장음표시 사용
281쪽
seatum essera quod magnae Victoriae exuberantia erat. Quod enim aliquis sine operibus ex side justificetur, non absimile vero est quod Ver in recte hic lis eximius, non
hine, sed ex sido sita justus, illud mirabile est . et dolvim demonstrat. Quare aliis praetermissis omnibus , in hunc sermonem Convertit illum liae patrem secundum earnem vocavit, jicien illos e germana ejus cognatione,
et viam parans gentibus ad propinquitatem cum illo habendam Deinde ait De Si enim Abraham ex operibus justifi-ncatus est, abo gloriam , Sed non apud Deum. Cum dixisset igitur, quod Deus circumcisionem ex sido justificet, et praeputium item per idem, et cum illud in praemis sis susticienter probasset per ipsum quoque Abraham molius illud demonstrat, quam promiSerat, et quamdam efficit pugnam inter sidem et operan totum liae certamen
circa ipsum Iustum Statuit, nec Sine catas a. Ideoque magnopere honorat illum, progo nitorem Vocans, neceSSitatemque illis imponens ut in omnibus ipsi obtemperent. Nomihi, ait Iudaeum dixeris, neve hunc vol illiam in medium adducas. Ego enim ad ipsum sastigium, et undo initium
accepit ipsa circumcisio, ascendo. Si enim v Abraham ex operibus justificatus est, in ira it habet gloriam , sed non , apud Deum. Obscurum est dictum illiad ideoque nocessarium est ipsum clariti reddere. Duo enim sunt gloria iiones tacilia ab operibus, alia a fide. Cum dicit ergo, Sio ex operibus justificatus est, abo gloriam, sive gloria-htionem, Sed non apud Cum 3 ostendit illii in etiam aside posse gloriationem habore, et multo majorem Magna enim Pauli vis in hoc maxime Stenditur, quod in contrariam partem rem propositam verterit, ita ut quod salus illa Per opera habet, ut lorictu et sidenter agat, id on boni agis fidona habore ostendat. Nam qui in operibus gloriatur, labores suos Proserre potest; qui autVm sibi gratula-
282쪽
lur quod Deo credat, multo majorem gloriandi ansam ostendit utpote qui Dominum glorificet et magnificet. Quae enim non dictavit rerum visibilium natura, a de in Deum accipienS, Sinceram etiam erga eum charitatem exlii huit, et splendidam ejus potentiam praedicavit. Illud vero generosissimi est animita philosophicae sententiae, mentisque sublimis Illud enim non surari, non Occidere, vulgarium hominum est credere vero quod impossibilia possit Deus magno admodum animo eget, et erga ipsianae optime assecto metenim germanae charitatis hoc signum est Deum certe colit qui praecepta impleta multoque magis hic qui per sidem philosophatur. Ille quidem ipsi obe
divit hic vero convenientem de illo opinionem accepit, et magi quam per operum osten Sionem ipsum glorificavit et admiratus est. Illa ergo gloriati recte operantis est; haec vero Deum glorificat, totaque ipsius est. Gloriatur enim quod magna de illo concipiat, quod in illius gloriam transit. Ideo ait illum habere gloriationem in Deo et non hac vero solum, sed et alia de causa. Gloriatur enim rursum fidelis, non modo quod Doum incere amet, Sed quod magno eiu honore et amore fruatur. Sicut enim ipse illum amavit, magna de illo imaginatus hoc enim amoris argumentum est; sic et Deus illum amavit sexcentis peccatis obnoxium, nec modo a Supplici liberavit, sed etiam justum effecit. Ilabet igitur gloriandi causam, utpote qui magna dilectione dignatus sit usuid enim dicit Scrip- tura Credidit Abraham Deo, et reputatum est illi ad justititiam. Ei autem qui operatur, merces non impialaturh secundum gratiam, sed Secundum meritum AErgo, inquies, hoc majus est Nequaquam tanam et credenti imputatur. Non imputaretur autem, nisi ipse aliquid attulisset. II. Itaque hic etiam debitorem habet Deum, nec Vulga-
