장음표시 사용
271쪽
ι comitis Mont. L .fensiopuit. A cap. 3o.in quo diluo argumenta Rondeletii, magna eum. ordinis perturbatione ad 3 I.Vbi tua refuto,transgressus, nuc eadem Q i s confusione a 3 1.ad 3o.transgrederis, ubi ad argumentum Rondele
T r ii quod tamen ab Auerroeliumpsit, respondeo,cum ex subita inu
sione & discussione epilepsiae, eam ab humoribus tenuibus prouenire ait; primum enim scribo, Galenum hoc eodem argumento probasse,epilepsiam a repletione, non ab inanitione prouenire. Taxas' . D4D igitur, & hoc nihil ais ad rhombum esse . Respondeo,ine tunc nihil aliud mihi proposuisse,quam demonstrare eodem medio varias con' clusiones colligere Galenum,& Rondeletium, seu Averroim, cum ille a subita inuasione,& discussione arguat epilepsiam a repletione, fieri: hic a tenuibus humoribus; quam apte,& ad locum illum apposite id secerim,potest unusquisque,qui leget iudicium serre. No ruit, . illa quidem refutatio argumenti, sed prsparatio ad refutandum, ve- locus indicat; nec Hippocratem author facio,quod couuulsio epic . leptica proueniat ab inanitione,ut somnias; cum sic scribam ; Gai
. nus cum videret,epilepsiam esse uniuersalem conuulsionem, scireta vi que ex Hippocrate conuulsionem prouenire ex repletione, aut inanitione: declaraturus,epilepsiam non exinanitione,sed ex repletio
ne fieri,&c.Ηis verbis innuo,Galenum,cum sciret,de sententia Hippocratis,conuulsionem ex repletione, & inanitione fieri: & statu ret epilepsiam conuulsionem esse,ne quispiam crederet, eam ab utraque caula oriri posse,id dubium sustulisse,& asseruisse, epilepsiam a repletion e tantum exoriri.Si ego tua non intelligo, excusandus su , eum tam confuse,& obscure scribas:at quis te excuset,cum tam faci-lὰ,tam plane a me scripta non intelligas aut verius non intelligere fingas Cum scribam,in discussione eiusdem argumenti Ronde letsi,in epilepsia materiam obstruentem cerebri ventriculos spiriti- i si ius traiectum ad membra intercipere,sic infers.Sequitur hinc tantui de eorum virtute decedere,quantum sunt impediti;quam illationem si admisero,quid positioni tuae conferat, aut meae nocea non video; nisi inferre uelis,hanc interceptionem esse Disam,cum membra mo ueantur,& uehementius,quam in sanitate; at hoc est,de quo contendimus,multifariam iam reiectum. Repugnantia, quam ibidem notas in euacuatione humorum crassorum in accessione epileptica,&nulla est, di declarat, te malitiose mecum agere, ut saepe soles ἱ non . enim sententiam meam in responsione ad secundum argumentum Rondeletii integram citas; nam si integram citasses, omnis repugnai 12 tia sublata suissct is enim, quae citas, haec adiungo. Qisodsi etiam
272쪽
' in illa extrudi a cerebri uentriculis,nihil decre . est repugnantia ξ Quaeris, tum L Ri '. oh ektruditur per nares,& palatum, quo ς'
Alsi nondum respondi,cur me carpis,quomodo enim respondeam hi LC' ' :- risto, γ sed cum Spudastes sic resipondeatilino dicit is antequam interi q ' i' eum se in ipsias in h re dainumentum potius Rondeleui 'deo perpἷζης, Minς Π- '
