장음표시 사용
21쪽
fg UNDA CONCLUSIO. Sacranista inaequatim πηferum ex opere opera io gratium in iis qui Iunt i nequatiter δε positi. t 16. ARTICULUS II. De charactere qui per alιqua Legis novae Sacramenta imprimitur. , ibid. vatorum error circa chatracterem. II
Quid veteres Fcbolastici de characteris existentia. ibi Lyariae scholasticorum sententia circa essentiam characteris. i 18. PRIMA CONCLUSIO. certum est ex fide, in tribus Sacramentis, Bapti oscilicet, confirmatione ct Ordine, imprimi characterem in Mima; hoc est si suum quoddam spirituale ct indelebile, unde ea iterari non possunt. Irr. SECUNDA CONCLUSIO. Character non est pura relatio rationis, non eriirideca dumtaxaι denominatio, nec relatio realis, sed est aliquid reala ab . s titum quod ad secundam speciem qualitatis revocatar, vique in intellinuiunquam in suo immediato subjecto rodet. I 2 .solountur Objectiones adversus praecedentes conclusones . I a QUAESTIO V. De auctore seu institutore Sacramentorum. I 3Ο. ARTICULUS I. An Christus Dominus omnia o Mutinose Legis Sa amenta instituerit, ct premodo ; per seipsum immedistis, an mediate per Apostolor. Ib. CONCLUSIO. christum Dominum omnia oe singula nova Legis Sacramenta immediate .ct per seipsum instituisse , certa quidem est ac vera sententia .
ARTICULUS II. - auctorit ι infiituendi sacramenta possι hominibus communicari. I 3
CONCLUSIO. Potectas auctoritatis primaria ct isdependens instituendi Sacramenta, nulli pura erratura communicari potest. Ea vero quae dicitur excellentiae , O humanitati Christi tanquam instrumento divinitati conjuncto concessa fuit, adaequarὸ quantum ad omηes sectus comπunicari non potest, sed inadaequaιὸ dumtaxοι. ibid.QURSTIO VI. De Ministro Sacramentorum. II s. ARTICULUS L .m Minister Sarmentorum Uiτὸ concurrat ad gratiam sanct cantem . . . ibid. CONCLUSIO. Misiser sacramentorum tanquam vera , instrumentalis σMaterialis ea a simul cum Sacramento proximis o activὸ concurrit ad Ir tiam sacramentalem. ibid. ARTICULUS II. An solus o quilibeι bomo sit Minister Saeramentorum. I 36 PRIMA CONCLUSIO, Solus bomo viator id eus esse potest Minister Sa- ,
SECUNDA CONCLUSIO. Homo quilibet christianus Baptismum excipias in casu necessitatis idoneus non est Minister SMramentorum, sed ille lanium qui per legitimam ordinationem ministerii poιestatem accepit, I 38. QUAE IGVII. Dec ditionibusin nifimrequisitis ut Sacramentaperficiat.1 ε .
oARTICULUS I. De inunitone Ministri sacramentorum re o quae is eo necessaria fit ut sacramenιa valide perficiat. De necessitate intentionis rasione objecti. Statas quastionis. Varia by theses. Inlentio externa oe interna varie explicatur. Sententia P vatorum de intentione Ministri sacramentorim.
22쪽
ne sententia cassurini oe nonnullorum aliorxim Catholimrum. PRIMA CONCLUSIO. .ad veritatem o integritatem substantialem Sacramenti necesJaria est interna Ministri intratio, qua velit, non fingere ae βmudare , sed υπὸ ac serio facere simpliciter ac generatim fustem id quod -- facis Ecclesia - Ι 8.sECUNDA CONCLUSIO . veritatem ct integritatem Sacramenti non requiritur ut Minister intendat fatere vel ejectum Sacramenti, vel ritum Ecclesiae formaliter ut Sacramentum est, vel etiam facere quod facit EccD- fa cui bolica or 'manar, sed 'Dit ut simpliciter ac generatim velit fac re quod fatis Ecclisia, quaecunque tandem illius D, ω de Ecclesia er de
Obiecis es ex sanctis Augustino, Noma er Innocentis In
Expenditur mens sancti Au ustini. ibid.
