장음표시 사용
351쪽
3 in Iacobi Lobb iii Alia iaculandi peritia, ars alia in Christo fuit, de quo verius illud: Arserat esse patrem.
Pater erat, nimium quam bonus pater,nos
fili, quos a patre profugos raptabat infernus draco arcum tetendit, Crucem extulit, neruosdi brachia diduxit,certoque ictu draconem transfixit Aristites patrem.
Nos infelices anim eo quadoque surgimus audaciae eo temeritatis,atque amentiet,ut diuinae Iustitiae pro scopo simus, palmam,ri corpus, cor,& mentem ipsam potissimam nostri parte obiicimus cruentis sagittis irati Numinis, a quibus illico conficeremur, nisi noster ille sagittarius, ita dirigeret,&fect ret sagittas, ut quasi per intςrualla digitorum elaberentur Labuntur autem per inte ualla digitorum ,cum ea,quae nos ambiunt,ac circumstant, feriunt ut doceant imminentis periculi, ut moneant maturesfugere a facie,
conspectuque offensi Iudicis. Dedisti, canebat olim David,metuentibus resigniscationem, is giant afacie arcusHieronymus vertiit, gnum ac vexillum, utique Crucis,quae pro signo fuit &vexillo amoris ac commiserationis; ad quod confugerent timidi mortales a facie arcus,a sagittis concitatae caelestis iram. Et haec omnia mirum quantum commendant aeterni Patris, ac Filij in omne genus nostrum charitatem, quaeriuo iure a nobis strum,
352쪽
ria ita ac mortis. 313strum, & sua quasi de sede cor euocat,ut iumgatur cordi suauissimi Iesu,vinculo, nexuq; indiuiduae charitatis. Quis enim eum intimo animi sense, affectuque non amet, a quo se senserit ita amari Ipse, inquit D. Bernardus, Traa defecit pelpotius factu est ν amaretur,se dedit in me diis. Deo. ritum se seruat in prantium, si apponit in resectionem animarum sanctarum e in redemptione distrahit captiuarum. Ecce praecipua amoris capita primit metam se dedit in merituro, atque ut ille ipse
melleus Doctor: Meam ad hoc induit formam,rt Serm. 18.μμψia causam. Non in sua stetit forma,quod in Gant. potuit, don sua largitus est, quod erat munificentiae; sed seipse dedit, culod videri potuit prodigalitatis: eo maxime,quod se distrax
xit in redemptionem animarum captiuarum.
Ab illo paterni amoris exemplo Paulinus Episcopus bene doctus,seipse pro redimendo viduae parentis filio, captiuum fecit, hoc amauit, suspexitque tota posteritas is in aeuum omne commendabit. At quid amabo istud homo hominis pretium est,at hominis Deus ipse, quod ingens amoris incitamen
tum.Si enim etiam inter mortales amor amo
ris est causa adeo ut libere pronuntiarit Ber- nardus: Ego amans amari me dubitare non sim, non plus quam amare quid erit Deum inter hominem,ubi hic ab illo amari se senserit,&ita quidem amar, Erit certe ea Seruatoris
353쪽
est Iacobi Iobbeti optimi in abiectos mortales indulgentialeste quoddam amatorium, quo ita inardescent illi, ut nihil aliud expirent, nisi aestus atque incendia amoris. Ea quondam accenso pectore emisit Ber- nardus, cuius hae ad sororem voces plenae D. mia pietatis Charissima βroraua ancillas Christi.quamluendi tecum sunt, o dic eis: Fulcite me floribu , stipaten raro me maluis3uia amore Iesu Christi βου mei langueo.s m, Haec ubi orans, atque multlim obsecrans edixit, ut aperiret ignes flammas amoris; tum huius fructus long suauissimos , facilinirim. calamo piaque mente fundit Hic amor, inquit, dulcis, hic languor siuauis, hac infirmitaιμn- cta, hac dilicti casta, hac coniuncti intemerata, hac complexi illibata a qua ne abiret quisquis in eam venisset aliquando; exponit ille ipse melleus Doctor, qui ab illo amore proue M .s intus eXpectari debeant: Mihi, inquit, in haceaen. Dam vitastu suscit amor Christi, amor Christ dulcis
,delectabilis, iucundae Sanitatem agris,lumen cacis, maestis latitiam, peccatoribu veniam, mortuis vitam, terrigenis calum , Onβrtibus iumentorum consertia angelarum largitur, o tribuit hos fructus praesensit, atque amauit Bernardus: sentient Malii, si tamen his, ut illi, Christus sit
fasciculus myrrhae, qui inter ubera common miab etur. Acin cordis est inter bera. ergo dilectus iis ac mus interibera mea commorabitur, des memo-
354쪽
Viapite ac mortis. 3 serit in corde meo. Haec fuit in Bernardi Logica concluso, hanc omnibus ubique temporum ac locorum esse velim.
