Bartholomaei Regij Todeschini Opusculorum liber primus. Ad illustriss. & excellentiss. d. Octauium Farnesium

91쪽

NEq, ibi decorum seruauit Homerus ,

plane praeter naturam , Preter consuCtudinem atq; opinionem hominum, fingit Telς machum loqui: Verba eius sunt. caena far hostes loqueris,qus te decent. Leontychidas, percontanti cuidam quamobrem Spartiatae parcissime biberent,ne , inquit, pro nobis alii, sed nos potius pro aliis consultemus. Salsissime notans , vinosos non

esse ad consultandum idoneos: sed salulariun consiliorum pare ns est sobrietas. Λn respexerit ad Proverbium. In vino veritas . Quo significatur animi sucum ebrietat tolla 2 cum alioqui multae sint in eo latebret, multi recessus, ut ait Tullius in oratione Pro M. Marcello ad Caesarem. Ebris enim in apertum proferre solent, quidquid in pectore

reconditum, vel cum famae, fortunarum , ca

pitisq; periculo. Est etiam aliud huc pertinens ict*m vulgatissimum.

92쪽

HOMERICAE. auod in corde sobrij, id in lingua ebriJ.

Alcibiades in Symposio Platonis, vinum, & cum pueritia, & sine pueritia, veridicum a esse ait.: : Marcus Tullius in Topicis, inter ea, quae fa iaciunt, fidem, etiam vinolentiam comm m .

rat.

, . Itaq; dicendum erit,Telemachum nouita- . i iis, atq; veritatis cupidum, prius caena hospi- tem Pallada madefacere voluisse, quam dei re quapiam percontari: quo liberius expone- ret, si quid haberet. Athenaeus lib. q. dipnosoph. Cibi, inquit, graues regiam animi magnitudinem obturat et neq; rationis participem animi partem in s ipsa esse patiuntur. Idem eodem libro, eO- de itaq; loco, multum, ait, comedisse, & carni

: bus vesci, cogitationes e&im .

An adaliud reserendum, quod aiunt.

Ventre pleno melior consultatio .

Plutarchus meminit eius in Sympos . Cum' enim fame s interpel l at, non vacat, neque libet Τ deliberare. Propterea quod consultatio in ram desiderat, & animi tranquillitatem: aris mes bilem acuit.

Nisi sorte eo referri debeat, quod Herodo. tus in Clio lib. r. scribit, qui Persis. a it eum 4 ' fuisse

93쪽

suisse morem,ut bene poti de rebus grauissimis

consultarent.

Persius item ad hunc modum Eeee inser pocula quarunt mulids faturi, quid dia poemata naνrent. Eustathius iit' commentasti, h,c refert i αννον, id est, Cama , hoc lodo pland ientacitalum intelligit. Adsert etiam vocabula ipsa, uuibus utitur Homerus . Disserunt autem .isqui isto ' 'qua voce hic utitur Telem,ctus & π νειν tilludenim idem est ,quod gu. staret hoc vero , ψarietate distinguere , & oris nare. subaudi serculorum immissionem,atq; reser ad apparatum sumtuosum in Neque hie perferre moram ὐoluit Telemachus nactus o casionem e sed hospitem simul excipere comuiuio, lautὸque tractare: M ab eodem curiose omnia perquirere. Hactenus Eustathius. Hine iam tibi colligere licet, illud παμμενος,non recte interpretatum esse, sartus, sed resectus potius erat vertendum.

2 R. XXXIII.

CAntum, & saltationem Telemachus , vel potius sub persona Telemachi, Homoxus ait, esse ornamenta conuiuii . Sertorius ille Romanus contra , suos idtri,nere solebat, ne quid in conuiuio, praeter do tum vel fieret, vel diceretur et prpsertim a

iurgiis

94쪽

es iurgiis & obscenitate temperarer Alphonius Arragonum Rex,cu sorte mulie rem quandam impudetius saltantem vidisset , expectate, inquit, mox Sibyllaedet oraculum. sentiens saltationem insanie genus esse . Sis bylla autem vates non edebat oracula , nisi fu

rore correpta.

