominio temporati, sed de dominio regni terni unde glossa subdito ex Regum sci-tice super omnes sandios. Aliud est Christi dominium scilicet humanum, quod Christo convenit secundum humanitatem istud potestseubdistinguita intelligi duplex unum spirituale sive sacerdotale aliud temporale Hesecutire Despirituati sive sacerdotati regno loquitur salmista: Sedest vel thronus tuus Deus in saeculum secub. Elgenerable regnum sive impe rium Christi, de quo Propheta sunt loquuti istae ejus sedes aut thronus aut potesta Regis intelligenda sunt de regimine pirituati quoad salutem aeternam acquirendam, es non de temporia sive corporali quodpossetfaciliter ex Scripturis declarari Sedad prasens Fufii illud quod allegatur Hebr. i.
Ubi secundum Apostoli sententiam ista sedes vel potesta permansura est in faculum seculi, id est sinesne tac. Ad idemfacit allud Daniel. 7 .
testas ejus potestas aeterna qua non auferetur Et regnum qu quod non deseruetur sive corrumpetur. De temporati ergo G corruptibili regno non intelliguntur Scr*tura nec tale regale dominium dicunt Christoxonveniare Et maxime loquendo de genera regno totius mundi. Uuicquid sit de speciali regno Iudaici populi, de eo nihil adprasens; sed intelligitur de regno sacerdotati nec obstat si Sacerdotium regnum dicatur in Vetera Testamen-ro, cum etiam in Novo Petrus Apostolus Sacerdotium Christi vocet regata I 3 Sacer Digitia ' Corale
277쪽
as DE POTESTAT ECCLΕη IESaeerdotium suare, tac. Sed adhuc est aliud Christi regnum , is regale dominium, non temporati seu terrenum, sed coeleste saternum ae seu pernaturale seu miraculoseum: Et de agi dominio vel potestate inreligunturha auctoritates I ad Ephesos suod Deus seuhecerit sub pedibu Christi
omnia, ct Vsum dederit caput sever omnem Ecclesam, e. Item Hebr. 2. Non enim Angetis subjecit Deus orbem terra sed Christo quem paulo minus ab Angelis minoravit Uc. Item Matthaei ultimo: Data est mihi omnispotestas in eoeloo in terra qua omnia non pertinent ad dominium humanum, seu temporale vel terrenum de quoad prasin loquimur, sed ad dominium regni aeterni, quod Christus in sua passione meruit, unaciliat soli Philipp. a. Humibavit semet Uumine Tropter quod Deus exaltavit iam, ta dedι ills nomen, quod est super omne nomen, ut in nomine Iesu omne genu sectatur coelestium, terrestrium si emorum. Hoc ergo δε- minium luet Christus ab ingant sua conceptionis habuerit secundum at
quos tamen non nisi rarias supernaturaliter ac miraculose usu ui iri, s-cut in ejectione damoniorum,n porcos, 'praecipitatione porcorum in mare.
Marci s. In arefactione sol ea Matthaei et i ta aliis qui fidam factis miraculosis ad confirmationem deita sua divinitatis, ta non ad ostendendum potesarem stu auctoritatem humana me em Principatus, tac.
