Hugonis Grotii De jure belli ac pacis libri tres, cum annotatis auctoris, nec non J.F. Gronovii notis, & J. Barbeyracii animadversionibus; commentariis insuper locupletissimis Henr. L.B. de Cocceii ... sub titulo Grotii illustrati antea editis, nunc

발행: 1751년

분량: 577페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

, , res , ta eas ex utilitate communi. . . . iu-

terpretari. Ea enim virtute, id sapientia ,, majores ubiri fureuut , ut in legibus seria, , heu is inhilsibi aliud. vi si salutem , atque utilitatem reipublica proponerent. Neque

se mini es, quod Gesset . scribere volebant: s scxliiissent , cum esu intelle tam , is repudiatum iri legem intelligebant. Nemo, , enim leges legum eatisa salsas esse vult, sed

, , rejublica it quod ex legibus omnes respubli- , , caI Optime putant admini'ari. Bam ob, rem iotar leges servare oportet, ad eam emissisusscripta omnia tuterpretari eouveriit res hoc ut , qtioniam reiptiblicae fretantias. ex ,, reipublica commodo , atque utilisate legesa, interpretemur. Cons. Tesur. h. An I .

U ARTAM speciem iuris riniversalis , Auctor constituit lus GENTIUM Vo- LUNTAR UM: quoties enim multi, diis ,, versis temporibus , ac locis, idem pro is certo affirmant, id ad causam universalemis resurri debere , ait; quae si recta illationeri ex natur principiis non procedit , alia is esse non possit, quam communis conseno sus. Et tunc addit et quod euim ex certis, , principi=s certa argumentasione deduci nouri pote1 , sequitur, ex libera Gentium volum, , late ortum haseas. Prol. 3. 4o. - Iloc jus igitur ex consensu Gentium, ,, Proleg. g. IT, V 46. L. s. c. I. g. 14. tanquam ex condicto, Pres. S. 4a, U,, 43 , & cum mutua obligatione . L. a. c. 3.,ν f. s. l. 3, c. I. 8. v. s. receptum esse , H ain.

, , Definit JUS GgNTIUM, quod pro- is ter utilitate , ct necessitates magnae illius o civitatis, i. e. societatis humanae, Prol.

IT. apud Omnes gentes, aut moratiores, receptum est. L. I. c. I. g. 14.

Jus gentium aliud esse, ait, latius pa- is tens, aliud arctius. L. I. c. I. S. I 4.a, l. 3. c. 3. S. 6. n. I. dus GENTIUM LATI Us P Α- , , r E N s introductum esse , statuit, humari na necessitate indigente. L. I. c. I. g. q. o Prol. I. I . Idque vel universale esse, fin- , , Rit , vel certarum gentium. L. 3. c. 4.

,, L. I. c. I. 4, U I . L. z. c. 8. S. I.

,, Usum ejus late patere, existimat . ia, , omni iure belli , & pacis, Prole g. F. a ;o quia I. multa permittit, quae jure naturaeis vetita sunti L. I. c. 4. g. I s. II. Multa se prohibet , quae jure naturae permillia sentiis L a. c. 3. g. IO. u. I. L. a. c. 18. S. 4. n. I. L. 3. c. Φ. S. I s. n. I.

III. Quaedam juri naturae superaddita L. 2.

se praecipuum hujus juris Gentium usumo esse , ait, in BEL Lis. Nam tire ruaturaeis nulla bella licita esse , ait, nisi s. adstis justa causa, et . agatur intra debiti, &is pinnae modum , i. e. ad solam juris nostri reparationem. Indeque inseri, deficienteis iusta catis omnes actus , qui inde nascimis ritur, inlustos, ct agentes instar praedonum H esse adeoque tanquam lares, praedones,ia homicidas &c. teneri & agentes , & eois rum socios et ita ut res vindicari possit ab , , eo, qui causam a tali praedone habet. Sed & porr6 , s quis ultra debiti, poeumri que 1 nodum aliquid exigit ab hose, nullumis agenti jus inde quaeri, putat L. 3. c. I .

M 9. 3, s. c. 6. 6. I. eumque teneriis ad restitutionem, aeque, ac socii, milites, o omnesque , qui causam ab agente habent, is d. I. 3. c. IO. S. I. 4. s. 6. c. II. f. 1. c. I 8. g. 6. c. 9. S. I 6. c. I 6. g. I. a , Nis 3 : imo exigentem a qualibet gente ideo se puniri posse. l. . c. 13. S. I. u. I. , , Utrumque jure gentium voluntario muri tatum , & communi consensu statutum , esse , ait, I. ne de iustitia causa intelis partes quaeratur; sed ut id, quod utraque se pars in bello peragit, pro jure habeatur: unde hod jure gentium bellum semperis utrinque justum esse . statuit. 2. Ne praeis cise agatur mir moamn debiti, panar se sed ut occidere vltem, ac res ejus occu- is pare, in infinitum liceat. ,, At hoc verum saltem esse , ait, in bello is publico , quod a Diuma uortuque potestare se geritur, iudicium 6 . DicL Disert. is Prosem. IX. c. I. f. 16 : nam his solen. nitatibus accedentibus effectus illos pecu-- liates a Gentibus bello publico tribui. Un-- de bellum tale vocat publicum . & ex j ri re gentium solenne. Oct. Discit. IX., , S. 39. N ao. - Εffectum hujus inris Gentiam1r latius paritentis Grotius in eo ponit, ut verum do- is minium consequatur is, qui titulum ex is hoc jure Gentium habet, L 3. e 6. , a. -U T. l. I. IO. S. S. v. I. L 3. c. 4. 3. 4.

