장음표시 사용
181쪽
xxxv E U S T AT HII iam inde ab exordio praeluserat , cum Poeseos hujus suae perbrevis atque in conspectu positae argumentum magnum, uno ut Verbo dicam, proscripsit, sese terram lateque patens mare Versibus ducturum s & sic terram simul & mare uno pugillo complexus fuit, hoc ipsum utique , quod in fabulis monstrose com fictum est de Typhone. autem hic iste DIONYsIUs, veterum judicio, sciatus atque elegans in figmentis, quippei qui , veluti pictor quidam . praestantis Iumus , flores consectetur, & pro commensu aptaque partium compositione , quam propriam esse aiunt picturae, n mina bene composita, ac pro cfloribus verborum flores, seligat. Quin & cr her est atque frequens in expletione sententiarum repetitioneque verborum, atque in his istis figuris , propter pe spicuitatem, frequenter rcsplendet. Ad haec , ut videbitur , acribus saepe vocubus utitur , atque adeo explicationibus etymologicis. . Est etiain , ubi ex animi. prorsus sententia loquatur, quod utique dissi-
182쪽
dissicile est facere in Perie sit. Alicubi
quoque regia ingeniose encomta interserit. Tum Gnomologia, quae sapientiae pars est, in sententiis loquendis raro ille quidem , eo quia Perierasos ita necessitas requirit, sed tamen usus esse , deprehenditur : qui & ad metrum canit,& dialectos variat, & fabula non illibenter, quantum satis est, utitur, & figmentorum probabilitatem adhibet, & , cum per occasionem licet , est in des, cxiptionibus atque enarrationibus profusior, 3c historias adnectit , & per omnia prorsus rerum laudandarum genera procedit; itaque , ut supra scriptum est,
Geographorum more, hominem manu ad veritatem ducit. Praeterea Vero , pro Mathematicarum disciplinarum ratione,
philosophatur , ubi de Oceano illo Crouio, seu Saturnio, disceptat, & de insula illa decantata Thule , & de climate illo sub Cancro. Quin & naturam alicubi prospectat, ut cum caussam reddit, cur Troglodytarum terra vario sit ac multiplici colore. Jam Vero elidii,
183쪽
sub finem ipsum hujus Libelli, ad Theologiam adsiccndit, cum terrenarum rerum disterentias contemplatur. Et Mu- fas quidem invocat, ut in consuetudine est Poetis ; sed tamen opus pertractat , ut Philosophus. Ac etiam fortasse, ad clegantiorem quandam magisque decoram speciem novitatis, non eas primas Homerice interpellat , neque , statim atque carminis carceres perrumpit , ad eas accurrit; led, cum Perlegeseos sum. mam attingit , tum demum eas ipsas alloquitur. Praeterea etiam laudandus
est ab ordine facili atque distincto, qui in ipso operis initio cernitur. Finem namquc & propositum hujus operis. jam inde ab ipso initio , paucis versibus ;deinde vero non multo post , Perige seos utilitatem atque fructum exponit , cum eum fructum esse ait scientiam atque doctrinam auditoris , & quam quis docti inam atque eruditionem accepit, ab eo rursus aliis traditam, qui minime acces istoni. & h moris amplitudinem ,
qui inde provenit docenti. Quanquam ad
184쪽
EPISTOLA. . XXXVII ad plura etiam alia , eaque maxime ne- Cessaria , utiles esse perlegeses, Vcteres declarant: qui tum vitae utilem peric-gcsin esse aiunt, tum hominis , qui hujus peritus ac sciens fuerit, intelligemtiam augere , tum imperatoribus maxime atque regibus expedire. Atque alia etiam asserunt hujuscemodi. Narrant praeterea, propter hujus utilitatem,
Herculem & Liberum patrem in longa sese itinera dedisse, quod climatum Cognoscendorum studio ducercntur pideoque etiam Alexandrum Eoum, seu Orientalem Oceanum ambitiosius visere atque inspicere voluisse. Dicitur quoque Sesostris ille AEgyptius , quum magnam terrarum partem obiisset atque perlustrasset, circuitionem illam suam tabulis consignasse , eamque tabularum descriptionem dignam censuisse, quam non AEgyptiis modo, sed etiam Scythis, ad admirationem impertiretur. Feru is item , PLATONEM, hujus rei studio . non in Siciliam modo, sed etiam in gyptum, peregrinatum fuisse. Et UlyΩ
185쪽
Xxxv III DE GENERA - ses ille Homericus non minus , quam caeteris suis ornamentis atque laudibus, inde commendatur , quod multorum hominum urbes viderit , & ingenium Cognoverit. Itaque ex multis veteres colligunt atque concludunt, dignam es se perlegesin philosophis atque regibus. Atque haec quidem commoda , hi Ductus, hae utilitates Perieraseos.
