장음표시 사용
111쪽
At si aduertes, ea uerba pro nutiari maxima cum ironia. irrideri potius, 'quam extolli Erasistratu intelliges. Nam si passim Erasistratu explodit:
Hippocratem semper imitatur, interprotatur, ad coelum evehit. Omnivaque bonorum suorunt authorem agnoscit, quis credat, eum Hippocrati parem facere Erasistratum Θ Neque haecsolum a Galeno sunt aliena, sed illud etiam, Hippocratem di Erasistratum in hac difficultate cise concordes.uam quae concordia ella potest,si Erasistratus magnam in ca qugstione difficultatem proponit, Hippocrates nullam Θ Nec minus alienum esset a Galeno, asserero, rcgulam Hippocratis dignoscendaruin utilium, euacuationum ano xijs,traditam Aph. a. no posse comprehendi, cum tacillima,& euidentillima sit,& ab eo semper collaudata,& usurpata; unde, , per eam crises etiam dijudicat. nam 3. Dc Criccap. 3 o. sic scribit. Si dum ,, aegrotans iudicatur, febris soluatur, atque aluae accidentibus liberetur,&., inclius fuerit coloratus, pro ratione euacuationis, cum melioribus pulsi., bus,& ad surgendum robustior, haec optima crisis est. Si uero ex his ali- ., quid desit, tantum ab optima desici liquanta est eius, quod deficit vis. ιEt quoniam author hic uocibus abstrusis delectatur, in eodem capitc utitur uoce δι, , cuius contraria est ν πτωσις,significat autem συμ rvisu
collapsum,& extenuationem corporis ; vero crassitudinem, &clationem; quoniam in illa partes corporis uidentur concidere; in hac extolli,& efferri. 4 uωτω- Galeno familiarissima est, δα, ς nequaqua:& pro ea iisurpare solet. ἡδρns iis ἰγκρν,ut patet 6. Epidim. S cc. 3. Com ao. Erat iis c vox in usu Pneumaticis. unde pulsius diastolern γά , vocavit Magnus P neumaticus,ut legitur apud Galenum . De Diff. Pulsci 13. Lienis etiam incrementum in quartanis sic appellauit Paeumaticus Archigenes in lib. De Typis ea. q. Archigenis eoim puto eum libruesse, qui sub Galeni nomine est editus; eodem enim cap. scribit, febrem
semitertianam non osse perpetuo continuam, sed quandoque intermi tentem. Quem errorem cum Archigeni ascribat; Galenus a. De Diff. Feabrium cap. 8. duo inde possumus colligere; alterum,librum eum De Ty-pis non esse Galeni, quod etiam alij aduerterunt, alterum, esse Archigenis; quod facile possumus astruere, cum csistet apud Galenum lib. 2. De
Crisca. S. Archigenem librum De Typis scripsisse. Quod si costaret,
eundem, librum alique De Optima Secta edidisse, asseuerar auderem, hunc eum esse. multa enim, quae de Archigene scribit Galenus, in hoc authore sec5perio. passim enim,sed praeserti ina.& a .lib. De Loci Als. 3.& . De Diis Pulsuum Archigenem Obscu rum,&perplexum csse ait, voces antiquas,&ab vfii communi alienas venari, quaestiones logicas,&superuacaneas caecitare; quae Omnia in hoc authore visuntur. ncc tempora repugnarent.
112쪽
pugnarenticum enim coniecturae quaedam allatae sint, eum esse Galeno antiquiorem; cumque cap. a 6.Thessalum redarguat; colligi potest, eum inter Thessali & Galeni tempora floruisse. Sed ne magis in me Erassum concitem: haec aliis iudicanda relinquam; dc ad ipsum Erastum reia
DEFENSIONIS SECUNDAEl: Pars Sexta in qua confutantur quaeat tubi Dasius adprobandum,bbrum De Opi. Sec. Galeni esse.
