장음표시 사용
451쪽
18 DE POTEsTAT ECCLEs Iasperio, minus oeccaretur. Procul dubio mihi innumera incredibilia mala vastitates provinciarum, excidia urbium, hominum interneciones, quae hoc schismate sexaginta annorum decursu contige runt accuratius consideranti, Deum & Sacerdotio & Imperio vehementer iratum, has pestes ob scelera hominum immisse arbitror. Nam quos vult Deus populos castigare , Reges illis pueros dare consuevit. V. terra, cuju Rex puer est Ecclesiastici Io Henri- .cus enim IV. quinquennis, Patre orbatus, Imperio Germaniae, quod tum Reges jure haereditario possidebant, moderatus est. dolescentiam , ut solent Principes nullo parentis metu, quasi fraeno cohibiti exegit adeo quidem ut quae ejus regno antea deformitates&confisiones inerant, non modo incrementum coeperint vertim etiam plures multo intolerabiliores eorum culpa qui sub aetate pupillari Henrici Rempublicam capessebant, in Ordinem Ecclesiasticum politicum irrestserint, singulis privatam commodum, ut mos est sub pupillis Regibus, quaerentibus Idque in causa fuit ut Henricus non modo propriis delictis, verum etiam ministrorum suorum vitiis nimium quantum premeretur, atque in populi odium raper tur, multis Imperii Principibus in Italia praesertim Saxonia novis rebus studentibus , ac jugum excutere annitentibus. Cui perficiundo operi Gregorius noster classicum personuit, ut ex susic riptis facile convincam. Numquam certe iverim inficias Gregorium vehementem zelum, imb etiam justissimam habuisse causam iraviter conquerendi iis innumeris abusibus consulendi, ac scelera quae Ecclesiam inquinabant ac populabantur, exscindendi Sed hoc illum debuisse peragere conformiter ad causas essentiales potestatis Eeclesiasticae, & normam eorum, quae Augustinus tribus libris adversus Parmenianum lucubravit, contendo de quisus supra capite lib. . Si enim quae in vitae civilis commercio cum magna difficultate iublicae tranquillitatis periculo fiunt, viri prudentes ea impossibilibus adnumerant, censentisve Principem quempiam contra Dei&naturae propositum facere, si aliquam legem aut edictum sciscat, quod proprio marte nativisque opibus, id estxausis essentialibus suae Institutionis, auctoritatis in rem judicatam mittere non potest rquanto magis id locum habere debet in Lege gratiae & perfectae lis bertatis , quae animis hominum actibus tantum ierarchicis praeest neque umquam patitur mala seri, ut bona eveniant Rom. I 3. Caeterum Gregorius VII aemulatione . Gregorii Magni videtur juxta Dissiligo by Orale
452쪽
1 REB Us ΕΜ PORALIBUS. 1ν juxta duodecim annos sui Pontiscatus duodecim Regesta aut libros Epistolarum quibus acta sui Pontificatus complecteretur texere volui sie: Et quidem priori libro imitatione Gregorii Magni, inquam, Epistolis suis Episcopos, Principes, Duces, aliosque Magnates certiores facit suae legitimae promotionis ad Pontisiicatum in hoc tamen Sancto Gregorio valde dissimilis , quod illorum exploret animos quibus scribit, inuasi ad bellum contra Imperatorem sensim in cendat. lio in opere perficiendo totum primum annum, magnam partem secundi anni sui Pontificatu impendit Paternum quidem pastoralem animum erga Imperatorem in speciem gerens , sed revera hos atque illos ad armandum inflammans Toto sui Pontificatus tempore duodecim aut circiter habuit Romae Synodos, quas potissimum ex Italiae Episcopis rabbatibus ordinis Sancti Benedicti
conflavit Omnes fuerunt particulares, non generues, quicquid in contrarium nuphrius raeli arminus venditent, falso asserentes Henricum Imperatorem a Gregorio excommunicatum & depositum
in Synodo generali. At vero prioris Synodi memini lib. I. Epistola 12. k 3. Secundae autem lib. 2. Epistolari. Tertiam Synodum indixit circa festum S. Andreae lib. 2. Epistola s. Quartam habuit prima hebdomade Quadragesimae , ejusque meminit libro a. Epistola l. 3. s. iasti in toto libro a qua in Synodo Gregorius suos imperiosos DICTATU cdixit. Quintae mentionem facit μbro . Epistola 8. Sextae libro . Epistola 3. Septima libro s. post quintam Epistolam Oetavae libro . Epistola II Nonae lib. .
