Scientia eclipsium ex imperio, et commercio Sinarum illustrata, complectens Integras constructiones astronomicas p. Jacobi Philippi Simonelli Soc. Jesu, Observationes Sinicas p. Ignatii Kegler Soc. Jesu, Investigationes ordinis eclipsium p. Melchiori

발행: 1747년

분량: 257페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

34 SCIENT. ECL. PARS UL

autem distantia. in qua est Sol, in exiguo angulos Db quo videtur, & continua obscurae particulae ad ditione, vel subtractione intervenit fallacia oculi tran serentis ad reliquam portionem lucidam colores, quo vidit in lucis, umbraque confinio. In secundo casus id est Plarilanti Eeliptici post refractionem in ingressus di egressu ab Atmosphaera Terrestri, sequitur reflexi xu eorpore Lunari, & refractio in novo ingressu Arismosphaerae Te instris . Nihilominus coIor ferrugineus ast magis uniformis, & constans, durante totali L nae obscuratione, quia tune deficit illa inflexio, quae ante fiebat in congressu Lucis, & umbrae. Ex quibus aedditur ratio superiorum Phaenomenorum ; ac xs Luminarium defectio debuit esse magis sensibilis, quo eae. seris paribus contigit in majori supra Horiaontem altitudine e tunc epim oculus imbutus specie lucida, δε validiori luminis impressione magis turbatur; dum il-B Lux clara repenth subtrahitur, unde apparen lene. hrae horribiliores nocturnis; tenebrae enim noctis tam glori crepusculi mora, & decremento sensim advenis gant . a.' Colores varii debent esse vividiores circa Me-xidiem sereno Coelo, quam per Taras nubes, aut cras. scis halitus prope Ortum vel occasum , quia tunc e rum energia minus impeditur a corpusculis , quae tria magna copia addunt obscuritatem. 3.' Sol debuit ali.

quando sui vestigium relinquere in AEthere circumis stante , vel saltem in propria atmosphaera, quae illum comitatur, sive in materia inflammata juxta Replerum, seu luminosa juxta Cassisam Seniorem . Hinc potuit aliquando in Eclipsi, caeteroquin non annulari, videri quaedam Corona radiorum circa interpositae Lunae lim-hum ex eorum inflexione si desit refractio ex Lunae atmosphaera adhuc posita in controversa : nec

semper debuit apparere in Eclipsibus Solis totalibus,

quando non occurrebant eaedem circumstantiae , sive propter minorem proportionem diametrorum appa,

rentium, sive quia spectator, lichi etiam tune prope

62쪽

ORDO NATURAE, CAP IV. 3 s

axem coni umbrosi, longios tamen distabat ab ejus

vertice, adeoque etiam ab exteriore ambitu. q. Luismen secundarium camilia energia per tot refractiones, & reflexiones) debet esse remissius. ac proinde quandiu aliqua pars Lunae radiis directis illustratur. Nix poterit videri, quando maior illius energia obruit minorem. Viceversa sublato lumine primario, secunis darium . quamvis tenue, facit sensibilem impressionem an oculo, ac proinde in majoribus tenebris, seu ciris ea medium Eclipsis solet magis elucere . s.' Potuit

Monnunquam aliqua nubes, aut alia corpuscula su hiis miore ab oculo minus animadversa se interponere.

quae vel magis fuscam redderent Eclipsim . vel etiam aspectui totaliter Lunam aliquibus subtraherent, dum aliis in alio loco. & aere puriore non subtrahebatur. 6.' Diversi vapores, & halitus interpositi potuerunt eodem tempore diversis in regionibus diversos colores exhibere, aut speciem coronae, ut dici solet de halo. Mibus. I.' Potuit Luna aliquando minus nigrescere iumedio desectu, quam ante medium, vel postea, sive ad apparentiam ex praedicta ratione ex fortuit 1 incon Bantium vaporum variatione, sive etiam per se, quod vel in principio, uel in fine esset vicinior axi umbrae, seu penumbrae, vel qu5d eo in loco coeunt utrinque plures radii refracti, ut in I in Fig. 42. Nam caeteris paribus tenebrae debent esse densiores, qu5 Luna apis

