[Omnia quae extant juxta Benedictinorum versionem]

221쪽

et ni agnus apud illos Solon. Et alios quoque multos philosophorum libros hoc morbo Plenos reperias Neque tamen ideo rem esse statutam dicimuS; C Oos, qui hanc acce-pore legem, misero et lacrynai digno esse multis. Eadem enim hi poliuntur quae mulieres fornicantes imo et miserabiliora. Illarum enim coitus, etsi illegitimus, secundum naturam lamen est hic Vero et illegitimus et confra naturam. Etiamsi enim nec gehenna esset, nec supplicii comminatio, haec omni Supplici pejus esset. Quod si id ipsis placeat, augmentum supplicii narras mihi. Nequo enim si quem viderem nudum currentem toto corpore scedatum ex bito, nec pudore assectum, sed sibi gratulantem, gratularer et ego ipsi rim potius illii in deplorarem, quod non ipse sentiret se turpiter agere. Ut autem contu- moliam evidentiοrem reddam , liceat mihi aliud vobis exemptimi asserre. Si quis virginem thalamo versantem damnare ut cum brulis animalibus commisceretne illa vero in tali coitu delectaretur: annon ideo lacrymis dignioreSSet, quod non posset ab hoc morbo liberari, imo nec illum sentires id certe nemini non palam est. Si autem grave illud sit, hoc non minus grave. Nam a Sui contumelia astici, miserabilius est, nam ab alienis. os ego homicidis pejoros dico Melius quippe est mori,

quam sic contumelia assectum vivere. Ilomicida enim animam a corpore Separat hic vero animam cum corpore perdit et quodcumque dixeris peccatum, non aequaledixeris huic iniquitati : et si ii qui haec patiuntur rei

sensum halberent, millies mori praeoptarent, ne lio pa

lerenti P.

III. Aihil est, nihil lique es hac coninmelia irrationabilius et gravitis. Si enim de fornicatione to luens Paulus diceta : Unino peccatum quodeum quo secerit homo,

222쪽

et extra corpus est, qui ver sornicatur, in proprium corpus, peccat a quid dixerimus de hac insania, quae tanto delerior est fornicatiοne, quant dici nequit. Neque enim hoc tantum dico, quod sactus sis mulier, sed etiam quod cesses esse vir, nsique Utatus is in istam naturam, neque illam serves quam habuisti; sed utriusque communis proditor e fectus sis, et dignus qui a viris et millioribus expellaris et lapideris, utpote qui utrumque sexum injuria assecoris Et ut odiscos quantum hoc Sit: Si quis accedens osserret tibi, se ex homine e canem eSse lacturum, an non illum ut perniciosum cssu geres atqui te non canem ex homine secisti, sed ani mal cane longe vilius Canis quippe utilis est; amasius verο ad nihil utilis. Quid autem , quaeso te, si quis comminaretur essecturum se ut viri parerent, anno ira repleremur' At nunc ecce longe graviora suciunt, qui tantopere insaniunt. Non enim par res est in mulierem mulari, et virum manentem mulierem sieri im neque hoc nequo illud. Quod si aliunde mali tanti magnitudinem scire velis, interroga cur legislatores puniant illos qui eunuchos faciunt: et disces non alia de causa, quam quod naturam excludant et minuant etsi illi non tantum injuria inserant: nam

exsecti illi plerumque post excisionem lites sucrunt. Viro autem in meretricem converso nihil inutilius fuerit. Neque enim anima solum, sed etiam corpus viri alia passi ignominia plenum est, et dignum quod undique pellatur. Quοt gehennae illis sufficient Si vero gehennam audiens rides et incredulus es, recordare ignis illius Sodomorum vidimus enim vidimus et in praesenti vita gehennae imaginem. Quia enim multi iis quae resurrectionem sequentur fidem habituri non erant, nunc audientes ignem inextinguibilem

esse Deus illos a prisesentibus ad sanam mentem reduxit

Talis igitur est Sodomorum ignis et incendium. Et sciunt

i Cor. VI, IS.

