장음표시 사용
181쪽
IS , Iacobi LObbetjQuamquam quid Romam veterem appello; quid illam lugeo ac deplor, cum in oculis, in manibus sit quam lugere possis,
aetas nostra : cui dam nascitur,in succrescit ficus, mollicula inquam, voluptas penitus elabitur, excluditur, extirpatur auitae virtutis palma,& inuictum an mi robur, quod ad uersus vim omnem, cincursintium hostium impetus stare debuit, omnino concidit,penitusque frangitur. Et hoc quodcumque est malum, ab umbrae vitio a molli ficu, ac voluptate fluit ac dimanat ideoque dum licet fuge, ac declina funestas illas ac fallaces umbras, inanes illecebras, fucata voluptatum lenocinia.Virtuti vive,non ventri: caelo vive, non coeno, Superi omibus, vir .ginique viue tibique ac tempori morere,yt Deo uiuasi beatae aeternitati. Ita tu dum esse docuerunt scriptores prope omnes tam sacri, quam profani, quOrum hoc in Philosophia morali pronuntiatum fuit Voluptatem tamquam malum esse fu giendam Prostat illud scriptum in expresia sum in clarissimorum virorum monumentis. Romanus orator, cum ipsa Platonis opera crebro volutas et , hunc ex iis florem elegit , quo venustior eius fiere or tio e Diuine, Plato voluptatem escam malorum appellat quod ea capiantur homines, ut ii
182쪽
mia νita ac mπω. issAristoteles Platonis assest despurioris Philosophiae perspicax oeelius m ipso sicae voluptate sententiam tuliti essionis ivia, modoque fugiendam. In omnibus at M.,οωδό id quodsiuaue est 'giendum &eo qui 'ς clem studiosius, quod, ut idem ait, omnibus
ruminibus a teneris annis, a prima pueritia innutrita sit voluptas, Millita quodammodo vitae humanae , quae illius affectionis velut colore tincta , penitusu ue imbuta
Phil-phis redeo ad Latina iacui nite. Ad diae principem , qui, ipse aurei lin
gua hanc sententiam ad Posteros emisi nullam esse capitaliorem pestem, quam voluptatem corporis hominibus a natura d tamet cuius voluptatis auidae libidines, temere & in re tὰ ad pQtiundum inciri '
Ex illo sensu qui etiani profanos occuri pauit factum, et apud viros alicuius γω nisvi famae, ii quam pessime audierin , qui voluptatem infamistimam lenam in priuata tecta , vel in Rempublicam intu
Eo in genere memorabila est facinus agyptiorum,qui Thebis in magnificentissimo urbis templo, collamnam erexerunt, ad porsterorum memoriam lan qua dirae, Rex crationes impressae legobantur aduersus Munim.
183쪽
' te dissiueret totus, primus omnitim eam in
mores induxisset. Quod si a profanis ad sacros auctost declinare velim in hoc illis dogma fuit Christiano fugiendam eta,
luptatem,ut bonorum morum, sanctimoniae inimicam,cum qua nemo dignam sup ris,dignam Deo vitam exigere possit. D a. Innuit hoc Tertullianus,&graui eloqueniso.1s tia sic monet Dalitatus es Christiane fio in hos suus νqluptatem concupistis, im nimiumstultin, s hoc existimaινρIuptatem. Hoc sensit, hoc.dixit ille cum adhuc ditiina saperet, cum suus eiain, Ecclesiae,cum necdum opinionibus ab ea alienis mentem exoculasset, imo ara- θ uissime pronuntiauit illud ui a maior volum νω quam fa*idium Uiu voluptatu , quam seculi
tonM contempus quam vera libertas Tertulliano
consensit Ambrosius qui delicias omnes in - malis reposuit, imb omni supplicio, morteque acerbiores existimauit:. MIM,inquii ,αι iucunditatem, cogis ad mortem inuitas ad pram D. M. πη efm'wadsipulibrum; cibos promittis o renita irrumpi pratendispvenenabul undis. Quo sese altius efferre potuit Ambrosia naeloquentia , ut genus omne voluptatum ad tormenta,ad mortem,ad sepulchru ipsumdemstteret, hominesque a tormentis, a mor te, sepulchro alienos, ad suavem amabi- leni 'irtutis sinum reuocaret verum eas
184쪽
ria vita ac mortis. IsrΑmbrosiivoces no audit, qui aures Sirenum, id est voluptatum,blanditiis dedit,qui totus est in volutabro luti, qui sese communis inimici tyrannidi iugoque submisit.
