장음표시 사용
91쪽
α ατα i πω φαντα Vel ipsam ἀκαταλ-tur Quantum disciplinam Stoicam abhorrerer,declarat locis superius citatis, & praesertim r. De Dus Pulccap. .& io.&lib. 3.cap. r. Abhorrcbat autem & propter dogmata, quae erant durissima; & propter voces, quae erant extra communem usum, &sspe etiam barbarae propter inuentorem Chrysippum, qui siculus erat; at haec omnia obscuritatem inducunt,' quam semper Galenus auersatur.
Quare magnam Galeno saciunt iniuriam, qui libri huiWs authorem eum
N hoc etiam capite quaedam sunt aduersus Galenu non
solum in usu vocum, sed etiam in rerum natura, qtas breui percurramus. Scribit Galenus primo Meth. cap. duplex esse apparens, alterum sensui, alterii intellectui. apparens utrunque ibi vocat σμιω ; In lib.vero De Cura dis Animi Morbis cap. 6. utrunque Vocat τοῦ ἐναρ IQ, squamplurimis locis, appareat, apud Galenum nullum csse discrimen inter has duas voces τὸ eri s. ιν & ἐναργὼ & utranque si gnificare apparens tam sensui, quam intellectui; At huic authori & hic & ubique το φαινο- ον sensui intellectui apparens significat, quod nodamno; imo vero desiderarem fieri posse,ut unaquaeque res suo certo nomine appellaretur; sic enim faciliores planiores,& certiores essent disciplinae. ideo autem hoc annotaui, ut haec quoque diuersitas inter hos duos authores appareret. Ne aute cogar sepe vocibus Grscis uti, perspicuus ensibus semper apparens; perspicuum intellectui semper euidens vocabo. Sed longe maior est adhuc inter authorcs hosce diuersitas; nam author hic cui dens inter obscura reponir, quod implicare videtur contradictionem, repugnat enim asserere esse aliquid euidens,& obscurum . Sed quia videtur author hic licentia fortasse Stoica omnia , quae apparentia non sunt obscura vocare, id ei permittamus; assero tame hoc Galeno valdercpugilare; nec uspiam apud cum euidelia vocari obscura. Sed maior adhuc cst diuersitas, quae dogmata attingit.Nam author hic bifaria diuidit apparentia;& alia ex se comprehendi ai firmat, veluti album, & nigrii; alia ex signis; at naturae apparentisi,& Galeno valde repugnat, apparctia aliqua cile, quae per signa coprehedatur. Scribit enim primo Meth. cap. ., Quod apparet, aut sub sesum omnino cadat oportet; aut sub intelligetia, uno semel occursu utrunque, sine ulla demonstrationis ope. His verbis
92쪽
bis tam euidens, quam apparis complectitur Galenus, & utrunquae uno simul occursu comprehendi ait ; quare nec per demonstrationem, nec per signa Vnde in lib.de Sec.cap.vltimo reprehedit Methodicos eos. qui communitates fluxi, & astricti apparctos esse asserebat,& tamen per fluxu& astrictum non intelligebant fluorem ipsum aut suppressioneni: sed affectuin,unde proueniunt,qui abditus est,& signis inuestigandus. Quare a fiectus isti inquit,apparentes non sunt nisi apparentia etiam dicant quae sigi iis cogno1cuntur; quibus verbis innuit, apparcus non recte, quod signis est percipiendum. Quantum haec a Galeno sint aliena,nc dicam a vcritate unusquisque iudicare potest. Illud etiam in hoc capite non videtur praetermittendum authorem hunc res notissimas multis exeli caro; obscura paucis;videmus enim quam multa loquatur de apparctibus ex se, qua
pauca dereliquis,quae obscuriora sunt. A it apparetia cx se sensuerus dijudicari,valde improprie scnsteria pro sensibus usurpans.