post Epistolam et . Decima lib. 8 post Epistolam vigesimam. Undedecimae libro Io Epistola 28. Duodecimae libro undecimo statim initio. Quibus in Synodis atque Epistolis nihil aliud legas aut videas
praeter Episcoporum evocationes Romam, gravissimas interminationes, censuras Episcoporum , Regum QPrincipum depositiones: Regnorum atque Provinciarum , aut urbium Interdicta Ducum bellicorum a militum delectus, Sacramenta fidelitatis, bellorum denunciationes, atque alia ejusmodi militaria ab mansuetudine L
gis gratiae, iotestate ministeriali spirituali Ecclesia omnino abisnorrentia. Ego quidem confiteor aliis suum cst sincerum& liberum judicium, postquam eiusmodi Epistolas legi, cum B. Gregorii Epistolis , quem hic noster aemulari vult, contuli, magnam me status Ecclesiastici coepisse commiserationem, iravissimo doloris morsu fuisse commotum. Lambertus Scalaaburgensis verax
453쪽
3o Da PoetasTATE ECCLEsIAE Gregorii VII. Historiae scriptor, ulcebset Bellarminus, memorat Henricum Patrem Hlium Caesares semper valde suspectam habui epotentiam Iudi Beatricis ejusque filiae Mathildis potentissimatum
Cbmitutarum Italiae atque Beatricem primo conjuge mortuo eum Gotofredo Duee Italiae secundas intulisse nuptias inscio atque inconsulto Imperatore, Gothostedus autem vehementer infensus erat Caesari. Verum Gregorius quamprimum est electus, etiam ante suam consecrationem Gothofredi Coministarum illarum amicitiam sedulo excoluit. Unde libro I. pistolao sic Dueem Gothoseedum ad versus Caesarem acuit Caterivm quia fidei ει constantia virtutem da nante Deo in te sitam esse cognovim- , omn/m quam oportet in charist o
S. Petri filis in te duciam habenter, animum tuum de nostra stidem constantissima dilectιone, ta erga honores tuo pro is a voluntate nequaquam dubitare usiamus. De Rege vero mentem nostram sederium
piaη cognoscere potes, quod quantum in Domino sipimis , nemiηem de ejus rasientio futura gloria aut sollicitiorem, aut copiosior desiderio a nobis praferri credim- uas nos audierit, non alite de ejin quam de nostra salutegaudebimin, quam tunc sibi ceras e lucraripoterit, intuenda justitia nostris monitu is consiliis acquieverit. Sin vero, quod non
optamus, nob odium pro duectione, omnipotentiautem Deo pro tanto honorosibi restato, dissimulando iustitiam ovi centemptum non ex equo reddYderit, interminatio seuper nos Deo providente non veniet, oec. Neque enim
tiberum nobis est alicujui personis gratia legem Dei postponere, aut a tramite rectιtudinis pro humano favore recedere, dicente Apostoloci si homi-mbil placere vellem, serum Dei non essem minum Roma secundo Nonas Maji, indictio undecim Hoc est I die post suam electionem octo amplius mensibus antequam coronaretur, aut Imperatoris consensum obtinuisset, quod est apprime notandum. Eodem quo
que sensu, argumento mense Junio sequenti blandissimas litteras seripsit ad Beatricem ejusque filiam Comitutas libro I. Epistola undecima. Quibus Litteris has mulieres, sicut antea Gotofredum S. Petristium ita& B. Petri filia suavissime nuncupat. Deinde ut muliebria ingenia contra vastationes, calamitates quas Bellum quod in Henricum meditabatur allaturum erat, praemuniret, cupraeoccu paret, sie illas affatur Nobilitatem vestram hortaminis valde rogamus, ut communionem simoniacorum evitare ρο declinare sudeat, nec
factionib- earum con a velad menta praebeat. Neque vero in hac re qua hujus mundi ratio, qua quidem vana trossori ci deceptrua est,
454쪽
IN REBUs TEMPORALIBUs. 3Ivos commoveat quoniam per misericordiam Deio S. Petri nulla vos in mιcorum versiutia dere po:erit si mentem fram libera conscientia des