EUN UMO . Intentio coraciendi Sacramoti, babitualis non susticis r intentio vero actualis oe formalis fusticis quidem, at non requiritur: intenID-ro Oirtualis er requiritur er suscit. ' I 8 r. Duplex dubium circa intentionem virtualem. IRI ARI ICULUS II. An sides necessaria sit in Ministro, ut Sacramentum vali-
Error Donatistarum. Quam dioersa eorum o cypriani conditio. , I 8s. Agrippinus primus auctor erroris. ibid. Tertullianus ad decretum Irippini respex e videtvr .. . I 86.. Origo ct occasio huius contraversiae, iuxta Baronium. - FS7.
Plures de hoc argumento Epiuola ct Onodi sancti Qpriantia ibid. Ad Orientales pariter scri ν Stephanus .. ' Ι 88. Firmilianus asserit antiquam o omni memoria superiorem in sua Ecfissa R baptisantium sententiam re praxim. ibid. prianus ρο milianus non dissimulant multos inter suos diversae fuisse sententi .ib.
Argumentum ex scripturis . - Ι 8Q. firmius ex Traditiondi ducitur argumentum.
23쪽
riis ratisim momentis pugnavit S. Augustinus. Solvuntur obiectiones ex momentis rationum. Trima obiectio ex parte Haereticorum. Secunda OMectis ex parte Sacramentorum. Tertia Obuctio ex parte effectus Sacramenιorumia Solvuntur Obrectiones ex auctoritate. S. Dionysius AIexaηdrinns. S. Basilius. S. .mbana ius. S. Optatus Mileuitanus,
S. Drillus HYGosolymitanus. Expenduntur nonnulla quaestioηesfacti qMadHHoria baptifantivmpertinentia I r. ln S. prianus, Firmilianu , aliique tum Africae, tum Orientis Episcopi excitatam de Baptismo Haeretisprum controversim ad fidem vel ad disciplinam pertiηere crediderint . ibid. PRIMA CONCLUSIO. Ridentur cyprianus, Firmilianus caeter Finis adhaerentes Episcopi , existimasse excitatam de Baptismo Iureticorhm eonir viresiam non ad fidei dogma, sea ad disciplinam dumtaxaι pertinere. 2I . Solvuntur Obsectiones. a III SECUNDA CONCLUSIO. Stephanvs S. Pontifex quaeseionem de Baptismo ab Haereticis dato ad fidem pertinere censuit, ac implicite alum definiυit. et is
An Summus Pontifex Mephanus rei a S. Cyprianum, Firmilianum aliosque' 'baptisantes a sua communione suspenderit. et Q. CONCLUSIO. Sνephanus S. Pontifex comminatus est quidem sua communione privinos cyprianum, Firmilianum caeterosque 'baptisantes, rei a ta
men eos non priυmis, sed haesit intra minas. - 22 . . Solvuntur OBectiones. 222.
An Stephanus Romanus Pontifex in errorem oppositum errori Cypriani lapsus fuerit, approbato omnium indistinctὸ IMreticorum Baptismo. 226. CONCLUSIO . Stephanus 'manus Pontifex Cyprianum impugnans in exιremum errorem Ianus non fuit, Hec alium Haereticorum Baptismum ratum vμ
quam babuit, quam qui verbis Evangelicis, In nomine Patris, & Filii ,.& Spiritus sancti, consecratus fuisset . ibid.
A S. cyprianus, Fimilianus, ecteriquo Africani oe Orientales Episcopi er
rorem Dum ante mortem revocaverint .. 22 . .
CONCLUSIO. certum non est cyprianum o Firmilianam ab errore Reba plifantium ante mortem recessio, quamquam .iae confici nurito possit. ibid. Solvuntur Ob1ectiones. ibid. Quodna sitplenarium illud totiusOrbis concilium, in qua controversitam de Bapti ἀ mo Haereticorum rerminatum ae finitam fuisti testatur toties S. Augustinus. 2CONCLUSIO. An concilium totius Orbis plenarium, quo S. . Iustinus.as ferit controversiam de Baptismo IIaereticorum eliquatam ct omnibus.remotis dubitationibus finitam fuisse, βι Arelatense LGI canum generale L de finire certo non possumus. 2 qt.. ARTICULUS III. An Ministri probitas necessaria si, ut valide, vH lici-ia Sacramenta perlutat. -ῖ8.. IRI.
