Vindiciae secundum libertatem ecclesiae Gallicanae, et regii status GalloFrancorum. Sub Henrico 4. Rege Francorum & Nauarrae. ... L.S. A.R. Ludovicus Servin advocatus regius

발행: 1591년

분량: 563페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

cognouerunt:queadmodu apparet ex Protestatione Ducis Burgundis,Comitum Britanniae,& sancti Pauli & alioru procerti ac nobiliti Gallosrancora circiter annu Ia 67. in qua aduersus clericos grauiter conquestissimi, quod illi ex ipsorum castrorum. reliquiis,quae a regionis principibus & nobilibus habuerant fundamentum,iurisdictione secularium sic absorbebant,ut filij seruorum secundum suas leges liberos iudicarent. At illustres illi Principes protestati sunt se non passuros ut qui quam clericus alium de caetero traheret mcausam coram ordinario iudice , vel delegato , nisi super haeres

nuptiis, vel usuris, quarum iudicium tunc erat in soro Ecclesiastico:imo statuto suo id prohibuerunt,amissione omnium bonorum& unius membri mutilatione transgressor,bus imminente, ut sic inquiebant iurisdictio Principum se procerum resuscitata respis reos clerici hactenus ex laicorum depaup ratione ditati reducerentur ad tum Ecclesia primitiuae, se in contemplatione viventes nobis sicut decebat anitium ducentibus ostenderent miracula quae dudum aseculo recesserunt. Vb

412쪽

corum illorum Principum iudicium. Sane huius Epistolis tenor ingenia multorum exercuit qui tui, t ait Math.VVestmonasteriensis,credebant consensum esse inter Fri-dericum iri & Francos cum finis ipsius Epistolae Friderici respondeat, cuius finalis

iis c erat sententia .Semperfuit intentio nostrae voluntatis clerit os cuiuscumoue ordinis ad hoc

inducere, es maxime maximos ut tales pos nerent infide, quales fuerunt in Ecclesia primitiua pogolicam vitam ducentes, humilitate domistram imitantes. Tales autem inquit clerici solebant Angelos intueri , miraculis coruscare, aegros curare, mortuos suscitare,& sanctitate,non armis sibi Reges & Princ, pes subiugare. Certe idem Francos qui Fredericum imp. alebat spiritus,& mes eadem Regni initus mole qus Imperium agitabat, ut Franci clericis in Regium & Imperatorium nomen inuadentibus resisterent. Ecquis Gallo rancus non vidit, aut quis alius

non audiit nobilem illam &splendidam dis putationem quae sub Regis Philippi Vales

tempora inter Petrum Cunerium patronu

413쪽

copum suit Tandem in Franciaobtinuit aduocatus ille sanctissimus qui Regis causam, utpote qui meliorem fovebat. Is serre non potuit ut clerici in hoc Regno praescriptionem C. annorum acquirerent qua iurisdictionem no modo in nuptiarucausis exercebant, sed etiam in laicos noua usurpatione in aliis omnibus sibi quaerere studebant. Nos huic viro multum debemus, ut & autori libri qui inscriptus est, Summaria es D uis doctrinafelicis expeditionis guerrarum estitium Regni , ubi haec notatu digna stat,

rici Tno'it irca centum annos usurparunt

totam iurisdictionem quam habent. Euod sciri potest per antiquos qui viderunt etiam circa

annum Domini UMCCXL. quod tunc erat mmdicum exercitiu iurisdictionis eoru , ita quod

nihil recipiebatur in Normania prosim is A chiepiscopi se Episeoporum,quae modo valent annuatim XX. millia Bbrarum Parisiensium es mitra deductis expensis. Nec super talibus remedia particularia possunt adhiber quia maiores Regni Consiliarij sunt praelati qui conco diter grauarent , se repelli procurarent resistetes latenter tam per se quam per eorum amicos: ita 'quod causa repuponispercipi n posset, nec

