장음표시 사용
51쪽
Theologus agens de Sacramento Matrimonii q. I. multum laborat in assi gnanda materia & forma hujus Sacramenti, asseritque non ita subtiliter in Sacramentis quaerendam esse materiam O formam; ac tandem concludit, com unctionem ct societatem exterinam visi emulieris, esse materiam, Agni ationem vero esse formam Sacramenti Matrimonii. Quamquam vero haec Maldonati & aliquorum recentiorum sententia fidei Catholicae non adversemr, emendari nihilominus debet, judice Bellar-mino de Sacramentis in genere Lib. I. c. I 8. quia non licet a communi &reloquendi Ecclesiae recedere ; Ecclesia autem res Sacramentorum2 i. .a. materiam, Verba autem sormam appellare consuevit. Quarunt hic nonnulli, utrum materia & forma dici possint partes componentes Sacramentum. Ratio dubitandi est, quod partes illae simul non uniantur, sed aliquo intervallo temporis a se invicem leparentur, quod maxime patet in Sacramento Eucharilliae, quod perseverat postquam verba consecrationis eHuxerunt. Uerum facile reponitur, id non obstare quominus materia & sorma dici possint partescomponentes Sacramentum, Laltem illud quod in usu &actione transeunte positum est; lassicit enim ad morale compositum, quale Sacramentum est, moralis unio partium, quae fit, esim una & eadem judicio prudentum censetur esse moralis actio, per quam materia & forma Sur menti adhibetur; neque vero morosius ac scrupulosus hic exigendum, ut eodem puncto mathematico temporis materia & forma simul conjungantur: moraliter istud aestimari debet, non physice aut mathematice. Specialis porro ac propria videtur esse ratio Eucharistiae, quae sola habet esse permanens, etiam postquam emuxere Verba consecrationisi ut cons cretur quidem necessaria sunt verba, quae sunt veluti sorma: at post consecrationem persectam, perseverat Maamentum , corpus scilicet & sanguis
Christi sub speciebus panis & vini.
quodlibet Suramensam neceseris eonstare debea rebur tanquam materia, o verbis tanquam forma.
Illa moveri potest de sacramentis tum veteribus tum noVis.
Quodlibet Sacramentum seu Veteris seu novae Legis, constare necessario de Tet rebus aliquibus tanquam materia.
Probatur: Quia quodlibet Sacramentum est signum sensibile; ergo necά- se est res aliquas habeat externas & sensibiter, quiri Ianquam materiae ponatur Oc ia sensu. incurrat.
52쪽
Quodlibet veteris Legis Sacramentum necessario Verbis tanquam . forma non constabat. Probatur. Ruia Gen. I . ritus Circumcisionis; Exodi I a. ritus AgnνPaschalis; Levitici 8. ritus Consecrationis Pontificum ac Sacerdotum deser hunmr , absque ulla praescripta verborum solemnitate ac Hrma. Neoue obstat quod Levitici s &6. quaedam ex mandato Dei preces adhibenaae sint in sacrificiis pro peccato. bd enim inde nisi hoc unum , in aliquibus caeremoniis Deum verba nonnulla observanda praescripsisse, in aliis vero non praescripsisse, pro sua voluntate; neque enim alia hic quaerenda est ratio praeter Dei voluntatem, Muia in hujulmodi rebus, tota ratio facti est voluntas facientis. In illis vero iacramentis quae sine verbis perfici hantur, ipsa symboli seu signi exterioris significatio, veluti sermae rati mnem induebat.
Quodlibet Legis Evangelicae sacramentum necessarid constatrebus tanquam materia, di verbis tanquam formar sive rerum nomine, elementum ,
aut subsuntiam, aut actiones qiusdam; & per verta, vocalia verba intelligas, aut aliquid simile ipsis aequiValens. . Probatur inductione singulorum nostrorum Sacramentorum. Baptismi materia est aqua; serma, invocatio Sanctissimae Trinitatis .
Matth. 28. V. I9. Docete omnes gentes, baptisantes eos in numine Patris σFilii o spiritus suntii. Confirmationis materia est manus impositio & unctio; forma, oratio.
