[Omnia quae extant juxta Benedictinorum versionem]

발행: 1835년

분량: 557페이지

출처: archive.org

분류: 범죄와 처벌

421쪽

hinc migra illos non possumus nobi Scuu serre, nec saepe vel hic naanentes retinere, cum PοSSimu ita divites esse,

ii non modo hic, sed etiam illic opulentissimi appareamus Nam qui agroS, dedi S, aurum in anima circumseri, ubicumque visus fuerit, cum iii divitiis apparot Et quomodo, inquies, potest hoc fieri Potest, et admodum facile. Nam si in coelum illa tranSsera per manu paupo rum , omnia tranSsero in animam tuam ita ut postea,

quamvis mors adveniat, nona tibi illas eripiat: sed illuc dives migrabis. njusmodi thesaurum habuit Tabithari

ideoque non domus illam celobrem reddidit, non muri, non lapides , non columniae Sed corpora viduarum induta, susse lacrymae, mors aufugiens et vita rediens. Ejusmodi et nos apotheca nobi comparemus, tale nobi extruamus aedes. Sic et Deum cooperantem habebimuS, ct nos cum ipso operabimur. Ille namque ex nihil pauporc produxit; tu vero productos non iviSti sume perire, vel miseria,

undique curans, resciens et excitans Dei templum. Quid ver paris utilitatis et gloriae fuerit Quod si nondum satis edidicisti quo te Deus ornamento decoraverit, cum jussit te paupertatem fovere, illii tecum reputa. Si tibi tantam

daret potestatem, ut luben coelum rigCre POSSES, an non

id pro honore habere te longe superantes Ecco majori onunc honore dignatus est mnam quod coelis ipsis pretiosius ost id tibi algendum commisit in robus cniin visibilibus nihil apud Deum par est homini. Nam et coelum et torram et mare propter illuni socii Vot in illo habitare magis gaudet, quam in ciclo Atlamon no haec videntes, nullam tomplorum Dei curam habemus, sed illis neglectis,

magnas, o splendida nobis construimus aedes ideo omnibus vacui bonis Sumus, et iis qui valde pauporo Sunt Pauperiores; quia illas ornamu aede , tia non POSSUMUS

ausurro cum hinc migrauius, illis dimissis quas nobiscum

422쪽

transferre possemus. Nam dissoluta pauperiam corpora omnino reSurgent. Tum Deus, qui haec praecepit, illis in medium adductis, laudabit eos qui ipsorum curam habuere, et praedicabit, quia illos, cum modo a fame lapsuri

essent, modo a nuditate et a frigore, modis omnibus sus tentarunt. Attamen tot nobis propositis laudibus, adhuc cunctamur et refugimus pulchram illam curam. Atque Christus non habet quo diversetur, sed peregrinus ei cum it, nudus, esuriens. Tu autem SubUrbana, halnea, am-hulacra, et mille paras thalamos frustra et incassum, et Christo ne minimam quidem tecti partem dedisti: corvis autem et vulturibus cenacula exornas Quid hac amentia

deterius p Quid hac insania gravius Nam insaniae haec sunt extremae imo quidquid dicere possis, non illa dignum dices. Attamen si velimus, potest hic morbus, etsi gravis, depelli, nec mod possibile, sed etiam facile est; nec modo facile, sed longe facilius est ab hac lueliberari, quam a corporeis

morbis; quanto scilicet major est medicus Attrahamus ergo illum, et precemur ut manum operi admoVcat, et nostra ad id conferamus, nempe voluntatem et studium Nullo aliompus habebit: sed si haec tantum a nobis acceperit, sua omnia ille conseret. Nostra itaque asseramus, ut et hic pura fruamur sanitate, et futura consequamur hona gratia et benignitate Domini nostri Iesu Christi, cum quo Patri gloria unaque Spiritu sancto, nunc et Sompor in Saecula saeculorum. Amen.

423쪽

noMILIA XV.CAPUT VIII.

