장음표시 사용
61쪽
38 DE POTEsTATE ECCLES rium Principum sic absorbent, ut sibi servorum Fecundum sua leges uindicent tiberos ta bos liberorum; quamvis secundum legespriorum Triumphatorum deberent a nobis potius Iudicara, per novas Constitutiones non deberet Antecessorum nostrorum consuetudinibus derogari cismnos deterioris conditionisfaciant, quam Deus etiam voluit esse Gentile, eum disserit 'dire qua sunt Caesaris , Casaini sunt Dei , Deo. Nos
omnes Regni vores attento animo percipientes , quod regnum non per ius scriptum, nec per Clericorum arrogantiam, edper seudores bellicosiue rit acquisitum prasint decreto omnium juramento tuimus sancimur, ut nultas Clericus vel laicus alsum de cater trabat an causam coram ordinari judice vel Delegato Ecclesia, nisi super haresi, matrimonio, vel use
rur amissione omnium bonorum seuorum is unis membra mutilatione transiressoribus imminente certis a nobis super hoc executoribus deputatis; ut sic uri ιctio nostra resiussitata respiret: hactenus ex nostra de pauperatione ditati reducantur ad statum Ecclesia primitiva, s in contemplatione viventes, nobis sicut decet activam vitam ducentibus ostendant m racula qua a saeculo recesserunt. Verum executores hujus pro testationis erant Dux Burgundiae se Britanniae , Comes Engolismensis S. Pauli, ut claret ex protestatione Gallica , quae hoc amplius habet, nimirum, quod se abquis hac confoederatione comprehensus injuste a Ciero excommunicaretur, nihilominus Iure suo non cedet, nisi ex consensu memoratorum executorumque. Porro Dux Britanniae, cu)us hic extat mentio, vim inlustarum censurarum passus crat, ut supra notavimus ex historia Domini Joinvillaei, Matthaeus Paris observat quamprimum Innocentius I V. haec rescivit, ingemuisse spiri-mperturbato, ac tentasse emol re corda, s constantiam enervare illorum Magnatum ci Nobilium, praemissa admonitione, eos minis perterruisse; nee se pravaluisse ac tandem multis illorum consanguineis, si s bilibus musta benescia Ecclesiastica , licentiam plura obtinenda coni luse, cum multis indulgentiis, nec non obitibus plura donativa ct sic mustos eorum a praedictaprasumptione revocasse tae. Quibus ex verbis Matthaei Parisensis claret quantis se artibus Curia Romana adversus tempestatem imminentem muniat Sed nondum completa erat mensura abusuum & corruptelarum, ut hae protestationes aliquem reserentur effectum.
V. Verum quando Acra trium ordinum Regni Franciae sub phis lippo Pulchro monifacio VIII. in omnium ore manibus versantur, passima Cardinali Perronio in sua suasione ad tertium ordi
62쪽
IN REBUs TEMPORALIBUS. 39nem laudantur, ea praetermittemus ut de Clementis . Extravagante. p. meruit de majoritate 2 obediemia dicam qua quidem declarat Constitutιonem Bonifacis , unam Sanctamci vultam praejudicium ficere Regno Francia, Magos eodem iure, quo ante Bonifacu Extravagantem