414쪽

obari. praeterea dicunt praelati se eor/- ο eiales C duocatis Regalibus quando talia impugnant , quomodo creditis quod Ecclesia suos inimicos benesciis es praelationibus honoret' uriosus esset praelatus qui ho aceret. Per talia in it), alia infinita reprimuntur se tacem ira ac dissimulantes fiunt Regales,cum dantur clericis eorum filiis ac nepotibus es propinquis benes eis pinguia qua desiderabant. ui imo'ni inquiebat in illa viri ni cito Regno se

curratur, , remedium celeriter adhibeatur,

complebitur tempus praescriptionis, ita ρώὸd in perpetuum non poterit obviari.Hsc minus polite & eleganter, sed satis luculenter scripta videbuntur iis qui bene sentient, ut ab co prolata qui nec angina laborabat,nec argo tangina,& qui sententiae suae Christum authorem habuit Christum Dei filium & caeli Regem qui in hoc mundo iudex esse noluerat.& litigantibus dixerat,quis me costituit diuisorem inter vos Θ Ex his apparet Theo

peratorum leges in Regno Francorum seriatas non suisse, quas ex titulo Codicis Iustinianaei recitauimus. Nam iurisdictio RQ

gla& a principibus & Senatus authoritatu

415쪽

& constantia conseruata vi sub Philippo V lesio, ita sub eius succestaribus in pristinum

statum restituta plenum habuit.Vigore: na

xime sub Carol.V.VI. VII.VIII. Ludovicis XI. & XII Francisco I. Hciarico II. Francisco II. Carolo IX.& Henrico III. qui uis illam constitutionibus firmarunt . Et SCi. lennibus I. Gallus iudicatum testatur cOtra Archiepiscopum Senonensem & Episcopum Parisiensem eos vi iurisdictionis spiritualis coercendi ius & prehendendi quod pragmatici pristam vocant no haberς. Vna tantum in laicos Pontificibus & Episcopis notio relicta est nimirum in iis controuersiis in quib' de matrimonij foedere agitur, quas in foro Ecclesiastico patres nostri ob sacra-

menti religionem tractandas esse censu runt. Qui mos inter omnes sere gentes fuit,

ctiam sub Ethnicis Principibus, ut de his

causis pontifices ut sacris praesecti cognos cerent : quemadmodum Tacitus I. Annal. cos consultos fuisse dicit. Non tamen camiuris lictionem in huiusmodi controuersiis habent in Francia Pontifices & Episcopi, ivt de iis cogi roscant quae ad res quas tem- pQrales vocamus pertinent. Nec enim in

416쪽

qII Francia seruatur constitutio Paps Clemen tis III.quae exstat intit. decretal. de donat. inter vir. & uxor in cap. de prudelia:siue is suerit Guibertus qui contra Vrbanum II.

sedit,& a Francis Pontis ex habitus non suit, siue alter Clemens Gregorij VIII .succestarcirciter annum MCLXXXVIII Philippo Augusto in Francia regnante. Et quod ibi

statuit,ad eumscribens cui matrimon causam

inter H., M. commiserat his verbis, cum vos consanguinitatem inter eos inuenientes sentem

ita diuortij tulissetis, de dote quam a viro mu' lier repetebat quicquastituere distulistis. Euia igitur,inquit, os qui de matrimonio principa-bter cognoui is, , de dote quae est causa incis deno accessorie cognostere valui fis,or sententialiter di inire. Madamus quatenus praedictu H. monitione praemissa cogatis, Ut praedicta M. totam dotem sicut canonicumfuerit re litu re non moretur : sorte ad eum rescripsit hic

Pontis ex qui ab ipso in territorij Romani Snibus quod tunc ab eo possidebatur j deIGgatus fuerat aut si in alia regione, prudenter certe delegatus ille iudex, ut Ecclesiasticus cum de spiritualibus tanthm deberet cognoscere,de restitutione dotis si verbis Po-

417쪽

tificiis loqui liceat sententiam serre distule

rat. Nam iuris lictio quae, ut postea fusius Ο-st edemus clim de excommunicatione quid tenendum sit demostrabimus, penes Ecclesiasticos iudices collata est, Ecclesis uniue sar consensu in spiritualibus tantum locum habet , nec a clericis ad temporalia eXtendenda esst: ut in sanctionis illius Clementinae specie si controuersia in Francia moueretur vel coramEpiscopo,vel eorum officiali, nec ipse,nec superior, nec primas de dote

iudicium ferre possent, nec de iis bonis qua Graeci parapherna, Galli teste iurisconfiil-roVlpiano peculium vocabant.Nam de iure dotium,vel pactis,aut standis dotalibus, vel donationibus inter virum & uxorem solent laici tantum iudices authoritate Regia cognoscere. Hinc videtis quae sit in Ecclesia obseruanda iurisdictionis regula, quomodo stationes diuisae sint:& Reges quidem P tificibus in iis quae ad causas spirituales spectant, in temporalibus vero pontifices Regibus indigere. Ne igitur Reges pontificii

iura, nec etiam pontifices Regiam iurisdi- , ctionem usurpet sed ex Nicolai papae scriptis quae recitantur a Gratiano in c. cum ad

