장음표시 사용
111쪽
Non est grave, humanum contemnere solatium, cum adest
humano quam divino latio: & pro honore Dra ' uis Ilum cordis velie sustinere: & in seipsum quaerere, nec ad proprium Quid est, rus adveniente gratiae optabilis cu
surs viter equitat, quem grati
qui portatur ab omnipotente, &tur a summo ductore eΣ. Libenter habemus aliquid p ino , & dissiculter homo exuitur
quod in mundo delectabito dae'I
despexit: de summum Dei sag molem Simiam, quem amore Christi, etiam a se toni clemen
Amore igitur creatoris, amorem nminis ruperavit: re pro humano ima . - tiri
112쪽
I S Tet, LIBEtio, divinuan beneplacitum mastis tim
Ita de tu aliquem necessarium , & MIectum amicum , pro amore Dei disce
Nec graviter seras , cum is amico derelictus fueris; sciens,quoniam opo tet nos omnes tandem ab invicem
3. Multum de diu oportet hominetuin seipso certare , antequam discat ipsum 'plene superare, M totum afle..ctum suum in Deum trahere.. 3 uando homo stat sup x seipsimi, facile labitur ad conssitationes num
Sed verus amator Christi, & studi sus sectator virtutum, non cadit super UMMationes, nec qum it tales sensi- inles dulcedines: magis fortes me citationes, . di pro Christoduros statinere labores. . Cum igitur spiritualis Deo consolatio datur , cum gratiarum assione accipe eam: sed Dei munus intellige esse, non tuum meritum. Noli extolli, noli nimium gaudere, inaniter In umere: sed euom gs humilior ex dono , cautior quoque timoratior in cuntis actibus tuis.ς quoniam transibit hora illa sequetur tentatio. cum ablata fuerit eonsolatio , non. - G statuo
113쪽
DIiorem tibi redonare consolationem: ' istud non est novum , nec alienum viam Dei expertis: quia In magnis Sanct d& in antiquis Prophetis, fuittia, dicebat i Ego ν
Absiente vero gratia, quid in se fitent
dicit: Ad te Domine et Oba, ct ad T
' men urorationis suae fructum re portat, I se exauditu' testatur dicens. Γ-ἐita Dominus, o est .
Sed in ovo Convertisti. Inquit,ctum meum in gaudium mihi, ct circumde: disti me latitia. . non est desperandum nobis infirmis ta
Pauperibus , si interdum:1n re odi& interdum in frigiditate niain spiritus venit re re odit ,
dum suae beneplacitum volunta ι. Vnde heatus Iob ait: Viselas eum dii ,..culo, Osubito probm tirum. ς Me
114쪽
Super quid igitur sperare possum, aut in quo confidere debeo, niti in stila magna miserisordia Dei, de in sola stegratiae coelestis VSive enim adsint homines boni , sive Pres, vel amici fideles; sive
1lori Lancti, vel tractatus pinchri, sive culcis tantus & hymni; omnia haec moin arcum luvant,modicum sapiunt,quan-clo desertus sum a gratia , & in propria P upertate relictu, h Tunc non est melius remedium quam Patientia, de abnegatio mei in Volum
--inVeni aliquem tam religiosum & devotum, qui non ha- Duerit Interdum gratiae subtractionem , aut non senserit servoris diminuti
lus sanctus fuit tam alte raptus &
Non enim dignus est alta Dei contemplatione , qui pro Deo non est exe
citatus aliqua tribulatione.' Solet enim sequentis conssilationis . tentatio praecedens esse signum. Nam tentationibus probatis, cos itis promittitur conssilatio. sui miserit. anquit, dabo ei edere de ligno vita. 8. Datur autem consistatio divina, ut homo fortior sit ad sustinendum ad versa.
115쪽
D DE INI TATI O NE Sequitur etiam tentatio, nectelem
Vistris hostes sunt, qui numFG,
. C A P. X. Degraratu e prox Uur quaeris quietem, cum natus sis ad laborem: Pone te ad patientiam magis, inm
mo semper pro suo afluctu 'μ' .au.
quia tempus tentationis non diu
ernae visitationi film Iibertas arum , magna confidentia sui.
116쪽
CHRIs ΤΙ, ΤΙΒηR II. MDeus bene facit consilitionis gratiam clando: sed homo male agit, non rustum I o, cum gratiarum actione, retriinbuendo.
