장음표시 사용
261쪽
tes; hi enim soli indicarent magnum spirituum in iluxum, si validξ ce
Iebrarentur; motus Vero,qui adsunt,Validi non sunt, si cognoscimus qui nam sint validi motus ex libro De Tuen. San. imo vero imbecil-Dli,sed hoc ante demonstratum est. Haec de motibus totius. At maiori violentia inusculi thoracis in quibusdam mouentur, & convelluntur.Si de motibus conuulsuis loquaris, nihil ad rem, nam a morbo proueniunt, non a facultate; si de motibus a facultate prodeuntibus, nego eos esse validiores; imo vero longe imbecilliores; at violenter mouentur; respondeo,quo violentius mouentur, eo imbecilliore esse facultatem: & certe hoc indicat, te paucos vidisse aegros, & parum esse exercitatum in affectibus dignoscendis. Quare si tibi subiiceretur aeger aliquis in respiratione omnes simul mouens musculos,ut pectus una cum scapulis manifesto subleuetur, ut subiiciebat Calenus A. De Loc.Affcap. . crederes,eos motus csse validos,& fieri ob transitum multorum spirituum', cum tamen motus illi uiolenti plerunque summam facultatis imbecillitatem declarent. Instat hic uir doctissimus, si musculi thoracis convelluntur, sic enim dictat ratio,cum luec sit uniuersalis conuulsio,&ad ipsos tranat facultas , quomodo negare poteris,motum illum deprauatum prodire a morbo,& facultate; & esse uoluntarium simul, & inuoluntarium, ut Erastus asserit Respondeo,hic duos esse motus diuersos, conuulsivum, quia morbo solo trahit originem,& motum uere animalem, qui re-RRAE spirationem celebrat;sed ad te redeo. In ducis hic, quae scripsi con' 'in tra Gabucinium,qui putauit,Galenum sibi repugnare, quod alibi dicat in epilepsia esse dissicilem resipirationem: alibi propriam eam esse dicat apoplexiae:& eius dissicultatis affers explicationem, in quaen itet praeclara tua rerum, ac verborum cognitio, atque obseruantia; ais igitur. Difficultas respirationis est aut diminuta, ut in apople ' xia; aut laesa,ut in epilepsia; cum Galenus itaque negat, in epileptia ' esse difficultatem respirandi, de diminuta intelligit: cum esse aflir- ' malide uiolenta,&deprauata.Solent distinctiones rebus obscuris lucem afferre: at haec tua,ut aliae,perspicuis tenebras offundit. Innuis
difficultatem respirandi esse diminutam,aut laesam; at Galenus in primis uerbis libri primi De Diff. Resp. scribit,difficultatem respirationis esse laesionem quandam eius facultatis: quare respiratio diminuta ,hesa est respiratio, quod consentit cum Galeni disciplina tradita libro De Dist.Sympticap.3.cum laesam actionem dicit esse, aut ablatam , aut perperam celebratam: perperam autem celebrari duobus modis,altero languide,& diminute altero cum errore.Ex his liquet,
262쪽
diminutam actionem esse speciem laris actionis: quare suo generi nocontradistinguitur; aduerte an & hic contradictionem implices; nain a poplexia per te est respiratio laesa,&non est respiratio laesa ; sed hac transeant.Cum asseris, in apoplexi a respirationem esse diminutam; in epilepsia non item; quaero,an haec sit differentia quaedam separata ab aliis traditis a Galeno in primo De Diff. Resp. veluti sunt magna,& parua: velox, & tarda: frequens,& rara: rhythmum se uanS,aut corrumpens: aequalis, aut inaequalis: ordinata, aut inordinata; &sit ne una ex his , an plures,an omnes; quod si diminuta datur,dabitur & aucta: quae nam igitur crit diminuta, &aucta respiratioξ apud te fortasse parua,tarda,&rara crunt diminutae: magna, velox,& frequens auctae; praecidendum igitur crat,quid per diminutam intelligeres. Ad haec, cum in epilepsia violentam esse scribis respirationem, indicas in apoplexia violentam esse non posse: & praeterea uiolentam diminutam esse non posse: at utrunque falsum est , cum
