장음표시 사용
81쪽
Deus ipse patientia exemplum,ν qui Orem Iucis, huius sive iustoa, iniustos 'qualiter stargit; qui temporum nicia elementorum struitia, totius geni tura tributa, dignis simul, is indignis patitur aloccurrere bustinem ingrar imis actiones, ludibria artium, opera manuumsuarum adorantes meneum familia Uus persequentes auxuriam, araria tiam utiquitatem, malignitatem,quotidiei tem;visiva sibi patientia detrahat: plures enim Do minum idcirco non credunt quia secula iratum tam- ῶu nesciunt. Quis non crederet uniuersi dominum, architectum omnia naturae ossicia negat rum,ubi sua, et neget abiectus homo, terrae filius, lutea progenies' quis non putaret ex aequitatis esse lege ut sol ille aspectabilis orbis oculus ei claudatur,4 occidat, qui Deo suo pectus infidum claudit, &occidito quis non diceret lunam in stellas amoenas illas, lucentesque noctis gemmas ei densa nube, vesteque tegi oportere, qui sua scelera in apertam inuitamque caeli lucem effert atque ostentat pinuis irata non expectaretis ria, inclementes Euros,sterile Meffoetum s
lum,uerbo uno naturam,non matrem,sed,
uercam ei esse debere;qui Deo auctorique suo mentem fidem perdidit: imo qui in insignem eius contumeliam eo seposito artis sua ludibria proiecta manuum suarum opera pro Numine habet,accolit
82쪽
ria ita ac mortis. 6scette si mortalium iniquitatem etiam hi mano pede, nostrique ingenio metiremur, profecto pronuntiaremus illud et omnia ab eo auesti oportere, qui se prius ab auctore, architectoque suo auertisset: nihil tamen hortim videmus,in hoc rerum mortalium cursu;
in hae orbis deconomia: ea enim peraequὸimpiis seruit, atque piis: causam si roges ea est Dei patientia: qua etiam eo labitur impudentiae homo,ut Dominum non credat,quia
saeculo iratum tam diu nescit. Alterum d eumentum caelestis illius ac diuinae patientiae petitura Christo Seruatore quam optimo. Eam ipse exhibuit tum in ortu cunis uertum etiam in omni vita, tum denique in ipsa morte ultimaque scena acerbissimae passi nis De prima lucis usura, modoque ita Te tullianus Nasicis Deus initero patitur matris, ct expectat natus adolescere sustinet, o adultus non
gestir agnosci; sed contumeliosus insuper bi est, cta
seruo suo tingitur. Primus Adam esterra rufa, suo ue luto, subito prodit integer aeui,perinfecti, quasi adulta iam aetate: nec puerum. vidit unquam;aut uteri materni angustias, bscurosque carceres sensit: at secundus non ic emorsit in auras latuit enim in virginis tuo maternaque custodia per mentes omni-lcinouem, incrementa passus est aetatis;visset illa patientiae ludus, insigne demis onis argumetum quod datum quam maxi
83쪽
me,ubi ad extrema vitae confinia ventum est. De his ita heroico calamo Tertullianus: Tradituris adducitur,vt pecus ad pictimam ille, cui legiones Angelarum maluisset, νηο dicto de calu uissent. ne unius quidem discentu gladium inittis-nem probauit; patientia Domini in Malchivulnerara est, irasogudij vera maledixit in postierum, O sanitati restitutione, ei quem non ipsi'exauerat,satisfecit,per patiuntiam misericordia matrem. In primo passionis Dominica gradu pedem fige mi lector, iterum,iterum qilege, atque apud te tacitis cogitationibus expede
pauculas illas voces,Patientia Domini in Mali havulnerata '.quis ille Malchus homuncio natus e puluere, vulgi sordibus, ex abiecto famulorum grege; circulis impiorum ganeonum euocatus, ut esset Iudae proditoris associa, actor in illa scena, quam terra stupet, exhorrent inseri, Superi damnant ac detestantur: tamen ut is esset, adhuc in eo patientia Domini vulnerata est. Quid hic sentiam, quid loquar; in horto Gethsemani ceu orationis sede, ceu patietiae theatro,in genua abiectus erat Seruator mitissimus sublatae erant in caelum manus Moculi;elata atque effervescens oratio: cum derepente qua data porta ruit infanda Iudae cohors; in qua longe ante alios seu audacia,seu ferocia ipse Malchus eminet, innocenti agnello vincula manicasque parat ac propius immi-
84쪽
imminens iamiam iniecturus videri poterat, clim illud aduertit ediscipulis unus, ceteris altior animo,& manu promptior,quid deinde ferrum vagina expedit ac nudat & in impudens scelestumque caput valido impetu nisuque intorquet: led fallente manu, ac forte obiecta galea elusus ensis caput medium non diffidit; sed auriculam dumtaxat eripuit, i ueque vulnus inflixit, ccce imo vulnere, Patientia Domihi vulnerata est. Et hic primus tragicae illius lucis est actus. alios attendamus Proditori Iudae,infamiq; satellitio cam manus dedisset Deus homo; etiam contumeliis locum dedit. Destuitur enim,rerberatur,deridetur, 'di vestitur 'dioribus
coronatur non tam adactus necessitate quam
sua inductus volutate.nimirum ut rursus, gnific Tertullianus Saginari voluptatestatιenim disicesurus νοlebatio qui in gura hominis proposuerat latere, mihi de impatientia hominis imitatis
s. imo Ἀο id liquido ostendit,docuitque.