ra smonstraueram tribus argumctis librum De Opi. se ad Thrasyb.Galeni non esici; quibus respondes consust ut siles perperam;& inscite. & quoniam in ea r sponsione ex lib.De oculis,quem Galeni esse asserui. q. C. indicas, palum mihi esse fidei tribuendum in li- γ bris disternendis; Respondeo te non selum mihi non adimere vim iudicandi, sed potius adiungere. Cum enirn praecipua haec iudicandi ratio sumatur a decretis &sententijs vias erit Galenus in i . De Hum. Hippocr.com. a. I assirmes in sentent ijs similitudinem esse. nonne iudicium meum comprobas Θ Quid igitur pro'ibet, si recte censui, sentcntias authoris libri De Oculis esse Galeno consentaneas, quin
etiam recte censuerim, sententias authoris libri. De Opi. Sec. cidem essedissent in Case' At urges,temeritatem iudicij mei manifestam esse cum author ille citet Galenum, Paulum, & Oribasium. Dico id me etiam
ancipitem reddidisse.Sed cum dogmata eius libri mihi vidcretur ita es, se Galeni, ut ab alio scribi non potuerint, putaui ei libro euenisse, quod multis ex illis spurijs euenit, & inultis etiam Hippocratis nomine editis illam partem ex aliis authoribus suisse ad itam. Cum negas stylum eius
authoris, tractandi rationem,& methodum vel leuiter Galeni venam, &ingenium repr sentare nego hac de re certii iudicium posse afferri; cum verus Cius authoris codex non extet. si legas traductionem antiquam librorum Galeni,negabis proculdubio,& eos phrasim,& ingenium Galeni repraescntare. At nonne Galeni methodo utitur,progrediens ab uniuersilibus ad particularia,a prioribus ad ea, quae dcinccps consequuntur, adhibens semper opportunas, & pulcherrima suiuisiones, & distinctionesὸ Sed cum taxi's repetitiones in hoc authoro, declaras te Omnium disciplinarunt,& sabituum peritiae esse ignarissimum. Quid enim repetit
113쪽
suisse scripta: nullum tamen ex reliquis inuenies adeo caeteris omnibus dissimilem, ut hic est. Non longe abieris,liber De Sect. ad in trod. ex primis fuit, quos scripsit; non apparet tamen notatu digna dissimilitudo in oratione cum reliquis libris. Quid pluraΘ ante suulibrum De Opt.Sec. scripserat Galenus luculenta illa commentaria De Demonstratione, & asseres, eum postea tam a se ipso dissimilem . euasisse ξ Sed demus, hunc primum,& in adolescentia ab eo fuisse scriptum, sane non appareret in eo ieiuna ,&spinosa ariditas, sed potius copia quaedam foecunda,& luxurians, quae fraeno indigeret, ut in iuuenum optimi ingenii scriptis apparere solet. Nec minus uana est alia excusatio, coactum eum sui ise, uti sorma dicendi, qua Empirici,& Methodici utebantur. uis enim eum coegit, cum Dogmaticus esset,inodo sectarum aliarum scribere, cum praesertim tota prima pars dogmatica sit λ eodem tamen genere scribendi duro,inconcinno,perplexo,& obscuro ab initio ad finem usque utitur. Quod si in libro De Sec.ad Introd.& in Insor.Empir. se ipsium imitatus cst Galenus non Methodicos, non Empiricos,cur in eo libr. sententiam mutasset Tertiam etiam excusationem, quod materia, de qua tractauit, ornatum & copiam respuerit,friuolam esse declarat exemplum duorum librorum, nunc productorum, in quibus materia
non fecit eum sibi dissimilem. Cum scribis, Galenum duobus in 7 . Alocis hunc librum pro suo enumerare ; respondeo, hunc non esse eum librum, cuius mentionem ibi Galenus facit; imo uero ex locis illis certa sumi argumenta ad eum eliminandum, ut iam plane de monstrauimus; Ex qua nostra demonstratione etiam apparuit, quatum decipiaris,cum audacter affirmas in hoc libro tractari, quae narrat Galenus se in libro suo De Opi. Secta tractauisse, ne eadem inutiliter repetam. Tertium caput eius libri si diligentius legisses, a II. BCaleno alienum esse deprehendisses,quod a me iam demonstratum est. In ratione sumpta a decretis cum Caleni decretum csse negauerim, Indicationem curandi sumi a causa morbi,non a morbo;&ocmonstrauerim, decretum illud non solum esse a Galeno alienissinium, sed etiam falsissimum ; uariis, ct repugnantibus modis autho' s.B. rem eum deficia dis. Ac sane adco es ei addictus,& consecratus,ut pro C. D. eius liberatione, te ipsum iugulandum praebeas, cum ex defensione