223쪽

illi qui eo se contulerunt, et plagam illam clivinitus immissam et supernorum ulminum opus viderunt. Cogita litantum sit peccatum , quod Vim secerit, at ante tempus Hellentia appareret. Quia enim militi Vorba illa despiciebant, vehenni ori inani nona novo modo ostendit illis Deus. Etenim stupenda erat pluvia illa, quia coitu ille praeter naturam erat; et inundavit terram, quia illorum etiam animas concupiscentia inundaverat. Ide consuetudini contraria erat pluvia. Non modo enim terrae viscera non excitavit ad fructus pro serendos, sed illam ad Seminum susceptionem ineptam reddidit. Talis enim erat coitus virorum in terra Sodomorum, tale corpus inutilius reddens Ouid enim vir meretricem agenti execrabilius et insam ius o suro rem stuporem Quomodo haec concupiscentia gras-Sata est, quae humanam naturam quasi hostes bello invasit: imo hostibus ipsis tanto molestior, quanto anima melior

est corpore O vos irrationabilibus irrationabiliores, et canibus impudentiores Nusquam enim apud illos talis

coitus, sed natura suos terminos agnovit vo Ver genus

vestrum ignobilius essecistis per injuriam laniam Vnde, nam haec orta sunt mala A voluptate, ab eo quod Deum

non cognosceretis et cum enim quidam ejus timorem ejecerint, omnia demum bona avolant.

IV. Ne igitur id accidat, limorem Dei assiduo prae oculis halicamus. Nihil enim, nihil ita hominem perdit, ut

cum a tali excidit ancorari neque ita illum servat, ut si perpetu illuc respiciatur. Nam si hominem pro oculis habentes, Segniores sumus ad poccata admittendan imo Saepius amulos modestiores reverentes nihil absurdi aci mus, cogita quanta fruemur securitate si Deum prae oculis habeamus. Nusquam enim nos diabolus ita assectos invadet, utpote qui inutiliter laboraret. Si vor extra vagantes, Ct Sino freno circumeunte vidcrit, a nobis arrepto initio

224쪽

ubique nο deinceps a grege dejicere poterit. Et quod in

ter servos ignaVi in foro patiuntur, qui ministeria nece saria relinquunt, pro quibus ab heris missi fuerant, temere et in causa ii qui superveniunt haerentes, et otium ibi consumentoS hoc et nobis accidit, cum a praeceptis Dei discedimus. Stamus enim deinceps divitias admirationi habentes et pulchritudinem corporis , et caetera quae nihil ad nos attinent. Quemadmodum illi Servi, mendicantibus, qui mirabidi patrant, attendunt; deinde cum tardius redeunt, domi plagis excepti extremas dant poenas Mulli vero propositam iam praetermittunt, alios qui indigne se agebant Sequentes. Sed nos ne hoc faciamus: etenim missi sumus ad multa quae urgent perficienda Et si missis illis stemus inutilia illa hianti ore respicientes, omni tempore nobis frustra insumpto, extrema dabimus poenas. Si enim te exercere velis, habes quae mirari debeas, et ad quae in hiare omni tempore possis, quae non risu, sed admiratione et laudibus multis digna sunt. Contra vero is, qui ridicula admiratur, ipso talis erit, et risum movente deterior Quod

ne tibi accidat, cito resilias. Quid, quaeso, sta divitiis inhians Quid admirabile vides, quod possit oculos tuos

dotineres Equos auro ornatos, famulos , alio barbarOS, alio eunuchos, Splendidas vestes, animam in his emollitam, Sublatum Supercilium, circumcursationes, tumultus

An haec admiratione digna In quo autem disserunt hi amondicis saltantibus et sibilantibus in foros Nam et hi multa virtutis tam detenti, choream ducunt illa ridicultorem, acti et circumacti, nunc ad lauta mensas, nunc ad diversorium amasiarum mulierum, nunc ad adulatorum et parasitorum agmina Si vero aurum gestant, ideo maxime miserabiles sunt, quia illa quae nihil ad se attinent. magis sibi curae sunt. Ne mihi vestimenta ilhaeum respicias, sed eorum anianam retege, et perpende anno mille sit

