Comitis Montani Vicentini Defensio librorum suorum de morbis, aduersus Thomam Erastum

발행: 1584년

분량: 336페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

.Aduersus Nom. Erast.

ut praetermitti non possit. Illud unum praeterea eos admonebo,inquorum manibus sunt haec Dictata,ut conferant enarrationem morborum ex soluta unione, cum libro meo quinto ;& praesertim cuin cap. 19. a quo desumpta est, & perpendant, an Omnia, quae ait, uera sint,nobis & Galeno consentanea. Verum cum satis simus euagati, ad defensiones nostras reuertamur.

DA PENSIONIS TERTIAE TARS TERTIA,

in qua demongratur, argumenta probantia conformationem , magnitudinem, numerum, situm praeter naturam, se morborum causeas. , non morbo ulla esse.

TTu LisTI argumentum concludens,consormatio 3 3. Bnem praeternaturalem,numerum, magnitudinem,&situm non esse morbos, sed morborum causas; cuius minorem nunquam probasti, quare nullum est, nisi

ea probetur. Cum autem argumento Vegar,a mercsutato,ea probetur, nunc illud primum propon is, deindc audacter commutas,& corrigis. Et quoniam olim cum Ue 88. Αga egi, nunc tecum agam,ac ut pressius agam sciendum est, Gale- Bnum statuere, quatuor illa uitia instrumentorum nunc enumerata

morbos esse: Argenterium, Vegam,& eius simiam,non morbos esse, sed morborum causas. Thuris anus partes Galeni secutus,morbos csse statuit hac ratione,quia primo actiones laedunt. Et quia tota uis est in hac Thuri sani ratione, eam ambiguam esse dicis, & indigere explicatione. Eam itaque per tuas solitas ambages explicas, & ita 88. Dexplicas,ut conclusio tandem similis sit principio, hoc est, uitiatam figuram actiones laedere, & ideo morbum esse ;quare argumentum tenet adhuc; sed progressum tuum uideamus. Quaeris immutata figura quam actionem laedat similarem ne, an instrumentalem,&respondes, instrumentalem. Etenim figura, cum sit qualitas instrumen- 80. Atalis, non similaris,necessario actionem oblaedit instrumenti , non si- milaris partis. Non exclamabo hic,te esse artis nostrae opprobriu , ,,& uituperium,cum tantum tibi sumas,& tamen ea ignores, que Omnibus nota,& apud Galenum uulgatissima sunt,& a me tam is pedemonstrata, ut uere asinus sit, qui non intelligat: sed parcius agam,& dicam , te aduersari omnibus medicis illustribus, & Galeno, & quod deterius est tib ij psi, qui in hac tertia accusationum tuarum parte

142쪽

comitis moni. Defensio

parte bis attulisti locum ex 3. De Sympi. Cau. cap. I. in quo Galenus asserit, facultatem alteratricem ventriculi a morbis organicis impes . A diri .Morbi itaque organici primo, & per se impediunt actiones simiv lares; quare vitiata figura non solum actionem instrumentalem , sed similarem etiam potest laedere. At calcitras, & hanc conclusionem is sic vexas. Quod laedit actionem similarem,contrarium ei sit oportet,ia quod in sanitate casdem actiones edit. Sed actiones similares a tem-x, pcramento manant,temperamento autem non uitiata figura,sed in-ν temperies contraria est. Quare si figura permutata partis alicuius a- ctionem laedit,instrumentalem laedit,non similarem .Respondeo,maiorem esse falsam quia constat,morbum instrum etalem ledere actiones similarium, & tamen morbus ille non est contrarius facultati similari eam actionem celebranti: sic uicissim morbus similarium laedit actionem instrumentalem; nec tamen est contrarius facultati in- frumentali: nam contrarietas exigitur in iis,quae sunt eiusdem generis; unde morbus in similaribus semper est contrarius facultati similari ;& inorumentalis instrumentali. Aturges iterum; non admitto ,morbos instrumentales laedere actiones similarium : aut morbos similares laedere actiones instrumentorum ; imo uero inscrtus tuumry. C hoc dogma redarguam.Belle quidem. Expectemus igitur id tempus. At durus es, &pervicax, quare ita constituis. In praesentia satis sit 8s.D scire contradictoria includere propositionem , quae dicit, a morbo