ventriculum deponi,& in alperam V iam d. - . τε
Qui in ipsis quandoque exauditur; sed cum responsionem illam me Had argumentum Rondeletii non pertinere dicas,quia a quis humor facilius in prosundum subeat, sed qui facili,
ur a patentibus cauitatibus; respondeo, hoc Vel maXime pertine . A. ad id araumentum; nam si humor tenuis rcdundet in ventrici si humor tenuis edundet in ventriculi rebri in eius contractionibus difficilius euacuabitur, quam crauu , cuia facilius subibit substantiam cerebri. Mirarer, nisi te nossem , cur euacuationem humorum,qui a tusse expectorantur, derideas, cutam egregius sis philosophus,ut scias leuia facile ascendere: grama gia D facile descendere; sed cum ex thorace difficulter extrudantur tenuia, in. A& leuia, licet ascendant, quanto dissicilius a ventriculis cerebri ex-
turbabuntur, cum descendendum siti Θ In fine capitis 3 o. consutaueram argumentum Rondeletii,quo probat,omnem epilepsiamri ab acri materia sine obstructione: tu antequam consutatio imillam reiicias,alio modo nectis argumentum,sic scribens. Symploma-ari. Bia,quibus neruorum genus ex interuallo quatitur omnia euentut- aliquam rem mordacem,dum eam conatur eXcutere; is psia tales habet conuulsiones, omnis igitur epilapsia ab acri aliqua ,, materia,aut similiter vexante oritur. Maiorem ex Galeno probas, ex a. De Loc. Affcap. .ubi asserit; epilepsiam per consensum fieri, singultus: ita enim neruorum principium concutitur, quo eXpellat et o quod ad ipsum a parte primo affecta affertur,ut concutitur et
quod ad ipsum a parte primo a IIc Id H--- - --
lus in singultu; di haec subdit; ad hunc modum reliqua quoq; symp
273쪽
mata omnia, quibus neruosium genuς concutitur, fieri putauerim. Respondeo,non recth stabilitam fuisse maiorem; nam falsum est omnia symptomata, quibus nerui concutiuntur, prouenire ob aliquam rem mordacem quoniam aliter ex Galeni loco,cui inniteris,colligi ur.Cum enim haec symptomata singultui comparet,audi, quae de si gultu disserit. Existimaui similem aliquem cerebro motum euenire, qualis stomacho interdum a re quapiam molestante accidere solet, , quippe qui cum a ciborum mole grauatur; aut via,corruptis cibis, , mordicus infestatur,tum singultu assici conspicitur. Ex his patet, non mordicantia tantum,sed etiam aggravat Ilia mole sua singultu, di neruorum quassationem proritare. Falla igitur est maior; nec minor sana est, quia non omnis epilepsia tales habet conuulsiories, sed alias etiam, & grauiores, ut ex eodem Galeni loco facile colligituris sic scribentis. Quini cecidissoni, qui non ex propria cercbri affectio. ,, ne,sed per consensum comitiali morbo laborabant, eos citra perpe in D tuam conuulsionem eluti Palpitando, per interualla concuti vide- eisine bam. His verbis indicat, in vera epilepsia esse veram, & perpetuam ora conuulsionem,non Blum palpitationem,& quassationem per interualla. Quid vero inter conuulsionem,quae σωιασμὸς dicitur,& quas sationem, quae κω ,discriminis sit, declarat Galenus a. De Sympl. Cauri libro De Tremore,Rigore,&c.& breuius primo De Diff. Pui.
