장음표시 사용
71쪽
volitat,&tade alui excrenti tisinsidet: nasi quid est turpis, de sordidi in aliquo authore, eo te imbuis. Perijsscs itaq; , nisi & hac pulcherrima discipl1na Scheghio surripuisses ;&no advortisti, tensi tu symptoma exponere, sed morbu cu suis symptomatibus co plecti. Quis aute negat,morbu essedi athesim Θ Habemus hic ulcus intestinorum, id est morbum ipsum,a que hoc diathesis est; habemus fluxionem ab ulcere excitatam: de hac seorsum qu fro, an sit dispositio,& forma; certe id nunqua asseres; iam enim prsfatus es, te non solatia fluxionem sumere, indicans, si sola sumatur, diathcsim non esse. Vnde & Scheghius se implicauit; cum enim dixit, eincrctione in dysentericam esse diathesim proueniente ab ulcere intestinorum, non recte id dixit; nam ulcus solum diathesis est. Quod si fluxionem diathesim, & forma praeditam esse opinaris, opinare etiam per me coelii stare,& terra moueri. Galenus certe r. Meth. cap a sic repellit deliria , , vestra. A ffectus quidam corporis est vi tiosus color; quod excernitur aut , , retinetur, assectus non est,sed affectum sequitur. Cum obi jeis, me dodi I smitasse in reprehc dedo Galcno, egregius eius patronus saetus, sane delitas; neque enim cum reprchedi,sed ab eo varijs modis dispositione usurpari asserui. Qua in rc si deceptus sum, P errauerim, taxandus sum, non PGalenum reprehederim. Nam si ocs eius reprehensores dicantur, qui in eo exponendo, aut conciliando decipiuntur,nullus erit, qui Caleni reprehensor dici non possit. Ab eo usurpari dispositionem qua doque pro altes 1.D. ratione verissimum est; neque in eo mihi ipsi repugno. Indicat hoc locuAque cito ex primo de Loc. Assi. cap. 2.Vbi distinguit diathesim in stabilo,& fientem, ac non stabilem; fiente enim & non stabilem nunqua stabilem esse dixeris. Quare aut alterationem,aut pastionem significat. Sed primo, , de Diff.Feb. cap. 3. loco ante citato,cum ita scribit.In hisce omnibus com- , , municationis ratione febris accenditur; semper cnim calefactae proxima
, , pars simul calescit, donec ad cor dispositio pertingat; non ne per dispositionem motum,& alterationem intelligitὸ Sed quid clarius, quam quod
scribit a. Meth. cap. 3. Ergo dispositiones dum alterantur, mouentur; cum ' a motu cessauerint,iam alterais simi, non autem amplius alteratur. Negabis hic dispositionem capi pro motu,& alteratione;& pro motus & alterationis termino P Quod si dispositio ex se stabilis si permanesque;cur Galenus interdum ait dispositione stabilemὸ Cum itaque negas, te memis 6.C. nisse diathesim pro alteratione usurpata a Galeno, indicas paru te in eo esse versatum.Neque ego cum statui,pro illustrando Galeno dispositione
ab eo capi interdum pro alteratione: interdum pro qualitate permanente,mihi repugnaui,aut eum accusaui,titubantem ue feci.Titubabas tu pros 7. A. culdubio, cum haec scribebas. In ijs,quae sequuntur,astute & dolose me
72쪽
cum agis; cum enim uidisses, me lib. 1.cap. 23.& libH .cap. . dissicultates ruasdam arduas,quae Latinos omnes huius artis professores in hac usque iem vexarunt; explicasse; eam laudem,si qua est, de manibus eripere ensexus es. Qua in re dissicultates dissicultatibus implicuisti; eandem contradictionem saepe & saepius inculcasti; contra unam atque eandem propositionem iterum, atque iterum argumenta protulisti; suppositiones varias intermiscuisti; quibus longam,&confusam disputationem contexuisti, ut tanto apparatu lectori sucum faceres,& aliquid dixisse videreris. Ego ex hac indigesta mole ea tantum seligam, quae propositam quaestionem attingunt,eaque in ordine redigam; reliqua recte ne scripta sint,an secus, haud perscrutabor. Quare ad perorationem tuam quam primum v niam; in qua quatuor errores meos colligis; de quorum tertio legitima de causa, quae