장음표시 사용
251쪽
doret victoriam. IIoc enim cui in consesso est; circumcisio carnis necessario excluditur Vet ostenditur ubique esse
bona vita opus. Cum en in gentili Sine his salvus sit, et Judodius cum his pinitatur, cessat udaismus Gentilem vero dieit non idololatram, sed pium et Virtute pro ditum, a te galibus ob Semalionibus liberum. Quid ergo anapsus Iu
hdaeo erit . 3 Quia omnia excitis it conciones, doctrinam, nomen Iudae in circumcisionem et caetera omnia , cum
dixit : Qui in manifesto, dudaeus non est, Sed qui in abs- , condito; Videt deinceps objectionem exurgentem , ct adversus illam stat. Quadinam illa obieetio si h de nihil juVant, cur Vocata gens fuit, cur circunicisio data Quid ergo facit et quomodo illam solvit L superiora solvit. Sicut enim illic non illorum laudes praedicavit, sed Dei boneficia, non illorum recte acta nam quod Judaei vocarentur, quod volim talem Dei noSsent, quod examinarentuli lia, non illorum, sed Dei gratiae opus erat, quod illis exprobrans Propheta dicebat: Non secit taliter omni na-hlioni et judicia sua non manifestavit eis ab Et Moyses
rursum a Interrogate, inquit, Si fuit secundum verbum hoc, 3 Si Ddivit gens vocem Dei viventis ex medio ignis, et hvixi hoc ipsim hic quoque tacit. Sicut enim cum de circumcision loqueretur, non dixit V Ilaec circumcisio sine bona vilia nihil prodest, sed, Circumcisio cum bona vita prodest, vidipsum Ligni sicans, sed mitius ac rursum : Si autem praevaricator legis fueris, non addidit : Nihil prostas tu qui circa cisus es 3 sed, mircumcisi ita a praepit uvida cla est. Et post ilhid rursus. Undicabit 'imluit praeputium non circaimcisionem, Sed te praevari calorem legis; Iegalibus Parcens, et ii omines seriens ;ita et hic facit. Cum Givi lio objecisset sibi, et dixisset :qumdanaplius habet audaeus pauon dixit: Niliit, sed id
252쪽
sermon innuit, et per Seqtientia hoc ipsum sustulit, ostenditque illos ob hujusmodi praerogativam plexos suisse: et quomodo ego dicam, ipsa objectione in medium adducto. Quid enim amplius audae est, aut quod utilitas, circumcisionis Multum per omnem modum. Primo , quia concredita sunt illis eloquia Dei .hVides-ne, ut jam dixi, illum nusquam eorum recto facta, sed Dei beneficia enumerares Quid sibi vult illud, Concredita sunt hQuia illis tradita est lex, quod tanti illo socerit Deus, ut superna illis oracula concrederet. Et ei quosdam, illiud , u Con credita sunt, uno de Iudaeis, sed de Eloquiis dictum pii, lare hoc est, quia commissa est lox. Sed quod sequitur non permittit ut sic intelligatur. Primo enim, accusans illos hoc dicit, et ostendens illos multa a De benescia accepisse, Sed ingratiam valde animum cxhibuisse Sequentia quoque illiad indicant, nam subjungit, u Quid enim si qui dam non crediderunt 's, Si non crediderunt, quo pacto , dicunt quidam, ipsis concredita sunt Eloquia Quid ergo ait ' quod Deus ipsis illa crediderit: non quod ipsi verbis crediderinta nam quomodo staret id quod sequitur, Quid nsi quidam non crediderunt Ladjicit enim a Numquid in credulitas eorum iram Dei evacuabit Absit , Iloc igitue ipsum quod illis concreditum est, Christi donum praedicat. Tu vero mihi etiam hic Pauli prudentiam perpende Accusationem enim illorum rursum non a se ipso inducit, sed quasi ex objectione ac si diceret At fortasse dices et Ecqua utilitas circumcisionis hujus neque enim illa ut par orat usi sunt. Concredita illis lex est, et non crediderunt. Atque interim non vehemens accusatοr est, sed quasi Deum criminatione vindicans 'ο tam illam in ipsos convertit.
