장음표시 사용
191쪽
prycham dictam esse , quod gemini essent libri,
unus viventium, altet incit tuorum , ut existimavi
quibus exced i , a rate , et commemorationem eorum ἰκων memoriaι martyrum celebrare pus G.
Iustinianus Impetit. A epi . ad D Sstis in generalem, quae est C P. a. ibi: Sicut es eas , qtii initi e numnali sint, νeti, erans pos mortem , ct inscru a o his feri erunt. Permansit huius litus commendandi tam vivos , quam defunctos in Missa eonsuetudo hodie in canone Missae . cumpti αδ viventium in ptiori Mementa , deinde defunctorum in seeunao mentionem saeimus; plura de ipsis diptre his , & earum usu eongesserunt stephanus Duiantius de rhilus Ecclesia cap. 43.
capit. 7.e me excusari post. J Zonatas in rotis ad- hune canonem agnouit diis euitatem horum verborum , ita existimat , posse interpretari , si ab intestato motiatur Episcopus omni defensoneptiuatus , si non distribuerit competenter bona sua,cum oporteat alium facete inueniatium rerum mortui Episcopi competens , sue debitum eius admonitioni , admonetur etiam , inquit , creatus Episeopus eano nes seruate , qui iubent, ut pauis petum . & hospitum amiei sint , & liberales. Sed recti eis Balsamon in se holiis ad hune canonem ait , testamentum hoc casu tanquam contra leges factum, nullum esse, & haereticos , seu Paganos haeredes institutos nihil ex eo capere posse , ita ut Episeopus ab ini stato decessiste videatur a nee tune o osse eonqueri, quod ab intestato deeeiserit, eum debuerit dum suptistes fuit . de boni, suis disponete . aut titὸ de eis testamentum eondere, capaces haeredes instituendo , non veto incap ees, ut sunt haeretici.
EX hoe eano ne sequens communitet deduci- η.itit assertio e uis opus harerim instituem M. c., i , -
non recita m. probant eam textus in cap. in eos λ
sed pro dubitandi talione in praest 'atem assertio. nem ita insurgo : Episeopus Dominu, est non 'sol sim bonorum proprii paritimonii , velum &fiuctuum sui Episeopatus, ut probaui incv. i. dc ra , , resam. igitur potest de eis testamentum ccndete, Tio.& quos voluerit , haeredes instituere , tam consanguineos , quim extraneos , sue Haeteticos, siue Pagano a. Augetur dissicultas haee ex eo , nam eis Episcopus peceatet haeredes instituendo haei ticos , aut paganos, tamen non ideo post mortem ercommunicari debebat s nam erimina morte extingunt ut, scilicet eam reus vinculis eoi potis ii
iuruli dissolutione digressus est , cap. quo m. m , Σ3. Ast. i. contra, s. his qui ad maius, A. H N iisse. I. 3. ι aesu D 6. f. de piaris. itidis. I. M Haiciorem 1 o. f. d. ac sit. i. si poena dio. f. distaenia , i. i. g. rinitiat. Διι l. i. consistitiandus 3; A. d. o. ct A. ι. i. ct i. c. s resti, ter ac farre,
192쪽
C. eae rities. Asa re. An . Goinea lib. 3. variar. cap. a. num. 77.9 83. ubi plures δyllon , Petrus sal b. in ι. Ditis i s. f. de iuuis. Robertus III. i. reri mala. cap. io. Pichardus iri g. non rem , IAM . de perpertiis, O temporal. Selii sordeg. au lib. I. iris. io. qius. Ic. Amara in L eo , C. de haeresisti, num. . lib. io. unde contra defunctum sententia pio serti non potest, i. ad qua re 7 . 3. um offensem , f. de re ita c. s. in summa 9. , s i. g. ri is Arici iuncti, ita litis a Mailr illo cf. rue . Cabedo Aelf 196. Nam com qui moriunt ut , quasi ad sui et ius tribunal addueantur, iuxta Glouam in cap. a. as. - .. . a iudicio humano subita hi debent , cap. quo iamdam , cap. via diu, 1 s. ais. Hadrianus II. in epistola ad Cato lum Caluum e At e de his, qui ad Dominum 1 grati rarit nobis feci. itia came non lices ; cum e mis manu De naicis consistam, humanis a U Aia. tm qui Mesa δε h ιν catur, non solum praesu Itioni, , seu ct damnarionis ot pronitis itidicitim.
Aeeedit latio Pauli in s. si parea 1 o. g. de purius,
ibi : uia poena construit in in em ntarion is homi -- , qua mortio eo , in quem conssehi licietis . L. finii. Quam illustrant Soloretanusiis. i. de pinri. ci. . cv. i. ct a. Amaya thi ι'a, nam. . & lib. a. obe . cap. 4. αιν. i. Guaetinus d ensi eIs.copii/ 1 . Philippus Cameratius operis fucoss. pit. 4. quoa in excommunieatione instigenda praecipue procedit; nam excommunicato prohibetur eommunieatio cum fiae libus ad hoe vi tubore suffusus citius a peccato res piscat, cap. tia, de follent. excom. lib. 6. Quae ratio cum eesset in mortuo , propterea quod non est amplius capaxpcentientiae, cap. qualis, 26. δ . excommunicatio cessate debet, ex ι. -θοι , g. 4 ,untiis , A. de
c. Qua dubitandi ratione non obstante vera est Diaui .a Praesens a Cttio , cuius ratio prouenit ex eo, nam . O th- haeretici prohibentur capere aliquid ex testamento, de quocumque sueeessionis modo, in detesta tionem tanti eriminis, ex cap. se emi , I Maris
. si s. Tiber. Decianus I . s. tra A. crimis. cap. rari nac. de hos quom s. nam r. 9 .Quela aquae 3. I 8. per Iol. Ricet aliis de sine per fon. lib. s. capse. 17. Mieres de M oras. pars. i. scio. I. nam . I 3I. Sancheet lis. V summa , cap. I . Aetor. pari. I. Ast. id. s. cap. t. qui . i. vasqueet is i. i. quasti. 9. art. s. unde eum spineo pus, cui specialiter ratione ollieii comperit exstirpare haereses, ut plobaui supra in cap. a. hire licos instituit haeredes. , siue eonsanguineos, si e
extraneos . quia quodammodo eos sollere videtur , excommunicationem ineutrit, cuius latione
etiam post mortem anathematizari valet ; id enim impotiat dictio illa fulum, qua innuitur , quod si adhue Episcopus viveret , excommunicandus erat; sed quia iam decessit, saltem post mortem χianathema dieatur . quia excommunicatus decessit: cui poenae consequens & illa est , videlieet ut nomen eius ex dipt yelia defuncto tum non recitetur; nam illorum Praesulum , qui in haereseos suspieione, vel pertinacia erant defuncti, nomina ex hu-
iusmodi saeti, tabulis eradeb)ntur. Vnde sexta Synodus Patriarcharum , qui Monor helitarum impium dogma propugnauerant , elligies de Eeclesia iussit ais res . eotumque nomina ex factis dipi re is obliterati 1 De δε as ad xtim de Ast chis s ait Anastissu, in Aiathone ) numina pi ita eL hin. et ei de ρ Iuris Εeclesia famas eorum. iris ori , S V, , pacis , P H , Petri, per quas orar O, hodoxa fari et si is nunc pesti laureat. iustin. imperator in consessione testae sdei aduersiis tria capitula , seu in edicto de sae Catholiea, quod habetur post s. synodum , ibi : Da ne es omnis p enitatis Mopsi lena Eictis A in qua Di copus a i inscii se , ctim inti us t γM P auris, .