tunc apparebit,postremo loco dicam; quos ante quam recenseo,ut facile omnia percipiantur,liarum controuersiarum origo explicanda est. Erat nonum Argenterij argumentum contra definitione morbi a Galeno traditam,ubi asseritur,morbum primo actiones laedere. Urgebat ille sic. Actio laesa aliam laedit actioncm, falsum igitur est tunc morbum primo laedere actionem. Alexandrinus in defensionem Galeni, negauit pertinacissime,actionem aliquam laesam aliam laedere actionem, nisi morbus medius interueniat. Ego vero duobus locis paulo ante citatis Alexandrinum refutaui,demonstrans de sententia Galeni,& ex rei ipsius natura, actionem laesam aliam saepe laedere actionem, nullo nouo interueniente morbo praeter eum, qui primam actionem lassit. Quomodo vero argumentum Argenterij diluendum esset, exposui. Satis haeesunt ac
percipienda, quae mihi ob ij cis. Primum itaque errorem sic notas. Errat ergo Montanus, vel quod actionem primo dicit alia obtaedere; vel quod
affectum esse negat. Sed hoc recte negat: illud ergo perperam affirmat. Recte ais,me negare actionem laesam affectum esse; restati itur err rem eum esse,cum affero, actionem laesam aliam laedere. Secundus error est, quod credam, non omnem actionem a morbo primo laedi, qui a
non quidquid actionem primo laedat,affectus sit. Quartus error est, P cum exempla essent afferenda de actionibus is sis, intermiscui accidentia. ' seu affectus. Sed ad primum accedamus. Ex huius erroris annotatione patet, te cum Alexandrino sentire; quod clarius explicas, cum scribis. Contumeliosos esse in Galenum, qui eum sensisse a firmant, actionem Λunius partis laesam partis alterius actionem primo offendere, & si nullo ea morbo sit affectae Errorem hunc confirmas primum argumento Alea ''xandrini, quod apud me legisti,&huiusmodi est. Quemadmodum par ' iis cuiusque sanitas solana partis eius actioncm perficit, cuius cst finitas,
73쪽
non aliarum, quarum no est sanitas ita morbus eiussilius partis actionsio blaedit, cuius est morbus, non autem alterius parti cuius non est momea. D. bus. Deinde si actio issa is dat actioncm sine morbi interuentu, falsum
erit omnem actionis issionem esse proprium morbi effectum. Tertia habebit pars aliqua actionem laeserit,dum sana cst. Quarto partes non ita agent, ut dispositae,& institutae sunt ad agendum; nam secundum naturam dispositae praeter naturam agent; quod si quis dicat, partem aegram csse productricein actionis, quae sanae partis propria est, hoc nihil aliud erit, quam affrmare, oculum aegrum producere auditionem, quae auris eq. A. actio .cst. Quinto si pars aegra produceret lasam actione in parte sana, eq. B. sana actionem sanam in parte aegra produceret, quod probas. Sexto partes non indigebunt certa dispositione ad agendum, ii hac n5 mutata, mutari actio potest. Septimo non aegrotabit semper pars, cuius actio Issa est, nec sana perpetuo erit, quae naturaliter agit. Octauo principiuinueniendi locum affectum traditum a Galeno primo DoLoc. Affin fine capsecundi Nullam actionem unquam isdi, nisi pars, a qua editur, assecta 6Λ.C. sit,prorsus inutile, ac falsum erit. Nono non recte dicetur morbus causa continens actionis lasse cum inter eum,& actionem Issam actio issa interueniat. Decimo desinitio morbi non conuertetur cum definitos nocnim quidquid actione primo isdit,mor erit. Addideras antea& aliud 61.B. C argumentum, quod pro undecimo statuemus. Si actio Issa aliam ira at actione, actionis actio,& motionis motio terminus erit; quod pro impossibili habuit Aristoteles. Hoc ultimii argumetu,cu sit extra alioru serio, colatabo: deinde alia di titia. Dico igit fuisse Aristotelis.& Galeni sentetia, duos motus cotrarios intercipi quiete necessario,veluti inpulsu diastole&systole. Sed no occurrunt hic actiones contrariae; licet enim diueris sunt, non sunt tamen repugnates, sed una succedi t alteri,veluti unda un. dae.Quare in statu naturali generationi chyli succedit generatio sanguinis: sanguinis senerationi membrorum nutritio. Nam cibus & potus vetriculo ingesti in chylum conuertuntur; deinde sub chyli forma ad iecur
