장음표시 사용
371쪽
u Sine lege enim peccatum mortinim est; non hoc declarans, quod illi nescientes peccarent; sed quod scirent quidem, at non tam accurate; ideoque puniebantur qui dem, sed non tam acerbe AC rursum, u Concupiscentiam 3 nescivissem 3 non Omni modum ignorantium significans, sed clarissianam cognitionem non assuisse denotans. Dixit Vero, operata Si in me omnem concupiscentiam; non hoc sensu, quod mandatum concupiscentiam esse cerit; sed quod augmentum concupiscentiae peccatum per mandatum
induxerit. Ita et hic non omnimodam ignorantiam significat dicens : Quod enim peror non intelligo. Quomodo enim in lege Domini sibi complaceret secundum interio rem hominem Quid ergo significat, Non intelligo , In
lenebris Sum, inquit, abripior, damnum Sustineo , DEScio quomodo supplantor Quod et uos dicere solemuset nescio quomodo ille veniens Surripuit, non ignorantiam prosi tenteS, Sed rati Cm quamdam circumventionem et insidias
declaruntes. Non enim quod volo, id facio, sed quod odius acto'. Quomodo ergo non nosti id quod sacis Si enim honum expetiS, Si malum odisti, id persectae cognitionis est. ndo liquet illum hoc dixisse, Quod nolo, non liberum arbitrium tollens, neque Decessitatem quamdam Et vim inducens. Si enim non sponte, Sed ex neceSSitate peccamus, certe supplicia pro factis illata non ratione nituntur. Sed sicut cum dixit: Non intelligo , non ignorantiam significaxit, sed id quod dicebamus; sic illud additum,u Quod nolo, non necessitatem denotat; sed quod facta non laudet Nisi enim hoc sibi vellet cum dicit: Quod x nolo facio, cur non addidit, Sed ex nocessitate cοgor, et vi hoc facio: u hoc enim volim tali et potestati oppositum est. Nunc auton hoc non dicit: sed hujus loco posuit, Quod odi; hut discas ipsum quando dixit: Quod nolo, v potestam
372쪽
tem sibi non ademisse. Quid est ergo illud, Quod nolo hQuod non liuidο, quod non probo, quod non limon ad cujus rei Compartitionem sequentia addidit: Sed quod odi, hoc facio. Si autem quod nolo facio, consenti legi quod bonansit'. v
II vides-no interim non corruptam mentem, sed in opere nobilitatem suam servantom Quod si nequitiam adit, ut odio habens adit, id quod legis et naturalis et scripti n)axima laus fuerit. Quod enim bona sit lux, inquit, hinc pauim est; quod me ipsum accusem, quod legi non obsectitus sim, Et quod factam rem odi habeam. Atqui si lex cctus a peccati esset, quo pacto is qui ipsi con sentiret jussum ejus odio haberet u Consenti enim legi, hinquit, quia bona est. Nunc autem jam non ego operor, illivi sed quod inhabitat in me peccatum. Novi enim, quod non inhabitet in me, id est in carne mea, bonum'. vllic instant ii, qui carnem calumniantur et illam a Dei opificiis amovent. Quid ergo dicemus Ea quae de lege nuper dicebamus: ito ut illic totum ad peccaturn refert, Sic et hoc loco. Non enim dixit u Caro illud operaturarum sed Contrarium, Uam non ego illi ad operor, sed quod inhabitatu in me peccatum. Quod si dicat, quod non habitet in ipsa
bonum, nondum hoc carnis crimen St. Non enim quod Jο- num non habitet in ipsa loc probat illam non esse bonam. Nos autem minorem itidem fatemur anima carnem, ipSique insoriorem, non illi contrariam, nec adversantom, nec malam et sed ut citharoedo citharam, ut gubernatori navem, si illam animae subjicimus quae non Sunt adversaria gentibus et i s utentibus, sed admodum convenientia, non paris tamen cum artifice honoris. Ut ergo qui dicit, non in cithara v Non in navi ars residet, sed tu gubernatore et in citharoedo, non ipsa improbat, Sed oSten-
373쪽
ait nantium intorsit inter illa et artiscem: sic et Paulus
eum dicit De Non habitat in carne mea bonum, ii non Corpus calumniatur, sed animae e Cellentiam declarat. Ipsa enim est, cui et gubernati et citharae sus committitur. Quod et Pauliis hic doctiarat, animo auctoritatem tribuens, et
in hodie duo hominem dividens, animam et corpus dicit quidem carnem alione et intelli:gentia destitutam agi et
