Iacobi Lobbetij Leodiensis e Societate Iesu Via vitae ac mortis tribus libris explicata

발행: 1638년

분량: 411페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

Iacobi LObbeiij fui desponsationis ac laetitiae est deoque oIeo tingi, probe imbui debuit: tum ut luata Eo

lentes assiaret diuinae bonitatis auras,tum tim puros humani cordis halitus sopiret , E putidos illos vitiata mentis scarabaeos se tingueret. Et certe iam extinxit a. e abGr .υ. . oliua,ut verum sit illud oseae Ibunt rami eius. Oerit quasi olim gloria eius.In aera,in auras, ita soles, in ipsam aeternitatem ibunt rami crucis, Merit gloria eius , quasi oliva pacis, lae-zaehaν. . titiae, miserationis, a qua nos ipsi erimus si j a olei, τ scut nouelis olivarum in circuitu mense eius. Wμι. 7 Veia nouellae olivarum botiae castaeque men tes, quae instar oleae virginis, aliarum arborum insitionem nou admittunt , sed suis ramis, suis stuctibus vacant, nec vitalem succum aliis quam suis subministrant nos Suia peri, Deusque tales olivas velit.&amet. -

Vmbra Crucis, umbra Palma'.

DE Phoenice multi multa in quibus &

illud facile princeps.quod palma amet.. M ab ea sibi forte nomen famamque facIat: equa manavit illa homonomia Graecii minis φοῖν 4, quod .Phoenicem volucrem,& Palmam arborem significat: ex haenominis cognatione. natura quoque affectio

232쪽

Via vitia ae mortis os quaedam emanare potuit , atque ex illa fieri. ut in palma sibi nidumsepulchrumquePhc

mxeonficiat de quo Lactgntius: Tum legit aeriosublimem vertiis palmam, Vitalis toro membra quieta Iocat.

Construit illa fibi seu nidum uesipulchrum,

Depositi tanti nectimi illa fidem. Qui enim a Palma sibi timeat, qui de eius fide nutet priuatasbi ab insito naturae genio amnem, Qquas cognatam esse R erit. Emoritur illa AE ex seipsa vivit, ac renascitur: &atapso, suoque cinere prodit rediuiuus Phoenix, in seros annos emittitur.

ideoque palmam amat,&quaerit, in qua λhi. mortis, nouae vitae sedem inueniat. Si mihi liceat ima lammis componere,di xam, ex vero dicam,e terra virgine natam esse Phoenicem alium .h Maria progenitum esse Christum,qui ut viam sibi iaceret mo te ad vitam, in palmam ascendit, in erucem euast,i in ea sibi nidum posuit, in quo notatam doloris, quam amoris aestu ita conflagrauit,ut seu dolori, seu amori cederet it que excederet: ita tamen excessit,ut abea, nasci datum sit,ac reuiuiscere: no dico mortales in auras,solesque perituros,sed in vitam knmortalem,in regnum, in lauros,in triumphos, in beatam aeternitatem. Haec enim

omnia ab ni cruce seu palma nobili puli lare potuerunt. Est Palma symbolum victo

233쪽

riae eoque triumphantibus offerri solitae vi ctrices palmae, toga palmis intexta hinc illud Sidonij Postpalmam palmata venit hinc

Martyrum sepulchris appingi insculpique

palmae indices roboris testes victbriae Huius illiusque argumentum in eo habes, quod palma nec oneri cedat, nec hyeme aut Aquilone marcescat sed assurgat magis, Muirescat.Illud naturae dabis; mi aculo autem quod hic subiicio. Veniebat Christus ex Bethania, ut cruci, 't morti praeluderet ubi audiit effuse portis Solyma; explicata veste viam sternit, ii-ctrices palmarum ramos ostentat non sine

Numine, seliciq; praesagio, quod ipsi pati mae seros in annos profuit factu enim ama bili Dei prouidentia ut illa ipsa palma,h qua

ramos exciderat officiosa turba, steterit in Ongos annos, ab omni temporum, militum iniuria,& communis excidiistia gesti- bera. Dum enim sub Tito Imperatore obsi- detur,4 cadit Solymam, dum solo aequantur omnia , dum exciduntur eradicantur arbores;& suis stirpibus nudantur, gemuntq; syl-C ENis uae: una illa quae Christo seruiit palma,&t roselymis. tius urbis,&vicinae regionis,& sociarum ar--tμώ- . borum,syluarumque excidia spectauit,&innoxia risit amabat nimirum illa in communi omnium ruina stare,i victis ceteris,uin- cere aestiebat.Ne Statuumaut se ipsa vicit,

234쪽

Via ita ac mortis. 2OI aut aeris caeliq; iniurias superauit;se etiam, quod mireris, ad ipsos inferos peruast Chri 'sti palma,eorumque potestates inuis hactenus victoria genere debellauit. uamus illud ex antiquis AEgypti monu mentis. Caussinus vir imprimis disertus,&de antiquitate posterisque saeculis optime meritus, ut qui mesta symbola, arcana priscae sapientiae, senio quodammodo confecta, fracta is annis obruta, magnasolertia eruerit, luci reddiderit, de palmae crucis victoria sic habet Augustus Caesar AEgypto paca

ta,crocodilum animal horribile, ad palmam arborem eatena religatum, in nummiscudi voluit,& hodie hic nummus cum hac inseriptione videtur Nemo antea religauit.

