장음표시 사용
291쪽
163 DE POTESTAT ECCLEs non est de hoe mundo. Et illa talo quod Chri secundum humanitarem est Dominus ommum, consequentia est invalida, simpossibile est eam probare Crebro enim vicarim non est tanta auctoritatis, quanta es superior. cusis est vicariin Ham Christin instituit Sacramenti dedit legem gratia, es potest reetoeare omne j- ῶνιnum positivum hoc tamen nonpotes
Idem aliquanto instar ex Francorumsuperiorem in temporalibin mi nime recognoscit propterea cum Ab Jurro Comitis Montispessulani tanquam cum inferiore dispensarepoterat. Sed dicis cumglossa cap. per venerabιlem: Non recognoscιt de facto, debet tamen jure. Hancglossamprobo esse Aurelianensem, uexim corruptivam quia sic Romanin Pontifex non Α Ο siciente respondisset Regem Francorum esseseupremum in suo regno in tem parabbin, ree. Oppositum asserenita maximum Pontificemo Reges ostiendis , cs eis nocumentum praestat. Ergo sapiens non debet illaiasserere. Quod non prosit Pontificibin manifestum est, quia facit eos quantum in se est sollicitos , ut diad mathematicum Imperium in temporabbin manui neant quia nonpatiuntur diminutionem in temporalibm ad se spectantibin vere vel apparanter feri Et si miniseratur eis materia rapiendialieni Imperii, quod numquam ad Mem deducerepoterunt, ut legimus de Bonifacio VIII contra Phitivum Pulchrum cs abis variis. Similuer est nocumentum Regibi in temporab spro fluis regnu defendendis in spissernalibus, quia multa mala tempore besti committuntur, Sc Demum sub finem huius quaestionis examinans argumcnta Innocenti III cap.
Solue de majoritate F obedientia, ubi Papa soli, ta Imperator luna comparatur, diciturque Zachariam Papam Chiluericum Regem deposuisse can. ab ιν cyι- 6. Responde argumentum ductum a sensi ustic cssimilitudine solis talana claudicare is debile esse, ac sufficere aliquam simiώ-tudinem onvenientiam nam sicut sol lumen suum luna communicat,
sic Mamis illustrationem in ambiguis sit Imperator a Pontifice accipit,ta hoc sufficit: ta resectitur argumentum in arguentes Luna aliquod men ex se habet, ut videmus in deliqui luna, cum solest in capite Draconis, ta luna in cauda. Et daro quod luna nihil habeat luminis nisi a sole, tamen insuentiam aliam habet super humida, cum medulia ossium snt in incremento luna majores. Idem patet de fluxu ta resuxu maris, tac. Sic dicitur m proposito quod Reges non habent sua potestates in mediate a Romano Pontifice, nec insuentiam ab eo ullam in temporati suscipiunt sed consensu populi, successione, electione, donasione velaba ιιι habent regna potestas enim terrena non sic dependet apotestate spisse
292쪽
1N REBUS TEMPORALIBUS. 2 9tuali maxime Pontificis, ut centurio Principe militia; sed sunt duae ρο-
restates non Abordinata, quarum neutra dependet ab altera: nam regnum
possidens non est asellus Romani Pontificis, nec Imperator illo modo est ei pubjectus, tac. Quod attinet ad canonem, alius, laepolitionem Chil-derici Regis Opponit Zachariam illum non deposivissesed regni Primatibus
illum deponentibus consensisse,dum Pontifcem ob reverentiam consuluerunt rconcluditque ex talibusfactis gutiribus, qua ex devotione ad Ecclesiam, tanon debito;urissunt, non esse trahendum aliquid in consequentiam; quemadmodum nec ex multis aliis, ut ubi Imperatores elegerum maximos Pontisi ces, tac Demum dicit locum de duobus gladiis Luc. 22. hyperbolice dictum esse quare ex ipso non posse trahi essica argumentum, su*ungitque Papam duos habere gladios unum actu scilicet spiritualem cum interdicit, ta excommunicat: alium in habitu, id estpotest rogare principes terrenos, quatenussibi