Reh.8. V. IS. Sc IT. Oraverunt pro eis ..... tunc imponebant manus super illas . De unctione a. Corinth. r. v. ar. 8c aa. Apostolus ait: sui autem confirmat
nos 'obiscum in Christo, ct qui unxit nos Deus ; qui re signavit nos , σdedis pignus Spiritus in eorditas. Quae verba de interna unctione per gratiam multi interpretantur, recte quidem, at non excludit Apostolus externam olei unctionem Ouae interioris lignum ac symbolum est: imo ad eam illum alludere eo veri ilius videtur, quod vel a primis Ecclesiae temporibus , unctionem olei in Sacramento Confirmationis uis alam iuisse certissimis monumentis testatum habeamus; cui unctioni correspondet ouaedam verborum mula, quae cum oratione integram & completam nujus Sacra- 'menti is am periicit. Eucharistiae materia est panis Ac vinum; sorma, haec Verba, Hoc estcorpus eum. His est ealtasanguinis mei. Matth. 26. v. 26. Accepis panem, o ben dixi -..er ait: Hoc est corpus meum. Et de calice; Hie est sanguis meus, mPoenitentiae materia remota, suntpeccata; proxima, Tenitentis actus e 'contrario, consessio&satisfactior 6rma vero, verba quibus Sacerdos a solvit a peccatis. Dan. dio. V. 11.&23. Accipite Spiritum sanctum: quorum remiseritu peccata , remittuntur eis , re quorum retinueritis , retenta μην .
53쪽
-18 DE SAc MAMEM Is Ex quibus verbis semper intellexit Ecclesia, datam esse a Christo Sarerdoti
' bus auctoritatem dimittendi peccata perJerum ac proprie dictinia Sacramoi tum Poenitentiae: quae auctoritas exerceri non potest, nisi ex praevia poenitentis consessione, & subsequente absolutione Sacerdotis, ut fusius tuo loco
Unctionis extremae materia, est olei unctio I forma, Oratio. Iac. s. V.I . Infirmatur quis in vobis λ inducat Presuteros Ecclesiae; orent 'per eum, umgentes eum oleo in nomine Domini.
ordinis materia, est manus impositio; serma, oratio. Act. 6. v. 6. de Ordinatione Diaconorum dicitur: Hos flaιuerum ante con peditum Apostolorum, ρο orantes imposuerunt eis manus. Matrimonii denique materia, recte potest assignari aut mutua corporum traditio, aut mutuus contrahentium consens I serina vero, aut acceptatio mutua, aut Verba Sacerdotis, pro Varia ea dereTheologorum in ne. - Ephes. s. V. 3I. Proluer hoc relixiqueι homo patrem oe matrem suam, oe adhaerebit uxori suae; se erunt duo in car, una. Sacramentum hoc magnum est, ego autem
dico tu christo oe in Ecclesia. Verum de materia & forma uniuscujusque Sacramenti commodius ac su-sius, cum de singulis disputabimus.
Conclusionem nostram confirmat Decretum Eugenii ΙU. jam citatum, ubi ait, omnia Sacramenta tribus perfici, videlicet rebus tanquam materia, ve I- his tanquam forma, ct persona Ministri conferentis Sacramentum cum inten-. faciendi quod facit RcIesia; quorum si aliquod defit, non perfici Sacramentum. Illud vero sine quo Sacramentum perfici non potest, haud dubie ab lute necessarium est. Tam illud certum & exploratum omnibus Christianis semper fuit, ut . daemon divinitatis aemulator, in Sacrificiis idolorum, ac Gentilium m steriis easdein fere res eosdemque ritus imitatus fuerit, quos a Christianis in Moriam Sacramentorum usu observari noVerat. Damon, inquit sanctus Augustinus Lib. q. de Trinitate cap. Io. fallaciarum regnum exercet σan imas deceptas illas quo praecipitat pollicens etiam purgationem aηLma per eas quas πιλεται appellam, transfigurando se in Angelum lucis permultormem machinationem in senis O prodigiis mendacu. ι Tertullianus Lib. de Praescriptionibus cap. o. Diaboli, inquit, partes sunt D. intervertendi veritatem , qui ipsas quoque res Sacramentorum diυinorum , idolorum masteriis aemulatur. Tinxit o ipse quosdam, utique credentes re mdeles suos et expositionem delictorum de lavacro repromittit ; o si adhuc memini, Mithra fgnat. illis in frontibus milites suos 'eelebrat oe panis oblati nem , ct imaginem resurrectionis inducit , EI. sub gladio redimis coronam . Ouidy quod or Summum Pontificem tinius nuptiis statvit λ Habet θ τMines, habet o continentes.
