장음표시 사용
131쪽
I28s An . Rom. Ad Insis. tus pecorum, & ancillarum partus, reliquaque emoIumenta omnia emtoris erant. Pauli. II, II. I. T. 4 I. s. s. D. de fideici libeμα ConcCu7ae. Observ. XXI, I s.
ista ' VJ- Sequuta traditione , etiam dominium
V ' transferebatur , si venditor esset dominus , & tune statim solvendum erat pretium , aut Certe ex eo tempore usurae debebantur , nisi de eo fides fuisset habita. Pauli. Recepr. Sennm Ir. 9. L. 6. g. r. D. de Mur. Interea tamen salva erat emtori redhibitio oblatens vitium modo intra sex , modo intra duos menses utiles. Pauli. Recem. Seor. II, 17. s. I. s. s. uir. l. 36. D. do edit. edist. vii. VIII. Ad evictionem quod attinet, domu Quid evi- nus accepto pretio auctoritatis actioni mane-- ' bat obnoxius, Pauli. Ree. Sene. II, II. I. Sin partem tantum accepisset pretii, eatenus dumtaxat auctoritatis nomine tenebatur. L. 34. g. 8.de a i. emt. Λumritas vero idem est ae actio de evictione. Vid. L. ut . D. de ovia. Barrui Britan. de Verb. Sign. voce Ausior iras p. m. 6 Salmacia usuri VIII. Sed ea evictio non semper promittebatur: Aliquando enim Pro V luotate contrahentium stipulationes in simplum , duplum, triplum, quadruplum conciis Piebantur: L. s 6. pri.D. de evia. aliquando, si res pretiosiores venierant , ex juris raecessitate promittendum erat duplum, L. 37. g. L. D. d. L. 3I. g. 2 o. . de AEdil. edia . at quoties accedebat mancipatio , illa erat ordinaria. Quod discimus ex Plaut. Pers N i. v. ss.
Ae suopericulo is emat, qui eam mercabitur . Mancipio ,nequepromitte eq;quisquam dubie.
132쪽
--- hil mihi opus stitibus , neque ericis. Euamobrem ego ανσe
Nisi mancipio aet pio , quid eo mihi opus
quum mirae sint Cujacii, Salin assi, aliorumquei doctorum virorum altercationes , videndus. omnino Schult. l. r. p. 19I.seq. Nihil iam addo de pactis emtioni venditioni adiici solitis , nisit quod aliquando addita poena prohiberetur iust retrahendi rem venditam . Sic apud Reines. Inferi Ct f. XII,6 8.LOCUM EΜTUM QUIS-
QUE REVOCARE UOLET, REIP. F1SCo INFERRE DEBET IIS. VICIES.
VIII. Locationes conductiones quid sint , HL L i satis a Doctoribus explicatur. Intercedebat in hoc contractu merces pro usu rei vel opera, ea- Quinamt que in locatione praediorum rusticorum/-so: PMi 'i In loeatione habitationis ἐνδειον vel ειγονόμον, ' in reliquis locationibus redisus vel redactus dicebatur . Culata obf. IV, 26. Satis vero constat, locationes apud Romanos vel publieas fuisse,vel prisaeas. Publicas res qui conducebant ublicani dicebantur, iique plerumque erant equites Romani . Cic. pro Plane. XI. Unde eos εonestissimos viros, &firmamenrum cererorum ordinum vocat
idem pro lege Manil. II, 9 VII. Quin quanto in honore fuerint apud Romanos, maxime post Ciceronis aetatem, vel inde patet, quod Vespa-
133쪽
XῖR A . Ad i in ' 'ni parenti publicano polita est statua, cum titulo: ΚΑΛΩΣ ΤΕΛΩΝΗΣANTI. Suet. VesI. At ab exteris hi publicani tanto maiori habebantur despicatui, /maxime a Iudans , qui eos i tanquam pestem reipublieae, & generis
numani propudium, abominabantur. Marra. XVus, et L Mare. II, I s, ubi colis. V M. Hor. Hebr. o Thalmud. Luc. V M. Immo & ipsis R inan S postremo' adeo exosi esse coeperunt di uton inos quaestus a 1enatu alienarentur equites,
du,ε uni V g- Hlarti in ulrro tributa.Uectigalia Q.cen Mais, lares locabant in lustrum, id est, quinquennium. Z.3. g. 6.D. Iur si, l. 7. C. de locat. In Italia
. ) Vectig lia qpar fuerint , eleganter ex antiquitatibus Romanis docuit Petr. Bum annus - de re tigal. 'F. R , i. II. III. Agri publici, laossibus erepta, omnes erant vectigales, laque Pro varia deditionis formula tripliees habe- bantur. Vel enim toti publiei Romani populi erant, eorumque reditus improprie vectigalia ditabantiir : vel litibiis .inopique plebi di-Videbantur per leges iagrarias , vel gentibus inceditionem aceeptis eoiendi relinquebantur , utrobique imposito annuo ex fructibus pascuisque vectigali. Porro & agri vectigales dieis funeu, quos permiserant municipiis, ut ex eorum reditibus municipiorum sustinerentur onera', lacra perarerenturi, aedes publicae sartae rectaeque servarenrur . Brumann. l. c. p. 128. 168. Et de his. proprie loquitur titulus Digestorum et se ager rectuκών Eetatvr .
