Scientia eclipsium ex imperio, et commercio Sinarum illustrata, complectens Integras constructiones astronomicas p. Jacobi Philippi Simonelli Soc. Jesu, Observationes Sinicas p. Ignatii Kegler Soc. Jesu, Investigationes ordinis eclipsium p. Melchiori

발행: 1747년

분량: 257페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

4 SCIENT. ECL. PARS uti

bus; nam ex umbra Saturni nihil evincitur, quia haee deficit antequam perveniat ad Fixas. Multue minus ex Eclipsi Solari, quia Luna e Fixis conspecta vix, ac ne vix quidem instar maculae appareret. Qubd caeteri planetae sint opaci, sicut Luna, & Tellus, manifestum est similiter partim ex phasibus, ut in Venere, & Mercu Tio, partim ex eo, qubd ambo in Solis disco visi sunt

instar maculae nigrae. Mars verti circa quadratos aspectus sit ἀ-ῖκυντοι sive utrinque Gibbosus. Iupiter demum , & Saturnus ex mutua propriorum satellitum obscuratione, qui adhuc extra corpus sui primarii constituti, hoc est antequam ingrediantur, sive postquam egressi sunt optich, nigram umbram in illius apparentem Discum projiciunt , semper tamen in partem Oppositam Soli . Diximus hujusmodi obscurationes ab exordio Mandi naturaliter evenire , ut constat ex Historia, etiam independenter a maculis Solaribus, & a Terrestribus halitibus, nubibus, Vesuvii, aliorumque

Ignivomorum montium cineribus, &c.: tum ad excludendas eclipses spurias, quae ab illis memoratis causis naturaliter procedunt: tum ut praescindamus ab Eclipsibus prodigiosis, quae etiam ab iisdem causis magna

quantitate supra naturae vires combinatis, possent comtingere praeter omnem humani ingenii conjecturam,

cui veluti fortuiti casus apparent. Proinde nihil turbat, qu bd prodigiosam Solis Eclipsim tempore mortis Christi Domini si ) tribuat Sebeineras magna ex parte ingenti macularum Solarium copiae Divino Consilio tunc e XCitatae , quamvis alii non minori probabilitate tribuant subtractioni Divini concursus, sine quo illuminatio non propagatur. Dicebam praetere1 veras Eclipses fieri non casu,& fortuitb, sed juxta constantes, & ratos Corporum νCoelestium motus a Prima Causa ordinatos ab initio

usque ad finem Saeulorum: cur enim isti potius diriguntur juxta seriem signorum, quam in aliam Mundi

32쪽

ORDO NATURAE. CAP. I. s

partem p Neque possent cerib in omnem aetatem edici

in suae obscurationis loco, quantitate, duratione: nam casus constantiam non servat, nec mediis utitur proportionatis , nec res ad perfectum exitum perducit. Quin ea ipsa, quae non sine congruis mediis ex foris tu ita causarum combinatione resultant, ut Halones , Parhelii, Paraselenae, nec habent determinatam periΟ-dum , nec fixam durationem, nec ceriti enunciari pO

sunt in omnem aetatem venturam , aut Praeteritam .

Quis ergo tam hebes, ut ex hac Umbrarum , & Lucis discordi concordia certa lege, constanti varietate, miro ordine, atque pulchritudine Summum Legislatorem , ex Lyra Lyricinem ex opere Supremum Opi Rcem, & Primam Causam non agnoscat p Ex illa a u. tem constanti lege Naturae tot saeculorum observatione confirmata deducitur Eclipses etiam ab initio Mundi extitisse, & alias usque ad Mem humanarum genera tionum necessario extituras, ut nulla sit vis naturalis, quae talem Legem valeat infringere, nisi Deus per miraculum annuat. f. II. Lunam propiorem Telluri, quam Solam: hune majorem utraque . Astronomorum diverse sententiae non turbant Ec sium calculationem.