dat, c. Et certe tutu est defendendo veritatem pro sui ipsius salute ad que sanguinem nostrum sibi resistere quam ad explendam e us voluntatem inuruitati consentiendo, secum, quod absit, ad interitum ruere. Q e Gregorii Epistola adversus Henricum , ejusque fautores concepta est,is clarissime demonstrat, quam primum est electus, animum ad bellica studia adiunxisse, utque proclivius sceminas in suam sentcntiam pertraheret, illis persuasisse quisd nullum essent detrimentum
percepturae, modo puram haberent conscientiam. Quasi vero mala poenae etiam viros sanctissimos, integerrimos non pessumdare so-lcant temporalitervi corporaliter verum muliebres animi hac erant arte demulcendiis ob vallandi. Lambertus Schala ab urgens Monachus ordinis S. Benedicti refert Agathιldem Beatricis Atiam vivente adhue viro suo Goz elone Duce Lothamgia, quamdam viduitatis peciem,
Lussimis ab marito βαῶ exclusam duxisse , cum nec ipsa maritum in
Lothari iam extra natale solum sequi riget taciti, Ducatus quem in Lotharingia administrabat, negotiis implicituι, vix post tertium velquartum annum semel Ararcham Italicam is viseret. Posti us monem Romani Pontemisiter pene comes individua adhaerebat, eumque maro colebat Ufectu. Cumque magna pars Italia ejus pareret imperio, cs omnibus qua prima mortatis ducunt, supra cateros terra illius Principes abundaret, ubicumque opera ejus Papa indiguisset, Ius aderat, tanquam Patri vel Domino sediarum exhibebat, cium unde nee evadere potuu nces amo
ris se picionem, Usm jactantibus Regis fautoribus, ta praecipue Clericis,
quibus isticitata contra scita canonum contracta coniugia prohibebat, tac.
Sed apud omnes sanum aliquid sapientes luce Grius constabat falsa esse quadscebautur, nam σειν tam eximie tamque Apostobce vitam instituebat, ut nee minimam senistri rumoris maculam conversa-n qu sublimitaου admitteret tacita in urbe celeberrιma, atque an tanta obsequentium fra auentia obscaenum abaviditere nequaquam potuisset. Haec Scala ab urgensis , quae indicant quanta se mundana prudenti Gregorius contra Imperatorem obfirmaret. Ego quidem ut facile animum induco permultos rumores'. de Gregorio ab inimicis spargebantur, falsos esse ita contendo Gregorium ex ossicio obstrictum ad praecipie dum Mathildi, quatenus maritum suum congruenter ad praeceptum
Domini sequeretur, eam tamen juxta se tanquam paratissimum auxistium adversus Imperatorem retinere maluille, ut in ejus opes ac ditiones Disitiro b c Orale
455쪽
63 DE POTAsTAT ECCLEs Iastiones invaderet, quemadmodum onuphrius in vita Gregorii scribit Marbitris i stris, ta tota Italia celeberrima formina , Eonifacii Maalmiper Daciam Principis ata hares, Imperatoris Henrici IV. timens, Longobardia, Thuscinis Liguria siquot urbes Iure hareditario ad se pertinente Gregorio Papae, S. R. E. donavit hincque odia inter
Imperatoremo Pont Ucem seminamm, cum Imper*or donationem Hamis Imperiis cum Mathddis beneficiaria erat θ praejudicium approbare nulla ratione votasset imo ea omnia occupare tanquam adse devotivia tentaret. Tunc enim Pontifex ovoriunitatem nactin, quod Imperaror Ab Iura vendicaret Ecclesa, tostea eum excommunicavit, c. Et hactenus de Mathil de cujus gelia mihi ea in memoriam revocant, quae Joannes sine terra Angliae Rex gessit, ut se adversus Philippum Augustum muniaret siquidem Regnum suum laudatarium Innocentio III subdidit: Mirum etiam, quod Normaniam inquitaniam, quas velut regni Franciae beneficium occupabat, non dederit Mathil dis imitatione. Certe hae via facile esset Romanis Pontificibus Regum omnium opes, sortunas MDynastias usurpare. 5 frustra hanc divinam vocem
ab Augustino enunciatam II qua th. q. an. Quicumque uti exha-redato' itio, heredem facereiecissam, quarat agremm qui Auscipiat, non Augustinum. Lmo Deo propitio nutam an veniet Hercle multo pericu-Iouus majestas alicujus regni aut Imperii quam hominis privati exha redantur,is exspoliantur: hinc illae vastationes atque populati nes Turcarum propter Imperium Ramanum exarmatum. Sed revertor ad Gregorii prensationes contra Henricum Imperatorem.