sint se vidis, Usic alium habet in habitu id est in potentia nec capitur hic ha-hitin capitur ab Aristotele in Ethicis caec. Quod si Papa intelligatur habere dominium in temporalibus casiuatiter, ta multum posse agere ad δε- positionem Regum suadendo, conssultando imo alios ad gladium provocando in eos, quando sunt labefacitatores mei, Geipublica Christianae prorsus inutiles. Hoc mitius ferendum est, neces alienum a dictis nostris. Si vero aliqui Reges cum populo se tradiderunt Romanis Pontifcibis , ut fertur de Anglis nihil ad nos, c. Hactenus Joannes Major, qui commentariis in caput Is Matthaei lianc controversiam uberius sub iisdem principiis, imo ferme terminis, discutit. Caeterum in hac collectione tria praecipue notanda veniunt. Primum Dato quod Christus secundum humanitatem esset
Dominus omnium, non sequi Petrum ei successisse in hac potestate, sed in sola ministeriali spirituali, qua tenetur Ecclesiam rogere conformiter ad jus divinum, naturale canonicum. Et ita depellitur hoc Bellar mini sophisma cap. 27 adversus Barc latum. Securus af mo ait, potuisse Dominum nostrum Jesum Christum tempore mortalitatis Da disponere de temporatibus omnibus, ta Reges atque Principes regnis do mimisique privare, ta hanc potestatem vicario suo sine dubio concessisse,
ut ea utatur quando necessarium judicaverit ad animarum salutem, quae μbpraecipue cura esse debet. Haec ille. Contrasecurissimus affirmo banc Te
larmini assertionem uri divino naturali, atque etiam consensu Catholico plane repugnare atque Romana curia Principem non audiendum insua causa. iterum notabile est Joannem Majorem apposite Imperium Papa tu temporatibus nominare mathen ιticum quoniam instar rerum
293쪽
x o D POTEsTATE ECLEsIAE mathematicarum vel potius chimericarum totum constat imaginatἱonibus & figmentis hominum obnoxiorum, quibus propositum est aeternae veritati illudere, ut sua fulciant commoda. Qua ex re cogitari nedum dici potest quanta mala, calamitates, bella, urbium at que provinciarum eversiones , hominumque interneciones extiterint: Idque Ioanni Majori causam praebuit justissimam conquerendi. Sed Deus bone, si duo parricidia Regum nostrorum vidisset, &scriptores hujus saeculi audivisset asserentes Papam non modo potestate Reges abdicandi, sed soccidendi praeditum esse, quid non dixisset ' Tertio observat Papam nihil posse ad Reges deponendos, nisi forte ad sensum superius allatum a Joanne Parisiensi, Almaino, scilicet ausicando activa passivis sic enim loquitur, hocssuadendo, consiustando, alios ad glassium provocando in eos Principes quodem tabefactant, es Christianam Rempublicam infestant. Quibus verbis potestatem indirectam Bellarmini profligat, quae absque vi coactiva, quam Major in Ecclesia minime agnoscit, subsistere nullo modo potest. Cardinalis Culanus observata discordia, quae inter Ecclesiasticam politicam potestatem grassatur, tres bisos de Concordantia Cathotica conscripsit, quibus demonstrat tandem in orbe Christiano omnia passim ruitura, nisi sese utraque potestas terminis a Deo natura
praestitutis contineat doletque magnopere adulatores extare, qui ea Summo Pontifici attribuant, quae illi neque divino neque naturali jure competunt. Certe lib. I. cap. χχ ait Ex hodiema dispositione Papatus atque Imperii costigi non multum superesse temporis ad diem Domε- ni atque Ecclesiam numquam ad eum caseum devenisse in quo nunc est:
quid Anostra tempora Uoebeia vidisset Deinde lib. 3 cap. I. asserit:
Opera diaboli scissemata inter utramque potestatem Imperium ci Sacerdotium Fuscitata, constare ex Euangetio inde Regni ataue Imperii ruinam imminere Hoc δ' ubi contigerit, tantam orbi conturbationem nascituram, ut omnia jura divinaes hamana atque censeura Ecclesiastica evertan rur, nultamque locum habere possint in terris, eamque ob causam omηe Orthodoxos in hocstudium semper incubuisse, ut trusam utriusque potestμ-tis hierarchiam concordi vinculo conservarent. Cum itaque institutas Deo ad regimen mundi cogitet itaque Summus Pontifex , ait, dum hac instinctu turbatoras pacu mentibus hominum suggeruntur, se ministrum ex humilitate exaltara quoiaue supremus aliorum ministerialem curam ha bet, non Dominationi Imperium, ac utrassue a Deo esse potestater, ac nostrogratia tempore vere distinctas, ut colaus Maximus Romanus Pontifex Dissiliae by Orale