Tertio principaliter a sebam. Sic Christus tenuit aritissimam paupertatem statur non habuit Monarchiam temporalem seu regalem Consequentia tenet, quia arctissma pauperta excruci tam 3n proprio quam an communa omne dominium temporalium re um: Et per consequens regale dominium Antecedens patet, quia Chrsu tenuit servavit omne,
lud quod ipse ad Euangeluam perfectionem pertinere docuit Iuxta illud Astuum i Capit Iesmisce eo docere: Et ipse docuit arctssimam paupertatem ad Euangelicamperfectionem pertinere. Igitur, c Confirmatur antecedens probando per octo meria, quod Christus factoo verbosammam paupertatem docuis. Primo ait per Prophetam, paupersum ego, sin i boribus a Iuventute mea. Psal. 87. Secundo Propter nos egenu factus est. 1 Corinth. 8. Tertio insua nativιtate omnia paupertatis signa osten- ἀι Invenietis infantempositum in praesepio Lucae 2. Quarto darit vulpes Disa habent Νικι autem hominis non habet uia caput retinet. Lucae His ergo attentis cum ex scriptura area quod Christu sesecundiam humanitatem ostenderit se in omnibus esse pauperem, mirandum est quomodo aliqui dicat ipsum fuisse Monarcham totius orbis egem temporalem, cum etiam se esse Regem negaverit Joannis i 8. a turbis regnum respuerit Caseris 1 erm recognoυπιι Reddue qua sunt Cas Dissiliae by Orale
278쪽
INRAB Us TEMPORALIBUS. 23 sint, Caesari, Matthaei 22 tac. Nam licet Christus quantum ad usum a
qua tam in proprio quam in commum habuerιt: In proprio quidem sicut cι-bum, potum D estimenta propria: In communι vero loculos quos Iudas
servabat Joannis Ir. In quibi locusis secundum glossam Matthaei 8.erant communia sici cet Christo. Volu Tamen hoc certum est 3tiodiuistis seu in ollis quibuscumque rebiu te voracibus Christus ultra usum non habuit proprie dictum dominium sive inproprio sive in communa : Et quod sua acllisma pauperta quam docuito servavit, tale dominium excludu. Nam ubi dat consilium perfectιonis, dicens: si vis perfectu esse, csc. Nihil excipit, sed dicit: omnia quacumque habes, da pauperibus e nec adiutproprium etcommune, sed universister hoc intelligit. Ideosignum universale ingeminat dicens: omnia ta quacumque. Igitur tale dominium non habuit, nec habere voluit, tac.
Verum haec Cardinalis Alliacent sententia quamquam adversus plenum, directum dominium in temporalibus decertet, nihilom nias aeque etiam in directam opinionem Bellar mini labefactat , qui quidem non modo dominium, verum etiam usum gladii materialis Summo Pontifici ad cogendosis abdicandos Reges Ecclesiae parere detreetantes arrogat contra causas essentiales potestatis ministerialis spiritualis Christi, quam solam Ecclesiae reliquit, estque jure divino naturali omni facultate cogendi temporaliter orbata, sicut etiam probat Allia cenus, qui eam ob rem solum judicium discretionis Eccletiae in temporalibus concedit coactivam vero potestatem omnino denegat nisi forte secundum jus humanum, quatenus Ecclesiastici ex Principum Christianorum indulgentia Wconcessione aliquam habent jurisdictionem Hominium temporale. Certe in hac doctissima quaestione resumptiva Cardinalis Alliacenus omnia fundamenta recentiorum Theologorum de potestate Papa in rebus temporalibus
Gersonius Magistrum suum Alliacenum sequitur libro de potestate Eces eliastica, consideratione 4bi de Excommunicatione disserit. Sunt qui dicunt, ait, poenam hanc esse ultimam quam infigere potesta clesiastica potesta jurisdictionis ex institutione Christi seia primarii fiequod non extendatur ad incarcerationem, nec ut aisquis adyuduetur morti,
mel sagesi corporati sed facit hoc Ecclesiasticus, dum facit ex concepone
Principum Uuemadmodum multam ob eorum devotionem 3urisdiectionis temporalis auctoritatem Clerus accepit et qua nihilominus Iurisdictio eicenia
pura dicitur spirituati : sicut acclesiasticorum bona remporalia propter dedi
279쪽
prῬομιoms, primitia 2 decima. Ibidem aliquanto inferius ostendit excommunicationem periculo se scandalo se usurpari ad defensionem rerum temporalium, cum
natura sua spiritualis, propter finem pure spiritualem instituta sit Quae omnia congruunt doctrinae Magistri Joannis Parisiensis, cujus habes supra analysim me autem applicatio gladii spiritual ad defensi
nem temporalium, μι confusionem magnam in Eccle , si vilipensionem vel contemtum Euangetica filius censura, qua excommunicarisnualia in est extreme formidabitur si denique laqueos animabus multorum magu quam sal rem opinisualem induxerat velinducat, experientiam testem voco, n-
