장음표시 사용
361쪽
ei talia exempti ex vi sua dignitatis. Nam c. Dein omnia sapienti sime uavissime disponat, non est verismile dedisse dignitatem αρο- testarem Me exemptione necessaria vel conveniente ad debitum Uum ta- Δουροtestatis. Quod autem latas dignita talem exemptionem suist, pro λι auia Pontifex ex vi Agnitatis seu potestatis si prema potest disponer de omnibus iuribus temporalisu , ata ue etiam de ipsa suprema baculari
potestate, prout necessariumsuerit ad rerumst ituatium convenientem gubernationem, tac.
Haee sunt praecipua Suaris argumenta, quata risum & commiserationem Lectoribus judicio praeditis movent. Quod enim probare non potest, tanquam certissimum& fide Catholica credendum supponite idelicet Papam pollere indirecta potestate disponendi de omnibus te imporalibus, 4bdicandi Reges set mi homo idipsum est de quo controvertitur, Mevidentissime demonstratur legi gratiae iotestati ministeriali repugnare, quia ministerium non potest est dominium quodque allegatur pro fundamentori Tibi dabo claves regni Cariorum quodcumque ligaveris super terram statim enucleabitur. Praeterea cap. Io ejusdem libri q. sectione . cum Turrecremata mellarmino statuit B. Paulum non jure, sed de facto tantum Caesarem appellasse atque omnes Apostolos sicut Petrum omnino solutos fuisse a jurisdietione Imperatorum. Ejus ratio est, quoniam Apostoli quandam habuerunt cum Petro aequalitatem , aeruntque Principes constituti super omnem terram a Christo a quo habuerunt urisdietionem directam vel indirectam super omnes Principes terrae. Ergo ex vi illius excellentiae fuerunt exempti a jurisdicti ne Principum cularium. Est enim praeposterum Mindecorum superiores Pringi pes ab inferioribus ludicari, g Pastores ovibus su di. Hine etiam verba Christi Ergo liberi sunt filii Matth. I . domnes Apostolos extendi possunt, cuc. Hate collectio setosa diruitur, si ad responsiones nostras praecedente eonseratur. Quod autem ait Suares Paulum defactes non jure appellasse ad Caesarem, statim examinabitur. Secundo Apostolos directam vel indirectam habuisse potestatem in omnes Principes terrae
aequivocatione laborat Et si de potestate in temporalibus agit, stinctione etiam opus est Fateor quidem Apostolos directam habuisse potestatem predicandi Euangelii ubique gentium 3 locorum. Sed imo eam ob causam directamis indirectam habuisse in Principes Ethnicos potestatem, ut eos cogere possent ad suscipiendam Legem
362쪽
IN RE Bus ΤΕΜ PORALIBUs. 339 Euangelicam, cum hoc tantum fieri debeat actibus hierarchicis per potestatem ministerialem, illuminando per doctrinam,&c Careerum ubi Principes aut alii homines nomen dederunt Euangelio, annuo
quidem Apostolos directam in illos habuisse potestatem in spirituatibus.