225쪽

vulneribus confossa , et laceris panni induta annon sit deserta et sine patrocinio Quod utilitas illius externo insaniae multo melius est pauperem esse et in virtute vitam ducere, quam cum DEquitia regem CSSe Pauper enim apud se omni secundum animam voluptate fruitur, neque insonsum venit illius externo paupertatis, ob internas divitias. Rex vero in deliciis vivens in iis, quae non ipsi congruentia sunt, in iis quae maxime ad ipsum attinent cruciatur, in anima, in cogitationibus , in conscientia, quae una secum illo commigrabunt. IIaec igitur cum Sciamus, vestimonia quidem aurea deponamUS, virtutem SSumamus et voluptatem ex illa partam Sic enim et hic et illic multa fruemur voluptate, o promissa conSequEmur bona, gratia et bonignitate Domini nostri Jesu Christi, cum quo Patri et Spiritui sancto gloriata honor , imperium nunc et semper et in saecula.Saeculorum. AmCn.

Sicut non probaverunt Deum habere in notitiari tradidit eos Dominus in reprobum sensum , ut sacCrent ea quod non conveniunt . I. Ut ne videretur illos subindicare ' , postquam diu circa puCrorum umorem versatus suorat ad alia deinde peccatorum genera transivit. Ideoque ad alias personas totum sermonen trausseri. Et ac si semper fideles de peccatis alloquoretur, ut illa fugiunda SSO commonstret,

226쪽

gentes in medium producit dicenset a Non in passione d bsiderii, sicut et reliquod, sint CS, ULM DEIam non nou h mint 'tan et rursum Ne contri Stemini, sicut et coeleri,

qui spem non habent . Sic et hoc loco illorum peccata cxhibet, illosque ab omni venia deturbat. Non enim per ignorantiam admissa , sed meditata dicit esse facinora.ona propter non dicit De Et sicut non cognoverunt: s Sed e Sicut non probaverunt Deum habere in notitia et , ex corrupto judicio et ex contentione potius quam ex rapina dicens esse peccatum, et OStendens non ex carne tit quidam hi aereticorum dicunt, sed ex animo et mente malae concupiscentiae peccata proficisci, et hunc esse malorum omnium lantem Postquam enim mens reproba facta est, auriga corrupto, omnia domum labefactantur et subvertuntur a Repletos omni iniquitate, nequitia, avaritia, mahlitia Vide, omnia consertim Nam inepletos h illos dicit et u Omni:, et cum malitiam in genere nominasSet; jam parte ejus prosequitur, cum hyperbole dicons a Ple- nos invidia, caede. Ηοc enim ex ill oritur, ut in Abeleel in Ioseph monstratum est. Deinde cum dixisset et Con-ytentione dolο, malignitate, susurrones, detractores, Deo ApEPOSOS, Contumeliosos 'tarum etiam ea quae multis indi scronti esse videntur in criminum ordine ponen . Uget rurSUS accusationem, postquam in arcem malorum ascendit, et dixit Arrogantes. x Gravius est enim altum sapere

Post peccatum, quam peccare. Ideo Corinthios incusat his verbis me Et vos inflati estis . , Nam si qui de recte facto inflatus est, totum perdit, qui cum peccatis inflatur, quo non dignus fuerit supplici Qui enim talis est resipiscere non poterit. Deinde ait u Invenlοres malorum. 3 Significans non sat ipsis suisse illa quae jam extabant: sed et