is instrumentali perseisdi actionem partis isimilaris, quoad similaris

' est,ilicis permanente ipsus temperatione Laederetur enim actio,di' spositione,a qua primo editur, non offensa, quod omnino fieri non ' potest.Respondeo igitur, eX 3. De Cau.Symptia pertum esse, morbos instrumentales laedere actiones similarium,&ideo propositionem illam non includere contradictionem. Nec ratio, quam affers, ullius momenti est; na apud Galenum tritissimum est laedi saepe actiones partium,non offensa dispositione, a qua prodeunt illae actiones; vir de in lib. De Diff.Morb.cap. 6.& 8. asserit, dispositiones partiu usum tantum instrumentis pribentium morbos esse, si actionem laedant, non communicata offensa parti opifici actionis; quod demonstrauimus latius lib. cap. IO.& II. Sed haec omittenda, de quibus ex proposito inferius agetur,cum ad hunc locum nihil pertineant.Cum cnim tibi proposueris explicare propositionem Thuri sani, quom do uitiata figura actionem laedat, hoc quam primum erat agendum; . quod tandem aggredi uideris,cum scribis.Ponatur igitur apprehen-- γ' ' sio manus issa,cum sextus in ea reperitur digitus. Figura haec manus

143쪽

apprehensionem eius laedens in tota ne inest manu, an in parte eius is aliqua,tina,vel duabus ξ Quoniam uero rursus multis nugis distra his hanc dissertationem,ut ad rem ueniam; respondeo ad interrogationem, sextum digitum laedere actionem totius manus, cum laedat apprehensionem, quae totius manus actio est'; fateor etiam sponte, morbum esse totius manus; sed praecidi uolo,quid morbus sit hoc in loco; cum enim disputatio instituta a Thuri fano esset de uitiata figura pro exemplo morborum omnium instrumentalium; tu inculcas sextum digitum,qui potius est uitium numeri,quam figura '. Dices,sextum digitum malam inducere figuram; unde sequitur adesse hic uitium in numero, & figura: est ideo praecidendum, quis nam sit morbus,num eri ne,an figurae; & hoc pacto statuendum est. Si mala figura primo apprehensionem laedat,morbus est,& numerus redundas eius causa; si contra numerus redundans primo apprehensionem laedat, morbus est , & uitium figurae tunc erit symptoma consequens hunc morbum .Hscuerissima sunt. Quod uero ego sentiam sextum digitum esse morbum totius manus, patet ex uerbis meis a te citatis ante,quq in candem sententiam,& apertius ita scripseram. Dico sextu '' si digitum esse morbum manus,sicuti ctiam defectus quinti digiti eius. Vdem morbus est,& uterque est morbus, quia laedit apprehensionem, 'quae manus actio est. Sed his non acquiescis, & profers quaedam, quibus a te uidear dissentire; eamque dissensionem summoues, &re seo. Ccte summoues a me omnia desumens; quidquid enim ueri hic af fers,totum id meum est: tuum nihil habes,nisi errores, & mendacia. Assers tandem ex eodem loco cap.uidelicet a I. lib. . uerba haec, in quibus apparet dissensio. Examinanda erit Vegae opinio,&alioru, ' qui morbos istos,non morbos, sed morbi causas esse uoluerunt. '

Nullus puto hec scripsisset ita inordinate. praepostere, & ad propositam questionem inutiliter. Iam aggressus es disputare contra ea, quae scribo in cap. 28. Iam contra opinionem meam argumentatus iam produxisti Vegae argumentum,immutasti,& correxisti; iam refellere caepisti,quae ad Vcgam resutandum attuli,& nunc Iaboras in demonstrando,nae a te dissentire, perturbans, & confundens ordinem

quaestorum, & totam disputandi rationem. Sed cum propositionem Thuris ani explicandam susscepisses, ex deductis eam tandem siccYplicas. Si ergo Thuris anus eodem modo intelligi uoluit, cum inu ν, latam figuram primo actiones iidere dixit: collaudabimus sentcn- tiam; sin aliter accipi maluit, assentiri non possumus; sed in eodem ' cum Montano errore, lutoque haerere cum audacter dicimus.