418쪽

verum distin&96. agnoscamus omnes Dei mediatorem & hominum hominem Christum Iesiim actibus propriis & dignitatibus distinctis ossicia potestatis utriusque discreuisse.Viuendum est Gallosranci patrum n strorsi exeplo: sed & qui Episeopatus tenent in huiusnodi nuptiarum causis de quibus nunc disserimus sibi ob oculos debent proponere , quae a Veteribus Gallicanae Ecclesiae pastoribus in primis Gallicanis Conc, his dicta & facta sunt: inter quae iuuat hic proferre canonem a I. Cocliij II. Turonici

in quo Childeberti, Chlotarij, & Artiberti

Regum constitutionem recitatam legimus Ne nuptiae ex rescripto petantur. Sic a Regi. bus& Episcopis datum sibi inuicem vid mus auxilium in c.si verum 3 I.q.2.ubi Gratianus recitat Vrbani Pontificis sententiam qui in causa Iordani Principis a quo filiola flens nolens dolentibus, nec ad entientibus matre se propinquis Ravnaldo desponsata fuerat, quoniam uis canonum legumque authoritas talia non

approbat. Ita sentiendum temperamus , ut si Princeps cum filiae , matris & propinquoruassensu quod coeptum est perficere voluerit concedamus.Nota sunt quae EdictoBlesensi

419쪽

ab Henrico III. Rege nostro de nuptiarum consensu per vcrba ut vulgo loquimur depraesenti,&de tacitis matrimonii pactis sanctissime statuta sunt. Haec etiam in foro E clesiastico seruanda Senatus iudicauit iuxta vulgatu illud.Statuta Licorum listant clericos. Quod optatus elegatius expressit dices,E clesiam in imperi,non imperium in Ecclesia esse. Et id magna ratione a Gallosracis Catholicis & Christianis approbatum est, qui in omnibus temporalibus penes Regem sui un ius meri Impurij ac silpremae iurisdictionis esse dixerunt. Sic cum agitur de docimis militibus in fetidum concessis ante

LateranenseConciliti,& ab eo tempore cuius memoria non exstatsoli iudices laici de iis notionem habent .Et eodem iure utuntur

Hispani in Aragonum Regno,ubi notat el- iuga per donatione decimarum in fetidum datarum a Rege in Ecclesiam beatae Maria in Valentina ciuitate collata non esse trans latam ad iudices Ecclesiasticos de iis iudi candi potestatem,quoniam ea lege traditae censentur ut in Regio seudo,imperio,& ii risdictione remansisse Videantur. Et haec'

conditio tacite , atque ut pomponij verbo

. Utamur

420쪽

Wamia vi ipsi inest. Quod si iudices Ecel,

siastici in his caussis ius dicant, more malo attacomparatum est,ut tanquam ab ab usu ab eorum iudicio prouocetur. Sic de iure patronatus tam Ecclesiastici quam laici apud eos agi debet,quibus a Rege iurisdictio datain; vel a Regulis & proceribus qui subebmerum imperium habent. Equidem id his controuersiis pro ratione recepta sim nonnulla canonum in Conciliis scriptoruni& Pontificum decreta:qualia sinat illa ne patronus seipsum ut dicunt praesentet. in ciconsiduit de iure patron. ne Episcopus sibi ipsi conserat c. sin. de instit. ex rescripto Innocent ij II I Epis opo Trecens & Archidiacono Parisiensi cum nemo vicem pluri una personarum fistinere possit.Sic aSenatu approbata est Papae Gelas' sanctio in c. pia

meritis & c.Frigentius caus. Ic.q.j. de proincessionis aditu,praeterquem nihil a patrono vendicari potest. Et nihilominus ut praedi rum dominis,& iis quos altos iustitiariosvocamus bonorum in Ecclesiam collatorum aliqua reseratun gratia, cum interdicto vii possidetis aduersus vicinos aut alios ad sacra

vcnientes experti sim in honoribus praelati

SEARCH

MENU NAVIGATION