Christus Dominus AEgyptum, hoc est mundum vicit, exitialem generis nostri hostem depressit,sicruci velut illustri,victricique palmae religauit. Vt enim Augustinus, Serm.177 Dominus noster Iesus Christus illum tenebrarum mortis principem colligauit, legi

nes illius perturbauit, portarum inserni ferreos vectes confregit, omnes iustos , qui originali peccato adstricti tenebantur, ab l- uiti in libertatem pristinam euocauit,& peccat0rum tenebris obcaecatos, splendida luce perfudit.

c robora hae victoriti,hitriuphi nostrae palm id est,aucis, quibus abeo,ut te ipsa

235쪽

ao Iacobi Iobbetii compellem, Christiane,& palmae, crucisqravi vinculis implicem, iis implicari te iam anxevoluit Ambrosius manus dabis pedes quo, imo, animum melleae illius eloquentiis. - .l. . quae tibi haec in aurem paucis: Non corpuali-3 ψη vi.ν Vlisses ad arborem inculis alligandus es ani- mus sed ad crucis lignums, ritualibus nexibus νinciendinesne lasciuiarum moueatur illecebris,cursumo natura detorqueat in periculum voluptatis. Sed ne longius,a vinculis ad palmam redeo. Est palma arbor regia regni lueombinium, christo crux fuit arbor regia, nobialeque diuinioris egit signum ac vexillum, Regnavit enim a ligno Deus In quod ligni genus cadere potest ille apologus Ioathan ad Si- audis s. chemitas; Ierunt ligna ν ungerent sive se Regem dixerunt, Oliva:Impera nobis,qua restanditiaNumquid usum deserere pinguedinem meam , qua dii Huntur,ctismines,o penire uear Dixerunt1 ligna ad arborem scum Ue noe super nos Regnum accipe qua rel=ondit: Numquid possum deserere tali edinem eam, stuctus, si ut, μοι o ire, inter cetera ligna promoueari Locu- uisunt ligna adpitem Veni, ct impera nobis qua, rebondit: Numquid possem deserere Detum meum, quod istiscat Deum o homines,ut inter

promouearpDixeruntλ omnia ligna ad Rhamnum:

236쪽

Viapita ac mortis. Os

Veniam dabis, amice Lector, si a littera paululum aberrem , Melabar ad arcana crucis mysteria .Fuerat olim Rhamnus spinosus, M abiectus frutex,arbuscula sentibus spinosis horrida Sic abiecta, irimis saeculis initis a crux fuit, eo quidem, ut vel ipsum crucis nomen fugerent Iudaei, apud quos numquam crux exprimi solita,propria Voce,

sed communi quadam appellatione seph, id

est lignum hinc illus Maledictus omnis qui I'

pendet in ligno at ubi Rhamnus, ubi spina in Christi caput euasit, ubi in crucem ascendit, crucem attigit Christus .ab ea nescio quam gratiam hausit, & dignitatem, qua omnia ligna illi cedere,illi primas, sceptrumque ultro deferre. Dixerunt enim omnia ligna ad Rhamnum,ad crucem: Vm ctimpera super os, qua rel=ondit eis : Si perὸ me Regem constituistis,ν nite, sesubimbra mea requiqcite. Venit, sedit, quieuit sponsus, in eaque nidum posuit Vc-nit sponsa sub umbra crucis sedit, con '

mus,4 dum licet in ea nidum extruamus,ut in nos cadat illud Propheta : In nidulo meo Isi. 29.I3. moriar,osicut Phaeriix, sicut palma, multiplieabo dies utique regios, beatos, seu iternos,quos ii cruce Christus aperiet haec enim tibi in aurem, animum dicit sanctus,, verus, qui Apρς , habet clauem David, qui aperit, is nemo claudit, suadit, Onemo aperit.

o Est

237쪽

. Est clauis regni, regiaeque potestatis θmbolum hanc ei praeter omnium saeculorum morem , experientiam aeternus pater non manu gestanda praebuit,sed ipsis humeris, ace.αα.v.1x lacertis efferenda ait enim per Isaiam: Dabo clauem domus Dauid sive humerum eius. Erat ea nimirum clauis maioris omnino molis ac ponderis, quam ut manu teneri gestarique posset necessum fuit ei humeros Iupponere, validosque lacertos submittere, succol-

lare.

