장음표시 사용
281쪽
278 Ant. Rom. Ad IUD. curatorem transire, id est, faculsarem quamdam , vi cuius asilo ita alicujus propria vider rur , ut illam quasi suo nomine moυera posserae peragere. T. q. f. 3. De alienari iussi mur. Icaus L. q. g. . D. de adpeli. Boehmer. Diff. de domin. lit. I, I 2. Id vero dominium litis in Procuratorem transferebatur per litis contestationem, per quam quippe cum adversario quasi contrahebatur , dummodo antecessisset principalis mandatum . Schilter. Exerc. X,
V. Uarii vero erant hujus dominii effectus , veluti I. quod omnes judicii actus ipsaque
sententia in procuratorem dirigeretur . L. ωn. C. noati M. II. quod lite contestata citatus principalis impune maneret, neque ratum esset, quod invito procuratore in j u- dicio gessisset. Boehm. l. e. D. Io. III. quod Procuratore ex actione famosa condemnato nec procurator notaretur , & principalis in- . ltegrae famae censeretur, T. 6. f. a. o. de his qui non in m. IV. Quod principalis potat pro procuratore cautionem Interponere. L. 7. g. 3. is L. I s. D. de procuriri quod procurat ris negligentia & contumacia domino principali noceret. L. 7 8. g. z. D. de legat. 2. UI. Quia procurator sibi adquireret actionem directam tum ex stipulato , tum rei judicatae , '
idque tam active, quam passive . e VII. Quod
282쪽
Quod procurator vi hujus dominii posset alium ipso iure sibi substituere , L. 8. II.
23. C. de procur. nec non substitutum reu Care , dummodo res adhuc esset integra . Bohemer. Dissertat. allet. II, 18. VIII. Quod Procurator , ni si Caussa cognita mutari non miseu, L. II. D. de procur. IX. Quod primcipalem etiam in reconventionem defende- Te teneretur: L. 33. g. 3. L. 3 s. D. de procuror. X. Quod litem ad heredes transmitteret , quam tamen veteris iurispruden
tiae subtilitatem iam dudum sustulere Theo
dosius, & Ualentinianus Imperatores L. M. C. Theod. de procurat. XI. Quod procuratoris esset, & interponere adpellationem, & eamdem prosequi. L. 18. D. de Appellat, L. 1. C. do pro raror. XI. Quod procurator, mortuo
principaIi, litem nihilominus prosequi tene retur. L. 13. C. de pro/ur. & quae sunt hujus generis alia. VI. Locum tamen procuratores habebant tantum in iudiciis Privatis , non atque in publicis. In his neque accusator per procinratorem agere poterat, propter necessitatem inscriptionis, de qua infra suo loco agemus, neque reus, si ipse praesens , & crimen ita comparatum esset, ut capitis damnari posset. Boe . Dus niter. II, 13. - V.I. A procuratoribus d flerebant DEFENSORES , qui sine mandato rei absentis nomine interveniebant , litemque suscipi bant, de quibus satis accurate agunt Doctoe Ies ad tin D. de procur. θ' deuens Differunt
ergo etiam PATRONI CAUSSARUM &
in quibus iudiciis locu ha buerint E
283쪽
28o Ane. Rem. Ad Institi ADVOCATI , quorum discrimen hoe tradIt
Alcon. Paedian. ad Cicer. Divinar. in Verrip. Is 79. Qui defendie alterum in iudicio, austpatronus dicitur, si orator es, aut advocatus , isi aut fui suggerit , aut prasenriamsuam commodae amico , aut procurator , fi negorium fuscipit , aut cognitor , si prasentis caussam no-
vir , is sic tuetur, ut suam . Sed de cognitoribus paullo ante, de advocatis & patronis causiarum supra satis accurate egimus.