Galenus 2. Aph. a.Comment. in maximis apoplex iis uiolentam respirationem in edicat.&s. De Loc. Affcap. r.tam in epilepsia,quam in apoplexia ei locum assignat.Falsum igitur & secundum; nam si respiratio apoplectica est violenta, diminuta etiam est; quod aliundectiam constat; cum Galenus in lib. De CausResp.omnem respirationem praeternaturalem vicientam esse affirmet. Quare diminuta quoque,cum preternaturalis sit,uiolenta est Cum itaque componis repugnantiam in Galeno,tua illa compositio locum habere non potest; cum tua: ills distinctiones ,& differentiae respirationum non intelligantur,nec apud Galenum extent. Attende iterum, dum niteris te a repugnantiis exoluere, an in multis aliis te inuoluas. Cum d monstrasi em,conuulsionem epilepticam non fieri a facultate animali,&spiritibus; sed a concussione cerebri, atque id te inficiari uidis----s , coactus sum rationem tuam reiicere. Cum itaque Furnius asse-rcrct,motus illos cerebri concussionem consequi,& asseuerares tu,
non ob concussionem fieri, sed a spiritibus facile permeantibus, cunulla adsit obstructio,id comprobasti ex a poplexia,& paralysi , in quibus motus illi non apparent, quia spiritus non transeunt, & haec
addidisti;quomodocunque cerebrum cogites concuti. Ego vim, &momenta rationum in te magis considerans, quam uerba saepe temere,& inepte prolata, iudicaui, te putare in paralysi, & apoplexia etiacerebrum concuti; nam sic ratio tua erat validior in hunc modum progrediens. Vis uidere in epilepsia motum illum fieri non ob con
cussionem, sed ob spirituum transitum: in apoplexia, & paralysi licet adst
263쪽
adsit illa concussio, nullus tamen fit motus, quia spiritus non trania scunt; non ergo a concussione oritur,sed aspirituum transitu. Quod A si neges,ut nunc negas,in paralysi,& apoplexia cerebrum concuti: argumentum tuum omni vi spoliatur; nam Furnius persistet in suo proposito, & dicet, motus ille in epilepsia fit ob cerebri concussionem , non ob transitum spirituum: in paralysi vero, & apoplexia non fit, quia in illis non adest illa concussio. Quare reiiceret argumentum tuum,& non diceret; non possum reluctari amplius, & quae sequuntur; praeterea putas tu,concussionem cerebri Erasti apoplexia laborantis,sola cogitatione Furnii depictam,habere vim aliquam in cerebro Erasti sumus ne hic in rebus imaginariis, in rebus abstractis a sorde materiae,quibus adeo es intentus,ut sensibus te abdicesξ an in rebus vere subsistentibus ξ si vera esset lisc concussio in apoplecticis,
cur concuta cerebro,non concuterentur & orta a cerebro Θ in utrauis partem te vertas,turpissime erras. Sed cur ex tacitis coniecturis
ostendo,te uoluisse asserere, in paralysi, & apoplexi a cerebrum con- ,, cuti,cum eodem in loco,quo id negas,sic scribas si per cerebri con- ,, cussionem sic enim legendum puto intelligit motum, quem uirtus,, expultrix uehementius incitata essicit,non refragor, me de paralysi, ,, & apoplexia aliqua dixisse; uide quam aperte concedas hanc concussionem ,&statim eandem impudent προ ξ sed caetera pros si quamur. Subdis,si concedatur haec concussio cerebri, nihil me lucrifacere,sed potius in contradictionem manifestam incidere: cum enim ante asseruerim, conuulsionem epilepticam a solo morbo prouenire,& non a facultate, hic confitear a facultate expultrice prou nire: quare cum ea de Galeni sententia dicam, traho Galenum etiain contradictionem. Antequam obiectionem diluo, animadue se te, etiam si ego in hanc contradictionem incurram, nihil lisc ualere ad confirmandam positioncm tuam. Propositum tibi est, demonstrare contra Galenum,cpilepsiam non prouenire ex obstructione