V. Deinceps eodem cap. Io sectione. Q. quaestionem a Navarro excitatam cap. novit de judiciis notabili sexto numero o proponit,aisque illum bene sabsolute docere exi caractem Clericatis seqvi ex natura exemptionem a jurisdictione laica persona sic sacrata, non sol m quatenus sacrata est , sed quatenus homo est. Ad ohectionem vero quam Mem μυ-- movet de caractere bapti ab nempe quod sequeretur omnem Christianum ex vi caracteris bapti alis eximi a potestate laica, quia per istum est Deo consecratus. Ex eodem Navare negat consequentiam propter discrimen inter utrumque caracterem. quia baptismalu non discernis inter Christianos. sed potimilis congregat in unum corpus At ricalia caracter distinguit inter Clerum tapopulum Christianum. Haec ex Navarro. Deinde ex propria sententia isthaec alia aggerit secticine I 3. Scilicet caracterem baptismi tantum consignare personam Christo,
eamque pec iter obligare ad fidem Christianam retinendam odeoque per se non singuere inter Meleminin eis in his qua ad tempora- iam vitam cs politicum statum spectant Et propterea non ita secum a ferre exemptionem a jurisdiEtione temporali sicut caracter ordo eximit Clericum a potestate Principum laicorum quia ordo dicando personam ministeri sacro per se una etiam utrumque flatum Cisricatim ii -υm distinguit. . r. l. V
Verum mavarrus auares hic multa turbant, dum minime attendunt Sacerdotem posse considerari ut Sacerdotem, & ut civem
juxta distinctionem initio hujus capitis de Ecclesiasticorum immunitatibus positam. Nam in iis quae necessario sequuntur Christiana Religionis professionem, atque ordinis Sacerdotalis usum aut exercitium t quemadmodum dixi Clericos esse immunes a jurisdictione temporali sic etiam contendo pariter hoc capi oportere de Christi nis, qui Religionem Christianam profitentur,ita ut Principes illos
ab hae professione jure arcere aut prohibere nequeant. Et nihilomi
nus ut cives politico Magistratui in civilibus4 temporalibus subjμsiuntur, quia neque Sacerdotalis neque baptismalis caracter hane
363쪽
At libro eodem quarto cap. o. sectione I 7. Sua res hoc aliud daedalicum versat argumentum, scilicet Christum dixisse Matthat id impossibile esse duobus Dominis servire, quin unus odio habeatur, α alter diligatur, e . Similis enim impotenIiata moralis repugnantia invenitur in hoc quod Clerici Fecundum idem , id est secundum corpus sine subjecti Pontifici cs Regi possent interdum contraria praecipere, necessarium esset uni obedire salterum contemnere, tac. Igitur scut assDeo sacrata eo ipso ex natura rei a prophanis usibu exempta sunt: Et contractus matrimonii eo ipso in forum Ecclesiasticum transit , cs a sa-culari potestate exemptus es Ita hinc optime infertur Clericos esse exemptos ab omni jurisdictione temporali Principum, tam quoad vim directivam quam coactivam etiam ratione corporis 2 bonorum temporalium Ratio est quoniam Clerici quoad actiones corporis debent esse divinis mysteriis addicti, sia saecularibus negotiis abstracti, in quibus eos possent Reges implicare, praecipiendo verbi causa ut mititarent, c. uocirca debent a Pontifce regulamo modum vivendi, operandi atque etiam utendi temporalibus accipere sconsequenter non possunt esse uoub jurisdictione Principum temporalium. Quae sophistica collectio his divinis praeceptis Apostolorum penitus repugnat Omnis anima potestatibus hublimioribui subditast, tae. Suhecti estote omni humana creatura, tac. Deinde
clim Matth. 6. Dominus agat de Mammone iniquitatis, cui nemo
Deo militans servire potest Impie facit Suare dum politicas pote states quae sunt a Deo, cum Mammone quod est a Diabolo, comparat Tertio, quod inscrt Magistratum politicum Ecclesiam posse interdum contraria pra cipere: Respondeo si Eccletiae praeceptum spectet ad Legem Dei, tum hoc Petri oraculo Actorum s. parendum esse: Obedire oportet Deo magis quam hominibus Danielis exemplo Deum adorantis contra edictum Regis Babylonis Danielis . Si autem praeceptum pure ut sit Ecclesiasticum, constantem esse Theologorum sententiam; numquam leges Ecclesiasticas cum magno vitae cierum temporalium ac pacis publicae detrimento. Qua de re infra uberius disputabitur, cum de Gregorii V II despoticis imperiis statuetur. Quarto plane cavillatoria est vasorum sacrorum4
rerum in animatarum Deo dicatarum cum Clericis, Sacerdotibus comparatio, quoniam vasa sacra unico tantum usui sacro destina tur Ct erici autem Sacerdotes non desinunt esse cives membra