227쪽

alia invenisse quod meditantium et studentium erat, quia uillis subriperentur et attrahCrQntur. Cum autem malii iam minutatim dixisset, et stendisset ipsos in codem ipsas letisso naturari nam ait: si Parentibu non obedientes, had postis tanto radicem Sic demum pergitam Sine assec- tiones absque cedere si dicens illos. IIanc enim et Christus causam esse nequitia dicit Cuna abundaverit in i hquilas, refrigescet charitas multorum . IIo igitur hic dicit Paullis In compositos , sine assectione , absque sce-hdere, sine misericordia vocans, Stendensque ipsos hoc naturae donum prodidisse. IIabem iis enim naturalem quom-dam ad invicem assectum , ut et ipsae serie habent u Nam honano animal inquit, sibi simile diligit, Othoni proximum h suum At illi seris ferociores uero Mophum igitur, qui ex pravis dogmatibus orbem invasit, his nobis ostendit, et declaravit utrumque morbum ex aegrorum Ogligentia prodire Significat domum ut do dogmatibus jam secerat, etiam illos vonia carere ideo ait: e Qui cum jus-htificationem Dei cognoscerent, quoniam qui talia agunt, 3 digni sunt morte non solitin ipsi faciunt, scd ctiam sancientibus consentiunt Cum duas posuisset antit licSOS, hic ambas do modi tollit. Quid enim dixeris, inquit, te nescire ea quae facienda sunt Certe si non nosses, tu in causa esses, relicto Deo, qui tibi haec nota socerat. Nunc ver multis probamus te illa scire, o sponte peccare. Sed ab assectu traheris Cur ergo cooperaris et laudas u Non, soli imonim illa faciunt, inquit, sud et facientibus con-hsentiunt o Priore igitur posita, quae venia indigii a St, ut illam de modio tollat: peccant enim is qui peccatum laudat longo nοcentior est hoc, inquam, primum posito, hinc vehementius in sequentibus illum arguit et carpit his Verbis in Propiore inexcusabilis es , o hom , quisquiS

228쪽

, judicas : in quo enim alterum judicas, te ipsum condem nas Ilaec principes respiciens dicit : quia urbi illi tunc temporis imperium in totum orbem traditum uerat. Sic igitur ordiens ait me Defensionem tibi aufers, quisquis sis.

Dum enim moechum damnas, et tu ipse moecharis, etiamsi nulliis homo te judicet et damnet, sententiam illam quam in sontem tulisti, in te ipsum tulisti e Scimus enim quo- , niam judicium Dei est secundum veritatem in eos quintasia agunt'. 5 Ne quis enim diceret e Interim effugia, ut terreat, ait non ita se rem habere apud Deum ut apud nos hic enim alius punitur, alius effugit, qui eadem admiserat. Illic vero non item Quod ergo justa noverit is qui judicat, dixit unde vero noverit, non temet superfluiam enim suisset Circa impietatem quidem utrumque demon strat, et quod isse Deum cognoscens, impie egerit et unde

noverit, nempe ex rebus creatis. Quia enim non omnibus notum erat, causam etiam dixit et hic vero, quia res in con-

SS erat, praeterit tam autem dicit u Onanis qui judi- Cat,3 non principibus loquitur tantum, sed etiam privatis et subditis. II. Etenim omnes homines, etiamsi thronaim non ha-hEant, non Carnifices, nec lignum, attamen et ipsi de iis qui peccant judicant hi colloquiis et coetibus, ex conscientiae nempe calculo me nemo dicere ausit moechum non esse dignum punitione. Sed alios, inquit, damnant, nous ipsos Ide in illos vehementer insurgit dicens : Existi-hma autem hoc, o homo, qui judicas illos qui talia agunt, ne sucis ea, quod tu essu gies judicium Dei I, Quia enim ostendit ingens peccatum orbis et a dogmatibus et a facinoribus nempe quod sapientes cum essent id secissent , quod cum haberent creaturus se manu ducentes; quod non modo Deum reliquissent, sed etiam elegissent Imagines

