장음표시 사용
361쪽
lv EMATOL. 3L AD TOMANOS. nou. II. 353ciocensque a quant malo humanum genus liberaverit,iluod malain per medicorum pharmaco pejus evadebat, et per eos qui illud arcebant augebatur. Ideo subjungit: il fiat supra modum CCC an peccat Um P manda illum Vides-ne Ubique quomodo huic se complicet Et por quo ilhid accusat, rursum magis ostendit legis virtutem. Neque enim parum prae si tit cum stendit quantum malinia sit peccatum, illiusque virus omne revelavit, et in medii iiD protulit Iloc enim declaravit dicens fiat sub pro modum peccan peccatum per manda iiDD. Id est, ut appareat quantum malima, quanta pernicies Sit peccatum IIo aialem per mandaliam osten Siam est Isis excellentiam quoque gratio ostendit Siapra Iogem , non vero pugnam. Neque enim hoc respicias quod ii qui legem aeceperunt, dolori oros acti sint sed id consi teres, legem non modo non aiagore mollitiam otia iSSe, sed eam quae priris orat exscindere stia luisse. Quod si non potiterit, illam tamen coronat a voluntate Christi vero virtutem magis adora, quia iam Varium, tam expia gnatu dissicile malum delevit, et radicitus evulsit. Cum autem peccatum audis, no putes esse vim quamdam existentem, sod malam actionem, semper accedentem et recedentem Trape non Protante triam fieret, o postquam saeta est, rursum deletur. Ide nam quo et lox data est lex vero nunquam ad naturalium interitum datur, sed ad emendationem mali secundum voluntatem
VII. oc externi quoque legislatores sciunt, necnon universa hominum natura Ea enim tantum coercent mala,. quod ex segnitie lacia sunt, non vero ea quae naturae cohae-rEntia sunt, Se exscindere prostentiae. Neque cnim id fieri potest. Nam quae naturalia sunt, immota manent, rit , povobis in aliis colloquiis dixi . Quapropter his missis certa-
362쪽
vero haec illorum certaminum maxima pars st. Nam si nequitiam depellamus, virtutem inducamus, et hinc clare ostendamus vitium non QSSO natura aliam eos ni unde mala sint quaerunt, non Diodo Verbis, Sed etiam operibus poterimus ad silentium cogere, quod cum ejusdem simus naturae , a malitia eorum exempti simus. Ne vers illud considcremus, laboriosam Me Virtutem Sed potius posse ullam a nobis exerceri; Siber studeamuri eam nobis omnino sacilem sore. Si autem mihi nequitiae voltiptatem opponas, ejus quoque inem dicito In mortem enim illa desinitI quemadmodum Virtus in vitam nos manu ducit. Imo, si videtur, utramque etiam ante sinem examinemus. Videbimus enim nequitiam mulium doloris secum serre; virtutem vero multam Volup intem. Quid enim quaeSο,
sorabilius prava conscientias Quid dulcius hona spe ph ihil enim, nihil certe nos ita pungit, et premit ut jexpectatio mala. Nihil ita nos erigit , ac pene volatiles reddit, ut conscientia bona. Id quod ex iis quae apud nos eveniunt edisci potest. Nam ii qui in carcere clausi tenentur, et seii lentiam Se damnantem expectant, etiamsi abundanti cibo fruantur, miserius vivunt, quam ii qui per vicos stipem cogunt, nullius sibi mali conscii. Expectatio namque malorum, uou iuit EOS Voluptatem, quam pro manibus habent, advertere. Ecquid de vinctis loquor DIis qui liberi sunt et divites, malorum tamen conscii, meliore conditione sunt artifices , qui ex diaruo labore vi vivit; gladiatore quoque, quo in cauponis videmus ebrietati, voluptati et ventri operam dantes, omnium iis rimos esse dicimus . quia longe major Vol aptato illa St, expectatae mortis calamitas. Quo si illis haec vita dulcis esse videatur, mementoto dicti, quo vos frequenter alto Ilior, nihil mirum esse si is qui in nequitia vivit, amaritudinem