huius authoris a te nunc allata, argumentum tuum corruat necessario. Si recte memoria tenes, nitebaris demonstrare, excessus qualitatum non esse morbos,sed morborum causas, & inter caetera hoc
.utulilli argumentum. Galenum quoque ad Thrasyb. docere, non
114쪽
. morbos,sed causas indicare auxilia; calorem autem febrilem In dies' re auxilia ; quo circa non morbum eum esse,sed morbi causam: ut arcumcntum hoc pacto construatur. Indicatio curadisumitur a causa non a morbo. A calore fibrili sumitur curandi indicatio. Frago calor sc brilis est causa,non morbus. Si quis huic tuo argumento sic occ uri armon a causa tantum,sed a morbo etiam sumitur indi-- catio curandi, inde sequetur, calorem febrilem ta morbum csse post se, quam causam morbi; de ideo argumentum tuum nihiI certi pro te concludet. Necesse igitur est, si argumentum uim aliquam ha bere dcbet ab authore illo, quod senserit, indicationes curandi sumia causa tantum, a morbo nequaquam; sic sertai gumenti tui vis r sicis uerba tua scia ant; ais enim, Galenum quoque ad Thrasybulum do-
,, cercnon morbos,sed causas indicare auxilia. Idem confirmas pau- Io post uerbis his ante quoque a ine citatis. Hoc modo omnis om- ,, nino morbus haberet coniunctam caulai.r, nec esset ullius morbi cu=3 ratio aliud, quam causae deletio. Quod si tunc uin dubius adhuc, & anceps in illa esses positione,ita pronuncialii; quanto magis id nunc pronuinciare debes,cum iam aperte a Galeno desciueris, & portenta illa tuearis ξ Sed uideamus hoc in loco ineptias tuas, qui aliquid
te esse putas,& GaIenum intelligere,cum tamco nihil sis, α teipsum non intelligas, nedum GaIciatim, aut alios. Cum aduersus te,&austorem hunc protulissem timc mulica morbOS causa carcntes,qui
aliter curari non possint, qGam sumpta a morbis ipsis indicatione , nec ullus tibi aditus ad tergiversandum daretur, dctendis nunc ai thorem ipsum,quid non de omnibus morbis id pronunciauerit sed de iis tantum, qui causam habriae ; & non aduertis, hoc pacto destiti argumentum S positiorum tuam. nde ut veredar:i teipsunt iugulas, utam hoscin illum I bercs. Possem hic sinem facere sed speculemur latius &dearticulatius praeclara tua dogmata. Excu-7M sans,aut desin dens Galen Im tuum, sic scribis. I oquiturde morbi ς' illis solis, qui causas habcm: non de Belis: praecipue autem ci il-' Iis, qui cum causis Lluuntur, siue per causarum ablationem tollun-' tur Paulo a medix cras eum tunc disputare contra Methodicos, quia solis as ctibus indicationes sumendas esse asseuerabant. Me deinde reprehendis uehc meter, quod ex illa tertia parie De Causa Cota
a te non didicerim distinctiones illas, quas & hic proponis. Quae hic sunt n ugae quot somnia ξ quot ineptiae λ primum quomodo ego
confugerem ad tuas distinctiones, quas argumentum illud tuum d struit Nonne in calce tractatus illius pronuncias ea,quae tunc asse risi
115쪽
Oduersus Thom. Erast. iis, ea euertere,quae ante asserueras Θ quid enim aliud significas, cum
se scribis Θ Sane morborum partitio, quam attulimus, loc tam non ,, habebit,cum tam exquisite rem discutimus,&ponderamus. Deinde is si argumentum illud tuum a quocunque genere morborum summouet curandi indicationem; & eam soli, causis morborum concedit;
quid mihi prodessent, aut quid tibi prosunt dii iii ii , nes ille tuae e