uentriculorum cerebri,eo argumento,quod spiritus transeant ad partes subditas,ad celebrandum motus epilepticos, quod ego confutaui,negans motus epilepticos a spiritibus,& a facultate animali prouenire,a concussione uero cerebri prouenire asserens; satis itaque mihi sit, ex concussione hac somnia tua dissipari,& Galeni decreta confirmari,ctiamsi in aliquo errore deprehendar; sed errorem etiaarccbo; nec me defendam,quod cum ncgaui, motus illos a facultate proucia ire,de animali intellexerim,non de naturali,qualis est cxpul trix, quia non tantum negaui a facultate animali pro uentro, scd a
264쪽
solo morbo prouenire asseruin si non asserui nune assero . si a Blo itaque morbo proueniunt, a facultate prouenire non possunt, quaecunque ea fit. Est alia ratio facilis,& aperta uindicandi me,& GGlenum a repugnantia,quam tu etiam ex libris meis,
colligere potuisses. Cum demonstrauerim motus epilepticos duabus de causis excitari ue altera est concussio cerebri, ait
m est obstructio ipsa , in qua principium spinalis medullae repletur, & ex consequenti origo neruorum ab ea prodeuntium: replentur etiam origines neruorum a cerebro prodeuntium, unde fit uniuersalis conuulsio totius corporis: quod cum ibi demonstrata fuerit,pluribus non prosequar : confirmabo tantum ex 3. De Loc. -- Aff. cap.6.Asserit ibi Galenus, si totum corpus infra caput conuellatur, initium spinalis medulis laborare ; si vero facies etiam una cum reliquo corpore conuellatur,non solum exortum spinalis medullae, sed cerebrum esse affectum ; inde possumus colligere, quid in epile-psaeueniat.His constitutis dico, ubi replentur neruorum origines ,- Ginde veram exoriri conuulsionem : quae est tensio musculorum,& re Dat tractio ad suum principium: quae ubi facta est, aeger potius immobi- lis redditur: non enim cum retracti sunt, & tensi nerui,& musculi,se
se extendunt in conuulsionibus, ut apparet in emprosthotono, Opi-ishomno,& tetano; unde epileptici interdum immobiles apparent,& membra adeo tensa,& rigida babent, ut ne per uim quidem possis ea extendere. Haec est vera conuulsio uniuersalis, & a solo morbo proueniens. Est & alia agitatio in epilepticis, siue motum conuulsuum,sue conuulsionem non veram eam appelles,orta a concussione cerebri, in qua cum cerebrum modo se contrahat, modo se dilatet, inde oritur motus totius; in quo crebro, & inordinate membra con- trahuntur,& extenduntur ; haec non est vera conuulsio : cum vera conuulsio , extensionem non habeat, sed contractionem tantum:& est hic motus potius quassatio , & riβor quidam , quam con ' -- ' uulsio. Dico igitur, & ueram conuulsionem , & non veram in epilepticis apparere; veram a solo morbo prouenire: non veram a facultate expultrice excitari; neutrum tamen ex his a facultate animali, & spiritibus celebrari; hoc pacto corrunt tuae repugnantiae, quas non introduxisses, si recte, quq seripsi, considerasses, cum reieci Gabucinium negantem in epilepsia, eram esse conuulsionem: cum ipse non intelligeret,alios esse motus in epilepsia, quam qui ex cerebri concussione proficiscuntur. Vana igitur sunt omnia, qui obiicis; -
265쪽