S. Iustinus Apol. 2. pro Christianis, refert Gentiles ad imitationem Christianorum suis in Sacrificiis panem & calicem offerre verbis etiam νιλ busdam additis. Et paulo ante narrat, quomodo daemones in abominan- 'U'. dis Paganorum Mysteriis Christianor im Baptisma imitati fuerint. Porro O.ρ .E. inquit, lavationem hoc cum audissent damones per Prophetam promulgatam , at o ingressuri in delabra eorum , m accessumi ad illos , atque Libationi-
54쪽
bur ct adipis nidoribus oferendis operaturi , seipsos ac e a pes e lastravent, effecerunt . Quin vi toto quoque corpore lavarentur prin anter, priusquam ad templa, in illi collocati sunt, veniant, instinctu er opera sua cu-νant. Nam ct illud, quod fana eorum ingredientes, calieos deponunt, ercutilares eorumd/m idem facere Sacerdotes iubent, per initiationem ejus instituerunt quod Mose Prophetae, quem diximus, accidi ..Hoc ipsum de lustrationibus ac lotionibus Paganorum ad imitationem nostram lactis, testatur Tertullianus Libia de Baptismo cap. Sed enim , is inquit, Nationes extraneae ab omni intellectu spiritualium potestatum eadem
Qcacia idolis suis subministrant: sed viduis aquis sibi mentiuntur. POm osacris quibusdam per lavacrum initiantur, Isidis alicadus aut Mithrg. Ipsos etiam
Deos suos lavationibus eserunt .c
Quamdam etiam peccatorum consessionem cxigebant 1b eo qui initia dus erat. Constat ex Plutarcho in Ayophlegmatis, ubi narrat Antalcidam, cum erat initiandus, a Sacerdote sisse interrogatum, cujus maximi mecati esset sibi conscius. Notum est Neronem, post occisam matrem, ausum non fuisse accedere ad sacra Eleusinia: adeo nempe vel ipsis Gentilium animis alte insederat, nonnisi pura conscientia ad Deorum Sacra esse acce- dendum. Hinc solemnis via apud ipsos formula, Procul hinc, procul item pbani: qua certe agendi ratione Christianos imitabantur, apud quos severe cautum semper fuit, nequis indignus absque praevia per Sacramentuti di nitentiae purgationeG ad sacram Mensam auderet accedere. dicebat Christus Matth. 7.v. 6. sanctum dare caibus. Quin & praevios illos instructionis ac purgationis gradus, quos & Catechumeni ante Baptismum , & poenitentes ante absolutionem ex more Christi no percurrebant, Gentiles utcunque adumbrasse, & erga eos quosSacris suis initiabant, observasse videntur. In Sacris, ait Olympiodorus Phaedone Platonis, pracedebant publicae purgatioηes; deinde bas excipiebant Pt. aliae reconditiores e post has auregationes , tum sequebantur initiationes ; ad G extremum Epoptiae, id est, Sacrorum ompium plena participatio. Nihil nim aliud in Sacris ulterius erat, quam ut fieret aliquis Epopta, id est, juxta vim nominis, restis oculatus; quia tunc aperte Mysteria contemplari licebat. Hoc ipsum de Ualentinianis refert Tertullianus in Libro quem a, Versus eos scripsit cap. I. Dissius, inquit, initiant, linguamc signant, clim p. Epoptas antequinquennium instituunt, ut opinionem suspendior nitionis edificent. A. Denique, quod Christianis solemne erat ut Mystcria sua silentio prem, rent, nec coram pr filianis aperirent, ipsi quoque Gentiles religiose obse Vabant, apud quos severe puniebantur, quinyn initiati se Sacris immiscere ausi suissent. Narrat ea occasione Livius Lib. 3I. duos juvenes tanquam ob infandum scelus misere trucidatos fuisse, quod cum initiati non serent, Templum Cereris per initiorum dies imprudentes cum.caeteris ingressi, absumdemEdam de Sacris fuissent perculuctati . .