ΤOTO coelo a fori nostri observantia dia
stat vetus satisdationum judicialium ra- . tio , de qua quaedam ex antiquitatibus moianere juvat, sed pauca: quum pleraque ipse Imperator exsequutus sit. lsatisda- Ι. SATISDARE jureconsultis est , datis
Mo quidi fidejutaribus cavere. L. I. D. qui fati . c gantur , quamvis aliquando latiore vocabuli notione & reliquae cautiones satisdationum
nomine veniant. L. 6 I. D. de V. S. L. 2 s. D. de
pecvn. const. L. 49 D. de solve. Et sane igno- tae veteribus fuisse videntur cautiones vel per lpignora , vel per jusjurandum , per nudam promissionem , quae tamen postea etiam in usu esse coeperunt, ceu ex titulo eodem Dru gesto in inp*xς ' . . . . cquaenam IL Distingui vero , quod ad ip1am fatilia fuerit ra' dationem attinet , solebat inter judicia IN
284쪽
. Lἰb. IR TD. XI. 28 Iagebatur, satisdandum erat I. a possessore ;quod si victus esset, nec rem ipsam restitu ret, nec litis aestimationem , potestas sutura sit petitori, aut cum eo agendi, aut cum fide jussoribus ejus, quae satisdatio vocari sole- bat IUDICATUM SOLVI. princi I f. h. t. Quin idem possessor. cavebat etiam datis fi- dejussoribus, nihil se deterius in possessione faliurum . Quod ni faceret, possessio in s
iisdantem adversarium transferebatur . Pauli. aecepe. Sent. I, Io. a. Vide suora Lib. IV. tr. VI. n. 24. 2I. Fidej .stio iudicatum fouvi hac formula concipiebatur : SI EA RES SECUNDUM ME, HEREDEMVE MEUM,
A SEMPRONIO IUDICE , QUIUE INTIUS LOCUM SUBSTITUI US ERIT , IUDICATA ERIT , QUOD OB EAM REM TE Q HEREDEM U8 TUUM, D AE , FAC FRE PRAESTARE OPORTEBIT , QUANTI EA RES ERIT , DARESPONDES λ B r. B:isson. de Form. V. pag. 393. Sallidare etiam tunc cogebantur. II. Procuratores tum possessorum , tum acto
N UM HABITURUΜ, cavebant. Prisc. Insiit. eod. Idem etiam III. de tutoribus intelligendum , qui & ipsi non secus , ac iprocuratores , cavebant , prisc. I in eod.
1ed id tamen tum demum lacum videtur habuisse , si quando, an tutores essent , d bitabatur. L. 13. D. de adminim turi Vulgo enim tutoribus & curatoribus non erat derato satisdandum. L. ulti g. s. C. de udmiu,
285쪽
2s1 M. Rom. Ad distis. esse. Huber. Praclest ad Inst. hoc. νωρ. 3s' Et hoc innuere videtur Iustinianus dum ..pr. Inst. Me r. ruroribus araneibus hanc με --, ista Heraem liquando remissam esse, ait.
iniudi. . Ad judicia PERSONALIA quod at
diis per- tinet, nec hic quidem actor satisdare coge- solatibus. batur, immo nec reus , si suo nomine judicium accipiebat . Id quod de cautione ImDICATUΜ SOLVI intelligendum . Cautio enim REM RΛΤAM HABERI ab actoris
Procuratore omnino erat praestanda , quand quidem in edicto Praetoris fuerat cautum ICUIUS NOMINE QUIS ACTIONEM SD BI DARI POSTULAUERIT , EI, QUO NOMINE AGIT , ID RAΤUM HABERE EUΜ, AD QUEΜ EA RES PERTINERET , MNI VIRI ARBITRATU SATIRDET . Rei autem procuratorem de IUDICATUM SOLVI cavere oportebat, quia ne mo d fensor in aliena xa sino faristatione idoneus esse creditur . g. 1. Inst. hoc tis. Hinc falsus est Alphenus, dum negavit Uuum esse, procuratorem fari dare , quod reus satisdare non deberet, si adesset. Cic. pro P. Quinct. VII. . . Addit Car. SigOA. deIudic. I, 27. p. so .ctita, . λV. In causis bonae fidei & arbitrariis ali nilssum 3 quando deponebatur pecunia , quae COΜ- PROMISSUM adpellabatur. Cic. pro U. R
scio Aram. IV. Qua ro abs re quid ira de hae pecunia est romissum feceris, arbitrum sums ria, quandum aquius melius sie dari, repromi
rique, si pareret λ Quum enim periculum esset, ut alterutra pars arbitri laudo staret splerumque haec pecunia deponebatur , ut
286쪽
Iἰλ IV. Tin XI. . *8 3mulet e loco eriperetur et , qui hoc modo elusisset arbitrium . Cons. l. c. so I. V. Et haec erat vetus satisdandi ratio. , qua perfecta , tum demum litis contestatis di lilio