On dicam huius capitis verba,& sententias esse ex Stoicis rivulis hausta, quia totus liber est huius nodi, sed dogmata ipsa perpendam. Nogat, apparcntia at iis
L h esse principiat arsenilia non constat ex apparetibus, sede ex . terceptis, quar apparentia quidem ipsa non sunt, sed
ab apparentibus Ortum ducunt.Quare qui asserunt, apparentia artis esse principia, non aduertum se nullum constituere discrimen inter artificem arte carentem, cum apparentia utrique ex s quo nota sint.Vnde consequitur,nullam esse maiorem excellcntia in artifico. quam in idiota,&imperito; hoc idem statuit cap. s.& 25. Ucrum cum in capite procedente statuerit, duplex apparens esse, alterum sensui,alterum ex signis, non plicatissensui ne apparens tantum, an utrunque complectatur. nam licet toto hoc capite apud interpretem legatur euidens son-
sui, author tamen ipse apparens semper absolute pronunciat quod ipse
φαινι ενον vocat. Si de apparente sensui tantum loquitur, non rcccdit ab
Aristotile, qui in calce libri secundi De Demonstratione artiu principia per inductionem inueniri.& constitui tradit. Inductiones autem cae singularibus,&sensui notis colligunt uniuersalia; quae artium principia sunt. indistinctus tamen,& obscurus est; cum enim statuerit,duplex esse apparens, explicare debuit, alterum ne tantum, an utrunque ab artis principij excluderet.Crediderim ego,utrunque ab co coplecti,si enim negat ,ap
93쪽
expers plurimum nonnunquam aberrat. Idem scribit in lib. De Cogn.
Curi animi morbis. Ait enim ; Quod in vita uniuersa,& artibus omnibus videmus, ut magnas quide atque insignes reru eminetias, differentiasque uiuis unus e multis facile possit discernere exiguas autem, ac tenues ijumtaxat, qui&prudeles sunt,&ips arvin artium peritis idem in peccatis quoque&affectibus usu solet euenire. Frustra itaq; timuit hic author se similem futurum homini vulgari,& imperito artis,si quam ille artis cognitionem relinqueret.ex his enim constat, etiamsi ille quaedam artis pi scepta cognoscat, ain tamen medico authoritatem , & existimatione non detrahere.
Ummcapitis praecedentis fine concluserit, apparentia.
non esse artis principia:& antea dixerit,apparcti a csse . principia inueniendorum theorematum; nunc satis in tepestiue & confuse docet, quot modis constituantur theoremata.cum enim iam cspisset notas tradere, Qui-- b theoremata dijudicentur vera,vtilia,&cohau etia:& quomodo vera iam explicasset; coepissetque quomodo utilia, docere; antequam haec absoluat, interponit,quot modis theoremata constituantur; quod ab initio faciendum erat; deinde notae expone dae, quibus eortiveritas,utilitas,& connexio dignoscantur. Quare patet, in eo desidcrari Galeni Methodum, quae admonet, quid primum tractandum sit, quid secundum,& quae deinceps. eodem errore cap. .artis finem explicauit, qui ante omnia erat explicandus; cum ab artis fine theorematum utilitatem
dijudicet;vnde Galenus rectius in lib. DeCost. Aci& in lib. Ce Socia fine
duxit exordium. Ait itaque; theoremata quatuor modis constitui, cxapparentibus, ex comprehensis ex alijs, ex ante demonstratis, & ex cui delibus.Primae constitutionis duo affert cxempla; alterum est hoc. Gordis vulnera letalia sunt; ad cuius constitutionem attulit non solum apparen tia,sed rationem duram satis,& remotam; quare a proposito reccisit. Galenus sane longe elegantius ab apparentibus latum hoc idcin theorema costituit,in lib. De Inst. Emp. cap. 6. Alterum exemplum est , Si quis phlegmone laboret, is tumorem habet renitentem cum dolore pulsatili; nec aduertit hoc exemplum destruere superiora eius decreta : non enim theorema hoc ab apparentibus tantum constituitur,sed ex apparentibus
etiam constat. Quare si ars ex theorematis constat,constat etiam ex ap-L a parcntibus.
94쪽
est. At voluit author hic artem nimium extollere.