Eo labore,onere,sudore emi debuit ea clauis,ea regni, caesique potentia; cui iam inde praeluserat diuinus amor, ex ipso AEgypti solo,arente,& exule terra,in qua,Vt Iosepho qui Christi typus,& umbra fuit regios animos,manusque faceret a Pharaone annulum iniecit, qui regius erat,4 signatorius,u que is esset,non tam aulae fuco, quam ex v

kr ritate ei crucem imprimi voluit, tamquam. - regis dignitatis notam, arrham fidei tesseram potestatis .Hanc ego non annulo tantum inscribi velim sed, brachio cordi. Et Cana. 8.ς certe idipsum iam ante voluit sponsus: Pone meonquiebat, ut Inaculumsuper cor tuum; ut Φgnaculum sive brachium tuum utin in corde, in opere Crux ipsa scribatur, imo ut tenacius haereat, etiam imprimatur. Plinais udio primis saeculis, cum necdum usus esset membranae aut chartae, quae colorem imbi-

238쪽

t marita ac mortis riimbiberet typosque admitteret, in palmarum foliis primo scribi selitum, iis committebantur animi sensa. Ex caelis in terris venit aeterna Dei sapientia, ut prima salutis principia scriberet; nec

membrana, nec charta , nec cortex arboris

fuit, qui illa exciperet excepit palmam,in purpureo colore, id est sanguine, notauit; indidit nouos omnino typos ac charecteres. Ii nimirum esse debuerunt, qui in palma, id est cruce,scriberentur. Sunt in acie milites,quii vinci possint, ne ferro sint pervij, nescio quos ex inferni typographia typos .characteres mutuantur nae illi multum errant ac delirant: apage procul, anseris redde infames illas notas alias a palma cruceque accipe vitae,& salutis aeternae notas ut enim rami illius limgaeui, ita de longaevi characteres, qui iis inscribentur; Ii porro tibi erunt, Iesius Na renus. in Iesu salutem agnosces, in Nazareno floridum amabis.

. . . . . .

. Vmbra Crucis, umbra Cupressi.

DS Cupressis ita Arias Montanus: Cupresi

as pulcherrima arboris species, Modo-xisera in altum assurgens, ac semper virens, a non

239쪽

non vetustatem,aut cariem sentit, nec temerire rimam aperit,illave parte fatiscir,qua m- obrem , anateriae perpetuitate, luaue- olentia fabricandis olim Deorum simula chris adhibita,arcis costituendis, ad efferenda,vel asseruanda ossa heroum,qui pro salute patriae mortem appetiissent. Deinde Cupressus olim piis manibus sacra, morti S,sun

risque symbolum fuit, unde Mill id Lucanir Et non plebeios lactus sata Cupressus. Origine, ut fabulatur, sumptari Cyparissa

Boreae Celtarum Regis filia, ad cuius tumulum pater eam arborem seuerit,di Cyparissus siue Cupressus nomen indiderit. Plin. is. Denique Eupressus adeo fertilis ac fose M unda, ut apud antiquos abierit in paraemiam: nam Cupressum filiabus in dotem

venire,& sufficere.

Si vel E fabulis,vel potius e natura aliquid ad institutum nostrum traduci potest procera Cupressus inuictissimi herois , Dei hominis lugubre, ac nobile funus designat;

cuius bonus odor, Maeuiternus gloriae decor semper virens nullam omnino cariem sen- Eccl-c so tiet, nulla vetustate consenescet,sed erit quasi

Curessus in altitudinem se extollem, in accipiendo solam gloria.Quaesit illa Cypressus si quaeris, audies ex D. Bernardo Crucem esse. Fabricari debuit arca quae Deum caperet in altum efferret: ecce Cypressus arbor

alta,

240쪽

marita ac mortu. 213 alta ecce procera crucis arbor, quae Deum hominem capiat, ostentet orbi, diuini in illum heroem,qui pro uniuerso, pro mortalibus omnibus vitam animamque fundat. Exhiberi debuit simulachrum aliquod acerbae illius lucis quae contra naturae leges, Deum hominem vidit , hominem veris, quidem mortalem Ecce tibi Cypressus arbor funerea, ecce moesta crux , quae nouos in dies luctus ciet gemitu ite posteris aeui

Offerri debuit in seliciri pauperculae animulae dos ampla diuesque,qu acqlesti sponso auito more emeretur: ecce Cypressus,ecce, na crux, quae veniet in partem dotis timo& ipsa dos erit, eaque amplissima. Ab illa nobis Deus audiit Sponsius sanguinum, eo pi-ἶnore, eo pretio sponsa comparari debuit. Ab hoc sponsae pignore, ab illo diuini amoris steto,pietatis prodigio quid aliud supe esse, quid a nobis exigi potuit, nisi unum illud, ut memores funestae Cupressi secratae, inquam crucis Medeamus sub illiu umbra,tacitaque mente ac cogitatione percurramus, quid actum in illa arbore, quae nobis immi- nec sub illa quondam sedit Sponsa stetit Maria mater nostra; in illam aloendit Spo sus si nec ascendere cum sponso, nec stare cum Maria sit animus, saltem cum Sponsa

SEARCH

MENU NAVIGATION