Nam libro et Epistola 19 Kalendis Septembris, idast, quinto mense post suam electionem , antequam esset consecratus Rodolpho Duci Sueviae, quem Imperatori infestissimum noverat, in haec verba scribit Sicut duobus ocuia humanum corpu Rrporati lumis QEiture Radignitate Sacer atii, Imperi inpura religione concordantιbus, tac. De his diligent tractemus, quatenus voluntate nostra bene a vobis cun ta si relationes nostras justa esse probaveritis nobiscum consientiatur si vero rationi nostra aliquid addendum vel substrahendum sis vobis fum fuerit . eo is vestris Deo consentiente parati eramus assenseum praebere. Nuapropter prudentiam tuam rogamus, in Mutine B Petristin per studea crescere, ta adimina q- tum causa orationis, tum consideratione tanta utititatis non pigeat te venire quatenus sic te in utroque
R. Petro debitorem facias, ut o n. rasenilis in futura vitaeν- semper
456쪽
IN REBU TRΜPORALIBUS. 633Caeterum hic est ille Rodolphus quem Gregorius Henrico exauctorato in Henrici locum eligi curavit Scasnaburgensis memorat Rodolphum saepe novis rebus studuisse adversus Henricum multo ante quam Gregorius VII esset Pontifex: unde proclive est coniicere quo fine Gregorius eum paulo post suam electionem Romam evocet nempe ut illum participem consiliorum arcanorum, quae contra Imperatorem agitabat, cisceret. His etiam de causis eodem libro
primo post Epistolam 18 habes iuramentum fidelitatis Landu Iphi
Ducis Beneventani. Et post Epistolam 2I. Richardi Principis Italiae octavo Kal Octobris,id est quinto mense pest electionem Hildebrandi quo pariter classe, quinto Kalend. Octobris Epistolars scribit Heriem baldo militi Mediolanenti in haec verba, ut eum sibi conciliaret Henricum Regem praeterea scias dulcedinis ta obedientia plena nobis verba misisse, ta talia quas neque ipsum, neque Antecessores suos recordamur Romanis Pontifici misisse Uuidam etiam ex maystri set deli suis promittunt nobisexparte sui, eum de causa Mediolanensisac clesia sne dubio consitio nostro Obedire. Uuantum enim sibipossem pro desse, velaruantum s adyutorii manum substrahimm obesse citio te speramus vertissime cogniturum G Deum nobiscum esse, nobiscum operari evidenter probaturum. De Comitissa Beatrice nullomodo dubitandum puta
min, quin ipsamyiis Arathildissita in his qua ad Deum pertinent a ligionem Santia Ecclesia Meliter se erga nos habeant. Tu igitur omnino
consuens in Domino, o in matre tua Romana Ecclesia virititer age confore ratin in Domino, I in potentia virtutis omis sciens quia quanto vobis gravius nunc, urgit perturbationis tempestas, tanto postmodum Deo faven re Iucundim arridebitserenitas. Porro die Purificationis B. Mariae, hoc
est novem circiter menses post suam electionem est consecratus, statim atque Imperatoris conscia sum obtinuit. a quo tempore totus in sollicitudinem non dicam negotiorum saecularium sed rerum bellicarum incubuit. Quamobrem Epistola 6 Libri primi Guillelmo Comiti Burgundia mandat , ut non obbviscatur promisonis , quase Deo ante corpm Apostolorum Principis Petra obligavit, ut quacumque hora necesse fuisset ad dimicandum pro defensione rerum Sancti Petri non deesset, si requisitiu fuisset. Unde memores nobil tatis vestra fide rogam quatenus praeparetis vestrae militiae fortitudinem ad succurrendum Romanae Ecclesia libertati; scilicet si necesse fuerit veniatis huc cum exercitu vestro in servitis S. Petri ta hoc idem rogamin vos monere Comitem S. Oegidis, Usocerum