Nam si concedas,a morbis fata uel causa carentibus, sumi indicationem curandi,ueluti a calore febrili in hectica febre, calor ille febrilis crit morbus. Si morbus, nonne corruit dogma tuum,quo arseris,qualitatc s excedentes morbos non esste,sed morbi causasὸ nonne&argumentum,cui dogma innititur,ipsum quoque corruese constabit enim maiorem illam propositionem; Indicatio curandi sumi tura cause,non a morbo, esse falsam;&mbes me attentum,&diligetem esse in tuis nugamentis,in quibus tu ipse adeo os uecors, & ne gligens Θ Iubes me repugnantias tuas componere, & conciliare, quas tu ipse magis & magis semper implicas,&inuolui se Sedui deamus,quomodo nouam illam interpretationem defendas, Cum dixissessententiam illam,quod indicatio sumatur a causis, no a morbis, locum habere in morbis,qui sunt cum causa,& a causa pendent:
ciosi indicat,nec curationem sed hoc solum quod Omnis idiota no . - uisse solet;&probandum tibi esset de huiusmodi morbis esse intel riligendum eum locum; id omnino praetermittis: atque id solum probus,quod morbus ille a causa pendens nec curationem, nec aliquid artificiosum indicet in hunc modum; apparebit au tem id esse uerit, si conferantur,quae scribunt author hic cap. 2 & Galenus s. Meth. 77. Bcap. i. Cum itaque censeas gi in Co loco de morbis tantum,qui cu causa sunt,aio ic longe alienum csse ab eius loci sensu, quem rectius ' in calce Icrtiar Ep.de CaussCot. percc per .Licet enim disputet ibi aduersus Methodicos, qui a solis affectibus indicationes curandi su-niendas esse statuebant ; causas uero ne considerabant quidem; ipse tamen in uniuersum pronunciat, & indicationes a causis sumi asse
tia fuisset, quod a morbis etiam sumatur indicatio, Methodicos r . fellere dcbcbat,demonstrans indicationes curandi sumi non a moria bis tantum, sed etiam a causis. At cum assἰrat curationem a causis indicari, non a morbis; quis non uideat cum morboS omnCS excludere ξ Id declarant etiam rationes eius: morbos enim indicare ne
sat, quia eorum indicatio uulῖo nota est: at ipse passim, quae uulgo
116쪽
nota sunt,ab arte semovet. unde cap. 3. negat, Apparentia esse artis principia,quia uulgo nota sint. Praeterea cap. a F. ait indicationes curandi sumi ab efficientibus, non ab effectis: unde colligebat,a causis,non a morbis indicationes oriri. Praeterea ne confugias addisputationem contra Methodicos cap. 8. explicans propria sua ut Dogmaticae sectae dogmata, asserit Dogmaticos non sumere indicationes ab apparentibus,sed ab occultis,quae causae sunt; quo ex loco excludit necessario non solum morbos a causa pendentes, sed etiam facitos,&causa carentes. Cum enim hi ut plurimum sint apparentes,ex eius decretis indicare non possunt. quod ex cap. Io.& I I .confirmatur; ubi aperte pronunciat, morbos,quorum causa ignota zst,indicatione non curari, sed analogi sino; apertissime declarans a solis . . causis sumi curandi indicationes. Vnicum affers locum ex cap. 32. in quo author ille asserit,morbos indicare utilia. Qitare cum id ne gat, non negat de omnibui; etiamsi mirifica usus sis diligentia in hac parte,tua tamcn illa diligentia, negligens,& uana dicenda est ; cum author ibi uere de Methodicorum sententia loquatur. Taxat igitur Methodicos,quod assererent, indicationes sumi ab affectibus, taquam a communitatibus; unde ipse instat, probatque, indicationes
tibus;&adiungit morbos causis , ut ostendat, etiamsi indicationes a morbis sumerentur, quod non sumerentur tanquam a communitatibus,sed tanquam ad singulos pertinentibus; nec tunc erat ei propositum demonstrare,a morbis non sumi indicationes, cum saepe id antea demonstrasset,sed a communitatibus;& ideo concedens Metho dicis, quod a morbis sumatur indicatio,asserit ta nquam a particularibus eam sumi, non tanquam a communitatibus. Vnde etiam id de morbis sub conditione pronunciat; quod interpretes non expresserunt,nec tu aduertisti;nam si considerabis uerba Graeca, ille locus,, sic est conuertendus. Remedia autem tollunt praecipue causas ad ., singulos pertinentes,& morbos i ita libet; ergo & causa,& morbus, M si libet,non communitates,quia communitates sint, utile indicant.