O Iadati . o Mao fanis is favigiis porribus cenis numeristi s , detintini ipsi ex illo timore e sacris Eedi a citis his eias nomen. Pluta BMoniust . I. arabo si 8. uel 9. Nee stodo hae tetic rum , scd eoium quoque Praesulum , qui graui si me maeula laborauersut in motibus , nominae saetis dipiret is proseribebantur. Quamobrem Hi neniatus Rheniensi, Archieps seopus , decessis-ris sui Eboni, d*ositi nomen in distre his adscriptuni se te se tolerate , vel recitate possit non existiniauit, nisi sedis Apogolicae more re'. cepto suae Ecclesiae accederet auctoritas : quate consuluit Nicolaum Ponti se in haec vel bai
parochia nostra se uiam con ettia nem , qua
me aditem qtiles ni i ta Domino anima , qui non.
tierit matriari. Mys .se,is miti ae salieri Testris viis itas , tu, um etinuem Elonem imo Di copo A. D. A di his in Edri sila nostia nomianare permirtum; an ne ae ear o hi Episcoporam e talogo MM Ptis, ros eis adeam. Reseti Sausa. in v tr Minor. Galla. e p. s. alia dat Altei serta dies' cap. i . Merito ergo eum in praesenti casu Episcopus habitae, in illiuens haereticos, consanguineos , vel extraneos, foueret haereticos , in excommunieationemque incidctet , ideo eius noraen non recitatur iniet Missaltim se
Nee obstat dubitandi ratio sepi, adducta ;nam praesens textus accipiendus est de Episcopo, qui testamentum eo idit de bonis patrimonia- xv κ D. at libus , de quibus lieet inter extraneos . aut con- TANDI
sanguineos disponete lieite . & valide possit,
iuxta tradita in cap. i. ae rem . tamen hae teticos instituere non poterat , non eκ desectu dominij,
quod verum in ipsis boni, habebat ; sed propter
incapacitatem haeretico tum , qui testamenti sa-ctionem posititiam non habent, ut supta proba ui. & dieam insta in sequenti eapite. Nee obstat primum augmentum ipsius dis euitatis , nam licet ces mitia tegulariter morte tinguantur, t
men Him delicta graii ora sunt, ut laese Maiestatia dium ae vel humatim , etiam post mollem rei ad
193쪽
'quistionem , & punitionem procegit ut , cap. sane, E . quo. r. cap. accusatus , cap. si ' . s. in .a . iae timi in s. ι. Ita chaos . c. ad horiis.
Conei l. Bitetrense e . is. i. . g. in mortem , C.
se rit t. I. 3. 4. O th. C. de apostas. Quod eirea Haereticos non caret exemplis , liquidem Origenes 1oci. annis post mortem Jamnatus suit. Socrates s. cap. s. Item Theodorus Mousaretius in synodo 1. generali, ut probat Facundus Mer- rei ea . to a ens. De ιritim capitulortim cone hyracile don. lib. 8. cap. s. re lib. io. cap. 4. Ex quibus locis petenda est ueta explicatio capitum s. O . et . quast. a. Nota Si mancha, de Cariat ei instit. cap. 4. num. q. Torte blanca i 3. ae Iura
obit. cap. s. Transmiera in simia. Ita i , quis. 6.c p. a. ut ii milium memoria reorum damnetur,
Magistratuum albo nomen eradebatur. Tullius in muriane pio Sextio , ibit se at una furii Coms es, quoi nemo est , qvi non modo G memoria, suis iam ea fusti/ euellendos non phte . Hoe modo te istus apud sit d. sub imperatote Are hadio ut torium ex Consulum albo deletum e de apud Nico horum Calix tum iit'. 3. hsor. Ecc f. cap. 4. ibi t Liae atitem opera e m lata , ex ptibi is monti mora, futina , ct nomen iam e catalogo , ct κο--nc arti a Constitum septi uis es. Cassio lor. I s. io. his . tripa, r. cap. . de δε ipse imperato. tes Arcadius & Hotior tuu in L 17. C. Theodosae paenis . ita sanxerunt : V. Ati m divitie sis ae libras antiquiaris , omnia mures.mi tempora , nec e Ius
enumeratione fritis. ns, i labes appa, ai. Et sub eisdem imperatoribus si in elloium Consulum D mei, aboleti nissum est . ut eorum tempus suas non fuerit , a stimetur . l. materi 9. C. Theode . de confirm. iii qua os ιγν . Reserunt Socrates lib. 6. Ubior. cap. I. Marcellinus Comes A iron. clau-ὰianus I b. a. in Εωνop. Id iras Confud poenas te consues ait e viti qu4 Dabeas, his a dii ex IAM. I ausum mptitis in se quoque verter ων omen e Satici in utiliorem piodigiosvi honor.