transcunt, &in sanguinem vertuntur: demu subsanguinis forma ad menbra, di ea nutriunt.Quare posset vocari hec una, atque eade continuata actio,cuius nutritio finis effeta Si tamen vis eas seiungere, unaquaque suuhabet terminum, qui non motus est,sed finis motus.Nam forma chyli est terminus primae actionis: forma sanguinis,secundae; forma huius,& illius . membri, tertiae terminus est. Ad argumentum igitur dico. Si faciamus has actiones sibi inuicem succedere, ut unda undae, non opus esse termino nisi
ultimo. Si eas seiungamus, quod verius est, dicam improbum chylum esse terminum primae concoctionis, & causam sanguinis improbi in secunda
74쪽
concoctione;qui improbus sanguis terminus erit secundae concoctioni K. male celebratς,& causa malae nutriti anis. Hoc pacto non erit motusa tionis terminus. Dicat aliquis,ex his apparere chylum improbum causam esse prauae fmguificationis; & sanguine prauu causam in stlicis nutri tionis. At chylus, ct sanguis sunt opera naturae, no actionen teste Galeno primo de FataNaticap. 2 . Non est igitur laesa actio Isseractionis causa. Praeterea hinc sequitur sanguificationem, & nutritionem, tunc actiones, laesas non esse, cum haud proprio , sed obiecti sui vitio male celebretur; asserente Galeno primo de Loc. Aff. cap. 4. virgo etiam annotaui lib. r. cap. 24. cum cibi inepti coctioni exhibentur,cibos quidem illos non concoqui, non tamen actione concoctricem ventriculi laesam esse; unde& hie dicendum sanguificationem non esse laesam, licet sanguinemprauum pro
duxerit; id enim vitio chyli prouenit inepti ad sanguine gignedum. Idem
dixeris de membrorum nutritione, eam malc fuisse celebratam non naturae membrorum vitio,sed obiecti inepti, idest sanguinis improbi. Quod si
omnino asserere velimus, actiones imis esse istas, locum habebit octava Argenterij obiectio aduersus morbi definitione causam ipsam primo is dere actiones. Respondeo ad primam. obiectionem, usum esse me excplo de quo erat inter Argenterium, & Alexandrinumaltercatio;& demonstrasse eo exemplo falli Alexandrinum, cum inficiatur coctionem ventri- .culi laedere sanguificationem morbo non interueniente; patet enim id .esse filium, quia vere sanguificatio laeditur vitio concoctionis ventriculi, siue id vitium sit in actione concoquendi, siue in opere cx concoctionuorto. Satis enim est inter duas actiones istas pravas morbum non inter uenire. Fortiuiensis author huius difficultatis aliud pro Drt exemptu, corrupis videlicet imaginationis quς ratiocinationem sanam ex is, aberrare faciat,ut euenit Theophilo apud Galenum lib. Dedissi sympt.cap. 3.. assidue exclamanti, tibicinas excludi. In hoc enim corrupta quidem cratim aginatio; ratiocinatio integra; aberrabar tamen, iubens excludi tibicinas, qui non aderant. Dico prsterea,& hoc exemplum esse opportunum,
pi Tu tota δ' perfectam iam,atque absolutam; quam sane
istam esse dicere non possumus,nisi cum finemattigerit. Perassem itaquε concoctionem ventriculi intelligere debemus eam, uus prauum chylum genuit iam,& per issam sanguificationem eam, qus prauum genuit sal guinem. Alia sunt exempla apud Galenum lib. De Diis Sympl. cap. . veluti atrophia a precedentibus actionibus naturalibus istis proueni Es, que tamen & ipsa capi eda sunt de actionibus integris,& absolutis, si recte contuleremus. Ad secundam respondeo sanguificatione,& nutritione laesas esse. Ad Galenum ex primo De Ioc. Affec. cap. .dico, tunc in nulla.