An ex Platonis sententia locutus sit, quam ' huc pertinere arbitror. In dialogo vis. de le- sib seu legulatoribus , sic loquitur:Oportere diximus Dionysiacos cantores sexaginta an

nos natos, rhythmorum naturas, harmonia.' rumq; constitutiones acute sentirer ut in can-

tibus affectus animi imitantibus, probi animi imitationes,ab imitationibus improbi secer' nere possint has quidem reiiciant, illas in medium deductas, adolescentium auribus conuet einant, trahantq; illorum animos imitatione ' quadam perductos ad virtutis ipsius possessio- nemo Idem in eodem dialogo: cumq; ait, in aliis

multis nominibus bene & secundum naturam positis, laudanda antiquitas sit, in hoc quoq; probanda est, quod saltationes cunctas modea ratorum hominum, in rebus secundis tempe- rate gaudentium, recte admodum , musice qadi secundum rationem concinnitates; quisquis

ι - ille fuerit, nominauiti dua', honelias salta tionis constituit species. Hactenus Plato i qui

95쪽

N plura eodem loco, alibi scripsit huc motinentia.

Apud Plutarchum lib. I. quaest. conuiuia- Iium Aristonis inter alia haec sunt verba: Idem a nobis postulat ut scilicet reiecta e conuiuio philosophia, pellicibus, vino, & tripudiis indulgeamus) in conuiuia, ut musicam, o

mimos accersamus et philosophiam vero nomoueamus: quasi neq; sit ad iocos illa apposita, neq; nos tunc simus ad seria comparati. Sensit ille subobscure philosophadum potius, quam canendum , aut saltandum in conuiuiis. Eustathius, medetur enim, inquit, & corrigit insolentiam,& perturbationem musica :&rastidium animiq; asperitatem lenit, atq; mutigat: tollit moerorem: mansuetudinem,& lettiatiam reddit liberiorem. Dicendum fortasse Telemachum per ir niam , seu potius amarulentum scomma nota. re procos et qui aliena quadra otiose victitates, ea tantum quaerant, consectentur, quae ad voluptatem corporisq; commoda pertinent. Addit enim, qui ego alieno facilὸ , ct impunὸ προscuntur, his cura sunt cantus, o cithara.

Sua R. XXXIV.

SIecine fieri par est λ Tam audacem sabula

torem quis serat Z Loqui, quod aiunt ad-M sus

96쪽

uersus solem , hoc est, repugnare manifestis nihil veritum Quod omnibus est in consesse .s id vocare in dubium Penelope illa cantatissia .i ma, quae per viginti annos quibus abfuit VlyDa ses , pudicitiam integerrime seruauit: nequca adduci vilis rationibus potuit , ut ad secundo nuptias transiret , atq; at icui ex heroibus con- is nubium eius ambientibus nuberet , quando i Troia euersa & incensa , omnes domum rediem. rant bellatores, qui cum Vlysse profecti erant..i Illam, inquam,vel filio de adulterio suspectam, , filiumq; perperam de illa sentientem nobis ante oculos producet Homerus p Credibile ne;i est temere ab antiquis virtute Penelopes adeo. fuisse celebraram , nisi quid singulare in illata

li fuisset

Atqui aiunt , Pana peperit eum protis eon , gressa . Fabulosa sunt illa r natura, & rei veritas repugnant. Contradicunt qui naturam homi- , Dum scrutanturor ex semine multorum, muliei rem concipere posse negant. Verba Telem

ehi sunt e Mater quidem mea me ait esse istiud: VbD u.

Nonne haec responsio suspiciosa est Hic

ego nactus occasionem, mores omnium. nam aionum , hac aetate circa filios in publicum A Producendos eadem paullo altius repetens

97쪽

pone sequi, quemadmodum dominos serui s lent , vel alii' abiectioris conditionis homines, primates officii gratia prosequi. Non secus evestigio patrem filii sequuntur praecedentem. Matres vero familias, siue filios , siue filias secum producant, illos praecedere iubente ipsae , quasi pedisse quae , consequuntur. Id videns

aliquando quis ex aulico comitatu, atq; animo reputas, iocularem popularibus suis proposuit questionem his verbis: Scire velim,atq; caussam hi exponi,cur patres obambulantes filios re- Iinquant post terga, quasi pueros amanuenses, vel, ut loquutur, i pedibus λ Matres vero cotra utriusq; sexus filios, pretcedere volunt3 Cur non eade vitiusq; paretis, de comitatu filiorum est ratio Ibi alius sorte ingenio ad cominiscedum expedito, respondit: in promtu caussa est. M tres enim, inquit, iureiurando, si iudicium fiat, affirmare possunt , ex se natos e ste filios: Patres non item. Hinc factum, ut, quos suos esse certo sciant matres,praecedere iubeant, ad sp ctu, incessu, atq; specie illa prolis suae delecta . tq. E diuerso patres, etsi persualum habent ex sese genitos esse filios, ne tamen temere videantur asserere suos esse , qui alterius esse possint,

vestigiis haerere filios volunt: ut si quid in disceptationem de ortu illorum veniat, ad manus sint in utramq; partem argumenta , quibus eludant contra disputantem. Responsio aut,