CVP accusas, inquit, quod non crediderint ii quid hoc ad Deum Num ejus beneficentiam subvertit illorum qui be-
253쪽
neficia acceperunt ingratus animus p aut facit ut honor, non sit honor Didonim indictit illud L. Numquid increduli-hias eoruni fidem Dei vacuabit Absit. Ac si quis dico ret Eo o illum talem honore asIcci. Si vero honorem illo
non admisita hinc accusandus non sum; ne lusi id benignitatem meam haedit, sed illius stupiditatem arguit Pau bis vero non hoc Solini dicit, sed longe amplius, quod non modo criminationem Deo non inserat incredullias eorum; sed majorem ostendat ejus honorem et benignitatem, iam eum qui se inhonoraturus est honore asticit. V. Vidisti-no quomodo illos crina inibus obnoxios esse-cerit oxiis do quibus gloriabantur Siquidem Deus tantum illis intulit honorem, ut etsi sutura praeVidens, a benevolentia sua non desisto ret. Illi vero se honoro assicientem, per ipsum illatum honorem contumelia assecerunt. Dein doquia dixit me Quid ergo si quidam non crodiderunt , Et
omnes non credidisse videntur, ne secundum historiam loquens, vehemens illorum accusator, ut inimicus, esse
videatur, modo ratiocinii et syllogismi ponit id quod in
rei veritate actum est, his verbis : Sic autem Deu Vo-yraX, omni autem homo mendax, hid est non dico quod quidam non crediderint, sed si vis, pone omnes suisse incredulos, quod vix factum suerat concedens, Ut ne molestus nec suspectus esse videretur. Nam sic, inquit,
magis justificatur Deus. Quid est, Iustificatur , Si judicium Statuatur et examen eorum quae ipse Iudaeis contulit et quid Iudaei ipsi retuloriant, victoria pones Deum erit, et in omnibus justus illo apparchit. Ac cum id clare Stendisset ex iis, quae prius dicta sunt, tunc Prophetam attulit his suffragantem et dicentoninuit justificeris in sermoni bus tuis, o vincas cum judicaris . , Ipse enim omnia Sua fecit Villi vero noque sic meliores evasere. Deinde obje
254쪽
iionem aliam hinc exurgentem in medium adducit et ait:. Si autem iniquitas nostra justitiam Dei commendat, quid, dieemus Numquid iniquus est Deus qui infert iram
h secundum hominem dico, absit . Absurdum per absurdum demum solvit. Quia ero hoc obScurum est, neceSSeest clarius exponere. est autem id quod dicit messua daeos Deus honoravit' illum ipsi contumelia assecerunt. 3Ηoc illi victoriam parat, et magnam ejus benignitatem demonstrat, quod tale cum ' essent i honoraverit. Igitur quandoquidem, ait, quia nos contumelias et injurias ipsi intulimus, ideo Deus vicit, et justitia ejus splendida fuit, cur, inquit, punior, qui per contumeliam ipsi victoriae causa sui Quomodo solvit illud Alia rursum, ut dixi, absurditate. Si enim tu,' inquit, victoriae causa fuisti, et postea puniri, injustum illud est Silantem ille non injus- tu est, et tamen puniris, jam non illi victoriae causa suisti. Et vide pietatem apostoli eam. Cum enim dixisset et Num vini striis est Deus, qui insor iram , adjecit, a Secundum y hominem loquor , Ac si quis, ait, secundum humanum ratiocinium dissereret. Justum quippe Dei judicium ea,
