장음표시 사용
71쪽
minis,qui pecca iit tarda est r obsecrantes vir audent accedere ad illos, quibus supplices futuri sint,padorem singulis verbis praeseserentes. Sed neq; contanter intuentur, retror sum auertetes oculorum aciem . Atque principio
supplicantiuna animus nullum admittit istum ruborem,sed pallidi, vultuque demisso, prima fronte misericordia eliciunt. Proinde Litas merito non Iouis filias, sed supplices appellauit: claudos . rugosos, peruersos luminibusque. Aten vero contra validam, & pedibus re,ctam fecit. Vehemens enim eius est stultitia. Nam impetu sine ratione plena, vel uti came- ius dromas , ad omne scelus fertur. Est igitur Homer veluti pictor affectuum humanorum id quod nobis contingit, allegorice Deorum Duminibus adscribens. Hactenus ille. Eustathius inter at ia multa huc pertinentia, sic scribit:Sciendu filias Iouis L itas, at legor icEesse supplicationes, scilicet mentis, qui remedia mol itur male affectis & aerumnosis. De A te vero haec adfert: Ateia quidem ait validam & robustam: scilicet pedibus integram: quoniam qui nocent, constantes fiunt
in eo, quod nocent, & occasionem urgent acis celerantes. In aliis autem molles, & delicatos
habere pedes Ateia , inquit: quasi sensum hal. . lens illorum,quos damno afficit: nempe gradu
suspenso, sine strepitu pedum accedens, ina.
72쪽
α prudentes aggreditur . ii Plato in dialogo de conuiuio,seu de amore. 4 haec scribit: Homerus quidem Aten, id est La- I, lamitatem Deam inquit esse ,& mollem. Utq; is illius pedes teneros esse Ostenderet, ait, nun- ii quam pauimenta calcare, sed per capita hi, is minum incederer perspicua sane coniectura,
a quod tenera sit, usus fuisse videtur: quia per dura non graditur , sed mollia tangit., Plutarchus in conuiuio: Chersias vero hie, praecipitatam ait, ab Ioue Aten e quod sp - , sonii in qua facienda de Herculis natiuitare, ii offendit Iuppiter, interfuisset.
, T Alladem inducit Aegysthi morte Istatem,
ἡ ac praeterquam quod numini conueniat, non modo merita morte illum persisse,sed etiaaliis eadem ausis similem imprecatur interitu ἀώ Haec quidem aliena sunt a sapientia,&acle ii mentia misericordiaq; diuina. An eo pertineant hic Pallidis verba , quod
. ex virtutibus ornatus sit , pqnas improbitatis ''
dederit, que ne ipse qui de eloquentiae praeses Mercurius ab adulterii cogitatione avocare, di abducere potuit. Propterea inquit Palla, ei Sic pereat & alius, quicuinq; talia secerit. . Nempe
73쪽
minis,qui peccauit tarda est i obsecrantes vir audent accedere ad illos, quibus suppi ices f turi si int, pudorem singulis verbis praeseserentes. Sed neq; constanter intuentur, retror sum auertetes oculorum aciem . Atque principio
suppi icantium animus nullum admittit igium ruborem,sed pallidi, vultuque demisso, prima fronte misericordia eliciunt. Proinde Litas merito non Iouis filias, sed supplices appellauit : claudos . rugo os, peruersos luminibusque. Aten vero contra validam, & pedibus re,ctam fecit. Vehemens enim eius est stultitia. -Nam impetu sine ratione plena, vel uti came- ius dromas , ad omne scelus fertur. Est igitur Homer veluti pictor affectuum humanorum: id quod nobis contingit, allegor ice Deorum numinibus adscribens . Hactenus ille. Eustathius inter alia multa huc pertinentia, sic scribit: ciendu filias Iouis Litas,allegoricὸ esse suppi icationes, scilicet mentis, qui remedia mol itur male affectis & aerumnosis. De A te vero haec adfert: Ateia quidem ait validam &robustam: scilicet pedibus integram: quoniam qui nocent, constantes sunt
in eo, quod nocent, & occasione in urgent accelerantes. In aliis autem molles, & delicatos
habere pedes Aten, inquit: quasi sensum tal- .lens illorum, quos damno afficit: nempe gradu
suspenso, sine strepitu pedum accedens, ita
74쪽
i prudentes aggreditur .i Plato in dialogo de conuiuio,seu de amore., haec scribit: Homerus quidem Αten, id est Lai lamitatem Deam inquit esse, Se mollem. Utq; illius pedes teneros esse ostenderet, ait, nun- quam pauimenta calcare, sed per capita h ,-i mino incederer perspicua sane coniectura, i quod tenera sit, usus fuisse videtur: quia peri dura non graditur , sed mollia tangit. Plutarchus in conuiuio: Chersias vero hiei praecipitatam ait, ab Ioue Aten : quod sp
i sioni , in qua facienda de Herculis natiuicalcai Offendit Iuppiter, interfuisset.