cap. 17. Cum falsae sint ρος missar,falsa est & conclusio, quae& Galenu. sibiipsi repugnantem facit: qui alibi passim, & praesertim in principio eius capitis, Hepsiam ab humoribus crassis cerebrum obstruentibus,dc principium neruorum replentibus prouenire assirmat; quanquam Galenum sibi repugnantem facere mihi seli vitio des: tibi ve P . . Io laudi ascribas. Proposito hoc argumento,statim suscipis patroci--.nium argumenti Rondeletii,quod cum sic necteretur, Epilepsiar per Lia consensum a materia tenui, acri,&flatuosa sine obstructione fiunt: ergo omnis epilepsia fit eodem modo hane conclusionem saliam esse dixi;nam si ita liceret argumentari, liceret etiam sic; suffusio per consensum a ventriculo oritur a vaporibus fumosis; ergo omnis suLit C fiasio a vaporibus fumosis oritur.Hanc meam responsionem nuc relicis.Quae vim haberet,inquis,si non una, atq; eadem omnium epileis psiarum esset species. Verum cum specie non disserant ed quibusdam, tantum accidentibus, nullam habet vim : quia cum omnium epilem psiarum unam esse oporteat causam proximam: & constet, porem in acrem, vel uenenatam auram symptomata epileptica inuehere: dzin crasso uero humore dubium sit, cur non admittimus potius causam
274쪽
certam, quam incertam, & argumentis non solubilibus subiectam Z . Et quia adducebam discrimina inter has epilepsias, quae ante quoq; in confutatione minoris propositionis adscripsi,instas,illa esse discri 11 3.nmina maioris,& minoris. Deinde similitudinem cum suffusione pro ii
cedere negas:nam in suffusione tam per consensuin,quam ex proprio si oculorum affectu eadem est causa, quae opacitate sua symptomata il- Ia in oculis creat; at causa epilepsiae aliter se habet; non enim una ratione,sed diuersis epilepsiam inducunt,alia obstruendo,alia mord do,aut vellicando,aut quocunq; modo exagitando. H c est summan vis responsionum tuarum, hoc est sylva ingens errorum: quae nunc detruncanda est. Cum itaq; asseris, epilepsias non differre specie,apertissime falleris, cum una ex his ab obstructione proueniat, quae morbus est cerebri instrumentarius: reliquae ab intemperie potius membroru inseriorum.Quod si adsit differentia maioris etia, &minoris, illa est i symptomatibus:grauiora.n.in ea,quae ex Obstructione,il in ea,quq ex co sensu; quaqua iis c symptomata etia specie disita irat: in alia.n.est couulso: in alia quassatio, & veluti palpitatio. Sed -
& id falsissimum,oportere unam esse causam latum; imo vero etiam si specie non differrent,a diuersis tamen causis oriri possient,cum antea demonstratum sit, unius atq; eiusdem effectus interdum contrarias eme causas. Cum uero iudicas certiorem eme causam uapores,& auras,quam obstructionem, ostendis solitam iudicii tui peruersitatem,in deteriorem partem in rebus dubiis semper inclinantis;nam si qua fides Caleno habenda est, quam tu certam causam constituis, ipse dubiam,& incertam esse putat: cum sic loco a te sepe citato, & nunquam percepto scribat.Superest,ut causam inuestigemus,quam- ' obrem in huiusmodi per consensum affectionibus epilepticae fiant conuulsiones; nam ne Pelops quidem ullam ad hanc rem attulit pro rababilem persuasionem: neq; etiam alius quisquam, cum quo aliqua D nobis fuerit consuetudo.Proponit deinde ipse causam probabilem, ranon certam,&ab ementia rei petitam. De obstructione uero ab humoribus crassis nunquam dubitat ;& cum hanc oppugnari possie dicas argumentis insolubilibus, ego saepe iam demonstraui, quam facile dissoluantur. Negas praeterea similitudinem cum symptomatis suffusionum per consensum a uentriculo procedere. At scito eam esse Galent: qui 3. De Loc.Affcap. 7.Omnibus,inqui commune est, quod cerebrum afficitur,uel consistente in ipso aflectit, id quod plu' ,,ribus epilepticis accidit: aut a uentriculi ore ad cerebrum per con is
si sum ascendente ; atq; hoc genus proportione respondet acciden is l. La a tibus,
275쪽
,, tibus,quae ocuIis a stomacho adueniunt,veluti in suffusionibus. Nee obstat,quod obiicis; nam si eadem ratio est in suffusione per consensum,& primaria visum oblaedendi, dem etiam est in epilepsiis,cum
in utraque occludantur cerebri uentriculi; neque enim concideret aeger,sensu,motu, memoria, & ratione priuaretur, nisi id eueniret
Praeterea nonne illud argumentandi genus Rondelecti ex se vitiosum apparet ξ Nam per argumentum illud sequitur, nullum esse discrimen inter epilepsiam per consensum,&primariam; quod si nuulum sit discrimen,internosci non poterunt. Quare frustra laborarer
Galenus in Iibris De Loc. AT in investigandis his discriminibus.