294쪽
tifex asserit 96 distin z. .m ad verum, ta distinctione 97. eclesiis
mora confirmatur, tac. Eicilla fuit omnium Antiquorum opinio vera Et si dubia noviter exorta sunt ob sinistrum multorum complacendi stussium. Repetantur vetera. mosi gladi utriussu potestatem Papa haberet, non esset adhuc istorum intentio vere probata Imperatorem ab eo dependenter gladii usum habere tac. A quo , rogo, dependebat Imperium, Paulo appellante ad Casarem, aut Christo ipsium approbante, dum jussit dari Caesari
qua eyus erant Nec exaltat Papam Imperialis spontanea humititatis reverentia, propter Christum qui eum nominati honorat, c. Sed poti: sadvertat quod humiles Imperatores Catholici Romanum Pontificem scripturis soperibus, ut spiritualem Patrem scueodem animarum venerabantur. Multo etiam plures scriptura invenirentur quomodo 'manus Pontifex Imperatores honorare multo amplior gradu solitus fuerit, ut Agathonis Papa cum seuo Concilio ad Constantinum Epistola declarat, ubi dicitur omnes enim exigui Ecclesiarum Prasules vestri Christiani Nerii, famuli, c. Hoc ita Papa ut aliis sufficiat: mo recordetur capitis omnis anima, quod est Pauli I 3 ad Romanos ac etiam quantos honores consecutus est ab Imperio, tae Sussiciat et eminentia qua sol supra Lunam,ta anima est supra corpiua absque hoc quod Imperium non esse nisi per eum
ab eo dependenter affirmet. Si Regum cs Imperatorum dispositiones ac Imperi transationes, c. Forte ad hoc praesumendiim Apostolicum moverent sciat, nisi forti religionique humilitari obstaret, omnibus illis vereta clarissime responderi posse statiter quod forte hac mimme tantam potestatem absiquepartium contendentιum aut consiensi aut acceptatronean Papa, ut Papam arguerent. Non defuerunt antiam qua Henricum IV. Tasileae coranatum per Romanorum Legatos ab Excommunicatione Gregorii seu Hildebrandi defendebant: Etiam Apostolicae Sedis Caia natis pro tunc, ac cynoddam Concilium Roma pro tunc celebratum: Imo, Venera-B Basileensis Synodus tunc celebrata illa egit de eligendo Honorium Papam propter qua Henricus demum excommunicatus pronunti.ιbatur. Sic de ederico II. viro utique in Ecclesiastrenuissimo ac dei propugnatore scripta defensoriata fortia inveniuntur, ac tram de altis Imperatoribus acquievit sape Pontificibus populus ad obedientiae bcnum. Non haec trahantur ad potestatis elationem, nisi ut praehabitum est, ob delictumo peccatum Iuxta caput Vener em de Electione. Ista omnes quaestiones cessent. mplius sentiamus cum sandiis veteribus nostris praedecessoribus etiam temporalia donata Ecclesie, huic paci non praeponendo, sed potitis ad modum Leonis in Sνnedo, qui Othoni primo iῬιccesribus perpetu omnia resti Digitia ' Cooste
295쪽
272 POTEsTAT ECCLEsIAE restituit; quia tunc deficiente de s exorta turbatione conveniebat seperatorem de defensiorem potentem esse quando expedire videbitur facienda maxime hodie opportunum foret Imperium abundare deficiente enim defensore videmus quo tendimus su ciat Papa quod Imperium Ecclesia inommbiu compatitur: agit pro ejus tutela quacumque possibiliasunt, squaη-
tum eis vires sufferunt: non vi capit; non repetit donata, sed defendis tanutrit Sacerdotium, quod solum ut dignissimum veneratur,tac. Sacerdo rium quidem sanctum Imperio seuperadditum tanquam vera νιtalis anima corpor summopere venerandum est Deus enim spiritu est quiper medium Sacramentorum, quorum ministri sunt Domini Sacredotes, tanquam per
animaicorpori, id est fidei populogratisse conjungitur, ut homosit in Deo.