quae nobis usta esse videntur, longe silperat, et alias quaS-dam arcanasque rationes habet. Deinde quia illud obscurum Crat, Secundo idipsum dicit a Si enim veritas Dei in meo mendaci abundavit in gloriam ipsius, quid adhuc et vego tanquam peccator judicor' Si enim Deus, inquit, benignus justus et bonus visus est ob idipsum quod tu non
obtempera Sti, non modo debes non puniri, sed etiam me
cedo donari. Si autem hoc sit, illi id absurdum sequetur, quod a multis creeumfertur: u Ex malis nempe bona fieri,
et mala causo osse bonorum . Ex duobus autem alterum neceSSario consequetur aut eum si punit injustum videri: Sr vero non prinit, ex malis nostris victoria in obtinuisse :
255쪽
quot utruinque Supra Diodum absurdum est. Id quod et ipse declarans hujusmodi dogmatum patre induxit Graecos, satis esse putan ad dictorum Consulationem, personarum haec dicentium qualitatem. Tunc enim illi nobis illii lentos dicebaut: Faciamu mala Ut venilint bona. Ideoque clare illud posuit ita dicenset Et non sicut blas sphemamur, o Sicut diuut quidam nos dicerota Faciamus, mala, ut veniant bona, quorum damnatio justa est'. Quia enim dicebat Pauliis V Lbi abundavit peccatum , 5 perabundavit gratia , ora ducentes illum , et ad alium sensum dicta detorii uentes , dicebant portere malitiam sectari, uti uamur bonis Paulus vero non ita loquebatur: illud autem corrigens dicebat Quid ergo perseverabiesumus in peccato, ut gratia abundet absil Nam de proeleritis temporibus dixi non ut haec meditemur et exerceanius. Ab hac igitur amovens suspicione, dixit illud impossibilo esse. Qui enim, inquit, mortui Sumu pCCCato, quomodo ac latic in o viventus
VI. In gentiles ergo facile invectus est illorum quippo
vita admodum corrupta erat. Judaeorum vero, cibi ita neglecta videretur, at illis legmina erant magna lex et circumcisio, et quod Deus cum illis versatus et collocutas CSSet, quodque onmium essent doctores Ideo illis haec volamentarabstulit, et illos magis ea de causa plecti domo Stravit , qua in re hic ermonem conclusit. Nam si talibus
Patratis, inquit, non puniuntur, necesse est ut blasphem una illud dictum circuulseratur in Faciamus mala , Ut veniunt
v bona. v Si autem illud impium est, ct si qui illud dicunt poenas di bunt; id enim declaravi his verbis, suorunarum da natio justa est: hi alam est illos puniri. Nam si qui hoc diuunt sus,pli ei digni sunt, nil to inligis qui faciunt. Si Maxem supplici digni, utique quod peccaverint. Nequo
256쪽
enim homo est qui punit, ut quis de calculi veritate dubi let; sed Deus, qui omnia juste facit. Si vero iis te punium
liar, initi sto illi supra memorata dicebant, no traducentes. Omnia enim Deus suciebat et facit ut vitae institutum nostrum elucescat et undique rectum sit. Ne itaque ignavi simus ita enim gentilos poterimus ab errore removere. Nam si verbis philosophemur, et operibu turpiter agamuS, quibus oculis ipsos respiciemus Veii ore do dogmatibus disputabimus p Dico enim singulis nostrum: Qui ne minimum quidem opus bonum secisti, quomodo audes de in
jori erudire qui nondum didicisti avaritiam esse abim, quomodo de coelestibus philosopharis p At malium esse