Patientia ct robur in aduersis. DS primitiua Ecclesia cecinit olim Deus
per Isaiam : Ecce ego creo crios nouos, ct e terram nouam non erit ibi amplius infans dierum. Infans, inquam , a tenellula aetate abiectus, timidus, fugax, sed a virtutes, a robore ab inuicta animi constantia adultus, quisque .senex erit , totque in virtute recens bi annos , quo in Christianismo exegerit, imo vero, quot dies, hora ann
Hanc animi aetatem,uirtutisque indomitum robur' testatur illud 'quod in aureo illo nascentis Ecclesiae saeculo, Christiani statim a Baptismo ad martyrium , ab innoxiis, limpidis undis . ad purpureos
Cruentosque torrentes, a primo melioris vitae limine , ab ipsis fidei cunis, ad extremos breuioris ceu carceres , ad mortem intumulum , Christi causa prouolarent. Hoc nimirum fuit creasse caelos nouos, ter
355쪽
ramque humani cordis omnino nouam, quae quia etiam tum rubebat , imo calebat effuse Christi sanguine, ea dabat virtutum germina, ea fortitudinis exempla, quae sibi pro aeterna salute, pro religione, Pr Deo,cruces statim etfingerent. Quod si serte deerat tyrannus aliquis,qui graui Cr cis mole humeros oneraret eam ipsi Christiani in fronte, quae ingenuae mentis est iam1a,imprimere,& candenti ferro inurere soliti adeo Crux in oculis erat,in amoribus; adeo omnes inuaserat ingens aliquod patiendi desiderium, quod ut insinuaui accendebat,quae a Christi cruore adhuc tepebat,humus,4 terra nova;nec enim e vetere Adam, e terra, inquam, rufavi antiquo id expectari potuit.Noua omninis esse debuit: eam porro uitatem hausit a Christi passione . a qua omne robur,vis omnis ac fortitudo, ut enim
sismiis Bernardus Ubinam vera prudentia nise in Christi doctrina inde mera iustitia, istae Dei misericordia ibi νera temperantia nisi in Christipitap ubi eraseriitudo nist in Christi assisneis incalfium
proinde quu laborat in acquisitione virtutu, saliunde eas steranda putet, quam a Domino virtutum, ius doctrinas inarium prudentita, cuivi miseri ordia vin iustiti cui vivitas'eculum temperantia, cuius mors insigne est fortitudinis. Ab illa, terra mentis nostrae, quae Vetus prat,adeoque mollicula ut non ferro tantum,
356쪽
riapita ac mortis. 317 sed& digito cederet, ita in 'petrae modum obduruit, ut nec ferro, nec malleo concede
Agitari solet, a nonnullis interpretibus ea quaestio cur primae tabulae legis, quas emonte ferebat Moyses, primo impetu,nisuq;
confracta, cur non etiam secundae nam etiam ab his peccauit populus, tabularum stragi causam dedit. Huic quaestioni faciunt satis, dum aiunt,
secundas teruatas in arca,&a ligno arcae robur accepisse,quod nulli incursui,nulli ruinae pateret: haec mens fuit, haec interpretatio B. Petri Damiani Postea,inquit,tantur tabula,
sed onstanguntur,quia noui testamenti gratia,qua per Crucis est solidata m sterium, nullum nouit habere defectum.
Quod in tabulis, hoc in humanis me tibus, iis velut tabulae lapideae legem suam impressit, atque incidit Dei manus. Sed, o
malum irimae tabulae rimam patiuntur,&stragem, quia non sunt ab arca, ab arcae ligno,a Cruce tectae firmaeque: at secundisi bulis, animis dico:quibus suum a Cruce r bur accesserit, quos ceperit, imbis sepserit ea Christi patientis arca nulla imminet ruuna, casus omnino nullus, si fractus illabatur orbis,impavidos ferient ruinae: poterit equi dem, poterit haec mortalis corporis nostri compages tundi,contundi acerari,secari,in partes
357쪽
partes agitat animus eo superior in petra solidatus, in arca Crucis probe clausus tundi non poterit, nedum frangi; ideoque potiori iure iactabit illud Anaxarchi ad tyrannum:
Tunde, tunde Anaxarchi pasculum, at Anaxarchi constantiam non teres. Eam in rem rursum euoco in in scenam educo melleum oratorem Bernardum testem luculentum huiusce fortitudinis ita de a serm. 6 I. tyrum constantia elate eloquitur: Stat arur iras tripudians ac triumphans toto licet Iacero corpore,ctrimaηte viscera ferro,non modosortiter, sed is ala-σrire sacrum e carne sua circumsticit ebullire sanguinem ubi tunc anima martyris nempe in tuto, nempe inpetra, nempe inlisiceribus estu, vulneribus nimirum patentibus ad nutriendum si insui esset visiceribus, scrutans eaferrum profecto sentiret, nunc autem in petra habitans , quid mirums in modum petra obduruerit p neque mirumflexu e corpore dolores non sentia corporu neque hosfacitflvor,sed amor, ubmittitur enim sensus aon amittitur Submittitur, inquit ensius,utra quae alioquin dura, insipida,amara essent, mollia, sapidat dulcia reddantur.
