장음표시 사용
301쪽
26 lacobi LObbeth lapsibus satigata, nullo seniivitio consecta nulla tristitiae nebula obscuriot, ea quipperis fuisset illius arboris , ut morbos ominnes,& senium pelleret,&vitam redderet beatiorem An autem ea vis arboris naturae, an miraculo tribuenda pl1c non disputo sunt qui primum velint, sunt qui nolint, Uecundum ament vivi sit, parum interest,ab illa certe manasset beatioris vitae, annorumque longaeua series. Verum illa vitae arbor ille paradisus aquis cessit, iusa quaquauersum eluvie obrutus periit; sed enata melior est arbor vitae, quam in ipso nastentis Ecclesiae paradiso plantauit, erexit, extulit secundus Adam. Neque tantum in hac abiem, mortalique terra enasci,& surgere voluit verum etiam quod mireris in caelos ipso euevit Ioannem audievidit ille in alto mentis excessu aperiri caelos, explicari, effundi immensa Diuorum atria, felicibus oculis obiici speciem alia quam caelestis illius, ac beatae Hierusalem, re ostendit mihi uium aqua pila,stlendidum tamquam V lassum procedentem de sede Dei,ct agni in medio late eius, ex traque partesumin lignupita,asserens' uuin duodecim per mens singulos. Ecce ut non terris tantum,sed, ipsis caelis, beatisque sedibus inseritur lignum vitae. Quod illud,nosse si voles est amabilis, o cunda,diuina Crux;enascitur illa, surgitque
302쪽
Via νita ac mortis. 63 e territ, elaretur illa, floretque caelisci ut Vtramque orbis,Solisque domum fructu suo
Ab illa fluit in terris fructus vitae, id est, gratiae,qlla Deo Superisque vivimus ab illa manat in caelis vix gloriae, qua beatae mentes seu fruuntur beatiores, ut sit utroque id orbe notum illud : Erit ira tua quasi pendem mu/.18. ante re siue mortalis pugnes in terris, siue immortalis triumphos in caelis, semper,berrabit oculis tuis, oberrabit animo vita tua, eaque omnis a cruce pendebit, fit et Ab ipsemudi exordio ortuq; Ecclesiae re deo ad peccatu Adae,&Noemi diluuiu: viru-quea cruce praesiditim sensit , vita amauit. Si Rabbinis habenda fides, ubi infelix Adam a suo scelere audiit vi extorsit illud D Dama- Dei sulmen,morte morieris quae Dei fuit mile, ratio, una etiam hiellexit, siue a bono ge- nio, custode Angelo, siue occulto diuinoque sensu, incertum Accepit amen,& audiit uti sibi ab una arbore mortem pararat, ita ab alia arbore vitam olim esse reparandam
hinc,inquiune, cum paradiso pelleretur, Maban o Deoque vindice fugeret, de vii prensabat imminentes arborum ramos, iis 'que sibi moram tu paradiso faciebat, unde sibi vitam aliquado fore piaesagiebat. pec cxto Adami ab infelici pomo,a funesta arbore elabor ad Noenu diluuiu,ri illi in mediis aquis,
303쪽
aquis ipsaque mortis imagin enatare,eminere potuit arbor vitae, a qua spes omnisi parandi generis nostri affulgeret. Eo loci ac temporis nihil erat nisi pontus aether, fluitabant in aquis urbes Morbes, totoque mors victrix eminebat elemento; octo dumtaxat animas, reliquias humanae stirpis portabat arca, eaque cedrus erat, Vt a cedro, a cruce viram crederes esse repetendam De illo seu diuinae iustitiae, seu misera-Sap.ro. tionis prodigio sepiente audiamus:Cuvia , inquit, deleret terram inauit iterum sapientia,percontemptibile lignum iustum gubernans in quae M v I verba S.Isidorus ita habet: Noe per arcam
' signum liberatur lignum quippe, aqua crucem designat, ct baptisma scut enim ille cum suis per lignum o aquam saluatur ic familia Christi per baptismum , ct c u pationem saluatur hacte
A Noemi diluuio transeo ad posteras aetates, inae senserunt vim ligni, a Cruce vitam adamarunt.Cum aridus esset aether,stet ile Meflaetum solum , coque ingens annonae caritas, fames, qua prope totus orbis tabescebat emisit Deus Eliam in Sarepta, 3 --I7. Surge, inquis, evade ἱ Sareptia Sidoniorum, manebis ibi, praecepi enim lini Abiit Propheta,cumque iam immineret portae ciuitatis,occurrit ei mulier colliges ligna ab ea petiit aquam leuandae siti: cumq; euolaret
304쪽
Iaret illa,aquamque hauriret addidit Eliastrifer mihi, Obsecro, buccellam panurin manu tua. cui vidua: Vivit Dominus Deus,quia ηon habeo panem,
nisi quantum pugillus capere potest farina in 'dria,
o paululum olei in lecytha: en colligo duo signa, ptingrediar, faciam illud mibi, ostio,it comedain
