Emundi Richerii ... De potestate ecclesiae in rebus temporalibus, et defensio articuli quem tertius ordo comitiorum regni Franciae pro lege fundamentali ejusdem regni, defigi postulavit anno Domini 1614. & 1615

321쪽

pitur qui non habet Ρc- multitudinem Cum cier sdemmorbus plurimos occupaverit, nihilaliud bonis restat quam dolor Ugemitus, ut per Diad signum quod Eeechieli sancto revelatur, si eυaaere ab ιstorum vastatιone mereantur. Ad eum enim qua errare non potest clamant: Ne perdas cum impiis Deus animam meam, caecum viris sanguinum vitam meam, ne cum voluerint colggere cicania, eradscetur simulo triticum, ne per

diligentiam segetem dominicam purgent, sedper temeritatem, potius in ter purgamenta numerentur, c. Et reus, s contagio peccanda musti tudinem invaserit, divina disciplina severa n erιcordia necessaria est.

quast can. Non potest. Ham οὐba separationis sinania sunt sperniciosa atque sacrilega, quia simpia siunt, superba sunt, ρωιρα-

rurbant in m. bonos, quam corrigant animosos malos, Ec. Misericorditer igitur corripiat homo quod potest quod autem non potest patienter ferat caedilectione gemat atque lugeat, donec aut iste desuper emendeto com rigat, aut usque ad messem disserat eradicare et cantita paleam ventilare. V tamen securi de sarute sua boni Christiani inter desperatos quos corripere non vasent, in unitate versentur auferant malum ex stipsis, id est ut in ipsis non inveniarur , quod in moribus aliorum eis displicet. Unde Apostorus Auferte, inquit, malum ex vobis Vsis, utper correptronem se parationis de congregarione fratrum malus quisque auferendus si sudis ramen sanandi, non odio perimendi esse faciendum nemo dubitaverit, quis adhibendus si modus, temporaque servanda, ne pax Eccusa mole

Iur: in qua maxime tritico parcendum est, ne mulcum dieamis eradi dicetur, γε Hoc qui diligenter cogitat, nee in conservatione unitatis ne gligit disc/plina severitatem, nec immoderatione coercitionis diserumpit vinorum societatis.

8. Nam hoc ipsium quod ait Apostolus cum ejusmodi nec cibum smul sumere; quam muti boni Christiani faciunt deuiae de quibus familiarius curamgerunt, ut a quorum consortio sepotuerint separare quos lati correptio-- ne posse corrigi sentiunt, vel quos omnino corrigi posse desiperant, ne alios

colloquiorum malorum contagione corrumpant, non dubitant facere. Facit

hoc bene, id est humili charitare ac benigna severitare, qui Hpraest fra tri , ut eorum servum se esse meminerit scut sese habent usus Domini praceptumis exemplum Tunc enim sit fine 'pho elutionis in hominem , cum luctu derecationis ad Deum. Sed quamfacile degradu Clericorum qui ue ab Episcopo, te de numero pauperum quos pascit Eccosa, vel do Ua MVνtione Aisorum sive ab Episcopo, sive a Ciero, vel quocumq-

322쪽

xu naus EMPORALIBU s. praposito euis potestas, eximitur: Badium e semodi aratris, qui hae precipi potest, nec ei sumatur tam facile malorum mustitudo in stiolibet ordine Ecclesia non potest a bonorum commixtione separaritaex-pelgi. Nam ω in domi suis quique boni fideles ita disciplinam suorum moderanturo regunt, ut ibi quoque obtemperent Apostolopraecipienti cum e semodi nec cibum pumere: Cum sis sibi suiso de domo Patris hoc faciunt velferi jubent, cum eos videntita vivere, ut hoc eis esse faciendum ipsa quam habent in eos charitas suggerat. s. Turba autem inquorum eum Deusta est in populispromendi sermo in nem generali objurgatione ferienda est , ta maxime, occasionem atqu op portunitatem praebuerit aliquod Domini sagellum desuper, quo eos appa