283쪽
rium rerum debitorenim sed magna viam et sublinitum. Post itiam enim ostendit illius an inii sublimitatem et spiritualem montem, non Simpliciter dixit, credenti, sed
Credenti in cuni qui justificat impium . Imputatur sides ipsius in justitiam. Cogita enim quantum hoc sit , eradidero et certiorem fieri, quod possit Deus eum, qui in impietate vixerit, repente non a Supplicio tantum liberarenso etiam justum sacere, et immortalibus illis dignari honori biis. Ne laque putes hunc minorem ESSE , quoniam illi non secundum gratiam imputatur. Iloc enim ipsum facit ut sidelis sit splendidus, quod tanta fruatur gratia , quod tantam exhibeat sidem Ei vide majorum quoque re tributionem. Illi enim merces datur huic ver justitia mullo autem major est justitia mercedera multas quippe complectitur justitia mercedes. Cum ergo ex Abrahamo
hoc ostendisset Davidem deinde inducit dictis astipulantem. Quid ergo dicit David , et quem beatum propdie ac
Eum-ne qui in operibus gloriatur, an eum qui gratiam accepit, a qui remissionem et donum Sortitus est Booti tuadinem cum dico, culmen bonorum omnium dico Sicut enim mercede m jor est justitia, sic justitia maior est bea litudo. Cum ostendisset ergo tristitium majorem esse , non quod Abraham illam acceperit tantum seditiam a ratio ciniis habet Unim gloriationem, liquit, Sod non aluid Deuma alio elicini modo illam honorabiliorem denio iis tral , Davidum adducuns ipsi muli agantum : nam hieta inquit, cum qui ita justificatus est beatiun prae dicat his verbis. Beati quorum missae sunt iiii qui lutosti urae videtur quide ui non coragruen testim ruuin pros re N qui rinim dixit e, Booti quorum fides in justitia in TopulataeM., Id quod illo trudeus facit non ignorans ut in privetii os tuendat 3 Perbolum: si enim eatris os, hic., i a. reui iusion uin ace
284쪽
pit per gratiam; muli magis qui tistificatus est, qui fidem exhibuit. t hi autem beatificatio est, dedecus omne sublatum est, et magna est gloria nam beatificatio augmentum est et mercedi et gloriae. Quapropter id in quo ille praestat, non script exprimit cum dicit: Ei enim qui ope uratur merce non impiatatur secundum gratiam. Illud vero in qu sidelis praecellit, ex script testimoni probat dicens : sicut dixit David me Beati quorum remissae sunt, iniquitales, et quorum tecta Sunt peccata ' Quid enim dicit, inquies, quοd non Sectandum debitum, sed secundum gratiam remissionem accipias Sed ecce hic est qui beatificatum non beatum dixisset autem, nisi illum videret gloria frui multa. cc dicit: Remissio autem haec in circumcisionem 3 Sed quid pu Beatitudo autem haec; quod majus est; u In circumci Sionem, an in praeputium I Quaeritur enim deinceps, utrum hoc bonum et magnum cum circumcisione an cum praeputio consistat. Et vide hype holen mostendit enim illiud non solum non a praeputi re moveri, Sed libente cum illo consistere ante circumcisionem. Quandoquidem qui beatum dicit, nempe David, Circumcisus erat, et circumcisus disserebat, vide quam studucit Paulus dictum illud ad praeputiatum deducere. Cum enim justitiae beatificationem iunxisset, ostendissetque utrumque Unum esse, quaerit quomodo justificatus
sit Abraham. Si enim beatitudo justi est, et Abraham justia
sicatus est, videamus quomodo justificatu sit, an cum praepivitiatuS, an iam circumcisus esset: cum praeputiatus, inquit, eQuomodo ergo Oputatum Si ei, circumciSo-ne an prae, putiato Non circumciso, sed praeputiat dicimus enim, quod imputata est Abrahae sidus in justitiam L, Superius ex Scriptura loculus est, Quid enim ait Scriptura , dicit: e Credidit Abraham Dco, et reputatum est illi injustitiam p
285쪽
