장음표시 사용
281쪽
24 DE POTAsTAT ECCLESIAE sua habere propria jura,sua dignita es, sua leget, sua judicia de quibia occupare eiecte stica potestaι non rasumat uri .rpet, nisi dum redvinis dat bustus potestatis .cularis in impugnationem des ta blasphemiam
Creatoris, ta an manifestam Ecclesastica potestaris murram. Tune enim attendere convenit ultamam h u consis ιιonis duodec/ma partaculiam rquod in his Ecclesiastica potestas habet dominium quoddam regitιvum, di restivum, egulativum cs oriunativum. Concludunt hoc, ta nihilsereat vidrationeso allegationes omnes snduci Folita, quὸd plenuudo potestatis Pap sis severior est, s omnem a m Ecclesiasticamo temporalem. ---μ, Me respectu potesta universab Ecclesia velgenerabs Concii legitime con gregati dicipossit major in amplitudine vel extensione; mayor in famhιωdι retitione;m oris morum reformatione in capite si membris;m o in rae citiva potestate; major in causarum fidei dissicibum ultimata decisione; maνον
denique,qui copiosior. Complectitur enim saltem virtuabier omnempotest remo omnepoliticum regimen, Papale Imper ale,Regale, Aristoreaticum, Democraticum, proutatias deductum est ex descrFrione Concilis Generatis.
In hac conlideratione Gersonius clare Bonifacit VIII. Extravagantem unam sanctam se continuo etiam potestatem in directam Bellarmini oppugnat, quando Ecclesiae relinquit solum dominium quoddam regitivum, ινλωum, regulativum ει ordinativum assiquentia coactione ext-rseca, quam fautores indirectae potestatis tribuunt Ecclesiae contra essentiales causas auctoritatis Ecesesiasticae, ut saepe dicendum est. Et ita etiam patet Cardinalem Perronium frustra ad causae suae patrocinium hunc locum Gersonii detorsisse qui solumiam od demonstrare voluit quonam sensu capi debeat hoe Nicolai pronuntiatum suod Dominus B Petro aeterea vita clavigero terrens multa caelestis iura Imperii commisereιt. s. 2 2 canone omnes Et De-eretalis Bonifacit unam sanctam concludit enim omnia quae pro Pa pae auctoritate in temporalibus adduci solent, nihil aliud efficere
stiam eclesiam domamum auoddam habere reoitatium directivum
juxta doctrinam Joannis Parisiensis, Athaceni supra laudatam rquod Parisiensis Cancellarius consideratione 4 libri de potestate Ecclesiastica ita confirmat Sunt qui dicuηι, ait, poenam Excommunicationis esse ultimam quam infigere potest Eccles ica potesta JursHEtionis ex institutisne Christi sola primaria, tac. De se autem hic loquitur in tertia persona. Cum enim tractatum doctissimum de Ecclesiastica potestate integrum is qualem habemus coram Patribus Synodi Constantiensis recitarit una dare operam voluit, ne curiae Romanae
282쪽
homines qui omni via ratione impedimenta reformandae Eccle si nectebant, sicut exactis liquet dicta sua gravitis acciperent,
inde occasonem turbandae reformationis captarent. Quocirca toto in hoc tractatum Bernardi aemulatione ad Eugenium, tecte atque oblique loquitur Gersonius, ut vel hujus duodecimae considerationis lectione innotescit. Porro cum potestas Ecclesiastica non se extendat ad eos qui foris sunt. I Corintn. s. Planum est illa verba Doc toris Christianissimi de quodam domini regiti vota directivo Ecclesiasticorum in res temporales, restringi ad illos tantum Principes qui nomen dederunt Euangelior si forte contingeret illos infestos esse Christianaeriorthodoxae Religioni. Hinc autem claret Gersonium eos improbare, qui putant solam Religionem orthodoxam iustum dare titulum regni atque principatus Nam diserte ait legitimas potestates politicas etiam inter infideles regnare, c. Quod autem perhibet potesta tem universalis Concilii saltem virtualiter omnem complecti potesta tem regimen politicum, Papale Imperiale Megale, Aristocraticum, c. Id lumen capit ex definitione Concilii, quam eadem consideratione tradit Gersonius statuens Imperatorem Meges, atque omnes alias Reipublica formas admitti debere ad Concilium lita ut nullus fidelis qui audiri velit, excludi debeat. Jacobus Almainus paritor Scholae Sorbonica Doctor hanc qua stionem fusius & clarius tractat atque omnem occasionem ambigon ditollit primum in medio quaestionis resumptivae, de dominio naturali civili Ecclesiastico, conclusione secunda, parte ultima, ubi disputat potestatem temporalem non esse annexam potestat Ecclesiasti- ea. Ultima pars est quod ex institutione Christi auctoritas Ecclesiastica nullam habet potestatem laicam annexam Illa proposivi patet auctoritate Eer nard dicentis Non in possessionibus sed in criminibus potestas vestrae Et
ex cap. novi dejudictis,ubi Innocentius ad Pracitos Franciascribens: Nouenim intendimus, inquit, judicare de seudo Musjudicium ad Regem pr-ctatis Sed decernere de peccato, cujus ad nospertinet ne dubιtatione censurat quam in quemlibet exercere possumus 2 debemus. Secundo probatur eadem propositio De ratione potestatis Laica est poenam civilem posse ιη
gere, ut sunt mors, exibum, bonorumprivatio, tac. Sed nullam talem poenam ex institutione divina insigere potest Ecclesiastica potestas mimo neque incarcerare, ut plerisique Doctoribus placet Sed ad seia mpoenam stirιtua