paret sub majori diametro, quia tunc secat conunia penumbrae, ubi est amplior, & crassior. 8.' In tota libus tenebris potuerunt aliquando videri maculae Lunares etiam mediocres, quia Luna secabat conum pen- umbrae, ubi est angustior, aut remotior ab axe i umbragine, vel certh in loco, ubi plures radii refracti coibant. Si ver5 videantur Lunares maculae in Ecliis psibus Solis, dictum est contingere ex reflexione radiorum Solarium in reliqua parte Telluris illuminata.

63쪽

l. XIV. Reiiciuntur eontraria h*pothesies; num Luna aliis quando incurrat in conum umbrosum inversum , ω idcirco aspectui omnin3 subducatur .

Cavendum etiam hie a falsis causis, vel certε mianus exploratis secundarii luminis, & colorum, qui a parent in Eclipsibus: a.' enim hinc non prohatur L nam habere lucem innatam , ut sensit is Pharnaces, quaeli magis sensibilis redderetur, qud profundius imme gitur cono umbrae , quod est contra observationes . a.' Meque sequitur Lunam retinere Solarem lucem simbibitam, ut dicitur de lapide Bononiensi, quo laticiebatur Contraria opinio Fortanti Liceti s- , alioquin lucem illam totam pene deperditam, quomodo post medium ejusdem Eclipss recuperaret . & augeret p3.' Nec opus est cum Debone secundarium Lunae I

men mutuari a Venere aut cum Longomontauo a

Stellis fixis . Venus enim subinde latet ultra Solem scirca superiorem cum illo conjunctionem. Fixarum verti splendor tam tenuis est, ut post reflexionem tria Luna non possit tam varios, & saturos colores induerille. 6.' Non e X atmosphaera Lunari, quae , si detur, non est admodum sensibilis λ; ti quando esset cra fior instar nostrae, non extenderetur ad Solis profundiatatem ultra I 8 gradus. Igitur circa medium distum in totali Lunae defectu non posset videri. s.' Cum ex repetitis superiori , & nostro saeculo observationibus habeamus Lunam laborantem eo tempore, quo aliquiabus prorsus a foectui sese subduxerat, aliis in alia r gione Conspectam, nondum satis probatum est per se, praescindendo a corpusculis intermediis, aliquando ita

eie in orbe Lunae.

subobscura a

te Ioebo. a Progymnasmat. Eov mmt i L. ν , Astron. Danieae , tibi loquuntur de lumine seeundaraci ante primum , & post ultimum quadratum aspenum . d V. Repler. m Dirari. eum Nun .sidet. GaIllai pag. 3s, Be3 an. Λ piat. VIII . P h.

64쪽

ORDO NATURAE, CAP. IV. 3

ab oeulis evanescere, ut nullum sui indicium in Caelo relinquat. 6.' Si autem id prius non evincatur , quomodo constabit quod volebat Repleras μὶ, tunc Luisnam incurrere in conum inversum D, A, P, in . FL Fig. i.

guram 42 umbrae meiae ultra extremos radios refractos Nam si ideo Pragae, Bononiae, & Parisis Luna

non videbatur, quia erat in mera umbra coni inversi, cum haec causa esset communis aliis Regionibus, nec Venetiis nec Viennae conspici debuisset, ubi tamen conspecta est. Non igitur illa erat causa cur alicubi delitesceret. Praeterea nonnulli dubitant an detur in rerum natura conus ille inversus umbrae merae Terreis stris; & quando daretur, non esset adeo Terris admovendus; refractio enim in atmosphaera Terrestri no est uniea, sed non tot quin plures in varia altitudine, ut dissicile sit nullos radios refractos circa axem coniad locum transitus Lunae etiam Apogeae pervenire .