in explicatitan ero spuriae conuulsio nis,comparocelebrenuosdi1ec D & n osam Ttis; volens sub oculos subiicere,quo modo motus epi*o7 A adplicro custicinem cerebri consequantur; nam sic ut ad dilatationem cordis,arteriae dilatantur: ad contractionem,contrahuntur: ita ad contractionem cerebri, nerui,&musculi contrahuntur: additatationem extenduntur. Neque ego hic vires considero, sed id tantum, qued,sicut moto cord mouentur arteriae: ita concussio cerebro,co. cutiuntur nerui; istio arterias facultatem dilatatipnis,& summissio nis sumere a cbrde: sed si cor ipsum non moueretur, nec ipsae mouerentur; quare in hac tantummodomotuum consecutione comparationem feci. Cum ab obstructione excitari conuulsionem in epilue - psia scribo,obiicis,me fateri, facultatem etiam concurrere ; sed & tu *7 ctiam semper id est professus . Respondeo, te affirmare, facultatem animalemcum morbo conuulsionis authorem esse: at id nego,& na turalem animali contradistinctant assimo, motus conuulsilios , seu potius concussionem parere.Negas prς terra,obstructionem vim nisu. endi habere;& ideo absurde a me pronunciatum id fuisse: qua rire, sicut in aliis abiosa illa tua vindictae libido te videre non sinit, Geia , quae prae oculis habes; cum enim dixi, conuulsionem epilepticam abia obflauctione oriri,addidi,eo,quo diximus, modo: modus aute erat, a. . quod cerebrum se circa materiam illam obstrirentem contraha ore mouetur itaque obstructio, sed cerebrum; sed hoc pacto obstructio est causa conuulsionis spuriae: verae enim alio modo, hoc est replen- - do neruorum origines. Cito Thadaeum tanquam virum grauissi-
ψsi C mum,&dilucidissimum,ut plures habeam testes, &quia video eum difficillimas,& grauissimasquςstiones longe subtilius agitata,&planius,quam limatos hos recentiores, & unguentis delibutos. Ne cfl gas,nescio quo ore,te dixisse, in paralysi, & apoplexia spiritum non ' distribui,cum sic scripseris. In apoplexia,& paralysi, in quibus spiri tui accessus ad membra praeclusus est Tua igitur est haec opinio,quan-- . quam absurdissima sit; sed ego nihil absurdum a tealienum puto. Quod Gabucinius putauerit nullum esse alium motum in epilepsia,
o D quam contractionem cerebri a natura factam, ut rem noxiam expcl- D lat uilli impono patet exclus verbis. Ea,est,inquit,differentia comiri tialem inter casum,ueramq; conuulsionem, quod hic cum conuulsio,, ne,nempe motu conuulsorio a natura : vera autem conuulsio praeterri naturam fieri solet. Est itaque prima disserentia,quod casus comitialis fit cum motu conuulsorio a naturae vera conuulsio vero praeter
,, naturam .Deinde quomodo uterque fiat explicat. Si quidem in uera
266쪽
conuulsione musculorum ligamenta , neruiq; Violenter, ne re pro si voluntatis imperio: cerebri vero sinus a natura retrahutur, vsiquod is noxium in ipsis continetur,excernatur. En quomodo per conuulsionem epilepticam nihil aliud afferat, quam ventriculorum retractio- hem,ut ego illi impono; hinc fit,ut iure eum sic reprehendam; at co- uollio non est motus hi id est, conuulso epileptica non est retractio ipsa ventriculorum; imo vero ab hoc motu nascitur;nam reuera conuulsio epileptica si de spuria loquaris, est motus deprauatus neruorum,&musculorum,oriens ab illa ventriculorum retractione, siue a concussione cerebri, ut clarius loquar: quod&tu ipse fateris, cum sic me irridens, & taxans scribis. Nec Gabucinius puto,nec Erastus risomniarunt aliquando, motum partium vitiosum eundem esse cum ,, cerebri motu. Quid tu somniaueris ibi non quaero, sed quid Gabuci nius scripserit,&quid scripserit, recte expositi.Cum vero addo, Aut a repletione spinalis medullae, intelligendum est de vera conuulsione,ut antea explicaui. At tu cum nec Gabucinium, nec me intellex ris,temere,& inscite sententiam meam delusisti. Inscite etiam quae . 1os Aris,an initium spine contrahatur,& distendatur ad exturbandum ea, is quae negocium ei facessunt.Nam unico verbo demonstraui,quomodo conuulsionem,& veram quidem pariat, cum dixi, ab eius reple
tione conuulsionem fieri,quod quomodo sit intelligendum, iam ex
ua Argumcnta Erasiiprobantia conuulsionem epilipticam prouextare a morbo,Jν fac tale animarieorum , confutatio.