Cum '

144쪽

Aduerseus I bom. dira L 71 assere rationem .si enim illud ipsum eorpus non est naturale, siue naturae congruens,& utile,quomodo cogitabimus eius quantitatem ip si usum aliquem praestare ac si morbus sit dispositio naturalis usum

corpori praebens,& non potius praeter naturam,& actiones laedens Nisi in Verbis illis sit hic sensus; si hoc corpus naturale non sit,non cognoscemus, quem usum quantitas eius afferat: quare cum superaucta erit haec quantitas,cognosci nos Olerit,quem usum intercipiat: ac si cognoscere non possit unusquitque, sextum digitum vitiare manus apprehensionem , etiamsi ipse naturalis non sit, & nullum usum praebeat; imo uero intercipiat; ac si phlegmone manus non possit v-siim manus vitiare,& actiones corrumpere, quia corPus naturale noest,& utile. Haec absurda sequuntur,aut quid uolueris non intelligo. Post importuna supposita, post ineptas interrogationes, ineptioreseque responsiones,post repugnantias, post confusas distinctiones,&turpissimos alios errores rursum interrogas . Si morbus non est ad-9ι. Cuentitia haec quantitas,quid crgo est ξ cum,de qua quantitate intelli Agas,nondum aperueris:&in fine appareat,cum errores meos notas,

te tumores praeter naturam significare uoluisse, ad imitationem tui Galeni,qui lucernam in tenebris a tergo gestat,supponamus & nos, ' - βte ita intellexisse,ut facilius eruamus admiranda arcana, quae cartas. Negas hanc quantitatem esse morbum ea potissimum de causa, quia non est in corpore,ut in subiecto, & niteris authoritati meae, qui li. I .cap .scripserim; Qualitates causarum quantisper in causis inhae- αι. Drent, nec impressae sunt corpori,morbos non esse . Mirabilis hic ap is paret imperitia tua; atque ut ea magis patefiat, pro exemplo phle- ,,gmonem sumamus. Negas phlegmonem esse morbum,multis de causis, quia non est quantitas uiuentis corporis: quia corpus est praeter naturam: nullum usum habet: non est in corpore tanquam in subiecto; & qualitatem corpori non impressit; si haec de excitata iam phlegmone enuncietur, Disa sunt omnia.Nam sanguinis influxus musculos,cutim,& alias partes manus extendendo in tumorem extuli tunusculi autem corpora sunt uiuentia, naturalia,usum afferunt;imo uero

actionibus praesunt; est haec quantitas in corpore tanquam subiecto,& qualitatem corpori impressit: quia sanguis mole sua partes extensiores,& qualitatibus suis calidiores, & humidiores reddidit. Quare nulla ratione,sed temeraria licentia negasti,eam quantitatem ad uu-titiam morbum esse: & causam morbi esse asseruisti. Uum mecum cogito,cur tot nugas frustra effuderis,& tot turpes errores commiseris,id tantum mihi succurrit, te prae oculis habuisse repugnatias S meas,

145쪽

6omitis Mont. aesensio

meas,quas omni Industria,&sagacitate uenaris; &ideo ad eas permulta monstra properasti. Ac uti citius voti fias compos, sponte tibi concedo, quod tuae soppositiones non concedunt. Sit itaque