Ataro penitus res rani nomine fasti. Vnde fluxit, Vt annus ille non nisi nomine Themdoti Consulis signatetur , ut testat ut suis as , indieantque Theodosiani Codi eis plures constitutiones . quibus Theodoti Consulis nomen in
temporis annotatione solummodo uiuenitur , ex 2plosa sui topii Consulis memoria. ut videre est In
no lantis me Afro an M; ei; si hi e eo traaequum est , ii Cariat ii , qta inmitia ias hi erui condemnari, ab Eois sis fisia ei est , ct de les ies sep tura , mel Inter Sanitis memoria tina . risio ιi sunt , rasamini m. Sie incinoiia Origenis post ducentos annos damnata fuit opera Theophilippileopi Alexandrini, teste scietate i s. r. Eectis. hi . sicut e eontrario Leonis . Flauiani , Euphemii, Pauli . Ioannis Chrysostomi, alio tu que
Sanctorum Patium nomina , qui Eb hat lacis damnati honore destituti fuerant post mortem re stituti sunt , ut tentetur in histor. tripare. t s. io cap. 18. nam testitui , vel conseruari memoriam
post mollem . scitissimum fuit, se ut de aboleti ob grauia delicta : hine conseruata est memoria Lucano Poetae a Nerone, qui eum supplieio alia secerat , quae Romae ita lesitur : M. et mo Lu-eano O, iubens poeta lo scio Nerinis C. finia fama se arci. Hine ei li Senatusconsultum Pegalia num dieatur factum Pegasio , di Pusone Consi
labiis iis f. I d Uria, In L ae saei Hre . his Edit & Trebelliatium Trebellio . Maximo , & seneca
Consulibus . . i. U. etne l. iamen nomina Pegasi, Pusionis , de Senecae nop te petiuntur in fi-sti, Consulatibus, quia cum eorum memoria dat nata ellet, nomina ex ipss fastis erasa suerunt , ut notauit Fornelius lib. a. Mium quot a. cap. S. de pluta de tyranno tuminominibus deletis e publicis tabulis eongessit Paronius anno I s. n. 4. res.
nomina. similium reorum ex publicis tabulis et, debantur , velum re ipsorum effgies , ac statua deiiciebantur . titulique luto deturpabantur. i. eorum i . A. is parra . Tacitus rib. s. a M. ibit At Roma mincipia anni, quas recens cognitis Lia 2 gitii, , ae non priueis etiam Innati , arroces βασ-tentia a e santis in .gla; s quoque , O Memoriam eiis. sdem Liuiti, h. ii. ibi: Ac prim m in disi-
clamarianam genera luerearer ; scalas etiam infra
t stilos , abolendam ue omnem memoriam rice exit.
isti. cap.ri 6. Recte ergo in praesenti editi Epise pus tanquam suspectus de haeres excommuni itis decessisse credatur, ideo post mortem anathematizatur, di nomen eius a dipi rebis Ecclesiae eraditur.
194쪽
Nee obstat vltimum augmentum ipsua diis.
cultatis , pro cuius solutione seiendum est . valde controuersum esse inter Doctores, an destiti. ctus excommunieari possit a In qua quaestione ob crimen haeresis . de s milia destincto x excommunicati possie tenuetunt Glossi in praesenti , te hopos molem , & verbo permittatur , in cap. DdM, is sicilis. Riehardus in . dis. 18. int. s. si . q. Gabriel ibidem quas. a. ami. r. coν lari q. Et ita sepius haereticos post mortem anathematigatos legimus in s. Synodo Cosant; pol. act. s. ad me
dicim , de act. s. post principium ubi agit ut de
condemnatione Theodoti haeretici fiam mori uirci in Nic ena. in vis. Syma. ad Consavitum, Den. ubi plures haeretici mortui anathematietaniatur: apud Cytillum iis. i. ae ea, qti ti es , μυ , & ine s. ad Miciana . D. August.
a Bon faciam , 5e ad cera anum di apud Iustin. Imperatorem in epi amum papam II. riuae extat inter acta synodi s. cap. 6.1 . quas. a. ubi renitur, quod synodus Theodorum post mortem anathematizauis a nee id nouum ess , sed iam olim usitatum in Valentino , Basilide , Mateione , Celintho , Manichaeo , Eunomio , de Bonogo : idem usus probatur testimoniis S 1 nodi Chaleedon. socrates Id. 6. cap. Io. de T. capit. 4. Nieephor. lib. r. his oria, cap. 1 . 28. Liberat. Carthag. ca . is. Di bν huti, qui reserunt Origenem poli mortem anathemati1atum suisse. Ex
quibus praxim hane Ecclesiae probant Pamelius in s. 66. D. C priani, Ant. Augustin. in epit.
tiam, ni licet non posse defunctum exeommuni eati . tenuere communiter ram Theologi , quam Canon istae , quos reserunt Castro lib. a. A iusta
- . r. & ea ratio , nam mortuus non est ampliti, sub iurisdictione Ecelesiae , quae nee ligare,
nee absoluere potest, nisi viatores , non vetδ iam vita sunctos , ut neruose probant Leo Magnus
epist. 9o. aliis 91. ad Rusticum Narbonensem :cellas ut Papa vis. 4. o ii. saeiandus Hermianensas tu. . pro trism capistilis, cap. 1. de l . io. cap. 4. Sed in hoc interpretum dissidio sequente, ea iis distinguendi sunt. Primus cum agitur de deis iacto censuris ecclesiasticis assciendo , post
mortemque damnando , ob delictum in vita rer- petratum 1i 3e talis condemnatio tuti repugnat, cum non detur subiectum ea pax , in quod serat ut censura. secvngus est , cum ipse propter crimen in vita admissam , aut in supremo vitae spiti tu consummatum , exeommunicationem ab homine , vel a iure impositam contraxit , & ita deeeLstinam talis peccator potest post mortem excommunieatus declarati quoad secundarios esse. Oras, qnorum desunctus capax est , veluti ad septi ituram te eles asticam, sacris ei a pro eo non onserenda, erasionem nominis ex tabulis Ecelesae,
de s milia. Ratio uel δ qua te lieita si sui reodi
sententia declaratotia , petenda est ex diserimine quod uel salut iniet ipsam, de sententiam condemnatoriam ι nam sententia haee tespicit templi, praeterlium , de declarat delictum sutile commis sum , atque poenam iure ipso suille incutsam e alveid sententia condemnatoria respicit tempus praesens , de poenam de nouo imponii: quare serri non potest, nis in pet sotiam , in quam iudex exercet suam iurisdictionem : itaque poterit defunctus declarari exeommunicatus , licet excommunicari non possit. Nee hete sententia declat
toria excommunicationis ante mortem in cui saerest tingi debet ad crimen hae tess , ut voluit Glonia in pia senti ; nam eadem ratio militat in care iis criminibus , quibus annexa est excommuni catio ; si enim quis illam incurrat, quamuis ocia culte , potetit deinde post mortem declarati ex communicatus , ut ἁocuerunt Gibalinus . E. conses. s. Cotjolanus in notu ad Comis. Asile. i. anno i N. fol. 11. summe. Hucusque tradita de excommunicatione defuncti, intelligenda etiam sunt de eius absolutione a censura , quam vivens contraxit. Et Eeelesam solitam esse eam absolutionem mortuis impendere , constat ex ccp. anuis a s. cap. sacris , adsent M. excoirim. Concis. Arelat. 2. cari. II. Concit. Vasin se e . it. TO-let. I . can. i 2. de aliis te latis ob Alba spineo
M. i. olf eis h. io. Exemplis Alostiai Roussorius lib. 8. υ . 'χ imi I. cap. i. n. m. 18. unde Constantinus Porphyrogenita . cum Leo pater eius esset excommunicatus, petiit a Patriarcha, de Episcopis , ut patri suo etiam post mortem communi decreto gelicti remissionem concederent, ut refertur in Concilio apud Troileiam. Anno 91 I. Et lebaldus Comes excommunicatus post mortem absolutus suit, ut tenti plodoardus ita. 4. Ustori cap. a 6. ex quibus ecinstat, redditum fuisse desunctis ius communionis , quo priuari deeest tantadmittendo ad altare oblationem pro eis sactam iqui absolutio non tam eagit in ipsum mortuum, quam in uiuos , quibus permittitur exercere actiones aliquas ei rea defunctum , quae ratione excommunicationis , in qua decesserat , lieita
non erant, eo quod cum mortuis communicamus
per huiusmodi actiones , videlicet Uclesiasticam sepulturam, de eommunia catagia , quibus priuatur excommunieatus defunctus aequἡae visus.