.' Multli minus quis sibi persuadere potest conum illum adeo Terris appropinquare, ut eumdem ingredi possit Luna etiam Perigea, quod olim plaeuit Rierioti t. ; i md illius mucro Terram respiciens nonnisi a semidiametris a Terrae centro aliquando distet, ut censet idem Auctor ς , concedens tamen per refracti Ones aded variari, ut radii refracti supra o semidiametros a Telluris centro nonnumquam ascendant. 8.'Quod Luna visa aliquando fuerit in solaribus defecti-hus non probat esse semio pacam, quae erat hypothesis quorumdam Veterum , indicata a Germanteo Caesare in Arateis, & postea Vitellionis in , aliorumque Opticorum : alioquin etiam a nobis Borealibus extra situs a-ἶtos ad reflexionem in oculos spectatorum videri de eret sereno Coelo in Eclipsibus Solis totalibus; ad eli. que etiam quando hae contingunt circa Solis occasum,& quando Luminaria imminent supra mare Pacificum circa initia Capricorni, quod non contingit. 9.' Non

65쪽

servatur ordo colorum traditus ab Apollonide lai, in quando contingit Lunae deliquium primo noctis quadrante esset initar ardentis prunae, Circa mediam noctem, puniceus, & igneus, in tertia vigilia rubeus, sub auroram caeruleus, ac truculentus. Io. Experie tia neque concordat cum Appiaxo ), neque eum T hula edita a D. Reinerio de Eclipsium coloribus, quam uide apud Ricetolam L. U, Alma g. e. s.' Ratio ulte. xior est atmosphaerae Terrestris inconstantia , ex qua Ilurimum variantur. Si alicubi quaeritur naturalis e orum ordo, is innotescit ex refractione in prismat vitreo: proportionem inter colores, & sonos vide apud Cl. miras in Commentar. R. M. Ac. Paris. 1737.

CAPUT V.

Oris sepecierum . Phasium , fg quantitatis Obscurationis in Ecbnbus.

f. XV.

OBSERVATIONES QUINTAE.NDή i iam ηοη potest SOLEM totum a Luua obis

tectam: viginta enim exempla ante Debonis atatem ex antiqua biflorid collegit Ricciolus in . Τycho ipse antequam obiret Nj miratur ect multos eum horrore, Clavio tesse , in Lusitanid au. isso midisse Solem totaliter deficere ae 1i Augusti; sic anno icts 1 in totali ejus defectione , obsemvata a Clarisi. Viris Robervalislio, Bullialdo, Gassendo in , apparens Lana Hameter ad

66쪽

diamestrum Salis erat ut soa , vel ro 3 ad tor. Mem rabilior ess alia totalix Eclipsis am 26ς', d. 23 Sept. uando Sarassanda is i. Pomerant ά . ira sue graduum titiandanis Borealis i nam in dona torrida id valde frequens viderunt Stellas per diem tanquam is uocte is

nam vero dubitandi area nem a utere nova axem

pla in nostra faculae quippe an. r - , dia ta Μ i ias Gallia Meridionali μιι MIis obseuratio rotatis at auis 1 3 3 , 3 Maji ἐπ Dania, ct Anglid marissiσuati γ υλώtiem anus I 24, d. 12 Maji , θ' quidem cum mora aliquando enim misa sunt totales sine mora , qua Ar λσιε non bolism fuit eum moνά, sed etiam fuis centralis:

ω bae fuit prima raralix, qua visa Iis Parisiis post AEsronomica specula erectionem. Consentiunt observatioues Sintea I mcat enim anno II 41, die a Iunii viderunt poralem Solis defectum : a.' aliquando non fuit totalis, quamvis centra uxriusque Luminaνis opties eoirent, sed annularis relicto annulo Lucido in Ilinis Sosis aquabiliarer exleuso , ut ire BB V. Tab. II , qtialem missis Cla- V. TAB.II, vius i . 3.' Hic annulus aliquando fuit inaqualis inaeν 'εηβ' duos cireator non eoncentricos , CC V. eam d. IITab. autem vidit P. Simonelli in Sinis a 3I, d. tyDecembr. A.' Quando Iumma obscuratis mira portionem tantam circumferentia , ct area Luminaris occupam it, pars obscurata aliquando respiciebat Boream, ut in D D. s.' Aliquando AUrum , ut in E E. 5. Nonnunquam Oeea sum, aut ortum cornua initio respieiunt oceasum,