Haec crant illa tua, quq momentum habent,quae p terire nolui. An vero ridenda sint, ipse videris; ego quidem non soIum non rideo pimo temporum nostrorum calamitarem deploro, quibus ars nostra, tam utili , tam humano generi necessaria, tam infames Prosessores sortita est.
Decap. In VAEDAM tua argumenta vere ridicuIa aduersus G Icni dogmata cursim cap. 3 i. resutaui, ne multis lGetorem morarer in tam friuolis, & puerilibus nugis: ita tamen resutaui, ut potueris quid verum sit dispicere. Ren iteris tamen adhuc;& quantum ad argum tum sumptum a sternutamento, satis habes in verbis meis annotare contradictionem; ad rem vero nihil respondes; sed quando ha vis,cum in hocargumento unum tantum errorem notassem, alios nunc patefaciamus . Ex similitudine sternutamenti cum epilepsia haec contra Galenum collegisti. Caeterum in sternutationeis obstructio nulla est: ergo nec in epilepsia obturatio tanta comminio scenda est; neque opus est, ut in epilepa putemus, membra spiritu' animali magis priuari,quam in sternutatione spoliari contingit - Si haec dissona,& absurda collegisti ex iis, quae sensum latent, cur non collegisti etiam hanc simiIitudinem ex iis,quae sensui patentὸ In ster
. nutatione homo stat,sedet,ambulato omnes motus,quos antea, libere exercet,ergo & in epilepsia; in sternuitione homo videt,audi Odoratur,gustatum,&ractum integrum habet, ergo & in epilepsia; in sternuitione homo ratione non priuatur; ergo nec in epilepsia; inscrnuitione non obIaeditur memoria, ergo nec in epilepsia; ster'
276쪽
sternutamentum a somno,& singultu liberar, ergo & epilepsia i euehaec non ita deduxisti sane quia iudicastimendacia eine, quae vela
mulieribus deprehendi valeant: obstructione vero,& spirituum tra situ sperasti posse multis imponere, cum nec spectentur,nec palpentur; naec tunc praetermisi,& satis habui dicere sternutamentumn epilepsiam toto genere differre, cum illud fiat a facultate irritata, haec αmorbo. Nunc contra hoc instas asseverans, epilepsiam non Alun a morbo,sed a facultate etiam fieri,ut fit sternutamentum: idque ex me comprobas,cum asseruerim, motus epilepticos prouenire a cerebri j 'AE' concussione: qui concussio a facuItate irritata orituri unde etiam me in contradictione inuoluis; sed ex superius demonstratis facile onmnia corruunt; nam vera epilepsia de hac enim intelligendum est avniuersalis est conuulso,non mentita ,sed uera; at conuulsio vera a solo oritur morbo . Cu uero dixi a cocussione cerebri prouenire motus epilepticos,noti id intellexi de uera conuulsione ; sed si conceda, epilepsiam etiam a facultate fieri,& simillimam esse sternutamento, licebit ne inferre,In sternutamento non est obstructio, ergo nec in epilepsia nonne adeo diuersa sunt haec duo symptomata , ut maior sit diuersitas,quam similitudo Praeterea quis negat ab obstructione excitari sternutamenta scribit Galenus a. De Sympi Cau.cap. . tussim esse motum facultatis a causa praeternaturalli irritatae;&inter reliquas causas ponit obstructionem asperarum arteriarum ab humo ribus crassis saetam : quos humores interdum tussis expectorare non potest: sternutamentum autem potest; at nonne potest fieri,ut in naso, di meatibus ad eum excurrentibus sint humores crassi obstruentes,qui sternutati 'nem prouocent, quae meatus eos Iiberet e nonne