haec aucta quantitas humorum moles in tumoribus contenta: hanc negas esse morbum, Scausam morbi esse pronuncias, meque idem facis bis asserentem lib.3.cap.6. & IT. ut occasionem naciscaris mes . A notandi inconstantiar. His notatis,statim infers; sed miserabilis ,, est hominis istius conditio,cum raro sibi constet,ac subinde contradi ictoria afferat. Atqui non est adeo constans contradictio, ut alibi dicam,humores non esse morbos,sed morbi causas; alibi dicam, morbos et se,& non causam; nam lib.2.cap.37.&38.quos locos asseris repugnare duobus iam citatis,statuo humores causam esse materialem morborum,nec absolute morbos esse pronuncio; imbuero cap. 38. sic scribo.Ergo humor morbus non est; nam & nos fatemur, humo-' res non esse morbum,non inde tamen sequitur, si morbus non sint, is causam esse morborum efficientem,&continentem;ubi nam est haec contradictioΘIn 3. lib. assero, humores non cise morbos; sed causas morbi. In secundo assero,humores causas esse morbi, & non mor-hosinc in a.lib.loquor de humoribus tumorum ; in tertio de humori hus absolute. Quare non solum mihi non repugno , sed fortas lenectibi,nisi in eo,quod tu humores in tumoribus contentos morborum causas efficientes,& continentes esse contendis: ego id nego causas materiales esse affirmo. Discutiendum est igitur,vter rectius sentiat,quod in a.parte fiet. Quare intempestiue eam litem nunc intentasti interrupta proposita quaestione egressibus oratoriis. Vbi sunt illa monstra contradictionum, quae iactas Θ sane icterico similis es, i omnia naua apparent, quia cum colorem oculis gestat; cuenim in intellectu,& cogitatione nihil habeas,nisi mera mostra,quicquid apud alios legis,monstrum tibi videtur. Quod sequitur cum annexum sit controuersiae,quam in aliud tempus di situlimus, differri

poterat & ipsum, sed ne cogere uideamur,nunc tractetur. Cum statuerim lib.a .cap. 37. Humores tumorum causam esse materialem,non efficient ,38. diluo argumenta contra cam sentctiam

c allata; c quibus illud erat. Morbus est dispositio corporis uiuentis, ergo in humoribus morbus esse non potest; cui tribus modis respondcD.Duos primos invadis; tertium non attingis, qui totam difficultatem summouet. Primus modus est,Galenum nunquam inseruisse illam particulam morbi definitioni, quia superuacanea est 3 cum

enim praecipua dcfinitionis laus breuitas sit , nihil illi addendum est

146쪽

superuacuum.Cum igitur definitio morbi ab eo tradita Indicet corpus humanuminecestario vivum esse, cum in mortuis actiones non laedantur,ca particula a Galeno non additur, nec addenda est, licet Vega & alii addant; sed quia omnino corpus morbo affectum uiuengcst; & humores corpora vivetia non sunt, respodeo secudo quicquid sit in vivo corpore, pro uiuo cile habendum. Frustra igitur me increpas , & adeo sensuum cxpertem facis, Ut morbum in cadauere constituam . Haec responsio similis est responsioni Turisani, quam

describo lib. cap.r 3. in morbis numeri praeter naturam redundantis. Nam sicuti calculus,pus abscessuum,lumbrici, & alia consimilia,etiamsi partes corporis non sint, partes tamen uidentur, quia in spatio uerarum partium continentur: ita humore licet uiuentes nolin cum tamen a uiuentibus contineantur,pro vivis sunt habendi. Verum,quia sicutico in loco mihi plene non satisfacit Turisani responsio, ita neque hic haec secunda; ad tertiam veni, quam aut non vidisti,aut finxisti non vidisse, sperastique neminem alium eam esse visurum,aut in aliud tempus reiecisti, dum cauillum aliquem excogitares. Scribo itaque sic. Quanquam dici possit&hic , temperie hanc esse dispositioneni corporis viventis; nam partes selidas alte- Vrat,&c. Contemplare& hic, an ulla possit in scriptis meis oriri 'uel minima suspicio orbum esse cadaueris dispositionem ξ Haec

ad extergendam calumniae maculam. Quantum vero ad rerum controuersiam; nunquid humores tumorum sint causa morbi efficiens,an materialis,licet alia multa commisceas,& conculces, considercinus quae scribis. Sumis tibi examinandum cap.8. De Dister. pGAMorb. quem locum cum enucleate exposuerim, non repetam, nisi quantum pertinet ad patefaciendos turpissimos, & non ferendos errores. Cum ibi Galenus enumeret quaedam tam in numero redu-