142쪽

m . L 3. e. 6. g. 2, 7 : adeoque ,, verum jus agendi ei competat, L 3. c. I9. ,, f I. U I nec in eo jure ab aliis tu ,, bari possit. L. 3. c. I9. F. S. c. 4. g. 3., 4. 6 , V 22. c. I . g. I. u. I. c. 6. S. v. n. I.

ri caeterum quaedam horum jurium, a Gem. tibus constitutorum , ex omni parte in ,, esse, ait; quaedam autem essecium saltem, , externum juris tribuere. Dici DF. Prooem. IV. Sta. IV. Ad prim genu resori, I. ,, quando jure gentium aliquid vetatur, quod ν jus naturae permittit. g. Quando ob na- , , turalem aequitatem jus gentium aliquid per-- mittit, quod jure naturae vetatur. 3. uan- , , do jus Gentium confirmat conjecturias nainis turales incertas. Dici. Sect. IV. F. I9. seq.D Ad poserius genus refert, quando gentes, , communi consensu aliquid statuunt, quod is jure naturae vetitum est, nec lingularem ,, aequitatem habet: Dict. Sin. IV. , eto. Ex hoc poseriori genere igitur non ve ,, rum jus quaeri agenti, existimat L. a.

c. 12. f. 26. u. I. l. 2. c. s. g. 28. l. 3. ,, c. 1 . g. 3, V s. c. 6. S. I 2 sed i. ,, impunitatem saltem , l. 3. e. 4. S. 2. 3. ,, 4. V. 3. e. 6. S. I. u. r. f. 27. l. 3. c. ro. f. I. n. I : ita ut ab aliis genturi bus tanquam fur, & praedo , puniri non ,, possit. II. Dominium exteraravn , l. 3. c. 6.,, f. a , U T. I. I. c. f. n. I. 3. c. q. f. . in s. l. 3. c. 6. f. a , fatri T , quod omnes quidem effectus dominii ,, habet , sed saltem in foro Soli, non in foro Poli. Dict. Sin. IV. f. II. J V s GENTIUM ARCTrus Grω- tius describit, quod apud plures gentes quidem obtinet, at non respicit utilitatemri magnie illius civitatis , sed coetuum sinis gulorum. P Meg. S. II. f. 43. l. 3. e. I. M 4. I. a. c. 8. S. I. u. a. F. 26. l. 3. c. a. f. I. u. I , 2. Indeque non ,, obtinet ex condicto . Proleg. i. c. se non receptum est cum mutua obligatio- is ne. L. a. e 3. f. q. 43. c. 1. 6.8.

u. 2. Dig. m. IV. g. 24. seq.., Nos , sabulam esse, quae de iure Gem,, tium voluntario traduntur, eamque Tri-- boniano originem debere , late demo ,. stravimus in Dissere. Pr em. IV. 3. 29.

, , set seq. Quo lectorem remittimus. Sed sent eujiasque eloitatis jura Militas sua civitatis respiciunt dis Nam quod quisqueri populus ipse sibi jus constituit, id ipsius, , proprium civitatis est, vocaturque ius civile. , quasi jus proprium ipsius civitatis. f. et , Sio 4 Iussi. de I. N. G. V C. l. 9. F. Ius.

Inter citatates aut omnes , aut plerastis d,, Jure Romano cognitum non est ius Gen- tium, nisi quod a natura est. & interri omnes gentes peraeque observatur. S. 2.

se eod. ibi: sed naturalia quidem jura , γα is apud OMNES GENTEs peraque obseris Dantur se'. Atque hoc jus gentium natuisa, ram cum ipso genere humano prodidisse. M Jcti ajunt. S. II. I. de R D. - Unde rerum acquisitionem tribuunt iuria, gentium , qusd ratione uaturali A P u D

, SERVATUR L I. st. A. R. D. Confri not. ad L. I. c. I. , a I. Immo Trib

se nianus qui inepta sua definitione iurisse Gentium, causam dedit distinctioni in pibri maevum, & secundarium γ ipse fatetur , , , jus secundarium, seu quod gentes exri mutua necessitate inter se constituerunt.

, mune esse. S. s. I. J. N. G. V certi L , simum igitur est, dure Romano jus taleis gentium . quod inter plerasque saltem ciuis vitates obtineat, & ab ipsis gentibus ob mutuas necessitates constitutum sit, nonia dari. Vid. infra f. II, U L. I. c. I. S. I 4. Cons. Dig. Procrin. 4. S. 29. seq. Ex consensu jura quadam nasci potuerunt I,, Verum non est, dari jus aliquod Gentium,

, , quod ex commini consensi ortum sit. Sa- δε ne, dure Romano omne jus gentium exri ratiorae uaturali ortum dicitur, non ergori ex consensu. g. a. Iust. J. N. G. N C. is ibi: quod vero RATIO NATURALIS se inter onines homines consiluit Uc. vocat ius Gentium. Et in s. p. eou. ibi : Sed nais turalia quidem Iura, qua apud Omnes gemis ter peraque observantur , DIVINA QUAMDAM PROVIDENTI A consitura , , , semper frma mament. L. I. pr. A. R D. is ibi : iure gentium , quod R A T I Ο N Ε, , NATURALI inter omnes homines per

isque seroatur : Uc. Unde dominia ratio ui, naturali tribuuntur L. I. pr. A. R. D. , , Sed & rationi contrariatur existentia

143쪽

Heu, et is coccia commentarius

se hujusmodi juris gentium , quia duo su p.

is ponit, quae partim aperte salsa sunt, paris tim probari non pos Iunt. Si enim ex con-- sensu Gentium jus aliquod existit, necesia sario supponendum est . I. Omnes gentes ri conventile: & 2. jus aliquod commune in- ,, ter se constituisse. Quis vero sanae mentis sibi, vel aliis, persuadebit, humanum

is genus unquam convenisse vel communeis concilium indixisse. Sed & si convenisset, , , unde probabitur , illos jura quindam con. ,, stituisse ρ Denique si ev id secisset . unde , , Probabitur , quaenam sint illa iura ρ unde δε probabitur, jura illa . quae ad secundarium in ius gentium reserri solent, eo pertinere Τis Certissimum igitur est non dati jus Gen. D tium, nisi quod ratio naturalis inter gentes,, constituit: adeoque cui gentes Obligantur ,

,, etiam invitae.

Denique frustra Doctores ad jus Gentium, , secundarium coniugiunt. quia pleraqueis jura , quae eo referri solent, ex ratione, , naturali adeo sequuntur, ut non opus sitri ad fictum aliquem consensum gentium conis fuge e.