, DAlladem inducit Aegysthi morte Istatem,
A ac praeter quam quod numini conueniat, non modo merita morte illum periisse,sed etiaaliis eadem ausis similem imprecatur interitu. . Haec quidem aliena i unt a sapientia, & a cle mentia misericordiaq; diuina. Λn eo pertineant hic Pallidis verba , quod ex virtutibus ornatus sit psnas improbitatis dederit, que ne ipse qui de eloquentiae praeses Mercurius ab adulterii cogitatione avocare , di abducere potuit. Propterea inquit Palla, et Sic pereat & alius , quicuinq; talia secerit . NemPc
75쪽
Nempe qui lasciuia, & libidine diffluens rectε
monentibus obaudiet r& honesta consilia ridebit. Palladem sapientis Deam fingunt: non igitur mirum, si sapiens, ia virgo, malum precatur adultero. Apud Xenophontem Hieron de adulteris Emedio tollendis sic loquitur : Neq; hoc latet ciuitates , amicitiam maximum esse bonum ciuitatibus,remq; iucund1ssimam mortalibus. Itaq; mulis respublicae legem habent ac mO. rem,ut solos adulteros liceat occidere impune. Idq; eo, quod existiment illos esse corruptores amicitiq, que viris cum mulieribus intercedit. Thales Milesius adultero sciscitanti an abiura. turus esset ad litterium, non est, inquit , periurium adulterio peius.
id intelligendum per Vlyssem a Ca lyp-
, se in specu detentum: quem Ipsa mollibus suavibusq; verbis demulcet, ut Ithaca Obεliviscatur . Eustathius ita interpretatur hunc locum: per allegoria,referunt eam Calypso)ad corpus nostrum, quod quasi velamen, animalem margaritam tegit: quoniam & ipsa de-ti n u i t sapi entiae st ud iosu in V l ysse ira, ta in quam hominem carni illigarum: & ut secundum tabulam
76쪽
lam loquar, in circumflua, & silvosa insula existentem. SicEustathius: plura etiam addit
Sec huic eidem qu stioni subnectam,quq de Vlysse Pallas ad Iouem., Pallas enim de Wygesellicita Iouem,quas , Vlysii insensum , his verbis compellat. Nonis ne Ut ses ad naves Grscorum sacrifera fecis grata r quid isti tantum irasceris p., Huc reseras imitationem, siue quis malit. furtum Virgilianu et Primo enim libro Aeneida, inter ipsa initia Deos, quasi iniquitatis intaὸ mulans, sic loquitur.
Musa mibi causso memora, quo numine usio. Quidue dolens regina Deum tot voluere casis, Insignem pietate virum, tot adire labores, Impulerit λ . Chlyses Sacerdos Apollinis, ab Agamemnone contumeliose acceptus , hoc argumento concitare in Grscos studet Apollinem,ut sacerdotis sui ulciscatur iniuriamr udi me arcumi gerens argenteum , qui cbW en tueris , C lam; valde diuinam e Tenedoq; fortiter im- . pero, Imintheu et si quando venunum tibi templum ornaui r aut se coxas cremaui tibi pinguest taurorum , vel caprarum e hoc mibi votuis, Admirabile persuadendi artificium sace doti affingit Homerus. hoc argumento cogas
77쪽
in ordinem omnes , qui sublime sedentibu non necessariarn Mferunt esse bene dicendi rarionem , ubi quid in disquisitionem ac consultationem vel it. CDnciliat Onim benς uolen- iam , cum inquit: qui Chrysen tueris t simul inuidiam nanuel: quasi dicat tuo numine, tuus sacerdos esse tutus non potest Ab enumeratione officiorum , quae a Sacerdote prauiari puerat: Si unquam tibi templum ornaui,&sacri'
scia rite peregi. Haec igitur si constrantur, Iocus erit j repugnantibus: vel ut alii alias
viantur vocabulis artis a lege& natura oppo sitorum. Dii sacrificiis sunt placabiles: sacrificantes diligunt ac tuentur . Odio igitur habeant necesse est, qui sacrificantibus iniuriam faciunt. Hoc igitur spectauit Chlyses,ut Apollinem in Graecos irritaret: huc tendunt consilia, ut iniuriam faςerdoti Apollinis illatam ulciscatur Apollo . Scilicet sum illa iniuria coniunctam esse Apra linis contemtionem . Eadem ratiocinatione colligit Pallas acueno recte insensum esse V lyssi , natura inquam oppositorum qui & in patria ,κ apud naues Graecorum, palpia Procul, grata semper Ioui sacrificia secerit. Iam de ritu Ethnicorum , dc Dςrificiis, quibus Deos reddere propitios s lebant. otiolum fuerit, hic verba facere . Nus.
