Theologia Scoti a proxilitate, et subtilitas eius ab oscuritate libera et vindicata seu Opus theologicum studentibus sic attemperatum, ... Authore V.P. Ioanne Gabriele Boyvin, ... In quatuor partes divisa. Prima quarta pars

발행: 1671년

분량: 603페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

381쪽

di bene. Haec omnia confirmant verba quibus utitur Pontifex in creandis Episcopis, Pro ιdemus Ee Iesia tali de tali persona , prascimus eum Ψn patrem , pastore Episcopum talis Ecclesia , committentes e administrationem in temporalibni ci diritualibus Ἀσ-mine Patris Filii Ut Spiritus S. Amen.

Accedunt testimonia doctorum. D. Thomas Lib. . contra gentes Cap. 6. Dominus soli Petro promisit claves regni aurum, ut senis-retur, quod potesas avium erat per eum ad alios deravanda Gersonius Traet de Potest.

Eccles considerat. o. Potesta Apostolica os formaliter subiecti e in 'is Summo Ponti Lee. Si est ergo formaliter in solo Sum. Pontis potestas Episcoporum ab illa derivatur. Ipsemet Librae Statibus Ecclesiast. Titulo deflatu praelatarum Considerat. 3. Stai- Epycum lis praturionis habui .. Melis in successe ribu usumsua pratationis siue PapAPetro Usu

cessorib-- - , tanquam sub habente meraabent buyplenitudinem fontalem authontatis. In hoc

apparet , quod sicut Apostoli post Ascensionem Christi immediate subjecti fuerunt Petro,

ut conservaretur Monarchia Ecclesiae, ita ut sine commissione ejus actus Hierarchicos

non potuerint exercere , ut habet excellentissimus doctor Henricus Tristisen; soli ροῶ alari am Christi hensionem , in rad cando, b pusan. - ολenda fuerunt Summo Pontifici Petro immediate subiecti cita etiam nunc Epis.copi immediat subjiciuntur Papae , in quo est sontalis potestas piscopalis authoritatis , ITom. IV.

382쪽

habet Gersonius Mauclerus cum approbatioώne octo D qct Parisiens opinionem contrariam non aestimat tutam in fide, Part. L. Lib. 4. Cap. 8. Lib. etiam s. Cap. I. dicit , Patriarchas , Primates , Archiepiscopos & Epi copos non differre ordine , Sed iurisdictione Rom. Pontis immediate raeedente. Dom Ga- machaeus , postquam dixit Tract de Sacram.

Ord. C. s. in margine Iurisdictio Episcopis non comperit ratione caracteris , sed en ficii , quod consertur immediate a Papa , addit , Clarisimi Theologi sustinent Episcopos habere pote Ie-

racteris immediate a Christo, non tamen potestatem iurisdictionis, sed eam habent a Summo Pentis. Non est eis haec mens solius Gamacsaei Prosessoris regii in Iorbona, multorum doctorum magistri , sed, plurium clarissimorum Theologorum Duvallius Tract de Supr. Rom. Pontis. Potest. Part. I. quaest. 3. Petrus accepit laves Ecclesia. Et infra , quia ab illo in reliquos Ecclesia pastores tanquam a fonte, capite dis radice erant derimanda. Mirabiliter hoe dicit illustrissimus dominus de Raconis, licet Episcopus, Tract. desum. Λuthor it Pe- tri Cap. s. Ratiocinat x. g. . sic& Cornelius Iansenius Episcopus Gandavensis Cap. 66. super Evangelia. sectatoribus hujus opinionis non desunt rationes Prima desumitur ex Num D ubi cum solus Moses non posset totum regere populum, Deus jussit adisse septuaginta seniores hau ferens , a spiritu Mosis , ded, illis , si una eum Mose populum regerent ubi per istam ablationem spiritus a Mose non intelligitur ex Aug.