Enititur ille,quemadmodum aureo ore explicat D.Chrysologus, ut foedo luxu mentem -GIs faciat amentem,carnem Iuleam reddat, corpus ani-s ni domicilium,aniniae vas,murum θiritus,virtutum scholam, Dei templum, in scenam criminum, in ritiorum pompam, voluptatum redigat in theatrum.
Ecce quo rapit insolens ille voluptatis
semis, quam corpori labem , quam animo Iuem ingenerat; ut qui in hoc terrae caelique theatro virtutum lucium, scenamq; Deo, Superisque longe gratissimam aperire debuit:
vitiis omnibus habenas laxet,impudentique ausu in vitae huius proscentum emittat sibique isternitati male ludat improbus, non ita porris lusis ot salth induis et animo illud
Pauli: Non est regnum Dei esca θ potus in quae Rom.I . verba candide D. Bernardus , haec in delica v. 17.tos ac molles,verborum tela contorquet eo delicate linquit,qui delitiis diuitiis circum sustu, atque confusius cst usionem expectas ct mortem man est regnum Dei esica potvi non purpura o b sin, quia diues ille viroque circumfluus,in puncto ad inferna descendit. Eo nimirum ducit voluptas, eo tendit, velut ad centrum suum ne tu quoque prona mente, pra pilique gressu eo volvaris,ex-
185쪽
cede,emerge evola ex illo delitiarum coeno, eripe te ex illa libidinum tuarum cloaca. abia stabulo , a porcis, quos cum filio prodigo. . male pascis, imo quibus pasceris, nec pasceris tamen his enim mortale corpus impro- M saginari, distendique potest: at immo talis animus iis refici non potest, nodum satiari. 3
. Ab illis ergo procul abscedes, credeque tibi etiam scriptam esse legem , quam olim Superum legislator Moses Israelitis inscripsit, risis. n. r. Prohibebat illa vesci suilla carne, nec tam corpori quam animo,imo, mysterio
seruiebat, lam enim suillam carnem ori admoueri vetat, una etiam ab animo volupta tem omnem voluit amoueri. Ita pi animaduertit Clemens Alexam Zet. det drinus: Utta, inquit Uum cum improbuiom
nibus plane suillum agnoscens, per sapimisimum Mysim paragum seniori valo arcu vos pro- hibuit significans non oportere eos qui Deum in uocant cum impuris persari hominibus , qui ρον-corum instar corporalibus voluptati,in persun
186쪽
fructuq; periisse primos parentes, unaqTe genus hominum uniuersum sed quae illa fuerit: adhuc sub iudice est volunt plerique omnes fuisse malum,utque velint,trahuntur illo Canticorum,Sub arbore malosuscitaui te ibi v. s. corrupta est mater tua, ibi dolatas geriurix tua. Et vero is solet esse communis sensus,qui in vulgus omne, scholasque ipsas emanauit. Cum quibus apsi sentiemus , dicemusque fuisse pomiferam arborem,nostris tamen, Mamoena frondium veste, ac suaui grataque et fructuum ubertate, sapore, praestantia longe 'superiorem
Ea nimirum esse debuit, quae primorum parentum animos, deuotamque submissi
De hac arbore multa multi disputant, ex natura, ex historiis, ex antiquitatis fide, ex omni penu eruditionis. Sed quia extispi raque dubiam habent fidem , non commemoro. Vnum propono quod extra litem, de controuersiam est, ab hac arbore prima ma-lῖ labes , corpori, Manimo dimanauit.