nosti Ergo majus crimen est, quia gnarus peccas. 3 Ecquid gentilem dic, Neque enim leges nostri sinunt nos frui hac dicendi libertate, quando vita nostra corrupta St. Nam ait: e Poccalori autem dixit Deus: Quare tu enarras, justitias meas ph Judaei abducti sunt aliquando captivi, et instantibus rogantibusque Persis, ut illa divina cantica canerent, dicebant: Quomodo cantabimus canticum Do- , mini in terra aliena ps quod si in barbarorum terra non licebat eloquia Domini canere, quanto minus licebat animae barbarae Barbara enim est immisericors anima. Si enim captivos et servos hominum in aliena terra lex in silentio sedere jussit multo magis servos peccati, et in alieno vitae instituto Versantes os claudere par est. Atqui et organa tunc illi habebant. Nam in salicibus in medio ejus, inquit,3 SUSpendimus organa nostra'. Sed neque ita licebat. Igitur neque nobis, etsi et os habeamus et linguam, quae sunt organa verbi, licet cum ducia loqui, quandiu peccato, harbarorum omnium saeviori, servimus. Dic enim mihi, quid gentili dices , dum rapinae deditus es et avaritiae abscede ab idololatria: cum agnosce, ne argonium Et
257쪽
aurum quaeras Annon illo ridebit dicetque: Ilaec tibi prius dicitos, Nequo enim par ros est gentilem esse idololatram, et Christianum idem ipsum scelus admittere. Quomodo enim poterimus alios ab idololatria illa abducero, dum nos ab illa non resilimus p Nos enim nobis propinquiores quam proximo sumus. Si erg nobis ipsi non persuadcanius, quomodo aliis persuadebimus Si enim is qui domui suae non bono praeest, neque Ecclesiae curam habebit; quomodo ille qui nec animae suae praeest, alios emendare poterit No mihi dixeris te non aureum idolum adorare. Sed hoc mihi probato, te non illa sacer quae aurum jubet. Nam divorsi sunt idololatriae modi: et alius quidem putat
imammonam esse dominum ali US Ventrem CSSe deum;
alius aliam cupiditatem gravissimam. Sed non immolas ipsis boves ut gentiles verum, quod longo deterius est,
luam mactas animam. Sed non flectis genua, nec adoras verum cum majori obsequentia omnia sacis, quae venter et aurum, concupiscentiae Srannis imperant. Etenim Graecitde abominandi sunt, quia animi morbos deos secerunt; cupiditatem, Venerem iram, Martem ebrietatem Bacchum appellantes. Quod si tu non idola sculpis ut illi: at eum studio multo iisdem ipsis to subjicis animi morbis, membra Christi membra merctricis faciens, et in alias toimmergens iniquitatos Ideo quaeso ut laniae absurditatis
excessum cogitantes, fugiamus idololatriam ita enim Paulus vocat avariliam. Fugienda autem est non modo ea avaritia, quae circa pecunia VerSatur Sed etiam ea quae in concupiscentia mala, quae in V tibus, quod in mensa, quod in aliis omnibus. Nam multo graviores dabimus poenas nos, si non pareamus Christi legibus e Servus enim,
ainquit, qui scit voluntatem domini sui, et non facit, Va-ypulabit multis ergo poenam illam cssugiamus, et
258쪽
aliis et nobis utiles simus, nequitiam nanem ab anima ejicientes, virtutem deligamus. Ita enim et sutura conse- qucmur bona, quae utinam omne adipiscamur, gratia et benignitate Domini nostri Jesu Christi, cum quo Patri et Spiritui sanct gloria, honοr, imperium, Duu et Emper, et in Saecula saeculorum. Amen.