Mnesius Libro de Providentia Sect.1. de silentio .Mysteriis Mebito dicebat: Tam is qui ostenderit' quam qui viderit, in et onem numinis incurris. M. Pa-Ac Boeotorum narrationibus proditum est, eum qui Bacchi Ouya temere irrum fisi Opens tripexerit, repente Iuniari. Eteηita ignoratio Sacris addit auctoritatem tropterea ηρα M Ueria commistuntur. B 23 Atque
55쪽
Io DE Atque haee, occasione rerum & Verborum quibus nostra perficiuntur Sacramenta, ei rranda nobis suere, ut pateat quam falso Celsus apud origenem, & alii nonnulli post ipsum affirmaverint, omnes fere Christianorum ritus a Gentilibus per imitationem dimanaser quam opinionem fuse refellit Origenes Lib. 6. contra Celsum. Imo Potius Paganorum ritus ac fab lae ex Iudaeorum Mysteriis ac Historiis inversis 3c depravatis, sacrilega
Hii aemulatione Originem traxere et Omnia enim adversils veritalam, vere ait Te 'hillianus Apolog. cap. 67. de psa veritate conmucta I ι, operantibns aemulatinem istam spuitibus erroris. ct quomodo materia 9 forma Sacramentor ut 4 cbristo Domino fixa ac determinata. Nonnulla in aliquibus Sacramentis signa seu symbola & verba usurpan- ἡ nulla extat in Scripturis mentio; imo quae aut Ecclesia Graecamento nusquam, aut Latina non semper adhibuit. V. g. nulla in Scripturis mentio eum res unctionis Chrismatis, Ze istorum verborum, Si o te signo Gucu, ubi de Sa- in s i' eramento Confirmationis, quod per solam manus impositionem &orationem datum ab Apostolis legimus Act. 8. Nulla pariter mentio instrument presse. rum, &illorum verborum, Acespepotessaterecte. in sacris Ministrorum ordinatio us perficiendist imo nullus unquam eorum usus apud Graecos; apud 'Latinos Vero , etsi antiquus, non tamen perpetuus & uniformis fuit. Atque hinc duplex inter Theologos nata controVersia: prima, an hujuscemodi materia & forma sit Sacramento essentialis, an accidentalis dumtaxat aut integrans . Secunda, an & quomodo Christus Dominus singulorum Sacramentorum materiam & formam determinaverit. Seposita jam priuri
quaestione, quae suo proprio loco servanda est, de posteriori dumtaxat hic emus, cui prima locum re ortum dedit.. obse vandum autem primo, res & verba sacramentorum duobus mG- I mn- dis a Christo Domino determinari potuisse, in genere scilicet Se in specie :ς in genere quidem, si tantum praescripsit assumendum esse signum aliquod ἡ. i exterius, aptum & idoneum ad finem instituti Sacramenti fignificanduin pmodo Ecclesiae vero potestatem secerit tale signum eligendi ac determinandi . In speeie vero, si ipsemet Christus signum illud notaverit ac determinaye- imposita lege eo semper utendi: V. g. aqua in Baptismo ; pane &Vino
iri ferie in Eucharistia. Quod de rebus seu materia Sacramentorum, idem de Ve . re & bis, quae formae rationem habent, plane dicendum: quocunque autem mD-se ςjς do ea per Christum determinata fuisse dixeris, quoaci sensum a taxat a xive iasignificationem, seu, ut anni, formaliper, non vero quoad sonum Sc idio. Sacra- ma, seu materialiter determinata sunt; quocunque enim idiomate collatus
I Baptismus in nomine Patris, & Filii, & iritus lancti, ratus ac validusest .