134쪽
vitatum in idem tempus locabantUr. L. q. g. l. D. de admin. rer. ad ciυie.pere. Quum autem illa vectigalia, sive ad fiscum, sive ad civitates 3c municipia pertinerent, ex agris, pascuis 31 portubus publicis, saliris, picariis , coloriis, heredi- talibus, manumissionibus redirent, dicta sunt, . ,
tumes, scriptura, p/rtoria, vestis a salinarum, pirariarum coloriarum, vicesimarum &c. l. IT. g. I. Date verbs D. Publicani, qui decumas redemerant , uanani, qui se inuras ymmari; qui portoria, ortitores dicti sunt . Ascon. in Divinat. l. m. II 6 3 . Mancipes sunt publicanorum principes, Romani hominis, qui quassus fui caussa, decumas redimunt, decumani adpellantur di si portum aut pascua publi- , portistores, aut pecuarii Quorum ratio scriptura dicitur. Sigon. l. c. 296. seq.
corst, quorum locatio quinto quo sanno facta est tro uibu-aeen soribus. Ρlutarchus ea Vocat ἐργολαβ/ας, quassi operum reuemturas . Exempla varia ex Luvio colligit Sison. de ant.itere civ. Rom. II A. p. , a 29. Perfectum vero opus etiam probando erat ,
de quae' probatione plura Cui c. DU XXIII, 33Ρ
135쪽
praues respondebane: piades. Sorii denique erant, qui in partem quaestus & iacturae a mancipibus & praedibus vocabantur. Sigm. l. Q. z3s. Omnes vero hi publica vectigalia vel ultro tributa ad hastim publἰeam conducebanρ. si XII, Lo- XII. Haec de locationibus di conduetionibus, ἰρὰζ publicis. Privati vel praedia sua & res, vel op ras locabant; isque contractus denuo perstetus erat, simul ac de certa mercede inter contrahentes convenerat. De Jocatoris di conductoris differentia Cuiae. OH II, 18. dereliquis hujus contractus iuribus Doetores consulendi 1 t. Id modo juv t addere , plerumque privatos in conducendis locandi Ruς rebus 1uis imitatos esse conductiones publicas, adeoque conduxi sis & Iocasse in quinquennium. L. 4.
lum domos, sed & fundos plerumque locatos esse Kalendis Iuliis. Exempla sunt in L. I. pr.
poti inpen. Λω. Sueton. Tiberi XX V. Martiat. . t . Epigr. XIV, 33. ip1ae tamen locationes ut plurimum a Kalendis Martiis incipiebant , eodem que tempore & pensiones solvebantur, L s 8. prao. de usi'. quamvis id non credat Thom. Rei'
136쪽
Lib. III. Tit. XXIII XVII. 333 nec ad Insimpr. Clar καμ sor. Plura hanc in rem praeter laudati ssimum Remesiuim disserunt Anti Augustin. Elan . IV, 14. Cui ac. ad African. XII, 8. Guid. Panci rol. Vari Lect. I. ult. . XIII. Diximus supra n. IX. nor . eos quoque agros dictos esse vinigales, qui permim fue tevlios. rint municipiis, ut ex eorum reditu onera m n.ciporum lustinerentur, aedesque pubIicae sartae teciaeque con 1ervarentur. Burm. devectagal.