etiamsi in statu gratiae decesserit , ut probaui iucap. fatris , 'ue si id M. quod facile probatur ex piobatissmis histoliis . N S s. actis , de motiuis
excommunicatis, qui vis sunt aut tumulo abseedete, aut ., templo exite dum diuina osseia eel, brarent ut , donec assoluti suetunt ritu ecclesa. sticq. Quae exempla congesserunt Benedictus Harephtetius Amisia sis icti Benestahcap. 13.Theci philus Raynaud. 1. pari. δε ιιιι . reo sortis,
cap. 3. num. i. per hanc enim absolutionem re
stituebatur m otia defuncti, ut apud Romanos legimus post Hortem samam restitutam Lucano, de aliis , ut resiit potnerius lib. a. rer. γαί eaph. 19. sed licet iuxta proximὸ tradita textus
hie aeeipi possit de deelatatione post mortem
sacta , adhue tamen vetius credo , in praesenti non agere pP. Concilii Asie. de excommunica tione instigenda , vel declaranda post mortem,
sed de anathemati ratione, quae erat tantum separatio , eiectioque pee ea totis a caeteris fratribus,
Episeopis , iustis, qui in pace quieuerunt ; hoe enim sqnifieate anathema probaui in cap. climnon homine , 98 iudictis. Dum ergo P p. in praesenti iubent Episeopo instituenti haereticos sal tena post mollem anathema et esse dicendum , genomen
195쪽
nomen eius inter Dei sacerdotes non esse recitaniadum , sane ite videntui, similem Episeopum ei ieiengum ei te eonsortio , di numero eae telorum Episcoporum , nec eius nomen esse ex dipire his defunctorum eum aliis fideliter, pieque defunctis recitandum , ut cognoseatur eum ob tantum Dei nus anathema esse , id est separatum . & eiectum a consortio,& numero aliorum fratrum,& sacerdotu.
Ex eodem. IN eos , qui Catholici non sunt, etiamsi consanguinei fuerint, EpiscopI , vel Pres byteri nihil conseram. Denique hoc, quod de Episcopis, & Presbyteris dictum est, debet de reliquis clerici, exaudiri. NOTAE.a T XJ lia etiam legitur in ptima Oli T ctione . fu Me nitit. cap 9. & ea non hieest i 3. Concilii Carthag. 3. in qua sue nodo apud
mia nota testana, , ae Uuendi iudie Romana omnem protinus in p. . D. Iratem , n/3M eos νelinquendae,
tholicam proprasse. Vnde ad petitionem ipsenim Patrum praedicta Theodosii lanctio repetita stile ab Honorio in L . C. Treia . ne finii ra sis ma, in lixe vriba : Sciens θ , qui is , are hs is
non i muriant. . atis qui consentiendo hoc faciam ρνι- PIA Mitis scieriti permixtione non damnariolat, non Lia m t spi, testim ad 'Me , A ali iustis o eis donationi, , ver agitandorem contriatatim in pers tutiis cepiam denegaram. Quare meri id in praesenti canone idem circa Episcopos de eleticos statuerunt, aliqua bona donantes, vel relinquentes haereticis , ae genet aliter statuerunt Imperatores circa laicos instituentes haereii eos , vel quid illi, donantes : & etiam laicos eo casu puniri , ut Episeopos di Presbyteros , notarunt Zarabel. t t. Riceiulus de Mie person. capit. η .
Alexand. III. ' Rhemen. Archiepiscopo
ET cum Christus perfectus Deus, ta perfectias sit homo , mandamus, quatenUS sub anathemate interdicas , ne quis de caetcro audeat dicere, Christum non cite aliquid secundum quod homo : quia sicut Christus verus est Deus, ita verus est homo , ex anima rationali ,& humana carne subsistens.
a o Hem s. J Ita etiam legitur in prima col- , lectione , sub G ii L capit. s. & post
Concit. Lateran. Part. cap. ro. De Metropo
IV belut in praesenti ab Alexandro lil. ne quis dicat Christum non esse aliquid , secundum quod homo ; hoe est ne dicatur , ut EuyeheslIutabat, nihil manete verae humanitatis , sed sci
am diuinam naturam , in quam conuersa substanti .iliter suelit natura humana. Hunc errorem
Eutychetis sequuti sunt aliqui Magistri se holae Patisiensis,
196쪽
Patis ensis, di Rhemens s. asserentes Christum secutido in quod homo , .us. i. a. ia est , iasii duos homini, . sue humanis iis in Christo. lini A ip
se Petilia Lombardus eiusdem erroris iniim uia tus suit, ut notat Corjolan. in s a Concli M. D Laterari. 3. celebrato amo i 79. ubi ait, ab Alexandro M l. praeeptum fuisse uvillelmo serio. Dens Alchiepiseopo , ut adscitis suillaetaneis suis vii, cum illis doctrinam hane abrogatet, in hae everba: Cum in nos a olim esses praeseruia consumimi A litici Mee initiis mus , ut 6 f, a neu mis PMν pisti sitis au ab uationem p, e do Pinia Pe iri quondam Pa sensa Episcopi, qua dicitur , Dau fiso s. istam quia es homo. non es aliquid, em. nino in enanes, o rificaram operam a A loe . Iuris uirim est, quod si in Mirari suae per Apostoliea si L ta maridamus, quarentis quod tibi cum praesos esses Hai pontis, anem ttios pasti os comisera , crinis etim isti at ris telisios, O ntidemisti pras Viam Glctrinam sudiri penulas abrogare , ct a Magistris fis rarit, Mem in Thea uia 'in ἱ-
in Concilio Chaleegon. ubi ad illud cun taniadum congregati lunt 6 o. Episcopi, quibus praefuit