usuros. Si qui lem Caput Meruis, intelligi debet ad Gallorum, non ad Curialium mentem; quia Galli a Clemente V petebant ut declarationem super Decretali doni tacti Unam Sanctam , ederet certumque est neminem ex ure quod ibi in aliquem vendicat, posse ullum acquirere titulum, nisi ille in quem potest alcm sibi attribuit, imperata suscipiat exequatur. Cum igitur majores nostri Galli, neque ante meque post lueoni factum VIII directam aut in directam potestatem Papae in abdicandis regibus agnoverint, aut Imperatis Curiae Romanae in hac re obtempcrarint, sed semper animose obstiterinici certe relinquitur Cardinales Perronium , Bellarminum, Becanum, Suarem, Malios frustra esse, ut persuadeant Papam habere potestatem temporalem in Reges Franciae. Hinc quoque insurgit ad versus Cardinalem Perronium, quaestionem de potestate Papae in abdicandis Regibus non esse probabilem in Franciae regno quando certissimumes Gallos partem affirmativam tanquam sacrae Scripturae praexique Ecclesiae primitivae contrariam iugiter damnasse sed praesertim post Bonifacii V III. Extra vagantem, contra quam pro Philippo Pulchro quatuor doctissima opuscula edita sunt, quorum primum inscribitur Pialogus inter Clericum inmititem qui dehinc sub Carolo V. Rege Franciae a quodam viro ampliatus, sub nomine somnii viridarii vulgatus cst. Alterum opusculum inscribitur: usi de Potestate Papa, cujus initium cst Rexpacificus Salomon tae. Magister Joannes Surdi cognomento de Pariliis, Dominicanus, auctor est tertii Tractatus, quem inscripsit De Potestate Regia ta Napali. De quo pluribus infra lib. . capra. Egidius Romanus Archiepiscopus Bituricentis quartum lucubravit opusculum.
Hic Gallorum gesta adversus Benedictum XIII ejusque Legatos ilentio comprimam , ne adversarii, quorum scripta argutulis cavillationibus scatent, respondeant illa in schismateis sub Papa dubio conseeta ac proinde nullius csse ponderis quamquam contra acute iere rependi possit Gallos Benedictum pro vero atquc indubitato Papa habuisse neque illum ut Papam dubium deseruisset sed quoniam adversus proprium sacramentum paci atque unitati Ecclesiae officeret cujus sarciendae causa Papa etiam certissimus atque
63쪽
indubitatus deponi potest quoniam unitas pax Ecclesiae est fini,
Hate eadem Ecclesiae Gallicanae praxis possessio sub Ludovico XII. Hulio II continuavit quo tempore Ἀlmainus, Joannes Major Doctores Parisienses quaestionem juris enuclearunt, ac Romanum Pontificem nullum omnino sus habere ad Reges abdicandos docucrunt de quorum sententia pluribus infra Libro . Anno Is6i Magister Joannes Tanquaretius Bursarius Collegii Harcuriani, maccalaureus Facultatis Parisiensis hanc conjecit propositionem in Theses Actus Thcologici quem Majorem ordinariam vocant Nimirum, Ecc acvusFol- Papa ChristrP uarius Monarcha, spiritualem Usecularem habenspotestatem, omnessideles subjectos continen , Frincipes suis praecepti releste regη ta dignitatibu pravare potest , nec seuam haeresim occultam alteri revelare tenetur. Quocirca eodem anno die 12 Decembris an quarellus palinodiam canere, ae se inconsiderate temere memoratam propositionem asseruisse, publice profiteri, jusque criminis culpam veniam tum a Rege cum a Partamento humillime deprecari coactus est. Insuper etiam curia Partamenti per Dominum Christophorum Thuanum primum Praesidem declaravit doctrinam, quam Tanquarellus velut probabilem asseruisse causabatur, jam pridem damnatam in Galliis, ncque ab excessu Bonifacit VIII. cuiquam amplius licitum partem affirmantem tueri. Porro Arrestum hoc adversus Tanquarcitum, unum est ex illis quae Triumviris Regiis postulantibus renovata sunt in Par-Iamento die a Januarii 16 is contra problematicas suasiones Cardinalis Perronii.