Est itaque omnis disputatoria commotio ad concordiam pacatis animis re
digenda, taperpetuostabilienda quia tota ista nostra Ecclesiae corpore Sanima juxta praefata constituitur , divino stiritu eamdem Ecclesiam per concordiam inhabitante si pirante uisi exspiritu Hvino, animasace dotali, ta corporemelium una omnium ebum Christi Ecclesia concordi-rersubsistat. Rupta vero harmonia, ac naturaliter concordanteproporιione,
ut notissimum est in quolibet vivente segregatur anima a corpore pracedente mortalifebre cs incurabili infirmitate. Ut in hac Cusani lamentatione ejusdem sensum percipiamus, notandum venit Apostolum posterioris ad Thessalonicenses cap. 2. Imperii Romani excidium pro argumento certissimi exitii mundi impendentis adsignavisse. Quandoquidem Patres Doctores Ecclesia haec verba Nam mysteriumIam ope Fatur iniquitatis tantum uisu tenet nunc teneat, donec demessio sat Grevelabitur iste iniquus, tac de Imperii Romani occasu interpretantur quem occasum tecte ab Apostolo designari dicunt: ne sorte gentes inde occasionem Christianos severius tractandi captarent, quos iamiam Imperii iotestatum saeculi hostes fingebant: Neque vero abs re est quodcusanus Imperium tanquam corpus, Sacerdotium quasi Christianae Reipublicae animam esse memorat atque ex ruina Imperii, id est corporis Christianae Religionis, brevi futuram mundi conflagrationem innuit quemadmodum qui corpus humanum Petri contabescere videret, facile Petrum statim moriturum colligeret; ut enim homo quamdiu corpore habitiore& bene valido est, actiones strenuas contra vero infirmas edit, dum languet, contabescit. Similiter quamdiu Romanum Imperium floruit, una quo
que Christiana Religio melid habuit atque ubique gentium,
locorum I inperii Romani adminiculo promulgata: Contra vero cadente Diyitiae by Orale
296쪽
x RE EU TEMPORA LIBUI. 273 dente Imperio ad paucos redacta est atque in dies magis e magis
potestatum sarculi, regnorum potentissimorum ruina redigetur. Cui Imperii excidio Curiam Romanam magnam fecisse accessionemeerto certius est. Curiam dico Romanam propterea qu5d Romanae Ecclesia id jam amplius adscribere non audemus tametsi Cusanus
post Frinsigensem Episcopum, multosque alios Catholicos Doctores adscribat. Verum saeculo Gregorii VII. Frinsigensis vixit, atque Imperii Romani, hoc est Christianae Reipublica propugnaculi
dilapidationem ita eluxit libro 7 historiae in prologo. Sicut Regno rum mulationes, ta ad ultimum imminutiones qui seu tussiequatur , quia non sin gravi scandalo dicere possumus: Deo apud quem nihilinutiliter ef- suere os relinquamus Hon desunt tamen qui dicant Deum ad hoc regnum imminus voluisse, ut Ecclesiam exaltaret. Regni quippe viribus, ac beneficentia Regum exaltatam cs dilatatam nemo ambigit Ecclesiam,
constatque non prius eam in tantum Regnum humiliarepotuisse, quam ipso regno ob amorem Sacerdotii, viscerato, ac viribus exhausto Non eius
tantum id est spirituali , sed uo proprio materiati scilicet gladio percu sum destrueretur. Uuod indicare vel discutere seupra no a vires est.