fiebat . Vide supra L. IV. Tit. VI. num. 42. Sed hate omnia immutata sunt sequiore aevo. Nam novo iure reus, sive in rem, sive personali actione conv*niretur, numquam cavebat IUDICATUM SOLVI, sed tantum I
DICIO SISΤI, quae cautio etiam jurejura do, vel nuda promi ilione fieri poterat, nisi de fuga reus esset suspectus. Procurator adi ris , nisi dominus praesens actis insinuaret mandatum, satisdare cogebatur , REM R ΤΑΜ HABERI. Rei vero procurator non
adigebatur ad satisdationem, sed sufficiebat, s reus vel in iudicio vel extra iudicium pro eo cavisset, IUDICATUM SOLvI. Rei a
sentis defensori semper erat satisdandum ImDICATUM SOLVI, alias non admittebatur ad suscipiendam pro alio actionem. Haec nova est illa satisdandi ratio , quae Constantianopoli introducta, omnes deinde reliquas provincias Imperii pervasit, necessarium esse existimante Iustiniano, caput omnium civitatum snempe rogiam urbem erusque observantiam o mnes provincias ferni. g. 7. Inst. h. r.
287쪽
. i. . . . De perpetuis is remporalibus actionibus , ct qua in hepedes is ad herodes transeunt.
UT rerum corporalium datur Usucapio ,
ita & ratione jurium praescriptio. Inter jura vero quae in bonis sunt, quum etiam sintactiones, consequens erat, ut & istis lapsii temporis prae scri beretur . Hi ne actiones aliae
PERPETUAE erant , aliae TEMPORA RI E , aliae HEREDIBUS & IN HEREDES , aliae
vel IISDEM, vel IN EOSDEΜ minus cor petebant . Qua de re hoc titulo dicendum. I. Actio. I. Quemadmodum leges perpetuae sunt ob-nes quη' ligationes, ira&actiones, quae ex legibuS na-- iseiuὰ icebaruur , erant perpetuae , ita ut iis nulloe umquam tempore praescriberetur. pr. Is. h. e. Postea, quum interesse videretur reipublicae, lites aliquando finiri, constitutionibus Principum cautum est, ut ejusmodi actionibus, quae ex lege deicendunt, triginta aut quadraginta annorum spatio praestri beretur. Princi Inst. h. e. Remansit tamen antiqui vocabuli usus, adeoque & eiusmodi actiones , quae non nisi circumactis triginta vel quinquaginta annis exspirant, PERPETUAE vocatae sunt . Briston. de Verb. Signiri voce Perpetuus . Spatium enim XXX. annorum veteribus erat ρα, & id satis longum spatium videbatur rasione hominis, jus1uum persequuturi . Hinc Glossae Nomicae e
288쪽
Lib. IV. TD. XII. 28s ruum votat triginta annorum spatium, eum quod per vitam hominis durat. Ergo omnes actiones civiles ex conventione erant perpetuae, adeo Oue triginta annos durabant . L. 3. C. deprascr. 'ig. ann. a Idem annorum terminus praefixus est actionibus mixtis , L. T. C. de hered. peri neci non actionibus ex delicto, quoties civiliter agii tur, quia & hae actiones personales, adeoquei Per L.3.C. de prascr. trig. sinn. Perpetuae sunt . Ati eriminales acitiones quamvis & ipsae personalest sint; plerumque t xmen per XX. tantum annos 1 Competunt. L. mi C. ad L. Corn. de fals h) ii III. Ast Praetoris quum annuum esset imPe m. A. rium, neque edictum ejus, ut supra L. I. Tir. ILOstendimus, diutius anno valeret ue consequens P α
erat, ut & omnes actiones praetoriae non tan' annuae essent, pr. Inst. h. t. Earum tamen qua
dam etiam hodie temporariae sunt, praesertim
ν ' quae a Excipiuntur tamen actiones personales ad promissam servitutem consequendam competenteS, quibus inter praesentes decem et inter absentes viginti annorum lapsu praeseribebatur. L. I s. c. deus r. L. I 3. c. de servit. Alias exceptiones , quae pleraeque ex reeentiore iure descenduntd bit Stryk. de Fr eripi. act. ἐν'.p. m. 3 I . . .s b) Exceptis eriminibus eontinuis, ut & parricidio & suppositi partus , de quibus semper recte agitur. L. I 3. D. ad Sc. Dilan. L. I9. g. ad L. corn. de fals Notum quoque , delictis earnis quae vocant quinquennio praeseribi , ni-1i vel vis vel incestus accesserit L. 29. g. D. ad L.Jul. de adult. L. 29. de furi. O L. 39. g. s. eod. Idem tenendum de crimine peculatus L. I.