Ibidem Consideratione 1 2. Fotestas Melesiastica Papatu non ita habet dominia jura terreni mulo caelestu imperii, quod ptis ad libitum suum de bonas Clariorum: multi min. Laicorum disponere quam-- concessi debeat quod h.ibet ommmm quoddam in eis regitivum, Arectivum , regulariνum ordinativum. Declinationem hujus Consideratio innu, quam discretis moderatrix atque mediatrix ponit inter errores oppositos, dum facere meduarer, occurrere visa est protinus in ipse meditationumea secreto duplex improba pestu. Nomen umin, detractio tivida no men asterim, adulatio subdola. Frima potestatem Ecclesiasticam deprimens subquiebat temporali altera ustodebar in immensium, velut adsimilitudinem Ahilsim confundens jura cujusιbet alterim potestatis. Tolu,
tolle, lamat detractio temporalitatem omnem, j- vel dominium aba
clesiasticis suare ' quia sic instituit Christin, Uin ista vox est nisiquis
renuntiaverit omni quapossidet, non potest mem esse disicipulin Consurgit ex a orso blandiens subdola adulatio re ad aures Ecclesiasticorum, praecipue summi Pontificii insusurrans Aquanta est, quantactustimilia Eeri astica potestatis tuas o Sacer Clere, quam nihil est secularis auctoritas tua comparatas quoniam sicut Christo coliata est omnis potestas in Catio in terra , si eam Christus omnem Petrosusque Fuccessori dereliquit, undeo nec Constantinus quicquam Sylvestro Papa contutit, quod non esset prim suum; sed reddidit injuste detentum. Porro sicut non est potestas,isia Deo, si nee ia qua temporalis vel Ecclesiastica, Imperialis vel Regalis nisi a Papa in esin femora scripsit Christin Rex Regum, Dominus Dominantium t de cvj- potestate disputare instar sacrilegii est cui neque quisiquam dicere potest eur ita facu fletiam temporalia omnia, a clesiastica bona atque dominis mutaverit, diripuerit, distraxeris. Men
280쪽
x RABU TEMPORALIBUS. 217tior, si non inveniantur hac scripta ab istis etiam quisvientessunt in oculusiuis: si praeterea non inveniantur fuisse per atiquos summos Pontisces haescredita Notum est illud Satyrici nihil est quod credere de se non possit, cum laudatAr: Diis aequa potestas. Et Eud Comici, de adulatore Hie profect ex stultis ins nos facit Sentiens autem adulatio quandoaue nimissa cognosci, studet quasi modestior sermone depressius uti, ut credibilior appare.it. Concedit secular potestat possessiones ta Iurisdictione proprias.
quas tollere nequit pro libito TVa recognoscit Constantinum velatios Principes aliquid Ecclesa noviter contulisse, nihilominus traditqu)d Summus Pontifex supremus est Monarcha nedum in spirituatibus sed tempora5bus, habens potestatem hanc immediate a Christo: Sed alis Reges omnesta Principes suam recipiunt domin.ιtionem ab eo, ta solum medιate a Deo. e lioquin ut monstruosius esset hic mundus, haberet tot capita qua non sub unico regerentur rediretque Manichaei deliramentum ponentis duo principia unum bonorum abud malorum 2 temporalium unde Usicut corpus est propter animam, sab anima vivito regitur Sicpotesta sarcularis propter sipi itualem, a qua recipit suum esse Mitimum suam au ctoritatem spiritualem qui negant velimpugnant, sue intus, sive foris Ecclesam, possunt gladio vel spirituali excommunic.itionis, sicut Cathotici, vel debedationis sicuti deles ferira ta eorum dominia vel bona in alios transferri. Hanc aestim itionem habuisse visius est Bonifacius VIII inue dam Decretati Et in hac fundari putatur ab aliquibus Dominorum Pr tenorum adversus infideles debellatio suorumque bonorum c domimorum conquisitio Putatur ab abis depositio unius Regis Francιaper Papam Zachariam hic es undata, tanquam Papas quipossit tranferre Reges ta regna. Rursus animadvertens adulatio durum esse multu hunc sermonem, Gudeo minus credibdem, studet loqui restrictius, concedens quod sicut ante Pearum fuerunt apud infideles vera dominia, quemadmodum irror abilis auctoritas Sacra Scriptura ta Euangelica narreationis testis est, c. Tandem miseerante Deo moderatrix discretio collustrata lumine legis Euangeti
cae medι..m ac Regiam viam tenens inter devios errores extremos detractionista adulationis ponit hanc considerationem duodecimam cum prιoribus tanquam signum aliquod ostensivum itineris recta, ne forte offendant ad lapidem erroris pedem suum inquisitionis scrutatores veritatis. Unde dic miu Ecclesiasticosi capaces esse lonorum temporalium multa ras ex debsto, non ex eleemosna pura competere: cs non debere eos coercerι vel spotiari per secularem potestarem, tac. Postremὸsui se terminis itapotestas Ecclesiastica coerceat, ut meminini potesatem scularem etiam apud insideles