., Neque esstat definitio Triboniani in F. a. o Byt. de J. N. G. V C. ubi definitur jus, , Gentium . quod usu exigente, se' bitinariisa, necessitatimM , gentes hi oratis Ibi co=isiari tuerunt. Nam ira Disseret. Prosem. IV. S. M 29. seq. ad Oculum demonstravimus, hanc , definitionem non esse Jciorum Roman

rum , sed Triboniani, uti alibi, ita &ὐ hic vapulantis: ineptam autem illam esse, se vel exinde apparet, quia haec definitio suin

,, ponit constitutionem . adeoque consensum se omnium saltem moratiorum gentium ; cum tamen certum sit, humanum genus, is gentesque humanas, numquam convenisse.

interim ex hac erronea definitione Trib , , niani, distinctio illa inter ius gentium prbia maevum , & secundarium, orta est. D nara apparet J ,, Dixi, ex consensu ,, gentium tale jus , quod totum humanum genus obliget, nec nasci polle , nec na-

,, tum esse

Sed magna illisu ianitierstatis 3 is De ma 1, gnae illius universitatis utilitate gentes

is numquam aliquid statuerunt , quia un- , , quam convenisse probari non potest.2uod gentium dicitur J - Imo tale jusis gentium , quod ex consensu plerarumque is civitatum oritur , non existere , jam Pr i, bavimus. stuoties id nomen a iure aratura disis gutinim J ., Auctor ius naturae male distinguitri a jure gentium. JCti Romani, & veteresis scriptores. promiscue has voces sumsere.

is Vid. Dig. Proclem. 4. 3 23. seq. Equidemis Ulpianus kώ uaturale aliud quid esse, auri jus gentium, disset te asserit. At ille aliori plane sensu haec duo jura distinguit; νώ,, enim naturale vocat , quod natura omnia

is animalia docuit, adeoque quod ex instin-- ctu oritur : im gentium vero , quod ex ra-o tione originem habet. cujus differentia ,, effectum , & causam, explicabimus infrari L I. c. I. S. D.

uuam partesia lumis omisi Carneades J Increpat Auctor Carneadem, quod alteram juris gentium speciem, quae vulgo jus gentium secundarium dicitur. omiserit. Etenime contrario in hac maxime specie & ipse , ct Epicurus occupati fuere : & uterque sumin

mum bonum quod est scopus, ct finis societatum . & legum) constituit in illa voluptate, quae percipitur ex utilitatibus , &oonis , in quae homines natura feruntur. Hoc autem fontem , & principium juris gentium secundarii esse, vidimus , ct constat ex S. 2. Ins. J. N. G. se' C. ubi hoc jus gentium describitur, quod usu exigeute , NDUnaaris necessi ibiu, gentes inter se eoiqim tumini: bella enim orta sinit , BD. Idque

quam maxime firmatur eo ipso argumento, quo Grotius contra Carneadem abutitur. ut

ostendat, eum omisisse hanc partem iuris, quod subjecerit orationem de bellis. & bello partis. Inde enim e contrario inserre non debuit, Carneadem hanc partem juris omisisse , sed intellexisse , R de ea ipsa egisse quia ad hanc speciem bella, de quibus

peroravit, reseruntur d. f. a.

Additio. - Auctor supra f. i. jam monuit, jus gen-- tium secundarium, quod moribus popu- lorum, S pacto tacitis statutum est , pau-

cos attigisse , ex universo, ac certo ordi- ne, tractasse neminem: indeque incre-M pat speciatim carneadem, quod is quoque se hanc partem juris omiserit. Verum ad eun- dem S. notavi, tale ius gentium non exuis stere , adeoque mirum non esse , jus . ,, quod nulla ratione, nulloque fundamentori nititur , hactenus a nemine tractatum , , , adeoque & a Carneade omissum esse. Jus Omne in naturale, N ciuile disribiteat; J ,, Jcti quoque Romani id secere: ,, omne erem populos, qui legibus, & mo- , , Iibus

144쪽

M Hug. Gratii Prost m. f. XVII, V XVIII.

is tibus reguntur , partim suo proprio, pamia tim communi omnium hominum jure uti

is ad duo capita refert , ad naturale, & ci- is vile, in L II. A. de I ed J. Cum tamen de eo iure, quod inter populos versatur, actitris, hujus iuris mentionem f. cere distisipes J V Immo ex hac ipsa ratione , se quia de jure, quod inter populos versa.

tur, agit, mentionem facere de eo non de- , , huit, quia tale ius ex Gentium consensu , . statutum inter Gentes non existit.

Subjecis enim orationem de bellis 3 ri Atia bella sunt ex jure Gentium primaevo, seu

se naturali, Dissera. Pro . 4. f. 38. non ve-a, ro ex jure gentium secundario , quale non

, , agnoscimus.

A D. S. I 8. AI A L E autem a Carneade fultitia nomi-ue justitia traducitur J Auctor totus jam in eo eli, ut stultitiam , quam Carneades justitiae naturali imputat. amoliatur ι sed valde infeliciter. Apparet hoc ex collutione sententiarum Carneadis, & Grotii , quarum utraque utilitatem respicit, quod prolixe Pr havimus i Exercit. I. - otium S. I 26. Se seq. Rectius respondemus, I. non esse stultitiam huic legi obtemperare . etiam comtra motus, ct cupiditates naturae; quia non est in nostra potestate, & arbitrio , non parere summi, Sc pnepotentis Dei decretis :nec adeo stulte facit , qui aliter non potest. II. Summae jam sapientiae 'dine . legi huic omni studio, ct contentione obsequi: quia ab inexhausto illo sonte, & largitore omnis honi prosecta, riusque adeo obsequio via.

Traci. de Auton. Inri Gemi. c. eto. individuo vinculo conjuncta est summa, ac sempiterna utriusque vitae selicitas ; quam omnes volunt, etsi errore, vel affectibus in transversum acti a scopo evagentur, via. d.

tr. c. 7.