VI. Anno Is 8o Hieronymus Dandinus Jesulta Philosophiam profitebatur Pariliis in Collegio Iesultarum; tumque Musdem Dandi- ni Frater Nuncius erat Apostolicus Gregorii XIII deditque Provinciam Bernardino Castorio Jesu ita Italo, qui primum ordinem Collegii Jesultarum moderabatur , ut Breve Apostolicum Grego iii XIII. evulgaret quo quidem Brevi Papa omnibus Archiepiscopis apiscopis Francia imperabat, ut Bullam cenae Domini pro Exemptionibus Ecclesiasticorum a Jurisdictione Principum Nagistratuum politicorum promulgari curarent Lata quoque sententia excommunicationis in eos cujuscumque essent ordinis & qualitatis, qui obstaculo forent, ne praedicta bulla executioni plane mandaretur haecque Jesultarum Coasilio iacta esse nemo ambiget, qui il-
64쪽
los in animo Gregorii XIII regnasse resciverit. Verum quo tempore Bernardinus Castorius typis et formari S cdi curavit hanc Bullam, pestilentia omnium gravissime saeviebat Parisiis; ita ut urbs pene vacua esset hominum Nihilominus die Octobris ejusdem anni in De curia vacationum arrcsto Partamenti poena perduellion Is cautum est, ne memorata Bulla Gregorii XHq. vulgaretur atque Bernardinus Castorius, qui eam typis estormari iublicari curaverat, in carcerem Palatii conjectus est. Procul dubio hae Bulla Cleri Gallorum animi tentabantur ad desectionem. Nam ejus vulgatio prima fax belloroem civilium Ligae. extitit , quae tum a Jesu itis artificiose fove-bnur Tandemque anno' 118s ductu, consiliis Claudii Matthaei Provincialis es uitarum edita sunt. Cui rei peragendariditio librorum Bellarmini de Romano Pontis de magno fuit usui. Anno eodem quo quidem pariter Directorium Inquisitorum Eymerici ordinis Dominicanorum cum novis Commentariis Francisci Pegne de integro typis meis et formatum est Romae, cujus libri haec sunt fundamenta Prim fide Catholica tenendum esse Papam utrumque habere gladium, emparatem scilicetis spiritualem. Secundo a Papa omnes judicari is ipsum a nemine Tertiis omnes tanquam impiosi Ecclesia
immicos damnari, qui has tres Catholicas veritates velnon recipiunt, vel
de illis male sentiunt. Quae principia analytice examinabuntur lib. q. cap. s. Sunt enim machinae quibus tempore civilium tumultuum Jesu ita atque alii Concionatores animos populi concutiebant Tantum autem abest ut fide Catholica obligent, aut pro veritatibus Catholicis haberi debeant, cum plane imaginaria lint hominum obno-Xiorum commenta, ut alias probabitur. Caeterum quia in mentionem Bullae cenae Domini incidimus, hic obiter dicam tres continere articulos, quibus praesertim mittendis in rem judicatam totum
Franciae regnum adversus Henricum H I. rebellavit. Primus articulus: Quod omnes haeretici eorum credentes , Receptatores, Fautores, Libros hareticorum scienter legentes, retinentes , imprimentes, vendente ab ue Apostolica sed licentia , excommunicantur. 2. Uuod omnes appellantes ad futurum Concιlium, aut dantes favorem vel Concilium appellantibus , excommunicantur vel interdicuntur. . Quὸd omnes Reger, Cancellarii, Mag/stratu politici ci qui de causis etiam civilibus cs temporalibus Ecclestasticorum cognosicunt, velaliquidstatuunt, excom
municantur aut interdicuntur. Certe hinc quaelitus colori praetextus
65쪽
DE POTEsTATE ECCLEs cum LII. velut fautorem protectorem haereticorum quandoquiisdem ei nominatim vertebatur crimini, qudd cum Angliae Regina foedus iniunt, atque Genevae Iedaia protectionem suscepisset econtinuoque sententia Bullae Coenae Domini damnaretur. Praeterea Omnes Partamentarii sic enim contemptim Romae appellantur tanquam Schismatici & fautores haereticorum ideo suggillabantur, quod de causis Ecclesiasticorum cognoscerent, atque appellantes ab abas aut ad futurum Concilium severent, ullasque Apostolicas plearumque cassas atque irritas essicerent Prosecto quoniam Jesultis ex propio instituto incumbit absolutam Papae Monarchiam in irituarilibus 4emporalibus ubique Gentium figere, atque Bullam Coenae Domini executioni mandare, ut lib. q. cap. 7. ostendetur idcirco Galli multo acrius iericuliatus quam antea pro sua libertate