363쪽
dolorem quo non sugiat. Ecce enim res ita delestanda, amabilis videtur iis, qui in illa versantur. Sed non ideo illos beatos dicimus, verum hoc ipSO miSero pr aedicanius, quod quo malorum devenerint nesciant. Quid vor dixe ris do moechis, qui propter modicam volii platem, ad in
decoram servitutem, ad Ccuniariam Sumptum, et perpetuum timorem se dedunt, et vitam Caini subeunt, imo illa graviorem , dum et praesentia timent, et sutura formidant, et amicos, inimicos , Scios, inscios suspectos a
bent ac neque cum dormiunt, ab hoc angore liberi sunt: dum mala conscientia somnia ipsis confingit terroribus plena, quibus illi pavidi torquentur. At non sic habet vir temperatus et castus , sed in tranquillitate et libertate multa hanc transigit vitam Consor igitur modica voluptati multos illos terroriam inclus, et brevi continentia labori vitae perpotus tron quillitalom, et videbis hanc illa
suaviorem esse. Qui vero rapere vult et allienas invadere pecunia S, annon , quodS , innumeros sustinet labores, circumcursans, sorVis, liberis, ostiarii adulans, terrens, comminans, impudenter genS, Tigilan S, trem OnS, anXiUS,
omnia suspecta habens y At non talis est qui pecunias contemnit hic enim multa ruitur volia plate , in tranquillitate et securitate vitam agens Quod si quis ci aeteras nequitiae parte percurrerit, magno tum Nitias, multo Scο-pulos videbit. Quodque majus est, in virtuto quidem prima laboriosa Sunt quae vero sequuntur, suavia et laret hinc labor minuatur. In nequitia ero Secus; οSt Volui, talem dolores et supplicia accidunt, ita ut hinc voluptas vanescat ouemadmodum enim Ni coronas exilectat, ne rosa praesentia ne quidem sentit; sic is qui post voluptatem supplicia expectat, non potest puram laetitiam xcerpere, metu omnia turbante imo si qui rem accurato examinet, et 3.
364쪽
ante supplicium CXpectatum, in ipso usu suo, dolorem experitur.
VIII. Et, si placet, hoc in iis qui aliena rapiunt exploremus, Vel etiam in iis, qui quomodocumque divites sunt. Missis vero timoribus, periculis, Pomoro, angorsi, Ura, et similibus, Supponamus esse quempiam Sine ullo negotio divilem, et de facultatum custodia securum, quod tamen esse no luit; attamen id supponatur. Quam illo volupta-lom percipiet ' Quod multis circumdetur bonis hoc
non sit eum tortari quandiu enim plura concupiscet, cruciatus a Ugetur. Nam ConciapiScentia, iam lat, nee ultra progreditur, tunc parit voluptatemn etonim cum Sitim VS, tun Do recreauius , cum quantum libet bibiamus a donec autem si limus, et Si sontes omnes exhauriamus, major nobi adest cruciatus etiamsi mille flumina exhalari remus, pax ita tot montum esset. Et tu quoque Si omnia quae in mundo sunt accipores; si adhuc conCUpiScereS, quo plura perciperes, o major esset cruciatias. Noigitur puto te, si multis siluas, bonis aliquam inde voluptatem OSSe percepturum et sed id assequeris si ditescere nolis; sin divitias concupiscas, nunquam sinis tormentorum erit. II ic enim amor expleri nequit Sed quo magis iam carpes, lanto magis a termino emotus eris. Annοn hoc enigma est anno dementia et extrema insania Absistamus ergo a prima illa malorum radice, im talem Concupiscentiam ne attingamus quidem a Si ver tangamus , a principio resiliamus : id quod admonet Proverbiorum auctor, de more trice sic loquens Absco de nox moram soceris , et ne accedas ad ianuam domus ejus Ahtio etiam tibi ego do pecuniae amore dico Si enim paulatim incidas in pelagus insaniae illius, vix emergere pote ri tanam ut in vorticibus, si millies contendas, non siicile