pop. Rom. p. 128. o I 48. Horum alii in perte- tuum locabantur, quorum pensio ipsis inhaerebat, & vectigal vocisatur; alii ad certum tempus. Priores proprie agri vectigales dice- . bantu , & de iis agit titulus Digestorum: si ager
velivalis peratuν. Deinde Vero Graeci&nomina - . . .
bus venire coeperunt tam agri illi,quam redeu ita inde vectigalia, emphrte os puta & Can nis, quod sub Constantino M. primum factum suspicatur Schilter. Exere. XVI, 66. seq. Eadem vero locationis species sensim extensa ad praedia templorum, patrimonia principis, urbana, quin& privatorum . Unde Zeno Imp. emphyleusi ab emtione alitique contrach b. sejuncta,novo contaa-etui emphyt.dedit origine. L. I .C.deiure emph r. XIV. De societate idem, quod de locatio, XI v. S ne conductione, aenendum, eam vel publicμm .esse velprisaurum. Publicis accensendae Iuni societates publicanorum vel conducentium vectigalia. Divisi enim in multas societates conducebant : & deinde ex ordine suo cye bant magistrum societatis, cpii Roine societati ita
Hune longi reditus hastia supponere lustri, credet , ct cuncta locare fide,
137쪽
prierat, ut & soci6s quasi seiratum copendi, &
ad eos de societatis negotiis, referendi potestatem haberet, curamque omnem gereteitabula rum & rationum, quae undique ab iis,qui loci rati operas dabant, R6 nam mittebantur . GC. VO, 'i'. ad Famri. XIN,9. l. D. depact. Sociis enim huju1inodi permissum erat corpus vel collegium habere M. i. D. quod cuIusc. unis. nomin iidena
magistri societatum in provinciis habebant proma is o, quasi muneris sui vicari u m, societatisque praefectum. Cic. ad Aee.X Io.Qttar omnia optimorum auctorum testimoniis lueuienter demonstrant Car. Sigon. de ante iure eiv.Rom. IIH.
XV. Privati societates itire poterant turn omnium bonorum, κοινοωναξία vel ut Ulpi nus L. D. D. prosci vocat, universarum for tunarum, tum unius cujusdain negotiationACaJ. Ins. IT,9. 7 6. Quoties prius fuerat factum, quaecumque in dominio sociorum erant, cum reliqtiis quoque communicabantur, L. Icf. I, L. 2. D. pro c. 'idque non propter con sensum, qui soliis ad rransferendum dominium non sufficit, L. . 2 o. C. depass. veruin quia traditio quaedam' tacita intervenisse credebatur, de veluti constitutum possessorium, isti praecIare docet Ger. Nood. Probab. II, 6. uir. Et talis crat communio bonorum inter Pythagoraeos , dictos ideo κουιοβιους. Vid. Iambl. Vii. thng. cap. T. segm. 29. is cap. XVIL segm. Ir. 74. Porphyri Vir. thao, seam. ao. is ibi Luc. Ηolstes. ω
.XvL Unius alicujus negotiationis societas ἰx. ' iniri rro lubitu poterat , conditionibu sque qui I, se bus
v. So. cietates privata scum uni.
138쪽
Lib. IIL Tit. .XXV XX . II buscumque; adeo ut &tunc valeret societas , si unus Pecuniam daret, alier opellam Pro Pecunia conferret. Nam & tunc, ut eleganter
fuerat adquisitum, commune.erat lociis omnI-Lucrum
bus, & dividebantur partibus aequi , sim si h is bais
aliter initio inter iocios conVenerat L 29 r. D. divisum de se, Recte enim ex L. M. pr. D. prosoc obium inrer s vatum est a V.C. Schultipgio p. I TI . inter 1 los ex veterum sententia intercessisse quodammo do jus iraterni datis. L. 63. pr.D.eod. arcti stimaminque anaicitiam . . Quae quum teste Publio Syro pares aut accipiat, aut faciat ; se aequum iis, visum , inter socios omnia esie communIa . M poterant tamen 1ocii aliter convenire, parte sque communis lucri & damni suo arbitrio: statuere. L. 29. D. eod. quin saepe ab arbitris ex bono & aequo partes cuique pro rata adsignabantur . L. 6. ct L. 8o. D. eod. :XVIII. Quemadmodum autem inita socie- , rtas consensu perseverat I. ita eadem dissensu quomoas dissolvitur, & quidem ut periculum litium inter dissoluxa
c d) Per has vulgo intelligunt tales , quae coli xioni respondent 3 id est, partes pro rata ν quamvis jure alias semper p rtes aequales vel aqua, dicantur partes viriles vel Zarea . Vid. Britan. .