III. Summae e contrario stultitiae esse, ei legi non parendo concitare tertibilem illam Dei legislatoris vindictam, atque accire sibi infinita vel hujus, vel alterius, vel utriusque

vitae mala, d. tr. e. zo. quae e contrario natura homines refugiunt. Haec omnia ccmprehensa ita sunt verbis Ciceronis, a quo hanc naturae legem divina

pene voce depictam laudat iactantius Institi

Lib. 6. cap. 8. ejusque locum insigarem ex Lib. I. derep l. nobis reservavit, cuius haera verba : Huic legi nec abrogari se es, neque derogari ex hac aliquid licet, neque tota aBr gari potes. Nec vero aut per Smatum , arat

per populum, solvi hac lege pqssumus. Ne eos quaerendus explanator , aras interpres ora alius. Nec erit acta lex Roma, alia Athenis ἡ

terna , N immutabilis continebit; numque erit comuuenis quasi magister, U' Imperaror omnium Deus e ille lexis hu ros inomior, discepturor, L A T O L M.; cui qui non par bit , ipse se fugiet, ae uaturam hominis aspernabitur : Me ipse luet maximas minax , etianis eatera supplicia, Quae putamin , su- gerit. Tum exhibito ita hoc Ciceronis loco, haec subjicit Lactantius k. l. 2urs sacranis tum Dei Iciens tam Agnificanter euarea re se gem Dei posit, quam illam homo Luge a veiaritatrs notitia remotis expresis pSed & IV. sequitur, summae stultitiae esse, cum & motus hominum naturales ad suas utilitates corrupti sint, & utilitates ipsae , quibus natura gaudent, plerumque in perniciem vertant. & mores in luxum &α solvant, in his rebus constituere sontem. fundamentum, ct principium iuris naturae. Quicquid enim Carneades, Epicurus, Grotius, praedicant de fruitione tranquilla, frustra est: cum enim hominibus infinita sit pecuniae. Opum , ac Voluptatum cupido, pugnat illa cum tranquillitate uatus, seu se cietatis; nec custodiri illa potest , nisi monstretur potestas superior, quae modum cupiditatibus figat, frenumque injiciat: nec sit illa inane saltem humanae naturae, & conve nientiae cum intellectu Sc. nomen , ct virubus eam imago . seu figura ; sed potestas,

cujus violatae indignationem tremere homines oporteat , d. Tract. de AMMn. mr. gem.

c. 6. S. I 6. U IN. In primis itaque fatendum est, a duris naturalis sanctitate , ejusque maxime primcipio , & fonte, separandas. S removendas esse hominum utilitates. & quibus ad eas

feruntur, motus naturae animantium infixos:

unde nec jus naturae, nec obligationis primcipium demonstrari, aut derivari potesti nec, quam illevit Carneades, justitiae macula elui. Aditio. ,, Carneades, qui existentiam juris naturaeis negavit , argumentum inde sumit , quod ri ea, quae juri naturae tribui solent, pugnent

145쪽

,, cum sapientia; adeoque talem justitiam se summam fore stultitiam , ait, idque seri quentlaus exemplis probat : Bonus vir, , L e. qui iustitiam pratensam sequitur

os habeat servum finguiditim, vel domum is insalubrem , ac minimum . qua vitia D. , iras scias, se' ideo proscribat ut vendat , , , Πτωnne proflebitur fugitiuum servum . neo psilentem doniram β -udere. ara celabito emtorem Si pro testir eantori fugitiuum ,, esse, bouus quidem . quia nou facit: seu ,, etiam sultus iudicabatur , quia vel parvo

is forte vara ragitim fecit . es aliquis imbecil- ,, hore viri s tabuliam ceperit ' nonue ilium is a tabula deturbabis, ut ipse coudes udat, , , eaque uisus evadat ' Maxime, AsopieusM es, faciet ι iis enim pereundrini es, nisis

is cerit. Si antem mori malueris, quam ma-M Nus inferre asteri . iam itissu ille , sed stul-- ω es, qui vita sua nou parcit. Gem pamri cis utima. Item se acie suminii fusa distrais insequi carperint. V justus ille uactiu fue- rit aliquem satioun equo insideruem : eine,, parcet res irae occidatur , au dulciet ex

,, eqno , ut i se hssem pol sit ei geme 8 2κω, in seceris, sapiens s sed idem mesim :s non ,, seceris, iustus; sed idem suitus si ne ,, esse es. Auctor hia: stultitiam duplici argumenis to a Jultitia naturali amovere studui. D L, , moenim uit , jus natum in vi ct arietu, , laciali, animis hominum indito , S con- ,, nato, consistere; adeoque stultos non esseis qui feruntur ad id , ad quod a natura seduci sentiunt, cisi sorte utilitati eorum M privatae id repugnet. Deistile ait, eos, qui , , utilitati communi totius humani genetis is consulunt, etiam suae privatae considere., , quia ex eodem jure hae quoque in tuto sunt: cum e contrario illi, qui ob praesentem utilitatem justitiam communem n .ri gligunt, suae quoque tranquiIlitatis in po. 1lerum rescindunt monumenta. M Equidem cum talis affectus socialis nee,, existat, nec obligatio inde inseratur, ce M tum est, maculam stultitiae , quam justi- uae naturali infert Carneades , his arguis mentis non elui. Rectius respondet B. Pa. rens , stultum non esse qui voluntati Dei

paret, & qui jus a creatore alii conces sum non aufert, etsi sorte incommoilumis ei sit.

is praesenti utilitati renunciat, majorem sibio in pol erum conciliat; quia illa ipsa genis tium justitia omnia jura ejus tuta in po-- sterum reddit, quae periclitarentur omnia no, si ipse privatae utilitati consulendo ju.

, , ra gentium Perrumpereti Communia popularum jura J ,, I. e. ius nais turae; nam alia jura communia populorum

is non agnoscimus.

Par euim in utroque es rario I ri Uterque is enim privatam utilitatem negligit, ut m is jorem obtineat. D conoesiit, quo ipsus, poseritatisque sua. perpetua militates continentur J A Si enim ipse is leges has ob praesentem utilitatem violat, ri caeteris civibus eadem licentia competet: ,, ct sic ipse , ejusque jura, nunquam in tuisis to erunt.

De N pvum iura natu a violam Dis quo ne tranquillitasis m pqstertim rescistitit in immta J V Singulae enim civitates invicemis tutae sunt ex lege naturae. Si igitur civi-

istas ob praesens Commodum non curet illais jura, eaque stulta vocet, nec spernentiri proderunt contra injutias aliatum civita- is tum : adeoque revera is, qui jura naturae se violat, majori utilitati renunciat.