II. PRIE coo Mi Tio . Sol remotius, ct Luna propiareirea Tellurem apparent eonsanti motu gyrare. Haec est una ex ratis legibus in ordine ad comstantiam , & calculi certitudinem; idem esset si quis

supponeret cum Opernies Tellurem revolvi circa Solem in eadem distantia, aut circa Lunam, ut ad hominem contra Copernicanos imaginabatur Baiianu . Neque obstat apparens motuum inaequalitas, ut vel . citas circa Perigeum, quia id ipsum non fit sine certa lege Astronomis cognita. Sicut etiam aliunde nota obliquitas Eclipticae , a qua Orbita Lunae declinat fere

Quod

33쪽

a SCIENT ECL. PARS m.

Qu5d ver5 Luna propior sit Tertis demonstrat

parallaxis longὸ major solari, ac caeterorum planetari rum trid. Fig. 4r . Proinde cum in omni hypothesi differentia loci veri V, in quo videretur Luna ex Cenistro Terrae Τ, & loci visi, sive apparentis A, in quo videtur ab oculo o, constituto in superficie Terrestri, sit longh major, quam Solis sequitur, ut Lunae dilianistia a Tellure sit supra omnem fidem minor solari. In nostra methodo idem evincitur ex Eclipsibus, stabilita

aliunde vera illarum causa, qudd sola Luna ex omnibus planetis incidat in umbram Terrae, quamvis non sola interponatur aliquando inter Solem, ac Terras . Solis distantia aegrὲ invenitur per paralla Xes, quae Pist. Iemao, aliisque Veterum putabantur χ' s r', aliquando ultra 3' c. Keplerus in Rudolphinis censuit variari inter 18', & cta ex quibus prodirent distantiae semidia. metrorum Terrae minima 3327, maxima 3438: sed diligentiores observationes, & aptiora organa ostenderunt esse paucorum secundorum, de quibus aegrε judicatur per initrumenta. Rieetoliast per Lunae dicho. tomias demonstravit Solis a Terra distantiam non esse minorem ooo Telluris semidiametris quantum superet nondum liquet etiam per Analogias. δει II Lect. XXII ex Marte Acronychio intulit Solis parallaximnon esse majorem secundis ra - , distantiam Solis a Terra et 2 oo semidiam. Terrestr.; sed fatetur incertam ,& expectandam Veneris transitum sub Sole an. x 5r , in media autem distantia semidiam. Ter. 73oo, juxta Ricciolium, debetur pro parallaxi hori Zontali sec. 28 ἰ.Wendelinas supposita Solis parallaxi 34' mediam ejus distantiam posuit sem. Ter. r 616. Si horigon talis Solis parallaxis esset Io', ut censuit Celeb. Ioau. Dom. Cassinus, distantia Solis a Terra foret circiter 22o O sem. Ter. si parallaxis esset Δ', ut putavit Cl. Pbilippus do la Hire, distantia Solis a Terra evaderet 3Αo oo sem.

34쪽

ORDO NATURAE . CAP. I. T

Ter. Tempus restringendi non ad parvas mensuras Pt lemaei, Copernici, Tychonis, qui vix raro Ter. semiis diametros in maxima Solis distantia numerabant; sed accedendo ad veterum Sapientiores, qui cum Possido-aeio tradidisse censentur sem. Ter. I 3 sa in horizontali Solis parallaxi non a ' ci' ut aliqui suspicati sunt. In distantiis, & parallaxibus Lunae horizontali.hus non multum inter se discrepant mensurae, sive Veterum, sive Recentiorum s vide Primam sequentem Tabeliam a

Ptolemaeo in Syzygiis Rieeiolo Almag. Lib. IV , cap. I in Syzygiis, & Τacquet

L. III, n.' Io

Iisdem in quadratis aspectibus Philino de Ia Hire Tab. XVIII Flamstedio in Tab. ab Hallejo correctis ad calcem praelect.wisthoni Iacobo C sino Tabul.