383쪽

DE UMMO PONTIFICE. 363

Quaest. 18. in Librum Num cri, diminutio spiritus Mosis , sed derivatio vii tutis seniorum a virtute Mosis Secunda accipitur ex statu Monarchico Ecclesiae, ubi omnis authoritas est in uno, quo in alios derivatur Tertiam allegant ex Cypriano Lib. de Unitate Ecclesiae, ubi sedem Petri comparat radici, capiti , sonti, soli, a quibus derivantur fructus, spiritus, rivuli , radii. Ad primam rationem contrariae sententiae respondent', quod Praelati non minus sunt ministri Christi a quo habent clavem ordinis immediate is urisdictionis mediate. Ad secundam dicunt , melius conservari statum Monarchicum in hac opinione, ubi omnis potestas est a principe. Tertiam solvunt , dicendo , non derogari dignitati Sacerdotii , cum Christus sit author illius,

tum secundum caracterem immediate mam secundum jurisdictionem mediateri quod Deus sic voluit , ut sicut ipse tanquam Monarcha aut horitatem dedit postolis , sic Petrus tanquam caput hi isto succedens daret eam praesatis. Quantum denique ad censuram docti inalem Diversitatis Parisiensis respondent, illam esse revocatam per Breve Alexandi Vll. Summi Potuis. Quisd Concilium

Constanti ense dicat, Concilium geneiale habere immediatam a Deo potestatem et Reia pondet uvallius . hoc esse verum tempore

Schismatis , ubi Pap est dubius Veinde, hoc proprie non definit , cum non faciat de eo ca

384쪽

'rum in rebus fidei definiendis morum Papas in lubilis. IN duplici statu considerari potest summus

Ponti sex vel ut doctor partieularis, velut ex cathedra pronuntians. Dicitur autem pronuntiare ex cathedra , quando adjuncto coetu in lito Consiliariorum , precibus praemissis, Mimplorata spiritus S gratia, ut succeta Petti ει Christi Vicarius aliquod dogma credendum vel praeceptum aliquod observandum praecipit toti Ecclesiae Dicitur vero agere, ut Doctor Particularis , quando in propria istivata sua persona aliquid proponit , ut quando Bonifacius VIII sextum Decretalium edidit. A bertus Phlgius contendit , Papam in fallibiliter pronuntiare , etiam ut est Doctor particularis, quia succedit Petro qui nunquam erravit post Christi orationem tam pro illo factam , quam pro suceeltaribus , Luc. 22. Or v pro te Petre . ut non deficia fidei luc sed qui non est necesse , ut Pontifex stuatur omnibus Petri privilegiis , quoniam non habet impeccabilitatem , Chrismatum Plenitudinem MDonum Linguarum ideo Doctores Catholici sentiunt communite , Pontificem personaliter consideratum errare posse ex ignora tia scilicet , teste Ioannexi qui ex Gersonio

Adriano, quaest de confirmatione sub fi-

385쪽

nem,lwaliis doctoribus , censuit animas eatorum non videre essentiam D. ante Resurrectionem corporum in finali judicio. Non loquimur ergo de Papa, ut est privatus Doctor, sed ut ex Cathedra pronuntiat; at Notandum est primh, Pontificem ut Pontificem , etiam cum Concilio Generali , posse errare in Quaestionibus acti particularibus quae ad paucos pertinenti quae dependent irelatione hominum , v. g. an talis sit promovendus ad Episcopatum , an talis sit deponendus , an talis sit bene ordinatus Unde aliquando excommunicantur qui non debent excommunicari AE absolvuntur qui absolvi non debent is ideo Pontifex quidam dicebat , mis incompetenter is quiAmmus , in ρbditi justa eos tramitem non conservavim-,

vestra ac vestrorum judicio cuncta volumus emen-Aari. In Quaestionibus autem Facti Universalibus , quae totam Ecclesiam respiciunt , ut sunt Canoni satio Sanctorum , religionum p

probatio, c. errare non potest mon enim est

probabile spiritum s. qui jugiter assistit Eeclesiae , sinere Pontificem in errorem labi qui in totam Ecelesiam redundare , si damnatos in inseris canonis aret aliquando ut vult vicietas Anglus sacerdos , qui sustinet Augustinum , Benedictum, Bernardum propter suos institutos ordines damnatos esse apsum dam navit Constantiens Concilium Seu 3. Notandum 1 'ubd in confesso sit apud omnes Pontificem cum Concilio Generali errare non postes, quia tunc tota Ecclesia congrega tur , quae in errorem non potest labi , juxta

386쪽

3ς DE SUMMO PONTIFICE.