Theotianus ita. egas ad Amrenos, Damascenus, ae Rusticus in op νctis contra Acephalos . Abutara opus. a. . ae etiam Leontius Bretantinus variis opusculis , quae extant rom. 6. Bibtiotlec. Coum
Theodoreius m , dialogis, Id mi mili voe aptia Psolitam, cod. 6. videantur apud eundem Theodoretum in dialogo Iri fusus Athanasias , lustimis , Epiphareus& plures , quos citat. Item Fulgentius lib. I .au T a retinatim , Bai si in pras res. impugnant etiam praedictu .ri et rem Theologi DD. alui qui eum Magistio a s. s. sequent. Item recentiores cum sationia 3δη.1- tra .vbi specia tim videndi sunt suis et a par. . fecit. I. vasqueZA .l . capta. Frane. An ieus disp. 9. f. i. a. RO-dericus Ariaga di p. 19. s.ct. i. caldin. de Lugo disp. s. s. ita. Beinat. dis i se EI. I. g. 3. anam. I 8. Hultado ἀθώι. i s. f. tii A. valentia disput. I. q. a. puxti. i. p. Ioannes a sancto Thonis disp. 4. m. i. Prudentius tract. 3. dio . i. dia. s. feci. i. v vigera
SIcut ait Beatus Leo , lichi ecclesiastica disciplina sacerdotali conte hia iudicio,'
eruentas effugiat ultiones , Catholicorum tamen principum constitutionibus adiu- Datur, ut saepe quaerant homines salutare remedium , dum corporale super se metuunt supplicium euenire. Ea propter, quia in Gasconia , ' Alle gesto,dc partibus Tolosanis, SI aliis locis ita haereticorum, quos alii 'Callia ros, aliis Patri nos , alij Publi canos, alij aliis nominibus vocant , inualuit damnata peruersitas, vi iam non in occulto , sicut aliqui, nequitiam suam exerceant, sed suum errorem public E mani&ssent ,&ad suum consensum smplices attrahant , & infirmos e cos , & defensor eorum,& receptatores anathemati decernimus subiacere,& sub anathemate prohibemus, ne quis eos in domibus, vel in terra sua tenere, vel Quere, vel negotiationem cum eis exercere praesumat. Si autem in hoc peccato decesscrint , non sub noli rorum t priuilegiorum cuilibet indultorum obtentu , nec sub alia quacunque occasione , aut oblatio sat pro eis, aut inter Christianos recipiant sepulturam.
I in andro Ili. celebrato, ubi cap. 27. reperii ut textus hie, &in prima collectione, Iabirit t.c. 6.
prout in prasinii uos ibitiit. De hoe Concilio
nonnulla ad anxi in cap. nonnusti a .ri resia'.
Gasum , terminatui a Garumna quirio, fle Oeeano, eomplectebatutoue Episcopatu, Vacuensem, Aquensem, Augurensem,& Lactorensem i de qua prouincia, & Comitibus Gaseoniae uisendos est Mnaldus Oienatili is nolis. Husim. I b. a.cap. 8.d Assus . J Fois an legendum esse quis dixe est Mint . Agineisum enim prouincia est in Gaseonia: fines habet ad Orientem Cadurcosiad septentrionem Pettoeotios, ad oecidentem Cui entiam , ad Meridiem Acinaniaeos. Complecti tot duas dioecesis, Agineti sem & Covidonensem. ses
197쪽
legendum est Age μ; haeres, enim Albigensum
in Albigio, seu Albigeso ex ita fuit: eius metui-neirent Sana eius M. . a li ason. Pinius ianotis au Canc I. Lateran fab Innoc xt. υ I. Atii O-ninus p. 3. hip. thia. ι . cap. 3. Vincent. iis so. ecul.histomia. Temporibus Fridelici secundi Imperatoris, di innocentii Papalli anno Di ii iiii iri 6.ae prinatim in Comitatu Tolosano pullulate coepit, tantumque inualuit , t breui interuallo ea insectae essent mille ei uitates: ita ab Albiga ciuitate Aquitaniae,quam ineolebant. Albigenses dicti sue
res, in Tolosanis partibus ot tae, de in Gasconiam
s. e catharos. J Eosdem esse Garatos ae Catharos
tectὸ nam in ipsast id ries conssiliatione,quam integiam edidit Cilonius in quinta eompilatione, sub hoc Hi cap. i. legitur pro Gabino Carcinos. Cathari suerunt haereti ei Nouatiani, qui se Catharos appellare aus sunt id est pur s.ce mundos ab omni labe. Eusebius 6. histis. e. 3s. Epiphanius sa-Eotum mentio si in eapseni a. . . 3. apud Basl epist. i u A shareh. e. i. ibi: Cthari u .ae his, qui sim assiis. Theopit. Episc. Alex. in pest.
ad Caria, os, ibit mi Iaratiis mihi ιtia pietas, quoagui iam eorum, qui te Cia taxos nominant, I e via Ee.ersam ine dori Restit. Ant. August. hi epit;inis L I r. iis r . Et quia hi haerctiei suseitarant error Nouatianorum,qui di Cathari dicebantur,nomen
s Parrin. . J Recte legitur in margine parari s. Patarent enim ita dicti fuere, qudd in Patera urbe Liciae originem habuerunt. Manichaeorum sectam colebant, duo terum plincipia ponentes, alterum bonorum .alterum malorum: nee Romanum Pon. tificem creviventeum agnoscebant, nee Christum Patri homotison , id est eonsubstantialem putabant . de quibus agunt Raphael vota erranus ι b. s. o aph. pasci rota tis.1 r. cap. 17s. SpCn-
g γ trullula tim.J Nam hospitalatiis, & smi. libit, fratribu, eoncessum suetat quod salua cano. Dica portione Ecclesae parochia idebit, , positu
indistincte reciprie destinctos ad sepulturam, eis in nost Me.treri scin heptiorum. ubi probaui, di ita in praesense doceret, nee virtute similium priuile gloriam posse hospitalarios . vel smiles demticto rura haereticorum corpora ad sepulturam recipere.