XXI in Syzygiis

Paratam et Horizont.

Distantia Lunae a

centro Terrae .

Cerib ergo certius est Lunam inter eorpora Coeis testia esse infimam Caelo , eitimam Terris. Cognit distantia Planetae, ejusque semidiametro apparente, jam habetur triangulum , in quo notus est angulus ad Oculum , sub quo videtur, notus alter angulus rectus ad centrum Disci corporis visi, datum unum latus, seu

35쪽

distantia, iam eruitur per Trigonometriam diameter vera. Hoc artificio deprehensa est

III. PRAECOGNITIO : Tellurem esse majorem Lunά'. Solem utrdque a

Neque hujus veritatis certitudinem tollunt mem ratae Astronomorum sententiae circa Solis distantiam admodum diversae ; nam si admittatur distantia Hireaisna , vera Solis diameter ad diametrum Terrae esset, utas 3 ad unum ; in hypothesi Cassiniana foret ut Ioci ad unum; in Wen delini sententia, ut 64 ad unum; in Ricciolii supputatione, ut 33 , vel 34 ad unum. EA distantia autem Ptolemaei, & Copernici eruitur diameister Solis ad diametrum Terrae, ut 1 ad x: Cum itaque Sphaerae, ut ex Archimede constat, sint in trjplicata ratione suarum diametrorum , in hypothesi Casas niana Solis globus esset decies centenis millibus major Telluris globo; in hupothesi Ptolemaica non minor Ias vicibus ἰ ergo hoc quoque certissim una , SO-lem et Ie majorem Tellure . Veram Telluris diametrum ad veram diametrum Lunae esset ferὰ ut ioci ad 28 , sive ut lo oo ad 2 s ostendunt parallax es. Iuxta n stram methodum Terram esse majorem Luna evincent Eclipses , ex quibus constabit umbram Lunae nunquam

tegere integrum Telluris hemisphaerium , im 5 ad illam

aliquando nec pervenire, eum ex aduerso umbra Te Tae tegat non rard totam Lunam cum mora non e Xigua , neque Luminarium diametri apparere potIent

sub angulo ad sensum aequali dimidii ferὸ gradus, nisi Sol in tan id majore distantia constitutus esset longὸ major quam Luna. g. III. Dis tiroo by Corale

36쪽

S. III. Solem, Tellurem, cr Lunam esse eo ora obaerica . Ouantitas semidiametri Terrefris in se, 6r ex Luna visae: Ωuomodo hae aequalis parallaxi Luna horιzontali. IV. PRAECOGMi Tro . MI, Tellas, ct L sua sunt eo

pora 9bariea saltem in sensu pbν 'o ; undique enim vi

sa terminant aspectum circulatim. Id ipsum in Lumiis naribus manifestat intenta inspectio per Telescopia; ad evidentiam enim se prodit globi convexitas. Sed cur nudo oculo apparent instar Disti, ut loqui solemus, sue plani circularis p An quia oculus judicare

nequit de minori distantia marginum respectu dilianistiae ex directo cenrri ρ At Solis convexitatem videmus etiam telescopio trium palmorum vitris coloratis a mato, quo parum augetur apparens diameter, sue parum imminuitur apparens distantia . Crediderim potius id oriri ex diversa radiorum energia. quo tun

differentia reddatur sensibilis, si per Telescopii vitra colis ligantur; tunc enim in Sole sensibiliter apparet vis illorum, qui magis accedunt ad axem Coni visionis, cujus basis est in Sole, verrex in nostro oculo: in Luna autem, praeter hasim visionis, notandus circulus illuminarionis , dividens segmentum illuminatum ab obscuro ; radii enim a suo axe remotiores sunt minus viviis di. orbem Terra resonant passim Sacrae Literae in hae globi significatione a tot saeculis intellectae r evincunt aquarum ,& Marium aequilibrium, circumnavigatio seis eundom longitudinem; variata Poli altitudo pro ratione variatae latitudinis, sue distantiae ab aequatore;& in Lunae deliquiis in quacumque Coeli parte contingant, observatur umbra Terrae in Discum Lunae projecta, semper reser re segmentum physich circulare. An autem id si verum in rigore Mathematico, adhuc sub iudice lis est propter varias sententias de ovi formi Telluris figura, sive ad polos depressa , ut vult mmmi nur ; sive ad polos elevata, ut vult Cassinus: qualis-B Cumin