Quod non ex propria ted ex Mcthodicorum sententia sic scripserit,
patet,quia cap. 3 8.cum namtionem faciZt eorum iterum, quae remedia postulant,solas cauEs commemorat, morbis omissis. Perpende hic,an rectius percipiam,quam tu, dogmata tui familiarissimi authoris,in quo omnia tua studia collocasti, licet eius uitia tantummodo imbiberis. Constat ex his , te multos iam annos, rectius hunc locum Percepise,quam nunc, di ueram este,&ad thoris illius merem
117쪽
tem tuam illam propositionem ex eius decretis sumptam. Indicatio curandi sumitur a causa,non a morbo. Quamuis autem omnia, quae pertinent ad propositam dissicultatem,sint absoluta,cum appareat iam,authorem hunc,cum negat a morbis utilia indicari,de omnibus morbis, nullo excepto, intelligere; consideremus tamen duos locos, in quibus asseris, authorem hunc, & Galenum idem asserere, quomodo res se habeat,& an solitum iudicium tuum adhibueris. Quod itaque Galenus 3. Meth.cap. I. sen serit, indicationes a morbo 77. sumptas inutiles esse,&ad artificem non pertinere, quia uulgo notae sint, ut sentit author tuus cap .illo et q. prorsus nego. atque hoc unum ex illis est, quae me in mea confirmant sententia, te multis quidem disciplinis delibutum, nulla uero imbutum esse, & in artis nostrae operibus aut non esse uersutim; aut infeliciter uersatum. Cum cnim scribat Galenus ρ.Meth.cap. 6.non licere ullius artis scientiam is nancisci, nisi&methodum quandam habueris per uniuersalia uoca ista theoremata; & in particularibus te exemplis exercueris: patet te ν, qua clam quidem regulas uniuersales tibi effinxisse, sed eas tauquam in particularibus ex cuisse, adeo ignarus es indicationum. Assero igitur quidquid author lae Opi. Sec.senserit Galenum ibi,& alibi passim asserere , indicationes curandi a morbis posiςsimum elici;
uiciarirines alia. Diasi alia, QUID CUpseliciantur, primas quidem nomultum in se artificii continere, cum uulgaribus omnibus, & egris etiam ipsis notae sint ; non carere tamen cas artificio: nam licet artificem non constituant, cum tamen constituendi principium sunt: nam ex primis indicationibus oriuntur secundae; ex secundis tertiae;& ex iis deinceps aliae, donec ad cas deuentum sit, quae genera remediorum pr scribunt, scipso Galeno statuente a. Methodi cap. 7. in is hunc modum. Quisquis condere medendi methodum ad uiiguem parat,huic a primis est indicationibus auspicandum, atque hinc ad ,, cas,quae deinceps sunt, transeundum ,rursusque ab his ad proxima: γνitaque pergenti non prius est desistcndum,quam ipsius compos sit finis. Porro finis propositae nunc nobis tractationis est, inuenire cu- 'iulque morbi remedia . Patet hinc duos istos authores plurimum esse di cres intes. Loquitur ille de indicationibus omnibus a morbo lumptis: Galenus de primis tantum uerba facit: ille indicationes huiusmocii omnes ab arte summouet: Galenus primas ab arte non excludie, sed artis initium tantum esse statuit, cum reliquis sese
deinceps consequentibus artem constituere. Miror autem, auctorem illum & doctum,& ac pium non aduertisse,solas primas indicationes
118쪽
comitis mont. CD sensiocationes uulgaribus notas esse;& parum in se continere artificii: c5 sequentes uero artificiosas esse, & remedia utilia suggerere. Miror pia terea, eum non animaduertiss c, primas ctiam indicationes a