- tium voluntarium , quale non agnoscimus

se Via. Dpra f. 17. Sapientia, nou sustitia esset, eo so ri , ad

inod a narrara ubira uos ιturi sentinuo J , , Supponit autem Auctor, nos duci natura ,, ad societatis custodiam: quod verum non est. Verior igitur ratio est, quod, cum, , natura nos doceat, Deo parendum esse. stultus non sit qui legibus divinis , etiam is seposita privata utilitate, pareti Ao S. I9. , . A u C T o R hactentis eos refutavit, qui se iura ex militate demum, & pacto homi- is num coniti tuta esse , dixere. Hic jam eos o refutat, qui statuunt Iura inventa esse meis in injusti. Mem is trifi J ' Equidem non nova

is haec , nec ab Horatio demum proposi- ,, ta est sententia , propter metum in i riae, seu violentiar, jura orta esse : Gla

146쪽

, co originem iurium jam olim inde dedu-' ., xit, apud Plat. t. a. de repuli. pag. m. M s r. his verbis: Mimvero, quod primum

dὸ Me direre pollicitus sum . iam audi μα-- is It , eg uinde Iis orta iustitia. Natura , . quidem, dicunt, iniuriam facere bovioriis esse. injuria autem asci, malum; sed lamis ge pγu mali es in patitudo i uriam, quamis in inferendo Mui. amobrem pον quino sicissim iuiuriam U Iintulerivi, se aec

o oui se leges, placataetriae Usarmn . N 1 is minata es. pracepta sextim leget a. atqueo iusta. Nam itaque illicia originem , U, sub antiam esse votimi. Epicurus hane sententiam uberius expli-

avit, quam ex ejus mente ita resert G ,, uris au Laert. Lib. X. p. 1sar. Namri initio eum homines ferarum ritu va arem, , tur, eg incommoda varia tum a feris , M tram ab inelementia caeli paterentur, pr , , 'tu quidem Maturalis quadam: rerum im , ter se corre Hatis, quippe ob μrmis , ani-

, mo is aliquatenus providerem ex eum, se videlicet casis, comparatisque tum adver-- sui feras , tum adverssto ipsum frum mu- , uimentis : vertim quod rinu quaque bene, Ozi esse, quam alteri, malus, tum frequeam, ter erant rixa de cibatu , ae foeminis , deri commodis aliis, qua Abi invicem praeripie- ,, bant f qnousque animadverterum, non potis, , se se tuto, commodeque degere, vis pacta is inire πι de nou laedeudo se iuvic em , atque is ita quidem ut bt quis auerum I deret, ca- Ieri iuuenum punirent. Itaque is priminis fer societatis uextis. No. I rus autem v ,. xt M., FPe tuus pactio, nihil acinii stili ,

, , talem utendi re sita : unde se τυ lex qu is que suit quasi commm . Auti iam dixi, Iocietoris Itu. Et tum pergit: Leges frinia se ab initio uullas suisse. sia mero mentium is conseiuu homines Iulos jusse, ingruente Deis se ro ma ista , leges fviItur, panasne satim , , tas Juisse. Tandem p xs 43. concludit: in se anima ius utillam ese stiris , iniuriave , i, seu nyIι, Ss inisti rationem , quia intirse ea convenire Non potuit, ut nec laederent. , , nec laderentin is invicim indeqtie ΝΗ. is nee ullam emfendam esse inter eas Nati is ne a quam ue nou potuerunt, aut notu se runt, ut ad miscem Neque laedererat, neque

, labrentur, pacisci. vid. navisj. I t. vet. o phil. s Io98.seq.M Horatius, sectator Epicuri, totam rem, , ita describit. L I. sat. I.

suum prorepserunt primis animalia tereis . utitum , in turpe pectis, glandem. asque cubia

lia propter, Unguitas, ae pugnis , Min D libras, aιque ila

porro

., I obbesius idem principium, sed alio m ν, do, ac ordine , in scenam produxit; sy- , , stema ejus prolixe exposuimus in Dissiri Prooem. VIII. I 2. V Dissert. Roam. HAI. S. 6. M. Apud Pisonem J V Lib. 2. de rep. p.

Metri accipienda injuria repertas leger J,, Glauco enim supponebat. bonum a natuis ra et se injuriam aliis inferte : adeoque si ,, evitari id non potest, pactis demum com, , sequendum esse , ut neque inferri, nequeri accipi possit injuria. Vid. Plaeto d. l. Ac vi qm iam homines ad iustitiam cogi I, , postquam nimirum pacti sunt, se nolle in- , jtiriam vel lacere , vel accipere , statutis, , in id legibus poenalibus : ideo enim in is societatem coivi fle Glauco contendebat . se ut si quis alterum laederet, caeteri puni-M Ient. Plat. d. I. I.

Universaliter vertim που ui J V Auctor exustimat, dicterium illud ialtem pertinere ad leges scenales , quas jus civile introduxit,& qu e supponunt jus aliquod praecedens , de cujus executione agitur. Nos dicimus , metum injusti esse saltem causam accidentem justitiae; ideo enim metuunt homines injustitiam , quia ipsi sorte aliquid injusti secere. aeter uni causa essiciens juris omnino est voluntas divina. Additio.

Ex principiis Horatii, ge Glauconis u , , pote qui natura nihil jistum, rahit inju- ,, stim esse, dixere , univei saliter verumi, est, homines, ut ab injuriis aliorum tuti sist

147쪽

is sint, adeoque metu Iniusti , in civitates, , consensu suo coivisse ; adeoque justitiam ,, eX paeto ortam esse. vi cujus pacti deri natura homines ad iustitiam cogi possint.., Responso igitur Grotii, quod id tantin,, de legibus intelligendum Id, qtia ad faciis fiorem iuris exerinionem pertiuent , non

,, sufficit, nee illa dubium solvitur. Sed pro-- handum est , justitiae regulas a natura en , se, R executionem juris familiis, tum con- Ora membra familiae, tum contra alias fa- , milias a Deo commissani esse. Utrumque

Id enim ad ea duntaxat in tuta, tis leges pertinet, quae ad faciliorem iuris execrationem reperta sunt 3 V Adeoque saltem ad leges,, pCenales, quarum metu a mutuis injuriis ,, deterrentur, ct quibus ad justitiam colen ,, dam coguntur. Sunt nitisti per se infirmi, ne a validioriatas opprimerentur , conlpirarint cui iustituen-ἀa, ac conrmuninu viribus menda iudicia 3is Resert hic Auetor occasionem, quae cau-- sam dedit legibus, ad saciliorem juris ex ri cutionem repertis. Is enim supponit. n is tura unumquemque privatum esse suae , ,, ct alienae injuriae vindicem. Vid. L. T. e. I. f. Io. l. 2. c. a. f. q. c. 18. *.