realpro suis meritis vapulare. Tunc enim aures humiles rabet emendantis 'monis calamita auditorum, facili que ingemitum confitendi quam inmurmura re odi Uicta corda compellit. Sicut tunc B. Oprian de Legis suis fortasse iιia non diceret, nisi eum desuperseveritas divina a juvaret, c. Io. Item eodem libro . adversus Pamenianum cap. s. versiis finem: Nulla est igitur securitas unitatis, nisiexpromissis Deiaeelsa δε- clarata, quasve montem, ut dictum est constituta absconiunonpotest. Et ideo necesse est ut omnibus terrarumpartibus nota sit. Inconcussum igitur*mumaue teneamus nullos bonos, etiamsi cognito sibi malos patiantur ubicumque versantur, propter eos se a se epositis sincognitis bonis temerario sita malis sacrilegio separare, ta in quacumque parte terrarum vel facta sunt ista, et ni, vel futura seunt, cateris terrarum partibus longe positis, ta utrum facta sint, vel cur facta snt ignorantibus, tamen cum orbe terrarum in unitaris vinculo permanent μου ea ipsas frma securitas non hocpotuasse facere, is aut superbia tumore furiosos, aut λυμ dentiativore vesanos, aut seculari commoditate corruptoi, aut carnalit more perversos susin omnia causis efficitur ut elboni falsis criminibus infamentur, vetiemere de bonis falsa credantur, vel etiam mali quipro uni tis vinculo tolerati nihil obsint bonis dirupta bonorumpaeeperversi ι- me fugiantur, cum vexationifrumentorum nonparcitur usurpantibuυ-bi hominibus ante messem quod Angeb in messe facturi sunt. Caeterum hanc collectionem ex Augustini libris contraParmenianum ideo profusiorem feci, quod sit instar normae congruentis legi gratiae, atque essentialibus causis potestatis spiritualis ministerialis, quam Christus Ecclesiae credidit quam ad normam omnes Praelati Ecclesiae noctes atque dies collimare debent. Et utinam Curia Roma- P 2 a Dissiliae by Orale

323쪽

3oo DE POTEsTAT E MI AEna quae congregationem de servandis atque capescendis novis atque . . externis ritibus instituit, in hujus disciplina Augustini custodiendae mad omnes propagandae studium tam ardenter, quam in permulta alii inutilia ad fastum externum spectantia incumberet. Porro dum hanc Augustini regulam cum gestis Gregorii VII adversiis Henri cum LV. Imperatorem consero, alterum istorum mihi necessarib se qui videtur: puta aut hanc B. Augustini doctrinam,aut Gregorii VII. placita gesta legi Euangelicatri mansuetudini Christi nullomodo concordare velimque adversarios, deposito omni animorum mota haec ita inter se componere, ut nos bona fide sicut Christianos decet. absque ullis sophisticis cavillationibus edoceant alterius doctrinam

gesta legi gratiae charitati, quae finis est omnis praecepti consentires idque ut expeditius fiat, Analysin collectionis Augustini ad decem articulos revocabo. Primus est ideo Christum ad finem saeculi zizania cradicanda Angelis reservasse, quod tales metares errare, a que frumenta pro zizaniis aut zizania pro frumentis capere non possent. Non enim homines norunt quod serus vesperuchat, quid cras

futurum sit. Quamobrem dilectione servata non sine spe correctionis vindicandum est quicquid corrigi vel vindicari necessaria severitas

postulat, inquit Aug. libro . cap. r. contra eamdem Epistolam Parmeniani Certc aliquis est hodiezizania qui cras erit frumentum Vehut NaZianzenus ait oratione ad Arrianos jam superius laudata: Mulii ex iis qui nunc in numero luporum sunt, tandem inter oves recensebuntur, ac fortasse etiam inter Pastores.