causis sumptas non statim indicare remedia; cum enim plenitudo indicet euacuandum bine, habetur ne ex hac prima indicatione, qδc uacuandum sit,quibus, quantum ,& quomodo, nisi aliae ex primis cliciantur indica tiones Θ Cum uero statuit ab efficientibus non ab effectis utilia indicari; respondeo, morbos etiam csi ecfficientes; laedunt cnim actiones; quare cum morbus sit efficiens, laesa actio essectum,a morbo, non a laesa actione, remedia indicantur: & hoc est potissimum,quod ab fgris quaeritur, ut actiones laris, leprauatae, aut stibiatae restituantur. Sed ad rem redeundum.& fini cndum est,&concludendum te tua cum solita iactantia non solum monstra antiqua dissipasse, sed noua multa peperisse, ne dicam declarasse te dirumonstrum esse, cum totam aricin deuastes ad hominum salutem costitutam. Erat alius locus eius authoris ex cap. 18. a me notatu S: in
quo quatuor esse genera symptomatum scribit,causae uidelicet,loci, uirium,&aegri .Qua in re a Galeno duobus modis discrepat; altero, quod omittit morbi symptomata, quorum potissimum ratio habetur a Galeno;altero,quia introducit aegri symptomata, quorum nul
more,qui pauca respicientes facile en unctant,sic confidenter, & au-78-c dacissime respondes. Galenus ibi,& in toto eo libro nusquam & nuquam scripsit,symptomata non prouenire primo a morbo, sed mor-
'bos uaria symptomata producere ait pro uarietate causarum , loco' ' rum asscistorum uirium,aegrorum. Hac de causa phlegmone rubet,
' ocilem a palici,& cum in pleura est,respirandi affert di cultatem;in pede,non hanc, sed incessum laedit: eadem est reliquorum ratio.' Haec uerba nusquam,& multo minus in cap. i8. ille dixit. Cur igitur non te ipsum authorona siccisti huius inuenti praeclarissimi ξ Sed his omissis, uideris sic crimen diluere. Omisit morbi symptomata,
quia sub commemoratis comprehenduntur : nam morbi symptomata nihil aliud sunt, quam symptomata causarum, loci affecti, uirium,& fgri & propterea morbi symptomata tacuit.Haec si uera sunt, sequetur morbum nullum ex se proprium symptoma habere: quod
quam si fallum,perspicuum est. nain si hoc uerum csset,morbi causa Carentes.& nullam certam partem corporis, sed uniuersum occupantes carerent symptomatibus,tichui febres heioticae,&reliquae omnes intcmperies immoderatae tam simplices, quain compositae.
119쪽
Prohibitam transpirationem Jmploma esse statuit Galenus: non tamen causae,non loci, non uirium tymptoma ea esse dixeris,sed mor bi ipsiusmet,lioc est costipationis,uel obstructionis.Si haec sunt morbi symptomata primo,& per se, patet morbos sua haberc sympto mata distincta a*mptomatibus causarum, locorum,uirium,& aegri; norecte igitur sunt exclusa: aut si exclusa sunt, exclusa sunt tanquam inutilia. nam cap. 3 3. cum utilitatem *mptomatum ex relatione ad scopos curandi circunscriberet,*mplomata causarum sola, loci assecti, & uirium ad scopos rc ferri asseruit, & consectaric haec sola utilia esse. unde cap. I 9. wmplomata causarum genus rcmedii .loci affecti modum; virium mensuram indicare asserebat; Exclusit igitur tanquainutilia morbi jmplomata, ueluti & aegri; quia non reseruntur ad scopos: quod cum eius dogmatibus consentit . cum enim neget, a morbo indicationes curandi exoriri, non est mirum, si morborum*mplomata hi dicauit esse inutilia ; &fortasse complexus est morbi symptomata sub aegri symptomatis. Cum igitur asseris sympto mata morbi contineri in symptomatibus causarum, loci affecti,&uiriti, primo falsa pronuncias,ut d cmonstrauimus : deinde huic authori repugnas,quia hoc pacto 'bmplomata morbi essent utilia, & a