장음표시 사용
121쪽
regno infideles expelleret. Ubi nota, quod si infideles expellantur , non possint privari bonis suis , quia illorum sim Domini sic debent illa auferre. Porro licitum est Principi, ut det infidelibus sibi subditis optionem exeundi ex regno, vel baptismum recipIendio, quia tunc non est cogere , sed jubere , nec Ecclesia est particeps sectilegii , quia non imperat directe Baptismum, .sic intelligendus est Scotus , dum dicit posse infideles cogi. Dico si quantum ad tolerantiam Rituum cLibrorum Infidelium , ita esse vera I ritus ceremonias infidelium non subdito tum Princi-oibus Christianis tolerari posse, quia nulla de his illis incumbit cura specialis' imo .debent tolerare, si sint tantum contra legem naturalem si sint vero illi ritus contra religionem Christianam , aut contra vitam innocentiumstunc impedire illos possunt Principes Christiani , qui habent iis defendendi, propagandi
Fidenari impediendi ex jure naturae , C innocentes opprimantur , nec proinde immolentur
ab infidelibus. 1. Principes Christiani tolerare possunt ritus infidelium sibi subditorum, vel ad vitandum majus malum , ut perturbatio reipublicae vel ne impediatur majus bonum, ut si sper ur illorum conversio ; vel denique dum speratur aliqua utilitas spiritualis , quo fit ut tolerentur Iudae , quorum ritu Sconnrmant nostram fidem , cujus figuram continent, Unde dicit Augustinus Lib. 1Q. de Civit. Dei Cap. 46. Judaeos non fuisse extinctos , sed permissos dispergi per mundum, ut ab inimicis nostris testimonium nostrae Fidei haberemus.
122쪽
3. Libri Iudaeorum , continentes implicem ex positionem Veteris Testamenti, tolerandi sunt; illi vel , quos scripserunt Rabini contra Christum DF idem , comburi debent. Dico 6 controverti inter Doctores, an Iiceae bellum inire contra infideles , non subditos vi eorum terras armis invadere, propterea solum, quia Infideles et arbari sunt. Hoc assii mane Hostiensis, Panormitanus , Ioannes major , Antoninus , alij. Negant vero Caietanus, ictoria iovarruvia, quam- plurimi, quos sicile approbarem , dicendo , solo titulo Infidelitatis non posse invadi, nec bellari Infideles , quia non obstante Infidelitate , domini sunt suorum bonorum , Math. . Reddite qua sent Cesaris , Cafari in Luc. Rege Gentium dominantur eorum. Non possunt ergo Principes Christiani illis vim inferres, nisi titulo Charitatis , se vel uos defendendo ab Infidelium injuriisci vel titulo Iustitiae vindicativae puniendo aliquam injui iam ab illis illatam,
quorum neuter titulus bellandi reperitur in nostra hypothefi, ubi supponimus nullam injuriam ii rog.ὲri Fidei ab Infidelibus: Ergo solo titulo insidelitatis non possunt debellari Infideles Hoc confirmatur ex lege Chrisianis codice de pagani ct sacrificiis Alexander x Can. D, ar assirmat juste bellum geri contra Sarracenos , propterea ud Christianos persequuntur non contra Iudaeo , quia ervireunt parati Paulus denique . apud Bannem dem nivit, Indos Occidentales non esse i privandos suarum rerum dominio Cyprianus tract. de ea hortatione ad martIrium a P. I cen
123쪽
sui Infideles quatensis Infideles , aut Idololatras non posse vi coerceri , sed quatenus apostatas Augustinus Serm. . de verbis Domini assirmat, necessariam esse potestatem lauthoritatem in infideles qui compescendi sunt. Mox solventur objectiones. Dico septimo Propter alias causas possunt oppugnari infideles, nempe , si occupent terras ad Christianos pertinentes, si Christianos injuriis ossiciant, si mortalium generi perniciosi sint , ut qui carnes humanas devorant aut sacrificant idolis , si Fidei susceptionen aut praedicationem impedianes; nam Ecclesia habet jus praedicandi Fidem per universum orbem,
juxta id , Praedicat Evangelium omni creatura.