37쪽

M, SCIENT. ECL. PARS III.

eumque soret ea differentia, esset admodum exigua, aepropterea a plerisque non curatur in Eclipsibus ta .

In hypothesi Telluris sphaericae, sicuti peripheria circuisti maximi continet 35o grad. , sive alo oo' minuta,

hoc est milliaria Geographica ; ita diameter Telluris continet ex iisdem Geographicis milliaribus 68 s I. In Telluris Eclipsi, sive in Astronomici Typi Construis

ctione semidiameter apparens Disci Terrestris, qualis uideretur ex Luna, ponitur aequalis fere parallaxi ho rietontali Lunae; nam in Fig. I. Si Luna sit in horizonte sensibili A P, ejus locus verus, qualis videretur ex centro Terrae , esset V, locus apparens spectatori ex o esset A: parallaxis, differentia angulorum Z, O, A, & Z T V; ergo cum primus angulus sit rectus , parallaxis horizontalis erit differentia a recto, id est in ca

su nostro angulus VT Η , sed angulo UT H aequalis

est angulus OLT, utpote alternus inter duas parallelas horizontis physici A P, & horizontis rationalis H R :atque sub hoc angulo spectaretur ex Luna semidiameter Terrae TO; ergo semidiameter Terrae Uisa ex Luna videretur sub angulo aequali parallaxi Lunae horizontali. Alia methodo idem demonstravit Taequet M.& ita loquuntur etiam docti Recentiores . Nihilominus dixi fere propter subtilitatem eorum , qui comsiderant radios ut perpendiculares Disco. At unicus radius Solis centralis vere est perpendicularis Disco rnec satis sbi constant, quia Repleras in Rudolphinis c. 3l, praecepto Igo, horizontali Lunae parallaxi detrahi jubet sesquiplum parallaxeos Solaris borizontalis I in sportula verb, nota r2.' aufert dimidium ; alii integram parallaxim, quaecum sit adeli exigua non unius minuti, sed paucor. secundor. γ in Tu pica Eclipsium Constructione nequit attendi, ut videbimus Investig.

III, S. III.

. IV.

38쪽

ORDO NATURAE. CAP. I.

g. Iv. Tellurem, Θ Lunam proiicere umbram Conoiden , quae es una eκ tribui umbrarum speciebus. V. Pa acos vir Io . Tam Tellus, quam Luna proisilaiunt timbram Conoiden. Ratio ex Opticis e 1t clara, quia si sphaera luminosa sphaerae opacae aequalis fuerit, illuminat ejus dimidium: minoris plus dimidio : majoris minus hemisphaerio. In primo ergo casu umbra opacae erat Θlindroides is, quia refert figuram cylindri sine termino; basis radiorum illuminationis est citaculus sphaerae opacae maximus: radii extremi, seu maris ginales , supponuntur paralleli, quia praescinditur ab inflexione radiorum, & refractione. Si sphaera irradians fuerit minor quam opaca , umbra illius erit Calaistboides. in formam Calathi augens latitudinem, & lonis gitudinem in infinitum; radii extremi divergentes, &basis illuminationis citra hemispli aerium. In syllemate