V u haec aduersuyme vomuisses,&animaduertis xos Ases, te non plene contra Galenum in A. Antipara-cel. probauisse, motus epilepticorum a morbo, &facultate animali simul prouenire, ad id proban- dum noua affers argumenta; traditis prius distiniactionibus quibusdam inutilibus: quibus praetermissis, ne cogar unumquodque uerbum tuum examinare, reprehendere, ad argumenta ueniam. Quaeris primum QS Cin quo genere actionum collocem conuulsionem epilepticam. Respondeo distinctius, & uerius,quam tu, conuulsionem, a concuSsione cerebri exorientem,a saeuitate cxpultrice pnodire. Haec autem facultas naturalis est,ab animali distincta; quare perperam hicconfundio ψ βΚ k a nat
267쪽
comitis mini. sensito naturalem cum animali,ut lectorem decipias. Est igitur facultas hosteioS D naturalis,non animalis; quare perperam asseris, me, Thadaeum &Calenum tecum sentire, cum tu id facultati animali ascribas ex rientem vero a repletione principii nemorum, quae vera est conuulso,a morbo prodire. Vt vero demonstres, hunc motum cieri a faculo rate animali, sic argumentaris. Hic prauus musculorum motus,
aut est contrarius eorundem motui,cum sanitate fruuntur, aut non ε& probas,ab eadem utrunque cieri facultate,si contrarii sint Si vero respondebo, non esse contrarium,nihil ad hoc dicis; satis enim est tibi,cum duo aduersantia proposueris, alterum tantum discutere: veidem in omnibus appareas elegantissimus, ac subtilissimus, non medicus Iolum sed philosophus,& dialecticus.Atasterunt etiam memia brum aduersium in tuam sententiam trahere debebas , si propositum assequi cupiebas. Ego ut summatim agam, & parcam Iabori toetua tam valida argumenta confutandi amplexabor partem eam, quam tacitam praeteriisti; & dicam, motum hunc prauum musculorunon esse contrarium motui sanitatis; & mihi Galenum astipulantem habebo,cum retractionem musculorum ad principia in conuulsione similem esse dicat retractioni,quae in sanitate sit,ut ante ex 39. Comment. 6. Aphorismorum, & aliis locis demonstraui: si qua autem est diuersitas, ea est in causis efficientibus, cum retractio illa in sanitate emanet a facultate,retractio vero conuulsiva a morbo; sine ullo itaque labore,& sine ictu alicuius teli,victoria sum positus.Quod a cau- sis contrariis idem, aut similis effectus producatur, docet Galenus a. De SymptiCau.cap.s.cum rigorem a calore,& stigore duabus causis contrariis,concitari dicat : quod author etiam tuus familiarissimus
De OptiSec. cap. a 3. affirmat. Cum itaq; iudicasti,membrum illud me esse admissurum,perperam iudicasti. Sed vide hoc etia aliquid dicam peruerse etiam iudicas, retractionem conuulsivam,& sanorum,quatenus retractiones sunt, esse contrarias; nam retractio retra - etioni contraria non est,sed extensoni.Dices,alter motus est bonus, di naturalis: aliter est malus,& praeter naturam,ergo contrarii. R
spondeo,contrarietatem non esse in motibus, cum iidem sint, sed in causis motuum; unde cum deducis bona actio, &mala quaelibet ab eadem parte,& eadem facultate producuntur, ualde impingis . nam dicet bona uisio, & mala ab eodem oculo procedant, bonitas tamen uisionis a facultate oritur: malitia uero a morbo.Sed in his potest es, se aliquid dissicultatis, cum ad celebrandam malam uisionem faces to omnino concurrat: at in conuulsione nullus est scrupulus, cum ad
268쪽