Marciis. Ergo habet potestatem compellendi Infideles , ut non impediant ipsius praedicationem, nec susceptionem Baptismi. Si dicatur contra praecedentem resolutionem , quod
juste Israelitae debellai in Gentiles ut Insi
deles tantum erant. Resp. hoc fecisse ex voluntate& praecepto Dei , ut vindices justitiae divinae. Si dicatur Eccli. O. Reginum a Gente n Gentem transfertur propter in ustilias : Hoc non est contra nos non fit enim mentio de
transsatione regni ab infidelibus ad fideles sed de quacumque , tum a fidelibus ad fideles tum ab infidelibus ad infideles , quam Deus
permittit propter peccata , si Veinvadentes occupent licite, sive non si Gregorius Papa laudavit Gennadium Exarchum Africae, quod debellaverit infideles, ut apud illos Evangelium praedicaretur illi erant Apostatae maeretici,
η Date ex Epis: 7ι ipsius Gregori ergo
124쪽
compelli poterant ab Ecclesia Dum Alexander VI concessit Regi Hispaniae Ferdinando Elisabethae insulas Occidentales ab ipsis repertas , aut quae postea reperirentur per hoc non concessit illis dominium illarum sed tantum licentiam mittendi ad illas Praedicatores quibus converti possent in postea patrocinium d intendentiam super illos , quando essent conversi Quod si dedisset illis dominium, in
hoc facto particulari errasset. Si contrarius aia feratur Cyprianus loco pro nobis antea citati loquitur de Apostatis. Si dicatur , Infideles propter injuriam Deo factam posse puniri: meo , concedo i ab hominibus semper , nego. Si dicatur, posse puniri plopter injuriam factam hominibus , is fortiori propter factam Deo, negatur, quia Deus punire solet, vel in hac
Dico ultimo Quantum ad dominium Infidelium , quod Infideles Principes retineant super Fideles recenter conversos dominium antiquum quod habebant super illos, antequam essent conversi , nam jus domi uti est de jure
Gentium .distinctio Fidelis ab Infideli est tantum de jure Divino positivo quod cedere
debet ut Gentium. Quantum ad dominium novum , non debent Principes , nec Domini
Infideles acquirere ullum super Fideles Hoc enim prohibetur ex decretois in decretalibus quia hoc cederet in scandalum, in peliculum Fidei Certum est , Ecclesiam posse privare in
fideles dominio illo autiquo , quando illi in fideles subditi sunt Principibus Christianis, wideo servi Iudaeorum apud Christianos ex
125쪽
stentium liberi fiunt, dum convertuntur. An autem Ecclesia possit privare Infideles fidelibus non subditos illo dominio antiquo a Timat D. Thomas propter suam infidelitatem. Negant ali rectius , quia nullam rideles habent urisdictionem in Infideles : Si tamen Principes Christiani viderent Principes Infideles afferre aliquod obstaculum suis subditis fidelibus , ne saluti vacarent, possent vi armis illud removere , dc dominio privare , sed hoc est per accidens, in poenam injuriae quam inferrent Fidei.
mi AE II. Quid dirandumst de hares pHAE 3ε sis, secundum nomen idem est aeelecti, ita quod omnis opinio , quam quis eligit, sive bona , sive mala , sit Haeresis et
juxta vel 5 usum communem , in malam partem sumitur pro opinione Fidei contraria.