Et ideo non . possunt in nobis dona gratiae fluere,quia ingrati sumus auctori: nec totum refundimus fontali ori gini. Semper enim debetur gratia, digne gratias referenti e M auferetur ab elato , quod dari solet humili. ', 3. Nolo consolationem , quae mihi aufert compunctionem : nec affecto contemplationem, quae ducit in ei
Non enim omne altum, sanctum: nec omne dulce, honum: nec omne d 11derium, purum: nec omne charum 4 Deo gratum.
Libenter accepto gratiam, tinde semper numilior & timoratior inveniar , dique ad relinquendum me paratior
Doctus dono gratiae, & eruditus subistractionis verbere, non sibi audebit Quidquam boni attribuere: sed potius se pauperem & nudum confitebitur. Da Deo, quod Dei est: & tibi adscrine, quod tuum est: hoc est, Deo gratias Pro gratia tribue; tibi autem solicii Iun, & dignam poenam pro culpa, de eri sentias. q. Pone te semper ad infinium, M
117쪽
D EIVITATI O N Edabitur tibi summium: nam si immum non stat sine infimo. Summi sincti apud Deli' sint apud se: & quanto gloriosiores, tanto in st humiliore ' ri. 1 f. ori. Pleni veritate & gloria coelesti, quid boni acceperunt, cloriam ab vicem non quaerunt: quae a solo Deo est, volun &cle di in omnibus sanctis omnia cupiunt, &semper in idipsum Esto igitur gratus pro minimo, Μ eris dignus majQ- ῆς Pς 2 in1Yi Sit tibi minimum 1 P ' is rimo: & magis contemptibile, Pro po
' si miis datoris inspicitur 3 nub
videbitur. Non enim pamum et qi summo Deo don/xur' Ariderit, Etiamsi poenas & verbera deragratum esse debet: qma Lalute nostramit, quidquid nobis ac si gratus pro gratia data,
Giblata. oret ut redeat: cautus sit humilis, ne amittat. .
118쪽
cΗRISTI, LIBER II. C A P. I. De Ducitate amato. rum erueis I E s V. a Iesus nunc multos amato-
cos baiulatores suae crucis. Multos habet desideratores conses timis, sed paucos tribulationis.
omnra cupiunt cum eo gaudere,pa Multi Iesum sequuntur usque ad m- αionem panis: sed pauci uisue ad bibendum calic- pinionis. 'ci Pau- ignominiam crucis sequuntur quamdiu amiv la non concingunt. Multi illum laudant de benedicunt . quamdiu con*lationes aliquas ab ipso Percipiunt. A FSi autem Iesus se absconderit, & m clicum eos reliquerit; aut in querim
duis 'ςiiRοςjς stionem nimiam c . a. Qui autem Iesum propter Iesum Κ 'on propter suam propriam aliquam Insolationem diligunt, ipsum in
119쪽
μ DE DMITTATIONE Et si numquam eis dare velIet, ipsum tamen semper lau
' nne amatores sui magis , oram et robantur, qui sua commoda
devotionem nimis ardentem , αδ invitum sibi deest : stilicet unum, 1 :mmme sibi necessarium est. αQuid iliuor Vt omnibus relictis te relinquat , dea R totaliteti' er eat ,
120쪽
CHRISTI, OBER II. I. linque de primis amore retineat. . Cumque omnia Deerit, quae facienda nover1t, nil se fecisse sentiat., gr/nde ponderet,quod stram, de aestun possit: sed in veritate se Vum inutilem se pronuntiet, sicut Veinruas ait: feeeritis omnia, priceptasknt visas , Semi inutiles fi
Tunc Vere pauper, & nudus spiritu poterit, & cum Propheta dicere: Muia uniem o pauper sum ego. Nemo tamen isto ditior, nemo potentior, nemo liberior: qui δ ει omnia relinquere stit, re ad infimum se po
sancta crucis. In Vrus muItis videtur hic sermo r. rave crucem sequere Iesum. Sed inulto durius erit, audire illud inremum Verbum: Discedite λ me ma -
Qui enim modo libenter audiunt, di ii quuntur Verbum crucis; tunc non mebunt ab auditione aeternae damnam, tinnIs. Hoc signum crucis erit in coelo , cum