lli enini loquentium quoque judicium assumit, et Stemdit in pro putio justitiam extitisse. Deinde hinc objectionem aliam insurgentem Solvit. Si enim praeputiatus cum esset, inquit, justificatu CSt, cur Circumcisio introgressa est . Signum accepit, inquit, et signaculum justitiae, quae x est per idem, quae cum pr epuliatus esset, inerat ipsi'. hVidis li-ne ut ostenderit Judaeos quasi in paraSitorum o
dine esse, Vel ipsos praeputiatos ipsis adjectos fuisse Si
enim ille praeputiatus justificatus est et coronatus, poSteaque circumcisionem accepit, postremoque Judaei introgressi sunt ergo praeputiatorum primo pater est Abraham, eorum, inquam, qui per idem cognati ejus sunt, et tunc eorum qui in circumcisione erantes duplex enim est progenitor Vidisti-ne idem splendentem p Donec enim illa accessit, Patriarcha ille non justificatus est. disti-no praeputium impedimentum non asserre Nam illo praeputiatus erat, nec impedixit illud quominus justificaretur fido ergo posterior est circumcisiο. III. Et quid miraris si si de posterior sit circumcisio, quando et praeputi quoque Nec posterior tantum est side,
scd ctiam admodum inserior, et tanto inserior, quanto Signum re significata in serius est, verbi gratia, quanto insigno
militis, in serius est milite Cur, inquies, signaculo egebat Non ipse egebat. Cur ergo illud accepit Ut esset pater
communis credentium per praeputium et eorum qui in circumcisione erant Sed non simpliciter eorum qui in circumcisione, ideo subjungit. Non iis tantum qui ex circumscisiono. Si enim praeputiatorum , non quia praeputiatus erat, de pater est, etsi in praeputio justificatus, sed quia illi fidem ejus sunt aemulati multo minus circumciSorum, licet circumcisus sit, progenitor erit, nisi sidos accesserit: circumcisionem nim accepit, inquit, ut utrique illum
286쪽
haberemus progenitorem, nec praeputiati circumcisos expe
lant vide quomodo illi ipsum regenitorem primi habu
riti t. Si autem Cneranda circumcisu, est, quia justitiam Praedicat, non parvam praeputium praerogativam habet, ouod antio circumcisionem acceperit fidem. Tunc illum poteriti progenitorem habere, cum in fidei vestigiis incedes, neque contendes, vel tumialtu aberis legem introducens. Quam, quaeso, dein dicis uoluae est in praeputio'. Rursus Iudaeorum astum reprimit, justitiae tempus in memoriam revocans. Et bene ditati, e Vestigiis, 3 ut perinde atque
ille credas in resurrecbionem corporum mortuorum Etenim illo circa hanc rem fidem exhibuit. Itaque si praeputium,sicis, disce clare nihil tibi ex circumcisione utilitatis accedere. Nisi enim si dei vestigiis insistas, etiamsi millies
circumcisus esses, non esses ex Abrahae filiis. Quandoquidem ideo illo circumcisionem accepit, ne te praeputiatus: eiiceret Ne tu quoquo id ab ill exigas Id tibi auxiliosuit, non illi erit. Sed illud signum justitiae est, et hoc
Propter te quando nunc ne hoc quidem est. Tunc enim tu corporeis indigebas signis; nunc non opus illis est. Numa fide, inquies, polorat ejus animae virtus agnosci Poteratia lique, sed tu egebas hoc additamento. Quia enim animae. Vir Uium non aemulatus es, nec vi resoluisti, data est tibi sensibilis circumcisio, ut postquam in hac re corporea exercitatus esses paulatim ad aoimi philosophiam duce roris, at In illa eum studio magno excepta, ut maxima dignitate, docereius imitari et venerari progenitorem. Idque non in circumcisione modo Deus instituit, sed etiam in aliis omnibus, ut in sacrificiis, in sabbalis et festis. Quod au- rem propter te circi micisionem aeceperit, acidi in sequeni buset cum dixisset enim ipsum accepisse signum et signa- CQUm Causam apponit, dicens Ut ipse esset pater
287쪽