Dico limo , quod Haeresis sit error Fidei
contrarius cum contumacia in homine Baptisato existens Dicitur I. Errar, quia omnis falsitas est error , maeresis includit asscnsum salsum. Dicitur 1. Fidei contraiiu sic error inscientiis naturalibus non est Hae iesis. Dicitura. Cum perimaria unde qui falsam opinionem nundum determinatam defenderet sine obstinatione,in paratus esset corrigi , non esset haereticus formaliter. Dicitur a. In but fato G -
. , ille enim qui non est baptisatus non re
126쪽
cepit fidem is qui non recepit fidem non est
Haereticus, sed infidelis. Hic notandum est Haeresim pertinaciam hae leticam non con sistere in mora tam alione tempoiis , sed in deliberato assensu voluntatis, quo aliqui ita determinatus est ad talem propositionem credendam , quod illi vellet assentiri , etiam si oppositum esset ab Ecclesia determinatum. Dico L. qudd differentia sit inter propositionem hae elicam, erroneam , haeresim sapientem , temerariam .scandalosam Propositio Haeretica est ea , quae docet aliquid contra fi demi definitionem Ecclesiae s modo illa definitio cognoscatur, 'ui enim ignoraret , non esset haereticus , etiam si ignorantia esset vinci bilis. Sic Vasque in I. a. Disp. 26. Capta . Propositio Erronea est ea, quae docet aliquii cujus contrarium , licet non sit ex fides, tamen
ex principiis fidei sequitur. Propositio sapiens
haeresim est ea, quae licet in se tolerari possit, attamen ex circumstantia personae loquentis aut loci , a temporis de haeresi suspecta est. Propositio temeraria est ea , quae in re gravi acommnia Theologorum conventu dissenii Propositio denique scandalosa est ea, quae aver tit a bonis operibus M proinde scandalum patit ut si quis doceat multa sequi incommoda ex confessione vel jejunio Propositio Schismatica est ea, quae nata est introducere Schisma idest , divisionem inter membra Ecclesiae.
Propositio blasphema est ea, quae docet aliquid
contra Honorem majestatem , vel Bonitatem Dei, ut Chi istum non esse mortuum pro Omnibus , ubi proposito Haeretica est contra ejus
127쪽
veritatem. Porro una propositio aliquando est simul Haeretica , Blasphema scandalosa , c. Dico . tres requiri conditiones ut aliquis dicatur haereticus. Primo requiritur, ut aliquando professus fuerit Fidem Christianam ut jam diximus non est tamen absolute ne cessarium quod sit Baptisatus , sed lassicit quod sit Catechumenus Secundo requiritur, ut in intellectu habeat judicium internum contra Fidem , unde qui ore tantum Articulum fidei
negaret, quem crederet mente, non esset vere haereticus , sed subjaceret excommunicationi latae contra haereticos, licet posset uniri ut haereticus Terti, ut aliquis sit vere haereticus, requiritur ut error internus sit cum pertinacia
ut cxplicuimus in prima assertione. Hic quaeri potest , an dubium circa fidem sussiciat ad haeresim 3 Ad quod respondeo, quod qui positive
judicat articulum fidei esse dubium , hic est vere haereticus,quia una veritatum fidei est quod omnia quae creduntur sint certa & non dubia; si qui judicat articulum sibi propositum esse dubiui errat in fide, est Haereticus: Qui vero tantum negative dubitat de articulo Fidei , suspendendo suum actum , nec se determinando ad alteram partem , non est haereticus, quia haeresis consistit in assensu , vel dissensu positivo. Dico . Haereticos& Apostatas a fide posse simpliciter ad fidem revocari , modo hoc non obsit paci Ecclesiae cimo, possunt morte puniri nisi resipiscant. Hoc factum fuit in Veteri Testam Deuteron. 3. II.&Ἀ8. falsi Prophetaerii ii qui a vera fide Iecedebant , jubeban-
128쪽
tur occidi: ergo Didem fieri potest nunc, cum peccatum Haereticorum Apostatarum sit gravius , quandoquidem veritas est illustrior. Hanc conclusionem trahit D. Cyprianus Lib. de Exhortat ad martyrium Capos ex ovo Testam Math. . Ioan . o. Act. O. ubi Haeretici vocantur fures & latrones , qui licite interfici possunt. Idem habetur in Iure Ca nan. Cap. Ad abolendum extra de haereticis, in Conc Constant. Sess. . ubi contrarius error Ioannis Hus damnatus fuit; min Conc.
