장음표시 사용
161쪽
quod aliquando amista fuerit revera Hoc probat lapsus Luciferi, da mi , Davidis , Salomonis & cael objiciunt haeretici ex Ioan Io.
Oves mea vocem meam audiunt, nemo rapiet
νllas de manu mea. Et I. Ioan x. Si fuissent ex nobis mansissent utique nobiscum. Et i. Ioan 3 Omnis qui natus es ex Deo , nonsaci peccatum , quiasemen ipsius,ne manet non potest peccare. Ad primos contextus, dicendum, illos intelligi de praedestinatic tertius vero intelligitur in sensu composuo , non in diviso id est, qui natus est ex Deo , quatenus natus est ex Deo, non potest peccare , quod non impedit quin per lib. arbitrium a Deo re dat , alias non diceret Paulus o Cor . Castigo corpus
meum , &c. ne eum aliis prae leaverim ipse re
probus ustriar. Haec omnia confirmat Concilium Trid. Sess. s. an. 13. Si quis dixerit, hominem
semel iustificatum , a biu peccare non posse, i p. ideo eum qui abitu peccat numquam', se mere iustificatum , Anathemasit. Maneat ergo quos charitas penitus destrui possit de- uiuatur actualiter per quodcumque peccatum
mortale, ob repugnantiam sermalem peccaticum charitate. Peccatum, inquam , destruit Charitatem moraliterin demeritori est, quatenus per peccavim homo sit Dei inimicus , de ideo Deus tollit Charitatem , qua erat amicus. Si dicat aliqui, hominem corrumpere effective Charitatem per peccatum; hoc est quia concurrit effective ad peccatum, cujus forma opposita est Charitati. Si dicat Paulus , Charitas nunquam excidit loquitur de Charitate patriae, ut patet ea I ad Cor. 4, ubi hoc habetur.
162쪽
a n o. IV. mirum detur praeceptum Charitatis circa Deum CHARiτAτε inesse necessariam necessitate medii constata, quia sine illa nullatenus potest obtineri beatitudo, ex Apostolo I Cor. 33. dicentes: Si linguis hominum loquar , c. Charitatem autem non habuero factus sum velut aes sonans, postea, Nihil sum in deinde , Nil ambi prodes. Quaerimus autem , an detur praeceptum formale de Deo diligendo quid nobis praecipiatur per illud
LIc ετ in Decalogo habito io Cap. Exodi
non habeatur praeceptum sermale de Deo diligendo, habetur tamen Deuteron. . Dii
ges Dominum Deum tuum , Natth. 22. Diliges Dominum tuum ex toto eorde tuo, ex tota anima tua, ct ex tota mente tua: Licet autem hoc Praeceptum non sit expresse in Decalogo, pertinet ad illud virtualiter mantecedenter, quatenus omnia praecepta Decalogi deducuntur ex amore Dei. Ex hoc praecepto, tenemur primo, numquam
Deum odisse, nec mortaliter offendere; quia odium Dei, quodcumque peccatum mortale est oppositum fornialiter tali amori Tenemur x. Deum aliquando amare actualiter , producendo scilicet actum amoris Dei super omnia, ita quod non lassiciat amare illum virtualiter,
163쪽
martyrium subeundo propter Deum , aut praecepta observando. Quandonam hoc debeadsieri, mox dicetur. Tenemura ipsum amare super omnia, nisi intensivὰ saltem appretiatiue, ut diximus quaest. r. me Charitate si pernaturali cum gratia conjuncta , quia hoc est necessarium ad salutem. Non tenemur tamen ad observandum in hac vita praeceptum Charitatis , secundum omnem persectionem quam sibi proposuit Deus in tradendo hoc praecepto; quia dicendo homini Diliges Dominum ea toto corde , c. per hoc voluit , ut semper homo adhaereret Deo per amorem,& num
uam .ssaret ab illo , quod tantum implenum est in patria ex August. Lib. de Spit ita
IN quolibet die Dominica nos teneri ad
actum amo iis Divini , docet Scotus in . Dist. 1 . nisi ignorantia, aut opinio probabilis de opposito excuset fidelesci quia excellentia bonitas Divina exigit , ut pro beneficio Creationis , Conservationis QRedemptionis ipsum frequenter amemus ergo praesertim debemus illum amare illo die quem ipsemet assignavit pro cultu sibi reddendo. Confirmatur ex opinione adversariorum , qui fatentur, fideles in hac die teneri ad abstinentiam operum servilium in ad aliquem cultum Deo exhibendum quisnam autem cultus nobilior, quam amoris divini , sine quo vel habitu alta vel actuali , omnis cultus est inutilis Quὁd si fideles non accusent se in confessi'ne de trans-
164쪽
gressione hujus praecepti l hoc est quia existimant se ad illud non tenetici vel quia sequuntur opinionem contraiiam, quam probabilem
CONCLus Io III. g ULTAE aliae occasiones assienantur , in1V1 quibus docetur , debere elici actum amoris divini Primo tenetur quas amat De Umiquando pervenit ad usum lationis, illi pro ponitur Deus amandus praeceptum de illo amando. Secundo cum qui adustus suscipit Baptismum , quia cil se de Deo , tunc debet stimare suum propositum per amorem ipsius.