physida, obserVandum a. SacrRmentorum nostrorum materiam, aliam inrequ
aliam dam seu substantia et ca consistere, qualis est aqua iamisimi, oleum
Confirmationis, panis δε vinum Eucharistiat M. filiam in actione quadam hi, morali, quales sunt actus poenitentis in Sacramento Poenitentiae, qualiscon diseri- sensus mutuus contrahentium in Sacramento Matrimonii. Istud autem diaminis . scriminis esse observant Theologi, inter materiam Sacramenti physicam ,
56쪽
di moralem, quod physica nullatenus pendeat a legibus Ecclesiae, ut rata
sit, ac verum essiciat Sacramentum: e contra, moralis his legibus subjaceat, ita ut si observatae illae non fuerint, nullum & irritum sit Sacramen. tum. V.g. post receptum Decretum Concilii Tridentini irritantis matrimo.nia cla sum, mutuus contrahentium consensus clanculum & contra Ecclesiae leges datus nullus est, ac irritum facit matrimonium: non quod mitetur materia Sacramenti a Christo instituta, sed quod persorue intabiles reddantur ad contrahendum. Consentiunt omnes inter se Scholae Magistri, Christum Dominum aliqui rum Sacramentorum materiam & formam in specie assignasse ac determianasse, puta Baettismi & Eucharistiae; caeterorum vero saltem in genere. Hoc unum iistur in dubium 8c controversiam adducitur,utrum,non tantum Duplex in genere,sed etiam in specie singulorum omnium Sacramentorum res& verba opinis Christus Dominus per seipsum determinaverit: inrmant aliqui, negantasii. Qui in ant, his ducuntur momentiS,I. Quia nullum est ex septem novae Legis Sacramentis, cujus suffciens Ash non occurrat in Scripturis expressa materia & formar quod quidem, in- mantis ductione facta, demonstrant locis Scripturae Conclusione 3. praecedenti cuiatis. Quidquid ergo ad hanc materiam di formam ex Ecclesiae usu aut pra cepto tempqris lapis accessit, illi revocant ad partem Sacramenti accide talem, aut integrantem , nullatenus vero ad iubstantialem & essentialem. Ita sentiunt de unctione Chrismatis in Confirmatione, & porrectione imstrumentorum cum verbis adjunctis in sacris Ministrorum ordinationibus.
IL dia Christus Dominus immediate ac per se omnia & singula Legis
Evangssicae Sacramenta instituit. Doctrinam hanc colligunt ex Conc.Trid. sess7. can. I. quam nos ipsi inferius propugnabimus. Atqui si Ecclesiae potestatem secisset speciatim determinandi materiam & formam Sacramen- storum, non immediate, nec per se, sed mediate ac per Ecclesiam, ea Sa, cramenta instituisse dicendus foret: qui enim partes Sacramenti essentiales instituit, is certe Sacramentum ipsum instituere dicitur. III. Concilium Midentinum sessa I. c.2. docet, hanc potestatem perpetuis in Ecclesia fuisti, xt in Sacramentor dispensatione salva illorum sub iaηtia , c.M.ν ea statueret vel mutaret, qua suscipientium utilitari, sex ipsorum Sacramento- 6.D.
rum venerationi , pro rerum, temporum oe locorum varietate magis expedire iudiearet. opponit eo loci Concilium, substantiam Sacramentorum ritibus ac caremoniis quae in eorum dispensatione observantur: ritus quidem illos ab Ecclesia statui ac mutari posse, substantiam vero non posse, satis aperte declarat. Porro si Ecclesiae datum esset, in specie dctu minandi essentiales Sacramenri alicuius partes; si pro rerum, temporum ac locorum Varietate, Varias assumere posset, mutationi prosecto subiacerent partes substantiales Sacramenti, perinde ac ritus & caeremoniae: qua enim Iibertate potuisset Eceleta hanc vel illam materiam aut Ermam praescribere, potuisset &mutatis circumstantiis immutare, alia subrogata in locum prioris; &itasalva semper&integra non remaneret Sacramenti substantia, contra expressam Concilii Tridentini doctrinam. Et vero, inquiunt, si porrectio instrumentorum vcl. pertinet ad substantiam sacrarum ordinationum, Tourneb de Sacram. in Gen. B 3 cum
57쪽
cum haec ab Ecclesia usurpata semper non laetit, omnino necesse in s teri, ad substantiam sacrae ordinationis de novo aliquid accessisse; adeoque mutatam illam fuisse, non quidem per detractionem ritus antiqui, ted
per additionem nori. i Addunt denique, esse de dignitate Sacramentorum, ut substantialis eo. rum ritus constans sis, perpetuus ac uniis is r talem vero esse, si in iisr, ponatur rebΡ, quas assignat Scriptura , ubi de illis mentionem facit; secus vero, si in iis, quas Varius Ecclesiaeusus, varia disciplina diversis temporibus invexit: quae certe, pro reverentia & obedientia quae Ecclesiae debetur, religiose tinservari quidem debent, non ut substantiales, sed ut a cidentales aut integrantes Sacramenti partes. opinio Qui ex adverso existimant; non in specie, sed in genere dumtaxat Chri-nςgδΠ Dominum aliquorum Sacramentorum res & verba determinasse , ἡ.. Ecclesiae suae data libertate ea speciatim assignandi, ii hae una maxime r nitatur. tione moVentur, quod substantialis Sacramenti veritas inter tam diversam ac discrepantem Ecclesiarum praxim, aliter salvari ac vindicari non possit. Nonnulla siquidem, ut iam observavimus, in perficiendis Sacramentis usurpat Ecclesia tanquam essentialia, quorum tamen in Scripturis nulla prorsus mentio, quotaim varius est in Ecclesia Graeca & Latina usus, imo nec
in ipsa quidem Latina semper constans ille iuit ac uniis is; talis est imprimis porrectio instrumentorum in sacris ordinationibus, cujus nulla in Scripturis mentio, nullumque in Ecclesia Latina vestigium deprehenditur ante decimum vel duociecimum Ecclesiae saeculum: quomodo igitur in hac varietate stabit veritas substantialis Sacramenti, nisi dixeris, Christum Ecclesiae permisisse, ut quas idoneaS judicaret, res Sacramentorum .igei et ac determinaret Supponit haec opinio & unctionem Chrismatis, & porrectionem instri mentorum ad subuantiam Sacramenti Confirmationis & ordinis pertinere; de quibus aptus non est hic dicendi locus.