187쪽
Corpori quidem sua supplicia,hummum intemperies, infesta morborum cohors , mors denique ipsa , quae est veluti centrum mal rum omnium, quae ab uniuerso vitae circulo, veluti circumferentia quadam deducuntur: Nec animo sua poena defuit. Rapitur ille voluiturque aduerso passionum impetu velut aestu quodam ac torrente deinde praeceps elabitur in peccatum, quod est quasi centrum malorum omnium, quae in animum caeli. Derque capacem incidere possunt. O mesignam , o acerbam i funesta in araborem 6 Solis huius , lucisque,sura indignam odignam omnino,quaevn nobiscumveniret in contortium poenae ac laboris quamquam, quid votis istis caelos onero, fefatigo forte etiam tum venit Memorat Gret serus ex antiquo codice Bi- aliothecae Augustanae Graeco charactere,sed obsoleto,sed annis, Musu detrito. Cum Adamo immineret occasus, dongioris aeui suprema dies,Sethum, quem ei pro Abele caesonatura dederat, Angelo duce eductum esse
in paradisum voluptatis, ibique spectasse ad
fontis oram arborem proceram, a foliis, fructibus nudam, omnique honore vacuam:
tum etiam audisse ab Angelo eam fuisse. aqua olim peccarat Adam,ideoque omni cuia. tu spoliatam, ut quae culpae consors fuerat, fore dc poenae Verum ab ut arbore disce
188쪽
Hamus, Mad Euam Adamumque primos generis nostri parentes redeamus in his cet id, non in illa vitium fuit. Vidit Eua pomum,q1ιοde illa bonum ad vescendum, o pulchrum Oculu,alectu 1 delectabile.Quid deinde paulit, comedit, ab uno oculorum coniectes, orbem hunc uniuersum in ruinam traxit. Cum ea dialogum instituit e filiis, se-a isque nepotibus unus aliquis,isque melleus Bernardus,iustasque generis sui querelas de-
Ponit,illum audiamus: Quid Eua nquit,quid ira
tuam mortem tam intente intuerηρ quid θectare lubet,quod manducare non Iicer oculos, inquis, tendq, non manu n non est interdictumne videam sed ne comedam. versim illud quidem dat hoc timendum etsi enim culpa non est, culpa tamen occasio est Latenter in cor tuum berpens illabitur auget curam, dum incitat gulam acuit curiositatem, dum
suggerit cupiditatem ter prohibitum , se aufert concelsum,porrigit pomum, surripit paradsum. Ecce quantum a gula decedit boni, quantum accedit mali. At forte maior in Adamo vis erit, roburque aduersus illas maligni serpentis insidias,ignitaque tela. Optandum quidem fuit illud, imo 'a masculi
virtute sperandum: at vota', speique omnes elusit vel una gulae illecebra, pomique gratioris viles delitiae ut enim de Adamo Tertullianus: Facilius ventri, quam Deo cessit, pabulo potius, quam pracept annuit: salutem gula νendidit.
189쪽
o infidum operuersum, ac perditum instit rem; qui adeo male rebus pretium ponat; im,qui filios, nepotes, 4bnepotes id quoque vitium cum sanguine transfundati Gis.1s Ab illo certe incautus Esau accepto pane,M
lentis edulio comedit, & abiit parui pendens od primogenita vendidisset. Ab illo pro-' digus ille adolescens, de quo Christus, dissi-
pauit omnem substantiam suam vivendo lotae. is Xuriose Congregauit, inquit ore aureo Chry- sologus bona patris, ct abiit Iongeplus mente,quam Ioco,it dato, non accepi pretio, misera se traderet seruituti. cuius acerbas leges, damnaque solitas. ., facundia sic persequitur. Ecce quidfacit cupiditas: ciuem inperegrinum lium in mercenariumuocupletem in egenum , liberum mutauit in seruum;
iunxit Orci a patre piissimo,quem sieiunxit,ut serui- et coenos pecori qui pietati parere me fit. Et ista quidem ad gula culpam Ῥα- nam faciunt, sed antiqua inquies, diuturno annorum cursu exoleta, atque utinam penitiis exoleta
Sed audio .rursum emergit in auras,homirunemque lacessit,eadem ingluuiesci exclamat enim Apostolus nonnullos esse elim Chri-- Philip miani nominis , quorum finis interitus , quorum D ventre est. Si quonda Philistini idolo Dagon diuinos honores reddere soliti, si ad illius limina proni accidere non adeo mirum
id videri debui erant Philistini,id est cadentes;
190쪽
Via ita ac mortis. In poculo ebria erant, obruta vino capita, quae sustineri non poterant conuenire inclinari, accidere debuerant idolo Dagon fest ventri, Dagon enim hebraice ventrem signia
Verum, ut Christianus aliquis adeo sese
abiiciat nouum insolens, intolenandum, Miamen ita suo quoque aeuo factum gemitTertullianus: D ,inquit,ita venter est,ct pulmite iὸ Dianis plam,aqualiculus altare, sacerdos coquus ac dein cisra Phil. de contexit longam seriem virtutum , quibus illi Deo inseruitur. Apud te, inquit, agape in cacabis feruet, fides in culinis calet, stes inserculis iacet sed maior his est agape, quia per hanc adolerscentes tui cum sororibus dormiunt appendices scilicet gula, lasciuia atque luxuria sunt. Quisquis huic agapae vacat, quisquis huius arae , aue potius harae ministellus est audiat illud Christi: Nemo potest De seruire 9 mammona, id est, ut explicat S. Irenaeus, Deo, gulae l. 3. mia mam enim hebraice significat Eulosium , quis με se ηοn potest stagula continere. Hic mammohae in annos, in dies, in horas proph singulas litat infami fauetum hiatu. Quis porro sit ille mammon, docet Clemens Alexandrinus in paedagogio, tum ait His qui ad luxum mensa rum sunt propensii, praeli damon , helluo maximin, quem non verebor Ventridaemonem appella.