Vi caput hoc conseret cum Galeno lib. De Const. Art.
cap. a.& cu Thrasyb. toto,& praesertim a cap. 2 9. usque ad finem,facile percipiet, quantum distet author hic a Galcno,nc singula ego conferam.Taceo eum in re t ut,& facili turpiter esse lapsum, cum asserat artem struedi naues,naues, quae non sunt construere: alteram vero artem,hoc est Gubernatoriam eas conseruare; asserat deinde domos ab eadem arte ex aedificari,&conservari. at quid nam discriminis est inter nauem & domum Θnonne navim fatiscentem nauis idem constructor reficit,&instaurat, sicuti domuu structor domos ruinam minantes Sane Galenus in Thrasyb. cap. s. aliter statuit.Si probare, inquit, velimus, ad eandem artem pertinere & cilicere quidpiam, quod prius non erat,&quod factum sit,saluum conseruare, id faciemus arte domorum, & nauiu construendarum,demum eap. i7. demonstrare incipit eiusdem artis esse conficere,& conseruare. Dices cum hoc authorc naues a gubernatore coseruari. Respondeo domos etiam a dominis suis conservari. at haec coseruatio vel custodia potius eo spectat, ne naues aut domus vitium contrahant.Quod si vitium secerint, ab eadem arte,quae construxit emendatur.
c mcntit. 1 raeterea inter communia sectarum trium cnumerat analo
gismum; quem si capit,vt Galenus,dogma hoc Galeno valde repugnat; qui in lib. De Sec. ad Introd. cap. s. in commentarijs in Praesagia saepe,&alibi asseruit Rationales analogismo uti; Empiricos solo epilogismo. Si vero Stoica licentia in alium sensum analogismum capit, ut reuera capit, in hoc etiam alienus est a Galeno. Sed de hoc latius inferius. Ex
95쪽
Comilis Mont. Defensio Ex Cap. L
N hoc cap. non solum in verbis,& modo scribedi discrepat author hic a Galeno, sed in decretis etiam, atque iis no leuibus,&vulgaribus; sed totius artis grauissimis,&principalissimis. Ait hic deitationalium sententia, lequorum fiumero seipsum facit, conferentia indicari ab occultis, non ab apparentibus, quia eorum indicatio sumitur a causis .causae autem, qua causir, occulis sunt. Ac cum cap. 2 3 .a res indicationis conserentis a causis sumi,non a morbis, patet, ibi eum locutum esse de propria sententia, cum idem hic afferat, ubi sententia Dogmaticorum explicat. Patet etiam eum omnino statuere a morbis no esse sumendam indicationem,cum ab occultis eam sumi consti tui t, ab apparentibus nequaquam; morbi autem quam plurimi sunt apparentes,ergo nullo pacto a morbis sumitur indicatio. At haec praeterquam quod rationem curandi a Galeno traditam euertunt,perspicue etiam falsa sunt; cunon solum rationi, sed sensibus etiam repugnent. Ulcera simplicia,ulcera caua, fracturς, luxationes, figurae vitiatae, ambustiones, refrigerationes ingentes,sunt morbi apparentes,& corpora nostra vexantes ; carent etiacausis. At nonne hsc indicant conferensΘNonne ulcera simplicia conglutinationem indicant caua repletionem carnis, fracturae omni colunctionem, luxationes articuli in suam sedem repositionem, figurae vitiatae emedationem, ambustiones refrigerationem, refrigerationes calefactionem omittas haec, misere aeger torquebitur,&sspe 'etiam morietur. Ex his planum est, indicationes,& a morbis,& ab apparetibus sumi; quod apud Galenum in libris Methodi tritissimum,& vulgatissimum est sed in resposione ad Erastum id ostendetur. Cum vero 'causas occultas esse affirmet, non autem apparentes,non ne ei repugnant causae procatarcticaeΘat obiectionem hanc diluit ipse hoc pacto. Surculum corpori infixum, qui causa est pro catarctica, apparentem quidem esse, quatenus est surculus, sed quatenus causa est, occultum esse. sicuti Sophroniscus, & Socrates, quatenus Sophroniscus,& Socrates sunt,apparentes sunt , sed quatenus pater & filius, occulti. relationes enim sub sensum non cadunt. non zrgo apparentes. Sed omnia haec sophismata Stoica sapiunt,&falsa sunt.Nam surculus ut causa etiam est apparens; acume enim eius est vulneris causa, at acumen est apparens.Si sumas quidem yt relatiuum, quatenus causa refcrtur ad causa tu fateboricas relationes non esse apparentes,quia non cadunt sub sensus .sed si sumas ut causam vulneris, non est relatio , &est apparens,
96쪽
apparens,& vulnus effecit. Videtur alio modo id probari.Causae symptomatibus cognoscuntur, non sunt ergo sensui apparentes; quare surculus non erit causa, nisi dolore faciat. a sympto male igitur doloris colligitur, surculii esse causam; si enim apponatur cuti tantummodo,causa non erit, quia sympto ma non excitabit. quo in loco multa errat; nam dolor no est indicium causa sed solutionis continui, qui morbus est. quare no est symptoma causaeaed morbi. surculus autem cuti appositus ita, ut non laedat, causa non est, quia morbum non excitat; quare opinio vana est, & ratio etiam, qua confirmatur,vanissima,& a Galeno alienissima.