75쪽
parte corporis aliquod esse vitium;& errorem in concoctione proueniatem solius obiecti vitiosi,& inepti causa prouenire, quod sine remedijs, ct curatione aliqua summoueri potest. At in exemplo proposito adest
morbus ventriculi eius concoctionem labefactans, unde chylus gignitur improbus;& ideo mala sanguificatio, & mala nutritio summoueri non possunt, nisi morbus ille ventriculi summoueatur. & licet altera actio issa ab altera oriatur, cum tamen infelix ventriculi concoctio oriatura morbo ventriculi, omnes reuera lis actiones vitials ab eo morbo pen- lant; quod clarius patet in symptomatis patho gnomonicis, quae se necesi trio cosequuntur, veluti in inflamatione lateris; inflamatio enim dolorε parit, dolor dissicultate anhelitus, ambo tamen ligcsymptomata ab inflamatione origine trahunt, ut videbimus progrediente sermone. Ad tertia respondeo, causam quidem primo isdere actionem: quis enim neget effectum quencunque a causa sua propinquiore primum prouenire ath sc causa non est causa morbi, quae vere negatur primo actionem tarde re, cu primo morbii pariat, qui deinde actionem primo isdit.& hsc responsio accomodatior fuisset ad octauam Argenterij obiectione, si negassemus, cum causa laedit actionem, causam illam esse morbi causam.Nam si causa morbi esset, prius morbum excitaret, qui medius interponeretur inter suam causam, & actionem laesam. Atque lisceo libentius attuli, quoniam maiorem lucem aiserunt ijs, quae primo lib. scripsi aduersus Argenterium,& Alexandrinumue& ijs, quae aflaram aduersus argumenta tua, ad quae liam accedo. Primum argumentu, quod erat Alexandrini, longa adhuc oratione confirmas transumpta ex tertia Antipara celsica; quam J A antequam explices,sic praefaris. Causam ex meis scriptis cognoscere po-ν, tuisset Montanus, si non fastidire potius. quam attentius examinare vo-ν, luisset. Scite ac vere haec tibi verba exciderunt; diuinasti enim quod revera mihi contigit, ut totam illam partem fastidiendo potius, quam examinando excurrerim. Adeo autem tibi arrident nugs illar,ut non illic tantum & hic, sed inferius etiam, in thesibus,&alibi eas inculcare no desistas, , , ut in hoc etiam eos imiteris, quos ita irridet Galenus 8. Meth. cap. 3. Porri ro dictu & de his fusius est in libris de Sanit.Tuen.Vnde nec immorandu , mihi hic multis est, eos imitanti scriptores, qui cum pauca prorsus sciant, , , ipsa in omnibus libris inculcant. Arrident ea tibi, quia multa physica co- misces, quae superuacanea sunt;& cum planius explicare potueris, quae tibi proposita erant,explicauisti obscurius, & extra artis limites. Quod autem superuacuum sit de anima agere, ipse statim demonstras in tertia hy63.D. pothesi, cum dicas. Animam nostram esse impatibilem ,& proinde laesarum actionum causam non in anima, sed in eius instrumentisquε-rcndam
76쪽
endam csse. Si hoc noueras , cur onerasti lectorem superuacuis , Ω ' ',bscurisὸ Ego, quae arte transcendunt, non attingam leu vera, seu falsi int; quae contra arte sunt, no praeteribo.Vnde quarta hypothesis&falsis 66 A . lima est, & magnam in te arguit inscitiam rerum medicarum;& quoniam huic inheret maior pars argumentorum tuorum , falsitas cius aperienda. Dico igitur contra ea,partes corporis, licet probe sint affectae,faepe tamen improbe agere, atque hoc esse apud Galenum tritissimum. Non longe abieris. primo