danti ex utili materia,quam inutili; quorum quaedam sunt morbi, quaedam morborum causae: & morbos esse statuat,quae primo laedunt actiones,causas reliqua .ru nulla adhibita distinctione imperitissime, atque inertissim etincipis: & quaeris,an suffusio, quam describis esse humorem,seu vaporem obscurum inter corneam,&crystallinu subsi ''stentem,sit morbus;& negas esse morbum,quia non est dispositio cor inporis animati,&substantia est. Cum duo hic sint argumenta probantia contra Galeni sententiam, humorem illum morbum non essse: cx principiis meis secundum ita diluis;non humorem,sed eius vitium morbum esse: unde tolletur illud absiurdum morbum esIe substatiam.Vitium autem hoc opacitatem esse statuis,& quaeris, in quo su- 16. C

S a biecto

147쪽

comitis moni. Defensio' biecto sit,nunqukl in proprio humore,an in ipso oculo, eiusve partibus,an in utrisque, & ambigue ualde respondes; ex iis tamen, quae sequuntur,colligitur,te negare, id esse in partibus oculi, de praecipue in humore albugineo, si recte intelligo:&eam adhibes rationem, uod cum suapte natura humor albugineus sit tenuis, & pellucidus, equeretur, si haec opacitas in eo esset, quod uno & eodem tempore esset pellucidus,&non pellucidus. Quis res ma3is alienas a ratione,&sensu unquam protulit Θ Nunquam Paracemis,etiamsi imperitior fuisset,quam a te fingatur,tam is delapsus fuisset. Quis enim nouidet, humorem hunc ex pellucido opacum esse factum, si perfecta,& confirmata sit suffusio ξ quare tunc humor albugineus pellucidus dici non potest; si uero suffusio incipiat, di unita non sit,erit pellucidus,& opacus, sed in partibus diuersis, ut apparet ex iis,quae scripsi de

duobus contrariis simul corpus occupantibus lib. 2.cap. I st. Sed omnino asscrendum esse contendis,albugineum tunc seruare suam pel

luciditatem, impediri uero uisionem ob opacitatem humoris illius aduentitii, cum crystallini illustrationem intercipiat: sic acris pars uaporibus,& nubibus obumbrata,non fit ex lucida non lucida, scd yc.D uapores,& nubes lumen selis arcent: sic album vinum rubeo permistum non recipit in se rubet colorem. Renouat magnus philosophus antiqua dogmata eorum,qui res non uere Me,sed apparere a Lseuerabant; nam si uino albo rubrum permisceatur: album proculdubio rubro tingetur; unde si dixero rubrum esse, lices me hallucinari,& rubrum non esse,sed rubrum apparere propter rubri praescntiam. Si etiam aerem nubilum & caliginosium, opacum,& obicurum

dixero, alsum csse dices, & opacum apparere ob ptaesentiam nubila, ct uaporum; sic humor albugineus uaporibus, & humoribus crassis imbutus opacus non est,sed ita apparet. Ratio autem,quae tibi haec somnia dictat,est,quia si diceremus humorem albugineum non luciadum. aerem nubilum non lucidum, & uinum album non album, dic.C sequereturIn eodem duo esse contradictoria.Quae deductio nullam aliam absurditatem inuehit,quam ingenii tui;nam ut aerem nubi Ium, uinum album rubro permistum omittamus nonne humor albugineus suapte natura diaphanus,& translucidus cum sit, si occupetur vaporibus,& humoribus crassis,redditur opacus ξ non redditur, inquies,quia sic esset translucidus,& non translucidus ; sed quid ita cogit cum nunc sit opacus,& non pellucidus , sicuti ante erat peli cidus,& non opacus. Quare nec duo contradictoria, nec duo contra