67쪽

o SCIENT. ECL. PARS III. pauid pos Deeessit contraria pbasis falcata aliquanto laissior. I.' Ad summam obscurationem pervenitur seu rpaal3 ante appareutem eontactam ambrae, seu eorporistobambraueis, ineipit Solis limbar extraordinaria tremore eo uenti, ex ed parte , qua futuram est defectιonis mitiam . 8.' eadem defectio semper praesesert segmentumeireuiarer erestit per gradus, donee paululum eo usistat, sam ineipit decrescere, per transitum in partem opopositam ingresui ,---reeuperet eo ordane , qus mssus erat amittere. Similιa continea ut tu defectu Lu nari , in quo pariter segmentum ambνae semper est cireuis Iare , terminatum tameπ area majoris eireali, itaui parrLunae immanis ab umbra sit eama, faleata versiastumbram. Totalem centralem cum mora notatum babes in Tab. XI, Fig. XXIX tu a a. Totatim sene mora ibid. in hh. Partialem Borealem in ce. Partialem Austra. lem in Fig. 29. Nunquam tamen miser es defectus auisnularis in Lana. Cornua in deliquio Lunae resp. erunt

Ortum initio , in sine occasam: τιcemersd ae in Solarid fectu.

f. XH. Εκynnuntur Species Eclipsium ut tuque Luminaris. ω phalium Solarium pbaenomena. Galis vita fulset Tellus tempore Diluvia. Quantitas annulι Iucidi.

Dantur octo memoratae species Eclipsium. I. Q Totales sine mora. Σ. Q Totales cum mora, sed non centraleS. 3. 0 GI

les centrales, quae in Sole aliquando possunt esse sine mora. 4. 0 Partiales Boreales. s. ' Partiales Australes. 6. V Partiales ad O

tum , vel ad occasum, quando videri s lent LunaIa, vel falcata. 7.' In Sole non

68쪽

oRDO NATUR T. CAP. V. 4r

in Luna annulares centrales. 8.ψ sit ann iares non centrales. Ordo phasium, ut &segmentum circulare in Solari quidem defectu provenit a progressu globi Lunaris interpositi; in deliquio vero Lunae

ritur ab ejus transitu per circularem umishrae Terrestris sectionem. Di ameter auistem Luminaris obumbrati, divisa in digitos, & minuta, dabit phasium quantitatem.

Uisum est in superioribus, Stellarum defectus alios esse meros, seu legitimor ex ratis Astronomiae legibus: alios sipurior ex incontiantia physica materiae fluidae intermediae, vel etiam in ipsis corporibus obfuscatis, qualis visa fuitiat Tellus tempore Universalis Diluvii, si quis eam spectasset m Luna , qualis non semel Sol

apparuit, cum nimia suarum macularum multitudine, ac magnitudine ex pollesceret. Legitimos alios esse Per apparentem ocealtationem, ut in Sole, & Fixis ratios per luminis primarii detrimentum, ut in Luna,& aliquando in Iovis Satellitibus . Partialem dramus, quando aliqua Luminaris portio obfuscatur: Totalem,

quando totum obtenebratur. Quis verὰν non mire ur

Tuchonem , & in Astronomia peritissimum, & in observationibus exercitati is mum , nega se dari Eclipses Solis totales 8 Putabat scilicet iuxta sua principia apparentem Solis d ametrum semper esse majorem Lunari, vel saltem vi suae lucis extenuare Lunae margines: at hujus in intae Observationis exempla. tot evidentibustei imoniis fulta, rem collocant extra omnem prudentis viri dubitationem; & observationes secundae Partis huius operis saepius notant diametrum Lunae sensibiliter majorem Solari, ut nec per inflexionem, nec peri