98쪽

i eo dignissima. Sed iam,relictis iocis, vide mus, quid Eustathius super his Telemachi ver a bis afferati quidue sentiat.Verba eius sunt nqc.s Homerus per mimesin, Telemacho verba, attribuit puerilia, atq; simplicis cuiusdam in a genia: in quo neq; sucus , neq; artificiosus la

nι teat dolus. Interrogatus enim, an filius essers Vlyssis, simplicissime respondit; Ulyssis qui a dem me filium esse aiunt: mihi autem id nons satis constat. Haec Eustathius. Verum ne te pigeat lector, audire, nu egos fortasseeυς χωτερος sim, hoc est, num propius acceda ad meta: nu rei veritatem proprius cois tingat mea coiectura. Memineris eoru,quibusa ad facinus heroicu, nempe ad caedem procoruit hortabatur Telemachum Minerua. Ibi haec 1 sunt eius verbar amplius te decec ageres more pueri , ac consectari puerilia r non enim ν iam ea es atate. Hqc si memori mente reconia ditatenes, accipe quid mihi videatur: Proci multi ambibant Penelopen matrem eius: Pater multos iam abfuerat annos: ingenium muliebre dicitur in lubrico stare, exiguo momento huc illue impelli. An fortasse suboscure, fuspitione spargere adulterii velitr vel etiami male suspicantibus anteuertere. Sensus vi sit r, Ne quidem Vlyssis aiunt esse filium i sed mihi, id non potest esse exploratum. Quasi diceret, is multos vides cum matre mea habere consuetui . - F 3 dinem

99쪽

dinem: fieri potest,ut odiosis precibus, muneribus, minis expugnata pudicitia, me ex alio conceperit ratq; ego si in V lyssi supposititius. Nisi tame per ironiam dici existimes,atq; illis derideri procos ,parum sibi constabunt i l la verba, neq; Telemacho filio conuenient. Ironia autem ex eo facile coli igitur , quod pergens in respondendo ait rVtinam felicis alicuius essem filius: quem in re

benὸ lauta deprehendere enectua. unc autem illeommum infitiιtigimus es, mortalium, ex quo me natum esse aiunt.

Caius Gracchus Corneliet matri,nescio quid parum honesti adspergentem,& obtrectantem correxit his verbis. Tu Corneliam vituperare audes, quae Tiberium peperit Et adiecit: qua fronte comparare te audes Cornelicet An tu peperisti, ut illa λ Atqui nemo ciuis ignorat, diutius illam sine viro fuisse , quam te virum. Haec scit icet verba erant filio digna: qui pudicitiam matri ,vel ob minimam ductionem sus. piciosam, aperto, quod aiunt, Marte, defendendam suscepit. Tantum non occinit illud Juvenalis.

Cicero de finibus sic ait: Plerumq; impro ruin

100쪽

HOMERICAE. 8 τ

ι borum facta,primo suspicio insequitur: dein ii de sermo atq; fama. Suspicari dicitur is, qui cum animi quadam haesitantia , id adspicit,de quo dubitati suspicionem prodit sermo . Di- cat quis, qui Telemacho veniat patronus rathic nulla suspicionis apparet notar negat tantum sibi constare ex Vlysse natum se esse. Isti ' Patrono occurrit illud. De patre dubitat filius: ij de matre non Perinde. Et patrem habueritne , cesse est, vel li terrae filius sit, quod dici solet dei hominibus ignotae originis. Matrem nouit equibus rationibus sartam tectam matris seruabit pudicitiam, fidemq; iugalem, cum hac dubitatione

,'Raeterea Telemachum facit pugnantia i di quentem, his verbis. Illa vero neq; abnuit nuptias odios Mineq; fidem' facere potest. Odiost illi nuptiae sunt cur non repudiat δ' Hic etiam matri labem adspergere videtur pudicitiae prostrais. Ad coniecturam si venias resices vultu simulabat sibi inuisos esse iuuenes

. illos: re autem vera cordi sint max i me.' Huc facit illud Pausaniae in rebus Arcadicis. qui Mancinesium de Penelope sermonem is is,