N hoc cap. aperit propositum totius libri,unde ordo etia,&distributio colligitur; quod si ab initio fecisset, longe
fuisset laudabilius. In hoc autem & duobus sequentibus capitibus sectam rationalem videtur stabilire,& confirmare; confutat enim quae illi obij ciebant Empirici, &Methodici. sed in docendi modo valde est alienus a Galeno. videt enim in toto libro,& hic poti Emum, rationem habuisse suorum temporii tantummodo,non succedentium, cum disputet de sectarum decretis, ac si omnibus nota essent futura,vi credo tunc fuisse. At Galenus non suae tantum sed sequentium artatum etiam rationem habet. Vnde dogmata sectarum qualia essent,explicat; deinde examinat. quare nisi haberemus librum De Sectis,& libros Methodi ac prooemiu Celsi, nescio, an quae traduntur hoc in libro, possent intelligi.hs, quae in hoc cap.tradu tur magna lucem affert Galenus in lib. De Sectis cap. 8. Disputat igitur cotra Empiricos primum,deinde cotra Methodicos acutissime, & subtilissimo, qui negabant, occulta esse utilia. Confutatis Empiricis, colatat Methodicos, qui apparentia conferens indicare asserebant; nam hoc pacto nihil a vulgo differrent; quod valde est ridiculum,ut ostendimus cap. 3. Arguit it cinde contra Methodicos, qui affectus conferens indicare asserebant,nam si id verum esset, unus & idem affectus in quacunque parte corporis idem indicaret; sed hoc est falsum; nam inflammatio aliter in oculo , aliter in gutture, alitor in iecore, aliter in alijs partibus curatur. Hoc argumentum contra Methodicos quidem recte procediti qui a solis affectibus curandi
indicationem lumebant,nulla habita consideratione partium, egrorum naturae, aetatis, consuetudinis, causarum morbi, & reliquorum cosimiliv.
Vnde hac eadem ratione confutat eos Galenus 3. Meth. cap. X. & in lib. De
97쪽
Dos cicap. 8. inducit Empiricos contra Methodicos disputantes. Sed hoc argumentum intentandum fuerat propter aliam causam, & ratione, sicilli fecit Galenus, quia nimirum Methodici, negabant a partibus indicationem sumi,minime vero quia assererent ab asscistibus utile indicari.
Nam reuera argumentum demonstrat a partibus sumi indicationes curandi cum aliter curetur inflammatio oculi, aliter gutturis, aliter aliarum partium: nec vetat argumentum a morbo sumi indicationem; nam ab inflammatione quidem sumitur indicatio curandi: sed variatur haec indicatio pro partium natura. Instat deinde aduersus Methodicos,si morbus indicaret,cum aliquam certam partem vexat, idem semper indicaret sed hoc est falsiim; nam pro varietate causarum variae indicationes surgunt. cum urina suppressa ob calculum aliud indicet,aliud ob inflammatione. aliud ob urinae copiam. Hoc etiam argumentum recte aduersus lethodicos intentatur, qui causas reijciebant.Sed si hinc demonstrare voIuit, indicationes conferentis sumi a causis,non a morbis, id est falsum,& cotra Galenum, qui indicationes a morbis,& aecausis sumendas esse docet, &interdum magis a morbo, interdum magis a causis. Aduertendum est autem authorem hunc sumere hic urinae suppressionem, que actio laesa,&0mpto maest, pro morbo; inflammationem,&lapidem pro causis, quae morbi sunt.quare, aut distinctionem inter morbu, causa in , &sympto manon nouit; aut de eorum numero fuit, qui statuebant, actiones issas esse
morbos.Vnde cum Galenus a. Meth.cap. t .asserat, uisse antiquam controuersiam,& suis etiam temporibus agitatam, non modo inter medicos,
sed etiam philosophos, nunquid actio laesa, an dispositio actiones laedens
morbus esset, mirum non esset,si hic author ex illis esset, qui opinabatur. actionem ipsi in morbum esse; nisi dicamus eum more Methodicorum
loquutum fuisse, qui morbos volebant esse laxum,& astrictum.Sed cum hi essent bipartiti,& vellent alij,astrictuna,&laxum intelligi in suppressione, aut fluore; alij in affectibus, qui causa erat suppressionis,& fluoris, hoc in loco de primis esset intelligendum. Haec alii considerent,mihi enim
satis est,demonstrare,authorem hunc non esse Galenum;& quantum ad exemplum,quo argumentum confirmat, probat indicatione sumi a morbis, non a causis.& fortasse etiam cap. g. cum dixit,causta indicari a sym-Ptoinatis, causas pro morbis sumpsit.