365쪽
snperabis; sic, im gravitaS, in prostria dum concia piscentiae deinersus, te ipsum cum Onanibus tuis perdos. Propterea obsecro, a principio caveamus, et pusilla fugiamus ni ala: naagna quippe Ochi generantur. Nam is pii ad singida peccata hoc dicere edoctus st: Nihil hinc oveniet, pauciatim iamia perdsit Ilo ne piit iam introduxit : hoc porias latroni aperuit et hoc urbis moenia dejecit, cum ad singula dicitur : Aihil hinc veniet. Sic et in corporibus
itur. Esaii , nisi primogenita vendidisset , non indignus hono dictionibus habitus suisset: si se bent dictionibus in
dignum non reddidisset, non ad fraternam, 'dem progredi concupivisset Cain nisi primas tenere votitisset, sed Dei arbitrio rem permisisset, secunda non habuisset. Si cimi secundas haberet, monitioni paruisset, Coedem non par tiariisset D ursias caede patrata, si ad poenitentiam venisset, De ipsum vocante, et non impud Onter respondisSet,
non gravia sub indo passus osset. Si vero ii, qui ante legem erant, ex Segnitio sua paulatim in ipsum malilico prostandum Venerunt, cogita quid potiemur nos, qui ad Dapjora vocati sumus stadia, nisi cum diligontia nobis
altendamus, o scintillas malorum ante sitam rogias CC in
datur praeroplas extinguamus. Verbi gratia, peieras requenter Ne hoc solummodo cures, sed etiam juramen luna lolio , neque ultra labore opus habebis Longe namque dissicilius est jurantem non peierare , Nam Non omnino jurare. Convitiator os, contumeliosus, percussor legem tibi scribe , ne unquam irascaris vo chimos, et nare iam radice fructum sustulisti Lascivus es et uixurie deditus pPone tibi logein ne unquam mulierem respicias, nedum in theatrum ascendas, neque in sor alieno formas curioso explores. Longo enim facilius est, ne respicere quidem formosam mulierem , quam illa conspecta et perci Pla
366쪽
cupidine, tumultum inde ortum sedare Leviora quippe sunt in ipso primordio certaminata imo potius neque ineunda certamina erunt, Si hosti fore non aperuerimus, neque mali semina susceperimus. Quamobrem Christus illum poena plectit qui lascivi oculi mulierem reSpexerit; ut nos a majori labore eriperet, jubens adversarium domo ejicere antequam sortior evadat, quando nempe acile ejici potest. Quae necessitas enim negotia superflua inire
et cum adversari confligere , cum Sine conflictu possis tropaeum erigere, et ante pugnam bravium raperes Non enim tantus labor est formoSa muliere non reSpicere, quam o Si aspectum e continere Imover ne labor quidem ille primus fuerit, sed post aspectum illum, grandis
sudor et labor adeSt. IX. Cum ergo minor labor sit, imo ne labor quidem, Ct lucrum majus, cur studemus in pelagus innumerabi lium malorum incideres Neque enim tantum sacilius est Tiro non respicere mulierem; sed etiam sic purior ab hujusmodi concupiscentia evadet cum contrari qui respicit, et cum majori labore et cum macula Vadat, si quidem evadat. Nam qui sorinosam aciem non videt, a tali concupiscentia liber et purus est et qui autem Videre concupivit, cum primo hanc cogitationem admiserit, sese que millies maculaverit, tunc illius concupiscentiae maculam ej xcit, si tamen ejiciat. Ide Christus, ut ne id patia-miar, non caedem modo prohibet Sed et iram quoques non ornicationem tantum a sed et lascivum aspectum ;non periurium , sed et quodvis juramentum. Nequo in hoc virtutis modo consistit et sed poStquam eam legem posuit, ad majorem progreditur. Postquam enim a caedi-hus avertit, iramque prohibuit, jubet paratum eSSe ad