69쪽

proptere1 insultandum viro de Astronomia optimὲ merito; sed potius ex ejus ad hunc scopulum allision

discendum, nee sibi, nec unius tantum summi caeteroquin viri judicio fidere , verum ex omnibus proficere. Inter Solares totales aliae sunt eam bre vi mora,

quando diameter Solis apparet ad sensum minor Luis nari. Aliae flue mora, & quasi subitaneae, quando diametri Luminarium in conjunctionibus etiam centratalibus apparent ferh aequales. In oppositionibus tune erunt sine mota, quando in summo suo deliquio Lunae diameter attingat praecish umbrae Terrestris coninfinia, alioquin immoraretur in illa: aliis verbis: cum vera latitudo Lunae, ejusque semidiameter simul sum. ptae aequantur praecish semidiametro umbrae: quod alii dicunt cum latitudo Lunae aequatur excelsui semidia. metri umbrae supra semidiametrum Lunae, ut videre est kὰ ,F g In citata Fgura XX X bb. Seeundo si diameter Lunae appareat minor Solari, & ad oculum coeant Lumina. xium centra, axis coni umbrosi non pervenit ad Teris ram: unde qui sunt ex directo illius axis videbunt E.

clipsim annularem centralem, sine ulla necessitate recuris

rendi cum Bettino Apiar. VIII, Prog. Il, Propos. X , ad re actiones, quae hic locum non habent. Quia verci quantitas annuli lucidi aequabilis petitur ab ex cessu apparentis semidiametri Solis supra semidiam eistrum Lunae; hine maxima lucidi annuli, & aequabi. Iis latitudo eli circiter min. x'. 3s' . 3.' Si diameia ter Lunae appareat minor Solari, & Luminarium cenistra non conspirent in eadem linea visuali , videbitur

EeIipsis a unularis non eentralis cum annulo lucido amispliore ex . una parte, exiliore ab alia, ut aliquando

contingat circumferentiam in puncto: maxima lucidi annuli, & inaequalis latitudo Riceiolo est a', s ': ex datis a Cassino 3', io'. 4. In summa phasi pars obscu-

70쪽

ORDO NATURAE, CAP. V. 43

rata Solis vergit ad Boream. s.' Pars Solis deficie naverget in Austrum , quando spectatori visa Lunae latitudo apparet ad Austrum. s.' Summa phasis Lunata faeith nobis Borealibus videbitur, quando occidat Sol deficiens in signis aestivis: falcata, cum pariter in signis aestivis oriatur Sol jam deficiens. In defectu an. x 14, Mense Maji Lunula lueida mutari debuit in conistrariam falcem, quia Luna cum esset ad Nodum Descendentem a latitudine Boreali, transibat ad Australem, adeoque poli summam obscurationem detegi prumum debuit Florentiae pars Solis versus Eurum, vel Boream. Caeterum videri poterunt similes phases etiam procul ab Horizonte, praesertim in sphaera obliqua sub initium, vel in fine Eclipsis, non expectata summa

obscuratione: neque exigendum, ut respiciat ortum, vel occasum AEquinoctialem; iussicit enim si Cornua , vel pars obscurata vergat ad aestivum, vel hyemalem, sive ortum, sive occasum. I.' Paulli antequam Luna Solem opticδ contingat, incipit hic ex eavem parte tremore perturbato concuti, sive quia vicinum Lunae corpus opacum vetat indidem radiorum diffusionem tam copiosam, ut antea, sive qu5d illos dicatur attrahere ex parte superiori per inflexionem ; qui perturbatus tremor non facith apparet in Fixis, quando proximε occultandae sunt a Luna , ed quod habeant apparentem diametrum, & fulgorem longh minorem, ut si deficiat aliquis gradus energiae, vix reddatur senis sibilis. 8.' Livea Sectionis dividens partem claram ab obscura debet esse semper ad sensum circularis, qui Luna interjecta est globus opacus: superficies autem globi, ejusque projectio recta circulo terminatur. Pr inde qub magis crescit interpositio, crescet & obscuratio. Haec minuetur illa recedente.

SEARCH

MENU NAVIGATION