De Sympi. Cau. cap. i. Non ab instrumento tantu male affecto offensas actionum prodire ait, sed a facultate eria; & ab ijs,quae instrumento seruiunt. Praeterea in morbis pcr consensum instrumentorum actiones laeduntur,etiam si instrumeta nullo laborent morbo, ut late demonstrauit primo de Loc. Ass. Cuius sentcntias summatim ego collegi lib. i.cap. 26.Vnde propositio illa, quam ex falsa hypothesi elicis; omnis 66. C. actio est aut bona, aut mala, prout pars aqua editur bene, aut male assecta , , est, non scin per uera est. Huic similis est illa.Impossibile esse, ut pars , , vlla actionem edat non consentaneam dispositioni, qiis in ipsa inest. Et , , quia similes propositiones multas colligis, & tandem concludis. Omnis actio siue bona sit. siue mala talis est propter dispositionem partis, seu or. Ogani, quo producitur, asscre, & hanc caeteris similem esse, hoc est,no sem C. per veram. Cum ita Osue disputationem illam inieris medico parum couenientem,ut argumetita illa confirmares; ego quarti suppositi confutatione utar ad multia ex illis refellenda. Dico igitur primum argum c tu falsum esse,ai: e modestius, non semper verum. a partis sanitas actiones partium perficit quarum ipsa non est sanitas veluti in partibus, quae ad
acultatem transmittunt.Vnde cerebrum sanum transmittit facultat m ad instrumenta sensuum ad perficiendas eorum actiones. Sanitas tamen cerebri non est eorum instrumentorum sanitas. Tertium arguinctum nullo urget incommodo. Nam in morbis per consensum reuera partium sanarum actiones saepe laeduntur. Quartum casdem ruinas subit in eisdem morbis,& partibus, quas inter cosensus est; nam si oculus aeger actionem auris non laedit,hoc inde euenit, quia tunc nullus inter oculum,& aurem est consensus. Quintum argumentum,&eius confirmatio in Agnam indicant imperitiam,quaeri elucescat,sciendum est, ad constituendam partium sanitatem,ut possint recte actiones celebrare, multa simul concurrere; quorum si unum tantum desideretur, sanitas adesse non potest. Concurrunt itaque instrumentum,partes instrumento seruientes,&in quibusdam facultas aliunde emanans.Veluti in oculo, instrumentum
est humor chrystaloides; reliquς partes oculi sunt instrumenti ministret facultas vero a cerebro descendit.Oportet autem instrumentum, partes
77쪽
ei seruum tes,& partem a qua iaculta transmittitur bona temperie en
praedita, proba compositione,&continuitate. Si haec omnia non adsint, oculus non erit sanus,& visionein, quae eius est actio, no recte celebrabit At quaecunque ex his partibus incidae in morbum,qualitamque sit,pars illa male affecta crit,& male celebrabit visionern . Hinc fit, ut liui nox christallinus,&partes ei scrutentes possint recte se habere visionem tamen noedere, quia cerebrum facultatem transmittens male sit affectum: quo fievi non omnia possideat, quae ad eius sanitatem constitvcndam csicurru COtra vero non potest euenire i humor chrystallinus aut aliqua ex partibus inseruietibus male se habear,ut visionem celebret. etiam licerebrubene sese habeat;quia ad constitutionem sanitatis omnia eo eunt; ad eam vero corrumpendam vitium unum satis est. Unde falsum es, eandem esse rationem ianitatis ad morbum, quae morbi ad fani talom; cum ad consti tutionem sanitatis multo plura desiderentur, quam ad morbi constitutionem. Et licet sanitas nec plura,nec pauciora construet in parte quaque, quam morbus corrumpere possit, id tamen est distri minis, quod ad constitutionem sanitat is omnia illa neccssiario concurrunt; ad excitandum vero morbum unius tantum vitium satis est. Et ideo licet pars aegra sanae actionem vitiare possit,sana tamen in aegra actionem probam producere non porc st. Quarc quintum argumentum cum suis demonstrationibus