mala sustinenda , neque modo ad tanta Subeunda, quanta
xvit insidiator; sed etiam ad procedendum ulterius, ita
367쪽
ui per philosophiae tuae excellentiam ejus insaniae magni ludinem superes. Neque enim dixit : Si quis te percus sorit in maxillam doxteram , se generoSe et quiesce, sed addidit, ut alteram ei praebeas , a Verte enim, inquit, , illi et alteram Ilaec Splendida est victoria, plus illi praebere , quam ipso Clit, et pravis voluntatis illius tormi nos patientiae largitato superare. Sic illius insaniam sedabis, o prioris facti mercedem ex posteriore acies, illius- quo iram mitigabis. Vides-ne pene nos Semper SSe, ut ne mala patiamur, non penes illos qui mala inserunt primo et potestatem habemus, non ut mala non patiamur tan lum, sed etiam ut beneficio assiciamur. Id quod est maxime admirandum, quod non modo non laedamur, si
vigilemus sed etiam boneficio assiciamur ab iis qui nos laedunt, et ab aliis Rem perpendera te injuria quispiam assecit in potestate tua est hanc injuriam in laudem tuam vertere. Nam si injuriam injuria repellas, turpitudinem auxisti; sin benedixeris ei qui te injuria assecit, videbis
omnes qui praesentes fiant, te coronantes et celebrant PS.
idos-no quomodo a quibus injuria assicimur, ab iis benescia accipiamus si velimus pio ipsum in pecuniis , hoc in plagis, hoc in caeteris omnibus deprehendere est. Nam si contraria ipsis rependamus ; et ex malis quae perpeSSi Sumus, et ex beneficiis quae praestitimus, duplicem nobis Coronam contexemus. Cum ergo accedon quispiam dixerit: Illo talis te injuria sti cit, et male do te apud omnes loqui non cessat capud haec loquontem lauda eum qui insuriam intulit. Sic enim, si illum ulcisci volis, potes ab eo p Ena repetere. Nam qui audiunt, etiamsi sensu Careant, te laudabunt, illini vero ut sera quavis immaniο- rem odi habebunt: quoniam ille nihil laesus, mala inlusit: tu Vero, etiam Si male allectus, contraria rependisti. Sicque
368쪽
dicta illa omnia ut utilia exhibere poteris Etenim qui
mordetur, si doleat, oblati criminis Se sibi conscium esse declarata: qui alitem haec duri det, hoc ipso se praesentibus vel suspicione liberum demon Strat. Perpendo igitur quot bona inde colligas prim te ipsum a perturbatione et commotione liberas Deinde Phoc vero primum censori debet si in peccatis sis, illa abstergis, ut Publicanus ille, qui Phari siti accustitionem patienter tulit. Ad haec, per hujusmodi exercitatio no animum tuum philosophum reddis, o mille laudibus apud om nos spueris, et dictorum vel suspicionem amoves. Quod Si illum ulcisci cupias, hoc ex abundetinti sequetur, Deo criminationis a illo pod nas exigente, philosophiaque tua, ante poenas illa , plagona ipsi gravem inferente. Nihil enim ita eos qui nobis
inliniam inserunt mordere solet, ut cum nos illas quibus
assecti sumus injurias deridemus. At sicut si philosophice
agamuS, tot tantaque bona adorunt; sic si rixas, Simul ratEm Xerceamus, contraria omnia contingent. Etenim nos ipso dedecore assicimus, ac nos iis quae dicta sunt obnoxio esse a praesentibus existimamur animam tumultu
replemus, et in insicum gaudio assicimus, Deum irritamus, et peccatis prioribus hoc addimus. Ilaec ita quo omnia cogitantes, simultatum barathrum vitemus, et ad portum toleranti: consigiamus , ut et hic inveniamus requiem animabus nostris , ut Christus pronuntiavit , et sutura Cori SeqHamue bona, gratia et benignitate Domini nostri Jesu Christi, cum quo Patri unaque Spiritui sancto gloria,
imperium, honor, Dian et Semper, sit in Saecula Saeculorum. Amen.