n. ad LUut. pecus. Et quibusdam alii, de qui, bus ICti plenius asunt.
289쪽
186 Ant. Rom. Ad disti . quae ad rescissionem actus gesti, aut poenam tendunt. L. 3s. D. M ML θ- 0 Quod etiam in actionibus aedilitiis valebat , siquidem & IE-dilium iurisdictio vertente anno exspirabat d) Enimvero , laum durum videretur rei No inulli persequutorias actiones Praetoris edicto datas
νε u. tam breVi temporis Iapsu perimi, & eum, qui
res alienas detinebat, decedeute praetore, securum praestari; invaluit, ut actiones prael riae, quae rem persequuntur, tamdiu durarent, quamdiu civiles, id est, reales ob res mobiles triennium 3 ob immobiles X. vel XX. personales - XXX. annos. L. 3 s. pr. D. de obl. o act. r. 8. g. 7. D. de precari Tricennales quoque erant, actiones praetoriae, quae ex delicto non poe
s e ) Perperuae tamen sunt ex praetoriis poenalibus actio surti manifesti . pr. Inst. h. t. quod ideo inductum, gula actio haee ex XII. tabulis de-stendit, quamvis praetor poenam mutarit. Geli. Oct. Ανν. actio iurei adversus nautas &
μι actio depositi miserabilis L. I 8. D. depos. actio servi eorrupti. L. 13. D. defervis corrupi. actio de estuso & dejecto, auoties liber homo laesus. L. fas . de his q. e d. vel defee. inarum omnium eadem est ratio , quia actio furii adversus nautas, actio depositi in duplum veroex gibus XII. Tabb. actiones reli quae ex L. Aquilia originem arahebant, sumvas quaedam circa eas Praetor immutasset. Biennalis est actio doli. c. de δει. malis
c d Attamen s ex edicto aedilitio restindendus
erat contractus, veluti per actionem redhibitoriam, sex mensibus tantum durabat actio nisi tantum Propter orn*menta detrina animal redhiberetur a quo casu actio bimestria tantum erat. L. 28. D. de edict.
290쪽
Lib. m. TD. x . XIV. 28 nam, sed rem persequebantur . Add. Strylade investig. action. Sessi III, 3. q. p. 33I. qui de his omnibus accurate satis commentatus est,
nihil ut addi hic posse videatur. Τ I T. XIIL XIV.
De meepilanibus is replicationibus.
QUAE in iudiciis actoris suerint partes ,
inuave formula is actionem intenderit ,1upra iam titulo Q. satis saperq; explicavimus. Diximus ibidem, n. MXVIII. reum actionem vel neg ndo excepisse vel excipiendo elidere conatum Ea exceptio a Praetore erat postulanda, atque ac actio, se & quidem non nisi proposita actione. Unde tanquam ridiculum errorem Veteris poetae exagitat Terent. Eum prooem. v. I o. quod in comoedia induxerit reum, caussam prius dicentem, quam actor thesaurum vindicans dixisset, unde is sibi thesaurus sit, aut unde in patrium monimentum pervenerit. Ad quem locum Donatus : Possessorem fecit pri
rem agere , quam petitorem , quod abhorrae a comsuetudine is iuris is litium . si reus excipiebat', actor denuo replicab t. Unde jam de exceptionibus & replicationibus agendum. I. Erant ca saepius nihil addebat ad infietationem r&tune
pura ea dicebatur defensio. sin addebat mee V Ptionem, coniuncta vocabatur. Or. Sigon. de indie. g. 2 I. p. 72. Cie. deInvem. II, 2 . Ag tis curma spraecisa est, iniuriarum et postulo νι , quocum Visur a praetore meeptionem ... is qui