dictum Christi , super hane petram disiciabsacclesiam meam , porta inseri non pravaleb ne adversos eam. Certum est eciam , Pontificem

ex cathedia loquentem sine Concilio, semper esse reverenter audiendum eique parendum sive errare possit, sive non, ut volunt ima Inus mersonius dicentes , qud licet aliquando errare possit , non esse tamen dogma tisandum contra ipsius definitiones , nisi error illius ellet omnino manifestus. Sed nostra difficultas est, an summo Pontifici ex Cathedra loquenti cita sit annexa in fallibilitas , ut nusquam errare possit, dum aliquid praecipit credendum aut faciendum toti Ecclesiae. Alii dicunt, non posse errare , modo pronuntiet de consilio aliquorum saltem praelatorum , alii Iespondent revera errare non posses, etiam si solus definiat Facile tamen conciliandi sunt, quia negare nolunt isti, quin teneatur Pontifex mature procedere , proinde ex consilio Doctorum Episcoporum; sed volunt in fallibi- Iitatem non procedere ex Consiliariis , sed ex solo Pontifice. Dum autem quaeritur , an Pontifex errare , si temere definiret utrique authores respondent , hoc non posse fieri , Deus

enim qui promisit sine nullomodo potest nega re meaia,in sic perperam proponitur illa quaest.

PROBA vix est Summum Pontificem esse in decretis fidei, morum infallibilem modo ex cathedra loquaturo, non quod ullum Articulum Fidei facere valeat , sed quia

infallibiliter determinare potest aliquid esse de

387쪽

Fide vel non aliquid esse faciendum , vel vitandum. Dixi, hoc probabile esse , ne post

tot rumores inter excellentissimos viros, lino facultates integras exortos temeritatis accusari viderer, si affertive pronuntiare attentaret ingenii mei tenuitas. Dixi etiam, modo pronuntiet ex Cathedra , piam distinctionem irrident adversarii , quasi non esset maxima differentia inter Praesidem Senatus Supremi inter familiares de athlua re cylloquentem,in ipsummet throno judiciali assidentem , dum selitentiam ultimam dicit. Sic dicimus, multum differre Papam, cum loquitur ut Doctor privatus nomine suo , Dcdm loquitur nomine Christi , proponens aliquid Ecclesiae , ut caput ejus Primo modo consideratus nullam , ut diximus infallibilitatem habet, bene autem secundo, nam Spiritus S illi jugiter praesto est, impediens , ne Vicarius Christi in errorem labatur , te Ecclesia decipi possit.

Probatur primo , ex Analogia Novi Testa menti cum Antiquo , ubi legimus Summum Pontificem errare non potuisti, alias nimium crudelis fuisset punitio lata Deuteron. 7. ubi habetur , Qui autem superbierit nolens bedire facerdotis imperio, qui eo tempore ministrat morietur homo ille Deinde legimus Caipham per ditum hominem , non obstante rabie qua in Christum furebat , prophetasse Ioan enim II dixit , Nescitis quicquam , oportet ut unu ho

mo moriatur pro populo , non tota gen pereat;

hoc autem a semetipso non dixit , sed , cum esset Pontifex anni illius prohetavit . quod esui moritura erat pro gente. Qu9d si atrocissimum

388쪽

,ό DE SUMMO PONTIFICE.

crimen machinanti astitit Deus , a sortiori Summo Pontifici Ecclesiae Romanae in arduis rebus, quae fidelium salutem concernunt , declarandis, non minus astiturum credendum est. Probatur secundo , ex Math. 6. Tu es Pe-ν- , cs super hanc Petram adimabo Ecclesia meam, tac si portae inseri non possunt praevalere , nec in errorem inducere Ecclesiam, quae fundatur super Petruma Ergo nec ipse

Petrus errare potest Lucae etiam 12. Simon, Sismon, ece satiana expetivit vos , ut cribrares-- triticum et autem Urii pro te Pere istaeon deficiat fidei tua, ct tu aliquando conversu. confirma fratres tuos. Quatuor expositiones huic textui afferuntur , primo dicitur 'ubd Christus hic oraverit pro tota Ecclesia , orando pro ejus capite non pro persona privata, se Alliensis Gerson , Almainus, aliqui Doctores Parisini. Alii dicunt, Christum orasse

tantum pro Petro , ut perseveraret in gratia. Tertii afferunt per contextus citatos Petrum

esse quidem in fallibilem , non vero hoc cota ligi de successoribus ejus , de quibus non fit

mentio. Quarti denique per hunc textum volunt concessum suisse, ut nunquam caderet in

fide m nunquam ut Pontifex posset aliquid docere contra fidem. Et haec est opinio , quam in conclusione diximus esse probabilem , quae talis patebit ex refutatione primarum

trium expolitionum.