Scimus autem quoniam diligentibus Deum omnia cooperantur in bonum . I. Uic milii videtur totum hunc locum movisse ad eos qui in periculis versantur' tam non hunc solum, sed etiam ea quae paulo superius dicta Sunt Etenim illud, Non sunt, condignae passiones hujus tempori ad suturam gloriam, , quod revelabitur'; et illud, creaturam omnem ingemiscere itemque dictum illiud, eripe salvi facti sumus: et illud, Per patientiam expectamus; et illud, u Quid oras turi sumus, ut oportet, nοn novimUS ' haec omnia inquam, ad illos dicta sunt. οcet quippe illos , non ea quod ipsi putant utilia esse vel eligenda, sed quo Spiritus suggesserit. Etenim plurima, quae illis conducere videntur, aliquando multum asserunt damnum. Quies Orgo, periculorum remotio, et cum libertate ac securitate vivero, illis conducere videbatur. Ecquid mirum si illis , quando etiam beato Paulo sic videbatur prae postea edidicit qua his sunt contraria, Sis utilia metae doctus illa amplexus est. Qui ergo ter Dominum rogaverat ut a periculis liberaretur, postquam audivit illum dicentem: e Sufficit tibi gratia mea, a nam virtus mea in insirmitato perscitur'. 3 exultabat postea perSecutionem patiens contumeliis et intolerabili bus malis. Mihi placeo, inquit, in persecutionibus, in x contumeliis, in necessitatibus . Ideo dicebat V. Nam

424쪽

, qtii orabimus, ut oportot, neScimus. Omnesque hortabatur, ut Spiritui haec concederent. Etenim Spiritus sancius magnam nostri curam habet, et hoc Deo placitum est. Ilis ergo illos adhortans, Subjungit ea quae hodie diximus, ratiocinium moVons, quod poSSit illo recreare jam ait :e Scimus quoniam diligentibus Deum omnia cooperantur, in bonum 3 iam porro ait, Omnia, etiam ea quae molesta videntur esse dicit. Nam Sivmas Ilictio, Sive paupertas, seu carcereS, Seu sumES, Seu morS, Seu quidvis aliud invadat, potest Deu in contrariiam haec omnia vertere. Si quidem hoc ejus inessabilis potentiae est, quae videntur onerosa esse, leVia nobi reddere, et ad auxilium nostri convortere Ide non dixit, Diligentibus cum nihil ad versum accidit; v Sed omnia cοoperantur in bonum id est, malis utitur ad colebrandos eo qui insidiis appetuntur :quod longe majus est, quam Si impediret quominus adversa accderent, aut accedentia tolleret. Ηοc ut in ornace hab3lonica fecit. Neque enim impedivit quominus in illam inciderent, neque cum sancti incidissent, flammam ex tinxit sed ardere inens , per illam mirabiliore illos esse cit. In Apostolis item miracula alia Similia modis omnibus edidit. Si enim homines, qui philosophari sciunt, possunt natura rerum ad contrarium uti, et in paupertate vii entes, divitibus opulentiores videri, ac per contemptum plendero: multo magis Deus in iis qui diligunt eum, haec et

multo majora efficit. Una tantum re opus est, ut incore ametur, et reliqua omnia Sequuntur. Ut igitur his ea quae noxia videntUr esse, utilia sunt; sic iis qui non diligunt illum ea quae utilia VidentUr SSe, nocent. Judaeos enim et

signa edita, et dogmata recta, et philosophiae doctrina perdiderunt et propterea illum daemoniacumjvochbant, propter haec inimicum Deo; ob signa autem illum in tertiicere tentabant Latro certe crucifixus, clavi affixus, con-

425쪽

viiiis oneratus, mala innum ora patiens; non modo nihil damni accepit, sed etiam lucriam maximum inde retulit. Vides no quomodo diligentilius Deum omnia cooporon turin bonum Cum dixisset igitur hoc magnum CSSe bonum, quod humanam naturam admodum Staporaret quia initis hoc incredibile videbatur esse, a praeteritis illii constramat, his verbis me Iis qui secundum propositum vocatis sunt'. Perpende nim hoc Statim ob ipsa vocatione dicium. Cur enim non statim ab initi omne vocavit, neque Paulum cum aliis, cum haec dilatio videretur damnosa esse altamen re ipsa comprobatum est id utiliter actum suisse Propositum autem hic dicit, Ut ne totum vocationi iri lineretur. Alioquin vor staturum erat, ut et gentiles et Judori contradicerent. Si enim sola vocalio susticiebat, cur non omnes salvi facti sunt Ideo ait non vocationem

lantum, Sed etiam propositum , vocatoriam salutem esse-cisse. Neque enim iocos Silatem intulit vocatio. Omnes igitur sunt Vocali, Sed non omnes obedierunt. Quoniam h quos praeSciVit, eosdem et praedeStinavit consorinos ima hginis Filii sui'. Vides-no honoris culnaen Quod nim litigenitus natura erat, lio et illi Secundum Plitiam acti

sunt. Nec tamen satis illi sui consorines dixisse sod et aliud addidit, e Ut sit ipse primogenitus 3 At non hie obstitit; sed post haec iterum aliud addidit dicens, Inhmoliis fratribus'. Per omnia Volen manis Stam osten

dero cognationem. Ita porro Iamia de incarnatione dicia existimato. Nam secundinia Divinitatem Unigenitus os t. II. Videsne quot quantaque largitus sit No ergo do su iuris ambigas. Nam et ali Unde curam Suam ostendit, cuni ait haec jam olim sic praefigurata sitisse. IIomines, nini Ox robus sententias de ipsi mi tua nuri'. De autoni :im olim ita visum est, et pr nobi ita asseclus erata ait igitur:

LXXXII. a

426쪽

Quot autem vocavit, illo et justificavit. Justificavit per lavacrum regenerationis. Quo autem justificavit, illos et, glorificavit A Glorificavit per gratiam , per adoptionem.

Quid ergo dicemus ad haec' Ac si diceretia A ergo mihi jam de periculis loquaris, nec de insidiis ab omnibus

paratis. Nam Si futuris quidam non fidem habent, at de jam collatis honis nihil contra dicere possint verbi gratia, de amore quem Deus erga te habuit de justificatione, do gloria Etenim haec tibi illa per ea quae tristia esse videbantur largiliis est. Et quod turpe se SLim aha QSSe crucem, flagella, vinculata haec Sunt quae totum orbom in ordinem redegerunt; quemadmodum iis quae ipSe paSSus est, licet ea tristia esse viderentur, ad libertatem et salutem totius naturae usus est. Ita in iis quae tu puleris agere solet, dum iis ad gloriam et claritatem tuam utitur u Si Deusti pro nobis, quis contra nos Quis enim non contra nos est, inquit Nam orbis totus tyranni, popilli, cognati, concives contra nos sunt Attamen hi qui contra nos iant, tantum abest ut nobis noceant, ut etiam vel insiti coro narum nobis et mille bonorum auctores sint. Dei sapientia insidias in salutem et gloriam nostram vertente. Vide ne quomodo nullus contra nos Nam hoc Jobum splendidio rem essecit, quod diabolia contra eum armatu esset; amicos enim contra ipSum adhibuit et uxorem, vulnera, domesticos, ac mille alias movit diabolus machinas taeti amo nihil ipsi mali evenit. At hoc nondum ita magnum

est, etsi magnUm Sit, Sed quod longe majus est, omnia in bonum et lucrum ejus versa sunt. Quia enim Deus pro illo erat, quae contra illum Videbantur esse, in ejus emo

lumentum cedebant hoc in Apostolis quoquo contigit. Nam Judaei, Gentiles, salsi fratres, Irinei S. Populi, sames, pauperta S, mille alia contra illos erant nihil ta-

427쪽

mei contra illos Ilaec quippe maxime erant, quod illos et opilii Deum et apud homineS, Splendidos, illustres et lata dabiles reddebant. Cogita ergo quantum dictum omiserit Paulus do sidelibus et vere crucifixiS, quae noris quidem, qui diademale odimitur, assequi possit. Nam contra illum multi barbari armantur, et inimici irrumpunt, satellitos insidias parant, subditorum multi Saepe insurgunt, et in numera alia contingunt. Contra delem vero, qui legibus Dei intentus est, non homo, non daemon, non quidpiam aliud stare possit. Nam si pecunias auferas, mercedem ipsi parasti; si maledixeris, per maledictum splendidiorem ipsum apud Deum effecisti; Si famem inseras, major erit gloria et merces: Si quod omnium gravisSimum videtur,

morti tradideris, martyrii coronam nexuisti. Quid ergo huic vitae par fuerit, cum nihil contra ipsum fieri possit, sed etiam ii qui insidiari videntur, non minus quam ii qui ipsum beneficiis ornant, ipsi utiles sint Ideo ait tau Si

Deus pro nobis, quis contra nos , Deinde, non contentus iis quae dixerat, maximum ipsius erga nos amoris Signum,

et quod saepe versat, etiam hic adjicit Filii caedem v Nonn modo, inquit, justificavit et glorificavit, ac consormes sc- cit imagini illi, sed neque Filio pepercit propior te. Nua- pr pter intulit : Qui proprio Filio non pepercit, sed pro nobis omnibus tradidit illum, quomodo non etiam cum, illo omnia nobis donabit cum hyperbolo nitilla at inoservor his verbis est tisus, ut jus amorum demonstraret.

Quoua od igitur nos destituet, pro quibus proprio Filio non Pepercit, sed pro nobis omnibus tradidit illum Cogita enim quanta bonitatis fuerit prοpri Filio non parcore sed tradore illum, et pro omnibus tradere, pro vili biis, ingratis, inimicis, blasphemis: Tuomοd ig tur non otianicum illo omnia uobis largictur VI cst: a Si siliuiti suum

428쪽

largitus est , nec modo largitus est, Sed et nec tradidis. Quid postea de reliquis ambigis, cum Dominum acceperis 3

quid diu bitas de possessionibus, Dominum habens Qui enim id quod majus orat, inimicis dedit, quomodo non minora dabit amicis usui accusabit electos Dei pIII mi agit contra eos, qui diccbant fidem ad nihil utilem esse, et qui repentino mutationi non credebant. Et vide quam cito illis os obstruat ab ejus qui elegit dignitate Non dixit, quis accusabit servos Dei, neque fideles Dei, sed lectos Dei. Electio enim virtutis signia in est 'si enim equorum domitor postquam pullo elegit ad cursum aptos, a nullo reprehendi possit, Sed rediculus erit, quisquis incusaverit; multo magis cum Deus elegerit animas, ridiculierunt qui incusabunt. V Deus qui justificat quis est qui condemnet Non dixit: u Deus qui peccata remittit, o sed quod longe majus est, usui justi sicat Cum enim judicis calculus justum declaraverit, et talis judicis, quid

mereatur accusator laque nec toni alio nos limendae sunt:

nam pro nobis est Deus, quod ex gestis suis declaravit; neque judaitae nugae. Nam et elegit nos , et justificavit, quodque mirum est, per Filii sui necem justificavit. Quis ergo nos condemnabit De coronante, Christo pro nobis occiso, nec occi S tantum, Sed postea pro nobis precante Christus, inquit, qui mortuus est, imo qui et resurrexith a mortuis, qui si ad dexteram Dei, qui etiam intercedith pro nobis Etenim qui in propria digialia te apparuit,

nostri curam non deposuit, sed etiam intercedit pro noliis, et eamdem charitalom Omper servat. No quo enim a de eontentus fuit, quod lamen Summi amoris est, non solum

quae ad se pertinent sacere, Sed et alium ad hoc advocoro. oc enim indicare voluit per illud, intercedero, humaniore loquens modo et demi S Siore, ut morem Sion doPet.