D. Augustinus in ea vidua Ecclesiae typum hom.18 agnoscit,4 amat,ait enim mulier illa Vpum gerebat Ecclesia, O quia duo ligna crucem faciunt, quarebat moritura,νndesiemper esset victara. Et vero a ligno vixit: abiit enim, paruit, aliaecoxit subcinericium pane : deinde sibi,ac filiolo suo edi non defecit hydriasurina, nec Iecythus olei, que in diem qua Damimu datum est pluuium super faciem terra. Noque tautum a ligno , a
cruce sibi panem , anxionam fecit, vitamque protraxit in meliores annos verum etiam filiolum quem immatura mors eripuerat, vitae reddidit. Dum haeret Elias,in viduae domo , seseque sustentat succrescente diuinitiis annona ecce aliud ingens malum, hospitem inuasit filiolum in tenella aetate mors occupauit,vi matri vitaeque subduxit: hinc uberes lachrymae, alti gemitus , crebra amenta,miseri ac muliebres eiulatus, quibus etiam in querelas itum,& contra hospitem male ominatum; non semel est clami. tatum dixit enim seu ab amoris, seu a doloris aestu impatiens vidua uuid mihi ct tibi Que pir
305쪽
166 , Iacobi Iobbet kir Dei, ingres es ad me, trememorarentur quitates mea,ct intersceres Ilium meum Durae voces , importuni iniusti gemitus. quibus venia danda fuit mater est nimium quam afflicta mater.Non audit habenas amor,dolorque ubi a morte vitae segnum excusserit. Et certe Elias ipse veniam dedit, affictae matri, im, filiolo vitam reddidit. at quo, inquies modos qua vi quo impetu Non alio quam sancti Crucis: tulit puerum de Hu matris, Osuit sive lectum buum,expanditst, ct mens est sive puerum tribruit ibin, o clamauit ad Dominum o ait Domine Dein meus reuertatur, obsecro anima pueri huivi in scera eivi. o exaud 'uit Dominus,acem Elia, reuersa est anima pueri
Sunt qui velint Eliam ideo se expandisse super puerum, ut eo attactu recalesceret caro pueri. Ad ego malim, ut apprimeret algido corpori, emortuis artubus figuram Crucis, a qua calor in artus, anima in corpus reuocari posset.. Ab hoc Eliae facto,hausit EligeusMillud: . Incubuit & ipse super puerum, in ruauit βμ- pereum,ct calefacta est caro pueri dum puero incumbit,dum ei sese incuruat, sese in Crucem aptat, iungit; Crucem apprimit &vitae meliori redonat. Ea simirum vis esse solet quomodocumque ea imprimatura in qu id usu venit,quod in regio sigillo, seu auro, seu
306쪽
sere,seu ferro exprimatur, parum interest, fidem facit, pondus addit, auctoritatem conciliat,vel ex eo tantum,quod nota sit,& tessera regiae maiestatis. Ita a quocumque Crux infigatur,est vitae nota,tesseraque salutis. Ex his aliisque rerum euentis forte ad IE-gyptios Romanos emanare potuit,eadem salutis vitaeque nota.
Habuit AEgyptus,ceteras inter orbis partes, probe docta, litteris exculta; habuit, inqua,& exhibuit symbola sua, & characteres hierogly phicos,quos inter is emicuit,que
ἰευ κω siue sacerdotalem dixerunt Cru Gret ticis ille speciem prae se tulit, & vitae venturae e Cruce*mbolum fuit. c. I. Et merito Crux fuit littera character sacerdotalis, quem uniuerso primus inscribere debuit Dei filius, sacerdos in aeternum secundum ordinem Melchisedech. At quo inquies,penicillo scripsit quo imbuit colore ne atrum crede,ne virides effunde, iuuentes aquas. Quisquis in Crucem influxit color,purpureus fuit ab atro colore luctusis moeror. A viridi breuioris aeui, vitaeque fluxus. At a purpura , colore regio, a sanguine vitae fomite, I voles etiam, iam te manare debuit, prima vitae littera, quae
non tempori, non terram; sed caelo scrib ret, & beatae aeternitati ea porro Crucis fuit. Hanc
307쪽
GI Iacobi labbetii Hanc etiam ut vitae symbolum adamarunt Romani, apud quos littera T sosphatis, ' incolumitatis insigne fuit;ex quo in morem abiit illa scribendi ratio: similitis nominia penderetur ipsum in bello superstitem iactabat, sin autem robiisse legentibus innuebat.
Imo Mapud iudices is quoque mos inualuit,vi damnati morte litteras,liberandi vero littera rnotarentur quem ego morem ab Hebraeis primum ad Graecos; dein ad Romanos crediderim defluxisse. Factum illud amabili Dei prouidentia, quae etiam in liti ris ludere amat, &futuris bonis praeludere, ut iam inde noueris a Cruce vitam meliorem,vitaeque fructus emanare;haec nimirum Cul 1 3 est vita, de qua vas electionis Paulus, mortui
estis,o,ita, ra absiondita est cum Christo in Deo
Quintus fructus Crucis. Hidmia.