Reipublicae . . Principes politici unico tantum in casu possunt Clericis praecipere ut militent, arma capiant nimirum ubi necessitas κ by Orale
364쪽
IN RE Bus ΤΕΜ PORA LIBUR 3 rresistendi publico hosti imminet tum enim secundum jus naturae
omnibus incumbit arma sumere. Certe Sophistarum est in moralibus fingere dissicultates quae numqua possunt occurrere, ut facit Sua res, quo proclivius ignaros decipiat. VI. I. Jam ad Bellarmini argumenta descendamus, quae pariter Suari communia sunt; quorum alia a sacris Scripturis: alia a ratione naturali canonibus Conciliorum atque Romanorum Pontificum Deis cretis deducit. Et quidem cap. 28 de Clericis, contendit Clericos
legibus politicorum Principum obligatione directiva non coactiva
solummodo teneri adeo ut vi tantum rationis, non necessitate ob
temperent potestatibus. Ex quo necessario insurgit Clericos, siquid adversus imperata Principum politicorum obstinato etiam animo consciscant, non esse perduelles. Quae quidem primum Bellar minus munit ex cap. 7. Matth ubi Christus lic Petrum affatus est, postquam Publicani ab illo didrachma petierunt cuid tibi videtur, &mon , Reges terra a quibus accipiunt tributum vel censum a fluis suis, an ab alieni, at ille dixit ab taenis. Dixit isti Isin. Ergo tiber seunt hi, tac suasi diceret, inquit Bellarminus, e&famibamsuam, cui D. Petrus erat praefectus, liberos esse debere a tributis. Haecque amplius fulcire conatur B Hieronymi auctoritate in eumdem locum Matthaei, nec non Augustini lib. priore quaestionum Euangelicarum quaest 3 3.
quam collectionem recoquit pariter cap. a. adversus Barciatum Eoque similiter collineat Baronius tomo primo Annalium anno Christi a numero 3 I. ubi textum illum Matthaei explicat. Et Suare libro suae defensionis fidei cap. s. sectione q. haecque profert ex quaestionibus Euangelicis B. Augustini. uod Christus dixit Ergo tiberi seunt sibi in omni regno intelligendum liberos esse regni filios, id est non esse vectigales Muta ergo magis tiberi esse debent in quolibet regno terreno sui regni illius Fub quo sunt omnia regna. Deinde sectione 7. Ad replicam autem, inquit, qua dicitur hoc intelligi de Christo, ut Deus est, non
ut homo. Re spondemus negando assumptum: nam Christus etiam ut homo, est lius De naturalis propter gratiam unionis, per quam ipsa naturalis stratio substantialiter est humanitati conjunctari consequenter etiam graiiafacta est connaturalis illi homini uuare inde etiam habuit Christus tanquam homo non solῖm ut esset liber ab omni Regis terreni potestate stributor verum etiam ut esset per quamdam singularem excellentiam Rex Regumta Dominus Dominantium Apocal. 7. Froprietatem enim re dominium hu vi regni quod nunc habet in Caelis, semperis in terris habuit ra V, 3 tione Dissilire by Ooste
365쪽
tione unionis, quamvis usum issim in vita mortali non acceperit Habais vero seuper omnia terrena regnum G domιnium-ιoris rationis c potesta rem excellentia ta ideo haisit etiam innatam tibertatem ab omni in tomortati debito Regi et peratori, quam immum rem habet ratione Atia tionis naturalis Et ideo dest optime ut de homine argumentatus est. Praeterea sectione Ix respondens. huic difficultati cur Christus Petrum in hac libertateis immunitate a tributo secum conjunxerit respondei Christumsignificasse non sol.m se esse immunem a solutione tributi, sed etiam potuis illud privilegium communicare raro tanquam sebi conjunctissim γ aue smili in potestate quam isti concessurinerat seupra tota. Ecclesam, super omnes Rege terra suocirca Christus post factam a se illationem hanc Ergo liberi sunt frit, a unxit. Ut autem non scandat simus eos, da pro metapro te, c. Insuper sectione a 3 facta hac objectione Quod ex immunitate a tributo non seauatur omnem exemptionem a legibin politiesso subjectione debita Regibin c.m sim Regis terrenisis auidem l bera tributo, sed non a potestasea rectiva o coactiva, tris Reponit in prasienti materia recte unam exemptionem colligi ex acia. Nam ait in ipse Christo scut ex filiatione naturab infertur immunitas atributor ira etiam ab omni subjectione jurisdictione Principum temporalium. Quia filiatio quae est ratio unius exemptionis , necessario etiam est ratio alterius, quia est ratio dominationis excellentiae supra omnes Reges. Simili ergo modo intelligimus proportionatim hoc privilegium esse communicatum Petro Ideoque ex immunitate atributis colligimus exemptionem ab omni subjectione jurisdictione temporali, c.