Calced. Ac ubi dixit Dioscorus Episcopus Alexandrinus , i Euliches praeter dogma Ecclesia sint , mon solum ana dignu es , sata igne Augustinus multis in locis, sed prae-lertim Lib. x contra litteras Petiliani Cap. 83. probat magistratum habere authoritatem animadvertendi gladio in haereticos Ius civile hoc etiam prononciat. L. quicum Me , Ariani, O L. Haretici Ratio haec omnia con firmat quia haeresis non minus turbat pacem Reipublicae , quam Furtum , Homicidium QAdulterium, quae poena capitis ple
Dicos quod Ecclesia non possit censuram excommunicationis infligere in haereticos pure internos, quorum haeresis non minifestata fuit signo externo quia Ecclesia , quae est visibilis, non judicat nisi de actibus externis, vel internis per externos manifestatis , ut cum absolvit culpas internas mediante Confessione. Quando haeresis prodiit signo externo, potest haereticum excommunicare Ecclesia ita est prima poena inflicta contra illos, ux
129쪽
habetur ex Iure Canon. Cap. Cism Chrissus, de Cap. Excommunicamus. Hanc poenam incurrunt Haeretici ipso facto , debet tamen Harte sis esse manifestata externo signo , vidiximus. Qui propter Haeresim incurrunt ex communicationem , privantur non quidem
Potestate ordinis , quae est a Caractere , sed potestate Iurisdictionis, quae daturis aufertur ab Ecclesiaci Unde possunt valide consecrare, licet non licite, non possunt velo a retici externi absolveres, nec licite , nec valide. Hoc tamen intelligitur de publico haeretico non tolerato , quamdiu enim ab Ecclesia toleratur , manet in jurisdictione sua. An propter haeresim amittatur dominium tem porale , respondetur communiter non amitti jure naturali , quia dominium non sundatur in Fide, non amittitur etiam jure D. quod nullum extat in Veteri aut Novo Testamento, sed de jure Ecclesiastico, dubitatur, an summus Pontifex possit privare Regem suo regno, dum inhaeresim lapsus si non intendimus aliquid concludere, ali assirmant negant alij. Dico, fidem servandam esse haereticis sive in contractibus, sive in atrii noni , sive a Bello sive in Causa Religionis , sive in Salvo
conductu Prima patent , sed pro ultimo nobis objiciunt haeretici , quod contra hanc veritatem combustinerint in Conc Constant Ioan ne Hussius, Hieronimus Pragensis , non obstante salvo conductu Imperatoris sigi mundi: Imo k dicunt, Patres huius Concilii
definivisse, fidem non esse tenendam haereti in
130쪽
cis, ob quam causam ipsi noluerunt acceptate salvum conductum ut acccderent ad Concilium Tridentinum ad haec, Respondeo primo, quod Ilinperator dederit tantum salvum conductum de jure communi, quo datur securitas eundii redeundi contra violentiam quae
contra jus potuisset afferri, salva semper justitia, executione juris: Hoc autem servavit
Concilium & Imperato , nihil enim injusti passi fuerunt illi haeretici , imo juste damnati, tum quia Hussius clam fugam arripuit contia prohibitionem Imperatoris tum quia haere-11m suam noluit ejurare sic non violavit Hussio fidem Imperator, sed e contra. Quo ad Pragensem, non accepit salvum conductum ab Imperatores, sed citatus a Concit. Const. oblato sal, o conductu sub forma communi eum hac clausula Salva semper iustitia ex Sess. 6.comparuit , convictus est abjuravit haeresim Iess. 13. in haeresim relapsus fugit, reductus est& combustus sess. 13. Res p. a nobis falso imponere haereticos,quod Patres Conc. Constant. doceano, non esse iervandam fidem haereticis;
verba enim Concilii quae habentur Sess. 1'. Prastens sancta Inodus , c. docent tantum quod saecularis potestas non possit impedire
ecclesiasticam exercere munus suum non
obstante salvo conductu Principis et Et insuper docet , quod Princeps promittens securitatem