Planetario nullus Planeta emittit umbram cylindrotis den , aut Calathoiden , quia omnes sunt minores Soale. Si sphaera luminosa fuerit major quam Upa CR . sumbra istius erit Consides in formam coni, pro has habentis circulum finitorem Lucis, & Umbrae , sive sectionem, ut alii vilcant, descriptam a radiorum Converis gentium contactu paulli ultra hemisphaerium , vemiceri verti in eorum 1em radiorum concursu; atqui Sol, ex

dictis, est corpus sphaericum lucidum majus opacis gi bis Telluris, & I unae; ergo umbra, quae ab istis projicitur, est conoides. Umbram Lunae vide in Fιg. χη:Umbram Terrae in Fig. 4o. Idem eruetur ex Eclipsium observatione , in quibus diameter Solis aliquando major Lunari subjecta ; & Luna, ubi de Causis, ostendetur ingredi umbrosum Terrae conum. Alia, quae hic praemitti pollent opportunius tradentur suis locis, praesertim Cap. III, ubi de Umbra, & Atmosphaera Terrestri . . B 2 CA-

. Fig. 36 Fig. .

39쪽

CAPUT II.

Ordo Causarum Intrinse rum, unde sint Eclipses.

I. U. Fesipylam eauci Materialis, O Formalis: rutatas ἐμfectus in communi earum definitione.

na es circa apparentem eum ipso eonjunctionem. Quo die aliesbi totus Sol desciebat ut Gortem burgi in Smeeid a. x 33, r3 mii s a Iulian. I abi D. Birger vassenius Professor Regias in media totali Eis etiU eum mora vidit Lana sapposita maculas I aliis obscurari misas dodrante, aliis medietate , aliis nulla ex parte, sed immanis ab omni defecta. Lurea vicemersi deprebens es uos pati deliquium, nis eum orbe pleno Onouitur Solir eumdem defectum, fime ex toto sis, sive ex parte μὶ eodem modo, eodemque tempore absoluto apparere usiversis regionibus, Leet tumicem remotissimis, in quibuν idem Luminare eo pieitur. Caterum de pbasium diverstate , Ioes , ct tempora dicetur infra bie enim con eramus babitarinem Solis, Lana , ct Telluris in

In Solari defectu Sol ipse non privatur suo lumine , sed aliqua portio Telluris, ac vicinae Regiones sublunares, caeteroquin illi expositae, fraudantur ejus aspe-

40쪽

ORDO NATURAE. CAP. II. II

ctu; unde est Eclipsis vera Terrae, tantum apparens Solis, & consistit in praedi

cta privatione. Oritur autem eX eo, quod

incidat spectator in umbram, seu Penum bram Lunae, dum haec interponitur inter Oculum, & Solem, qui non desinit alias regiones eodem tempore illustrare. Vice versa, in Lunari deliquio Luna vere privatur primario, & directo Solis Lumine, in qua privatione consistit ejus Eclipsis. Oritur autem eX eo, quod incidat in um-hram Terrae, vel potius athmosphaerae Terrestris; ex quibus facile est errorescire a Eclipsium causas convellere.

In Prima Parte assignatur subjectum, sive eaasa materialis , quae spoliatur primario, & directo Solis lumine. Haec autem in defectu solari non est sol ipse,

alioquin eodem tempore, eodemque modo suis radiis spoliatus appareret universis , a quibus conspicitur, quod est contra observationem . Contraria de causa ex eo, qu5d Luna appareat toti nocturno hemisphaero eodem modo obscurata, ostendit illam ver h orbari primario lumine directo, quod a Sole mutuatur; ergo in

aliquibus pleniluniis reipsa Luna patitur illam defectio. nem, seu privationem; & in aliquibus noviluniis Sol

quidem ad apparentiam, revera Tellus est, quae tunc patitur Eclipsim, & vicina regio sublunaris; quam veritatem Ast tonomicarum Constructionum apud Recen. tiores fundamentalem videbimus in Antiquorum Sapientibus non ignotam.

tri Vide Iavema. III, s. IV.

SEARCH

MENU NAVIGATION