At profecto nihil hoc Suaris argumento solutu facilius ex indubitatis principiis capite primo hujus libri positis, scilicet Christum ratione authoritatis supremae, quam ut Deus, aut potestatis excellentiae quam habuit ut Christus, ratione filiationis divinae, quae naturae humanae eommunicata est, non debuisse tributum sed dumtaxat propter potestatem pure ministerialem satum humiliationis quem voluntarie assiimpsit reliquit Apostolis. Quam rationem Origenes attingere videtur Commentariis in cap. II. Matth. Fili Dei, inquit, qu habent formam stris tributumo censum dedat. Idem quoque docet S. Hieronymus, cujus textum integrum exscribam, quem Bel- Iarminus&Baronius solum per laciniam apprehenderunt Dominus noster, ait, sicundiιmearnem, secundumstiritu bus Regis erat, velex David sive generatus, vel omnipotentis vrebum Patras. Ergo tri-
366쪽
IN REBO TEMPORALI Bus. 343bis a quasi Regum fibus non debebat Sed qui humilitatem carnis assumpsi
ras, debuit adimplere omnem Iustitiam ris que infelices qu Chrsi censemur nomine, re nihil dignum tanta facimus aestate. Ide pro nobis tacrucem sustinuit, ta tributa reddidat. Nos pro libus honore tribula non
reddimus, ta quasi lii Regis a vectigalibus immunes sumus. Eadem habet Lyranus ibidem Ipse Christus, ait, erat filius Dei secundi m naturam divinam,in per consequens nulliseuhectusci similiter secundum naturam humanam erat Alius David re per consequens liber atributo. Et ex
hoc sequitur quod Apostoli qui erant de qui familia essent liberi Grumtamen ne scandassiet arentur sili qu colligebant, voluit tributum redde e.
Audis, Lector, Hieronymum & Lyranum duas proponere causas quamobrem Christus non teneretur dare tributum, quarum prior verissima certissima est nimirum quia esset Dei filius, creator mundi, mominus Dominantium, c. Posterior non ita certar Scilicet quia Christus esset filius David. Nam cum auctore Bellarmino fieri possit ut qui nunc est Rex, pauo post nonsit verbi causa ,sjure belli, aut ali justo titulo regnum amittat, tae. Certum autem sit Davidis progeniem tum iure belli regno Judaico privatam, Romanos Judaeis imperavisse consurgit quidem ad probandum Christum non
debuisse tributum, nullius esse momenti dicere quod esset filius D vid, cum innumeri alii ex stirpe David censum Romanis dependerent, ad quos etiam sorte regnum David propius quam ad Christum spectabat. Et ita relinquitur frustra essem cli irminum riuarem, ut ex Christi dialogismo cum Petro essiciant Ecclesiasticos ure divino immunes esse tributi solvendi Procul dubio ipse D. Thomas cap. ICommentariorum in Epistolam ad Rom. erhibet Clericos esse liberos atributo ex privilegio Principum idque aequitari congruere naturali , .m legamus apudgentiles eos qui rebus divinis vacabant, tiberos fuisse a tributis.