Quid ergo Praecellimus nos Nullo modo Causis enim
ante allatis probavimus Judaeos et gentiles omnes sub peccato esse; sicut scriptum est: Non est justus, neque tinus: non est qui intelligat, aut requirat Deum. Omnes declinaverunt, simul inutiles sacti sunt: non est qui sa-ciat bonum, non est usque ad unum. Sepulcrum palens est guttur eorum linguis suis dolose egerunt Veneniam aspidum sub labiis eorum ouorum os maledictione et amaritudine plenum est Veloces pedes eorum adissundendum sanguinem et Contritio et infelicitas in viis eo
rum et viam Pacis non cognoverunt, non est timor Dei ante oculo eorum . I. Accusavit gentiles , ceusavit Judaeos Cou Sequens
erat ut deinceps loqueretur de justitia, quae est per fidem. Si enim ex naturalis nihil juvit, nec quid amplius fecit lex Scripta; sed utraque iis, qui illis non ut par erat usi sunt, oneri suit, et majori dignos supplicio illos ostendit nece saria demum est salus illa, quae per gratiam paritur. Dic
259쪽
igitin illam Paule, et ostendito Sed noli liun audet Judaeorum petulantiam Suspectavi liabens, Verum ad illos
dem haec multis dicentem accuSatorem inducit, quae omnia paueis tetigit Esaias, validum ipsis frenum apparans, ut ne resiliant, neve a Sermonibus de side quidam auditores abseedant, jam prius Prophetarum accusationi his praepediti. Etenim triari summe gravia ponit Pro phetari quod omnes mala perpetrarent dicens; et quod non admiscerent mala bonis sed nequitiam Solum Exercerent , quodque illam cum grandi conatu Deinde ne dicerent : Quid ergo si adversus alios haec dicta sunt subjunxit u Scimus autem v quod quaecumque lex dicit, iis qui in lege sunt dicit . . Idcirco post Esaiam, qui, ut in consesso erat, illo respicio-bat Davidem induxit, ut ostenderet haec quoque illis annecti debere. Quae enim necessitas, inquit, alios incusare eum Prophetam qui ad vestram emendationem missus erat Neque enim lex aliis data suerat, quam vobis. Cur autem non dixit: e Scimus quod quaecumque Propheta dicit; hsed, u Quaecumque lex loquitur ph Quia Votus omne Testamentum legem vocare solet Paulus. Nam alibi dicit : Legem 3 o auditis, quia Abraham duos silio habuit Dis et hic quoque Psalmos lege ni Vocavit dicenset Scimus quod PM cumque lex dicit, iis qui in lege sunt dicit a Deinde ostendit non accusandi tantum causa haec dici, sed etiam titside lex viam pararet. Tanius Voloris cum Novo Tostam to eo DSensu erat quod accusatione o redargutiones
ideo haud dubio si orent, ut apud auditores splenditia adsidem janiam aperiretur. Quia enim hoc maxime Iudaeos Perdidit, quod alium de se saperent, quod utique Progrqssus de dixit, . quod nempe ignorantes Dei iustitiam , et Suam statuere usi ii Nilaerites, ii titiae De non se Suh-
260쪽
miserint ipsos antevortens lex sit Propheta, ipsorum sastum depressit, atque tUmorem, Ut Sua cogitante peccata, et arrogantiam omnem deponentes, Seque videntes de chiremis periclitari, cum studi multo ad illum accurrerent qui sibi peccatorum remissionem praeberet, Et gratiam persidem acciperint. IIoc ipsum Paulus hic subindicans dicebat e Scimus quod quaecumque lex dicit, iis qui in leges sunt dicit ut omne os obstruatur, c totus mundus Deo subditus sit. ruic enim Stendit eos honorum operum fiducia destitutos, verbisque tantum arrogantes et impudentes esse. Idcirco proprie dictiοnem usurpavit, Sic loquens tacit omne os obstruatur, 3 impudentem illorum et effrenem jactantiam declarans, et linguam accUrate re enatam significans et illa namquo quasi torrens violentus ferebatur. Sed refrenavit illam Propheta. Cum vero dicit Paulus, essit omne os obstrua iurara non hoc ait, quod ideo poccaverint, ut, ipsorum obstrueretur; sed ideo consutabantur, ut ne ignorarent se peccavisse e Et lotu mun-ydus Deo obnoxius sat , Non dixit Judaeus; sed tota natura lilii namque, Ut os omne obstruatur, v illos subindicat, licet non manifesto, ne asperior sermo ESSet. Illud autem, ait totus mundus obnoxius a Deo, simul et de Iudaeis et do gentilibus dictum est. Non parum autem consor ad illorum arrogantiam cοmprimendam cum nihil hic plus habeant quam gentiles sed simul tradantur Secundum abitis verbum. Nam obnoxius proprie dicaturis, qui non sibi satis esse possit ad defensionem, sed alterius indigeat ope: qualia orant nostra omnia, Um ea quae ad salutem tenderent amisissemus. Per legem enim cognisti peccati . Rursus in legem insilit, remissius tamon;
ncque enim id quod dicitur legem incusat, sed Judaeorum ignaviam Attamen hic contendit, qui do sido locuturus