e ) De hae paritare inter amicos eos. Cicero de Legib. I, Iz. Lactant. Div. Iust. V, 14. Hine &s tres dicuntur eiulmodi socii apud Mutri . Merameth. X. l. 3 M, set
139쪽
U ο Amri Rom. Ad Minri lacios pullulantium dissensu unius. Cuius rei
exempla apud Petron. Αria Myr. p. 2 6. & Αρο- Iej. Metamorph. X. p. 289. tibi & formula renunciandi societati occurrit: Intelisto nobis conve--re non posse, iraque communes sarcinulas Μνε mur , is pauperta em nostram privatis quastibus rentemus expellere. Vel: si ibi societas ista diuepliter, possumus omia quidem rare narres m Mnere , ab isso eamen nexu communionis discedere . Cons. V voilvven ad Petron. p. 148. Quin &morte tum naturali , tum civili unius socii dissolvebatur societas. Caj. Inst. II, 9. II. neque unquam heres ipso jure erat socius, ne quiadem in cietate vectualium, niti adscitus a r liquis esset. L. s9. is L. 63. g. 8. C. pro soci Cuj. Obs X, an Praeterea egestate solvebatur societaS . L. q.s. P. D. eou. ut &, si quis soci orum bonis cessisset. L. I. D. h. e. Denique si unius negotiationis caussa inita fuerat societas, finito negotio, ipsa quoque secietas cessabat.
XIX. De mandato iis, quae doctores incubeare solent, nihil est, quod addamus praeter id unicum, quod is contractus non videatur
antiquissimus . Sane enim , quum censerent Veteres mandatum ex officio atque amicitia proficisci 3 L. I. g. 4. D. mandati vel contra, mn Vi dentur initio hoc momine obligationem constituisse, sicut nec ex precario L. Iq. D. deprecora
sed quod fidem plurimum colerent 3 maxime data dextra alligabant mandatae susceptaeque operae fidem, quam manum fideῖ sacram iudicabant, uti acute observat Ger. Nood. Probab. IV, 1.2. p. Ios. Hinc Isidor. Orig. IV, 4. tradit , ande
140쪽
υλ II. TD. πιπι- m. I DInde dictum esse mandatum , quod olim In Commisso negotio alter alteri manum dede Wio. Et ad hunc ritum adludere videtur Plaut.
Obsecro, infidelior mihi ne suas, quam ego sum tibi,
Tu hoc age, mihi seeres nus es, sti patronus , tu pulcr.
Tibi commendo spes opesque meas . PHI. MANDAVISTI iis . Sratin habes, mandata dun sunη , falla Frefroi T. fatis. Et Terent. Heaul. IV, 1. υ. 82. ME. Cedo DEXTRAM: porro re , idem oro ut facias , Chreme. CH. Paratus sum .
Igitur quod fides iubebat & pudor, hoc pru
mum mandatis ius fuit. Postulas ei actionein adinvenit, adeoque mandatum in civile tran iit negotium. Vid. Celeb. - . Pand. h. e. XX. Denique id monendum est , actiones m. di, pro socio & mandati, si dolus in alterutro con--ιns tractu concurrisse probaretur., infamiam inus mandat ulla. Quum enim socii fratrum loco haberen- rio ad. tur , supra g. XVI. nec mandare cui quam so- Si ii leamus , nisi cuius fidem sequimur; merito zz I ' infamia coercebant veteres, eos qui tam tut-piter socium vel mandantem defraudassent . Cic. pro A Carina III. Quin&negligentia in crimen mandati judiciique infamiam revocabatur, teste eodem pro Rosio XXXVIII. Quae omnia ex edim praetoris esse patet ex L. I. v. de his qui nor. ins