Ad momenta vero prioris sententiae reponunt.' Resimis. I. non omnia Ouae ad Sacramenta perti ni, in Scripturis expressa esse,
ho ad sed multa ex Traclitione contanti & perpetua dimanasse, quae ad Qbstam
tiam Sacramentorum sunt fariter revocanda.
mi II. Recte ista duo conciliari, Christum immediate ac per se omnia S pinio- cramenta instituisse, ac Ecclesiae suae potestatem fecisse nonnullorum Mera' mentorum res & verba speciatim determinandi; quia ad hoc satis es quod Christus & rebus ab Ecclesia selectis vim & efficaciam dare promiserit , de quod ipsem Hrmalem significationem signi ab Ecclesia materialiter de terminati, per seipsum instituerit: hoc est, effecerit ut tale sisnum, V. . porrectio instrumentorum, efficaciter significet spiritualem aliqium pote-atem datam ei qui sacram ordinationem percipit. III. Respondent, salvam semper remanere Sacramenti substantiam, qu cunque sit in ritu, quo perficitur, varietas, & discrepantia, quia nempe idem semper quoad substantiam Sacramentum remanet, cum servatur Christi institutio; servaturautem, cum Ecclesia, pro concessa sibi liberi te, iuxta sponsi sui mentem assumit signum aliquod idoneum ad finem S
58쪽
eramenti exprimendum t quapropter, etsi signum illud materialiter spectatum, sit diversum, Ermaliter tamen idem est, quod sufficit ut salvati integra remanere dicatur Sacramenti substantia. IV. Respondent, non aliam in praesenti argumento quaerendam esse commum racionem, quam Voluntatem Christi instituentis Sacramenta, qui voluit ut Ecclesia nonnullas res & verba eorum in specie determinaret, En momenta quibus utraque sententia innititur. Utraque suos habet CD tholicos defensores, utramque probabilem judicamus: quam quisque V Iuerit eligat& sequatur; modo tamen expendat prius,quam partem amplecti maluerit circa materiam & sormam adaequatam & totalem tum Confirmati
nis, tum ordinis: inde enim Veluti praejudicatam & praesormatam his bit circa praesentem nostram quaestionem sententiam. De his etenim solummo duobus Sacramentis, ut jam innuimus, dubium movetur; an scilicet in Confirmatione praeter manuum impositionemia orationem, unctio Chrismatis eum forma ei correspondente; & in sacra ordinatione pariter praeter impositionem manuum & orationem, porrectio instrumentorum cum verbis ad)unctis, materia & formae substantialis rationem habeant, an tantum accidentalis seu integrantis. Prior sententia Haereticis in re nostra sacramentaria peccantibus pressius consutandis eo vudetur etintior, quod eam dumtaxat utrique Sammento materiam & is mam assignat, de qua in Scripturis mentio habetur. Altera vero comm dior venalcandae ac simul conciliandae in utraque Ecclesia Graeca & Latina eorumdem Sacramentorum veritati; iis nimirum pro materia & serma eusentiali assignatis, quae Ecclesia longo & constanti usu adhibuit. Q disti nem hanc in suspenso Ecclesia hactenus reliquit, ac scholae disputationi permisit; pendente autem illo dubio, ea omnia religiose observanda quae servat Ecclesia, Ee caute supplendum, si quid Qrte omissum suerit.