ria simul sunt; quod si adhuc aliqua pars sit pellucida, dicemus qui

148쪽

dem duo in eo esse contraria,sed in diuersis locis; atque haec omnia,&alia consimilia possunt euenire: ut declarat Galenus I. De Sympl. Causcap. a.vbi enumerat symptomata uisus humoris huius vitio prouenientia.Sed demus vitium hoc non esse humoris tenuis, sed humoris crassi aduentitii albugineum humorem occupantis,Vt videamus, quid inde inferas. Infers igitur. Si hoc vitium is dat actionem aliqua, 97. Α suam laedere propriam ed cum hoc vitium non sit dispositio humani corporis, nec humani corporis actionem isdatsed suam propria, sequitur,morbum non esse; at ponitur, uitium hoc laedere visionem, quae est actio oculi;quare si morbus non est, videndum est,quomodo Icedat. Cum itaque artis principiis repugnet, actionem oculi impediri non laesa naturali oculi dispositione,sequitur, uitium huius humoris non posse actionem illam laedere, nisi prius laedat oculi iuspositionem,a qua uisio emanat;no erit igitur morbus, sed causa morbi, qui erit mala oculi dispositio.Colligendum est hic, quae nam vera, quaenam Disa sint. Quod igitur vitium illud sit humoris, & uaporis adue titit, verissimum est; imo uero aliter dicere non possum us, cum Galenus asserat, suffusionem esse morbum in numero redundante ex materia inutili: ita vero esse ob rationem a te productam, Disium est, quia quam uana sit ca ratio,demonstrauimus. Verum est etiam , vitium huiusmodi impedire visionem. Quod uero impediat visionem excitata mala dispositione in oculo,unde cauta sit morbi, non morbus,contra Galenum est: qui cum animaduerteret, ex huiusmodi vitiis in numero quaedam esse posse morbos: quaedam causas morbi: statuit ea ine morbos, quae primo actionem laedunt, ueluti suffusionem; est itaque suffusio de cius sententia morbus,& non causa. Vnde

salsum est etiam tuum illud enunciatum, non posse lardi actionem alicuius partis, nisi eiusdem dispositio vitium contraxerit: & eius falsitas superius demonstrata est; nam cum visio actio proprie sit hum ris chrystallint,laeditur tamen plerunque, integra permanente dispositione illius humoris. Nec sermo ille de causis a me habitus lib. r.

cap.7. tibi fauennam in morbis ex intemperie tantum solet euenire, ut causa corpori impressa morbus fiat. Caeterum cum videres Galeni locum tibi ex diametro repugnare, nolens aperte Galenum uellicare, ne in omnibus ei uidearis aduerseri,iacite uellicas sic scribes.

Certius nihil est, quam Galenum sibi contradictoria scripsisIe, si ita '7 vaccipiantur eius uerba,ut senant,utque intelligere ea uidetur Mon- Vtanus. Probas deinde, me ita intelligere,ut sonant necessario; de- 'mum mecum trahere Galenum in infinitos errores, quos ante coar ''

suisti.

149쪽

comitis moni. Defensio

misti. Fateor ego me intelligere Galenum, ut verba sonant, quia

author est dilucidus,&perspicuus, non perplexus,&aenigmaticus: nego vero ullum ex ea interpretatione errorem nasci; quod si antea multos notasti, in omnibus ostendi te esse hallucinatum. Quare non huc iterum omnia transferenda sunt argumenta iam confutata. Cum autem onus tibi incumberet alio modo exponendi ea verba,

quam sonent ; pro noua expositione scribis. Malo palam & inge- nue fateri,me Galenum non intelligere,quam tot absurditatibus eu= dehonestare. Nitoris tamen demonstrare, eum aliter sentire, quam V ibi verba senent: & non aduertis, dum fingis te eum defendere, nouam te illi addere calumniam,cum reddas ipsum sibiipsi repugnans . C lcm; sed hoc parum ad te. Tribus rationibus eum aliter sensisse L probas,duabus primis tacitis,tertia expressa. Duas primas his paui, cis absolvis. Quod aliter sen serit,uniuersa eius doctrina demonstrat.' Idemque cap.6.nuius libri,si attente legatur,indicat. Primam rationem reor te subduxisse ex morbi definitione; cum enim sit dispositio corporis humani,sequitur, eam morbum esse non posse. Secundam sic.Cum in illo 6.cap.De Diis Morb.Calenus asserat,morbos instrumentales esse aut in parte actionis opifice; aut in usum ei Pribentibus,innuit,morbum in veris partibus corporis esse debere: at suffusio pars corporis non est,non ergo morbus. Si harum duarum rationum vim diuinaui,utraque vana,&falsa est; quia minor