Inde vatias excommunieationes prolatas legimus in diuersi, Conciliis: contra Arrianos in synodo Nieaena, in s nee contra Eunomianos in synodo Constatilino p. c. i. contra Ninosianos in synodo Ephesina can. i. ontra Fut chia nos in synodo Chalcedon. contra Monot selitas in sexta synodo Constantinop. contra pelagianos, Manichaeos, de alioa in ea nonibus congessis ab Antonio Anguli A VA.Iis. I i Di 2 .s 2.es 1 3. de lat. 37ait 9. illusitant vltra eongestos in praesenti . Baibosa,& selibetites in Bullam Crenae Domini. Thom sancti. tis r. fumina . 9. Cibal in .i omisi censu rtim, aso H r sis, Cestro Palao tom. i. oper moras. tro. p. . punia. i. suater aes. ἀθ. 1 i in a. i. n . Graianus
Sed in praesentem allet. ionem pro dot itali ratione ita insurgo. Haeretici non sunt in Ecclesiae stre
te Diam probant Bellai minus Jib. 3. δε ira m. c. . Carius aetis. .c. i. spondanus d p. .cap 2. sander sd.lis. S. e. 31. sed iudicium Eeeleliae non cadit in his,qui sunt extra eam, cap. axuerem, de dis ii Ac.multi,cisca mediam,2 q. l. Ergo haereti ei non ponsunt ab Eeelesa excoli municati. Ausetur pii ad hae e diis euitas ex eo. nam excommunicatio dicit separationem ab Ecclesia , 8d illius communione, cap. omnis Chri iani, cum fe ent. it. q. .ccp. a. de vept. ibi: Laecli m, νια simia qua haeretici omnes separati sunt, pio pter ipsam haresit, c.quirim ibi: a ja retes se, tino, cap. t ν in m a . . 3. Ligo ex communicatio caret esse tu , cum haretici pcream amplius ab Eceles a separari nequeant. Augetur seeundb bie dubitandi ratio ex eo,na 4 ad 4nfigendam excommunieationem monitio desecta tur, es cris,ubi dicemu , di sentae, ab speeie docet D. Paulus epis. 3. au et ram, ibi: mmolatim ιο in repos tinam, of tin ara coram ZAMME ira. igitur non praemissi a trina monitione haereties, seu
eo tum defenso tes.scii receptatores non marent e
communicatione ligati. De inda in secundam pat-tem praesentis allertioni , aura in ea docertit,har ii eo, sepultura eecles distica priuari, is c argumen-
tot. Qui libet est sepeliendus in sepulet ris maiorum s. i. v bi probaui,aesepultur. ergo si haereii ei habent sepule lita propria. & familiaria, pro Liberi non debent in eis sepeliti. Facit textus disertus ibi I. 9 Cis heres. ibi: Hiamnum, spium hoc in triari, Laritis primitιimas spe hi Iesi istisse retiis. Qua dubitandi ratione non obstante , vera est.IO
praesens assertio, pro cuius expostione seire opor- Da eo tet.omnem prorsus communionem cum haereticis N v Nio ME
ab Eeelcsae Patribu, prohibitam esse .can. 63. s. μ'
198쪽
Laterara. sub Innoe. III. can. 3. & sub Leone X. Pluta Pontificum decreta, & sancto tum Patrum placita congesserunt Ant. Augustin. in
eph. Iuris poni f. lib. i i. t t. a G. po totum. Basil. demias λ. in appendice, cap. i. num. . Spondanus de e Meteiati lib. . para. i. cap. 3. & probaui in can. 22. ComitiI Id ser. adeoque communicatio cum haereti eis fidelibus prohibetur . vi eum eis assiduam communicationem retinens suspectus dela aeres reddat ut, ut probat Eymeticus in Dis es. θisit. part. i. s .as . si manes as δε Catholaiatis. ii. Imnio & clerici eum haereti eis communieantes ab ossicio, & benefleto suspenduntur. αs purgationem canoni eam illiς indictam praestare
renuerint , aut in ea. defecerint, pro conuictis habentur . cap. imo , de Aur s. castrense. Vnde in Conei l. salisbirg. telato ab Lymetico dict. r. pars.comment 81. diligenter ita cautum sui te Eos γε-que ob rem1 e uisent par αυ , qai ex hi etiamtim l
cta , o facta ani, citiorant, ac de e tim et i a con De aiis , ct rarione cunisseisint. Quare eum eis negotiali prohibetur, cap. seM Leo , hoc titti . eonque adite , seu vi state , cap. aec auxs , A. ille quo-- que, hoc tistit. A s. ii. Vnde apparet vera ratio praesentix assertioni Iaa Di- nam cum ex ptaecepto Apostolorum telato in dies. R ean.63. Aputii ν. & siti nato tot Ecelesae canonibus, prohibita sit communio Catholicis eum hae.1cticis . iuste in praesenti docetur , haereticos ex-c mmunicatos ene , idest ab omni Ecclesi, & s-delium communione seclusos : quam excommunicationem in haereticos laiam , antiquissimam esse
omnium excommunicationum . quae iure eanonico sunt statutae,innuitur a Gelasio l .in c. a. us r. O 3.14. quaest. i. dum ait in Aeacium, eo quod non esset timentor noui ctroris , sed vetetis imitator, non este nouam sententiam serendam ,.sed antiquam tantummodo renovanda . si quidem ex quo
tempore eoeperunt Concilia in Ecclesia celebrati ad exstirpandas haereses . aeque introdia tam este
consuetudinem excommunieandi, di anathemati
randi haereticos, videte est in ea nonibus sipra citatis pro illustratione conelusionis: immi, & excommunicationem hanc a iure diuino prouenite, voluerunt, cis minus re ἡ prius in Enthisissio, Ditedo lib. 1.L l be, . .e sese. 8. Quis tamen possit attentis nouis Otistitutionibus ab hae excommu- micatione absoluite, late explicant Bordoniis, Castropalao, & Riectulus stina, Arauio in qq. Maristis, q. I ager totam Inde etiam prouenit ratio. qua-
te ipsis hae teti eis denegetur eccles asti ea sepulti ira:
nam eum communieare non possimus destinctis. quibus non communieamus uiuis, cfacias, ubi probaui , de sepultur. non potest haereticus post mortem ad eommunionem per sepulturam ecclesasti eam admitti, eam illi superstiti denegaret ut eom. munio cum fidelibu, Catholicis, ut probat spon-danus de caemeteriis lib. p. i ae.1. per totum. Sed etsi haec poena eonsequens esset excommuinicationi ab haereticis contractae , tamen eam specialiter statuerunt Alexand. IlI. praesenti, Alexand .l V. in se quum qis , hoc tittitan 6. Cregorius IX. in consis. . relata ab Eymet leo au calcem dare A. APUL fol. 3. I . Alson iri ιssit. 1 3. pari. I. Probant Rojas de ureris. si id. 18 . Menoeb. de αγ-lIt casu 3 4. num. 8. patinae. de hae fclxas. r.es a.
iestati . vi probat spondanus cie cameteriis lib. . I. I .c. I .per tot. & dicemus insta in cap. ureris: sed D. D. M in Decretal. Tom. v.