Videntur tamen Sacerdotes culpand per omnia , qui regnum seu gla di , quem is ex Regum habent gratia, ferire conantur. En inonis Episcopi Frinligentis sententia dc Gregorii VII. gestis. Deus immortalis i Ecquod est portentum scelus Ecclesiam temporali ditione, atque opibus Regum pietates munificentia locupletatam, ipsos Reges opprimere conari, quaesit colore quod sint tyranni, haeretici aut fautores mereticorum, atque aliis eiusmodi artificiis commentis, quibus duos optimos maximos Catholico Reges Franciae, ut carieros taceam Imperatores Principes Christianos
perfide ac scelerate oppretas oculis nostris conspeximus Profecto dum ad verba Apostoliri Patrum antiquorum explicationem de Romani Imperii ruina animum adJungo, ideoque Romanum Impe rium jam pridem Curiae Romanae molitionibus attritum, nec dum tamen mundi occasum venisse mihi persuadeo hanc Apostoli clausulam: cui tenet nunc, teneat donec de mediosat, c. Sic esse capiendam, ut Sanctus Paulus nobis adiunctum pro subiecto, id est Imperium degnum pro auctoritate politica, quae in ipso existit imperio, designare voluerit ac sensum esse tum mundi conflagrationem futuram, quando legitima potestate politicae, quae secundum legem naturalem imperant, sic sua exarmabuntur auctoritate, ut nec se nec
297쪽
27 POTESTATE ECCLEs suos amplitis tueri queant et quo in opere consiaciendo iam pridem mstertium iniquatam operatur, ut ait Apostolus Gamque in dies singulos magnum capit incrementum illorum artibus qui dictatus Gregorii VII. Sullam Coenae Domini cum aliis arcanis Curia Romanae placitis conserunt, in rem judicatam velut dogmata fidei Catholicae credenda mittunt. De quibus infra libro q. Haec igitur de primo notabili ex collectione Cardinaliscusani Seiaeundo docet Papam solum habere potetiatem ministerialem Et cum sit Minister humiliatione& charitate, non potestate mundana exalta
ri. Nam seupremin aliorum manseraalem curams habet, non domininsenu
s erium, ait supra autem ex D. Bernardo docuimus ministerium atque dominium esse inter sese opposita Tertio natura Messentia distinctam esse utramque potestatem atque eam esse omnium antiquorum sententiam, quam noviter exorti adulatores corrumpere Ο-
Iiuntur nimio complacendi studio. Quarto Christum sistendo se coram Pilato praeside imperii. Sanetum Paulum post Christum,qui iubet reddi Caesari quae sunt Caesaris, auctorasse potestatem imperii, dum appellavit ad Caesarem. Qumto, non debere gloriari aut esterri Romanos Pontifices, eo quod Imperatores propter singularem devotionem ad Christianam Religionem se eis submiserint,cum vi filii mplures Romani Pontifices reperiantur qui submisse admodum loqui ti sunt Imperatoribus, ut liquet de Agathone Papa in Actis P. Sy di, plurimis aliis. Sexto monet nullum ius acquisitum Pontificibus ex depositione Imperatorum quia, inquit, ni orae Religioni 2 hu--uat obstaret, omnibus illis vereo clari e respondera posse es abire
quod forte hac minime tantam potestatem absique paremm contendentium aut consensu ara acceptatione in Papa ut Papam arguerent. Sensus est,
pulum Religione permotum saepe partes Imperatorum deseruisse; quod certillimum est, docetque Religionem sortissimum esse telum ad percellendos vulgi animos, quod experientia plus satis confirmat. Nam inquit Cusanus Aequievit sepe Pontificibus popuias ad obedien-ris bonum. Quo referri potest illud Gersonii in dialogo pro actis Synodi Constantiensis. Desiderium paruoschisematis standita extinguenda saepe essecisse ut multa perferrentur, qua alvum nullo modo essentroieranda. Quam piam, charitativam tolerantiam Christianorum Curia Romana semper in suum privatum dominatum avide abripuit, non considerans piis viris propolitum'mecumque potius perpeti,
quam ullam viam schismati praebere: Recte enim a vulgo usurpatur
298쪽
IN A Bus TEMPORALIBUS. 2 sinulto satius esse infantem situm naso mucos 4 stirioso relinquere, quam ei nasum evellere atque sanguinem elicere: Et ita claret Curiam Romanam a permultis annis causam acti vam scandali schismatum inter Regnum Sacerdotium extitisse. Tostatus Abulentis Episcopus cap. 2o in Matthaeum quaestione 93.