98쪽
Vm saepius in superioribus locutus sit de inuentione
conferentis, ill hoc capite docet, quot modis confer
inueniatur: quod nihil est aliud, quam quot modis Pgrorum curat o instituatur. Tribus autem modis id fie ri asseuerat, ridicatione, obseruatione, & analogis In O; qua de renihil nunc dicam; cum opportunius in Capitibus sequentibus id sim facturus. Annotandum est ab eo uocari lardens, a quo conferens inuenitar ; per lardens autem semper fere causam intelligit; ut sibi passim consentiat, curandi indicationem a causa sumi . Aduertendum est praeterea, ct in vocare sanguinis eruptionem ex diuisione &sane per diuisionem ilitelligit solutionem continui. Sicine. 13. superficiariam,& magnam diutionem uocat pro leui,& graui solutione continui; quod indicium cst inter caetera non leue, hunc Galenum non esse,cum Galenus semper fere utatur solutione continuitatis, vel unitatis; cuius appellationis se inuentorem facit, ut demonstrauimussin lib. s. Quare hinc etiam elicitur, cum esse Galeno antiquiorem; cum utatur
appellatione vetustiori b. Galeno usitatis lima, ut ex libris Galeni De CoposMedi c. plane colligitur, ubi antiquorum medicam eta, eoru que usus describit.Vnde in s. De Med. Genericis cap. . in quo emplastra quaeda
Asclepiadis describit, emplastri Chalcides usum sic adnotat; Conglutinat, inflammationem arcet, diuisiones cum contusione iuuat. & a. de Med. Locat. cap. a. est hic titulus. Archigenis De Diuisionibus,& contusionibus in capite factis; qua uoce utitur etiam in descriptione medicamenti; quanquam interpretes omnia corrumpant, ignorantes, quanti reserat, libros medicorum fideliter interpretari. Annotandum est demum, Cum cap. 18. repetere quae hic scribit contra Empiricos de analogismo; quae sane repetitio uana est, &inutilis, & a Galenica grauitate alienissima.
99쪽
N capite to. dcfinit induationem, Obseruationem,&analogismum, quorum iΛ cap. praecedente usum explicauerat. Ac, ut anno teri diuersitalcm inter hunc aut horem,& Galenum in inacatione, proponam cius definitioncm;& cum duas a crat , prior in proponam, quae vulgatissima est. Estataque indicatio comprehensio
conserentis, una cum is dentis comprchriasione occurrcns, sine obseruatione, & ratiocinatione. Huius desistitioni, sensus est quidquid alii
scribant indicationem esse comprehem Onom conferentis, ortam a comprehensione laedentis. Vbi primum ensu medicus percepit aegrum Iaborare febre, idest intemperie calida,& sicca, simul percepit confercns, remedium scilicet refrigerans,&humebans. Porro si uelim explicare, an haec definitio, Galeni dcfinitioni kaditae a. Meth. cap. 7. repugnzt, an quadret, longa mihi esset de indiculonibus ineunda disputatio; quod alienum esset a praesenti instituto. a cmo labore eo libentius supersedeo, quod licet non parua inter has defin iones sit diuersitas, ad cundem tamen finem tendunt. Indicatio profesto cognitio non est, sed in cognitionem,&inuentionem deducit. at hic uthor indicationem comprehen nem esse ait,Stoica sertasse Iicentim quia & quod suggerit indicatio ,&quod ex ea medicus percipit sub traicatione complcxus est. Sed maior dilieriiras est in atra logismo, quae praetereunda non est. Haec autem facile percipietur, si Galeni sententiam aperiemus. Hic itaque i. Prssag. com. 6. cxponrns exitialem faciem ab Hippocrate descriptam, ait, Si qua ras,que nam sit dispositio quae nasum acu tum reddat, id ad Dog maticos pertinere,&solo analogismo deprehen di: scd prius consideranda esse signa illa epilogismo, ut facilior est, cum ab ijs ducatur, quae omnibus sunt concessa. Haec in Com. sequenti reddit planiora; prius enim epilog sino colligit, facicin illam perniciosam esse, quia naturali sit dissimilis: at quς naturalibus valde dissimilia sunt, perniciosa sunt. Hic est epilogi simis, id e st ratio quaedam communis ab omnibus concessa. quis enim arget, tu ae naturalibus valde dissim ilia sunt, perniciosa esse ΘAbsoluto opilogisn o, transit ad analogismum , indagans colum signorum naturam.