Haec ille, quae ut jam monui intelligi debent de superfluis, non de
necessariis ad vitam Clericorum, quae eis debentur ratione ministerii rerum spiritualium Maldonatus in cap. I 7. Matthaei: Disputant non- nussi, ait, an re vera Christus tanquam homo tributum debuerit ' Respondent debuisse quia D. uias testatur illum per omnia nobis excepto pecca to similem factum fuisse 2 hoc loco non tanquam hominem, sed tanquam Deum argumentar se a tributo liberum. Id et dici possit doctiores viderint: Ea quidem non dixerim, inquit Maldonatus. Haec ille. Jam superius dixi,cum Romae sua Commentaria scriberct, quae lucubrarct,a
suo Generali ante probari debere nosset, prudenter quidem Magno Digitia 'ν Orale
367쪽
3 DE POTAsTAT ECCLRsIAE judicio animi sui sensum sub aliena sententia involvisse. Quam senintentiam in vincibili argumento munitin confirmat puta Christum in
hominem excepto peccato , omnibus abis in rebus cateris hominibus similem
factum fuisset Et hoc loco non tauquam hominem, sed tanquam Deum argumemar se a tributo liberum. Quibus accurate perpentis facile argumenta Suaris depelluntur. Sunt enim merae dapes scholicae adam parenter velitandum in scholastico pulvere. Profecto ipsemet satis declarat Christum ratione solius potestatis excellentiae, filiationis divinae immunem fuisse a tributo. Id autem cum ad liberandos Ecclesiasticos ab omni subjectione politica in fidei atque Religionis
Christianae favorem detorquere nititur perinde facit ac si ex quolibet quodlibet inferret Hercle Lex Euangelica a Christo posita non
patitur ut argumenta a potestate excellentiae ad potestatem pureis nisterialem spiritualem instruamus. VII. a. Secundum Bellarmini argumentum ducitura cap. 28. lib. de Clericis, totumque occupatur in hac Apostoli auctoritate declinanda Roman I 3. Omnis anima potestaribus sublimiori subdita sit: non est enim potesta nisi a Deo qua autem punt a Deo ordinata seunt, s. Respondet autem nihilea ratiocinatione concladι qua is enim jurea vis omnis anima potestaribus subsimioribus subjecta sit ae per hoc etiam Regibus, dum subsimiores potestatessunt, tamen fieri potest, inquit, ut
qui nunc est Fublimior pote ι, -- post nonsi usi esuhiciat alteri
partem seu regna Abure besti, aut abo Iusto titulo regnum velregηipanem amittat: Quoniam ergo Clericos partim ipsi Principes subjecerunt in omni-μ causis etiam temporatibus scivilibu Episcopis suis. Et postremo sum mus Pontifex Clericos omnes exemita subjectione Principum saecularium, sequitur ut respectu Clericorum non sint Principe severiore potestates aeproinde non teneantur Clerici Principibus parere neque jure humano neque
divino, nisi quantum ad leges quasdam directivas ut diximus. Deinde ut hoc argumentum conlirmet contra eos qui idem eue judicium de Regibus sontifice eontendebant, opponit magnum esse discrimen inter utrumque Nam regna non sunt immediate a Deo instituta, sed ab hominibus, ta ideo ab hominibus mutari possunt in aba regiminis formas. Pontificatus autem a Deo immediate institutus est, cs ideo non potestabhominibus immutari ait uuaei omnia iterum in incudem revocat cap. 3. 2I adversus Baresalum. Siquidem, inquit, quemadmodum potest Magistratus inferior per Principem toltio mutari; sta ut nemo ei a busseuhectionem ci obeiuentiam debeat Sic etiam cum Rex a potestate spisseruasi Digilias by Ooss
368쪽