hoc Christi oraculum cxponens. Frincipes Gentium dominantur eorum, c. ducumque Princiyatus Gentium quantumcumque justissimitimultum habet de honore, sideopropter magnitudinem exceszentiae es concupiscibilis, ta competit ei littera Christi scilicet Principes Gentium dominantur eorum quia ticet dominentur tyrannice, dominantur, id est Amι-n reputantur; quia propter excellentiam status smagnitudinem honoris
potestatis iudicantur domini subditorum ex modo loquend nostro taqui lores sunt, potestatem exercent in eos, id es operapotestatis sicilicet habent vim coactivam, quia habent potestatem incarcerand is occidendi, ta bona possessa auferendi, ta relegarrita deportare, ta omnia gen ra poenarum inferre quassubit patiuntur inviti, sista est veritas. Principatus autem Apostolorum non erat sic futurus, quia quiprimus esset inter eos, nihil plus de honoreis reverentia satu temporali habiturus esset quam subditi, sed ita pauper sicut illi potestatem autem non exerceret in subditos, quia non cogeret eosper poenas ad aliquid agendum, scdperexhortationem verbi Dra. Et ita nihilesset in Principatu Apostolorum propter quod concupisci posse sicut Principatuigentium quantumcump/e bonus e
ser, quia in eo erat dominarinpotestarem exercere, licet intend.at praecipue siubditis proficere. Sic dicit Origener: Inter vos autem qua si me , non erunt hec quoniam scut omnia carnaba in necessitate seuntposita, spiritualia autem in voluntate Sico qui Principes fiunt spirituales P, incipatus eorum in dilectione subditorum debet essepositus, non intimore corporati. Et ita recte ostendit Christω Principarum inter suos non esse conc- piscibilem sicut inter gentes. Hucusque Tostatus clare explicans sententiam Chrysostomi sui ra positam ciuod dignitates, Praelaturae Ecclesiasticae non sint deliderandae; idque uberius interpretatur quaestione 9s. Erat enim Principatus Eccles secundum quod a Christo institutus est omnisacularitate carens, hi concupiscibile habens non quidem divitias, non excellentiam Habere autem decebat multam sanctitatem
exemplaritatis, sollicitudinem ad providendum in spirituali. um omnia aperte posuit Petrus in Canonica prima cap. s. scilicet Seniores obsecro qui in vobis fiunt pascit qui in abii estgregem Dei, providentes non coacte sed spontainee secundum Deum, neque turpis lucra causa Fed volumarre,
299쪽
1 is o TR sTAT ECCLEsIAE neque ut dominantes in Gero, sed, formasacti gregis ex animo: In quantum dixit Pascit qui in vobis est gregem, ostendit semeitudinem Past rum providendo stirituali gregi suo: ta ista est propria conditioprasidentia
siticet ut sollicitus sit. Sic dicitur ad Rom. 22. Qui res in sollicitudine, in quantum dixit non coamesed spontanee , abstulit exercitium potestatis scilicet quod non deducerent homines ad bonumperpoenas, suo lentes credere non cogerent. Peccantes autem postquam credidissent puerberibus non castigarent, sed verbis deducerent, et pro eis Deum orarent, ut daret eis spiritum compunctiomsis paenitentiam ει resipiscerentiatiqueis diaboti. 2 ad Timoth cap. 2. In quantum dixit non turpis lucrura ria, abstulit divitias Principibus Ecelsa, scilicet quod non exigerenico lectas a subditis, neque trabina imponerent, neque lucrum aliquod inde expectarent, sed ipsime manibus suis iaborantes victum acquirebant. μcut Paulin Actuum I 8. 2o Nisiquando aliquid gratis dabaturpropter praaecationem. Nam ut ait quaestione o ante medium. Pecuit quod
pauperes essentis ingloris qui fidem radicabant, ut quicquid facerent,