Patientiam Dei esse naturam esectam, O prastantiam ingenita cuiusdam proprietatis. In quam vi& ipsi veniamus hinc monet,iubetqueMuod si musserui Dei tui, cuius iudicium in si s non incompede,aut pileo vertitur,sed in aternitate aut poena aut alutis. Et illae quidem nobis pro stimulo sunt ἱd patientiam, haec autem calcar addit,in suavi gloriae , ac beatitatis illccebra allicit. a Venio
85쪽
venio ad tertium de patientia argumet tum,quod etiam neruos ac eleganter tractat Tertullianus: exprimitur illud in lege noua, quam sic inscripsit Christus, ut verbo firmaret,quod docuerat exemplo Olim, inquit, eculum pro oculo,ct dentem pro dente repetebant Omalum malo fenerabant: nondum enim patientiam terris, quia nec fides: scilicet interim impatiuntia occasonibus es',stuebatur Factu erat absente patientita domino θ magistro, qui postquam siversenit, ct gratam dem patientia composivit iam nec verbo quidem lacessere,nu satae quidem dicere, fine iudicij periculo licen.prohibita ira e tricti ηimi;compressa petulantia manus, exemptum lingua venenum, plus lex, quam amisit, inuenit dicente Christo, Diligite inimicos vestroso maledicentibus benedicite,ctor lepro persiecutoribus vestiris, Ilijstis Patris, striealita. Haec ubi scripsit,in altiore stylo d duxit, tum admirabundus exclamat Vides, quem,abu Patrem patientia acquiratis Vide quae etiam in malis seu praesidia A. am solatia. Si detrimento rei familiaris animus co citatur huc illi suggerit in aurem Quod ipse Dominus in nullis diuitiis inuenitur. Quὲd stiritum, quem a Domino sumpsit,siacularu rei gratia non concitat. Quod libentes terrena amittamus, ut tueamuraterna. uu's totum licet faculum pereati illud p rum, mod patientiam lucrifacias. His monitis animum fluctuantem continet, firmatque in
rei domesticae angustiis, sibonorum ladiura. sin
86쪽
Via vita aι mortis. Sin autem grauius urget, pungitque amicorum nostrorum amissio, ut credimus mors importuna, in hac patrocinantur oportunae eiusdem patientia askitiones e quibus unae fide,ceu parente genita ob oculos illud ponit Cum constet de resiurrectione mortuorum, vacat dolor mortis,vacatis impatientia doloris carenim doleas, periisse non credis cur impatiente seras abductum interim,qκem credis reuersiarum ro' festi est, quam puta mortem. non es lugendus qui
antecedit sta plane demerandas id quoque dem
rium patientia temperandum. cur enim immoderate
'ra ,abiisse,quem mox subsequerisλSed, alius est impatientiae stimulus, libido quaedam iustae, ut videtur, ultionis, in eum, qui tibi bonum
nomen famamque facultatibus omnibus,&vita cariorem eripuit. Et hunc retundit,sta
gitque patientia quae haec velutia tripodς
Ultio penes errorem solatium videtur doloris p nes virtutem certam, redarguitur malignitatu .Quid emim refert inter prouocantem, o prouocatum, misi
quod illeprior in malefici deprehenditur,at ille post rior nulla autem in malefici ordinismi ess, nee locus secernit, quodsmilitudo coniungit. NE ea te in poenam aliquando iungat, audi quae tibi Dominus repromittat Pindictam mihi, Θ ονindicabo, id est spatiemiam mihi,= spatientiam remunerabo hanc caeli indulgentiam,& certor Pronusiam remunerationem spectarunt
87쪽
in terris altissimae illae mentes inter aduersa semper inconcussis, a quibus vltima disputationis suae tela educit Tertullianus, adducitque in medium hinc Isaiam inde Stephanum, Mistinc Iobum patientiae miracula potius quam exempla: de quibus gloriari,sibique plaudere videtur etiam ipsum numentvt enim auctoris illius calamo, voceque, scribam, loquar: Quale in illo viro Iobum intelligit stretrum Deus de diabolo exstruxitpquale vexillum de inimico gloriae sua extulit 3 cum ille
homo ad omnem acerbum nuntium, nihil ex Orepro-rneret, nisi Deo gratias; cum xorem iam malis dein lassatam se ad praua remedia fluadentem execrar tur quid idebit Dein quid dissecabitur malus cum Iob immundam viceris seu redundantiam magna aquanimitate distringeret, cum erumpentes bestiolu
Reuocabat autem exeso corpusculo vim ad lante,manumque porrigente spe recta remunerationis, qua carnis afflictiones,&bonorum omnium iacturam, o voluntariam
sustinuit orbi,tem, nem aliqua patientia tueret; qui iam inde probe norat, quam idonein patim ita sequester fit Deus, penes quem iniuriam deposeu ris,ultor est: si damnum, restitutor sidolorem, medi-τM:si mortem,resiuscitator nempe tanι- patientia licet,ut Deum habeat debitorem. GA-
88쪽
Rarsines huius stertionis ducuntur ab experientia rerum magistra.