24쪽
vecessaria rite obser mi, Sacramenta vesio perfici t. . ibid. SECUNDA CONCLUSIO. Feeeat grainter mi ister, alii ea n sibi est eius est peccari alit. in morιalis, sinamenta ex ossicio coracis auidhensat. 23 TERTIA CONCLUSIO. urgente mortis periculo licitum est a malis in vitris, τι publicis sive oeciatis, sive trieratis De non , imis o eram
muniter a Parocho eui ex ossicio ministrare incumbit, avι ab alio Saeerd σε ad ministrandum parato, quartulum perurrso toleraro, Sacramenta peter. ct accipere , cum aderi is a ea petend. ratio: seclas orem ea neestateo cavsa legisma, non licer. - 2 24 solvuntur Objectiones. 24s. AESTIO VIII. De subsecta saeramentorum. IS ARTICULUS I. An folus h m. viator sit ne memorum rapax. ' ibiae CONCLUSIO. Solus bomo viator subiectam est Sacramentorum capax. ibid.ΛRTICULUS II. An re qua requirasur intemio seu voluntatis consensus , ut quis vere Sacramotum percipiat. . a s I. PRIMA CONCLUSIO. In Mutio, uι Sacramenta veia pereipiat, reqairitur vera re interna isιentio, seu consensus voluntaris in vitam Ecclesiae quem' percipit. III.
SECUNDA CONCLUSIO. 2, on susticis in adiuta intentio percipiodi meis
oriremm ae materialem Eecis, ritum; nee etiam requisitire, xν eum empressὸ tanquam verum Saeramentum intandra, sed sufiis vi ex animo ad generatim velit percipere id quod facit Eceis . ass. TERTIA CONCLUSIO. In aliquibus Saeramentis pere mendis v. g. B ptismo, confirmatione, Pollentia, unctivae extrema, actuaIis ari viris lis non refuiritur, sed interpretativa suseis intentio recipientis. 236. Solvuntur Obsectiones. , - ibid.
ARTICULUS III. De dis missibus necessariis ad Saeramenta vallo ara licitὸ ρο eum fructu percipienda. 239. PRIMA C cLUSIO. Fides non est duo tio necessaria ad Sacramenis v lira percipienda, aena excepta PDisentia. ibi SECUNDA CONCLUSIO. va saeramentum laetiὸ ae cum fructu perci tur, necessaria sum praeciae ex fide ire piriosa dispostiones. ibid.
Sominatim obiectiones. 26 QUAESTIO ULTIMA. Da Caerematiis Sacramentorum. 262. Vomem, definitio, ac partitio caeremoniarum. . ibid. caeremoniarum rectitudo oe aquisas. 26 caeremoniarum necessitas ρο militas. . . ' 26
υ-ne aliquarum caeremonis,m quidam spirituriis σαωλ 267. Habe ne Ecclesia pes atem is tuendi eam avitas ibiae Necessitas observa di earemonias ab Ecciso prasciriptas. Σω. An EccIoastis' eaeremonia in sua prima institutiona, tymbolicam seu mΜις- σ sprituatim fanseationem eontineant.. ibid. a Iingua Ostieia divina eelibrami in Eceisse debean1. 27 De Wis nomilia in saerimis Missa submissa voce promimi ci. 283.