369쪽
Scimus autem quia lex spiritualis Ost: ego autem carnalis Sum, Venumdatu Sub peccato . I. Postquam dixerat magna fuisse mala'. et peccatum admissum liotentiu sitisse lege, et contra quam lex sata gebat occidisse, et cum in magnam dubitationem audito rem conjecisset rationem postea dicit per quam haec ad-
Venere, cum prius legem a prava Suspicione vindicasset. Etenim ne quis audiens peccatum CC aSionem per man datum accepisse, et quod eo deui mandato accedent pec
catum refixit et quod per illud decepit atque intersecit:
ne quis, inquam, legem horum malorum causam putarotesse primo illius os ensionem uester uberrimam non modo illinii ab accusatione liberans, sed laudem ipsi maximam texens Ilocque adhibet non quasi ipse in cius gratiam loquatur, sed quasi communem omnium Sententiam exponens a Scimus enim, inquit, quod lex spiritualis sit , ac si diceret, hoc in consesso et manifestum est, quod Sit Spiritu illis talantum abest ut sit causa poccati, o mali quod advenerunt obnoxia. Et vide quo pacto non Diodo illam ab accusatione liberet, sed etiam supra modum laudet. Nam cum spiritualem illam dicit, magistram virtutis os londit esse, et nequitiae adversariam hoc est enim esse spiritualom, et ab omni peccato abducore, quod cx faciebat, rerrenS, admonens, PtinienS, corrigens, quae ad justitiam
370쪽
pertinent omnia consulens. Unde ergo, inquit, peccatum extitit, si tam admirabilis sit praeceptor a discipulorum segnitie. Quapropter haec Subjunxit De Ego autem carnalis Sum, heum, qui in lege et ante legem vixerat, laominem
indicans a Venumdatus Sub peccato. 3 Cum morte enim, inquit assectuum turba ingressa est. Cum enim CorpuS mortale essectum est, necessari accepit concupiscentiam, iram, dolorem, Caeteraque omnia, Uae multa opus habe
haut philosophia, ne exundantia in nobis, rationem in peccati praeundum submergerent. Illi namque assectus peccatum non erantes sed illorum immoderatio, si non
spetietur, hoc esticiebat Verbi gratia, ut unum illorum in
exemplium adducam, cοncupiscentia peccatum non est; at si immοderata sit, nec velit intra connubii legem se continere, sed alienas etiam mulieres appetat, tum reSadulterium esticitur; non a concupiscentia, sed ab illius immoderata cupiditate. Ac perpende Pauli sapientiam. Postquam legem laudibus extulerat: statim ad illii pris-
Cum tempu accurrit, ut cum ostendisset quomodo me genus nostrum assectum esset etiam cum legem accepit, probaret gratiae adventum necessarium fuisse, quod ubique demonstrare curavit. Cum enim dicit: Venumdatus
3 sub peccato; h non de iis qui in lege erant loquitur tantum, sed etiam de iis qui ante legem vixeran b, et de hominibus in principi conditis. Deinde modum dicit venditionis et deditionis , Quod enim operor, inquit, non hintelligo Quid est v Non intelligo ignorο. Et quam
donam hoc factum est nemo enim in ignorantia peccavit. Vides-ne quomodo si non cum decenti reverentia voces deligamus, nec apostolicum scopum respiciamus, innumera absurda secutura sint Si enim ignoraules occa-hant, nec poenas dare debebant ut ille superius dicebat: