[Omnia quae extant juxta Benedictinorum versionem]

발행: 1835년

분량: 557페이지

출처: archive.org

분류: 범죄와 처벌

431쪽

in otidie ex voluntate patiamii si velimus, concessit Deus. Vnde palam est nos cum tot coronis docessuros QSSe, quot diobos vixerimus. Imo cum multo pluribus. Licet enim in uno die semel bis et saepe mori. Nam qui ad illud Paratus est, sempor mercedem persectam accipit. IIo et Propheta sol indicans dicebat: u Tota die 5 Quapropter Apost otiis ipsum intro diixit, illos magis excitans. Nam si ii qua in veteri lege vivebant, inquit, et qui terram et alia, quae iam vita peribant, in laborum praemium habebant, ita praesentem despiciebant Vitam, et tentatione et pericula, qua nos venia digni erimus, si post promissum coelum et inoptabilia bona, molles simus, neque ad illoriam Volerum mensuram attingamus at non ita dixit, remque dimittonsauditorum conscientiae, testimoni tantum illitur mos lenditque sacrificium illorum esse corpora, nostrae turbari oportere, Deo ita dispensante. Ali quoquo modo illos hortatur. Ne quis enim diceret illum sic rustra philosophari ante rerum experientiam, subjunxit et , Estimati su-hmia Sicut oves occisionis h quotidianas Apostolorum mortes dicens. Vides-ne sortitudinem et modestiam DSicut enim illae, inquit, non obsistunt dum jugulantur a Sic neque nos. Sed quia humanae mentis inserinitas etiam post tollantaque moltitudinem tentationum timebat, id quomodo rursum auditorem erigat, atque Sublimem et laetum ossiciat dico iis c d in his omnibus superamus propter 3 eum, qui dilexit nos Duod enim est mirabile, hoc

St, non Sotiam Uod nunc vincamus, sed quod per insidias sinu nobisi parantur vincam is hac non modo vincamus; sed plus qua in supelum usu id est, cum onani sacili tale. sine sudopibus lidi opilius suo. Non enim ciam im ipsa poti--iri, sed otiam Crini antinum apparatia iis, ultiquo contra

inimicos tropaea origimus et juro morito Peus tua est qui

432쪽

nobiscuria decertat. Ne igiti iridem neges quod flagellatissagellantes superemus, quod trulsi pellentes VincamuS, quod moriente vivo prostigemus. Cum enim et Dei potentiam et charitatem posueris, nihil impediet quominus haec mirabilia et incredibilia veniant, et quod victoria Supra modum plendeat. Neque enim solum vincebant, sed magno cum miraculo ita ut discerent non contra homines bel-hina insidiantes movere , scd contra invictam illam potentiam. id ergo Iudaeos qui Apostolos in medio tenebant,

et dubitabant, dicebantque Quid faciemus hominibus, his I, o enim inhiabile est, quod cum eos detinerent ac eos haberent, dubitabant, et quid consilii caperent

non habebant, ab iis ipsi Victi, per quod e SuperaturOS sperabant. Ac neque tyrannuS, neque CarnificeS, Deque daemonum phalanges , neque ipse diabolus Superare illos potuit, sed illi cum potestate et vi magna Superabantur, quae contra illos machinabantur, pro illis cedere videnteS. Ideo dicebat, Plusquam SuperamuS. Nova enim hetae Victoriae lex erat, ut per Contraria Vincerent et nunquam Superarentur; sed quasi illi exitus domini suissent, sic adliae certamina exirent: u Certum mihi est enim, quod ymoquE OPS, neque vita, neque Angeli, neque Principavlta , Iioque Potestate , neque instantia , neque sutura; v neque altitudo, neque profundum, neque creatura alia

ypoterit Do Separare a charitate Dei, quae est in Christo

Jesu Domin nostro . V. Magna sunt haec dicta a sed illa noscimus, quia tantam charitatem non habemus. Attamen etsi magna, ut ostendat ea nihil esse, comparata cum charitate qua dilectus est a Deo, post illam eam quae Sua erat posuit, ut ne Videretur magna de so ipso dicere. Quod autem dicit hujusmodi est. Quid opus est, inquit, praesentia dicere, Et mala

433쪽

quod huic vitae deputata sunt Etsi enim sutura quis dixerit,

etsi res , etsi virtutes a res, ut vitam et mortem Virtutes, ut Angelos et ArchangeloS, Onanem qiae Supernam Creatu ram: h:ec mihi parva idolatur, comparata cum charitate Christi. Neque nim si quis mortem comminaretur illam suturam, lornam, Ut a ChriSi Separarer, neque si vitani Porpo tuam, ego conditionem admittorem. Quid reges hos inseriores , quid consulo memoraveris, hunc nempe et illum Detsi Angelos dixeris , et omnes Suporna PotestateS, etsi omnia quae existant et sutura sunt, omnia mihi parva videbuntur, quae in torra, in coelo, quae Sub terri S, quod supra coeloS, cum illo amore comparata. Deinde quasi haec

non satis essent adiuum declarandum amorem malia rur-Su Subjicit a Neque creatura alia , id est metiamsi lilia creatur OSSot, quanta Strea quae Videtur, quanta illa spiritualis, nihil me a charitat illa submovebit IIaec auteni dicebat Paulus, non quod Angeli vel reliquo Potestatos id lentarent, abSita sed quod cum omni hyperbole vellet amorem Suum erga Christum Stondere. Non enim Chris tum amabat ob ea quae Christi crant, sed illa ipsa propter Christum, et ad ipsum solunt respiciebat Dunum qui limebat, ne ex illa charitato excideret do enim illi vel ipsa gehenna sormidabilius erat, quemadmodum et in illo persistere, regno desiderabiliu S. Quid Crg no mereantur , qui quando Pauliis de caelestia quidem, cum amore Christi comparata in preti habet, ea quod in luto et coeno sunt Christo praescrimus Et ille quidem propter ejus amorem

in gehennam incidere consentit, at suo a regno excidere, Si utrumque proponeretur; nos Vor neque proeSentem vitaim

contemnimus An vel ejus calceamentis digni sumus , qui tantum ab ejus animi praestantia disicinus pullo-uo regnum quidem aliquid esse censet propter Christum Vno vero Christum despicimus, ros autem illius magni facimus, at-

434쪽

quo utinam Telmes ipsius magni liciamus: nunc vero ne hoc quidem a sed cum regnum nοhis sit propositum, misso illo umbras et somnia quotidie sectamur. Quanquam Deus benignus cum sit et valde mitis, id ipsum socii ac si quis pater prοlis amans, silio assiduam cum illo consuetudinem et colloquium aegre ferente, alio modo ipsum sagaciter Vario trahat. Quia enim non ejus amor Ut par eSSet tenemUr, mulin alia nobis proseri, ut nos sibi junctos retineat. At ne sic quidem persisti mos, sed ad pueriles liados resilimus. At non ita Pauliis a sed ut puer nobilis et liber patrisque amans, patris consortium tantum quaerit, alia vero non perinde curre Iinovem phisquam filius. Neque enim una Patrem et res patris aestimat, Sed ubi ab patrem respicit, illas nihili facit immallet enim castigalias et flagellatus cum ipso esse, quam ab illo separatiis in doliciis vivere Exhorrescamus igitur quo sitio ne pecunias quidem propter Deum despicimus; im quotquot ne pecunias quidem propter noSCOntemnimus Paulus enim soliis erat, qui propter Christum generOS Omnia patiebatum, non propter regniam, nec Propter honorem, Sed propter suam erga illum benevolentiam. I. Nos vero neque Chrrstos, neque ea quia Christi sunt, a saecularibus rebus abstrahunt' sed sicut Serpentes, DIViperae, vel porci, vel haec omnia simul, sic in limo volu-llimur In quo enim seris illis meliores nos firmus, qui cum tot et tanta habeamus exempla adhuc in terram respici mus, a n parum Triidem ad coelum respicere sustinea

mus Sed Deus quidum Filium suum tradidit: tu vero ne panem quidem das ei qui pro te truditus et Oeessus est. Pute propter te illi non pepercit, cum vere filius ipsius esset et tu vero illum sume tabescentem eontemnis, cum sumptum lacturus si ab iis qupe illius sunt idque propterri lacturus sis. Quid hae iniquitate deterius puerit' Pada-

435쪽

tu est propter te, occisus est propter te, circumit esuriens

propter te; ex iis quae illius sunt das, ut ipso utilitatem accipias matre ila quidem das. Quibus lapidibus non lupidiores sunt, qui tot rebus o pol trahentibus in diabolica illa inhumani lato manent Neque enim satis ille habuit

crucem et mortem subire sed et pauper fieri votitit, et Perogrinia S, Pr et nudUS atque in Carcerem conjici, infirmitatemque pali, ut vel sic te advocaret. Si mihi non retribuis, ut pro te a Sso, miserere mei tamen propter paupertatem. Si nolis propter paupertat Emmi Sereri, propter morbum vel propter carcerem flectaris. Si no haec quidem ad humanitatem pertrahunt, annue ob petitionis

tenui talem. Nihil a te sumptuosum peto, Sed palaena, Eetiam, Verborum con Sohationem. Si postea adhuc ferox manea S, Saltem propter regnum celorum melior essiciaris, saltem ob propinia quae promisi Verum ne horum quidem unam rationem habes: saltem propter naturam to frangas, nudum Videns, et momento nudi tali meo in cruce, quam

propter te paSSus Sum. Si illius nolis, at istius qua pauperet nudus sum. Vinctus tunc sui propter te, et nunc etiam propter te ut sive illis, sive his motus vinculis, aliquid misericordiae mihi praestare velis. Jhjunus sui propter te, rursus esurio propter Sitivi in cruce pendens, per pauperos nunc Silio, ut vel ex illis vel ex his to ad moipsum allicium, et pro Salii te tua benignum te reddam. Ideo te, mille devinctum bonosciis, vicem mihi rependas rogo : non rit a debente Oxigo, sed ut largientem Corono, et pro Diodicis istis regnum do. Non dico : Solve pauperialem meam; nec Largire mihi divitias, quamvis propter

te pauper sim sed Panem tantum peto, et vestem, et insanio modicam consolationem. Si in carcerem conjectus Sim, non cogo te ut a vinculis me solvas et educas; sed imum quaero tantum, ut propter to vinctum videas, haec

436쪽

mihi gratia satis erit pro qua tibi coelum largior quanquam te ego gravissimis exolvi vinculis mat mihi satis erit, si velis me vinctum invisere Possum quidem citra haec te coronare sed volo tibi debitor esse, ut cum corona quoddam tibi fiducia accedat. Atque ideo cum possim me ipsum

alere, circumeo mendicans ad sores tuas astans tendo manias, cupiens a te nutriri tale enim admodum diligo. Ideo mensam amo tuam , Ut amicis mos est hac vor de re glorior, et orbi theatro praesente praedico te, omnibus audientibus, nutritium ostendo meum. Atqui nos cum a quopiam nutrimur, erubescimus et hoc dissimulamus. Ille vero quia nos admodum amat, etiamsi nos taceamus, hoc Praedicat cum laudibus magnis, nec erubescit dicere e nudum a nobis indutum esurientemque nutritum suisse. Ilaec igitur omnia cogitantes, non intra laude cola SiStamus, Sed quae dicta sunt perficiamus. Quid enim prosunt plausus et tumultus, unum tantum a Vobis quaero, operum exemplum sit per ipsas res obedientiam. IIaec laus mea est, hoc Iu-Crum vestrum hoc mihi diademate splendidius. IIanc itaque hinc egressi et vobis et mihi coronam per omnium manus parale; ut et in praesenti vita bona in spe una vivamus, et ad suturam vitam migrantes innumera bona as- Sequamur. Quod utinam omnes sortiamur, gratia et benignitate Domini nostri Jesu Christi cum quo Patri unaque

sancto Spiritui gloria, imperium, honor, nunc et Semper, et in saecula saeculorum. Amen.

437쪽

ΗOMILIA XVI. CAPUT IX.

Veritalem dico in Christo, non mentior, attestante milii simul conscientia mea per Spiritum Sanctum'. I. Nonne magna quaedam , et quae Upra naturam erant, circa Pauli erga Christum amorem in praecedenti concione vobis dixisse visus sum Etenim natura sua magna iant, et omnCm superant sermonem Attamen ea quae hodie dicta sunt, tanto illis antecedunt, quanto illa ea quae noStra Sunt exuperant. Quanquam nulla putabam illi antecellere , Verum ea quod hodie lecta sunt, illis omnibus splendidiora visa suere. Quod cum illo intelligorct, ab exordio id declaravit, utpote in majora ingressurus o a mullis non crodon dias. Prius autem illa affirmat, quae dicturus est, ut mulli solent cum quidpiam dicturi sunt, a multis non credendiam, et quod ipsi valde persuasum habent. Nam ait: Veritatem v dicora et non mentior, et conscicntia mihi testificatur. hQuod tristitia mihi magna est, et continuus dolor cordi 'meο. Optabam enim ego ipso anathema esse a Christo'. Quid dicis, Paulo a Christo ab illo desiderato, a quo ne Ita regnum, neque gehennario Separabat, neque ea quae Videntur, neque ea quae intelliguntur, neque alia tot tantaque, ab e nunc anathema esse precaris Quid sactum est. an mutatus es an desiderium illud deposuisti Nequaquaui, inquita: Ne timeas Vctenim illud potius auxi . Cur

438쪽

ergo optas anathema ESSE, Et lienationem quaeris, Separationemque talem, postquam non alia inveniri possit Quia admodum illum amο, inquit. Quomodo, qu ESO, et quanam ratione PDies enim haec enigmaai similis est. Imoverο, si videtur, primo discamus quid sit anathema et tunc de his illum interrogabimus, atque hanc arcanam sit Stupendam dilectionem ediscemus. Quid ergo est anathema Audi inum dicentem; u Si quis non amat Dominum Jesum Chris, fumo anathema id St, ab omnibus separetur, alienus sit ab omnibus. Nam sicut anathema seu donum

Deo oblatum nemo auSit temere manibuS BDgere, neque ad id propius accedere; sic et eum qui ab EccleSin separatus sit, ab omninus abs inlen et procul omnino amo vens, hoc nomine a contrari appellat, cum terrore magno omnibus interminans ut ab e separentur et abscedant. Ad anathema enim honori causa nemo accedem audebat; ab eo autem qui abscissu erat ex opposita Sententia omn6SSeparabantur. Itaque separatio una, et haec et illa a vulgo alienata erat Modus vero separationis non nuS, Sed aliuralteri contrarius erat. Ab illo enim se removebant, quia Deo dicatusa erat, ab hoc autem, quia a Deo alionatum

erat, et ab Ecclesia abscissum. Ηοc ergo significans Paulias dicebat D Optabam anathema esse a cli isto, 3 De Simpliciter, volebam; sed expressius dixit, emplabam. Quod

si haec dicta, tanquam infirmiora te eontarbant, rem con sideras non solum qilod separari vellet, sed etiam causam Propter quam volebat, Pt tunc Videbis amoris ejus veli mentiam. Quandoquidem etiam circumcidit, et non rei gestae attendimus. sed menti et causae gerendae rei, et ideo

illium magis admiresina Non modo autem circumcidit; imgrabit et sacrificata nec tamen ideo Iudaeum illum esse dicimus, sed hoc ipso magis alienum a judaismo, et pu-

439쪽

rum verumque Christi cultorem , Quemadmodum ergo dum vides illini circumcidentem et sacrificantcm, non

ideo ipsum damnas ut uda igantem sed de illium magis

coronas, ut alientina Iudaismo sic et cum vidos illium optantem anathema esse, ne ido turboris; sed ideo maxime illum collabroto, cum causam optandi didiceris. Nisi enim causas examinomus , Eliam homicidam dicemias, Abrahamum autem non homicidam modo, sod etiam filii inici sectorem. Itemque Phinees et Petrum caedis rursum accusabimus; nec de ipsis solium Sanctis, sed de Deo

etiam, qui hau non Pr a regulam , abSurda multa suspicabimur. Ne igitur hoc accidat, in similibus omnibus,

et causam et montem et tempus et omnia ad rem de nodendam apta colligentes, sic res examinemus, quod jam de beata illa anima faciendum nobis ost Ouaenam ergo causa Rursum ipse malus Iosias. Atqui non ob ipsum, inquit, optabam ab ipso anathema esse pro si nisibus meis. Et hoc humilitatis jus erat. Non enim uiat, ut magni quidpiam dicens , et hoc in Christi gratiam faciens apparere. Ideo dixit, cognatis, ut magnitudinem rei logoret. Quod enim propter Christum hoc vellet audi sequontia. Cum enim dixisset, cogua tis, Subdit u Quorum est adoptioso gloria et rei tamenta et legislatio et cultus et promis-hsiones et quorum suu tiptres t ex quibns Chrisbus secuna dum carnem, qui QS supcr innia cus benedictus ina Saecula. Amon .

II. Et quid liues inquios. Si etaim iit alii crederent, volebat mathema esso oportebat etiam pro gentilvis hoc precari Si autem aer duclim tantum precat , ostendit non tuopter Christonio velle, in proptem ejus cuni Judaeis necessi idinem. Atqui si pro gentibus tantum precatos viret, o Perindu id visum suisset; quia vero pro

440쪽

Judaeis tantum, clare Stendit se propter Christi gloriani hoc citrare. Scio plane rem vobis noVam videri tamen nisi perturbemini, id cito demonstrare conabor. Neque haec sine causa dixit; quia enim omnes dicebant Deum accusantes, quod cum silii Dei vocari dignati essent, legem ac

cepissent, ante omno Deiam OViSSent, lautae gloriae consortes; ipsumque ante orbem coluissent, promissiones accepissent patre Sque QSSent earumdem Pil, Uum, quodque majus est, ipsius Christi proavi hoc enim significat illud, u Ex quibus Christus secundum carnem v ejecti tamen et inhonorati suissent, ipsorum quo loco inducti fuissent homines ex gentibus, qui nunquam Deum Cognο- verant. Quia igitur haec dicentos contra Deum lasphemabant, haec audiens Pauliis et aegre serens, ac pro Dei gloria dolens, optavit anathema esse si seri posset, ut illi solvi essent, et hanc blasphemiam abigi, ne videretur Deus illorum majores decepisse, quibus dona pollicitus fuerat. Et ut discas illium hoc moleste tulisse. Di ne videretur promissio Dei intercidere qua Abraham dictum est: Tibi dabo terram hanc, et semini tuo', haec optab i. Postquam haec dixerat addidit: Non autem quod excide , rit verbum Dei si ostendens se haec omnia, propter verbum Dei serre velle, id est, propter promissionem Abrahae factam. Quemadmodum enim Moyses videbatur quidem pro Judaeis intercedere, totum autem pro gloria Dei sacie-hat: u No dicant, inquit, quod quia non poterat illos se

Vare, eduxit illos, Ut perderet in des orto, depone iram Phila et Paulli : Ne dicant, inquit, promissionem Dei excidisse, eumque non leti Sse promisSis, nec verba in opusim exiisse, Vellem anathema seri. Ideoque non pro gentibusto initur: non enim id illi promissum fuerat, neque ipsum coliterant: quare non propter gentes blasphemabant illum;

SEARCH

MENU NAVIGATION