non agere Vanimam Ver SapiEntiorem osse, quae possit intelligero quae agenda, quae non agonda in V neque lamen
posse equo pr arbitri Su imperare : id quod non carnis modo, sed etiam animae crimen fuerit, quae novit quidem quid sit agenduma sed quod sibi agendum videtur non exequitur. Nam velle adest mihi, inquit, perficere au-htem bonum non invenio. Ilio rursus cum dixit, a Non hinvenio, o non ignorantiam signiscat, non dubitationem, sed damnum quoddam et insidias peccati, laod et ape
lius declarans addit: Non enim quod volo facio, bonum ah sed quod nolo malum, hoc acto. Si ergo quod ego nolo.3 hoc facio, non jam ego peror illiid, sed quod inhabitath in me peccatum ideS-ne quomodo et naturam animite Daturam et Carnis a Crimine liborans, totum in malana
operationem transfert Si enim non utili malum, liberatur animan si ipse non illia operatur, liberatur et corpus, et solius uali propositi totum est. Non enim id ipsum natura SNnt anima, corpus et propositum. Sed illa quidem sunt opera Dei; ο autem propositum ex nobis ipsis et motus quispiam est, quocumque illum ducere voluerimus. Non voluntas quidem naturalis est, et a Deo; lalis Provolim las a nobis et propositi nostri est. Invenio igi, tu legem volenti mihi sacere bonum, quia malum mihis adjacet'. 5 Obscurum est hoc dictum et quid ergo sibi vult Laud legem, inquit, ocundum conscientiam, et
374쪽
illam mihi volenti sacere honiam, patrοnam invenio, quae voltintatem meam intendat. Sicut enim in ipsa mihi com
placeo; sic et illa Sententiam meam laudat. I deS-ne quo modo bonorum malorumque cognitionem a principio nobis inditam ostendit, legemque Moysis laudare illam dicit, et laudari ab illa Neque enim Supra dixit, Doceor a lege; ssed, Consentio legi h neque dixit, Erudior ab illa, sed
Mihi complaceo in illa. hQuid sibi vult illud,st Complaceo
mihi D, Bene habere consiteor, Sicut et illa me olentem sacoro bonum. Itaque illud et velle bonum , et nolle malum, jam ab initio fundatum est Lex autem veniens, et in malis accusatrix fuit plurimorum, et in bonis laudatrix majorum. id es-ne ubique extensionem quamdam et augmentiam ipsius testificantem tantum, et praeterea nihils Illa enim laudante, et me complacent et olente bonum, aliam adhuc adjacet, et actio ejus non sublata est. Itaque lex proponenti honum quid sacere, in hoc tantum auxiliatrix est, quatenUS eadem quae ipsa vult. Deinde quia illii obscure pοSuerat, progresSus id explicat, et clarum reddit, Ostenden quo modo malum adjaceat, et quomodo volenti sacere bonum lex adsit. Condelector enim legi Dei secundum interiorem hominem n Bonum enim, inquit, jam ante nοveram, ipsum autem in litteris repertum laudo. Video autem alteram v legem in membris meis, repugnantem legi mentis meae An IlI. Legem hic rursus reptagnantem, eccueti m vocat, nou ob illius dignitatem, sed re summam obsequentiam eorum, qui ipsi obediunt. Ut ergo mammonam dominum, et Ventrem Deum appellat, non ob dignitatem, sed ob mapuam obsequentium servitutem sic et hoc loco peccatum
Vocavit legem, propter eos qui ipsi serviunt, et timent ne ipsum miliant et sicut timcnt legem amittere, qui illam Accepere. IIaec itaque, inquit, opponitur legi naturali doc
375쪽
enim sit,i vult illud. Leg montis meae. 3 Rursus lite aciem inducit, et pia gnam: certameai lue totum ascribit legi naturali. Lex enim Moysis ex abundanti domum addita fuit. Attamen et haec et illa, dum ultera docet, altera laudat honesta, nihil magni in a plagna per secerunt 'tanta est peccati ivrannis, qua vincit et Superat. Quod declarans Paulus, et cladem acceptam significans dicebat idcohautem aliam legem repugnantem legi montis meae, et, captivantem me rum Non enim dixit, vincentem simplici ter, sed, e Captivantem me legi peccati; non dixit, ini- Pettii carnis nec . Daturo carnisu sed legi peccati id est,
tyrannidi, potestati Quomodo igitur ita a Quae est in hinembris meis , Et quid hoc est Non enim hoc acit ut
membra sint peccatum, sed illa maxime Separat a peCCato.