h cireuna cisionis, iis qui illam spiritualen assularii ut si en in hanc sol uni liabueris , nihil tibi phis accedet. Nam tunc signum est, cum ipSa re cujus est signum, apud te conspicitate, id est, si de S ita ut Si hanc non hubeas, signum non possit ulteri u Signum esse. Cuius enim erit signum pCujus signaculimi, cum non sit qui obsignetur ac si nobis marsupium ostendere Signo munitum, in quo nihil esset. Itaque ridiculi circumcisio est, cum si de istius non habe in P. Si enim sit justitiae signum, et justitiam non habeas, neque signum habes. Ideo namque Signum accepisti, ut rem quaereres, cujus Signum habes. Ita tuo si signum sinere exquireres, non illo pia haberes. Circumcisio autem
non modo justitiam praedicat, sed etiam justitiam illain quo in praeputio est. Nihil aliud ergo circumcisio praedi
Cat, quam quod non opus sit circumcisione. Si enim ilhqui ex lege, teredes sunt, exinanita est si des, abolita ost, promissio Ah Ostendit necessariam esse fidem circumcisione Vetustiorem, sortiorem lego, quod legem stabiliat. Si enim omnem pecca ere, necessarius si ille praeputiatus justificatus est, vetustior est: si per legem cogniti peccati, sine lege antem manifestata est sortior, si legis testimο-nio probatur, et logem sirmat; non adversaria, sed amica et socia in bello Ostondit iterum et aliunde non posse per legem haereditatem accipi. Cumque compli rasset illam cum
circuincisione , ac Victoriam reportasset, Pana digna ui Stis
legi opponit, sic inquiens: Si enim qui ex b ge, sunt hae-nredes, exinanita est fides. , Ne quis enim dicat steri possent quis idem habeat, et legem servet demonstrat impossibilo illiu esse . ni enim legi adhaeret, quasi ea subiton asserat is vina fidei doliones lat. Ideo ait Exinanita esti sides Di, id est, non est opus salute, quae per ruet iam bretinetur neque enim potest illa vim suum ostendere; et
288쪽
abolita est promissio. Etenim Judaeus fortasse dixorit: , Quid mihi opus est side 3 Ergo si hoc Verum est, cum fide, quae ad promissioncm spectant Sublata sunt. IV. Vide ut in omnibus ostendat illos a Patriarcha ab initio impugnari. Cum S tendisset enim justitiam fidei consortem esse, jam declarat promissionem similiter se habere. Ne diceret enim Judaeus et Quid mea interest, si Abraham ex sido justificatus est 3 dicit Pauliis, ne id qui dem quod ad te maxime pertinet, nempe promissionem haereditatis, posse in illa ad opus duci, quod maxime illis timorem incutit. Quam, inquies, promissionem ut mundi hiae res sit, et in illo omnes honedicantur. Et quomodo abolita sit illa promissi dicit: Quia lex iram operatur, CUjus
3 enim lex non est, hujus neque transgressio . h Si vero iram oporatur, et transgressioni obnoxios reddit etiam,
iit liquet, maledictioni. Qui vero maledictioni, supplicio et transgressioni sunt obnoxii; hi non digni sunt qui haereditatem accipiant; sed qui poenas dent et ejiciantur. Quid sit igitur Venit fides per gratiam attracta ita ut promissi ad opus deducatur. Ubi enim est gratia, ibi et remissio; ubi remissio, ibi nullum supplicium. Sublato autem supplicio, et justitia a fido ac codente, nihil impedit,
quominus nos haeredes simus promissionis, quae a fide est. v Ideo igitur ex fide, ait, ut sociandum gratiam, et ut sirmansit promissi Dei universo semini, non ei quod ex legen est tantum, sed etiam ei quod ex fide Abrahae, qui est pater omnium nostrum'. Vides-ne quod fides non solum legem stabili ut sed etiam quod promissionem Dei non sinat excidere lex vero contra fidem etiam irritam saciat, Ultra tempus observata, et promissionem impediat mi ostendit non modo non supervacaneam esse idem sed ita neceSsariam, ut non possit Sine illa aliis obtineri Lex