Richardi μιncipis Capuani, tac. Quam epistolam quarto Nonas e Lib. IV. Pici brua-
457쪽
43 Po TR sTATE ECCLEs I Ebruarii primi anni sui Pontificatus scripsit. Nam mense Aprili anno Io73 electus est Pontifex. Eodem libro r. Epistola 72. acriter Gothos ridum reprehendit, quod mente stabit in Apostolorum Principis
stilitate non maneat, militer quos ad honorem 2 sub iam S. Petri seducturum promiserat, non miserit, c. Libro a quo res secundi anni sui Pontificatus continentur Epiliola o ad Hugonem Abbatem Cluniacensem eidem sic injungit ut conscribat milites Et usa utraque manu debemus uti pro dextera ad omprimendam amplorum savitiam, oportet ποι, quandoquidem non est Princeps qui talia curet, religiosorum
tueri vitam: fraterna te monemu charitate, in quantum potes vigilanti studu maaeum praebeas eos monendo, roganda, exhortando qua E. Petrum
diluunt, ut si vere istius volunt esse Abi ilisei, non habeant illo chari res faculare Principes quia isti misera es transitoria vix tribuunt iste sero beata ta aterna a cunctis peccatu solvendo promittit, ta in calestem P triam potestate Mi tradita perducit. Volo quidem iace claris intelligera qui revera Antisti deles, ta qui eumdem calestem Principem non minia
pro calem gloria Hligunt, quam eos quibus pro spe terrenita misera subj
ciuntur. Vides qua arte rudi saeculo homines ad bellum inflammabantur. Caeterum quod ait se utraque mou debere uti pro dextera, ad historiam Aod qui Regem Moabitarum consedit cap. r. Judicum alludit quam historiam tempore bellorum civilium Ligae post Henricum III impie trucidatum nostri concionatores frequenter in ore habebant. Monendus autem Lector Gregorium qui in Monasterio Cluniaeensi institutus fuerat, magnum ab ordine S. Benedicti, imo etiam ab omnibus ordinibus Monachorum collegisse subsidium conistra Henricum Imperatorem. Ex quo nihil mirum videri debet Ee-Hesiasticos, praesertim Monachos penes quos tum erat eruditio illius sareuli, tam multa pro Gregorio adversus Caesarem scripturiisse i causa enim suae, mam Ecclesiae libertatem indigetant, velifica bantur; adebis toto ferme tempore istius schismatis non alii Ponti
fieri quam ex Cluniacensi conventuin ordine S. Benedicti crearentur Erant enim ad acta Gregorii propaganda ardentissimi zelotae. At eodem libro a. Epistola et Gregorius sic Daniae Regem interpellat Fraterea Sancta Romana mater Eulsa contra profano sinimicos Dei tuo auxilio in militibus f Mari gladio opus habueris, qua spes nobis de te habenda fit, itidem tua certa legatione cognoscere cu'mus vi
de Epistolam' s. eiusdem Libri ad eumdem Daniae Regem argumenti simillimi Et haec a Gregorio, ulgata sunt, priusquam Imperatorem
458쪽
censuris illaquearet demonstramque illum non tam de servanda constituenda pace, quam de bello instaurando cogitasse idque