., c. 2 . f. I. seq. V I. 4o. Di s. m. i. f. - 8o. V Dis. 8. S. 17. S. sq. At executi nem saepius inanem fuisse propter poten-ritiam laedentis; indeque . ait, homines j

se dicia instituisse , ut quibus singuli paresse non essent, his universi praevalerent. Dis, ximus autem r. haz responsione non elidi

assertum Horatii, & Glauconis . qui ne-- gant hominibus iras aliquod competere , se aut homines injuria agere posse; qui pro- , , inde negant unumquemque esse vindicem se iuris, utpote quod nullum est : adeoque is respondendum erat. Omnino natura aliuis quid justum esse , hominibus connatum , Milludque jus exstitisse antequam homines,, in civitates coirenti 2. Notandus hic est M perpetuus Auctoris error, auem in toto se opere , & ubique deprehendes , unum is , quemque privatum esse suae . ac alienae injuriae vindicem: de quo systemate inde vi Dissere. Procem. I. cap. Iiu. Di sert. VIII. 17. & Dissere. VIII. c. a. Nos familiisse executionem justitiae naturalis delatam a , creatore esse, probavimus. Caeterum 3. negari nequit, homines plerumque metuis accipievda i muria in civitates se consteis

is gasse , quamquam id ob mutuam indIgenis,, tiam, vel ob mutuam benevolentiam aeque , , fieri potuerit. Te . ad Proleg S. 8.D hoe demira sesisti commode necipi potes, juι esse, quod validiori placuit J '' Vid. supra se S. 3. Sed eo sensu Auctores illius dicte- rii id non intellexere. Usurpatur enim ab his, qui nullum jus inter gentes obtin se re putant adeoque qui rationibus costis vincendi sunt . ius esse, quod Deo , nonis quod validiori placuiti Vim. linque parilis 3 Solon per vim in-- telligit imperium Magistratus. quia inane,, foret ius, nisi superior aliquis esset . qui, vi homines repugnantes adigeret ad pa- is rendum legibus. De tali autem vi nonis loquuntur illi, qui jus esse dicunt id . , , quia validiori placuit. Hi enim nullumis jus naturae existere putant, sed omne jus,, inter homines pacto demum hominum om, , tum esse, eique causam dedisse , statuunt, metum, & injuriam. Atque huc qumri que reserri debet celebre illud proverbi. M um . qrte te bon Dieu es porre les gros b. is tiLom. An f. zo. Aucro a pergit hic resutare eos, qui juvra ex violentia demum orta, ajunt, indinque id jus dicunt, quod validi i placuit. Ait autem, effectum habiturum ius naturae, etsi ab omni tes destituatur : dus enim illud tutum reddere in conscientia ι consensu pr borum acta iusta probari, injusta damnari:& denique actiones justas a Deo praemiis ornari, in justas puniri. suamvis a vi desiturum J V I. e. etsi ne- mo fit, qui executionem peragat. Si n ,, mirum Princeps subditis suis injuriam in is fert Princeps enim a nemine cogi po-

,, test, ) vel si subitus clam aliquid contrais jura admittit Securitatem agret J V Qui enim juste, i. e.

se juxta Dei voluntatem agit, nec Dei, nec ,, magistratus vindictam metuit. mater tu i annorum J V Exempla allegavi in Dup. de voL capi. mori. Dei. I. f. II. Huc pertinent exempla de Furiis Catilinae, neton. in Neron. e. 46. Tiberii, Tacit. anu.

6. 6. phocensium qui aspectis Dei, cujus templum violaverant, insignibus, scit. Iamro , sugiebant) JU. l. 8 e. et Orestis parriciudae, Eurip. in Oi ese, Oedipi incestuosi , rip.

148쪽

Erreip. in Omipo , Neronis matricidae, Sue in Neron. c. 46. Caracallae fratricidae, Herodian. tu Carat. Dionysii . R Alexandri Plateraei, CD. 2. E. I. constantii, Amm. Marc. 36. I 3. Ludovici X l. Commin. L. A. Caroli IX. T an. L. s . Uc. Sane vultur ille Pr methei alligati ad Caucasum , nihil aliud denotat , quam laniatus, & tormenta. Macrob. ius v. Scip. I. e. Io. Quos cruciatus egregie describit Cicero Iro Rosc. Amer. u. 24. atque hac ratione ipse Apostolus probat exitistentiam juris naturalis, ad Rom. 2. P. H. gentes enim ex propria conscientia convinci, ait.

Prohortim consensus 3 ' I. e. bona probo.,, tum virorum existimatio de illis , qui ju- ,, stitiam colunt; quae existimatio insignem, , essectum in Republica habet. Dissert. Pro. Haem. XII. 6 set . Hae Detim inimicum , illa faventem -- ωι J V Deus enim , tamquam ens persectissi. , , mum , non potest non favere illis , qui ,, jussa ejus sequuntur, odio autem habere se illos , qui voluntati ejus repugnanti Via. supras. II. uui judicia sua ita post hoc ovam resem vat, c. J V Nam Auctor stipra g. 1 I. asse- ,, ruit, Deum sibi obedientibus praemia red-- dere, etiam a terna . potuisse. & voluisse, idque naturae. rationibus probavimus ibiis dem. Ut saepe eorum vim etiam in hae vita r prasentet J V Equidem, supremum numen ,, non semper in praesenti vita jussuum ex- , , sequitur. Aliquando tamen Omnipotentiae , simul, & vindietat indicia nohis ante ocu-- los ponit, ex quibus constat, eum poenas, , quoque temporarias vitiosis imponere. Ex- ,, empla exstant in ipso diluvio, in historia is Pharaonis, deletione populorum damnari torum, captivitate Babylonica. &c. Ao S. 2I. AUCTOR refellit eos, qui privatos saltem iuri naturae obligari, ajimi, principes non item : & causam hujus erroris indicat, uod ita distinguentes utilitatem pro fun- amento omnis juris ponant, qua singuli, utpote ad sui tutelam invalidi, omnino i digeant : non vero magnae, & potentes ci

vitates.