vanum est. Nec minus sextum vanum cst; nam reuera instrumenta certa
indigent dispositione; sed hoc non est fatis ut visum eli. Septimi prima partem admitto, quia non semper aegrotat pars, aes actio laesa est secundam nego, quia pars naturaliter agens semper est sana. Inscitissimum est etiam ociauun; nequccnim hinc demitur indicium, quoicae actione laeta in loci affecti cognitionem veniatnus; semper enim actio lassa locum affectum in dicati Sed cum locus affectus aut morbo primari O,aut morbo consensus laborarc putatur morbo consensiis laborabit, sine morbo esse poterit.Aetio itaque lasa semper locum affectum indicat;scd cum inuentus est locus affectus,tunc considerandum cst, proprio scallectu laboret. an perco sensi an utroq: modo ut ipse docet Galen eode lib.capcs. qua distinctione nisi adhibuisset. nune ςgru tu curasset cui tres cligiti manus sensu amicraticu enim exactione lati a digitos affectos esse inuenisset, &tam e medicamenta opponuna nihil eis conferre; deprehcndit digitos illos non laborare proprio affectu, cd per cosensum.quare inuento loco verC affecto,s grum curauit,ut docet eodem lib cap.5. Atque hinc apparerc incipit,te paria essc versatu in arte dignoscendorum affectuum,ut pollicitus sum in prooemio me demostraturum esse; quod procellcnte disputatione firmius demonstrabo. Restant tria arguincta, secundum,nonu,&decimum,
78쪽
decimum, quae uim habent, di quς mihi in libris meis negocium fi dirurunt: nam reliqua sunt ob inscitiam, &vanae ostetationis gratia producta. Ab his tribus argumentis oriuntur duo primi errores, quos in men tas. Primus erat, Actionem laesam aliam ledere. Secundus,Non omnem actionem a morbo primo laedi. Sed quonia Galenum videbas eisdem erroribus esse obnoxium, cu liberare niteris; qua intractatione tria facis.Primo demonstras in uniuersum,nunqua Galenum asseruisse adiicinem laetam aliam isdere actionem, non interueniente morbo: deinde demonstras id in actionibus unius tantum partis postremo in actionibus diuersarum partium. Ad primum igitur accedamus. Et quoniam lib. t. cap. et S. demonstraui, Galenum asserere, actionem laesam aliam laedere actionem,& tandem symptomata aliorum symptomatum esse causas; negas tu Galenum eo in loco aliquid huiusmodi a seruisse, imo vero demo σῖ-Rstrasse semper, solum morbum primo actiones laedere, ipsas autem opera γνtiones laesas nunquam per se alias laedere,sed morbi enectus semper esse; ν, quare non est credendum, ira in uno,& eodem loco contradictioncm x, implicare. Ac si peruersus aliquis hoc pertinaciter defendere tentarct,co 6 3- Πguremur nos tamCn eam partum sequi,quam probatam Videmus; de pro
falsa eam reputare, quaerationibus firmata non est. Quod afferrat Gale , nus,& probet etiam, omnium laesarum actionum, omniumque sympromatum morbum semper esse causam, patet ex verbis his in calce cap. De Sympl. Diff. Non solum autem singula symptomata pcrcurrens, quae scilicet laesae alicuius actionis culpa proueniunt, intelligos, quod ea omni no morbus praecediti sed etiam id ex ipsa rerum essentia licet citra in .lu. 3 Etionem colligas; quippe sanitatem actionis causam posuimus; morbum autem lusionis, quae in actione cri causam. Nescio maior dira ne hic in-