IN REBU TEMPORALIBUs. 3 stuabin eastu haeresis, velab alio Rege in casu victoria de solio deponitur, non amplius e debetur suheztio sobedientia declarata ab Apostolo Rom. 1 3. Demum concludit Apostolas ta Ecclesasticos de facto tantum G non de iure Fubditos fuisse Ethnicis Imperatoribus. Suare libro defentionis fidei cap. 6 a sectione . idem saxum
volvit respondetque Petrumhejus successores toto tempore Gentitium Imperatorum fuisse exemptos ab eorumdem jurisdictione quoad privile gium habitum Licet usium iactum privilegii pro eo rempore habere non potuerint, aAod juri divino nihilrepugnat tac. Nec verba D. Pauli
quamvis generatia excludunt privilegium speciale a Christo concessum. Nam regula uris est generalejusper speciale timitari, etiamsi speciati antiquius sit uua reguia, inquit, hic satis accommodari potes, praesertim
quia D. Paulus iri solum explicat jus antiquum naturale , docetque Observandum esse a Christianis acproinde Euangelium non docere inobedientiam erga magi barus, sed obedsentiam. Hoc autem jus naturale se clararum ab Apostolo non violatur, sed materiaeμου ex parte mutatur per prιvilegium exemptioni a Christo concessum, quod ibi Paulus non extast, neque altius mentionemfecit, quia necessarium non erat quamquam sattente verba muti consederentur, exforma illorum intelligi potest Vicarium Christi su eis non comprehendi. Omnis anima potestatιbus Fublimioribus subditasti qua verba sunt respectiva ta comprehendunt tam prι tos homines, respectu eorum qui eis proxime praesunt, quam magistratus inferiorum ordinum respectu publimiorum potestatum. At vero comparati ne mcari Christi, nulla est in terris subbmior potesas Et ideo in eo non habet locum sententia Pauli, tac.
Ex his adversariorum responsionibus patet quam sit difficile manifesta veritati obsistere. Porro Bellarmini Collectio sex praesertim continet quae Sophisticis Elenchis nituntur.
Primuin miror illum ausum dicere argumentatione Apostoli nillil concludi, im iit instar demonstrationis mathematicae, in prima figura, ut capite I. 4. libri 2 docuimus. Omnis potestas sublimior tanquam immediate a Deo ordinata constituta, sibi subditam habet omnem animam quoad directio
Sed omnis potestas politica quocumque modo existat, nimirum Monarchice Aristocratice vel Democratice, est potestas sublimior immediate a Deo ordinata constituta. Igitur omnis potestas politica sive Monarchice, sive Aristocratice Lib. LII. X aut Disitire by Orale
369쪽
μs D a P o TasTAT ECCLE 3IAE aut Democratice existat, sibi subditam habet omnem animam quoad directionem & coactionem per merum imperium, aut
jus gladii materialis. Quod vero ait Bellarminus nihil eonesudi hac collectione , pr pterea quod fieri possit ut potestas quae nunc est sublimior, paulo post
non sit, dic hoc quidem locum naberet, si Apostolus materialiter tantum Mubjective de hoc aut illo Rege, vel statu Monarchico, Aristocratico, aut Democratico, non de potestate directiva coactivasormaliter ωquoad essentiam verba faceret. Nam ut alias docuimus,
potestas politie dirigendi & cogendi formaliter sumpta, est quaedam Legis aeternae particula invariabilis atque immutabilis erga omnes cives ambitu Reipublicae contentos, nemine, ne quidem Papa, dempto.Quocirca omnis homo neeessitate huic politie potestati subditus est,
sive status Monarchicus in Aristocratiam aut Democratiam vel contra mutetur sive etiam hic Rex aut Princeps regnum aut potestatem
regni sui amittat, vel alteri subjiciat. Semper enim potestas politica formaliter immutabilis perdurat, eique Eeclesiastici quoad di
rectionem in acrionem per merum imperium subjiciuntur alioqui certe potestas politica non esset sibi sulti ciens neque qui illam exerincent, Imperii majestate, ut supra ostendimus, sese tueri possent. Seeundo fateor Principes voluisse Clerieos in omnibus4rusis temporalibus, civilibus Episcopis suis subjici Sed nego propterea Clericos desinere esse cives membra Reipublicae atque ipsos Reges sibi ita ligasse manus, ut si res postularet, non possent capitali poena decutere Ecclesiasticos. Hic enim regula Druconsultorum obtinet Reges nimirum Majestati Imperii sui numquam posse derogare, atque pupillos esse hac in parte. Tertio fingit, non erobat, neque probare potest, nisi sorte via acti Papam Glericos a subjectione politica absolvisse. Quam odoen im id probat, quando certissimum est Papam sola potestate ministeriali spirituali donatum esse, quae naturae atque gentium jura servare,
Quartis frustratur quoque a suppositione principii affirmans Ecclesiasticos non teneri obtemperare politici potestatibus, nisi qua tum ad leges directivas, aut lola vi rationis. Nam, ut lib. 2. docui, nulla est directio absque eoactione Et post peccatum primi Parentis stra esset directio absque potestate coercitiva cum Ecclesiastici adeptione Sacerdotii non essiciantur imprecabiles , ut experientiae
370쪽
x RaaU TEMPORALIBUS. 347 Quinto ludificat ab homonymia, dum ait regna non esse a Deo, sicut Pontificatum. Si enim per regna supremam potestatem politicam dirigendi & cogendi per merum mperium intelligit, falsum aDque erroneum est dicere regna aut supremam potestatem politicam non esse immediate a Deo si autem per regna, principatum Monarinehicum, Aristocraticum, aut Democraticum designat, concedimus haec non esse iuris Divini naturalis primarii cimmediate a Deo, sed
tantum mediante hominum consensu, ut abunde 2 lib. cap. I. a probavimus.
Sexto sicut fatemur sublimiorem potestatem, verbi causa Franeiae Regem posse aliquem sui regni Magiltratum aut officiarium iure a
dieare atque et lam aliquem Principem toto regno , aut aliqua parte
regni sui bello privari posse ab aliquo potentiore Principe Ita abs lute negamus Papam aut Ecclesiam donatam a Christo auctoritate Regum abdieandorum, vel eos privandi illis quae jure naturali
gentium possident quoniam potestas ministerialis Ecclesiae instituta est, ut legem divinam laturalem servet, non ut dita luat neque praeter censuras quicquam habet ulterius, quin jure divino in rati ne irrogandi poenas decernat. Septimo falsum atque erroneum est Ecclesiasticos tantum de facto, non de jure subjici potestatibus politicis, ut lib. 2. cap. I. 4ecunis do docuimus. octavo , Argumenta Suaris merae sunt hominum obnoxiorum chimere, juri divino ' naturali penitus contrariae cuiusmodi est
Petrum ejusque successores habuisse privilegium Exemptioni quoad habitum, non quoad usum hoc enim supponit Ecclesiastieis aliam potestatem quam pure ministerialem spiritualem tributam a Christo. Nono, quod ait generale jus per speciale limitari, concedo si mois do hoc jus speciale deroget generali At derogare in materia de minagitur, plane inficior quoniam potestas ministerialis Ecclesiae jura naturae gentium servare tenetur, quando gratia non destruit, sed
Decimo, dum obtendit speciale jus esse antiquius generiai hoc et plane negamus in hac parte, putamusque mendum in ejus textum irrepsisse Myro το antiquam uendum, poster . Quoniam certum
est Legem Euangelicam tempore posteriorem esse lege naturali Est que verisimile Suarem designare voluisse posteriora prioribus d