IActauit olim antiquitas heroas magnos, qui sibi ab armis nomen ,suis autem ab ho-stium caede Minsigni victoria salutem secere. Ne a sacris litteris&historiis distedam, Iudices inter illustris fuit Samiir, id est,ad ena,vel ut alij,bellator.Fuit ille filius arat hoc
308쪽
Via ita ac mortis. 269 hoe est miseriae, calamitatis, erure lagro ad imperium euectus, in eo ita se gessit, ut hostibus terrori patriae saluti fuerit. Argumento sit illud unum Scripturae et quium: SamgassiusAnath percussi de Philisthim, si sosexcentos viros vomere, ipse quoque defendit Ista LIn obuios agros, innoxia sata ruebant Philisthiim: cum forte operi rusticori agricultur vacaret Samgar;non tulit eam agris, M satis stragem inferri, eam Israelis nomini
infamiae notam inuri amor dolorque arma subministrauit. Eo ipso vomere, quo terram versabat ,hostes versare,tundere,mactare coepit, ex iis sexcentos solo strauit, lethoque dedit hunc ego vomerem,ut olim suum Plinius, laureatum Maratorem triumphalem appellare possim. Sed quorsum,inquies, iactantur istaὸ quid nobis cum prisco illo heroes ad nostra tem .pora, institutum quid faciet faciet enimuero plurimum. Quodcumque ei seu corporis, seu animi robur, quaecumque pugnae,Victoriae,triumphi, in iis velut umbratili scena lusit diuinus amor, &Christo patienti praelusit.Fuit ille velut alter Samgar,aduena fuit.&peregrinam , humanam dico speciem as.
sumpsit, ut nos in terris errantes, ac peregrinos patriae meliori redderet. Fuit deinde
Samgarflius Anath, hoc est calamitatis & miseriae, vir dolorum, sciens inormitatenti Fuit
309쪽
2 o Iacobi Lobbeth Fuit denique Samgar bellator fortis,qui tarta ireas legiones inuasit,fudit,dissipauit,& uno
vomere, una Cruce profligauit. Ne mirere
uod vomerem Crucem appellem , vomererangi,sulcarique solet terra, illa virginis terra, intemerata Christi caro, Cruce seu vomere frangi, cin quosdam veluti sulcos avomere duci potuit. At ubi ipse vomer illa ipsa Crux in Christi manus euasit,tum in serrum abiit,& hosti plagam inflixit,ab aratro, a diuino vomere prostrauit. Ita modo laureata Crux est,ri palmas & victrices lauros
Sed abeamus a rure, letitis armis ab aratro.Nobiliora portedit illa Dauidis glo-a .Reg.23. ia,decus illud aeuiternumci Sedens in cathedram 3 Princeps sapientissimu inter tres, ipse est quas tenerrimae ligni vermicul-qm octingentos intepetu uno,
Quod in Davide olim hoc modo in Christum cadit. Sedit hic in cathedra, in pulpito
Crucis, equo docuit,quam graue,quam ina- mensum peccati pondus, quam immane debitum, cui conuiuere, succumbere, immori ipse debuit: Princeps omnino sapientissimus, imo&ipsa aeterni Patris sapiemia,quem noster amor, tu ipsius demissio, omnibus honorum, & gloriae titulis ita exuit, ita abiecit,ac fere prostituit, ut non homo,sed quasi tenerrimus ligni vermiculus,dici,haberique posset,
310쪽
Via vivae mortis. II posset, vi de seipso dixerit Rosium vermis, opsa M. non homo.Qui ligno inhaeret,insidet, innasci..tur vermiculus,est ille quidem molliculus,&tamen ipsum lignum terebrando perforat. Erat Christus in sua illa abiectiones erat in Cruce,quasi tenerrimus ligni vermiculus,&tamen in ea ipsa lignum terebrabarri quantumuis dura, lignea, arida hominum corda penetrabat. Erat in pace tener & mollis, ut vermiculus: erat in bello durus, fortis, ut
lignum, quo ligno octingentos, id est, longὸ
plurimos interfecit impetu uno;regnauit enim, vicit, triumphauit aligno Deus hoc ligni robur, hae Crucis victoriae, ad quas iam inde a primis saeculis aspirabat ille ipse sapientissimus David.Cum premeretur ingentibus hostium copiis, aduersa vi an lenti armorumistiae terra pestate tantum non obruere tur: ut ei modum finemque poneret, altum suspirans gemens exclamare solitus: MUM,1 Pinecumsignum in bonum virideant qui oderunt me, ct confundantur, quonia tuDomine adlausi me,ct consitatus es me.quod,inquies,est illud signum
in bonum p quod ostentum adeo singulare diuinae bonitatis Si Dydimo credimus signuillud est Virgo Deipara,hoc olim ab Isaiadatum Achab: Pae tibi,inquiebat, signil a Domino. Aliis signum illud est Christi natiuitas, de