propositio utrobique falsa; in prima enim negas suffusionem esse dispositionem corporis; in secunda osse dispositionem partium oculi; quod utrunque falsum est;& licet alias aliter responderim, nunc renspondeo, suffusionem esse dispositionem corporis humani, & oculi ipsius: at quae nam dispositio est Θ proculdubio in numero redundante inutilis materiae; unde sicuti sextus digitus est mala dispositio manus in numero redundante materiae utilis: sic suffusio est mala dispo-stio oculi :&sicut sextus digitus laedit manus apprehensionem: ita suffusio laedit visionem. Tertiam rationem deduxisti ex8. cap. Des .D Diff.Morb.Scribit eo in loco Calcnus,ut scripserat de numero redii dante,ita de deficiente; eorum quae deficiunt, alia esse morbos, alia causas: amputetur itaque integer digitus a manu;quaeritur,an ille digitus resectus sit morbus,& dispositio,&negas esse morbum, aut dispositionem; nam quod non est,dispositio, di morbus non est; com-68.A probatur id ex Galeno eodem in loco paulo post asserente,morbum esse partis superstitis,non ei us,quae amplius non est. Argumentolio nihil rudius excogitari potest. Certum est,digiti defectum

150쪽

non esse morbum digiti deficientis; quis enim adeo sensuum exsbrest qui ita sentiat est igitur morbus,& mala dispositio totius manus; sed quae nam est mala haec dispositio)neque enim satis est dicere malam dispositionem,ut tu facis, cum asseris suffusionem laedere visione per malam oculi dispositionem,aliis relinquens consideradum, que Αnam ea sit; sed explicandum, quae nam sit mala haec dispositio; non

enim res imaginariae tractantur,sed sensatae: ac vi in re aperta paucis

agam, mala dispositio manus, est digiti defectus; cum enim digitis

quinque indigeat,vno caret;hic itaque numeri congrui defectus est,& mala dispositio, & morbus totius manus; comprobatur hoc ex lx-sa actione.Cum enim manus actio sit apprehensio,ac manus,ita ut est formata,ut scribit Galenus I. De Usu Particap. 3. capere possit qual-cunque moles tam maiores se ipsa, quam minores: & quascunque etiam figuras,si abscindatur unus e quinque digitis,non ita commode apprehendet,nec ita ualide. Huius autem laesionis nulla alia est causa,quam digiti desectus. Digiti igitur desectus est morbus,& mala dispositio manus apprehensionem laedens. Ita etiam suffusio non est mala dispositio humorum, & vaporum alienorum, sed oculi ipsius :quia vere asserit Galenus partes actionum authores esse morborum subiecta:& sibi undequaque consentit; & locus ille ex primo De Symp Causscap. a. Vbi asserit plerygium primo visionem laedere,ex hoc loco exponendus est, sed non modo tuo; nam unguis est mala oculi dispositio,& morbus in numero redundate; & primo visionem laedit. De te quidem non miror,sed de Vega,& Argenterio, quomodo non aduerterint huius opinionis absurditatem;cogutur enim, pr ter alia infinita absurda alibi demonstrata,& demonstranda,asserere,Galenum authorem unum omnium dilucidissimum,&apertisesimum alia dicere,a lia sentire,perplexum, & obscurum esse. Vt componas omnes difficultates propositas, sic tandem scribis. In symmorbis numeri ita obscure locutus est, quia non habet proprium no ' men aliud. Vocat igitur suffusionem morbum, sed intelligit per no- Vmen hoc, oculi dispositionem laesam propter humoris lumen non Vtransmittentis praesentiam. Ita dispositionem vesicae,quae propter lapidis praesentiam alia est facta a naturali, cum nomine careat, causae is nomine appellat.Sic manus dispositionem, quae propter amputatum γε digitum adest,cum proprio nomine destituta sit, defectum numeri, ν seu digiti vocat. Cur obscuritatem hanc in morbis numeri tatum V constituis Θ nonne alii omnes morbi instrumentales obscuri sunt nde VeP,& Arzenterius cautius, di prudelius omnes huiusnodi mor

SEARCH

MENU NAVIGATION