morbosum ercntur indicationes;quod ipse ubique negauit,ut antea demostratum est . I cssci quid ma ut hor hic excusari, quod confundat causis cum morbis, cum & morbi ipsi laesertim actionum causae sint;&annotauimus antea, cum urinae suppressionem sum cre pro affectu: Iapi lcm,& phlegmonem pro causis: urinae tamen suppressio est actio sublata : inflammatio, & lapis morbi. Hic ctiam sanguinis re-icctionem pro affcctu,& morbo capit; si acturam uero, erotionem, &ar astomos m vens pro causis morbi,cu tamen reuera sanguinis reiectio Jmploma sit: uenae erosio,fractura,&anastomosis,morbi. Qua de causa apud hunc authorcin nihil certi pronunciari potest,sed quomodocunque res se habeat,certum est, morbos *mplomata habere sua propria,& peculiaria. Quare temere pronunciasti sub causarum, Ioci affecti, & uir um symptomatibus morborum 6 mplomata contincri. Quod si hunc authorcm cum Galeno conuenire in decretis contendas,in uerbis certe,&docendi modo non conuenit. In eo cap.& sequenti uidetur etiam a Galeni decretis esse alienus, cum asserat,curandi indicationes sumi a symptomatis, & remedia jmptomatis contraria csse dcbere, cum Galenus nullam a symptomatis sumat indicationem, nisi cum graui sima sunt,&uini causae subeuntini declarauit triarieth.cap. I. Dices loqui eum de Empiricorum sententia
120쪽
tentia, qui nihil aliud este morbum uolebant, quam sumptomatum syndromem. Respondeo licet aduersus Empiricos disputet in his
locis, Dogmaticorum tamen sententias cum reserre. Atque haec
quantum ad librum De Opt.Sec.pertinet, satis sunto; quem Gai ni non esse ualidis rationibus comprobatum esse exi stimo. In hac secunda Defensione demonstrauimus, te non Medicinam tantum, sed omnes scientias,artes, & uirtutes corrupisse. Cum enim statuas, dispositiones, & habitus tam corporis, quam animi causas esse quietis,& non motus,cos nihil agere,scd otiosos csse, necesse est. Dc-
monstrauimus praeterea corrupta csse omnia,quar pertinent ad temperam ctum,&frustra Galenum s cripsisse libros De Tempera metis: signa tepcramentorum in Art. Med. curationes intemperaturarum, uires medicamentoriim tam simplicium, quam compositorum a te' peramentis emanantes. Demonstrauimus tandcin te totam di-1ciplinam morborum, causarum,& symptomatum contaminasse . nam per te morbi omnes causam habent continentem, cum tamen id alibi neges & tu: per te curandi indicationes sumuntur a causis, non a morbis: per te causae primo actiones impediunt,non morbi: ut Omittam alia innumerabilia,quae occurrerunt nobis in hac secunda
Dcsensione; & negabiste moltra peperiss e prodigiosiora,quam Paracciso obiicias
DEFENSIONIS TERTIAE TARS SI IMA,
iv qua demonstratur, argumenta Era Ii nihil noui addere Ue-gα argumentis , quibus probat, morbos instrumentales a Galeno traditos non esse morbos, sed causas .
AGNO, & longo cum apparatu uerborum, & distin-' ctionum superuacuarum ad icrtiam partem accusa tionum tuarum uenis; in qua satim irrides titulum praepositum capiti a 8. libri q. sic habentem. Era-ῶ fluminegare, morbos instrumentarios morbos esse, ,, ει qualitates : sic enim uellicas. Res mira, ct accusatio prodigio- D sa ; quomodo enim morbos organicos morbos non esse dico. At morbum ego unquam morbum csse negaui Θ Licet titulum in cum immutes; quomodocunque tamen iaceat, scito in eo magnum elucescere artificium ; quod attente audi. c um uiderem apud Galenum,& omnes bonos authorcs uitia consorinatiouis , num cri, in gnitudini