Secundo docet quinam vere habendus sit pacis, id est Christi

legis Euangelicae filius suisquis nimirum vel quodpotest arguendo comrigit, eiquod corrigere non potest, salvo pacis vinculo excludat velauod salvo pacis inculo excludere non potest, equitare improbat firmitate animo Christiani exempla Christisupportat, tac. Quare libro . cap. 2. contra Epistolam Parmeniani ait Apostolum praecipere, ut excommunicatio feratur humilitate lugentium, non superbia savientium fi praeoccupazus fueris homo in abavo deiato, vos avispirituales estis, instruite hujusemodi is spiritu lenitatis , consederans temetipsum , ne uitenteris e steria acrius onera portare, tas adimplebitis legem Christi uuides Lex cir si, ait, nisi mandatum novum do vobis ut diligaris invicem cuia

Lex Christi , nisi pacem meam do vobis et pacem meam retinetuo votis. D. Ambrosius lib. 2. Uiciorum cap. I. Cum dolore amputatur etωπ

Paputruit pari corporis, distra ursipotestsanari mricamentis se

324쪽

x RAB Us ΤΕΜ PORALIBUS. ornon potest, tunc a medico bono abscinditur. Si Discopi assectiu bonis,

ut optet sanare in mos , serpentra auferre ulcera , adurere aliqua non abscindere. Postremo quod sanars non potest, cum dolore adiscixd re -- de pulcherrimum illudpraceptum magis eminet ut cogιtem us non qua nostra sunt, sed qua aliorum Hoc enim modo nihil erit quod veliratιns obndulgeamus affectui, vel faventes nostra pias Iusto tribuamus aliquid vo

luntati.

Tertid demonstrat charitatem, pacem, atque unitatem Ecclesae esse debere finem & scopum omnium nostrarum actionum; ita ut perpetuo servemus unitatem spiritus in Vinculo pacis adeo ut nec propter malos bonos deseramus, sed propter bonos malos sufferamus, ne cum defendere volumus quod temeraria praesumptione relinquimus, incognitos cogamur majori cum scelere damnare inauditosa hoc est cogamur frumenta habere pro zizaniis contra primum articulum hujus collectionis Adi Augustinum lib. de fide&operibus a capite 2. ad s. Quarto notat nulli umquam posse justam schismatis faciendi causam contingere, quod sacrilegium merito appellat quia Ecclesiam quae est corpus Christi, discerpit atque dilaniat Insuper ait satis esse bonis, dum inter malos ciniustos esse coguntur, si ab illorum injustitia, eum corpore non possint, corde recedant. Huc divina illa Dionysii Alexandrini de schismate Novati sententia accedit Oportuerat enim omnia incommoda potius subiisse, quam Ecclesia Dei scidisse

concordiamis atque astud marty ium quod quis perpetitur , ne dirimatur Ecclesia consensus, non minus certe, sed musto immeo quidem judicis habet commendationis, quam istud quod suscipitur, ne idias omnino immoletur Nam in hoc pro una quisque anima seu fert martyrium: In illo autem pro tota Ecclesia. Eusebius lib. C cap. 7. Quinto vindictam medicinae. Hoc est excommunicationem esse superfluam perniciosam, nisi pax atque unitas Ecclesiae servctur. Quare Zelotes qui ne luce veritatis carere videantur , umbram rigida sederitatis obtendunt, seque his Apostoli verbis munire conantur rΑuserte malum ex vobis, filios malos appellat illosque hoc Apostoli testimonio ad sacrilegium schismatis Mad occasionem praescindendae unionis abuti notat. Satis enim eje ait, siquis sorte non potest malos a congregatione sua auferre, a seipso malum auferat, id est non se coinquinet scelere nefariorum, consentiendo aut favendo eorum actionibus malis. Quocirca si auserat malum a seipso, nons

325쪽

D POTEsTAT ECCLΕsIAE Isim auferet audaciam committendi mali, aut pestilentiam eonsen tiendi malo; sed etiam pigritiam eorrigendi, atque negligentiam vindicandi adhibita prudentia atque obedientia quoniam praecipit D minus ne frumentes dantur, iudicans interim atque expectans diem, quo siet a Domino separatio Elzaniorum a frumento. Itaque concludit hae de causa Apostolum non dixisse: Auferte malos ex vobis,sed auferte malum, oee. His concordant quae leguntur libro de fideri opseribus ejusdem Augustini cap. s. Nos vero, ait ad sanam doctrinamρα-

tinere Vbitramur ex utrisique testimoniis tutam sententiam moderari urta canes in Ecclesia propterpacem Ecclesia toleremus, ta canibus Sanctum, ubipax Ecclesia tuta est, non demus. ccedit insuper quod ut libro primo de Baptismo contra Donatistas cap. I7 ait In Eccli fiat Madiata aliud alii Disa pace sentirent, nec universati Concsi unum aliquiaeliquatum Hrerumque placuisse , humana formitatis errore cooperiret, charisas uni satis, Acutscriptum est, quia charitas cooperit multitu

dinempeccatorum.