25쪽
HAvendo vedulo per laride di Revisione, &Approbatione det P. F. Tomaso Maria Gemnari Inquisitore net Libro intitolato P ectiones The
de Sacramentis in Genere, quas in Schuis Sorbonicis habuit Honoratus Taurna' , non V'esser c 'alcuna com
tro la Santa ride Cattolica, & parimente per Attestato dei Segretario Nostro , niente contro Principi, & buoni costumi, concedemo Licenm a Nicolo Peagana, che possi effer stampato, os servando grordini in materia di Stampe, & presentando te solite come alle Publiche Librarie di Venezia, & di Pad . t. 6. Giuguo I728. l Gix Francesο δ oro ini Xam. 3 A se Pisani Ram. Proe. Res
26쪽
AD LECTORE ΜOCCASIONE LIBRI SUPPLICIS
sub nomine Pastorum Parisiensium ad Eminentissimum Cardinalem Noallium Archiepiscopum Parisiensem L
Rodiis in Iucem paucis ab hinc diebus gassim idiomate, Li Ilus quidam supplex sub nomine Pastoriam itarisiensium, ad Eminentissimum Cardinalem Noailham Archiepiscopum Parisiens . Silvis pr fecto, ac Scriptum illud furtivis typis absque auctoritate publica in lucem editum , publica ipsa. auctoritate reprimendum neglexissem , nisi fidem di doctrinam meam vellicaret, &ad justam me comet d talionem. Nolo, dicebat lapienter S. Hieronymus, in f ρκiom hinreseor quemquam esse patientem, ne apud eos qui enoram innocentiam ejus, drvsmutatio e scientia judisetur si taeeat .... flauum εnim est fus,a ix -- sustinere. Neque vero infamiam imposui mihi erroris frustra sustinuissime quin potiris tota illa recudisset in publicam offensionem ac scandalum Theologiae nostrae Candidatorum, quibus erroris suspecta redderetur doctrina, quam in eoni gratiam publicis scriptis divulgare Pergo. equid , supplici Libello speciosum , ut moris est, obtoedi Iaes, ac periclitantis Religionis nomen, fidei morumque violatam integritatem, depressiim ac taeeni naumamoris Dei praeceptum, catholicum fratiae 1secfficacis dogma iri errorem Iansentanum traductim, pemiciosum aquilibrii stema , velut Ecclesiae doctrinam Fidelibus propositum. At scio etiam non hodie primum vana haec monstra conficta fuisse ad limplicium&indoctorum fraudem, &ad invidiam eorum qui proscriptos Jansentiertores strenue pro viribus impugnant. Iansbitum imperis p Tibi crimen est cic crimine in uno quot dc quanta aliat illico infamaris tanquam conjuratus doctrinae SS. Augustini &Thoms,.ae gratiae Christi inimicus, sectator Se pelagian
rum, Christianae moralis corruptor, praecepti amoris Dei, imo&ipsius divinae omnipotentiae destructor .. Ut vero fidem ama simplices inveniant, idoli ae fra dest Multeratur Scriptorum textus ι malas genuinus invertitur m aetorquetur quae disjuncta sunt, copulantur; quae unita , separanrurs quae praecedunt vel sequum tur , uno Serimotis mens Hucescit, callide omittuntiar. Ac ne insignis hujus falsitatis&malae fidei exempla repetam.altius, duo inter alia multa vel iple Libellus sula Plex nobis subministrat, quorum unum bonae m otiar Cameracensem Archiepic Ruina. alterum vero me ipsum spectit. In uno liticialis textus turpitet truncatur,.b A. in tarm.-
27쪽
interpolatar, mi rumpitur 3 in altero texuuia erroneum sensum, rem ipse.
cnte, ac invita auctoris mente, trahitar ac d rquetur.