scitiam ostendas, an impudentiam,cum argumenta an tras iam a me rumetissime confutata. Dico igitur breui, Galenum cum eo in loco stribit, morbum praecedere omnia symptomata,& eorum esse causam, loqui de symptomatibus, quorum alterum ab altero oritur; hoi una enim Omnium
causa est morbus; quia omnia ab eo morbo pendent. at licet id ita se habeat symptomata tamen sese producunt,primum secundum, & secundutertium,ut plane demonstraui ex cap. s. eiusdem lib. De Diff. Sympl. Respondes authoritati Galeni ex lib. De Diis. Sympti cap . Primum 7 o. 'no dicit Galenus actionem laesam partis unius obirdore actionem partis , ,
alterius absque morbi intercessione,ut Montanus declarat exemplo ven ,, triculi,& hepatis actionum. hoc solum assirmat, symptomata se nonnun- , , quam inuicem consequi. Citas deinde Graece,& Latinc initium tantu , , modo eius loci hoc pacto;Animu adue Mere iubeo, inquit, ψ υιπιA
79쪽
s ν κις ετερεν ἔτἐm συμπτώματι quae verba ita ante conuerteras: hoe solum asti 33 mat,symptomata,se nonnunquam inuicem consequi, quae non fideliter
sensum Galeni reddunt; nam quod ille saepe fieri pronunciat; tu nonnunquam fieri affirmas.Ille asserit,symptoma alterum alteri succedere; tu hse symptomata sese inuicem consequi, quod locum habet in ijs, quaesen
cessario consequuntur Galenus vero ibi complectitur tam quae necessario se consequuntur, quam quaei non necessario. Sed haec codonentur. Illud certe videtur ridiculum, quod fatearis symptomata sese cosequi;& neges actionem laesam alterius actionis laesionem consequi. Dices,no nego hanc consecutionem,sed nego eam absque morbi intercessione fi ri. Respondeo si de morbo omnia 'mplomata praecedente intelligas, id esse verissimum. Sed tunc primum symptoma tantum oritur a morbo; se)cundum a primo; tertium a secundo,& sic deinceps.Quare in eadem simus difficultate. Si vero ita intelligas, ut tala actio ab aliquo morbo orta non possit aliam is dere actionem, nisi nouum excitet morbum , hoc est contra Galenum, ut ego demonstraui tunc contra Alexandrinum. Quod si intellexisse has ineptias nunc tisi effudisscs;& me actum iterum agere 7o.A. non coegisses. Haec de prima parte. Demonstras deinde id ita syn B C. plomatis unius,& eiusdem partis. Nam laesam actionem ventriculi sequatur fluctuationes,& statulentiae,quas si supponis esse actiones issas, supponam&ego: sed cum haec fiunt, negas actionem unam aliam Isdere, sed 0mploma unum aliud sequi. Posses quidem Teretianum illud usurpa- re. Rimarum plenus sum,hac atque illac perfluo.Nusquam te moves , aut agitas,quin undequaque scaturiant errores. Quaero a te, quid sit sympto-ma unum aliud sequi ;declaraui ego id ex Galeno apertissime, quod nec apud me,nec apud illum discere potuisti. Audi igitur Galenum locostpe