quotidie unicuiq; euenit, ut plenas lentiat illas uias,& nihil possit expellere quod si materia illa sternutamentum excitet,ab eo statim 'expellitur.Quare quoquo te uertis,falleris. Cum arguis&hic:Singui tus est similis epilepsis,ergo Ullepsia non prouenit ab obstructione, a similitudinem concedo: consecutionem nego. Argumentum sumptum a uertigin e negas& ipse necessario concludere,ad probabilitatem tamen ualere; idem sateris desumptis a sternutamento,dc singultu; at meminisse debebas, saepe te uociferatum esse, argumenta eL se assumenda ab iis, quaecum artis principiis consentiunt:&me in crepasse,qui praeceptum illud non obseruarim; ego sanε argumenta, o quae nihil probant,& tantum exornant, te decere arbitror: qui soles oblectamenta etiam comica consectari. Ae ut liquidius appareat, quantum argumentorum uis tibi nota sit, cum fateris, argumentum etiam
277쪽
ri .D etiam de senibus coniecturam tantum facere: nullam Gentem probationem habere; plurimum falleris, cum a natura rei sit sumptum θώυ Cum enim'contentio,an epilepsia proueniat ab humoribus cras sis obstruentibus, nonne ab essentia rei ducitur argumentum id, In senibus magna est redundantia humorum crassorum,raro tamen incidunt in epilepsiam. Cum vero tunc soluissem id argumentum ex recta vivendi ratione senum; urges iterum, corpora senum pituitolatis A esse magis, quam iuuenum, etiam si temperatius vitiant; sed hoc est contra Galenum, qui ut demonstraui eo loco statuit, senes ob rectam uiuendi rationem non incidere in multos morbos; in quos iuuenes incidunt. At si incidunt in apoplexiam, cur non & in epilepsiam Θ hoc argumentum videbimus etiam inferius ; interea satis est afferre,quod scribit Galenus a. Aph. Commentias. Cum enim dixiΩset Hippocrates Genes magna ex parte minus,quam iuuenes aegrotare; si vero incidant in morbos longos,ab eis non liberari, scribit sic.
ra Non omnes senes minus aegrotant, quam iuuenes,neque enim Omar nes maiorem habent in uictu continentiam, qui uero non habent, D magis aegrotant, ut qui iuuenibus sint debiliores. Hinc primum elicio,verum esse, senes non incurrere morbos,ut iuuenes, Ob recta uiuendi rationem; deinde si eam non adhibeant,morbos incurrere, ει grauiores,quam iuuenes;&propterea intemperantes non in epi-lepsiam inciduntsed in apoplexiam: quia cum maiorem copiam humorum crassorum coaceruent, quam iuueneS, in maiorem etiam
I A morbum incidunt.Negas,post morbillos,& uariolas cessare malignitatem in pueris,cum aliae etiam in ipsis sint malignitatis causae. Respodeo,si uera sit Arabum sententia illa, morbillos, & uariolas oriri a reliquiis inquinamenti menstrui,ipsis cessantibus,cessare maligni-' ratem; si uero ab alia causa proueniant maligna,& eius malignitatis indicia sunt, eorum cessatio indicat malignitatem etiam cessasse. Unde non restabit in illis maior causa malignitatis, quam in aliis statibus. Videris taxare,quod dixerim,te asseruisse solam acrimoniam,& mordacem qualitatem parere epilepsiam e cum ipse aperte addas, malignam,& uenenatam qualitatem, quia dico, te causam epilepsiar. tradere non quantitatem humorum crassiorum, sed qualitatem mordicantem; at scito, me breuitati intentum , sub mordicante qualitate complexum esse & uenenatam: quam eandem inserius malam h morum qualitatem voco; alibi uero eas distinguo. Cum uidissies autem acrimoniam esse reiectam,nunc insistis qualitati uenenatae.Qua
de re non contendam, nunquam enim negabo,quin in pueris, sicuti
278쪽
in aliis, excitari possit epilepsia acrimonia humorum', & uaporum,& uenenata aura: nego tamen,omnem epilepsiam ex his causis tantum prouenire: nego etiam, ex duabus causis a te admissis, auram