reis laesae maiestatis dere gabatur L pultura, tam apud Athenienses, vi ex Xenophonte de Thucidi de probat Tiraques. ad Areaan rhm I p. 6. Aer. G
nia .c. I . quam apud Romanos , esse suetonio RHuoa .cap. a. igitur rectὸ haretieis ob crimini, im
inanitatem denegatur ecclesastica sepultura. Nee hodie haeretieis tantum sepultura non concedi int. vetu nossa eorum ex humantur , si discerni pons ni a Catholi eis. & combutuntur memoria ipsus haeretici damnara , vi factum fuit in Concilio Constantiensi cum Ioanne Vvicles, ut liquet ex
ipso Concilio, s sis. de reserunt praxira hane ap
bta Christi.& Eeclesiae. Quare pio huius dii scultatis solutione dicendum est, haereticos uere in Ee-elesa non esse, iuxta ii adii a stistb pro dubitandi ratione ; ad ea in iamen iurisdictionis latione pertintre . & ideo lieet haereti et eareant prorsus omnibus illis , que communionis gratia concedunture, isteri tibia; in Eecus a. possunt tamen erampesci. M puniri tatione fidei, quam si Geperunt, & seruare pio miserunt in baptismo . ut sequenti textu dicemus, ut etiam eontingit in deseriore militiae tet restris , quem dux exercitus compellit ad te deundum ratione sacramenti praestiti eum nil litiae ii meti dedit, L isnorem, . de re milis. & in incna cho deserente monasterium , qui ab Abbate repeti
potest. Sie similiter Christianii, in haeresim lapsu, subest Eeelesae talione baptismi siseepti , licet in
eius gremio , de saetium communione non petii - stat. Doetiit Rieeitilus lib. s. d. stire perso. cap. I a. Nee obstat primum augmentum ipsius dubitandi rationis, deductum ex D. Paulo, de ea dieso c. edit .
Nam verum est , quoscunque haereticos cxternos ipso iure excommunicatos esse, ex praesenti textu,& aliis adductis pro eius confirmatione. Quae alia
thematietatio repetitur singulis annis, Romano Ponii see in Bulla, quae Romae legitur seria f. cce Dae Domini, ut habetur in eapite eiusdem Bullae. Et licet iudita D.mulum ipsius tempore saliena desideraretur monitio , quia tune primum haereses
tiri coeperant , nee adhuc erant pet Ecelesam damnatae, nee haereticorum pertinacia ante monitionem satis nota suerat i tamen postquam haereses damnatae tib Eeclesia tepetiuntur, in eas incidentes subuersos se manifeste ostendunt; & ita ipso
acto exeommunicationem incurrunt. Nee ob
stat textus in dies. cap. farris ; nam procedit in communicatione ab homine serenda , quae praeuiam monitionem requirit: non vetd in illa.
quae Litur a tute , quia ius ipsum , quo statuitur, a quoscun
199쪽
Meunque haereti eos esse excommunicatos , instat praeuiae monitionis est. Nee obstat secundum augmentum ipsius diis euitatis : nam ris haereii cus per haeres m segregatus ae exclusus ab Eecles aegremio st, tamen pet exeommunieationem Γλttius, 3e magis separatur ; s quidem pituitur communione extetna fidelium, ut doetiit D. Thomas
a. 2 cy Io. πιι.9. Hodie autem etiam post extrauagan. tem Ad Danaia , Mattini v. ut hae tetici vitentur,
sumeti quos haeretici deelatati stat absque denuncatione eensetae , quia secun ad ira ius, & eommunem stilium existimationem. eo ipso quod aliquis haereti eus est, habetiit etiam ipso facto pr.reisus,
& excommunicatus; quia notissimam est, axe m-
munieationem iuris noti separati ab haeres. Nee
obstat seeunda dillieulta, 1 nam cum filii in sepul
chris parentum tantam usiim ex benescio eccle-sae non uerb dominium aut possessioneiu habeant,
lis vilis eonsistat tantum in mortui illatione , ex Ecclesiae eoncessione, non possunt, qui per haer sin extra Ecelesiam sunt, ratione ip ilia usus sepeliri in sepulchrix maiorum, cum ipsa gratia , sin priuilegio Ecclesae te dantur indigni, r. cod. Th .a . s Iustin. de harii eo, ibi: Dissilegia, qua
turae totum ex auctoritate Ecclesiae proueniat, po
test Eceles a ob crimen haeress haereticos priuate su sepulet, ii familiati, , seu haereditarii, non O stante dicta lege s: Coa. hoe lilia. ut probat Spon
Lucius a tertius. AD abolendam diuersarum haeresum prauitatem , quae in plerisque mundi par
tibus modernis coepit temporibus pullulare, vigor debet ccclesiasticus excitari , cui nimirum Imperialis sortitudinis suffragante potentia , & haereticorum pra-Ditas in ipsis fallitatis 1 uae conatibus elidatur, & catholicae simplicitas veritatis in Ecclesia sancta resplendens, cam ubique demonstret ab omni execratione falsorum dogmatum expiatam. Ideoque charillimi fili j nostri Federici Illustris Romanorum Imperatoris semper Augusti ' praesentia pariter, de vigore sussulti, de communi consilio fratrum nostrorum , nec- non aliorum Patriarcharum, Archiepiscoporum, multorumque Principum , qui de diuersis partibus Imper ij cbnuenerunt, contra ipsos haereticos, quibus diuersa capitula diuersarum indidit' pro sessio falsitatum , praetentis decreti generali sanctione consurgimus, de omnem haeresim, quocunque nomine conseratur, per huius constitutionis seriem , auctoritate Apostolica condemnamus. In primis Catharos, & Paterinos, & eos, qui se Humiliatos, vel M Paupcres de Lugduno falso nomine mentiuntur: Passagmos, eclophe pinos ' Arnal distas perpetuo decernimus anathemati subiacere. Et quoniam nonnulli sub specie pietatis virtutem eius, iuxta quod ait f Apostolus, denegantes, auctoritatem sibi vindicant praedicandi, cum idem Apostolus dicat : Quomodo praedicabunt , nisii mittamur
omnes, qui vel prohibiti, vel non misi , praeter auctoritatem ab Apostolica Sede, i vel ab Episcopo loci susceptam, publice, vel priuate ε praedicare praesum plerint; dc uniuersos, qui de sacramento corporis & sanguinis Domini Iesu Christi, vel de