Aliud enim est quod in ali est, et id in quo illud est Sicut ergo mandatum non est malum , ni ab illo peccatum occasionem accepit; sic Deque carnis natura, etsi per eamno peccatum impugnet: quandoquidem sic et ipsa anima mala Sset, multoque magis illa, quatenia Periam agenda-darum auctoritatem habet. At non ita se res habent, non ita Neque enim si admirandas cedes aut regia aula S, tyrannus vel latro occuparet, Culpa in ipSa aede Conserretur, sed accusati tota caderet in eos, qui illis Eunt insidiati Sed veritatis inimici, cum impietate in stultitiam magnam inciderunt, neque illud Seiuiunt. Non enim carnem solum incusant, sed etiam legem calumniantur: quanquam si caro mala esSet, bona es Set lex : nam ipsi repugnat et adversatur. Si autem non bona sit lex , bona erit carvi: pugnat Eninae cum ipsa secundum illos. Quomodo igitur haec ambo diaboli esse dicunt, tu inter se contraria sunt inducentes vides-ne quanta sit cum impietate stultitia Nerum non ita se habent Eccletiae dogmath; peccatum Cnim solummodo damnant, utramque vero a Deo
376쪽
sod opus Dei nobis ad virtutem valde opportunum, si vigilemus. Infelix ego homo quis me liberabit de corpore, mortis hujus Vides-ne quanta sit malitiae tyrannis, quae mentem in lege sibi complacentem vincit Neque
enim dicere possis me, qui legem oderim et averser, a peccato captum suisse. Condelector enim in ipsa, ipsam probo, ad illam confugi : attamen illa ad se confugienteni servare non potuita contra vero Christus ah se sugionlom servaVit. Vides-ne quanta sit gratiae magnitii des At non sic locutus est Apostolus : ingemiScen Vero tantum, qua frauxilio destitutus, per dubitationem Christi potentiam in dicat et ait: Infelix ego homo quis me liberabit de cor-γporo mortis hujus si ex non potuit, conscientia non valuito etiamsi quae hona essent lata darem, nec modo laudarem, sed etiam adversantibus obsisterem. Cum enim dixit, repugnantem, ostendit se adversum Sturo Oti Ugnctre. Unde igitur erit spes alii tis V Gratias ago Deo, inquit, per Iesum Christum Dominum nostrum', VideS-ne quomodo ostenderit necessarium esse gratiae ad Vetitiam , Ommuniaque esse Patris et Filii beneficia Etiamsi enim Patri gratias agat gratiarum tamen actionis causa est Filius. Cum porro audis illum dicentem V Quis me liberabit de corpore mortis hujus phne piates ipsum accia Sare Carnem. Neque enim dixit, u Corpus peccati; sed corpus mortis; a hoc
PSt, mortale Corpias, a morte occUpatum, non quod mortem generaVerita quod non est malitiae carnis, sed damni, quod sustinet, argumentum. Quemadmodum si quis barbaris captus, dicatur esse barbarorum; non quod barbarus sit, sed quod ab illis detineatur: sic et corpus mortis esse dicitur, quod ab illa detentum sit, non quod illam
377쪽
procuraverit. Quapropter illo non a corpore vult liborari, sed a mortali corpore sub indicans, ut saepe dixi, ipsum quod sit passibile, peccat captu facile fuisse. IV. Et cur inquies, Si tanta peccati Iranni anto gratiam merit, peccatores punili uere Quia lalia imperata erant, quod possent illi, etiam peccat dominanio, succre. Neque enim illos ad summum vitae institutum trahebat, sed permittebat ut pecuniis utorentur, pluribus uti uxoribus non prohibebat, ira cum justitia uti sinebat, atquc moderato voliaptato frui Tantaque erat indulgentia, ut te Scripta minus exigo ret, quam lex naturalis dictaret Lex quippe naturalis virum unum cum unica milliere Semper versari jubobat. Quod citum Christus his do claravit: Qui fecit a principiο, mas hcuhim et sceminam fecit eos h Lex autem Moysis, neque hanc ejicero et illam assumere prohibcbat; neque quo minus nitio simul haberentur Votabat. Praelo haec autem,