malignam saepius excitare in pueris epilepsiam, quam acrimoniam. . Nam epilepsia illa rara est: frequentior , quae a mordicantibus: fre- arquentissima quae ab humoribus crassis obstruentibus; quod validisesinae a nobis demonstratum est,reiectis Averrois, & Rondeletii argumentis. Cum ad refellendam acrimoniam dixissem. Si ab hac causa epilepsia oriretur,facile in senibus sanaretur; respondes nuc,non i I Uab acrimonia tantum, sed a venenata qualitate etiam epilepsiam effici, innuens epilepsiam in senibus dissiculter sanari propter venenatam qualitatem, quae in dies magis inualescit; adeo ut deserta acrimonia, ad venenatam qualitatem omnes sere epilepsias reseras di &ideo quae apud Galenum epilepsia rarissima est, apud te facta est frequentissima; imo uero fere sola,ut ex iis, quae subiungis,liquet; nam
quaerens,cur in pubertate sanetur hic morbus, qui ante eam inuase- .rat,hanc cautar',a Galeno alienissimam,reddis,quia calor acrior factus redundatem humiditatem ad corruptiones procliuem resiccat: υ& ne tam leuiter corrumpantur,prohibet.Si haec causa vera esset, 'se- raqueretur,epilepsiam omnem in pueritia inuadentem, & in pubertate recedentem a qualitate tantum venerata oriri: non ab humorum
acrimonia; nam si ab acrimonia, non solum non cederet, sed magis inualesceret.Ex duabus itaque qualitatibus solam venenatam uideris retinere, ut penitus in partes Fernelii transeas, & deterior, atque ignorantior semper fias . Non nitar nunc Galeni rationibus, ted obseruationibus,& historiis. Asserit itaque hanc epilepsiam raro inuadere: & cum invadit,indicia praemittere auret ascendentis: & pota quam inuasit, non parere grauia *mplomata , ut parit epilepsia ex propria affectione cerebri. Possum ego astipulari Galeno, rarissime mihi leuem illam epilepsiam occurrisse;& in plurimis pueris eo affectu correptis grauissima exoriri symptomata, & multos mortuos esse,antequam in hanc urbem introduceretur usus urendi occipitii. Cum haec tua positio repugnet non rationibus tantum Galeni , sed obseruationi etiam,& ipsi sensui,patet,falsum esse, pueros in pubemtate sanari,quia humores ob exsiccationem a corruptione uindicentur,& ueriorem esse causam a Galeno traditam a. Aph Commenta 6 .quia cum in teneris statibus redundent frigidi humores, humidique,pubertas calidior, de siccior,genitos absumit,& ne amplius gi
gnantur prohibet. Quarc frustra cornua tolliso Galeno sic insul- tisin
279쪽
116 A tas. Sp. Aliter respondet Galenus. Er. Non est mirum, coactus enunis est consentanee suae hypothesi loqui; non ob id sequitur,non posse, B ac debere nos rectius respondere.Si sic Galenum tractas, possum &. ego animo aequo ferre, quod quaesitum meum hac responsione eluseris; nam cum in acrimoniam humorum, & venenatam qualitatem causam epilepsiae referres,contra acrimoniam siesum argumentatus. ,, Si ab Erasto quaeras, cur epilepsia puerorum in pubertate cesset, re- D spondebit,quia acrimonia humorum retusa est quod non est veritatim consentaneum.Nec aliter respondere poteras, si ad qu situm respondendum erat,vnde sequebatur,acrimoniam e catalogo causarum v aio. A rae epilepsiae excludi; led tu me elusisti aliter respondendo; deq; elu sone illa plurimum exultas,& prae laetitia adeo exc caris, ut non vi- , deas, te de alliis interrogatum,de coepis respondere: trita enim iam mihi facio prouerbia tua ; argumentum meum erat ad acrimoniam ti tu vero ad venenatam qualitatem transfers; ac ex te ipso acrimonia. eliminas.Si enim calorem acriorem causam illam extrudere statuis, acrimoniam iam per te sustulisti: quare argumentum meum confirmasti; sed & alios errores addidisti,cum epilepsiam raro euenientem