argumento est certissimo Bellarminum talios falli, aut fallere voluiste, dum perhibent Gregorium mitissimois paterno animo erga Henricum extitis antequam excommunicaretur: Haec enim praeludia ejus Pontificatus contrarium convincunt. Quod si quispiam subtilitatibus 4rgutiis scholae horum actorum veritatem declinare, aut alio detorquere, ut Jesultae consueverunt, moliatur Rependam haec plane esse moralia iolitica ac proinde, ut verba sonant, ex eventu gestorum Gregorii stricte capi oportere cum certissimum sit res morale .politicas non debere sicut Metaphysicas tractari, ac cane pejusin angue subtilitates odio habere. LII. At vero reliqua quae in Gregorii Epistolis notabilia lante inaudita occurrunt, si placet, evolvamus Libro a. Epistola et Comitem Pictaviensem laudat, quod promptam habeat voluntarem ad fere vitium S. Petri. Et librora post Epistolam primam de Regalibus S. Petri statuit. Item libro I. Epistola 68. Nemosens Episcopo, qui Abbatem quempiam sua Dioecesis excommunicaverat, rescribit, Abbatem illum Iur B. Petri traditum, ta Abbatis eontumelias Romana majestati fuisse illatas Librori Epistola o ait Imperatorem sibi per Legatos Apostolico congrua salutationis, ta devota peristutis exhibitio nem transmisisse. Haec autem ab illo dicuntur, quoniam sibi certo per suaserat Christum eam potestatem, quam in coelo in terra tanquam Deus & homo habuit, ad S. Petrum transmisisse velut ad absolutum, infallibilem Monarcham Ecclesiae, quod plane confirmat in suis imperiosis Dictatibus: Et hoc ipsum est quod S. Bernardus reprehendit. Totum tribui majestati, nihil veritati Libro . cap. . de consideratione ad Eugenium Anteactis saeculis Disivi Rom- peratores Dominos uos , staue istorumservos nuncupabant sic D. Gre
gorius Librori Epistolao et Mauritium, & Agathos P actione . Sextae Synodi in Epistola ad Constantinum Pogonatum. Jam vice mutata Gregorius VII contra naturam potestatis ministerialis spiritualis , quam solam Christus Ecclesiae reliquit, Imperatorem quali servum habet, idque infra magis exsplendescet. Quid dicere opus illum in Synodis quas Romae habuit, tam confidenter loqui. ac si ea ipsa quae etiam in rebus pure facti decernit non ab homine ulli obnoxio errori, sed ab ipsi Spiritu sancto, aut abore B. Petri,mmedia te promanassent ρ sua arte imbecistos animor raoccupare es pereellere, Ilio atrue
459쪽
3s Da o TasTAT ECCLESIAE atque in suas artes abstrahere conabatur libro Epistola a. Ucripta ad omnes servos Dei tum Clericos, eum Duces Laicos fidem Christianam in regno Teutonico habitanti is defendentibus, s Litteras qui Henricis dictvi Rex in Sanctas odojudicio Sancta Spiritm excommunιcatus est, diligenterpe enitis, quid de eo debeatfers indubitanter cognoscetis. Item libro s. Epistolari s ad reprimenda etiam mala ingenia cillicitos conatus Iudicio S. Spirit auctoritate Apostolica sedis anathemasse avi-m- sanaιhematizamin, quicumque sve Rex, e Archiepiscop- , βιε
Episcop- . e Dux .sve Marchio, tae. Ubi vides bellum quod pro abrogandis Investituris fiebat, defensioni fidei Christianae, atque censuras eam ob causam latas attribui Sancto Spiritui quasi vero Investiturae ad fidem pertinerent. De qua re est capite praecedentiabunde disputatum. Item lib. s. Epistolai. Iudicio Sancti Spiritis
decreviminis precepimin ut m regno Teutonico conventin feret omnium Episcoporum Zaicorum qui Deum timem in inter vos pacem desiderant. At nulli magis pacem Ecclesiae infestabant, quam qui agendo. non patiendo auctores erant schismatis. Ibidem Epistola I . Ampendite quod Sanctus Spiritin per nos licet indignos dignatin est in Sancta Synodo statuere. Et Libro, Epistola 3 . de quodam Comite Flandrensi si nostra obedire, egregarino excommunicatin foret a corpore tacommunione Sancta Ecclesia, auctoritate Dei ει μῶσι Sancti Spiritus.