Summa ingenii luce ac vi eloquentiae totius systematis Iansmiani virus omne ac periculum detegit ac prosequitur, Cameracensis Vluepiscopus p rinas luat necesse est. Statim in tribunali Iansmiano reus deesaratur damnatae gratiae a se emea Thrumisticae. In systemate Iansenii, ait auctor Libelli, *stema gratiae efficacis Thmmisticae proscriptum suisse contendit Cameraeensis. Oui verba ipsi sunt Litalier prima Cameracensis ad .enellium Epist. pag. 33. oui si fain QUE CE solae
Si haec revera scripsit ut audis Letali resert Cameracensis, non dissimulo enavit 3 nusquam etenim de proscribendo systemate gallae a se emcaeis sensu. o ilico, Ecclesia cogitavit. Si vero ea non scri esit, sed ipsi mendaciter imponuntur, quanti criminis reus ille habendus est, qui adultera manu tantam intilit intextum Illustrissimi Archipraesulis falsitatem ρ Iudica, Iector aqquissime, ex gentinis Cameracensis verbis, quς tibi summa fide repraesento, lige stant. VoHAιε sU-ε de Ian senius.) qui Iaute aux seMκ de ισαι ham me in peu fen' frauensis, quand si tu ee Trere . cepi fur quoi si ne paut se meprendre. II faut que
in systemate Iansentano circa duas desectationes relative victrices. unice I iatur Archipraesul; de systemate vero Thomistico gratiae a se emineis, eo loci ne verbum quidem. Ergo verba ista Libelli , L faui que ce Dis uni ument te 's
me de Ia grace ineace des Thomister qae ι' ullis a voxiu condamno dans Iam sentias,.ou bien eate ulmese. Verba, incium, ista supposititiaiunt, sella, adulaterina, germano textu i m 1ligne ac fraudulenter assuta . . Eodem loco habenda, quae simili fraude ac mala fide reddit auctor Libelli di Lestremes de la grace incace par elle-meme soni Mn nom ad ei, Hus ιequeion e ei-gna la deIectation necestante. Ecce Cameracensis verba pag. 4α ejusdem Epistolae r parti volt lex Molinistes par tour; ω quiconque ne erou ρολι Ia d.lectriton Mesentante Dus lenom radoxei de Waee osseace par eue-meme, ιώμνοὰ δ ιλUDO PADgien. Hil quantum ciaec distanta sensu&verbis quae refert Libellus' Cameracensii Libellus imputat, ouod Arctii praesul Iansmianis tribuit. Itane unum cum alio per- . miscere ac confunacre limp Crimine omnes. Vix scio quid ad tamenormem sta iidem ac falsitatem reponere possint Libelli sepa3ilicis auctores; atquehaec me coguatio dubium&ancipitem tenou, verusne esset an fictus dimis Libellus. Occurrebat animo sapientia, eruditio&pietasPastorum Pariosicnsium. Mi ergo, dicebam intra me tacitus, fieri potuit, ut tantae salsa tatis crimi ne sese implicare voluerint i occulta consideratione ac coitione dicti Libelli surtivae subscriptiones ostiatim emendicatae circumferuntur: arquis prudens & cordatus, vi ris tam gravibus id imputet λ norunt illi occultas coitiones in societate qualibet pericul osas csse , ae seditioni ut plurimum proximas. Unicus hujus Libelli supplicis finis acts corus videtur esse, ut XII. Amosi articuli, mos ventitant quasi totidem Bullaeum:
aenitus Explicationes I Oim in Galliam mims, . vindicentur. α approbentur. Alc
28쪽
mn noram, Scriptum typis ecficimi, cui gallita titulus est, Mep υἱ-G
Veram, ut adeausam meam iam propius accedam, quisquis tan&m sit Libelli supplicisauelat, non possum quin illum falsi postulem, quod me nominatim in ciumen vocaverit prouuinatae turpis cujusdam uilibrii doctring ..
usterae .. Mani se lallitur, vel fallucensior. Sententiam mutam aut non intelligit aut maligne dissimulat. Hane etenim virium aequalitatem, intergramm&concupiscentiam , quam unamiue reprehmdere merito potest, expresse damnamus ac reiicimus. In fraudem procul ouum censor nostrum induxit ambigua aequilibrii & equalitatis vitium significati .. omnis anstiguitas procul amoveatur di nomen, de multiplex aequilibrii dia uinctio eatroni statim a nodis debet. AEquilibram mmoralibusquaedam est voIuntatis quasi sitspensio, & indeterminatio ι metaphora ducta a bitanee, quae in aequilibrio esse dicitur, quando examen eius, in neutram partem inclinatur
Multiplex aequilibrii species distinguenda
seu facultas illaiari triam, ait sanctus Au , vel inelinari ad infidelitatem L.d. v - - ut ῆ-0' Pi Π Pudiamin Manichaei, quorum hic error fuit, ii malu Infatali quadam&ferrea necessitate rapi & dete inari.