frequentissimam fecisti: & saepe euenientem sustulisti; atque haec deprima parte mei quaesiti. Altera pars quaesiti erat, cur epilepsia int iuuentute orta, cum aegro commoriatur: cuius causam prius ex Galeno reddidi, deinde explicaui, quid tu ex hypothesi tua respondere possis. Ad hanc itaque perplexe, & balbutienti similis sic respondes. ID Si adultis iam accidat,non propter intemperiem pueritiae, seu infanD tiae, quae post pubertatem corrigi potuit, oritur, sed propter causas D alias, quas sequentes aetates meliores reddere possunt. Difficile est hic,quid velis intelligere.Cum enim ego quaeram,cur epilepsia iuue. tium commoriatur;& tu respondeas,propter alias causas,quas sequetes aetates meliores reddere possunt, hoc loquendi modo uideris in- nucre,lias causas ab aetatibus insequentibus mitiores,& leniores reddi posse; sed si hoc euenire potest,poterunt etiam summoueri, quod est contra Hippocratem,Galenum, & veritatem; nullus enim epile-pticus post annum uisesimumquintum sanatur. Cogitaui quandoq; te incaute eliores,lcripsisse,cum scribendum es et,maiores; nam si lcgatvr,maiores,quadrabit Hippocrati, Galenoque ,&fortasse per meliorcs,ualidiores intelligere uoluisti; sed si aut maiores, aut ualidiores intelligebas, declarandum erat, quaenam sint causae hae: aut explicandum tandem, quid per meliores causas significes; cum tam
obscure loquaris, suspicor, cum videres uiam tibi praeclusam pal M
280쪽
effugiendi,te clam sarripuisse. Cum euello scrupulum, cur senes magis obnoxii sint a poplexiae,quam epilepsiae Adeo consentanee re ais Rrum naturae euello,ut irridendus sis, cum alios ad risum inuitas; quae enim verior causa reddi potest,quam magna frigidorum, & crassoruliumorum copia: & imbecillitas ingens facultatis expultricis Cum itaque decumbunt humores ad ventriculos cerebri,eos subi to replet ob ingentem copiam,vnde aporieriam faciunt, non epilepsiam; estne hoc nouas naturae leges imponere,an potius ex perpetuis naturae
legibus loqui Θ sed instas monne facilius fit dimidiata repletio, quam
integra at quis hoc negasequis non nouit,hanc facilius, &saepius in genere humano euenire, quam integram repletionem ξ unde si om nes aetates comprehendas, multo plures epilepsia, quam apoplexia vexantur. Nihil hactenus risu dignum video,ac si quid est, ex verbis tuis,non meis prouenit; ais enim, me asserere humorum frigidorum is copia promptius totos cerebri sinus repleri,quam ex parte; unde illu ridendo subdis. Hucusque facilius fuit partem cuiusq; cauitatis media, implere,quam totam. At haec ego nec dixi unquam , nec somniaui, is cum contradictionem implicent; quomodo enim totus sinus repleri potest,quin prius pars eius repleatur ξ monstra haec ego non scripsi: sed scripsi; in senibus integram ventriculorum cerebri repletionem
facillime fieri; quod verissimum est; sed cum sit integra lisc repletio, prius semirepletio fiat,necesse est: alibi non sistitur propter magna
copiam humoris,sed subito totus sinus repletur; ut demonstrauimus paulo ante in discussione eiusdem difficultatis. Sed ubi cras, cum haec scribebas habebas ne librum meum ante oculos, an figmenta componebasΘ verba enim in uertisti, &sensus,ac sententias integras omisisti; ais enim; Si cum pueris senes comparauisset,tolerari potuiLset. Atqui nonne ego apertissime ibi comparo pueros cum senibus ξ imo vero nihil aliud molior in tota ea disputatione, quam ostendere, pueros facilius, & frequentius epilepsia, quam a poplexia: senes contra facilius, &frequentius apoplexia,quam epilepsia corripi. Haec deinde subdis. Nunc cum de solis senibus qus rasi& utrunque morbum ab eadem caula,codem in loco gigni censeat, quis non fi- ,, cilius credat,ac frequentius, illum nasci oportere, qui a minore hu- is morum copia effici potest, quam alterum,qui maiore copia indiget ,, Quibus respondeo,omnes ita esse credituros; sed cum res contra se
habeat,& senes frequentius in apoplex iam,quam in epilepsiam incidant,quid aliud dici potest, quam id ob magnum humorum influxu prouenire,qui cum partem sinu repleuit, no cessat, sed totos statim