se traditur , aliosque etiam libros dic tur conscripsisse, tum Lithiaca , seu de Lapidibus, tum ornithiaca, seu de Avibus; tum Bassarica , seu Dionysiaca. De quibus quidem Lithiaca , proptePstyli similitudinem, ipsa quoque, foetus genuinus DIONYIII sunt judicata ;
186쪽
XXX IDION TSII, &e. Basiariea vero , quum , propter elocutionis asperitatem, minime digna hoc DIONYsIo censerentur, ad DIONYSIUM Samium auctorem sunt relata; ornithia..ca denique , ad alium quendam DIONYsIUM Philadelphensem, quem, prinpter improprium loquendi genus, Η - ocenum, seu subinanem , cognomin runt. At vero hoc istud Poema, historicum veteres vocant, quippe quod constet ex descriptione locorum , ex
narratione rerum , ex commemoratione
temporum , ex recensione denique genealogiarum , quas partes esse aiunt hiastoriae. Et quidem ex descriptione I corum , eo quia huc unich hic liber , tanquam ad finem , refertur, ut terra loca per circuitum, veluti perducendo,
commonstret: ex narratione rerum , ubi tum alia quaedam enarrat, tum mo res atque consuetudines gentium exponit e ex commemoratione temporum,
ut cum temporis meminit, quo ipse vixit , non sub Consulibus nimirum ,
187쪽
mo auditoris, tum vero etiam hoc modo totius libri caput ac summam paucis exponit. Ubi vero hominum nati nes discretu perquam dissiciles Vocat , ibi sane benevolentiam excitat atque contrahit, quasi nimirum veniam impetraturus , sicubi in gentium tam mutitarum , quaeque prae multitudine vix dis-ccmantur, commemoratione labori impar videatur. Μultum quoque hoc istud Poema , quemadmodum supra dictum est, habet perspicuitatis, & maxime distinctionis atque ordinis , non a repetitionibus modo , sicuti diximus , crebrisque sententiarum explendarum clausulis , sed etiam a frequentibus, iis que praeviis expositionibus V quandoquidem saepe DIONYsius , distinctionis a
que ordinis caussa, dicendi etiam modos exponit , cum tali sese modo e peditam doctrinam deprompturum esse praedicit. Ad haec saepe auditorem ad animum attendendum invitat, ut ne is nimirum resupinus hunc ipsum Poetam inordinate atque confuse Perlegem suam
188쪽
xLxx DE GENERE DIONNII, &α pertractare existimet. Ac profecto id opusculi magnam pulchritudinem atque
elegantiam habet ; neque ullum pro sus de ornamentis Poeticis , quae sane multa sunt, in hoc parvo Poeseos co pusculo desideratur. An vero maculas quasdam minimas habeat , quemadmodum pulchrum corpus quosdam alicubi furunculos , Vulgo nequaquam propatulos , aut papulas in loco non adeo ante oculos exposito atque opportuno pullulantes , quibus magna illa pulchritudo minimε deturpatur , aut imminuitur ,
dispiciant curiosi , iique non studiosi ad-m uum elegantiae atque honestatis. N que enim sumus nos muscae, quae in uuceribus iusideant , sed apes e quae eT
Musarum prato , quidquid florum optimum est atque praestantissimum , M'
189쪽
ARCHIEPISCOPI THESSALONICENSIS .
ALEXANDRO POLITO Interprete. I cipiunt Excerpta ex argumento propo sito, o reliqua Corollaria.
Exordium ex Ode Pindarica desumptum est. Siculi enim PINDARUs in Corinthii cujusdam laudibus celebrandis , qui certaminis victor evaserat, ita exordi
190쪽
eur e cti mpiorum victricem si domum est Dudem , a scam beatam Corinthum. Qua nimirum urbe domus illa , tanquam ejus pars , continetur atque i cluditur; sic etiam DIO Nus1Us, ad illius exemplum . hoc loci ait : Exor terramque se spatioseum mare panere, o flumina, ct urbes. o hominum nationes, Oceanum profunde suentem memorabo. Qui nimirum Oceanus terram, quaeque terrae ambitu continentur, circumple titur atque comprehendit , & in quo terra est universa. Similiter igitur am-ho haec exordia composita sunt atque figurata. At enim universam terram esse
in oceano , paullo post aliter explicat in illo versu: Oceani nunquam lassi vis undique fem
Oceanus terram circum is omnem
Idque sane concordat cum Homericose illo, οἰκεοινώ, restat Oceani. Omnino enim planEque refluus oceanus , qui.