289쪽
enim iram gignit: quia omnes illam transgressi sunt. Fides
autem non sinit iram vel initi consistore. Cujus enima, non est lex, inquit, hujus neque transgresSio. idos-ne quo pacto non modo peccatum Cloat; sed ne quidem oriri sinat. Ide ait, Secundum gratiam. Qua de causa Non ut nos pudeat; sed et Ut sirma sit promissio universo, semini. 5 Duo bona hic ponit, quod firma sint quae data sunt, et quod dala sint universo semini, eos qui ex gentibus accesserunt colligens, Iuditaeosque Stendens extra positos esse, si contra fidem contendant. Ilo namque semius illo est: non enim sidos tibi damno est: ne contendas; sed te ex lege periclitantem Serva Deinde quia dixit, uini verso semini, determinat cuinam semini: Quod est ex fide, hinquit, connectens cognationem cum gentibu S, et Stendens non pοsso consontire cum Abraham illos, qui non credunt ut illo. Ecce aliud tertium fides operata est: nam cognationem cum Iusto accuratiorem socii, et plurium nepotum progenitorem illum declaravit. Ideo non si inpliciter dixit Abraham iri Sod patris nostrum delium radeinde testimonio dictum obsignans a Sicut scriptum si,vinquit, multarum gentium patrem to constitui Ah Vides-ne
haec aut olim dispensata Quid ergo, inquies, si de Ismaelitis, do Amalecitis, do Agarenis haec dicat Progressus Certe ulterius, clarius ostendit non de illis dici: sed interim ad aliud sustinat, quo illud quoque ostendit, talis cognatio,
ni modum desinituis, et magno cum consilio id probans,
quid enim dicit u Ante Deum, cui credidit: id est, ut
Dcu non est unius partis Deus, sed omnium pater; sic et ipse. Ac rursum ut De iis pater est, non Sect Niliam naturalein cognationem; sed secundum fidei necessitudinem;
sic et illo Obedientia enim facit illum patrem uanium Do Strum. Quia enim illam cognationem nihil esse puta
290쪽
bant, crassiorem illam retinentes, ostendit hanc esse a gis propriam, Sermonem ad Deum adducens. Atque cum his hoc etiam declarat, quod hanc fidei retributionem acceperit. Itaque nisi hoc assuerit, etiamsi pater sit in nium, qui terram incolunt illud, Ante, locum non habet, sed succisum et imminutum est Dei donum. Illiidenim, Ante, significat, similiter. Qui, quaeso, mirum suerit quod pater sit eorum qui ex ipso sunt reo cnim singulorum hominum est quod stupendum est, quo non habuit ex natura, hos ex Dei dono illum accipere, V. Itaque si vis credere honoratum fuisse Patriarcham, crede ipsum omnium esse patrem cum dixit autem, e Antoh Deum, cui credidit, non hic substitit, sed adjecit: Qui
vivificat mortuos, et vocat ea quo non Sunt tanquam eas quae sunt. Cum nempe jam do resurrectione agere coepiS-set, quod ei ad praesens institutum utile erat. Nam si potest mortuos ad Vitam rovocare, et ea quod non Sunt tanquam ea, qt . de Unt, producere, potest etiam eos qui illo nati non sunt
filios ipsius sacere. Ideo non dixit: Qui producit ea quae non 3 SUnt,3 sed, uoui vocat; majorem facilitatem significans. Sicut enim nobis facile est ea quae sunt vocare, ita et ei sa-cilius, et longe facilius est ea Dpe non sunt producere. Cum Dei donum magnum et inessabile memorasset, et de ejuS
otentia disseruisset, ostendit Abrahae fidem dono dignam
ESSe, ne putes eum immorit honoratum fuisse. Et postquam auditorem excitaverat, ut ne turbaretur, neve Judaeus lite objiceret et qui fori potest ut ii qui silii non sunt, filii efficiantur sermonem transfert in Patriarcham, et ait: Qui cοntra spem in spem credidit, ut sieret patern multarum gentium secundum quod dictum est ei, sic serit semen tuum'. 3 Quomodo contra spem in Spem credidit 'Contra spem humanam, in spom Dei. Ostendit enim