Sexto contendit pacem unice servandam in Ecclesia, ne a Sathana possideamur, qui quidem de more habetper imaginem quo iusta severis ratis F. sciplina erudelem sevitiampesuadere, nihil aliud appetens ven nosissima sua versutia, Mamuriore pat atque dorumpat vinculum, eis scharisatis, quo conservato inter Christianos, s res Sathana invalida sunt ad nocendum, ta decipula insidiarum istius comminuitur, atque constra eversionis evanescunt. Haec autem multis possunt exemplis eorum comprobari, quae saeculo nostro contra Hugonotas praetextu religionis asserenda magna hominum strage confici vidimus adeo ut pro uno Hugonota oppress viginti eo plus Catholici trucidati fuerint; ut alia etiam innumera mala scelera quae bello civili patrantur silentio premamus. Certe si zelum secundum scientiam habuissemus , saltem zizaniis propter frumenti periculum parcere, atque tempus messis Mareat dominicae expectare non autem Angelorum officium no-bri usurpare debebamus, ut Sanctus Augustinus loquitur. Procul dubio haec eximia Patris SS. documenta de aequitate, pace unitate&dilectione, publicoque ordine servando, necnon etiam ut ex nobis ipsis privatim malum ausoramus non faciendo, aut ei non consentiendo divinum caracterismum nobis consgnant, cujus ope

dulo filios Dei a filiis lucis dignoscamus atque in loci obscurissimi

326쪽

IN REBU TEMPORALIBUS. 3o3inum Dei intra vos est, Luc. I 7. v. I. Qitandoquidem his divinis oraculis ostenditur extremis temporibus quibus charitas nimium quantum refrixerit, tantam inter Christianos futuram conturbatio nem propter crebras fictiones Ichismatum sacrilegia, ut unusquisque Ecclesiam beram Religionem ad sese rapiat regulam autem cognoscendae verae Religionis Teclesiae, ac secernendi filios tenebrarum a filiis lucis, petendam a studio aequitatis, unitatis, pacis, ordinis, mansuetudinis charitatis Christianae. Hinc ergo longissime turbo nec factiosi sanguinis Christiani sitientes facessant sula ει- rum sanguinumta dolosum abominabitur Dem Psalmo s. neque dimia diabit diessivos, sal. q. Septimo. Ex his vocibus Pauli I Corinth. s. ofile commiscerisor

nicarus, nec cum talibus cibumsumere,oc Captat occasionem disputandi quonam modo haec cum iis quae superius dixit de Zigantis ferendis usque ad tempus messis convenire possint, ac initio profitetur se nihil novum aut insolitum dicturum, sed quod sanitas Ecclesiae ob servat, quod est intelligendum de praxi Ecesesia primitivae cui gesta

Gregorii VII nulla in parte consentiunt. Statuit autem quoties aliquis deprehensus fuerit in tali peccato, ut anathemate dignus habeatur, hoc fieri debere ubi nullum cst periculum schismatis, & servata dilectione quam ipse Apostolus alias praecipit a Thessal cap. 3.