His respondet Auctor: Io. falsum esse surarim. I. utilitatis causa constituta esse e te. nullam esse tam validam civitatem , quae non ali

rum ope indigeat, ii. 22. Non enim V. ullam societatem, ne praedonum quidem , subsistere posse sine iure; nedum igitur si cietatem generis humani, f. 23. 4q. Idque auctoritatibus Aristotelis, & Pompeii confirmat g. 24.

At quod responderi debebat omittit: scit. jus naturae nihil aliud esse , quam iusium Dei, cui jussul principes aeque . ac privati

parere tenentur; hactenus enim omnest pares sunt, omnesque aeque Deo subjecti. imo magis juri naturae obligantur principes, quia illis cura , quin & executio juris illius commissa est. Eam ha mpn o. ant populi reclare insuper has m J V Quo pertinent Euphemius, Achiluo les, Antigonus &c. supra g. recensiti. suod tu iure nihil spectent vis titilitatem J Adeoque illud saltem justum dicant, quod is utile est.

stret Anguli ad sim tutelam in liui sunt 3

,, Atque ideo in rempublicim coiverunt, utri sub communi praesidio tuti sint. Vid. f. iv. an omnia in 'e eomplecti videamur J V Mis deoque sibi ipsis lassiciant, nec aliorumis ope indigeant.

stua foras spectat, iustitia appellatur Jri Adeoque quae solis civibus, utpote ad sui tutelam invalidis, utilis est. ADU T ve repetam νω dixi Supra S. I 6

Iru non solitu utilitatis eatisa compar tum J V Quia ex hypothesi Grotii. motus ad ,, cultodiendam societatem , ctiam seposita, , omni utilitate , maneret. Verior est res ponsio : voluntati divinae parendum esse, , a frincipe aeque , ac a privato , live uti- , , litas quaedam inde in eos redundet, sive

is non.

Nulla es tam tali in cisitis 3 Nulla eo

se potentiae devenit civitas . quae aliorum ope, , non indigeat. Inamo, quo major respu-

blica, eo pluribus indiget ad propelle is dum a se pericula. Idque suo exemplo do

is cet Agamemnon apud Senec. Troad. D. 26 .

149쪽

s. 4. 29. Ios. stulat. Gel. 9. Senori cade ira c. 3. id Lib. 1. Fenef. I 3. Phadr. D I. 27. Thuo. lib. I . p. ur. 682. Vel ad commercia 3 Non enim omnis serto omnia tellus ; unde necessarium Seneca inter homines, ait , esse commercium :s, ep. 87. Conser auctoritates ab Auctore aliso legatas. z. c. t. f. I 3. v. s. Εjusque m in re limerum cap. I. V cap. 8.

Vel etiam ad oercendas 3 .. Vide sis quaeri de belli sociis diximus in Dissert. Prθωνι. , XII - 7s ri FaeIera appeti iidoniiu J ' Dato aliquando,, stipendio: quod si sides vocare solent.

suorum vis omnis tollitur, Si enim M nullum jus esset extra civitatem , inter ,, gentes contrahentes nullum esset vincu- , tum , quod eis necessitatem imponeret , ut . cessante forte utilitate, pactis starent: ,, adeoque nulla ex foederibus esset obli-ν, gatio.

Qui itu intra civitatis 'es revela vi I eoque qui jus tantum inter eos, qui se, , civitati subjecerunt, non inter gentes linis fas obtinere, statuunt. Omnia incerta esse , Amul a iure recessumes J V CD. Lib. XI. ep. x6. Nihil enim tunc , , meum, nihil tuum dici potcst ; sed on, , , mum in omnia jus est. An f. 2I.

Si utilla es communitas , quae Die iure fulmene posset J V Qui ponit societatem , n

,, cessario quoque ponit jus : si enim cuiqueri sociorum liberum esset alterum laedere ,ri desineret esse societas, quae in unione , is & communione consistit. Unde Aristoteles A ait: tibi amicitia, ibi ius es. Lib. 8. Eth. II. Atque hinc veteres Pnilosophi ideo ,

, , quod societatem inter omnes homines nais tura existere , cili erronee, putarent, et- iam jus naturae statuerunt : uti apparet,i ex iis, quae tradita sunt Dpra j. 8..ia memorisili exempla latronum prohabat Arististeles I '' Cicero I. m. a. de Uf. c., , t 1. ait: tautam iam esse justitia, ut ea et- iam latronum opes confirmet, atque cons i, tuat. Et Augultinus de civ. Dei 44. Ma-3, mu ipsa latronum cum imperio Principis ,, regis V , pacto societatis aut iringitur, plai, cui lege praeda dioiditim. Vid. Te . h.

o Legi meretur historia piratae Compani apud

se oldenburgium Thes rerum ptibi pari. 3. DS I 29. N. 7. pag. 777. Certe re illa, quae gelvus huma Ium, arit populor plures inter se colligat, ii re indiget I Diximus. natura talem societatem non da- ri, viii supra g. 6, adeoque frustra quaeri. is an ea subsistere possit sine jure. Dixi por-,iro, etsi existeret talis societas, paucissimais tamen naturae jura inde deduci posse. , , Vid. g. 8. Foeda ue patria quidem causa facimila esse δ' Hoc non inde est, quia humana s ., cietas indiget Iure s sed quia Creatura jusi, non habet agendi ea , quae foeda, i. e. , , praeceptis Creatoris contraria sunt. Unde is ea, quae Pietatem , & verecundiam linridunt, pro impossibilibus habentur. I. I s. se A. de Gudit. insit. Graviter rer accusat Arsoteles J V Auctor, , Spartanos hic accusat, qui quidem inter, , se exacte jura servarent; at nihil non ini- ,, qui in exteros committere solebant, conis, , tra regulam . quod tibi non vis fieri, alo teri ne facias. Idem de Minoe traditur. is Vid. f. seq. tu .