Tertio , cum tenetur habere conti itionem
quia ex amore procedit. Quarto , quando homo recipit a Deo aliquod singulare beneficium, cum enim sit signum pecialis amoris Dei circa nos, tunc probabile tenetur a solo, quod debeat reclamari. Quint, quando est: necessitas subeundi Martyrium, quia est opus Chalitatis. Sexto , dum aliquis cmmunionem recipere praesumit ri ita esst Saciamentum amoris, ad quod accedere sine a more , indignum esset. Se primo , instante morte , quo tempore opus est , ut se fidelis conjungat Deo peractus Fidei rape , Charitatis., aliarum virtutum , ne in aeternum ab illo separetur. Pomo, cum hoc praeceptum assirmativum sit,& non constet liquid de tempore quo urgeat, consuli illimum est , ut fidelis se accuset sub dubio de omissione eiu S.
165쪽
F conclusione praecedenti meus est diligendus, juxta Cap. 6. Deuteron. Diliges Dominum ex toto , c. qud loco Deus jussit Iudaeis , ut semper meditarentur in hoc praecepto sicut in aliis, narrarent illa filiis, ligarent ea quasi signum in manu sua , scriberentque ea in limine cin ostiis domus sui: Unde apud eos usus erat ut scriberent legem induabus membranis, quarum una assigebatur ostio
domusci alia assigebatur fronti , vel brachio, vel fimbriis , ubi illam portabant Scribae, Pharisaei , de quibus dicit Christus , Math. 13. Diiatanι Philacteriasua , idest, membranulas in quibus circa caput , brachiat fimbrias gestabant legem, ut haberetur ob oculos Sed intel- Iigebant nimis literaliter praeceptum , quod intelligi debebat spiritualiter, non de scriptione materiali legis, sed de spirituali, continua meditatione ejusdem Posito ergo , quod Deus diligendus fit ex Charitate quaerimus,ntrom debeat etiam proximus diligi.
EX Charitate debet proximus diligi. Sic
habetur Levitici 19. Diliges amicum tuum sicut te sum Matth. 22. Dicite Dominum Deum ex toto corde tuo proximum sicut te
166쪽
D E CHARIT A TE. I ripsum Moan. s. Hoc mandatum hab mus a Deo,
Mi qui Deum diligit , diligui fratrem sevum. Quod autem debeamus diligere proximum ex Charitate , patet ex hoc quod illa praecepta conjungantur in scriptura Unde sicut tenemur diligere Deum ex Charitate, propter seipsui sic etiam ex Charitate debemus diligere proximum , scilicet propter Deum lamore super-
Quando dicitur diliges proximum tuum sicut teipsum mon praecipitur aequalitas amoris, debet enim se quisque magis diligere , quam
alium dedit secipitur similitudo , ut videlicet fidelis amet proximum similiter ac seipsum: Primo ex parte finis , diligendo proximum in ordine ad Deum, bona spiritualia , sicut seipsum in in hoc sanct a est dilectio proximi. Secundo, ex parte objecti , nihil desiderando proximo quod sit illi malum , sed tantum quod est illi bonum, sic dilectio est justa Tertio,
ex parte modi diligendi , ut scilicet proximus diligatur , non in perniciem sui , sed tantum inutilitatem in in hoc dilectio est vera illa amicitia non est vera , quae cedit solum in utilitatem .delectationem diligentis. VI. Vtrum deturpraceptum de diligenδε inimie pINi Micus sumptus reduplicative non praecipitur diligendus, quia inimicitia non potest esse motivuin amoris; sed quaestio est de ini-
167쪽
mico specificative sumpto ridest de illo homine qui nobis inimicus est in malum nobis ii 1ogat , de quo potest quae ii , an sit amandus quia Evangelium praecipit solam dilectionem
proximi in inimicus noster non censetur nobis proximus , quia dum Lucram Pharisaeus a Christo quaereret , quis esset proximus , Re
pondit Christus , Qui fecit misericordiam cum illes; sed quia hoc non obstantes, alij erant etiam proximi , ideo erit
PRAE cavetv datur de diligendo inimico.
Math. Diligite inimicos vestros. Quod Christus praecepit sub peccato gravi , quia Math. I 8 habetur, quod nec Pater caelestis dimittet nobis peccata , nisi prius dimiserimus fratri nostro de cordibus nostiis. Hoc praeceptum ne dum est juris positivi Divini, sed est etiam viis naturalis , oui a jus naturaledictat aliis faciendum esse quoc nobis volumus fieri in unusquisque vult sibi bonum fieri ab alio etiam ab inimico. Nec obstat illud Matth. s. Dictum es antiquis dio habebis inimicum; hoc enim non est dictum a Deo , neque a natura, nisi corrupta unde Lyranus in Cap. Natth cum Doctore Latiis tenet, id non fuisse praeceptum nec permissum antiqui , nisi qua tentis poena talionis introducta est ex aut ho-1itate justitiae , quae exig bat ut dens daretur
prodente, quod nunc non licet. Semper tamen praeceptum fuit ut homo homini optaret bona spiritualia jaeterna , quantumcumque damnum temporale ab ipso pastus est et , in quo consistit verus amor.