&causam,& ibi incipit. Considerabimus autCm eorum valueriam naturam &c. Sic in Com. io. cxaminans signa ab oculis sumpta, statim e pilogis inocolligit,ictalia esse, quia maxime sint naturalibus
100쪽
turalibus contraria: & statim analogismo dispositiones, unde oriuntur, indagat ibi, Quare praestat affectio ius ex quibus haec euenilit &c. Lib. ννctiam 4. De Rat.Vict. q.Non zxhibUnda esse pharmaca purgantia, quia ' urinae non concoquantur, rationem esse ait opilogisticam potius, quam analogisticam;& Empiricis potius, qu im Dogmaticis convcnientem. Quod quomodo sit, declarat. deinde causam etiam analogisticam producit. Ex his patet, analogismum csse rationem a causis,& natura rerum progredientem, atque a Dogmaticis usurpatum; cpilogismum esse rationem sumptam a concessi ς,& ideo Empiricis conuenientem. Id confirmat Lib. De Sec.ca. s. & De Insor. Em p. cap. 7. ac alibi passim. His constitutis, unicuique patere puto, quanta sit inter hos authores discrepantia. Galenus analogismiam Dogmaticorum propriti esse vult; hic communem Sectis omnibus facit. Galenus epilogismum Empiricis attribuit. hic nullam cpilogismi mentionem facit. Hic statuit analogis. mum esse discursum quendam a similibus ad similia, atque in ijs, in quibus causa latet; ille rationem esse assirmat a causis, rerumque natura deductam. Dices, Calenus in alio significatu usurpauit analogismum in alijs libris suis, hic uero in alio. Respondeo, hanc etiam maximam csse diuersitatem, quod nusquam alibi usurpaucrit analogismum, ut hic usurpatur. At diuersitas haec tolerari posset sed quae in decretis cst, tolerari non potest, nam haec analogismi introductio prorsus Galeni decrctis cotraria est. Statuit hi analogismum esse tertiam quandam viam conseretis inueniendi, qua tunc utimur,cum causa ignoratur, aqua oriatur indicatio,& quando nulla occurrit obseruatio; quod Galeno ualde rcpugnat, qui cum saepe admoneat, ad mucia tendas, & diiudicadas artes duo esse instrumenta tantum, rationem,& experientiam, id praesertim de arte curandi admonet. Vnde 4. Meth. cap. . Nam siue, inquit, experientia iudicare quis uelit, siue etiam ratione, icrtium enim quo iudicci, neque ''
in alia quapiam arte,neque in ulla vi tae parte quisquam habet &c., lib. ' '
. cap. io. contra Methodicos sic scribit. Empiricus quidem omnia, quae ''nos por indicationem inueniri ostendimus, cadicit per experientiam si- ''bi cognita: cum vero praeter indicationem, & cxperientiam nullum inuetionis organum tertium praetcrea sit,isti neutro utentes,tainen appellata- ''dos sic Methodicos censent. Hinc patet analogismum hunc esse super- ' 'uacaneum: & Galerii repugnare decretis. Atque hoc mihi satis esset ad probandum, quod mihi praecipue propositu in est, librum hunc Gale ' 'ni non esse. Sed id addo amplius, analogismum hunc non Galeno tan tum,sed veritati ctiam ipsim et rc pugnare: ac rationes, quibus author hic '' utitur,uanas esse. Nam si quis demorsus ab Haemorrho incidat in profu- ' '