possessione vindicanda , postquam Jesuit Collegia habuerunt in
Galliis, decertarunt. Antequam enim Ludum Literarium aperuis sent, nemo erat qui aut vellet, aut tam artificiose posset Bullae Coenae Domini, mi rectorii Inquisitorum placita in rem iudicatam adversus Reges4 Principes mittere hincque acciditu Henricus III. Princeps omnium maxime Catholicus cultro monachi inclementissimi occubuerit; menricus IV. innumeris pene assassinorum insidiis impetitus, ac tum demum mactatus fuerit. Itaque post Jesu tas constitutos in Franciae regno, Galliis pro sua possessione& libertate avita certandum fuit non modo contra vim apertam, armae, cexercitus hostium, sed etiam contra insidias, attentata assassinorum. Quid memorem Gregorium XLV anno Iso I. andrianum Nuncium in Gallias mississe ut Henricum LV abdicaret, omnesque censuris illaquearet, qui Henrici partes tuebantur, atque una SAndratum Nepotem aliquot alis equitum armasse, quo ad persus Henr cum IV. depugnaret Verum sicut Galliae Partamenta censuras Landriani abusivas, contraque ita divinum naturale latas decla raxunt, ac publice comburi fecerunt pariter etiam Henricus I V.
equites Siandrati Papae Nepotuli cum reliquorum hostium suorum copiis fudit, segavit, superavit ac tum demum post innumeros triumphos ex hostibus suis gloriose relatos, semetipsum vicit, at que fidei Religioni Catholicae nomen&operam in Ede SH Dio nysii anno Issa dedit. Quae fidei professio , si causas essentiales utriusque potestatis expendamus, sicut infra dogmatice ponderabuntur, neque jus neque titulum regnandi Henrico Magno detulit e
66쪽
IN. REBUS TEMPORALIBUs. 3Hoe enim ad solam quaestioncm facti pertinet quoniam Henricus tanquam primus degitimus Princeps stirpis Regiae, Jus Mactionem Juris ad Franciae regnum capescendum naturae vi habebat, solummodo regni possessionem atque exercitium Regiminis via facti quidam interturbabant. Clim ego a Viro primario maginaeque auctoritatis aliquando peterem, ecquidnam habuissent causa Turoni bus, ut in Bullas Gregorii XI V. tam acerbe detonarent, cum alia mitiore via illarum estectum impedire valui liciat. Mihi respondit in tempera, s extraordinariam rationem procedendi Curiae Remane id exegisse , atque olim idem factitatum adversus Bened/ctum XIII. Si enim Curiales 3antum opera atque industriae in comparanae sibi autori tate temporali quam a Deo non habent, impendunt eamque ob causam neque igni, neque armis, aut ullis aliis horrendis subsidiis sa umentis parcere solent, inquiebat vir ille, quid non Regis o clarios tentare oportet, ut sartam tectam vindicent autoritatem, ta Regum majestatem con tra mundanam sapientiam Curia Romana ' Onia hujus vigilantia Ἀμlgentia cunctor Magistratus politicos socordia .ic in parte damnat Por ddum Cardinalis Porronius mense Januario I 6 Is in sacro Regis Consistorio contendebat propugnatores articuli tertii Ordinis lac μ- xisse Turonicum; non obscure quidem indicabat sibi dolere Henricum LV. qui eum ex obscuritate & disti cultate domestis ad Regias Opes Mardinatatum evexit, censuris Landriani, helis S ndrati Nepotis Papae atque aliorum inimicorum non occubuisse Verumtamen Henrico superstite longc alia mens Dratio erat Perronio, ut omnes norunt. Sed ut ad rem veniamus, quidnam aliud est Laeseuxisse