rotum δυιnoveri adscriberetur; ita magis laudaretur Deus in conversione Gentium , cs non haberet Me nostra ullam calumniam : Et ita constituit Christus Francipasum inopem , quia nullas divitia diast Pra-LIιs. In quantum Petrus dicit non dominantes inclero abstutit excellen-riam eorum quantum adstatumo honoremo Imperium Miticet nonam-perarent quas Domini,sed ut aqualis Et ideo sola duo eis tradidit quae ia-boriosa sunt, sollicitudinem sanctitatem De Fossicitudune dictum est. Sanctitatem autem ostendit in quantum dixit forma facti gregii , id est debeant i feri velut quadam regula actionum , sis forma exemplaris quam sequatur popul- es hae est quod actiones fluuia relatorum tam
pura es emendata essent, quod nihil in eis inveniretur reprehensibile: tunc omnis operatio eorum poterat teneri ut regula ta exemplum, quod ad magnam sanctitatempertinebat. Unde I Timoth cap. 3 primam conditionem Episcopiponit, quodsi irreprehensebilis. Sicque est serma actιonum aliis. In Priscipatu autem faculari quantumcumque justo Inasunt contra ria Primo habet vim eoactivam ad puniendum delinquentes: mosi non punit, non est conveniens Principatur. Secunia habet isquam utilitatem, potestque exigere de bonis subditorum mertio habet honoremo Imperium ad quod supersubduos ita ut dominum eum H quo modo vocent, tac. Ideo Priscipatin quem Christus inducebat non est talis qualis Principatus Gen-νium, tac. Item quaest. O . profusissime in eamdem rem disputat. Et
alio rant post mediuui quaestionis exponens hunc textum Apostoli
300쪽
Is gaus EMPORALI Bus. 277 cap. 6 prioris ad Corint litos. Contemptibiles quisunt in Ecclesia, illos
constituite ad)udicandum, tac. Et ita verum est quod Praeciis Ecclesiae nu lam Omnino jurisdictionem cum coercitione exercebant tempore Pauti, neque criminatim neque civilem. Et ita erat ubicumque erant Christiani, qui
erant iuncsubdit Pontificibus siritibus. Ob hoc ergo Christus exprese dixit quod habentesprimarum inter Apostolos, non exercerent potesatem sicut Principes Gentium sed ministrarent exhortantes ter verbum bonnm ad observarionem Legi ta Iuris aquitatem: Subjicit quὸ si Chrsus dedisese Apostolis facultatem coercendi per poenas temporales, quod sequerentur sicandala; qui Principes Gentitium just eos persequerentur tanquam invaseres abenae urisZEtionis, ta hostes Reipublicae quasi aliena invaderent. Unde I Pctri . praecipitur ne quidquam hiciatur Christianis aliud qu.ιm Religionis Christiana professio. Nemo autem vestrumpatiatur quasi
homicida, aut fur, aut maledicus, aut alienorum apperitor: Si autem ut Christianus, non erube cat, glorificet autem eum in isto nomine. Ideo fuis conveniens ut Christus diceret Apostolu de conditione primatus eorum: sciticet ut non niterentur habere coercitιonem, scut Principes Gentium. Item Christus dedit Principarum Apostolis in exemplum μι ι incipatus, ut patet in littera. At Christus non prιncipabatur ut habens coercitionem, sed solum ut ministrans pradicabat enim hominibus per verbum dissuade bat maiam nitebatur eos ad bonum convertere 2 nolentes non puniebat, sed liberos relinquebat: mo profitebatur se non exercere opus Iurisdictionis Lucae 2. Homo quis me constituit Iudicem aut divisorem inter vos, c. Quae ostati disputatio tota conformis est causis essentiatibus potestatis Ecclesiasticari deoque secundum ius divinum stricte capienda est demonstrat enim quid sit Ecclesiam non dominari de hominum. Uuod ver ait Ecclesiasticorum Primatum habuisse divitias jus coercendi post pacem datam Ecclesia hoc verum est jure positivo ex Principum Christianorum liberalitate , ut statim ostendetur.
Robertus Guaguinus Presbyter Religiosus ordinis SS. Trinitatis in vita Philippi Pulchri de Bonifacio. Talem, inquit, vita exitum
habuit contemptor omnium hominum Bonifacius, qua Christa receptorum ι ram recordatus, adimereta conferre regna pro suo arbitrio conabatur eum non gnoraret ejus se loco interris versari, fus regηum non de hoc mundo o terrenis rebus, sed de caelestιbus esset. A qua pariter se tentia Plurina in Tonifacio minime abrudit Moritur amem hoc modo Eo