natura . ,- EULT ' qui cum neque infirmitatem.
arincndum , aut ad adperficiendum bonum agnoscerent, conlequenter ammabant
29쪽
Uluntatem an liter ex sese ad bonum & ad malum liberam esse, nee sine manifestatissionea ruina libertatis per gratiam priveniri & ad bonum applicari posse. Genus istud uilibriis vera mit sanctus Augustinus impugnans Iulianum: υμα ma , .
inquiebat, coa ris eximιrasque parte per aequalia momenta suspendera ut vo πιυ quamum ess as matam tamum etiam At ad bonum Mera , verirendo in unam partem te iudicat delirantem.
III. Aliud aequilibrium est potentiae nimirum seu facultatis, laesi voluntatis, quo sit ut voluntassa motione cujuscumque:gratiae, libera sit, ut post ei disi me flvelis , atque promptam & expeditam retineat ad contrarium potestatem . Illam aequi. librii speciem, quae aiu fidem spestat, directe impugnant sansmiani. Apud illos quippe, cesse est voluntatem eo semper ac necessario inclinari, quo eam rapit indeliberata superior ac victrix delectatio, qua velut quodam vino. Iigatur ac constring itur: eni- , ait Ians. L. q. de Gr. Ch. c. Io. Datis astrariae taina fueris, m ei delectasiones rarum cremarum cesserim, vel precabi-ιών, vel altername desectas νο-- suctu, in inedia remanebitur.
IV. oddam fingi potest aequilibrium aequalis inclinationis seu propensionis de
facilitatis ad bonum & ad malum, quod exigit aequalitatem virium gratiam inter ac concupiscentiam ι ita ut ad meritum vel demeritum actionis, necessi sit vires gratiae commensurari ac pares & aequales esse viribus oppositae concupiscentiae. Haec igitur vitium aequalitas, quae nobis objicitur, spectitur vel respectu faculta. s. seu voluntatis qua per gratiam lassicientem redaitur relative expedita & idonea ut possit tentationi resistere, Ec operari bonum mediate aut immediate , vel res iuve ac comparate ad gratiam 3c concupiscentiam. Prior sensus vetus essae orthodoxus ι posterior falsus de erroneus . Jansentani priori sensu ciali de omisso ac dissimurato, in altero, qui a nemine defenditur , explodendo ac
confutando iactantitas exuliant ac triumphant..His praenotatis, postremum hunc ac erroneum Uuilibrii senium mini diponit ocoprobrat auctor Libellis verum, pace dixerim, insignis calumnia est. omni αenim ambiguitate nominis remota, tam clare ac distincte malistem. illam virium, gratiam inter ac concupiseemiam damno ac relicto, ut crassi hujusce mendacii pud
te censorem debeat, si quid in ipso frontis est ac pudoris. Audiat igitur cenBr quae
seri Tom. a. de Gratia pag. 337. Nee mimis certum es, necesse non esse H pares uent se aequales ex utraque parte κrasiae uimurum. O concup. remis , viro . Neque em .hie vires uviust cum viribus alterius eompararuar; sed hoc unum ex is Ecclesia eo nιra sementiam Ianonii, ut virer grati- , tametsi grainbur in ioreri viribus concupiscemiae, istas rubilami r superare p., , seu rerer sint illis et cendis ac fusterandu quod e di--tro punat curseniano, in suo. ρ iis est vim maiorem d minori. suparari. Haecine, quae-2, obscura sunt vel ambigua Θ Αn potui mentem meam claritis& nitidius exprime. mp Cur ergo ea confundit ac perturbat λ Cur maligne censor dissimulαρ Cur aequalitatem virium inter pratiam Sc concupiscentiam, . quam rejicio, . substituit m.lacum. aequalitatis virium in voluntate, . quam solam. admitto A, Hae solita & communi fraude auctores XII. articulorum, qui quattumnumero ve 'Iut antidotum opponunt errori aequilibrii, sic illum ambigue conici ant,.ut verum icum fatis permisceant; marticulus. Ut in stat. -ι---ι - liberum hominis