168쪽
Ex hac conclusione sequitur , exhibenda esse inimico obsequia necessitaria,& valde utilia quae
illi exhiberemur si non esset inimicus, ut V. G. si esset in extrema necessitate bonorum , vel necessitate gravi corporaliri multo magis spirituali. Quantum vero ad obsequia non necessa. tia nec maxime utilia , nullus tenetur ad illa piae standa inimico iam ad hoc , ut 81catur diligere inimicum iussicit , quod illi non velit malum, quod ei exhibeat obsequia necessaria& mulium utilia, modo non adsit scandalum. bl ullus ergo piae cis e tenetur salutare inimicum quia hoc non debet etiam amico' nisi in casu scandali inimici , aut astantium , vel
nisi eli et in tanta aut horitate constitutus , ut illi salus debeatur. Non tenetur etiam ipse ira invitare ad convivium generale , quod tamen fecisset cessante inimicitiari nec orare pro OCuando orat pro amicis particularibus; nec ip-1um diligere tanto amore , quanto diligebat eum antea , nec illi tot exhibere signa benevo-Jentiae , quia haec omnia sunt signa specialia amicitiae, quae sunt libera , sicut d habere liberam conversationem cum illo. Quod semper intelligendum est cum exclusione scandali, unicuique enim mandatum est de proximo. Si unus salutet alium , iste tenetur ad resalutandum , nisi esset tantae authoritatis , ut juste exi. geret salutem , quam non teneretur reddere. Quando ab inimico venia petitur humiliter, laesus debet illam conferre, ex Charitate enim debet facere id quod maxime conducit , ut proximus deponat inimicitiam , hoc tamen non euset velum , si probabiliter se exponeret pericu-
169쪽
lo gravioris injuriae in hoc etiam non impedit quin satisfactionem exigat, non ex motu vindicta , sed ex affectu justitiae ; non tenetur enim cedere juri suo. Si duo sibi mutuo offensam intulerint , qui prius offendi , prius debet petere veniam , quia pii his laesit, altet prius acquisivit jus petendi satisfactionem, ' quod intelligitur , caeteris paribus , qui prius enim levem injuriam intulit ex qua secuta est
mi sis et io VII. Mirum debeat ossa aliquis οὐ in actibus
Charitatis tMUιτ sunt objecta , quae debent ex
Charitate diligi , sive diligantur secuta diim se ut Deus , Angelusin Homo iuve diligantur in ordine ad alium , ut sanitast gratia quam volumus amico. Primo objectum primarium Charitatis est Deus ut diximus ..Debemus amare nos ipsos , non quidem amore amicitiae, qui est ad alterum , sed dilectione simplici. 3. Debemus amare proximum cou sequenter Angelos , quos Augustinus Lib. de doctrina Christiana Cap. o. vocat proximos
nostros , non vero daemones nec damnati sunt ex Charitate dilistendi , nisi quatenus sunt entia a Deo creata , non autem ut damnat ,ri Haa Deo separati sunt in sic non possunt amari propter eum. 4. Debemus ex Charitate corpus nostrum diligeres, quia est pars nostri , quia
170쪽
quia est capax beatitudinis. s. peccatores funietiam amandi , quia sunt proximi nostri , qui ad beatitudinem pervenire possunt sic illis optare debemus gratiam, gloriam . . tenemur ex Charitate diligere inimicos , ut probavimus mox. . licet creatura rationis expertes non possint directe amari ex Charitate , quia
non uant proximus noster , cum non commu
nicent nobiscum in natura intellectual L, nec sint capaces gratiae aut gloriae , attamen pota sunt amari indirecte , tamquam media utilia ad salutem proximi. Cum ergo haec omnia cadant sub praecepto Charitatis in consecluenter a nobis diligi debeant quaerimus , utrum debeat esse aliquis ordo in Charitate nostra cita ut unum objectum debeamus plus amare , quam alterum postea visuri in sequenti quaestione, quaenam objecta sint aliis praeferenda.
DS ετ reperiri aliquis ordo in Charitate , secundum quem tenemur unum objectum Charitatis perfectius diligeres, quam aliud. Probari potest ex Matth ra. Ηoeesprimum es maximum mandatum: Aliges Dominum Deum tuum : debet ergo primo diligi. Deus. Dum postea vero additurci Secundum autem simile sui, diliges proximum tuum, sicut teipsum ex hoc habetur , quod post amorem Deici debeamus nos diligere in postea proximum Ratio hujus clara est , quia conferendo Deum cum creatu iis in creaturas inter se , constat Deum in aestimatione infinite excedere creaturas , Tom. IV. G