ALiis interpretibus altitudo diei est dies
festus; a quo sibi male omin tur Propheta regius solet enim nescio quo hominum vitio fieri ut festi dies plura inuehant, importent mala quam profesti ita iam inde ab omni antiquitate,ab ipsis Ecclesiae cunis notare licuit,grauissima mala, foedas tempest tes,sanctorum caedes,ac strages in dies 'stiuos incurrisse. Ita quondam Machabaei,sortissima isto-ra,straudes animae, patrii legibus abire iussi ipse die festo. Ducebantur cum amara nessitate in dis natalis Regis ad sacrificiato cum Liberi sacra
celebrarentur,cogebantur hedera coroηatia ber,cim cuire Id ne facerent,corpus serro, nimum Sumperis tradidere.
Ita posteris deinde iaciuis vox clamantis in deserto, vox Incarnati Verbi obmutuit, Ioannes Baptista solem festoque die capite in
89쪽
ν Deobi Dbbeii minutus est. Premittebatur, iniuit Augustinus. erra ante selini, serum . . dominum, amicusantestonsium, praca ante Iudicem, vox ante verbum. Sed, o infelicem, o male ominatam diem l ouae impio Herodi festiua, natalisque fulti iuini verbi praeconi ultima, feralisque exti M. e. ι. ix mus enim ἐν utito nacepit afferri, caput mi indifica. Ita extincta est mundi tenebris obuoluti lueerna, oppressa siluit vox,primae aeternaeque veritatis.
Ita die Azymorum in vincula venit suus,& ab Herode ad supplicium producendus erat, nisi diuina prouidentia maluauer-- isset, ne primum enastens Ecclesia, suo capite, Christi grex tenellus, suo Pastore Orbais
Ita denique Christus ipse Seruator optimus sub Palatiae solemnia, cruci assixus redimendo generi nostro sanguinem ac vitam Deo Patri litauit eiusque famuli martyres inclyti, vel ipse natalis Domini die, vel Paschae,vel Pentecostes corpora tyrannis, mo lique obiecΦres, adeo omni prope saeculo se rates,in funesti fuere festiui dies, ut de iis praesago spiritu merito dixerit Propheta Labaltitudiηe diei timeto. HIc finire mihi fuit animus,calamumque a tam lugubri funestoque argumento subducere. Cum ecce recurrit animo innocentis
Iosephi memoria, stylumque ad prima saecu- la
90쪽
marita ac martis si reuocat. Petitus ille ad immane flagitium ipso die festo accidit inqui Scriptura quadam Gen 36. dier quae fuit illa dies quaedam ρ si infandae mulieris libidinem, si scelus attendas, dies
fuit quaedam,dies nonyma,dies abiecta,cui in toto solis aeuiterni cursu non erit nomeneat si fastus Egyptios legas, dies fuit sestiua,
malo daemoni mancipataci mulieris insidias D. Q adiuuans diabolussolitudιnem hominum perdamoni Mim festiuitatem inuexit ruta. Ad cam, ro confluebat Egyptus omnis: hinc in plateis minor frequentia in aedibus prope selitudo. Hanc insanae libidini seruire posse credidit impura mulier diem ab arbitris vacuam, diem impio ritu coli solitam: quae enim potius seeleri seruiato quae inice itere transeat. teratur oportunius DALimportunum illud quod nostra videt, nec luget aetas Dies nobis solemnes,Superis, Deoque sacros,qui toti diuinis in ossiciis,pioque cuia
tu fluere debuerant, peccato,daemonique se gere atque occidere.
Quod suo quoque saeculo factum deplorat Isaias Kalendas, inquit, vestras, Osolemnitates Cap. 1. vestras, odiuit anima mea facta sunt mihi molesta,
laborauisustinens. Bene, ait, MIendas vestras ut enim Tertullianus sint duoeda qua bacandum libidinemsuam, non secundum religionem Dei celebranda ,sua iam,non Dei fecerunt.