Turonicum, quam potestatem politicam Regum nostrorum, qualem a Deo maioribus accepimus, a Papae autoritate, sicut rein vera est, liberam asserere Enimvero Par lamentum Parisiense se dens Turonibus, numquam se summo Pontifici opposuit, nisi qua tenus fines ac terminos spiritualis is inisterialis potestatis, quae ab externa coactione abhorret, transgrediebatur ac sibi potestatem irrogandi poenas temporalesin abdicandi Reges abrogabat. Quamobrem , Patres conscripti, ullas Gregorii XIV. tanquam uri divino naturali, nec non cliam praxi Ecclesiae & possessioni avitae
Gallorum contrarias lacerari .comburi voluerunt. Qtio autem Henrico Magno in vivis agente Perronium in alia omnia villa memoravimus, certe illis ipsis comprobatur mandatis, quae Perronius
Arnildus Ossalus a Rege habuerunt, ut cum summo Pontifice
67쪽
DE POTEsTATE ECCLEsIAE agerent pro Henrici IV absolutione anno I 9s extantque inter Litteras Perroni editas Parisiis anno I 623. his conceptis verbis. ET 'AUT AN QUE NOSTRE S. PERE Ourroι pretendre μῶ te M se stre incapabis dei succession de erat Guronne , es de
Padministration duGyaume a cause des Interdictιons Censures communicationi enees lintres persenne par te autres Papes, eme
intere que se Majeste ne consentira amat qu'il sit fuit bresche aucune non limque les Tarismenis duranaume, inficier dedi Couronne, aso Constit. Gus isqueb avec Fadiit Majeste hae irderont plustost loravies , se Foumettronia toutes fortes de perio, quoiqu'Espuissent sire, que de seu fra quunte attentat sol Dital honneurcs autorιte Rvalle desa Heste, sanx libertet. sprerogarives duayaume, osquetissa -- se Mut conserver entieres sinυioiabies a se Successeura, tessisqu'ellestes a recenimes dei Roisses Predecesseurs. Summa hujus mandati est,tege Regia Regni Franciae Reges natura ipsa investiri, atque in Regni possessionem non alio modo venire, quam legitimi ha redes in bonorum paternorum possessionem mittantur, nullisque Ecclesiae aut Pontificum censuris hoc jure privari posse , quia gratia naturae gentium jura non disturbat, sed perscit Hicque est titulus inviciissimus possessionis Regni Franciae cui titulo Cavillationes Perronii
nihil incommodare possunt. Huc par ter accurrit Arrestum Par lamenti adversus Joannem Castellum anno Is 9 . die 9 Decembris. Hic enim doctrina Neoterica Magistrorum suorum dementatus, Henricum I quasi Rex legitimus non esset antequam Papa eum ad Ecclosiam admisisset a recepisset nefando parricidio tollere annixus est. Quam Castelli nefariam opinionem ordo amplissimus condemnavit velut seditiosam atque sacris Canonibus damnatam haereseos, o Castellum quatuor equis pernicibus membratim lacerari jussit. Ego aliquando etiam petii ab RegisConsiliario,quidnam causae habuissent Δαιrandi Castetam reumta convictum crimine tisa magestatis divina atque humana in primogradui
68쪽
1N RABUD TEM M ALIBU s. smihique respondit istam sceleratam opinisvemsacra Scripturata Ciano nibus liquid adversari, ut docent Ecclesiam neque regna , neque jurregnandi cuiquam dare vel auferre posse, ta Privipes gladium habere a Deo, librosequentiprobabitur. Equidem fateor hanc formulam loquendi Convicctus crimineis majestatis divina in primogradu, paulo videri duriorem, neque regulis dogmatica Theologia satis quadrare. Et utinam illi qui Romae hoc amplissimi ordinis arrestum contra Castellum censura notarunt, hac solum de causa, quae levissima est, non autem quia Pontifici potestatem Reges abdicandi& regna conferendi denegat, illud Arrestum compunxissent quod quidem unum est ex illis, quae adversus problematicas suasiones Cardinalis Perronii die Januarii sis. Senatus Parisiensis decreto renovata cinculcata sunt.