429쪽

Nam ex illo quoque e Non pepercit, v nisi hoc enSu C-cipiatur, multa sequentur absurda. Et ut discas hoc ipsum CSSo quod vult astruere, cum prius dixisset u Est in dex vlera, sianc intulit, In torcodit pro nobis, 3 quia parem honorem ostendit et aequalitatem , Ut postea haec interces sio, non minoris dignitatis , SP amoris solius videretur esse. Nam qui ipse vita est et son bonorum omnium ejuS-dem atque Pator potestatis, qui mortuos suscitat et vivificat, caeteraque omnia facit, quomodo precatione opus habe Itiat nos adjuvet Qui desperato et damnatos, ex propria polentia condemnation illa liberavit, ac justos filios quo essecit et ad supremos honore adduxit, atque ea quae non-dima sperata suerant, ad opus reduxit; quomodo poStquam Omnia perfecerat, et naturam nostram in throia regio ex

hibuerat, ad faciliora supplicatione opus haberet idesne quomodo undique ostendatur supplicationem non alia de Causa dictam fuisse, quam ut servor et vehementia ejus Crgamo amoris ostenderetur Num c Pater videtur hominos hortari, ut cum illo reconcilientur u Nam pro Christos legatione tangimur, tanquam Deo hortanto OP DOS . Attamen Deo hortant , et hominibus apud homino pro Christo legatione ungentibus, nihil dignitato illa tanta indignum cogitamus, sed unum tantum ociis quae Supra dicta sunt colligi urias, nempe amoris magnitudinem. Iloc ipsum et hic faciamus. Si ego Spiritus postulat gemitibus inenarrabilibus, et in istus mortuus est, et intercedit pro nobis, et Pater Filio suo non pepercit propter te, et elegit te, et justificavit te, quid deinde times Quid tremis tanta fruens cliaritato, et tanta providentia Ido postquam multam ostendit Sidiernam providentiam, cum fiducia deinceps

Sequentia Subjungit, nec dicit, obctis et vos ita illum amare Sed quasi asilatus ab inustabili illa pros identia di-

430쪽

cit: e Quis nos separabit a charitate Christi h Nec dixit, Dei ila illi indisserens est et Christum et Deum nominare:

Tribulatio, an angustia, an perseciatio, an ameS, an nu-ydita S, an periculum, an gladius id beati Pauli prudentiam : non dixit haec in quibus quotidie capimur,

Pecuniarum amorem, gloriae cupiditatem irae tyrannidem; sed ea ponit quae his longe sunt immaniora, et quae ipsi naturae vim aciant, et saepe nobis invitis , mentis firmita lem quatiant, tribulationes nempe et angustias Vetsi enim quae dicta sunt facile enumerentur, sed singulae dictiones mille habent tentationum agmina Cum enim tribulationem profert, carceres dicit, vincula sycophantias, exilia, aliasque omne Calamitate , iano verbo pelagus periculorum peragranS, et omnia in hominibus gravia uno verbo declarans Attamen contra haec omnia audax insurgit. Ideoque per

interrogationem illud profert quasi ei contradici nequeat, quia eum qui ita diligatur, et tanta ruatur providentia, nihil soporare poterit. IV Deinde ne videatur haec derelictum illum significare, Prophetam inducit haec multo ante tempore praedicentem

his verbis Quia propter te morte assicimur tota deleta aestimati sumus sicut oves occisionis A. Ηοc est, omnibus. sumus ad mala subeunda propositi. Attamen ad tot tanta- quo pericula, et noVa hasce tragoedias , sussiciens nobis consolati datur, certaminum nempe causa Limo non Si DLiciens tantum, Sed etiam multo major. Non enim propter homines vel quidpiam aliud saeculare haec patimur, Sed Propter universorum regem, inquit. Neque hac tantum, sed etiam alia eaque varia et multiformi corona illos redi-mivit. Quia enim homines cum essent, non poterant mille subire mortes ostendit nihil hinc praemia minui. Etsi enim id natura sortii simus , ut semel tantum moriamur, ut id

SEARCH

MENU NAVIGATION