Primo ergo verba Christi non intelliguntur, nisi de persona Petri loquitur enim Christus de nomine proprio Petri quod repetit diceni, Simon, Simon me de semper utitur Christus

389쪽

DE UMMO PONTIFICE. Hy

pronomine secunda personae , pro iecifides tua,

tu , fratres tuas: Quod significat Christum impetrasse aliquid pro Petro Tandem Dominus , qui coeperat loqui in plurali , ecce Sathanas expetivit vos , quare non eodem numero dixisset pro vobis is loquutus fuisset de tota cclesia per Apostolos repraesentata sorid, cum dicitur, Tu aliquando conversus confirma st tre tuos hoc non potest intelligi, nisi de Petro , cui ex ossicio compeii confirmare Apostolos&Episcopos, qui sunt fratres Petri , quorum illi scandalisati erant , dum a Christo in Coena didicerunt unum ipsorum traditurum esse Christum , unde Coena facta haec verba protulit. Secunda explicatio horum verborum non est recipiendaci quia loquitur Christus in oratione sua pro fide Petri in non pro perseverantia ingratia , Oravi ut non deficiat fides tua. Deinde si orasset Christus pro perseverantia Petri in Gratia, non multum profuisset oratio Christi, quoniam illico Petrus Christum negando peccavit. Quantum ad tertiam explicationem,

qua dicunt aliqui in fallibilitatem suisse quidem

in Petro, sed non transiisse ad succes res, contrarium docebimus in sequenti proba tione nunc tantum asterentes verba Citilli Alex. apud I. Th. contra errores Graecorum opusc. I. Cap. 34. Tit de Rom. Pont. Sicut Christus accepit a Patre seceptrum Ecclesii punissimam potestatem, sic Petra successoribu plenissime commisit. Remanet ergo tantum, quod quarta explicatio sit vera , qua dicimus, orationem

christi impetrasse Pelio , ut non posset errare

390쪽

3 o D SUMMO PONTIFICE.

in Fide nec proponere Ecclesiae , cujus erat caput , aliquid credendum contra fidem. usa si dicatur post orationem Christi , Petrum negasse ipsum tempore passionis, sic non pro Petro , sed pro Ecclesia orasse Christum Resp. Petrum pro tunc idem non perdidisse neque secundum habitum quo inclinamur ad credendum ea quae sunt revelata , neque secundum actum internum , quo revelatis

assensum praebemus nihil enim contra fidem credidit Petrus in mente sua ; sed perdidit tantum acti exteriorem iecundarium Fidei; quia scilicet non professus est ore Fidem quam in corde habebat Unde licet graviter peccaverit

xactum exterioris infidelitatis exercuerit, petoprie tamen non erravit in Fidet, cum error in

fide si actus intellectos quo quis sibi falsum

rei suadet. Hanc distinctionem asserunt Patres; Chlysostomus enim Homil. 3. in Math. ait, Non dixit, non negabis , sed ut non Asia Mesmi, cura enim i-- factum est, ne omnino fides Petri evanesceret Theophil actus etiam in Cap. 21 Lucae inquit, Quamvis breus tempore concutiendus p , abes recondita femina Fidei;

etiam,' 'ia abieceris stiritus in υadentis, radix ramen ive non deficiei fides sua: Unde diximus, per orationem Christi, Petrum habuisse duo privilegia, primum, quo non posset ipse errare, aliud quo non posset aliquid contra fidem proponere. Utrumque probat Bellarminus, primuin ex Chrysis Theophil acto citatis, quibus additur Augustinus Lib. de Cor-τept. QGratia Cap. 8. Quando rogavit, ut On.eficeret fides eius, rogavit, ut haberet in Meli-

SEARCH

MENU NAVIGATION