. Hebraei quondam in sua illa peregrina-
Exod. II. tione, Venerunt in Mara,nec poterant bibere aquas
de Maia eo quod essent amara quid, amabo, remedii populus in querelas facilis, imo praeceps, murmuravit contra Monem icens: Quid bibemus p querulas illas voces excepit,in auxit ingenS
358쪽
Via rite ac mortis. 3 Isingens clamor, im comploratio, eiulatus, ab illis fortasse feroces minae tonantia verbi quae compressit, sedauitque Moysis clamor,& ad Dominum oratio Clamauit enim .as ad Dominum, non tam voce,quam animi contentione, ct ostendit ei lignum, quod cum mississet
in aquas an dulcedinem persesunt. De hoc ligno sua inter auctores lic& conistentio. An vis illa dulces aquas reddendi ,1 natura ei insita, an addita miraculo priunt qui primum velint sunt qui secundu ament; quos inter Rabbi Salomon, Abulensis, ex quorum sententia haec accipe. Lignum illud vulgo nominatum adelpha , planta insulsa, amara, o tifica, ab ea tamen dulces aquae euaSere, maiore caeli prodigio, quod adsegno quantumuis amaro, dulcedinem affundere potuit. Simili quondam miraculo Eligeus aquas steriles, ipso sale sanauit, foecundasque reddidit contra naturae pacta modumque; sale enim,&siccari, omnia solent Ierileseere. Fuit illud lignum typus,4 umbra Crucis nos abiectae in terras animae, a caelo Demue peregrinamur, venimusque in Mara, in eam mundi regionem , in qua non stat riunt aquae , nisi amarae quid bibemus Euocandus esset hic aliquis e deserto Moyses, euocandus e caelo Abbas Bessarion, qui littora maris obambulans oratione sua
359쪽
3a Iacobi rabbeth ab aquis salsedinem detersit, ut ex iis biberet Dulas, eius discipulus, siti prope defi
Quamquam,quid ego eos vel e solitudine, vel e beata caeli statione in mortales auras deuoco, est in oculis, est in manibus lignum Crucis,quod licet in seipso amarum sit,nouo
tamen, lactenus inaudito gratiae mirac lo,si mittatur in aquas,quantumuis eae amarae fuerint, amaritiem deponent nec verti
deponent,nisi ligno Crucis Auctorem habeo iterum Bernardum, qui Christum amores suos,ac delicias non inuenit nisi in cruce, nec persecutionum amaritiem nisi ab ea dialuit Circuire, inquit, possum calum, is terram, mare aridam, nusquam te inueniam, ut in Cruce,ibi dormis bi pascuabi cubas in meridie Cruxeriim tuasdes est, cuius latitudo charitas, longitudo is animitas altitudo oes profunditas timori in has Cruce te inuenit, quicumque inuenit; in hac Cruce
sustenditur anima, dulcia poma de ligna decerpit. Utique a ligno Crucis dulcia, a seipsis
acida, ut non tantii potus, sed, cibus ab eo dulcescat,fiatque cibus fortium,quod beneficium etiam portendit illa ipsa Israelis peregrinatio, quae a Mara venit in Elim, ubi reant duodecim fontes aquarum,oseptuaginta paum Pulcher est hic ordo irtutum, inquit D. Hieronymus, de Mara, id est amaritudine venimus in
Elim, id est ad arietes, Orobustos principes gregis
360쪽
christi/ni, Vbi duodecim fontes doctrina Apostolica, Os'tuaginta palma rictrices dei gloriosa, in-qRam, Martyrum agmina contra quos etsi tota tyrannorum vis, ac barbaries arietarit; eos tamen a sua fidei, constantiaeque statione dimouere non potuit , quia nouum ac diuinum a Cruce robur . accipere soliti. Et nos pusillae animulae exemplo magnarum mentium ad illam velut aram sortitudinis , velut sacram anchoriim confugiamus. Ad eam certe confugere nos voluit Gentium Apostolus, dum ita monuit Recogitate in Hii eum, qui talem ac tantam flustinuit a peccatorii contradictionem, pinefatigemini animis deficientes. qui enim ab incumbentium aduersitatum mole fatigetur is , cui recurret animo Iesus de via lassus in fatigatus sedens supra fontena cui amara erit tribulatio, qui memineo rit Dominum in ara Crucis, in ipsis prope mortis faucibus, extremaque lucta, sitique Deracuta aceto ac felle potatum p relit, nolit,1nquit Sidonius Apollinaris,quisquis contempti Ep. . ιν mediatoris consequitur regnum,siequatur exemplum. quantumlιbet enim anxieratum Pateris vitaprasentis propinet afflictio, pauca toleramus, si recordamur, quid biberit ad patibulumqui inuitat ad regnum. Hac una cogitationei omnes gulae ill cebras damnabat Pachomius, languidi stomachi ieiunia temperabat aiebat enim