quam enina non obuia sunt antiquorum moni-
78쪽
Postremo de Vlysse qumendum est , quo
tendant illa omnia , qui de Vlysse fabula'. tus est Homerus et quem fingit prosectum ad Circen et Polyphemo oculum ei disse r Sir num cantus superasse r ad inferos descendisse. Priterea multa, qui fidem , atq; naturam ipsam excedere videantur . . Quid senserint scripserint viri docti,ingenii acumine prsstauit test quorsum illa omnia ficta sint. Atq; hate ii qu stionum quasi clausula erit. ii Eustathius de Vlysse haec scriptis mandauit iii Notandum, quod Homerus initio poematis ,3 nomen reticet Vlyssis et grauibus ipsum attollens Epithetis r auditorem enmmiis suspe dens. Et post: Laudat Vlyssem, qui diu oberis
rans, ac diuturna peregrinatione, multorum hominum vidit urbes et & mores perspexit, ac cognouit. Praeterea vocat eum, hoe est versutum , quasi dicas πιλύνουν ,πολυυ1τιν iidest sapientem, qui Grscis mentem habere dicitur. Nominis etymologiam adfert huiuia modi r ut sit Ο σἰυe,quasi,ONσασθαι πελλους. hoc esti qui multos habeat odior vel qui ipse odio sit multis, propter versutiam . vel, ab , id est, via r &- id est, pluere . Cue autem dicatur ab Homero, ροπον, eius
79쪽
rei rationem a me sic habeto: a ποώ, quod est , multum,*pe:&UmquQdest verto. Vtintelligas Vl vssem esse hominem omnium horarum, seriis & iocosis rebus accommodatum et qui foro uti, praesente rerum statu contentus elle possit, qualiscumq; sit ille. Cum astutis, astute, cum candidis,candide agere sciat Hac etiam dexteritate alia atq; alia pericula perrepserit, cu variis hominibus atq; monstris conflictatus victoria sit potitus. Iam redeo actEustathium , qui de eius ad inferos descensia isi cribit: Notandum,quod descensus ad inse- .ros sapientis Vbssis , obscura quadam a lego' ria significat poeta, non quod vir ille ad inferos, hoc est, infra terram etfugerit, sed quod
consideratione, siue speculatione ad terra: Pro ἀlanditate atq; intima penetral ia descendens a inciderit, atq; inuenerit ea, quae ibi laterent , occulta. Verisimile est , animam sapientum , quet facit, aut patitur soluta corpore,dispicere,quet,& qualia sint sub terra. Alii dicunt, UlyΩsem , dictante Circe , necromantiam fabricata quq sub oscasum fit solis: quatenus inferni locum innuit poeta: atq; eiusmodi genus vaticinandi , quo animet educuntur ex inferno a confabulationes cum manibus: reditum ad infernum aiunt. Praetςrς poeta fingit talem repressum ad inferos, unde copia maior supPetat commento. ΗFςx Eustathio. Plutar
80쪽
Plutarchus de Homero haec loq uitin et V lyΩ , Da Odyssea vulgatius ) reditum Vlysiis ala bello Troiano in patriam continet, ac qui ians reditu errans pertulerit: utq; insidiantes fami, O liae suae ultus sit. Vnde i iuuet, eum Iliade s .., titudinem corporis, Vlyssea aute animi exce In s lentiam proposuisse contemplandam. Iligdos argumentum paullo ante exposuerat: i Ne ma culpandus poeta est, quod non virtutes tanta sed& vitia animi in poesibus suis descripseritra dolores nimirum , gaudia, metu atq, cupidii tates: quasi vero de haec ad imitandum pro , posuerit. Enimuero citra haec , res magias, ecminime vulgares non fiunt. Licet autem au- , ditori ea dei igere, quq Praestant. Deos bomi-
num consuetudine utentes introduxit, non ,
, delectandi modo , aut animum percellendi, caussa: sed ut hoc ipso q uoq; ostenderet, curae a Diis esse homines,neq; ab eis negligi. In sum-
ma autem,narrationem rerum a coi hominum
i opinione diuersam, fabulosamq; adornauit: ut auditoris animum suspenderet, ac adiutr*ὸ tionis impleret, auditionemq; eam efficeret, a quae animos percelleret.Inde est, quod quaedili Parum consentanea dixisse videtur: quod noni semper fidem inuenit id, quod prima fronte a, comuni hominum opinione alienu ac sublime