tem extenditur, utputa excommunicationem Rebyua autem poena quibus
uiis r deIurepurepositivosunt. Udicat aliquis adpotestatem Eccle-
283쪽
bus, ubi abrogatur lexpermittens praescriptio emfer cum mala me, breviter dicitur, prout habetur in glossa in regulam , possessor de Reguli juriaxn6. quod nullam legem civilem auferre potest seupremapotestate Ecclesiast, fungens, nisi illa contineat peccarum auemadmodum erat lex ilia prasieriptionis Et actus iste non est activ jurisdictionis civilis, sed Ecclesiastica . ad quam sngula peccata cohibere spectat. Idem Almainus libro de auctoritate Ecclesiae cap. 2. disterentiam potestatis laicae de Ecclesiasticae in foro exteriori assignans docet host' o primum distingui, quod una fit naturalis quantum ad institutionem:
astera supernaturatis. Secundo ex parte finis, quod unasi ad em natu ralem altera ad Mem supernatu Iem. Tertio ex parte poenarum, quia per unam corporalis poena dumtaxat infigi potest, per alteram spiritualis
praec/se suarto expartesuhectorum; quia unius capax est etiam in Hos alterius vero nusius capax est nisi sacro baptisemate regeneratus. Etiam una scilicet temporatis in infideles exerceripotest altera in solossideles. Item cap. 8 ejusdem libri responsione ad quintum os cndit Papae, fori r aliter ut Papa est, jus gladii materialis non posse convenire. Nam inquit, in terris immediate subjectis summo Pontisci, is quisus A
tifex nullum recognomi severisrem quoad temporalitatem, Fratores seu Iudices licite causas sanguinis exercent, ta non auctoritate Pontificis, necauetoritate alis us Principis laici, civmnusius in illum populum Iam haberetIurisdictionem;nec etiam auctoritate qua sit formaliter in Summo Pontifice absit enim dicere in Summo Pontifice esse formaliterpotestatem ad occidendum, cui Dominus usum gladi materiatis prohibuit. Ergo auctor rate quae olformaliter inpopulo. Nihil evidentius & certius ad directam aut indirectam potestatem Papa in temporalibus profligandam dari potest quoniam Almainus hic absolute negat Papam ut Papam ulla
praeditum potestate temporali coactiva, qualem Bellarminus, Suare malit auetores potestatis indirectae somniant, cum ejusmodi potestas coactiva in terris patrimonii Sancti Petri exerceatur auctoritate quae formaliter est in populo non in Papa, aut alio quocum, que Principe. Idem Almainus de potestate Ecclesiastica Laica quaest. I. cap. 9.eirca medium disputans an vi excommunicationis Papa possit destituere Reges. Primum in aciem producit rationes Guillelmi ocham, quem pasti m Doctorem indigitat, eumque statuere ait datam potest rem coercitivam Petro, ut unumquemquesideum per censeurat coerceret ad
284쪽
disina praeceptaservanda . ti Christum numquam dedisse auctoritatem
Petro aciquem Regem temporalem a iurisdictione sua deponendi. Ergo insa auctoritate quodcumque gaUeris super terram, promisit Petro potestatem absolvendi sacramentaliter staxand poenam spotestatem coercitivam ad observationem mandatorum Dei ta non ad Constia, non dedit potestatem Laicos uis proprietatibus ta dominiis privandi, scini usi contingere Principem secularem abuti resiua in perniciem Christianitatis vel sdei ita quod id abusu esset in maximo nocumento pro consecutione felia statis a temae Non negat quin in lati caseu Papa possit eum deponere, es ab DoLtores hoc negent quamvis doceant Papam habere solum potestatem
de Dranda ipsium Principem esse deponendum. Patet quia esst occasii quod ratione talis potestatis Papa ferretur in maximam verbiam δε illa pleni ludo potestatis esset multum .imnosa sitilectis, ideo illa esset etiam nociva 'Ripa , 5 subyeetis. Eis non est verisimile quod Christus es talem contulerit potestatem. Dices s neminem excepit his verbi, quodcumque ligaveris, quomodo audes aliquem exciperet Resipondetur quod Christus verbota exemplo es Apostoti docuerum aberua excipienda Reges dominantur vos autem nonsic, c. Simititer exemplo, quando voluerunt eumfacere Regem, e fugit Uuae Almain collectio geminam nobis exhibri sentent ram. Prior est Guillelmi clam asserentis Pap. im ab quo in ca u pose Reges deponere, tac. Fosterior anorum Doctorum , quorum in numero ipsemet Almamus est, abnegointium Porpam donatum tabpotestate Reges exauctoran H; cum solummodio innuere 2 declarare posit, quando obtigatio obediendi Principi minime populum obstringi, quae vera est Almaina plurimorum aborum opinio existimantium Regem apopulo abdicariposse, quam opimonem supra tibro secundo confuIavimus. Idem Almainus ibidem cap. decimo circa medium Tertium corolla rium quod sequitur est quod vitare excommunicatum quamum ad colloin cistionem c quantum ad illa qua sunt mere civili.ι, non videtur se de
Iure divino , sed solum de iure positivo, ut dicit clam. Item codena cap. IO. versiis sinem asterit Eces etiam suasi vetantum Virective, non coacti, aut coercitive iudicare de mediis nec ellariis ad beatitudinem: hocque Durandi a Sancto Portiano argumentum ita proponit atque diruit. Cuyus est de sine eiusdem pariter es de med is ad illum nem necessariu uuicare, Sc. Resipondet Joanne