ad celebrandam veram conuulsionem,te etiam attestante, nullo modo concurrat animalis facultas.Quare tuis istis argumentis frustra laboras,& tibi id tantum demoni trandum esset,conuulsionem epilepticam non esse veram conuulsionem. Nescio vero qua prudentiae, mea protuleris; Contrariae actiones a contrariis pronascuntur: cum a conclusionem tuam destruant.Cum enim statuas,retractionem conuulsoriam, & sanam,esse actiones contrarias : per te sequetur, eas a causis prouenire contrariis:at propositum tibi erat demonstrare,eas ab una, & cadem prouenire, id est a facultate.Nec minus deliria tuae nida reddit,quod subdis. At contrariae cause circa idem subiectura volutantur. Haec autem sunt sanitas,& morbus; nam una,atque eade . est retractio,quae a sanitate fit,& a morbo; illa bona,quia a facultate: haec mala,quia a morbo; at parum confisus nouo hoc argumento,ad vetera deuolueris,negans a sanitate, & morbo produci actiones, cudispositiones sint, quae quietis causa sunt; qui cum ad satietatem, & . fastidium consutata sint,nunc a te id tantum quaero,cur passim admittas morbi definitionem,cum in ea dicatur, morbum actiones pringlaedere Praeterea quaero,an modificatio sit actio:si sit, ergo dii positiones agunt; si non sit,quid ergo est Θ Caeterum primo membro argumenti tui insolubiliter,ut soles,demonstrato, altero in obliuionem tradito,noua affers argumenta; supponis autem prius, distortiones musculorum esse morbi alicuius symptomata. Deinde sic urges. Si morbus potest instrumentum,cuius est dispositio, peruer e moue' - 're, non coagente anima: poterit etiam sanitas idem recte mouere, si absque animae auxilio. Cum arsumentum hoc nouum non sit,sed a
ante etiam intentatum,& a me refutatum,nunc id tantum addam, te paulo ante confessum esse, veram conuulsionem,& palpitationem a
solo morbo celebrari: quod falsiim esset,si morbus agere non posset sine animae actione. Ridiculum quidem est hoc argumentum, verum quod sequitur non minus ridiculum: in quo pro absurdo habes,par tes corporis constituere morborum instrumenta; quid enim absurdi in se continet, membra, sicuti laudabilium actionum instrumenta. sunt, ita etiam prauarum instrumenta esse,si instrumentum id uocas, quo actio celebratur Nihil igitur repugnat, si musculi retractionis ad principium situm probae,& naturalis instrumenta sunt, eiusdem etiam distortae,& deprauatae instrumenta esse; at illius causa erat sanitas, huius morbus; igitur & sanitatis,&morbi instrumenta sunt. Sequitur non minus elegans argumentum illud; Si laesarum motionu 1;
illarum causa esset morbus,quaero, ubi nam morbus ille consistat, in
269쪽
. '. in musculis ne,an in cerebro Praeter alia uitia huius argumentIa me nunc praetereunda,adest illud, quod duo proponis, & unum tantum cxcqueris,ut antea quoq; fecisti; imo vero nec illud plene absoluis ι aeris, an morbus sit in musculis , an in cercbro; nec explica uideueniat,sisit,aut non sit in cerebro . De musculis vero id tantum ex plicas,quid eueniat, si morbus in illis non sit: non autem quid eu niat,si sit.'Ego ut superius) partem a te minus exagitatam amplectari & dicam,morbum esse in ventriculis cerebri: & esse eorum obiastructionem,excitatam ab humoribus crassis, qui replentes neruora initia,in causa sunt,quamobrem tendantur, & secum musculos tendant, qui sic tensi membra tendunt,& distorquent; eia,quam facile appareat,quomodo musculi membra distorqueat, etiamsi in ipsis morbus non sit: nec seipsos moueant,cum a repleto principio tendatur,& retrahantum nec absurdum sit, morbum emcaciter mouere ubi no. est,cum ita esse appareat,& causa etiam in promptu sit; atq; haec quatum ad veram conuulsionem: ad quam facultas nulla concurrit; nam, ie.A de spuria,& cerebri concussionem consequente, satis ante disputatu est. Excipiuntur haec