229쪽

replilium: tiod etiam virtutem Spernerent, et quod aliiciente natura ad nequitiam e Ponto Conserroni, quodque contra naturam agerent ad illud deinde se consert, ut ostendat eos qui talia perpetrant Supplicio tradi. Iani mota moravit supplicium eum de facinore ageret. Nam merco

dem, inquit, erroris sui in se ipsis recipiunt. Verum quia non sentiunt illam, addit et aliam, quam maxime timebant: jamque illam ostenderat. Cum enim dicit judicium Dei secundum veritatem esse, nihil aliud, quam hoc declarat. Attamen illi id hic pluribtis probat sic dicenset Existimasi, autem hoc, o hοmo, qui judicas illos qui talia agunt mothsacis ea, quod tu essugies judicium Dei. , Tuum non essu

gisti, et judicium Dei effugies p Et quis hoc dixorit At qui tu te ipsum judicastitaverum postquam tanta fuit hii justribunalis auctoritas , nec tu tibi parcere potuisti, quomodo Deus, qui impeccabili est, Summe juStu , non multo magis hoc societ TSed tu te ipsum damnasti, et Deus te approh sit et laudabit Ecqua ratione haec dicantur atqui tu longo supplicio et quidem majore dignior illo quem damnasti. Non enimi dipsum est simpliciter peccare, et postquam

alium peccantem punivisti, in eadem peccata incidere. Vides-ne quomodo crimen auxeris Si enim tu, inquit, eum qui minus peccavit plectis, etiamsi te ipsum deturbaturus sis, quomodo Deus te majora peccantem , neque sibi pudorem illaturus, non magis et gravius damnabit te, qui jam a tuis

cogitationibus damnatus Quod si dixeris : Novi quidem me supplici dignum esse, sed propter Dei patientiam despicis, et quia non Statim poenas das, confidis II inccerte jure timero ac tremere debueris. Non enim ut non poenas des, sed ut des graviores dissertur, si inemendabilis moneas, quod utinam no tibi conlingat ideo subjungit: c An divitias bonitatis ejus, et patientiae et longanimi latis contemnis, ignorans quo a bonignitas Dei ad poenitentiam

230쪽

, te adducat Ix Postquam Dei patientiam laudavit, et ostendit ex ea maximum lucrum attendentibus accedere hoc autem erat peccantes ad poenitentiam trahere, timorem auget Sicut cui in iis qui ejus patientia ut par est usi suerint caiisa Salutis sic St, contemnentibus majus supplicium asser t. oc enim est quod circumfertur, Deum benignum et patientem poenas non repetere. Cum autem hoc dicis, nihil dicis aliud , quam quod supplicium augea tur. Nam benignitatem Deus exhibet, ut a peccatis to eximas, non Ut peccata accumules si non id seceris, ter ribilior erit ultio. Quamobrem quia patiens est Deus, ideo Peccare non oportet, neque beneficium ingrati animi causam est cere. Etsi enim patiens sit, at omnino punit Un-

donam hoc liquet ' Ex iis quae sequuntur. Si enim ingens noquitia est, nec poenas improbi dederunt, procul dubio dabunt. Etenim si haec non negligunt homines, quomodo negliget Deus p Itaque inde sermonem de judicio induxit.

Nam clam ostendat multos esse noxios, nisi poenitentiam egerint, et non hic puniri judicium certe suturum, et gravissimum esse statuit ideo ait: Secundum autem dux ritiam tuam et impaenitens cor thesaurigas tibi iram'. uCum enim neque mansuetudine emolliatur, nec timoro

flectatur, quid illo durius fuerit Postquam autem Dei bonignitatem ostendit, tunc supplicium exhibet; quod

nempe sit intolerabile ei, qui neque sic conversus sit. Et vide quam proprie verbis utatur: thesaurigas, inquit, tibi iram, omnino repoSi tam iram ostendens, et non judicem, scd eum qui judicatur, illius causam esse. Tibi ipsi, inquit, thesaurigas, non Deus tibi. Ille enim omnia quae par erat praestitit, et tibi bonorum malorumque cognitionem impertiit, patientiam suam exhibuit, ad poenitentiam te vocavit, diem terribilem comminatus est, per omniario ad