alia tin a, quam in lege essent, prisco illo socisso videas, naturali crudilos lege. Non ergo damno assecti sunt ii qui in Voleri Toslument vii ebant, cum lana moderata lex ipsis inducta fuit. Quod si ne ita quidem Vincere potuerunt, ex illorum ignavia culpa venit. Ideo et Pauliis gratias agit,
quod Christus, his non examinatis, non modo admissorum Scelorum poenas non Oxpetierit, Sed etiam ad majorem cursum aptos esse cor it Ide ait: e Gratia ago Deo meo per hJesum Christum; et sabile qua in confosso est praetor- missa, ex jam tirobatis ad aliud maius transit, dicens non modo nos a pristinis liberatosesso, sed non posse in staturo
capies nam alta: Nihil ergo nunc damnationis est iis qui
sunt in Christo Iesu, qui non Secundum caritona amitti., lant Sed non id prius dixit, quam pristinum latum commemorasset. Cum Cnim prius d Alsset, Is lur ego mente quidem servi legi Dei, carno autem logi peccati, i,
378쪽
iunc intulit, Nulla ergo condemnati iis qui Christi Jesui sunt. Doinde quia illi objici poterat, multos etiam post baptismum peccare, ideo ad hoc properat, nec Simpliciter dicit,u Iis qui in Christo Iesuarum sed, e Iis qui non secundum Acarnem ambulant. Ostendens illud deincops ex ignavia
nostra proficisci. Possumus enim nunc non Secundum
carnem ambulare, tunc autem dissicile erat. Deinde alio modo illud prohat, sic dicenset Lex enim Spiritus vit: in Christo Iesu liberavit me , legem Spiritus hic spiritum vocans Sicut enim legem peccati peccatum sic legem Spiritus spiritum dicit. Atqui legem quoque Moysis sic vocavit dicens : Scimus enim quod lex spiritualis est. 5Quodnam igitur est discrimen multum et immensum :illa enim spiritualis est haec lex Spiritus. Et in quo disserthaec ab illa Quia illa a Spiritu data est tantum, haec Vero Spiritum recipientibus largiter dabat. Ide legem Vita Vocavit illum, ad disterentiam legis peccati, non logicm Salcae. Cum enim dicit : Liberavit te a lege peccati etymortis, non Moysis legem hic dicit. Nusquam enim illum legeni siccas vocat. Quomodo enim quam opposuStam et Sanctam vocavit, et peccatum destruentoria, ita nunc appellaret sed illam quae pugnat contra legem molatis. Doc enim grave sol Vit belltim, peccatum interficiens, Spiritus gratia , et certamen nobis ex reddens, nos prius C Oronaia S, Et tunc iam multo praesidio ad certamina alliciens. Quodque semiper facit, a Filio ad Spiritum transit, et a Spiritu ad Filium et Patrem Get Trinitati nostra Omnia refert. oc ipsum et hic acit. Nam cum dixisset :. Quis me liberabit de corpore mortis hujus Costendit Patrem per Filium hoc sacer deinde Spiritum sanctum cuni Filio : Lex enim Spiritus vitae in Christo Jesu liberam via me. Deinde Patrem et Filium. Nam quod impossi-
379쪽
, Ulo erat legi, inquit, in quo infirmabatur e carnem, , Deus Filium uiani mittens in similitudine carnis peccati x et de peccato condemnaVit peccatum in carne . Rursus videtur quidem improbare logem. Si qui autem accuratius allendat, admodum laudat illam , Christo consonam esse demonstrata S, et eadem ipsa praescribore. Neque enim dixit, quod malum erat in lege, sed, Quod impossibile. hEt rursus, In quo infirmabatur, non, in quo maligne
agebat, aut insidiabatur. Neque infirmitatem illi ascribit,
sed carni dicens, e In quo infirmabatur per Carnena. Carnem hic vochia non ipsam substantiam et subjectum: sed carnaliorem sensum et per haec Vero et Corpus et legem acrimine liberat, non per heae Solum, Od etiam per tib so-quentia.