ν' a me,& a te citato ita loquentem -Ac fortasse non ab re suerit omnia, quae αν ad nutricationis functionem pertinent,symptomata prosequi,nempe ea, ν' quae ventri,ac reliquis partibus omnibus sunt comunia,ita enim facilior ν erit lectori sermo, di clarius explicabitur id,quod nupex dicebamus, sym ploma*mptomatis csIe causam.None hic luculenter explicat Galenum qias sit haec symptomatum consecutio;& eaim euenire, quando alterutra alterius causa est: quod luculetius explicat etiam cap. 6. Si itaque actio lenesterius laesar actio rus causa est, quis neget, actionem laesam actionem, aliam isdere: In secundo exemplo si tristis linsus excitet facultatem expultricem,ut ante tempus expellat: quo ore negabis,tristem sensum intempestiuae expulsionis causam esse, seu tristem sensum intempestiuam expulsioncm inuesiere Θ Tertium exemplum est insigne insignis oscitati artestimonium, neque enim ad rem pertinet.Sermo noster est de sym-
80쪽
ornatis, quae sese consequuntur,nam in his alterum alterius causa est; sed sunt etiam symptomata, quae sese non consequuntur, ut docet Gai nus in calce tertij de Sympl.Cau.Cum itaque prohibita transpiratio, &humorum repulso,non se necessario consequantur,quis dicat, alterum alterius esse causam Θ& neget constipatione utriusque causam esse primo,& perseὸ Cum concludis,morbum esse causam symptomatum , etiam To. D. si duo sin id concedo etiam sine authoritate mea.Quod si non duo tantum sint,sed decem,& centum, assero,&semper asserui, eorum omnium morbum esse causam. Sed illud addo amplius,si inter illa symptomata sit consecutio,morbum esse causam primisymptomatis, secundi primum,&secundum tertii;& sic deinceps, ut calculo tu lusu Galenus declarauit. Verum licet lisc sic se habeant,morbus tamen semper omnium illorum symptomatum causa est. Sed videamus,quid afferas, quando symptomata sunt in partibus diuersis. Hic tu arma mea quibus repuleram dis 7 δ ficultatem longe ante a m propositam,& nunc a te impudenti is me, &inutiliter repetitam,mihi eripis.Quod enim hic scribis pro difficultate proposita explicanda,sumptum est a me ex loco Φpe citato, in quo dissicultas hςc discu ti tur,ubi sic scribo. Sed fortasse adhibenda est & ea solu- tio, quam in octaua obiectione adhibuimus, quum ex laesa actione alia isditur actio,prouenire hanc secundam issionem vitio obiecti inhabilis permutationi; nam si in prima concoctione malus humor gignitur , qui in secunda in sanguinem probum couerti haud valeat, licet iecur sit opti- me dispositum,non possumus dicere laesam esse facultatem sanguificam, & hoc esse eius symptoma,sed prouenire vitio mali humoris in prima co ctione geniti,& eius esse symptoma. Sed& ex cap. et . ubi haec latius prosequor,surripis.Verum licet una sit haec ex solutionibus nicis, quam
taxare non possum, quin me ipsum taxem:corrigendam tamen esse ccsco, ut antea correxi; addo etiam eam non soluere nodos omnes, cum ad eas duntaxat actiones pertineat,quarum altera obiectum vitiose iri,& ineptualteri prs parat. Eam praeterea tot ineptijs,& erroribus contaminas, ut totam eius gratiam corrumpas. Cum itaque scribas, laesionem earu actio 73 C num αποπι χιιαν dicendam potius, quam cλαcar,ut apud Galenu 3. deSy mpl.
Cau. cap. r.a te ipso non discedis,qui nullum unquam ex te ipso Galeni locum producis,quin contra te sit; cum ibi usurpet Galenus απιτυχιαν
si quod est discrimen inter eas voces nam Galenus quandoque eas capiepro eade,ut in calce tertij deSympl. Cain illud est.Quod amri α sit agen tis; actionis; unde dicimus facultate aberrare quae agens est,& actionem laedi Quod si sic hac vocem hic usurpas, contradictionem implicas; iudicat