V Ε M uominavimus inodo J '' Supra , 3. Hasa, gladis terminarentur J V s. e. is quae in infinitum fines suos, jugo vici-- nis imposito , proferre intendit.

uua infitiam pro fisibus habes J V I. e.

o quae aliena non concupiscit . adeoque ata ma non ad offensionem vicinorum, sedis ad defensionem suorum finium adhibet. Hoc a timento J V Quia scit. justitia sineis fortitudine esse potest , non vero sortituiso do sine justitia.

De iebant virtutem propugnantem pro aequitate J V Adeoque si propugnatur id, quod is iniquum , & injustum est, non est sorti. is tudo. 2tiales exigit sapientia regula J V I. e. ho- nos , & justos. Sed solius generis humani J V Nam toti hu- ,, mano generi reges ad certa ossicia obli- , guntur, quorum fundamentum est , jus, , βιιι n cuique tribuere. An vero ad ossicium, , illud pertineat punire delicta contra jus, , gentium commissa, quod Auctor statuit, se latius examinabimus infra l. a. c. a P. f. M 4o. semMiu

150쪽

Mumis J V Minos, notante hic Tesmaro . , fuit Rex , & legislator Cretensis, ideoque , , legifer vocatur ab Ovidis 3. Amur. Io. D. ,, 41. A Gentibus pro do vis, & Europae fi-ri lio reputatur, & leges a patre suo acceis piise sertur: Vid. mmerus mas. I. Pau- ,,Iun. Lacon. s. lib. I. Strabo de stu orbis

Ivvisum aptiu poseros uomen J V Alii a ju--ltitia notum eum fuisse , tradunt, tantae. que virtutis, ut dignus habitus sit, qui, ri juxta fabulas poetarum, jus diceret apud , , inferos. Cic. I. Tusc. s. inexorabiles iudi- ,, ees, Minos, ε' Rhadamantus. Lactantius,, de divis. Pros . c. 22. iudicare apud im

,, ruens, vel Acta u. vel Rodamantum. Alii rie contrario crudelem eum vocant , utii, Servim ad Virg. 6. AEu. 432. Plato, &ι, Homerati apud Testu. h. Quam γod aequitatem imperii sui fui sterminaret J V Cous Γλωουλι b. & quod si de Spartanis observavit G totius I. praci

is M. S.

An f. as. Auc Tost supra allegavit auctores, qui in bello saltem omne jus exulare, Contendunt. His respondet t. tantum id abesse , ut bella potius non niti juris tuendi, & re. cuperandi causa gerantur : indeque z. suscepta bella non minori rel=gione exercenda esse, ait, quam judicia: adeoque 3. inter arma silere saltem leges civiles, non naturae. Idque auctoritatibus probat S. seq. Quod quidam fugunt, in bella omnia inraesa; a J udicium hoc tulere ab effecturi bellorum, utpote quae numquam sine in- ,, juria aliqua geruntur. Vid. L. I. c. 2. L,, 9. l. a. c. s. l. z. c. 24. f. a. seq.

Nec suscipi bellum , nisi ad iuris coufect risuem J ' ΙLec enim sola ratio bellorum est,

is necessaria defenso. Ea cessante non suntri bella , sed latrocinia. Vid. νε. l. t. c. I. o s. a. L. I. c. Io. S. 3. c. 36. f. I. L.

M 2. c. I. S. I. L. z. c. 22. F. 3.

Nec susception geri , nisi intra iraris, Ufdei mo mJ V Lib. 3. c. 3. f. q. Quando is ex principiis Grotii justum sit bellum jureis naturae, quando jure Gentium , explicavi.

i. XXIV. XXV, V XXVL s

is mus in Dils Proclem. IX. f. I 62. seq. f.

stut judiciis eoi rceri ne it J V I. e. qui su-- periorem non habent, adeoque summa po-o testate gaudent: tunc enim bellum est uni. ,, cum medium tuendi juris nostri. Grotius alio sensu haec verba Demosthenis sumit, , , quia alibi docet, bellum quoque esse si is, ri qui iurisdictionem habet, arma ad coercem, , dos subditos rebelles adhibere cogitur. At, , id verum non esse , demonstrabimus adH L. I. c. I. f. 4. n. a. Add. Dissert. Proclem. ,, IX. f. i66. u. 2. δ. V 4. Adversu eos, qui iuvalidiores se sentisini Jδε Rectius, ad ersus eos, qui superiorem ii is bent, licet potentia pares sint, vel praeva-- leant: uti si contra subditos rebelles agitur. , , VH. Grat. d. c. I. g. 4. Iu eos , qui mi es se faciunt, aut putantJ., Dixi, bella tantum esse in eos, qui sum-- mam potestatem habent , etsi nec potenis tia pares sint aggressori, nec tales se pu-

is tent.

, rantur. Nou minori religione, quam judicia exemoeri sesine J V Nam bellum quoque verum is judicium est ι sunt enim duae ibi partes

is litigantes: laesus injuriae reparationem peinis tit : alter reparationem negat. Bello, &is praeliis causa disceptatur ; Deus judex est, is qui litem decidit per ultimam victoriam: , , atque hic eventus est instar sententiae. Uid. μοι. l. 3. c. 8. per tot. Hanno Car- thaginentis apud Liv. 2I. zo. ait : II, de , , quo verbis dubitabiitur , uter populus f ridus rupi set, eoeutus belli, vehit aegrito timis dex, unde iis sabat, ei victoriam dolit. Et Samnites aptiu Liv. 8. 23. Campus C - vim , in gno concurreudum eo , Θ' arma , is sest communis Mars belli decernet. Hinc , , Martem Deum , praesidem bellorum sec is re Gemes. Vide supra S. 3. Se infra uol. ad F. 27.

Auc Tost ad illud , quod inter arma ILleant leges, respondet, intelligendum id esse de legibus civilibus : haec enim inter arma

omnino silent, non vero naturales.

Sed ciriles illis, By judiciarii , se' pacis propria J V Atque de his legibus civilibus t

SEARCH

MENU NAVIGATION