Anno I 39s. Frater Florentinus Jacob Augustinensis Bacca laureus Thelogiae articulo . suae Thelis Majoris Ordinariae, hanc propositionem vivam certe atque spirantem Egiem dogmatum, quae tempore bellorum civilium in Concionibus ad populum&Scholis Theologiae decantabantur concinnavit. Huic porro Sedi puccessor in qua sede etiam nunc Clemens huyus nominis VIII omnium Fontificum Maximus supremus, qui cum in terris vices Deuerat , ab eodem esse justuab c temporalia non est ambigendum spirιIualem enimo temporadem in omnes habet potestatem , eique universi Cardinales , Episcopi, 2 Omnis generis homines parere obedire, ta veluti membra capitia
haerereperpetuo tenentur. Item articulo non Domus Ecclesiastica cum
duplici gladii habeat Potestatem, temporalis usum ad bonorum defensonem c malorum exterminium Regibus SAMagistratibus concedit. Quarum Theseum notitia cum ad Curiam Partamenti pervenisset, latum est Senatusconsultum , quo Frater Florentinus Jacob, die veneris i Julii Issis coactus est in actu Sorbonico omnibus floribus&Bacca laureis, innumerisque aliis praesentibus atque audientibus.Theses praedictas recantare χjurare cautumque etiam ut Arrestum An eam rem conditum annuatim in exordio disputationum Sorbonicarum, quando leguntur Statuta, palam iublice recitaretur quod Arrestum extat in Tabulario Facultatis, unum est ex illis, quae adversus suasiones Perronii instauratum fuit. Caeterum bene Facu
tati Theologiae cessit, quod tum pro Syn dico Magistrum Petrum Montoloneum Filium Custodis Sigillorum Regiorum baberet,quando Florentinus Jacob Palinodiam publice cecinit. Nam si quis alius 3 a Mon-
69쪽
46 DE POTE T A TE ECCLESIAE a Montoloneo Syndicus tum extitisset, una quidem cum Florentino Jacob, forsan gravius poenas luisset extra ordinem idque causam praebuit huic legi quae in reformatione Academiae Parisiensis cap. de Statutis Sacra Facultatu Theologica legitur articulo 23. Nihil a Doctrina Christiana adienum, nihilcontra Fatrum orthodoxorum decreta n
hi contra Regis Regnique Gallica Iura ignitatem disputetur autpr
natur Sisecusfecmni, SYNDICU ET PRAE s, T RESPONDENS EXTRA ORDINEM PUNIANTUR: hanc legem
voco, quia anno I Coo in amplissimo Ordine comprobata, R dehinc centuriatis Comitiis Academiae Parisiensis apud Mathurinenses promulgata est. Hercle invitus mentionem facio impii Ravaillaci quando Patres conscripti ejus nomen & memoriam perpetuo extinctam esse volue runt Arresto, quod in illum die vigelima septima Majici 5 Io sciverunt Quod generis humani monstrum suo execrabili parricidio excusando prariegebat Henricum IV expeditionem bellicam parare in Germaniam contra voluntatem Papae, idque conformiter ad Bellarmini placita cap. 9 in Barciatum ubi contendit politicos Principes debere stringere recondere gladium ad nutum Pontificis, alioqui esse abdicabiles r unde nullus ambigere potest quin caedes Henrici, sit effectus pestilentis Doctrinae quam Jesultae docent: Quocirca Ordo amplissimus dies Iunii ejusdem anni librum Joannis Marianae de Principis institutione Decreto suo damnavit igni oportuitque impium Ravaillacum egregie instructum fuisse in hujusmodi
nefariis dogmatibus, ut omnes testantur, qui illum Patribus conscriptis respondentem audierunt. Erat enim ipso Joanne Castello qui Philosophiae studuerat versutior atque eruditior hac in re, quamquam tamen litteras nesciret. Porro Triumviris Regiis postulantibus, haec