baptismate , seu peccatorum remissione, aut de matrimonio , vel reliquis ecclesiasticis sacramentis aliter sentire , aut docere non metuunt, quam sacrosancta Romana Ecclesia praedicat, & obteruat; & generaliter quoscumque cadem Romana Ecclesia, vel singuli Episcopi per dioecesses suas cum consilio clericorum ; vel clerici Episcopi sede h vacante cum consilio, si oportuerit, vicinorum Episcoporum haereticos iudicauerint,pari vinculo perpetui anathematis innodamus. Receptatores, & de sensores eorum, cunctosque pariter, qui praedictis haereticis ad fouendam in eis limrcsis prauitatem , patrocinium praestiterint aliquod , vel fauorem , siue consolati , siue credentes , siue persecti, seu quibuscunque superstitiosis nominibus nuncupentur, simili decernimus subiacere sententiae. Quia vero peccatis exigentibus quando qua contingit, ut ecclesiasticae seueritas disciplinae ab iis, qui virtutem eius non intelligunt, condemnetur: praesenti nihilominus ordinatione sancimus, ut qui manifest Efuerint in supradictis erroribus deprehensi, si clericus est, vel cuiuslibet religionis obumbratione fucatus, totius ecclesiastici ordinis praerogatiua nudetur, de sic omni pariter officio,& beneficio ecclesiastico spoliatus saecularis relinquatur arbitrio potestatis, animaduersione debita puniendus, nisi i continuo post deprehensionem erroris ad fidei catholicae unitatem sponte recurrere, dc errorem suum ad arbitrium Episcopi regionis
200쪽
publice consenserit abiurare , dc satisfactionem congruam exhibere. Laicus autem, quem aliqua praedictarum pestium notoria , vel priuata culpa resperscrit, nisi, prove dictum cst, abiurata haeresi, de satisfactione exhibita, confestim ad fidem confugerit orthodoxam, saecularis iudicis arbitrio relinquatur, debitam reccpturus pro qualitate facinoris ultionem. Qui vero inuenti fuerint sola Ecclesiae suspicione notabiles, nisi ad arbitrium Episcopi iuxta considerationem suspicionis, qualitatemque personae, propriam innocentiam congrua purgatione monstrauerint, simili sententiae subiaceabunt. Illos autem , qui post abiurationem erroris, vel postquam se, ut diximus, proprij Antistitis examinatione purgauerint, deprehensi fuerint in abiuratam haeresiim rccidisse, saeculari iudicio sine ulla penitus audientia decernimus '' relinquendos, bonis damnatorum clericorum Ecclesiis, quibus deseruiebant, secundum sanctiones legitimas applicandis. Sane praedictam excommunicationis sententiam , cui omnes praecipimus haereticos subiacere , ab omnibus Patriarchis, dc Archiepiscopis, in praecipuis testiuitatibus, de quotiens solennitates habuerint, vel quamlibet occasioncm,ad gloriam Dei, de reprehensionem haereticae prauitatis, decernimus innovari, auctoritat cApostolica statuentes, ut si quis de ordine Episcoporum negligens in his fuerit, vel desidiosus inuentus, per triennale spatium ab Episcopali habeatur dignitate, de administratione suspensus. Ad haec de Episcopali consilio , de suggestione culminis Imperialis, de Principum cius adiecimus, ut quilibct Archiepiscopus, de Episcopus per se, vel Archidiaconum suum, aut per alias honestas, idoneasquc personas, bis, vel semel ' in anno propriam parochiam , in qua fama fuerit haereticos habitare, circum- eat , id ibi tres , vel plures boni testimoni j viros, vel etiam si expedire videbitur, totam viciniam iurare compellat: quod si quis ibidem haereticos sciue iit, vel aliquos
occulta conuenticula cclebrantes, seu a communi convcrsatione fidelium vita , de
moribus dissidentes, eos Episcopo, vel Archidiacono studeat indicare. Episcopus autem, seu Archidiaconus ad praesentiam suam conuocet accusatos,qui nisi se ad eorum arbitrium iuxta patriae consuetudinem ab obiecto reatu purgauerint, vel si post purgationem exhibitam , in pristinam fuerint relapsi per sdiam , Episcoporum iudicio puniantur. Si qui vere, ex eis iurationem superstitione damnabili respuentes, iurare sortE noluerint, ex hoc ipso haeretici iudicentur, dc poenis, quae praenominaiae sunt.
perccllantur. Statuimus in stiper, ut Comites, Barones, Rectores, Consules ciuitatum, de aliorum locorum, iuxta commonitionem Archiepiscoporum, de Episcoporum, praestito corporaliter iuramento' promittant, quod in omnibus praedictis sortiter, de cilicaciter, eum ab eis fuerint exinde requisti , Ecclesiam contra haereticos, de corum
complices adiuuabunt, de studebunt bona fide iuxta ossicium, de posse suum Ecclesiastica simul, dc Imperialia statuta , circa ea, quae diximus, cxccutioni mandari. Si verb id obseruare noluerint, honore, quem obtinent, spolientur,ic ad alios nullatenus assiam antur, nihilominus excommunicatione ligandi, dc terrae ipsorum interdicti sententiae supponantur. Ciuitas autem , quae his decretalibus institutis duxerit resistendum, vel contra commonitionem Episcopi punire neglexerit resistentes,aliarum careae commercio ciuitatum, dc Episcopali se nouerit dignitate priuandam. Omnes etiam fautores haereticorum , tanquam perpetua infamia condemnatos , ab aduocatione,
dc testimonio, de aliis publicis ossiciis decernimus repellendos: si qui vero fuerint quia lege dioece sanae iurisdictionis exempti, soli subiaceant Sedis Apostolicae potestati, nihilominus in iis, quae superius sunt contra haereticos statuta , Archiepiscoporum, vel Episcoporum iudicium subeant, de eis in hac parte tanquam a Sede Apostolicax delegatis pareant, non obstantibus libertatis suae priuilegiis.
a T ritus III. J Ita etiam legitur in prima edin lectione, hoc tu. cap. inal. nullibi tamen exprimitur , an alicui Praelato praesentem direxisset constitutionem e & eredo eam pro omnibus re pionibus , ubi tune haereses vigebant, ae pullulabant, edidisse, eamque fecisse Ueronae, ubi convenerant anno ii 8 1. ipse Pontifex, Ptidericus Imperator. de alij Ecclesiarunt Praelati . non quia ibi
Concilium celebrarent , vi aliqui putarunt , cum tantum conuentum ibi haberent pro quorundam negotioram expeditione , ut roseri Barcinius anno
D. D. Gencri. in Decretal. Tom. v. I is s. deni fallor tune ex consilio dictorum Prae
latotum, & sauente Imperatore Lucius edidit praesentem constitutionem, cuius alia pars rescit ut incerat ea, de iurgatrem ut iam notaui ibi.
b prasentia. J Quia ipse Friderieus imperatot
anno 3I . sui In petii conuenerat eum ipso Pontifice Veronae, ut rescrt Baronius et rufi pra.
d . P prees de Luduno. J Qui coeperunt temporibus Alexandri l l I. anno fete i so. seu IIIo. qui etiam dicuntur V valdenses, a quodam