- -θ qitie mutatio, sive in maseria, fime in forma, Sacramentinnullam ct irritum epiciat. Duplex meratim hic mutatio distinguendae a substantialis, accidentalis
altera. a in re haec generalis ae certa est regula omnem scilicet mutationem sabstantialem,seumateris,seu Armsmillum & irritum reddere Sacramentum. Substantialis est mutatio materiae, cum non remanet cadem, Vel quoad speciem physicam, vel suoad usum humanum & comnamnem. BaptiZet V. g. aliquis in vino, aut in aqua ex floribus expressa, aut in alio quocunque ILquore sui non sit vera, naturalis & Elementaris aqua, mutatspeciem phylicam materiae Sacramenti Baptismatis, nec consequenter Vere baptiaat: pariter congelatam aquam adhibeat, aut in perficiencla Eucharistia, loco pacis, massam non coctam, nullum etiam eritSacramentum. Quid itast quia recepto accqxum hula, nec aqua congelata fit lotio, nec massa nondum cocta n tritio P E contra baptizet in aqua calida vel frigida, maris vel sentis, b .nedicta vel non benedicta; panem inimum velfermentarumconsecret, P
rinde est adveritatem substantialem Sacramenti Baptismi 3c Eucharistiae, quia' mutatio illa materiae prorsus accidentalis est, qua Sacramento non ossicit.
59쪽
Substantialis vero est mutatio formae, Sm idem non remanet Verborum
sensus. Non in sono quippe, sed in sensu ac significatione potissimum vi
verborum posita est; nec alia re melius Veteres aestimabant an verus, anislsus esset Baptismus datus ab Haereticis, quam si sensitim verborum Cluisti quibus Baptisina perficitur retinuissent, vel adulterassent. Quaecunque autem sit mutatio, sive substantialis, sive aceidentalis, caute fugienda est, quae culpa carere non potest, & quidem gravissima, simu- κρυ, . tatio substantialis fuerit. Oportes ensen, ait sanctus Basilius Lib. de Spiritu
T. i. ' sancto, c. I 2. inviolabilem manere traditionem. νι qηidquam addere aura, P. A. detrahere sanὶ fu ab aeterna vita excidere. Proinde si in Baptismo separare Spiritum a Patre o Filio , ut periculosum est ba stanti, ita Baptismum accipienti inuine. Lex tingendi impinia ess, ait Tertuli. Lib. de Baptismo c. I 3. σμrma praescripta. Ite, docete nationes, tingentes eas in nomine Patris, o FLIii, Spirisus sancti. Graviter etiam peccat Minister, qui non observ et , ritu Ecclesiae, accidentalem invehit mutationem . Si quis enim dixerit, i ,1.L ait Onc.Trid. sess7. Can. II. receptos re aperobaros Gelasiae cathodicae ritis in solemni Sacramentorum administratione adhiberi eonsuetos, avi contemni , aut sine peccato pro libito omitti, aut in novos alios per φιemcumque Eccles
rum Fastorem mutari posse, anathema fit. Observant hic Theologi, mutationem facilius in verba obrepere, &quidem variis modis. Primus est per simplicem mutationem, quae triplex fingi potest: ratione scilicet vel idiomatis, vel synonimae alicujus vocis, vel modi indicativi pro imperativo, aut absoluti pro deprecativo, aut Vice versa. Prior mutatio accidentatis prorsus est, ac plane indifferens ad substam tiam Sacramentit quocunque enim idiomate seu lingua perficiatur, si se vatur integra Christi institutio , ratum est Sacramentum. Sensu quippe , non sono, Verba sacramentalia operantur; sensius autem idem occurrit in diverso idiomate. Absit autem a publico Sacramentorum Ministro, ut iii eorum administratione alio utatur sermone, quam qui publico & communi Ecclesiae usu recretus est. Altera mutatio quae ni unius vocis in aliam synonimam & ejusdem sim-ficationis, accidentalis pariter est: ut si quis v. g. diceret, Ego te abuis, lavo, veι ungo., loco, note bapt o. Non ita erit, si aliud verbum sub- stitueret aut diversae significationis, aut non aeque distinctae 8c clarae ac est significatio verborum quibus Ecclesia utituri .m si quis diceret, Te mumdo, purgo, vel refrigero in no mine Patris m. substantialis foret mutatio , quia mundatio seu purgatio peccatorum significari hoc in Sacramento de-iat per modum ablutionis. Si quis nomine collectivo baptizaret in nomine Trinitatis, nullus esset Baptismus, quia jussi sumus baptizare in clara & dustincta invocatione Patris, & Filii, & Spiritusiancti: nomen Vero collectivum Trinitatis confuse tantum &indistincte tres divinas personas exprimit. SFienter hic monet Dominicus Soto in dist. I. q. I. Articulo 8. nece se esse ut significatio vocis in quam fit mutatio, publica sit &communi impositione receptat neque enim privatorum est ad arbitrium significationem