duo Senatusconsulta sunt etiam de integro novata die a Januarii Isie. VII. Anno Isio. Bellarminus captata occasione ex morte repentina Henrici Magni, atque aetatis pupillaris Ludovici Filii, librum de potestate summi Pontificis in rebus temporalibus adversus Guillelmum Barciatum Patrem evulgavit. Quo in libro juxta placita Di rectorii Inquisitorum de mandanda executioni Bulla cenae Domini, asserit Papam donatum a Christo potestate irrogandi temporales; imo etiam capitales poenas adversus quoscumque homines Christianos. Unde cap 36. Baraelatum graviter reprenendit, quod dixerit
Ecclesiam solas poenas spirituales posse imponere Falpum enim ost,
70쪽
ostendit inraesertim in Tribunal S incit. Quo ex Bellarmini atque Di- rectori Inquisitorum fundament insurgit eges, Principes, cquascumque alias personas Regales, ut eas nuncupant, poste capi tis damnari ab illis qui praesunt Oxncio Inquisitionis, de quare uberius infra. Caeterum liber Bellar mini 26 Novembris is Io hac
forma damnatus est in Partamento. Viso a Curia Pammenti, Decuriis , favore rerum Capitalium atque Edict una Congregatis , Libro, cripto, Tractatus de Potestate summi Pontificu in rebus temporatibus adversus Guillelmum Baresaium, edito Romae per Bartholomaeum Zanneti hoc ipso anno I 6io Conclusionibus Cognitorisgeneralis Regιs vique omni lus ritet mature consideratis , praedi fa Curia omnibus: si uns, cujuscumque sint quatitatis sconditio vis sub poena crimini tis. mayestatis
prohibet ne recipiant, retineant , Gmmumcent aliis , d curent , aut
Panum exponant praediritum tibrum continentem falsem atque detestabilem propositionem, qua tendit ad eversionem potestatum supremarum, 'uas Deus ordinavit atque instituit, es ubdιtos inducit ad rebellionem contra Principes suos, ad excutiendum jugum obedientia nec non semilater ad cadem Principum , ad invasionem Regnorum , perturbandam tranquillitatem publicam. Item Curia imperat omnibus quι aliqua exempla praedicti Libra Ossident, aut abquospol dere scient, statim illos deferre ad Iu dices ordinarios, ut ea de remiperquisitio, postulantibus Fubstitutis Cognia
roris generalis Regis, ta contra reos procedatur, sicut ratio exigit. δε-
supersub iisdem poenis omnibus Doctoribus, Professoribus, vique alus qui buscumque prohibet, ne radictam propositionem direm aut indirecte tractent, disputent, scribant aut doceant in suisscholis, Codegus aut at is locis. Item eadem Curia statuit ut hoc Arrestum mitt.itur ad Tribunatia 'Pariamento pubdita, ibique legatur, publicetur, in arita referatur,
ad vel bum observetur sicut est conceptum. Fracipit quoque sidem sub μιutis Cognitoris generalis Regis , dent operam ut executioni mandetur; 'usque rei intra proximum mensiem Curiam certiorem faciant. Actum iu Partamento die veneris a Novembris I 6 Io Signarum Volsin. En
propugnatio titulia polsessionis avitae in qua Franciae regnum a prima sua Origine continuavit, eamque ob causam Triumviri Regii nocArrestum etiam innovari flagitarunt die Januarii Cis. Sed videamus quibus fabricis Curia Romana hanc possessionςm sub aetate pupillari Regis enixa sit conturbare. ProiectOutatim atque hoc conditum