Et nolite quasi immicum existimare, sed corripite ut fratrem non enim estis ad eradicandum, sed ad corrigendum, tac. Nam sipse Dominis cum

servis volentibiti ei inia coligere, ἀxii Sinite utraque crescere ussu ad messem praemisit causam diceni neforte cum vultis cossigere zizanta, ex

dicetis simul intriticum. Ubi sati Vendit cum metm senoishubest, sed

omnino de frumentorum certa stabilitate certa securitas manet Id est quando ita cujusique crimen notum est omnibus, 4mmbis execrabile apparet, ut vel nudos prorsus, vel non tales habeat defensores, per quos possit schisema contingere, non dormiarseveritas disciplina, in qua tanto efficacior es emendatio pravitatis, quanto diligentior confrmatio charitatis. Tunc enim hoc sine labe pactio unitatis, ta sine one frumentorum fieri potest, cum congregationu Ecclesa multitudo ab eo crimine quod anathema-rsatur ahena est. Haec ipsa comprobat scntentia Apostolici Corint. Siquisfrater nominetur inter vos. In co quippe quod ait: Si quu nihil

aliud videtur gniscare quam solum hominem singularem privatum tali modo salubriter corrigi posse,quia inter dissimiles peccat,&c. In eo vero quod ait, nominatur. Hoc nimirum intelligi voluit ApostoluSDisitigeo: Corale

327쪽

stolus illum qui sic peccaret, debere esse famosum atque omnibus ex

erabilem: Ita enim Ssal pace corrigitur: non interfector epercutitur,ta medicinaliter uritur Neque enim potest esse silubris a mustu correptio, nisi cum ille corripitur qu non habetsociam multituωιnem. Cum vero idem morbin plurimos occupaverit, nihilaliud bonis restat quam dolor atque gemitus, se Ne cum voluerant colligere Ortarnia, eradscetursimul raticum nuper iuuentiamsegetem dominicampurgent, sedper temeritatem Vsipotius interpurgamenta numerentur,oc. Et reveras contagιopeccan da multitudinem invaserit, divin. disciplinasevera misericordia necessaria

est. Nam confli separationisis inama seuntis perniciosa atque sacrile ga, quiad Nico siverba fiunt, ta plus perturbant infirmos bonos,

quam ore an animosios malos, e Misericorditer igitur corripiat homo quodpotest quod autem non potest, parienter ferat, ct diuitione gemaae atque lugeat, donec visi desive emendet ' corrigat, aut usique ad mestsem disserat eradicare o niae paleam ventilare. Ut tamen securi de -- lure sua bonae spei Christiani inter desperatos quos corripere non volent, in unitate versentur, auferant malum ex seipsis, tac. Unde Apostolis: --

ferte, inquit, malum ex vobis ipsis Id est sinon potestis auferre massas ex meri vestrum, pseum malum auferte ex vobis ipsis, tac. Quodsi quisquam

vel ιβή -el ere quod dictum est a rete malum ex inobu ipsis utper cor' reptronem sima ιιomide congregatione fratrum ma- qui que ferendus sis, sudio tamen sanandi, non odio peυmend essefaciendum nemo dubitaverit: ' quis adhibendus sit modus temporaque servanda, nepax Ecclesia

violetur, in qua maxime tritico parcendum est, ne ulcum azaniis eradι-

cetur. Legendus canon: Non potest esse salubris 2 3. quaest. q. Hinc ergo

glossa ord maria inexplicatione parabolae zizaniorum Mati. I 3. recte dogmatice ex hac S. Augustini doctrina concludit Neque mustitu dinem, nequePrincipem popul esse excommunicandum Princcps enim aequipollet multitudini.Quam normam Euangelicam Gregorius VII.

tanquam absolutus Ecclesiae Monarchais despotice Christianis imperans funditus evertit Principem id est Imperatorem atque ipsam multitudinem excommunicando, iacem Reipublicae Christianae a fundamentis evertendo, ac schisma sacrilegum, ut vocat Augustinus, conserendo idque non sanandi, sed perimendi studio. Quandoquidem Episcopus qui sese ad bellum Mad arma parat, non sanare, sed perdere vult. Uerum de his libro sequenti Mihi pene exciderat lectorem monere per divina disciplina severam misericordiam,

Augustinum designare nefarios tanquam impunitos & desperatos

328쪽

IN RE EU TEMPORALIBU s. os pIerumque relinquendosci praesertim ubi observatur plus nocere quam prodesse disciplinae severitatem. Octavo demonstrat quomodo hoc praeceptum Apostoli 1 ad Thessalopicenses cap. a. eum, inmodi nec cibum simulsumere; a bonis αpiis Christianis privatim in suis tamiliis impleri possit, debeat,

quando aliquem ex liberis aut famulis habent scelerate atque perdite viventem, quem proinde familia exturbant, sicque opus munus Episcopale peragunt. Porro Episcopum suae ministerialis potestatis commonefacit, dum ait illum humili charitate is benigna severitate anormam servum fratribus praecepto atque exemplo Christi

praeesse.