V. Nam si contraria suisset lex, nomodo Christus in auxilium ipsius advenit, et justificationem ejus implevit,
manum liae extendit condemnans peccatum in carne nocenim restabat, quia jam olim lex in anima peccatum condemnaverat. Quid ergo An quod majus erat lex secit, liuod vero minus De Unigenitus Nequaquam. Illud enim
Deus maxime secit, qui naturalem dedit legem , et Scrip iam addidit. Alioquin nihil prosuisset id quod majus orat, nisi id quod minus erat propositum suisset. Nam quae tilitas illa scire non agenda sunt antequam illa existant Nulla, sed major damnatio. Itaque qui animam servavit hic est, qui etiam carnem reno parentem socii Doc me Cnim facile erat viam ver monstraro, qua hetae facilia es sent, hoc mirabile nil Ideo venit Unigenitus, donec liberavit nos at illa difficultatera quod antein majus est nec
discessit victoriae modus, non aliam accepit carnem, Sed eamdem ipsam naturam labore consociam. NPn Nidni o dum enim si quis in star munierem vilem et circumsora
380쪽
neam vapulantem videns, dicere Se filium ejus esse, regis filius cum esset, sicque illam verborantibus eriperet illud etiam ipse secit et se silium homini esse constens, atque illi astans peccatum damnavit. Nullus ergo postea illam verberare auSus est; im potius percussit illam plaga mortis. Ipsum vero peccatum damnatum est et periit; non caro verberata, Sed ipSum peccatum mortuum est et quod
omnium est maxime admirandum. Nisi enim in carne victoria suisset, non ita mirum esset, quia lex etiam hoc est; ciebat Mirum autem id suit, quod cum carne tropagum erexerit et quo millie a peccat dejecta suerat, ea splendidam contra illud victoriam reportavit. Vide namque quanta inexpectata evenerint. Unum quido quod peccatum carnem non vicer t. Alterum quod victum fuerit, et ab illa victum non nim par res Si non vinci et vincere id quod antea semper dejiciebat Torticina, quod non modo vicerit, sed et punierit. Nam non peccando non ViSus St; moriendo autem vicit et condemnavit illud; tremendam ipsi carnem exhibens, quae antpa despicabilis erat. Sic itaque et ejus polentiam destruxit, et mortem ab illo illatam sustulit. Donec enim peccatores ossendit, secundum juris rationem mortem intulit. Cum aulom impeccabile repe tum corpus morti tradidit utpote quod injuste egisset damnatum est. deS-ne quot partae victoriae sint, quod caro non victa Sit a peccato, quod vicerit illud et damnaverit; quod non Od damnaverit, sed etiam quasi peccans damnaverit. Cum prius enim probasset ipsum injuste eo isse, sic damna Vit, non modo vi et polentia, sed etiam secundum juris ratiοnem. Iloc enim significavit de peccato dicens Condemnavit pec clitum in carne; hoc Si diceret : Convicit ipsum quod admodum peccasset, et tunc illud condemnavit. Videsne ubique peccatum damnatum, non carnemn Sed hanc coronatam, et sententiam contra illud