Haec ille sed longe modestiores Apostoli, quamquam amaturi ducta Spiritus Sancti certissime regerentur. Viseum es Spiritui Sanctita, his Actorum Is xx Corinth. 7. Puto, inquit Paulus, quod Spiritum Dei habeam. Isthue occurrunt aliae decernendi formulae lib. I. Epistola 3s ad Cabillonensem Episcopum adversus Franciae Regem scripta mense Decembri, antequam consecratus in Pontificem Nam aut Rex ipse Francia repudiat turpi simoniaca hares mercimonio idoneas ad surum regimen personas promoveri permitte , aut Franci profectὸ, no serim Christianam ahicere mamerint, generiais anathematis mucrone
percussoriis ulterim obtemperare recubabunt. Verum quid, amabo, est
Franci prasessio ni fidem Christianam ahicere maluerint, tae. Aliud
quam decernere idem esse seralibus edictis Gregorii non parere, at que fidem Christiana abjurares Profecto uc homines territare mundo summis ignorantiae tenebris sepulto consueverat. Nihilominus Franci hac in parte nequaquam Gregorio obtemperarunt,nH- imprima fidem Christiana abjecerunt Im vero eam
cum pace bublica tranquillitate conservarunt. Epistola s. libri 3.
460쪽
s muropter vos scire volum- nos huic petitioni Legatorum Henrici Ne ratoris nudatenus consensuros quoniam quod modo inventum est, non videtur B. Petro, ac nobis honorabile. Quae forma loquendi aut aliqii id
praecipiendi quati a B Petro immediate procederet secquentissima et in regorii VII. Epistolis, ut Libro I. Ep. 7. ad Ducem Bohemiae conqueritur de Lar mirio Pragens Episcopo, quem significat Simoni magi vestigia contra Apostolorum Principem imitatum ιderi, eo quod Legatos Sedu Apostolica non liberaliter excepisset, aitque nisi Legatis parcat, se aurim scilicet usique ad internecionemgladium Apostolica indignationis evaginaturum; scque per ipsum plures uisos experturos, quantum huyus Seius auctoritas valeat. Quae ab illo scripta sunt quarto circiter mense post suam cicctionem, potius veterum Romanorum,
quam Christi imitatione. Illi enim o Legatos suos parum comiter habitos Corinthi, urbem opulentissimam totius Achaiae solo aequarunt Christus vero Lucae' graviter Apostolos increpat quod Samaritanos qui cos recipere noluerant, igne coe lesti impetrato ulcisci gestirent. Nescitis, ait, 'in spiritus estis stim hominis non venit annmas perdere, sed salvare. Porro dum haec scribebat Gregorius Ego arbitror alludere volui sie ad locum Deuter. . ubi Dominus praecipit. Judaeis ut Amorraeos, Cananaos, Iebuscos catera percutiant usque ad internecionem vide caput q. Exodi eodem libro primo Epistola sexagesima ad Sigefridum Moguiri in ensem Archiepiscopum, qui sic cundum sus commune voluerat de dissidio duorum Epii coporum Metropoli suae subjectorum cognoscere Apostolica Iudicia non dico tibi, sed
nM ulti Patriarcharum aut rimatum retractand licentiam fore exsi-mes, nec contra Sanctam Romanam Ecclesiam quicquam tibi attrii uere vel moliri cogites,sne cujus abundanti clementia nec loco quidem tuo , ut
ipse nosti, subsistere ciei. Cusus clausulae haec postrema verba snec vi abundant cismentia, tac. Ab illo usurpantur, ac si haberet a Christo clavem absolutae potestatis, non puri ministerii Spiritualis, adco ut Episcopos tanquam Legatos abdicare posci quam in rem infra disputabimus in analysi septimi articuli Dietatuum Gregorii. Ejusdem pariter generis est quod legitur libro 6 Epistola ubi Leodiensi Episcopo haec scribit Tanquam Apostolicae Sed non esset auctoritas, quoscumque I ubicumque vult uare solvere. Item libro 8. Epistolacii ad Heri manum Epila opum ciensem, obtendit Pontificem habere potestatem singulari privilegio concessam aperire claudere Ianua regu caelestis qui voluerit: cui ergo, inquit, aperiendi, clau- Iii 3 dendi-Disitiro b c Orale