Nonb declarat quando turba iniquorum cum fructu utilitate corripi possit generali objurgatione in concionibus nimirum si aliquod flagellum Deus in illos desuper immiscrit ma liqueat eos profuis meritis vapulare. IX. Decimo apposite monet nullam esse securitatem unitatis Ecclesiae, nisi expromissis Dei declaratis Ecclesiae. Quaecumque supra montem constituta sit, abscondi non potest, sed omnibus nota esse debet. Sensus est unitatem Ecclesiae non putandam, quae alio modo quam legibus praescriptis a Christo constituitur aut conservatur: quali clius per humanas adinventiones atquc sapientiam mundi, quam lege Dei conservari & propagari posset Ecesesiae unitas. Itaque docet eam bonorum firmam esse securitatem, quando temerario schismatis sacrilegio ab occultis atque incognitis bonis, non sc humanis consilis separant; sed cum toto orbe terrarum in unitatis iacis vinculo secundum praecepta promissa Christide χietantis minime evellendis cum periculo frumentorum aut schismatis constanter permanent. Quique aliter faciunt ait, aut severbia tumore furiosos, aut in

videntia livore vesanos, aut secular commoditate corruptor, aut carnali

timore perve os esse ubibus omnibus ca is efficitur ut vel boni falsis

criminibus nomentur, vel temere de bonis falsa credantur vel etiammati qu pro unitatis vinculo tolerati, nihil obseunt bonis, dirupta bonorum pace perversi ime fugiantur, eis vexationa frumentorum non parcitur,

usurpantιbu sibi hominibus ante messem, quod Angeli in messe DEJuraseunt. Quibus verbis S. Augustinus tam accurate gesta Gregorii VII perstringitis damnat, ut ea spiritu prophetico concepisse videatur.

Quod si forte quispiam obnoxius causetur S. Augustinum loqui de Donatistis, qui se a toto orbe Christiano segregarant, atque sacrile Lib. II I. go

329쪽

DE POTEsTATE ECC sIAEgo schismati haeresim etiam adjunxerant: oppones haec per analogiam gestis Gregorii responderes quoniamin schisma fecit pestilentissimum, doctrinam seditiosam de abdicandis atque occidendis Regibus, canoni quidem Scripturae4 traditioni Ecclesiae Catholica plane contrariam in Ecclesiam invexit atque Ecclesiasticos, sed praesertim Romanos Pontifices saeculariores quam ipso Reges Imperatores effecit; adeo ut ab eo tempore Curia sic in Ecclesiam Romanam effusa sit, ut pauci illius imperata ab Ecclesiae canonibus separare studeant, ut necesse est ad cognoscendam veritatem. Et hinc gemitus ac luctus continui piorum ad Ecclesiae reformationem his corruptis smis moribus frustra anhelantium. Verum his decem collectionibus cogitate perpensis prout cuique erit, futiles sophisticas Bellarmini argutias depellere, quas contra Epistolam hanc Augustini instruit cap. 9. adversus Barciatum & inter alia memorat, cum Dominus secit Sinite utraque crescere ad messem, tac. Posse fieri ut non tam imperando quam praedicendo quo uturum erat, loquutus sit quae certe judicio tanti viri plane sunt indigna. De qua re alias uberius disputabitur. X. Ivo Carnotensis Episcopus sub Gregorio VII floruit,ejusque dogmatibus anticipaturin praepeditus, quaevis fuit saeculi primum scripsit Urbano II. Papa Epist. 46. Ne Philippo primo Gallorum Reginimium in pellicis libidinem effuso, impaenitenti veniam concederet rquamquam Rex minaretur secum regno ab Sedu Apostolica obedientia δε- cessurum. Venturi fiunt ad vos in proximo Nuntii ex parte Regis Francorum, tac sui ergo venturi sunt confidentes in calliditate ingeniosi pulta venustate lingua sua praedictis de causi impunitatem sagitiis impetraturos Regi a Sede Apostolica promiserunt hac ratione exparte usuri: Re gem cum regno a vestra obedientia discessurum, is coronam restituatis, nisi Regem ab anathemate absolvatis, inquit Item Epistolacio . ad Paschalem II. Papam De cater notumfacio Sanctitati vestra, quod Francoram Rex Romam in noximose venturum dicit quod tamen non cred -- ρdseu veniat, seu mittat cavete svobis ta nobis rosemper clavitas eatenis Petra fortiser teneatur. Et Aserte absolutus fuerit, ad vomitum, sicuti jam contigit, reversus fuerit, e vestigio eisdem clausebus recludatur , eisdem eatenis rugetur, e. Quae monita Episcopi Carnotensis nequaquam parabolae Zizaniorum doctrinae S. Augustini, sed placitis Gregorii VII quadrant tum quia supponunt per excommunicationem coronam Regi ablatam , ut haec verba indicant et Nisi coronam restimatis tum quia regnum Gallicanum peri