Denique mutatio verbi ratione modi indicativi vel imperativi, absoluti
60쪽
vel deprecativi, accidentalis pariter est, nec nocet integritati Sacramenti. Sic Latini verbo indicativo dicunt, Ego te baptisor Graeci autenti Bapιfatur, vel baptisetur talis. In Sacramento etiam Petnitentiae , Latini verbis ab lutis, Graeci deprecativis utuntur: utrobique autem verus est Baptisinus, vera absolutio sacramentalis, quia idem est quoad substa tiam velorum sensus. . Secundus modus mutationis Verborum fit per simplicem corrupti nem. Talis fuit corruptio, de . qua consultus olim fuit Zacharias Summus Pontifex. Hidm scilicet Sacerdos qui Iarmam linguam phnitus ignorabat , toseisu Iesim eloquii, infringens buuam dicebat: Baptis te in nomine Pa tria o Filia ct Spiritu sancta. Sic baptisatos iterum baptisari iusserat Bonificius Episcopus: Summus vero Pontifex data ad eum Epistola , quam resere Gratianus de Consecratione dist. . cap. se tulerunt 86. & extat Tom. 6. Conc. respondet: Si ille qui baptisavis, non errorem introducens aut haeresim, sed pro sola ignorantia remanae loeutionis infringen o lim Rrios. guam, ut supra fati sumui, baptisans dixisset, non possumus consentire ut denuo baptisentur. Duo hac responsione insinuat SummusPontifex: primum, per corruptionem in pronuntianda serma, sive sit ex ignorantia laties sermonis, sive ex vitio seu elisione linguae, non de ii veritatem Baptisinatis. Quod intelligo, modo sensus verborum ex communi audientium judicio integer maneat, quasi praesumitur iuisse sensus illius Sacerdotis de quo loquitur Summus P - .cisex. Si enim sensus legitimus destrueretur, quacunque tandem de causa, non perficeretur Baptismus. Alterum, per corruptionem quae fit animo imtroducenes errorem vel haeresim, nullum reddi Sacramentum; istud enim contrario sensu videtur inserri ex verbis Pontificis: quippe si corruptio sormae facta sine intentione eiTorem introducendi non nocet substantiae Sacrais menti, a contrario nocet ubi est intentio introducendi errorem. Cujus quidem retrationem reddit S. Thomas 3. parte q. 6 M.8. in corpore, s a non videtur quod illa intendat facere id quod facis Eecisse. Sanctus igitur Doctor nullum tunc censet Sacramentum, non quidem ex desectu forme, sed ex desectu intentionis debitae in Ministro. 's. i Atque occasione huiusce postremi capitis quod ex responso Zachariae de- Φθducitur, prolixe disputant recentiores Scholastici, de Veritate Sacramenti cuius serma eo fine cori umpitur, ut error vel taresis inducaturr eorum sententia ad haec capita revocari potest. I. nullo errore interiori, quicunque ille sit, Violariveritatem Sacramenti quod ritu legitimo celebratur. Ita e qγres S. Augustinus Lib. q. de Baptismo contra Donat. cap. Is.Iam satis ostentimus, inquit, ad Baptismum, qui ve bis uobis Evangelicis consecratur, non pertinere cuiusquam vel dantis vel accipiem Gracri tis errorem, Me de Patre, fime de Filio, De de Spiritu saxcto aliter sen-ιias, quam cnestis Odyrma in uat. fio illi. II. errore, qui exterius manifestatur, nec invertit legitimum verborum sensum, Sacramenti substantiam non destrui, quaecunque tandem sit pri-yata intentio Ministri pro errore inducendo. Ratio est, quia privata intentio Ministri nocere non potest generali Ecclesiae intentioni, per quam is .c 'illae praesumitur velle facere 1d quod iacit Ecclesia. Sit V. g. Graecus es, D quis, Disiligod by Cooste