arbitrium peccare με mereri censemur non re atrisur aequalis ad bonum malam facilitas, aut inquatis utrinque promovos 'inc aequaler in volun- πι- res requiruntur. Prima huius articuli pars de aequali in bonum i& malum racilitate ac propensione non necessiria, ut tiberum hominir arbitrium precare aut verscenseaιur, vera est, Omniumque Theologorum calculoprobatar altera vero de viarium aequalitate in voluntate, ambigua plane,.vel superflua ες cum prima parte cxu mndirur, si intelligatur de virium aequalitate inter gratiam re concupis uam 3 vel uuari erronea & Jansentana, si de virium aequalitate in potentia stu. volunta'
30쪽
re ad oppositas conrupiseemiae vires debellandas. Ita Jaἡseniani in aenulaoe,
desues re anunt, ac fallere. Hane profecto ambiguitatem, quae censorem decipere me erit, non praeseserunt nostra quae mox reddidimus , verba ν non ea quae ex Angelico D reuuies laudavi mus, quae nonnisi insulse supponere quis postes cum praetenso, quo infamamur aequilibrio conciliari unquam Imme. Minis a Pratia, In uli S. Doctor a. p. q. 6a attictaag. potest res ere eualiber tam . piscem , ae mereri vitam internam Ee rursus ibidim q. o. art. incorpore. Minima gratia potes resistero euilibet eon. cupiscemia, em vis νε stmne Peccatum quod commistitur in t a gressono munia dato - . Non masis distat cςlum a terra & tua a tonstris, quam haec S. Thomae cincinna ab aequilibrio, &aequalitate virium: si enim miniina gratia resistere potest Ditem mediate, millinc cupiscentiae, etiam superiori Sardentiori, ergo necesse non evulpares&aequales vires habeat cum viribus oppositae concupiscentiae; edigo calumniae vel inscitiae plena est ac titioqua auctor Librili me impeta. Objectionem contra naturam gratiae sufficientis ex aevilibrio clussim mihi propo no pag. 333. multi um a somnibus tetris coloribus depingo, quibus solet demnat avam di ridiculam esse assevero istam adversus nos obieetionem, ab iis hominibus sfictam, qui vel non imelligunt, vel maligne & ad invidiam, sententiam, ouam tuemur, ut erroneam traducum, molentes ego Legis Doctores , non intellis o , , meque de qui aes affirmant. Tum ad Blvcndam Romῆ m M. tam obiectionem, multiplicem distinguo speciem a uilibrii, praesertim vero unum I v. . inclinationis seu aequalis prῬnssionis ac lacilitatis ad bonum &.malam, quod eumoni businthod sapertere uo ac damno 3 alterum potentiae seu vohamatis. ει sit vivesunt sub quacu uenis ne gratis libera remaneat, & ad oppositum relative expedita 3 qu advel 's Iansenium cum omnibus orthodoxis admisto ratque nimice nostro prpsidium ac finnamentum ex Λnaelim D. .
re locis mox laudatis potissimis mutuamur. 'Αe immerito modis, dicet cerisor, S. Thomam invitum ad nos trahimus loquitur clerim S. Doctor de sola gratia habituali seu finctificante, o inci
Fallitur nisr, de utraqueenim tesin habituali, tum actuali gratia intelligendus est D. Thomau h birualis quippe grati aDpus ha tactuali utinaetum erumpat, ruia
tur ad Qmum. Laudat vem sinctus Doctor in tonfirmationem suae sententie regi illud S. Augustuari testimonium ex Libro de Natura &Gratia can dis a cut e - utar eorporeas tuen - sanar, nisi canaeore turis adimur no in
ob vario separari non debeat actualis, tua , quemadmo Eum M licet minima sufficii in mente ac doctrina Doctoris Anete que ἐς ac superandae concupascentiet. i
paradora vveri debet Iansenii do. - - inaudi , m novstate1hi, ut ipsemet : ΤΕ - uammeme viam, quasnos ιam post Iansenium apposte ad illius errorem repel-λ