330쪽

IN REBυ TEMPORALI Bus. OTeuto schismatis exponebant,quod pridem ante facere Gregorius VII. tentaverat; idque contigisset, nisi Episcopi Galliae obstitissent. Quando quidem Gregorius Epistola s. lib. a. omnibus Archiepiscopis

Galliarum mandat ut per universam Franciam divinum ossicium publice celebrari interssicant 'se a Philippi obsequi communione penitus parent. Quod si Galliarum Episcopi Gregorio paruissent, innumera quidem mala ipsis quae Gregorius emendare volebat longe graviora certo certius emersissent Hercle quidem ipsemet Carnotensis Episcopus senior atque usu rerum prudentior tactus, tandem mitigata sua priori opinione, quam ex Gregorii VII. placitis hauserat, in B. Augustini sententiam abiit, de ex Legis gratiae mansuetudine cum Regibus peccatoribus agendum esse pronuntiavit quoniam alioqui oporteret de mundo exire, ut ait Paulus cap. s. prioris ad Corinthios. Sic memini tempore bellorum civilium Ligae, omnes prope juniores mediae aetatis Doctores Facultatis Parisiensis zelo impudenti, Duce Magistro Ioanne Bucherio abreptos, nihil prarier vim arma, 4ellicas artes crepasse Contra autem Antiquiores tanquam prudentiores, atque in lege Euangelica oculatiores semper paci consuluisse, cum viderent se numero sui fragiorum de juniorum Theologorum violentia superari, atque opprimi, tandem secessisse atque a Conventibus Theologicis omnino abstinuisse. Sed ad Ivonem Carnotensem

redeo, qui Paschali II. Epistola 44 rescribit in gratiam Philippi

Regis, in ejus imbecillitati, quantum cum emas reserapore ondesce dat,ta Galliam qua ReΡ--hemataperistitatur ab hoc pericuis eruat, causam ejus temperando, ne illud contingat Salomonis gus mutium emungi e

cit sanguinem. Disspensationis autem modus num umetuam sapientum dissi

euis unde B Cyrι ι ad Gennadium Presbyterum Sicut enim qui mare navigant tempestate urgente navimue periculante quadam exonerant,ut catera salva permaneant: Ita nos cum non habemussiavandorum omηium nego-risaeum certitudinem, despicimus ex iis quadam, ne cunctorum pasiamur disependia. Quod argumentum tutius tractat epistola III ad Daimbertum Senonensem Arehiepiscopum, laudatque Augustinum Epistola ad Marcellinum, collectanea supra posita ex libro . contra Epistolam Parmeniant. Hinc ergo claret quantum sententia Episcopi Camnotensis senioris 4rudentioris ab illa dissideat eui junior haerebat. Nam junior ex Gregorii VII. institutis quartum fervebant; senior autem ipsa experientia factus cautior ex mansuetudine lagistrat