argumenta a summa,reliquis tuis summis cosmili; cum enim earum ossicium sit, ut summatim colligant, quq latius explicata fuerant di tuae summς noui semper aliquid asserunt,prς ter res explicatas; sed &ipsi vanissima est,ut reliqua.Licetin. morbi actiones non essiciant ed quae sunt, deprauent, ueluti hyposphag-ma,quod uisionem,quae adest,deprauat,cum tunc rubra omnia appareant : obstructio tamen epileptica motum non deprauat aliquςm, cum motus omnis sit interceptus: sed motum quendam efiicit deprauatum. Quare non dicitur motum deprauare, sed motum edere deprauatum; unde sophismata tua concidunt omnia; nam conuulsio a Qto morbo producitur in musculis motu silo naturali priuatis. Quare' obstructio epileptica duo genera symptomatum in motu invehit; na&motus omnes animales consuetos intercipit,&deprauatum quendam motum parit,qui conuulsio est. Summa sit; si numerum errorum,quos in nouis argumentis tuis commisisti,subducere velis,non poteris,etiam si peritissimus Arithmeticus sis.Nec aduertis, si vim haberent haec argumenta,quantum tibi repugnent,qui ante veram co-tivi sion em palpitationem etiam a solo morbo,sine facultatis concursu celebrari asseruisti; sed hoc ante etiam annotaui .
270쪽
E secundo Ron deletii argumento,negas te loqui Vel- io. Ale duas ob causas: altera,quod eo non sis usus: altera, quod eius vim ignores; at usus,&tanquam valido vlus es,cum sic scripsisti. Rectius multo Rondeletius ,, hinc effici putat,obstructionem nullam adesse. Gale- -
ntis,inquit,in libro De Usu Part.scribitinos saepe suis isse per epilepsiam corripietidos,si per peluim,sive choannam pituita is
expurgari non potuisset: & quae sequuntur. Quid igitur non negabis,si res tam euidentes, & tuas negas Θ Locus autem,quem citat Ron deletius,quia ipse deprauatus est,est 8. De Vsu. Parta cap.6.nec Galenus dicit,nos fuisse epilepsiis corripiendos,sed apoplexiis.Quod rur Mo. sus pffers,ventriculos cerebri non posse repente Obstrui ob magnitu- .dinem suam: & quid inde inferendum sit; confutatum iam est abun- .de,cum scripserim ex Galeno 4. De Loc.Aiscap. z.in apopleXia .
ventriculos tantum cerebri,sed eius etiam corpuS vexari. At hoc ni- , .hil este is,quod aperte demonstrat sectio.Sane puto, te ita esse dili-- Prigentem in vera corporum anatonae, ut in librorum meorum Anato ime fuisti: quare non magis tibi credam,quam tu Galeno credas. Vellicas,quod cap. 3 i. dixerim cum Galeno,epilepsiam,&apople viam differre,quod in illa minor, in hac maior sit obstructio: afferes magis,& minus non variare species.Respondeo magis, & minus quidem non uariare sipecies , sed rem quanque, naturam suam in certo quodam statu,& gradu collocatam obtinere. Vnde obstructio certis quibusdam terminis epilepsia est: certis aliis apoplexia: quare licet differant secundum magis,& minus,attamen magis,& minus species illas non constituunt; sed certus quidam status,&disipositio utriusq;: quod apertissimo exemplo declaratur. In articulorum morbis sunt,
nes articulorum secundum magis ,& minus differentes: diuersae tamen species morborum sunt,non id a magis, & minus sortitae, sedacerto modo,& mensura eversionis. Quid si magnam partem gurgulionis amputes,nonne erit morbus magnitudinisὸ si totum,numeri Esane si paucas quasdam regulas uniuersales,quas didicisti,in particularibus quandoque exercuisses,tot nugas non effudisses, Cum s teris,plures obstrui uentriculos in apoplexia, quam in epilepsia :&negas id soluere argumentum tuum plurimum falleris; nam licet ab eadem causa proueniant,modus tamen. & mensura co uia eas distin